-
1 sutrinus
sūtrīnus, a, um (v. sutor), zum Flickschuster gehörig, Schuster-, I) adi.: taberna, Schusterbude, Tac. ann. 15, 34: ars, Schusterhandwerk, Varro LL. 5, 93. Plin. 7, 196: artem sutrinam facere, Vitr. 6. praef. § 7. – II) subst.: A) sūtrina, ae, f., a) (sc. ars) das Schusterhandwerk, omne instrumentum sutrinae vendere, Porphyr. Hor. sat. 1, 3, 130: sutrinam docere, Lact. 1, 18, 21: Plur., sutrinas facere inscius, Varro sat. Men. 211. – b) (sc. officina od. taberna) = σκυτειον (Gloss. II, 434, 25), die Schusterwerkstätte, der Schusterladen, Varro LL. 8, 55. Plin. 10, 121. Tert. de pall. 5. Apul. flor. 9. p. 11, 17 Kr.: sutrinae manceps (Pachter), Plin. 10, 122: Plur., sutrinas pingere, Plin. 35, 112. – B) sūtrīnum, ī, n. (sc. artificium), das Schusterhandwerk, Sen. ep. 90, 23.
-
2 sutrinus
sūtrīnus, a, um (v. sutor), zum Flickschuster gehörig, Schuster-, I) adi.: taberna, Schusterbude, Tac. ann. 15, 34: ars, Schusterhandwerk, Varro LL. 5, 93. Plin. 7, 196: artem sutrinam facere, Vitr. 6. praef. § 7. – II) subst.: A) sūtrina, ae, f., a) (sc. ars) das Schusterhandwerk, omne instrumentum sutrinae vendere, Porphyr. Hor. sat. 1, 3, 130: sutrinam docere, Lact. 1, 18, 21: Plur., sutrinas facere inscius, Varro sat. Men. 211. – b) (sc. officina od. taberna) = σκυτειον (Gloss. II, 434, 25), die Schusterwerkstätte, der Schusterladen, Varro LL. 8, 55. Plin. 10, 121. Tert. de pall. 5. Apul. flor. 9. p. 11, 17 Kr.: sutrinae manceps (Pachter), Plin. 10, 122: Plur., sutrinas pingere, Plin. 35, 112. – B) sūtrīnum, ī, n. (sc. artificium), das Schusterhandwerk, Sen. ep. 90, 23.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sutrinus
-
3 sūtrīnus
-
4 sutrinus
[st1]1 [-] sūtrīnus, a, um: de cordonnier. - sūtrīnum, i, n. (s.-ent. artificium): Sen. métier de cordonnier. [st1]2 [-] Sūtrīnus: voir Sutrium.* * *[st1]1 [-] sūtrīnus, a, um: de cordonnier. - sūtrīnum, i, n. (s.-ent. artificium): Sen. métier de cordonnier. [st1]2 [-] Sūtrīnus: voir Sutrium.* * *Sutrinus, Adiectiuum: vt Sutrina ars. Plin. Cordouanerie. -
5 sutrinus
I sūtrīnus, a, um [ sutor ]сапожный (taberna T; ars Vr, PM)II Sūtrīnus и Sūtrius, a, um [ Sutrium ]сутрийский ( ager L)III Sūtrīnus, ī m.житель города Sutrium L, Tert -
6 sutrinus
1.sūtrīnus, a, um, adj. [contr. for sutorinus, from sutor], of or belonging to a shoemaker or cobbler, shoemaker ' s - (mostly post-Aug. for sutorius).I.Adj.:II.taberna,
Tac. A. 15, 34:ars,
Plin. 7, 56, 57, § 196; Varr. L. L. 5, § 93 Müll. —Substt.A.sūtrīna, ae, f.1.(Sc. officina.) A shoemaker ' s shop, cobbler ' s stall; sutrinae manceps, Plin. 10, 43, 60, § 122; 35, 10, 37, § 112; Tert. Pall. 5. —2.(Sc. ars.) The shoemaker ' s trade, Varr. ap. Non. 160, 17; Vitr. 6, praef. fin.; Lact. 1, 18, 21; App. Flor. p. 346, 35. —* B. 2.Sūtrīnus, a, um, v. Sutrium, I. -
7 Sutrinus
Sūtrĭum, ii, n., an ancient town in Etruria, now Sutri, Liv. 6, 3, 2; 6, 9; 6, 32; Vell. 1, 14. — Prov.: quasi eant Sutrium, i. e. to set about any thing well prepared (as Camillus, when he marched to the conquest of Sutrium), Plaut. Cas. 3, 1, 10; cf. Fest. p. 310 Müll. — Hence,A.Sūtrīnus, a, um, adj., of or belonging to Sutrium:B.ager,
Liv. 26, 34:colonia,
Plin. 3, 5, 8, § 51. — Subst.: Sūtrīni, ōrum, m., the inhabitants of Sutrium, Liv. 6, 3. — -
8 sutrinus
(adi.) касающийся города Сутрий в Этрурии (1. 35 D. 8, 3).Латинско-русский словарь к источникам римского права > sutrinus
-
9 sutrina
sūtrīna, ae f. [ sutrinus I \]1) (sc. officina) мастерская (лавка) сапожника PM, Ap, Tert2) (sc. ars) сапожное ремесло Vr, Lact -
10 Sutrius
-
11 Sutrium
Sūtrium, iī, n., eine Stadt in Etrurien, südlich vom Kriminussee, an der Südostseite des kriminischen Waldes, j. Sutri, Liv. 6, 3, 2 u.a. Vell. 1, 14, 2. – Sprichw., quasi eant Sutrium, d.i. wohlvorbereitet an etwas gehen (wie Kamillus zur Eroberung von Sutrium auszog), Plaut. Cas. 524; vgl. Fest. 310 (a), 32. – Dav.: A) Sūtrīnus, a, um, sutrinisch, ager, Liv.: colonia, i.e. Sutrium, Plin. – Plur. subst., Sūtrīnī, ōrum, m., die Einwohner von Sutrium, die Sutriner, Liv. u. Tert. – B) Sūtrius, a, um, sutrisch, Sil. 8, 493.
-
12 Sutrium
Sūtrium, iī, n., eine Stadt in Etrurien, südlich vom Kriminussee, an der Südostseite des kriminischen Waldes, j. Sutri, Liv. 6, 3, 2 u.a. Vell. 1, 14, 2. – Sprichw., quasi eant Sutrium, d.i. wohlvorbereitet an etwas gehen (wie Kamillus zur Eroberung von Sutrium auszog), Plaut. Cas. 524; vgl. Fest. 310 (a), 32. – Dav.: A) Sūtrīnus, a, um, sutrinisch, ager, Liv.: colonia, i.e. Sutrium, Plin. – Plur. subst., Sūtrīnī, ōrum, m., die Einwohner von Sutrium, die Sutriner, Liv. u. Tert. – B) Sūtrius, a, um, sutrisch, Sil. 8, 493. -
13 sutrina
-
14 Sutrini
Sūtrĭum, ii, n., an ancient town in Etruria, now Sutri, Liv. 6, 3, 2; 6, 9; 6, 32; Vell. 1, 14. — Prov.: quasi eant Sutrium, i. e. to set about any thing well prepared (as Camillus, when he marched to the conquest of Sutrium), Plaut. Cas. 3, 1, 10; cf. Fest. p. 310 Müll. — Hence,A.Sūtrīnus, a, um, adj., of or belonging to Sutrium:B.ager,
Liv. 26, 34:colonia,
Plin. 3, 5, 8, § 51. — Subst.: Sūtrīni, ōrum, m., the inhabitants of Sutrium, Liv. 6, 3. — -
15 sutrinum
-
16 Sutrium
Sūtrĭum, ii, n., an ancient town in Etruria, now Sutri, Liv. 6, 3, 2; 6, 9; 6, 32; Vell. 1, 14. — Prov.: quasi eant Sutrium, i. e. to set about any thing well prepared (as Camillus, when he marched to the conquest of Sutrium), Plaut. Cas. 3, 1, 10; cf. Fest. p. 310 Müll. — Hence,A.Sūtrīnus, a, um, adj., of or belonging to Sutrium:B.ager,
Liv. 26, 34:colonia,
Plin. 3, 5, 8, § 51. — Subst.: Sūtrīni, ōrum, m., the inhabitants of Sutrium, Liv. 6, 3. — -
17 Sutrius
Sūtrĭum, ii, n., an ancient town in Etruria, now Sutri, Liv. 6, 3, 2; 6, 9; 6, 32; Vell. 1, 14. — Prov.: quasi eant Sutrium, i. e. to set about any thing well prepared (as Camillus, when he marched to the conquest of Sutrium), Plaut. Cas. 3, 1, 10; cf. Fest. p. 310 Müll. — Hence,A.Sūtrīnus, a, um, adj., of or belonging to Sutrium:B.ager,
Liv. 26, 34:colonia,
Plin. 3, 5, 8, § 51. — Subst.: Sūtrīni, ōrum, m., the inhabitants of Sutrium, Liv. 6, 3. —
См. также в других словарях:
PATAREA — secta Paterinorum, Bonizo Episcop. Sutrinus in Chron. Roman. Pontif, ex Bibliotheca Caesar. apud Lambecium Comm. l. 2. Eius temporibus Patarea apud Mediolanum exorta est. Dicti autem sunt Paterini ex Valdensibus quidam, de quorum appellatione sic … Hofmann J. Lexicon universale