-
1 rzetelny
adj* * *a.1. (= sumienny, uczciwy) reliable, dependable, conscientious; rzetelny fachowiec reliable specialist.2. (= prawdziwy, autentyczny) genuine; rzetelna wiedza genuine learning.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rzetelny
-
2 rzetelny
прил.• беспристрастный• благоприятный• вежливый• верный• законный• искренний• крепкий• надежный• настоящий• порядочный• правильный• прямой• солидный• справедливый• точный• уместный• учтивый• честный* * *rzeteln|y\rzetelnyi, \rzetelnyiejszy 1. добросовестный, честный;\rzetelny człowiek честный (добросовестный) человек;
2. настоящий, подлинный;\rzetelnya przyjaźń настоящая дружба;
\rzetelnya wiedza глубокие (прочные) знания+1. solidny, sumienny
* * *rzetelni, rzetelniejszy1) добросо́вестный, че́стныйrzetelny człowiek — че́стный (добросо́вестный) челове́к
2) настоя́щий, по́длинныйrzetelna przyjaźń — настоя́щая дру́жба
rzetelna wiedza — глубо́кие (про́чные) зна́ния
Syn: -
3 rzetelny
-
4 rzetelny
rzemieślnik redlich, zuverlässig; praca solide, gründlich; wiedza solide, fundiert; prawda voll; talent wirklich -
5 rzetelny
1. brave2. honnête3. loyal4. solide -
6 rzetelny
adjrechtschaffen, solide -
7 rzetelny
1 cóir 2 fíor 3 fíréanta 4 ionraic 5 iontaofa -
8 rzetelny
namuslu -
9 rzetelny
adj(pracownik, sprawozdanie) reliable, honest -
10 rzetelny
[жетельни]adj -
11 rzetelny
ретельний, чесний, сумлінний -
12 rzetelny
1 matapat2 matimtiman -
13 rzetelny
ähtibar; akgöwünli; aşgar; dogruçyl; halal; kemally; mylakatly; wepaly; ynamly -
14 rzetelny
xusto -
15 rzetelny
τίμιος -
16 rzetelny
הנכ -
17 rzetelny
الساعه ; امي ; باانصاف ; با ; تنها ; دادگر ; درست ; دگ ; راد ; راست ; راستكار ; صادق ; صحيح ; عادل ; عفيف ; عينا ; فقط ; قاءم ; مقتضي ; منصف ; منصفانه ; واقعيواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > rzetelny
-
18 rzetelny raport
добросовестный рапортOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > rzetelny raport
-
19 rzetelny świadek
добросовестный свидетельOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > rzetelny świadek
-
20 настоящий
прил.• aktualny• autentyczny• faktyczny• istny• istotny• naturalny• obecny• poczciwy• prawdziwy• prawy• realny• rzeczowy• rzeczywisty• rzetelny• szczery• uczciwy• ważny• wiarygodny• współczesny• właściwy• zwyczajny• zwykły* * *istny, istotny, niniejszy, obecny, prawdziwy, rasowy перен., urodzony, rzetelny, teraźniejszy, właściwy, (са́мый) z prawdziwego zdarzenia
См. также в других словарях:
rzetelny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rzetelnyni, rzetelnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dokładnie wykonujący swoją pracę, wypełniający wzięte na siebie obowiązki; sumienny, uczciwy, słowny, solidny, godny… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rzetelny — rzetelnyni, rzetelnyniejszy 1. «wypełniający należycie swe obowiązki, dotrzymujący zobowiązań; uczciwy, sumienny, solidny; godny zaufania» Rzetelny pracownik, kupiec, rzemieślnik. 2. «należyty, właściwy, dokładny» Rzetelna praca, wiedza, zapłata … Słownik języka polskiego
godziwy — godziwywszy książk. «odpowiedni, właściwy, słuszny, dozwolony, rzetelny, uczciwy» Godziwe zarobki. Godziwa zapłata. Godziwy dochód. Uważać coś za rzecz godziwą. Szukać godziwszych zysków … Słownik języka polskiego
lojalny — lojalnyni 1. «praworządny, prawomyślny, postępujący zgodnie z polityką rządu» Lojalny obywatel. 2. «uczciwy, rzetelny w stosunkach z ludźmi» Był zawsze lojalny w stosunku do kolegów. ‹fr. z łac.› … Słownik języka polskiego
odpowiedzialny — odpowiedzialnyni, odpowiedzialnyniejszy 1. «mający poczucie obowiązku, gotowy do ponoszenia konsekwencji za swoje działanie, postępowanie, taki, na którym można polegać; mający obowiązek pilnowania czegoś, odpowiadający za wykonanie czegoś;… … Słownik języka polskiego
osąd — m IV, D. u, Ms. osądądzie; lm M. y książk. «ocena, sąd, wyrok, wydanie sądu, opinii o czymś, o kimś» Surowy, rzetelny, kategoryczny osąd. Wydać osąd o czymś lub o kimś. Poddać coś, kogoś osądowi. Według twojego osądu wszystko jest w porządku … Słownik języka polskiego
solidny — solidnyni, solidnyniejszy 1. «taki, na którym można polegać, zasługujący na zaufanie; rzetelny, uczciwy, należyty» Solidny człowiek. Solidny kupiec. Solidna firma. Solidna robota. 2. «mocny, masywny, trwały; gruntowny, dokładny» Solidny dom.… … Słownik języka polskiego
szczery — szczeryerzy, szczeryrszy 1. «nie ukrywający swoich myśli, uczuć, zamiarów; nieskryty, otwarty, prawdomówny, niefałszywy; będący wyrazem czyjejś prawdomówności; nie udany, rzeczywisty, rzetelny» Szczery kolega, przyjaciel. Szczery charakter.… … Słownik języka polskiego
uczciwy — uczciwywi, uczciwywszy 1. «rzetelny, sumienny w postępowaniu; szanujący cudzą własność, niezdolny do oszustwa; prawy» Uczciwy człowiek. Uczciwy znalazca. Ktoś z gruntu uczciwy. 2. «będący wyrazem, objawem, wynikiem czyjejś prawości, rzetelności,… … Słownik języka polskiego
wiarogodny — wiarogodnyni, wiarogodnyniejszy «godny wiary, zasługujący na zaufanie; pewny, rzetelny» Wiarogodny świadek. Wiarogodny dokument, podpis. Wiarogodna informacja, wieść. Wiarogodne źródło historyczne … Słownik języka polskiego
zacny — zacnyni, zacnyniejszy «mający szlachetny charakter, rzetelny, przyzwoity, prawy; właściwy człowiekowi o takich zaletach» Zacny człowiek, obywatel, przyjaciel. Zacna rodzina. Zacny charakter. Zacne serce … Słownik języka polskiego