-
1 white
[hwait /wait] n., adj. -n 1. e bardhë. 2. bardhësi. 3. bojë e bardhë. 4. të bardha; rrobë e bardhë; dressed in white veshur me të bardha. 5. i bardhë, njeri i racës së bardhë. 6. e bardhë veze. 7. polig. bardhësi, boshllëk (në tekst). 8. hist. pol. reaksionar; monarkist. 9. gurët e bardhë (në shah) /-adj 1. i bardhë. 2. i zbetë, dyllë i verdhë (nga frika etj). 3. i bardhë, i racës së bardhë. 4. polig. bosh, i pashkruar, pa tekst. 5. fig. i paster, i papërlyer. 6. gj.fol. i ndershëm; i drejtë. 7. hist. pol. reaksionar; monarkist.● bleed white [bli:d hwait /wait] i nxjerr fundin (parave etj)● white ant ['hwait /'wait ænt] n. zool. termit● whitebait ['hwaitbeit /'waitbeit] n. sardele; peshk i vockël (si karrem)● white blood cell ['hwait /'wait blad sel] n. anat. rruazë e bardhë● whitecap ['hwaitkæp /'waitkæp] n. dallgë me kreshtë/me shkumë● white coal ['hwait /'wait këul] n. qymyr i bardhë, energji ujore● whitecoat ['hwaitkout /'waitkout] n 1. fokë e re. 2. lëkurë foke● white-collar ['hwaitkolë: /'waitkolë:] adj. nëpunësi; a white-collar job/worker punë nëpunësi; punonjës zyre● white corpuscle ['hwait /'wait 'ko:pasël] n. anat. rruazë e bardhë● whited sepulchre ['hwait /'wait 'sep(ë)lkë] n. fig. hipokrit● white elephant ['hwait /'wait 'elifënt] n. fig 1. gjë e çmuar që të hap telashe. 2. objekt i kushtueshëm pa shumë dobi. 3. send që nuk hyn në punë● white-faced ['hwaitfeist /'waitfeist] adj 1. i zbetë, i zbehur. 2. bardhosh (kalë)● white feather ['hwait /'wait 'feðë(r)] n. shenjë paburrërie● white flag ['hwait /'wait flæg] n. flamur i bardhë● white gold ['hwait /'wait gëuld] n. aliazh ari me zink e bakër, platin i rremë● white heat ['hwait /'wait hi:t] n 1. nxehtësi e madhe; inkandeshencë. 2. fig. kohë aktiviteti të ethshëm● White House ['hwait /'wait haus] n. amer. Shtëpia e Bardhë; Presidenca (e SHBA)● white lie ['hwait /'wait lai] n. gënjeshtër e vockël● white-livered ['hwaitlivë:d /'waitlivë:d] adj 1. frikacak 2. i zbetë; me çehre të sëmurë● whiten ['hwaitën /'hwaitën] v 1. zbardh. 2. zbardhet● whitener ['hwaitënë: 'waitënë:] n. zbardhues, zbardhës● whiteness ['hwaitnis /'waitnis] n 1. bardhësi. 2. zbetësi● whitening ['hwaitning /'waitning] n 1. zbardhje. 2. çngjyrosje. 3. zbardhës● whiteout ['hwaitaut /'waitaut] n. knd. bardhësi verbuese (e ambientit arktik); verbim nga bardhësia● white pepper ['hwait /'wait 'pepë:(r)] n. piper i bardhë● white pine ['hwait /'wait pain] n. pishë e butë● white plague ['hwait /'wait pleig] n. tuberkuloz● White Russia ['hwait /'wait 'rashë] n. gjeog. Biellorusi (republikë në Evropën lindore, ish republik Sovjetike që fitoi pavarsinë në vitin 1991)● white sauce ['hwait /'wait so:s] n. salcë e bardhë, beshamel● white slave ['hwait /'wait sleiv] n. prostitutë e detyruar● white trash ['hwait /'wait træsh] n. amer.keq. i bardhë varfanjak● whitewash ['hwaitwosh /'hwaitwosh] n.,v.-n 1. sherbet gëlqereje. 2. fig. mbulim i gabimeve; furçë, lustër. 3. sport. gj.fol. humbje e thellë/me zero /-vt 1. lyej me gëlqere, zbardh. 2. fig. mbuloj gabimet, shfajësoj; lustroj, i jap një furçë. 3. sport. gj.fol. shpartalloj, mund keqas● white waters ['hwait /'wait 'wotë:(r)s] n. pragje, ujëra të shkumëzuara (në lumë)● whitey ['hwaiti /'waiti] n. amer.keq. i bardhë; të bardhët● whitish ['hwaitish /'w-] adj. i bardhëllemë● whiting II ['hwaiting /'w-] n. amer. bojë e bardhë* * *i bardhë -
2 White Russia
['hwait /'wait 'rashë] n. gjeog. Biellorusi (republikë në Evropën lindore, ish republik Sovjetike që fitoi pavarsinë në vitin 1991) -
3 White Russian
White Russia ['hwait /'wait 'rashë] n. gjeog. Biellorusi (republikë në Evropën lindore, ish republik Sovjetike që fitoi pavarsinë në vitin 1991)
См. также в других словарях:
Republik — (v. lat. Res publica, das Gemeinwesen, der Staat), bezeichnet im modernen Sprachgebrauch die Staatsform, in welcher die höchste Gewalt nicht unabhängig von dem Willen des Volkes od. eines Theils desselben in den Händen einer einzigen Person, des… … Pierer's Universal-Lexikon
Republik — Sf std. (17. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus frz. république, dieses aus l. rēs pūblica, eigentlich öffentliche Sache , zu l. rēs Sache und l. pūblicus öffentlich , zu l. populus m. Gemeinde, Staat . Täterbezeichnung: Republikaner; Adjektiv:… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Republik — (v. lat. res publica, »Gemeinwesen«, Freistaat), Volksherrschaft im Gegensatz zur Einherrschaft oder Monarchie. Die republikanische Staatsverfassung legt der Gesamtheit des Volkes die Souveränität (Volkssouveränität) bei, während diese in… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Republik — Republīk (vom lat. res publĭca, Staat), nach heutigem Begriff der Volksstaat, Freistaat, im Gegensatz zur Monarchie. Man unterscheidet, je nachdem die Regierungsgewalt von der Gesamtheit des Volks oder einer bevorzugten Klasse ausgeht,… … Kleines Konversations-Lexikon
Republik — Republik, abgeleitet von res publica, d. h. öffentliche Angelegenheit; eine solche Regierungsform, wo jeder Einzelne an den öffentlichen Angelegenheiten der Regierung Theil nehmen soll … Damen Conversations Lexikon
Republik — vom lat. res publica, Staat; bezeichnet gegenwärtig die der Monarchie entgegengesetzte Staatsform ohne erbliches Oberhaupt; vgl. Aristokratie, Demokratie, Oligarchie … Herders Conversations-Lexikon
Republik — Republik,die:+Freistaat·Volksrepublik·Demokratie … Das Wörterbuch der Synonyme
Republik — Republik: Die Bezeichnung für eine freiheitlich rechtliche Staatsform, bei der die Regierenden für eine bestimmte Zeit vom Volk oder von Repräsentanten des Volkes gewählt werden, wurde im 17. Jh. aus gleichbed. frz. république entlehnt. Dies geht … Das Herkunftswörterbuch
Republik — [Aufbauwortschatz (Rating 1500 3200)] Bsp.: • Die meisten Länder der Erde sind Republiken … Deutsch Wörterbuch
Republik — Das Wort Republik (über französisch république von lateinisch res publica ‚Die öffentliche Sache‘) steht zunächst für das Gemeinwesen und Gemeinwohl. Als Staatsform versteht man darunter (seit der römischen Antike und insbesondere der… … Deutsch Wikipedia
Republik — Gemeinwesen; Freistaat * * * Re|pu|blik [repu bli:k], die; , en: Staatsform, bei der die oberste Gewalt durch Personen ausgeübt wird, die für eine bestimmte Zeit vom Volk oder dessen Vertretern gewählt werden: bürgerliche, demokratische,… … Universal-Lexikon