-
1 rector
I.Lit. (mostly post-Aug.), of a helmsman:II.navium rectores,
Cic. Div. 1, 14, 24; so Verg. A. 5, 161; 176; Ov. M. 2. 186; 6, 232; 11, 482; 493; id. Tr. 1, 2, 31; [p. 1537] of a horseman, id. A. A. 2, 433; Sil. 17, 138; Tac. Agr. 36 fin.; id. A. 1, 65; Suet. Tit. 4; of an elephant-driver, Liv. 27, 49; 44, 5; Curt. 8, 14, 9; of a herdsman, Plin. Ep. 8, 17, 4.—Trop., a ruler, leader, governor, etc. (class.):inesse aliquem non solum habitatorem in hac caelesti ac divinā domo, sed etiam rectorem et moderatorem et tamquam architectum tanti operis,
Cic. N. D. 2, 35, 90:rector et gubernator civitatis,
id. Rep. 2, 29, 52; cf. id. ib. 5, 3, 5; 5, 4, 6; 6, 1, 1; 6, 13, 13; id. de Or. 1, 48, 211; Liv. 4, 14:Thebarum,
Hor. Ep. 1, 16, 74:Dolopum,
Ov. M. 12, 364:populorum,
id. ib. 7, 481; cf., of the deity: quid sit summi rectoris ac domini numen,
Cic. Fin. 4, 5, 11, so of Jupiter:rector caelestūm, deūm, Olympi, etc.,
Cat. 64, 204:divūm,
Verg. A. 8, 572:superūm,
Ov. M. 1, 668; 2, 60; 9, 498; 13, 599 al.;of Neptune: pelagi, maris,
id. ib. 1, 331; 4, 797; 11, 207; Stat. Achill. 1, 61 al.; of the ruler of a province, Tac. A. 2, 4; 12, 40; id. H. 2, 59; 85; Suet. Aug. 89; id. Vesp. 8; of the commander of an army, Tac. Agr. 28; id. H. 1, 87; 2, 11; 36; Suet. Aug. 89; Verg. A. 9, 173 Heyne; of a master of youth, a tutor, instructor, teacher, guide, Plin. Ep. 3, 3, 4; Suet. Aug. 48; id. Tib. 12; Tac. A. 1, 24; 3, 48; 13, 2:bonorum rector (sapiens),
Sen. Ep. 85, 38. —Of inanim. or abstr. things: (sol) nec temporum modo terrarumque, sed siderum etiam ipsorum caelique rector,
Plin. 2, 6, 4, § 12:animus incorruptus, aeternus, rector humani generis,
Sall. J. 2, 3, and v. rectrix; Quint. 12, 10, 56. -
2 rēctor
rēctor ōris, m [REG-], a guide, leader, director, ruler, master, helmsman, pilot: navium rectores: navis, V.: ut in curru det rector Lora, driver, O.: exterriti sine rectoribus equi, Ta.: elephanti ab rectoribus interfecti, L.—Fig., a ruler, leader, guide, governor: civitatis: rei p., L.: Thebarum, H.: populorum, O.: summi rectoris ac domini numen: pelagi, Neptune, O.: milites, qui ad tra<*> dendam disciplinam, exemplum et rectores habebantur, officers, Ta.: Rectores iuvenum, V.* * *guide, director, helmsman; horseman; driver; leader, ruler, governor -
3 rector
guider, leader, director, ruler, master -
4 frēnum (frae-)
frēnum (frae-) ī, n plur. frēnī, ōrum, m, or frēna, ōrum, n [3 FER-], a bridle, curb, bit: frenumque (equus) recepit, H.: non frenum depulit ore, H.—Prov.: frenum mordere, take the bit in one's teeth, i.e. resist.—Plur.: sonipes frena mandit, V.: frenos audire, V.: inhibuit frenos, L.: asellum docere currere frenis, H.: frenos pati, Ph.: ea frena furenti (Sibyllae) Concutit Apollo, V.—Fig., a bridle, curb, means of governing, restraint, check, limit: Ni frenum accipere et victi parere fatentur, V.: furoris: date frenos naturae, give the reins to, L.: pinus, cui victa remisit Frena rector, the helm, O.: frena licentiae Inicere, H.: calcaribus in Ephoro, in Theopompo frenis uti: prosiliet frenis natura remotis, H. -
5 gubernāculum
gubernāculum (poet. -nāclum, V.), ī, n [guberno], a helm, rudder: ad gubernaculum accessit: Ipse gubernaclo rector subit, V.— Plur, guidance, direction, control, government: rei p.: ereptis senatui gubernaculis: ad gubernacula rei p. sedere, C., L.* * *helm, rudder, steering oar of ship; helm of "ship of state"; government -
6 pelagus
-
7 vexō
vexō āvī, ātus, āre, freq. [veho], to shake, jolt, toss violently: (rector) per confragosa vexabitur: ratīs, V.: venti caeli nubila vexant, O.—To harry, waste, trouble, harass, plague, disturb: agros vectigalīs vexatos a Verre: Galliam, Cs.: hostīs sempiternos: vexati omnes difficultate viae, L.: comas, to frizzle, O.—To worry, vex, annoy, disquiet, trouble: Hermippum probris: vexabatur uxor mea: vexatur Theophrastus libris, is attacked: me honoris cupido vexabat, S.: mentem mariti philtris, Iu.* * *vexare, vexavi, vexatus Vshake, jolt, toss violently; annoy, trouble, harass, plague, disturb, vex -
8 consiliator
consĭlĭātor, ōris, m. [id.], a counsellor (post-Aug. and rare):maleficus,
Phaedr. 2, 6, 2:consiliator et rector,
Plin. Ep. 4, 17, 6:bonus,
App. M. 1, p. 107, 36.—As an epithet of Jupiter, Inscr. Gud. p. 7, n. 6. -
9 formator
I.Lit.:II.universi,
Sen. Cons. ad Helv. 8; Vulg. Isa. 44, 8; 24. — Plur.:imperii,
Amm. 18, 6.—Trop.:praeceptor rector est alienorum ingeniorum ac formator,
Quint. 10, 2, 20; so,animi (with praeceptor virtutis),
Col. 1 praef. §4: morum (with magister),
Plin. Ep. 8, 23, 2:agricolae,
Pall. 1, 1. -
10 gubernaclum
gŭbernācŭlum ( poet. contr. gŭ-bernāclum, Lucr. 4, 904; Verg. A. 5, 176; 859; 6, 349 al.), i, n. [guberno], a helm, rudder (cf. clavus).I.Lit.:II.hominis, non sapientis inventa sunt navigia, additis a tergo gubernaculis, quae huc atque illuc cursum navigii torqueant: exemplum a piscibus tractum, qui cauda reguntur, etc.,
Sen. Ep. 90; cf.:piscium meatus gubernaculi modo regunt (caudae),
Plin. 11, 50, 111, § 264:ut cruribus velut gubernaculis demissis cursum dirigeret,
Front. 3, 13, 6:hic ille naufragus ad gubernaculum accessit, et navi, quoad potuit, est opitulatus,
Cic. Inv. 2, 51, 154:ipse gubernaclo rector subit, ipse magister,
Verg. A. 5, 176.—Transf., guidance, direction; esp. of the state, government (usually in plur.):clavum tanti imperii tenere et gubernacula rei publicae tractare,
Cic. Sest. 9, 20; cf.:qui ad gubernacula rei publicae sedere debebant,
id. Rosc. Am. 18, 51:repelli a gubernaculis civitatum,
id. de Or. 1, 11, 46:recedere a gubernaculis,
id. Fam. 16, 27, 1:ad gubernacula rei publicae accedere,
Liv. 4, 3, 17: quis ad gubernacula sedeat summa cura [p. 831] providendum, id. 24, 8, 13:abicere gubernacula imperii,
Val. Max. 7, 6, 1:transferre ad aliquem fortunarum suarum gubernacula,
Nazar. Pan. Const. 27, 2:temperare gubernacula vitae,
Plin. 11, 37, 88, § 219.—In sing.:(rare) exercitus non habilis gubernaculo,
Vell. 2, 113, 2:gubernaculum rei publicae tenere,
Lact. 1, 1, 14. -
11 gubernaculum
gŭbernācŭlum ( poet. contr. gŭ-bernāclum, Lucr. 4, 904; Verg. A. 5, 176; 859; 6, 349 al.), i, n. [guberno], a helm, rudder (cf. clavus).I.Lit.:II.hominis, non sapientis inventa sunt navigia, additis a tergo gubernaculis, quae huc atque illuc cursum navigii torqueant: exemplum a piscibus tractum, qui cauda reguntur, etc.,
Sen. Ep. 90; cf.:piscium meatus gubernaculi modo regunt (caudae),
Plin. 11, 50, 111, § 264:ut cruribus velut gubernaculis demissis cursum dirigeret,
Front. 3, 13, 6:hic ille naufragus ad gubernaculum accessit, et navi, quoad potuit, est opitulatus,
Cic. Inv. 2, 51, 154:ipse gubernaclo rector subit, ipse magister,
Verg. A. 5, 176.—Transf., guidance, direction; esp. of the state, government (usually in plur.):clavum tanti imperii tenere et gubernacula rei publicae tractare,
Cic. Sest. 9, 20; cf.:qui ad gubernacula rei publicae sedere debebant,
id. Rosc. Am. 18, 51:repelli a gubernaculis civitatum,
id. de Or. 1, 11, 46:recedere a gubernaculis,
id. Fam. 16, 27, 1:ad gubernacula rei publicae accedere,
Liv. 4, 3, 17: quis ad gubernacula sedeat summa cura [p. 831] providendum, id. 24, 8, 13:abicere gubernacula imperii,
Val. Max. 7, 6, 1:transferre ad aliquem fortunarum suarum gubernacula,
Nazar. Pan. Const. 27, 2:temperare gubernacula vitae,
Plin. 11, 37, 88, § 219.—In sing.:(rare) exercitus non habilis gubernaculo,
Vell. 2, 113, 2:gubernaculum rei publicae tenere,
Lact. 1, 1, 14. -
12 gubernator
I.Lit.:II.si tu proreta isti navi's, ego gubernator ero,
Plaut. Rud. 4, 3, 75; id. Am. 3, 2, 69:gubernator clavum tenens sedet in puppi quietus,
Cic. de Sen. 6, 17; id. Phil. 7, 9, 27; id. Ac. 2, 31, 100; id. de Inv. 1, 34, 58; id. Rep. 1, 40; 5, 3; Quint. 2, 17, 24; 34; 4, 1, 61; Verg. A. 3, 269; 5, 12; 6, 337 et saep.—Prov.:tranquillo quilibet gubernator est,
Sen. Ep. 85 med. —Transf., a director, ruler, governor: cum in rebus animalibus aliud pro alio ponitur;ut de agitatore (Ennius): Gubernator magna contorsit equum vi,
Quint. 8, 6, 9; the same, Enn. ap. Charis. p. 244 P. and ap. Diom. p. 451 ib. (Ann. v. 160 Vahl.):poli,
i. e. God, Sen. Hippol. 903:custodes gubernatoresque rei publicae,
Cic. Rab. Perd. 9, 26; cf.:quasi tutor et procurator rei publicae: sic enim appelletur, quicumque erit rector et gubernator civitatis,
id. Rep. 2, 29. -
13 inclino
in-clīno, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [clino, clinatus].I. A.Lit.1.In gen. (mostly poet. and in post-Aug. prose):2.vela contrahit malosque inclinat,
Liv. 36, 44, 2:genua arenis,
Ov. M. 11, 356:(rector maris) omnes Inclinavit aquas ad avarae litora Trojae,
id. ib. 11, 209:inclinato in dextrum capite,
Quint. 11, 3, 119; id. ib. 69:inclinata utrolibet cervix,
id. 1, 11, 9:pollice intus inclinato,
id. 11, 3, 99:arbor Inclinat varias pondere nigra comas,
Mart. 1, 77, 8:sic super Actaeas agilis Cyllenius arces Inclinat cursus,
Ov. M. 2, 721:at mihi non oculos quisquam inclinavit euntes,
i. e. closed my sinking eyes, Prop. 4 (5), 7, 23 (Müll. inclamavit euntis):prius sol meridie se inclinavit, quam, etc.,
i. e. declined, Liv. 9, 32, 6; cf.:inclinato jam in postmeridianum tempus die,
Cic. Tusc. 3, 3, 7.—Mid.: inclinari ad judicem (opp. reclinari ad suos,
Quint. 11, 3, 132):(terra) inclinatur retroque recellit,
bends down, Lucr. 6, 573:saxa inclinatis per humum quaesita lacertis,
Juv. 15, 63.—In partic.a.In milit. lang., to cause to fall back or give way:b.ut Hostus cecidit, confestim Romana inclinatur acies,
i. e. loses ground, retreats, Liv. 1, 12, 3:tum inclinari rem in fugam apparuit,
id. 7, 33, 7:quasdam acies inclinatas jam et labantes,
Tac. G. 8; cf. under II. —In gen., to turn back, cause to move backward:c.septemtrio inclinatum stagnum eodem quo aestus ferebat,
Liv. 26, 45, 8:cum primum aestu fretum inclinatum est,
id. 29, 7, 2.—In mal. part., to lie down, stretch out:3.jam inclinabo me cum liberta tua,
Plaut. Pers. 4, 8, 7:quot discipulos inclinet Hamillus,
Juv. 10, 224:ipsos maritos,
id. 9, 26.—Transf., of color, to incline to:4. B.colore ad aurum inclinato,
Plin. 15, 11, 10, § 37:coloris in luteum inclinati,
id. 24, 15, 86, § 136.—Trop.1.In gen., to turn or incline a person or thing in any direction:2.se ad Stoicos,
Cic. Fin. 3, 3, 10:culpam in aliquem,
to lay the blame upon, Liv. 5, 8, 12:quo se fortuna, eodem etiam favor hominum inclinat,
Just. 5, 1 fin.:judicem inclinat miseratio,
moves, Quint. 4, 1, 14:haec animum inclinant, ut credam, etc.,
Liv. 29, 33, 10.—Mid.:quamquam inclinari opes ad Sabinos, rege inde sumpto videbantur,
Liv. 1, 18, 5.—In partic.a.To change, alter, and esp. for the worse, to bring down, abase, cause to decline:b.se fortuna inclinaverat,
Caes. B. C. 1, 52, 3:omnia simul inclinante fortuna,
Liv. 33, 18, 1:ut me paululum inclinari timore viderunt, sic impulerunt,
to give way, yield, Cic. Att. 3, 13, 2:eloquentiam,
Quint. 10, 1, 80.—To throw upon, remove, transfer:II. A.haec omnia in dites a pauperibus inclinata onera,
Liv. 1, 43, 9:omnia onera, quae communia quondam fuerint, inclinasse in primores civitatis,
id. 1, 47, 12.—In gram., to form or inflect a word by a change of termination (postclass.):(vinosus aut vitiosus) a vocabulis, non a verbo inclinata sunt,
Gell. 3, 12, 3; 4, 9, 12; 18, 5, 9:partim hoc in loco adverbium est, neque in casus inclinatur,
id. 10, 13, 1.—Lit. (rare, and not in Cic.):2.paulum inclinare necesse est corpora,
Lucr. 2, 243:sol inclinat,
Juv. 3, 316:inclinare meridiem sentis,
Hor. C. 3, 28, 5 (for which:sol se inclinavit,
Liv. 9, 32, 6;v. above I. A. 1.): in vesperam inclinabat dies,
Curt. 6, 11, 9.—In partic., in milit. lang., to yield, give way:3.ita conflixerunt, ut aliquamdin in neutram partem inclinarent acies,
Liv. 7, 33, 7:in fugam,
id. 34, 28 fin.:inclinantes jam legiones,
Tac. A. 1, 64; id. H. 3, 83.—To change for the worse, turn, fail:B.si fortuna belli inclinet,
Liv. 3, 61, 5:inde initia magistratuum nostrum meliora ferme, et finis inclinat,
Tac. A. 15, 21. —Trop., to incline to, be favorably disposed towards any thing (also in Cic.):2.si se dant et sua sponte quo impellimus, inclinant et propendent, etc.,
Cic. de Or. 2, 44, 187:ecquid inclinent ad meum consilium adjuvandum,
id. Att. 12, 29, 2:ad voluptatem audientium,
Quint. 2, 10, 10:in stirpem regiam studiis,
Curt. 10, 7, 12:amicus dulcis, Cum mea compenset vitiis bona, pluribus hisce... inclinet,
Hor. S. 1, 3, 71:cum sententia senatus inclinaret ad pacem cum Pyrrho foedusque faciendum,
Cic. de Sen. 6, 16:color ad crocum inclinans,
Plin. 27, 12, 105, § 128: omnia repente ad Romanos inclinaverunt. turned in favor of, Liv. 26, 40, 14. — With ut:ut belli causa dictatorem creatum arbitrer, inclinat animus,
Liv. 7, 9, 5:multorum eo inclinabant sententiae, ut tempus pugnae differretur,
id. 27, 46, 7:hos ut sequar inclinat animus,
id. 1, 24, 2. — With inf.:inclinavit sententia, suum in Thessaliam agmen demittere,
Liv. 32, 13, 5:inclinavit sententia universos ire,
id. 28, 25, 15; cf. id. 22, 57, 11.— Pass.:consules ad patrum causam inclinati,
Liv. 3, 65, 2; cf.:inclinatis ad suspicionem mentibus,
Tac. H. 1, 81:inclinatis ad credendum animis,
Liv. 1, 51, 7; Tac. H. 2, 1:ad paenitentiam,
id. ib. 2, 45. —In partic., to change, alter from its former condition (very rare):A.inclinant jam fata ducum,
change, Luc. 3, 752. — Hence, in-clīnātus, a, um, P. a.Bent down, sunken:B.senectus,
Calp. 5, 13; of the voice, low, deep:vox,
Cic. Or. 17, 56; cf.:inclinata ululantique voce more Asiatico canere,
id. ib. 8, 27. —Inclined, disposed, prone to any thing:C.plebs ante inclinatior ad Poenos fuerat,
Liv. 23, 46, 3:plebs ad regem Macedonasque,
id. 42, 30, 1:ipsius imperatoris animus ad pacem inclinatior erat,
id. 34, 33, 9; Tac. H. 1, 81.—Sunken, fallen, deteriorated:ab excitata fortuna ad inclinatam et prope jacentem desciscere,
Cic. Fam. 2, 16, 1:copiae,
Nep. Pelop. 5, 4.—In neutr. plur. subst.:rerum inclinata ferre,
i. e. troubles, misfortunes, Sil. 6, 119. -
14 magister
măgister, tri (old orthog., ‡ magester, like ‡ leber, ‡ Menerva, for liber, Minerva, acc. to Quint. 1, 4, 17), m. [a double comparative in form, from magis, and comparative ending -ter; cf.: minister, sinister], a master, chief, head, superior, director, president, leader, commander, conductor, etc.:I.quibus praecipua cura rerum incumbit, et qui magis quam ceteri diligentiam et sollicitudinem rebus, quibus praesunt, debent, hi magistri appellantur,
Dig. 50, 16, 57.Lit.A.In gen., the dictator in the earliest times was called magister populi, the chief of the people:B.in Magistro populi faciendo, qui vulgo dictator appellatur... qui primus Magister a populo creatus est, Paul. ex Fest. s. v. optima lex, p. 198 Müll.: (sapiens) rectius appellabitur rex quam Tarquinius, qui nec se nec suos regere potuit: rectius magister populi (is enim dictator est) quam Sulla, qui trium pestiferorum vitiorum, luxuriae, avaritiae, crudelitatis magister fuit,
Cic. Fin. 3, 22, 75; cf.also below the passage,
Varr. L. L. 5, § 82 Müll.; Cic. Leg. 3, 3, 9:dictator quidem ab eo appellatur, quia dicitur: sed in nostris libris (sc. auguralibus) vides eum magistrum populi appellari,
id. Rep. 1, 40, 63 Creuz.; cf., with reference to this passage,
Sen. Ep. 108, 31:Larcum moderatorem et magistrum consulibus appositum,
Liv. 2, 18, 5.—Magister equitum, the chief of the cavalry, appointed by the dictator:magister equitum, quod summa potestas hujus in equites et accensos, ut est summa populi dictator, a quo is quoque magister populi appellatus,
Varr. L. L. 5, § 82 Müll.:dictator magistrum equitum dicit L. Tarquitium,
Liv. 3, 27; 7, 21 fin.;23, 11: fumosi equitum magistri,
in a family tree, Juv. 8, 8.—So, magister peditum (analogous to magister equitum), chief of the infantry, Amm. 21, 12, 16. —The censor is called magister morum, master of morals, Cic. Fam. 3, 13, 2:magister sacrorum,
the chief priest, Liv. 39, 18 fin.; v. Drak. ad loc.; so,PVBLICVS SACRORVM (or SACERDOTVM),
Inscr. Orell. 2351:FRATRVM ARVALIVM,
ib. 2426:SALIORVM,
ib. 2247; 2419:LARVM AVGVSTI,
ib. 1661 et saep.:curiae,
the overseer of a curia, Plaut. Aul. 1, 2, 29: vici, the overseer of a quarter or ward, Suet. Aug. 30:chori canentium,
a head-chorister, leader of a choir, Col. 12, 2:officiorum and operarum,
a superintendent, bailiff, id. 1, 18:scripturae and in scripturā,
a director of a company of farmers-general, Cic. Att. 5, 15, 3; id. Verr. 2, 2, 70, § 169; cf.: P. Terentius operas in portu et scripturā Asiae pro magistro dedit, i. e. has performed the functions of a magister, was vice-director, id. Att. 11, 10, 1:quaesivi, qui per eos annos magistri illius societatis fuissent,
id. Verr. 2, 2, 74, § 182:P. Rupilius, qui est magister in ea societate,
id. Fam. 13, 9, 2:maximarum societatum auctor, plurimarum magister,
id. Planc. 13, 32:pecoris,
a chief herdsman, Varr. R. R. 2, 10; cf. Verg. G. 3, 445:elephanti,
conductor, Sil. 4, 616:auctionis,
the director, superintendent, conductor of an auction, Cic. Quint. 15, 50; cf.:is quem putabant magistrum fore, si bona venirent,
id. Att. 1, 1, 3; 6, 1, 15; an officer charged with distributing money among the people, Plaut. Aul. 2, 2, 3.—Law t. t., an agent or assignee to dispose of a debtor's goods:praetor jubet convenire creditores, et ex eo numero magistrum creari, id est eum per quem bona veneant,
Gai. Inst. 3, 79: convivii, the master or president of a feast, Varr. L. L. 5, § 122 Müll.; App. Mag. p. 336, 11: navis, the master or captain of a ship, Dig. 14, 1, 1; Gai. Inst. 4, 71;so without navis,
Juv. 12, 79:gubernatores et magistri navium,
Liv. 29, 25, 7; 45, 42, 3; the steersman, pilot:ipse gubernaclo rector subit, ipse magister,
Verg. A. 5, 176; 1, 115; 6, 353; Val. Fl. 1, 18; 1, 382; Luc. 2, 696; Sil. 4, 719:samnitium,
i. e. of the gladiators, a fencing-master, Cic. de Or. 3, 23, 86:magistri tabernae,
innkeepers, Paul. Sent. 2, 8, 3.—In inscrr. are found also: fani, horreorum, collegii, memoriae, munerum, Augustalis, admissionum, epistolarum, libellorum, etc.; likewise: a bibliothecā, ab marmoribus, etc.—In partic.1.A teacher, instructor, Cic. Phil. 2, 4, 8:2.pueri apud magistros exercentur,
id. de Or. 1, 57, 244:artium lberalium magistri,
id. Inv. 1, 25, 35; cf.:virtutis magistri,
id. Mur. 31, 65; id. N. D. 1, 26, 72:rarum ac memorabile magni Gutturis exemplum conducendusque magister,
Juv. 2, 114.— Transf., of inanim. things:magister mihi exercitor animus nunc est,
Plaut. Trin. 2, 1, 4; id. Curc. 2, 2, 8:stilus optimus dicendi effector ac magister,
Cic. de Or. 1, 33, 150; Pers. prol. 10:timor, non diuturnus magister officii,
Cic. Phil. 2, 36, 90.—An educator of children, a tutor, pedagogue:3.senes me filiis relinquunt quasi magistrum,
Ter. Phorm. 1, 2, 21:docendis publice juvenibus magister,
Gell. 19, 9, 2. —A master, owner, keeper:4. II.trepidumque magistrum In cavea magno fremitu leo tollet alumnus,
Juv. 14, 246.—Trop., an adviser, instigator, author of any thing (very rare):si quis magistrum cepit ad eam rem improbum,
Ter. And. 1, 2, 21:magister ad despoliandum Dianae templum,
Cic. Verr. 2, 3, 21, § 54.—As adj.:rituque magistro Plurima Niliacis tradant mendacia biblis,
Sedul. 1, 15. -
15 moderator
mŏdĕrātor, ōris, m. [id.], a manager, ruler, governor, director.I.Lit. (class.):II.rector et moderator tanti operis,
Cic. N. D. 2, 35, 90:dierum,
id. Tusc. 1, 28, 70:equorum,
Ov. M. 4, 245:arundinis,
an angler, id. ib. 8, 856: pectinis unci, a wool-comber, Claud. ap. Eutr. 2, 381:juventae,
a tutor, Mart. 2, 90, 1:vitae,
Nazar. Pan. ad Const. 15.—He who moderates:nec moderator adest,
i. e. who could moderate, put a limit to the evil, Ov. M. 7, 561; Tac. A. 1, 49. -
16 ostentator
ostentātor, ōris, m. [ostento], a vain, self-satisfied exhibiter, a displayer, parader, boaster, vaunter:ostentatores meri,
Plaut. Curc. 4, 1, 15:ostentatorem pecuniae gloriosum describere,
Auct. Her. 4, 50, 63:factorum,
Liv. 1, 10:omnium, quae diceret,
Tac. H. 2, 80:rector juveni et ceteris periculorum praemiorumque ostentator,
id. A. 1, 24. -
17 Pylii
Pylus and Pylos, i, f., = Pulos, the name of three cities of the Peloponnesus, of which one was in Arcadia; one in Messenia, now Old Navarino, Liv. 27, 30; Mel. 2, 3, 9;II.and the other in Triphylia, the southern province of Elis, the abode of Nestor, whence Pylos Nestorea,
Sen. Herc. Fur. 561;sometimes confounded with Pylos in Messenia, where Neleus reigned: nos Pylon, antiqui Neleïa Nestoris arva, Misimus,
Ov. H. 1, 63; cf.also: Nelea Pylos,
id. M. 6, 418:Nestoria,
Sen. Herc. Fur. 561.—Hence,Pylĭus, a, um, adj., of or belonging to Pylos, Pylian, freq. poet. for Nestorian:B.agri,
Pylian, Messenian, Ov. M. 2, 684:Nestor,
id. P. 1, 4, 10; id. Am. 3, 7, 41; Hor. C. 1, 15, 22:rector, i. e. Nestor,
Sil. 7, 597: dies, the days, i. e. age of Nestor, Ov. Tr. 5, 5, 62;hence, transf.: senecta,
i. e. very great age, Mart. 8, 2.—Subst.1. 2. -
18 Pylius
Pylus and Pylos, i, f., = Pulos, the name of three cities of the Peloponnesus, of which one was in Arcadia; one in Messenia, now Old Navarino, Liv. 27, 30; Mel. 2, 3, 9;II.and the other in Triphylia, the southern province of Elis, the abode of Nestor, whence Pylos Nestorea,
Sen. Herc. Fur. 561;sometimes confounded with Pylos in Messenia, where Neleus reigned: nos Pylon, antiqui Neleïa Nestoris arva, Misimus,
Ov. H. 1, 63; cf.also: Nelea Pylos,
id. M. 6, 418:Nestoria,
Sen. Herc. Fur. 561.—Hence,Pylĭus, a, um, adj., of or belonging to Pylos, Pylian, freq. poet. for Nestorian:B.agri,
Pylian, Messenian, Ov. M. 2, 684:Nestor,
id. P. 1, 4, 10; id. Am. 3, 7, 41; Hor. C. 1, 15, 22:rector, i. e. Nestor,
Sil. 7, 597: dies, the days, i. e. age of Nestor, Ov. Tr. 5, 5, 62;hence, transf.: senecta,
i. e. very great age, Mart. 8, 2.—Subst.1. 2. -
19 Pylos
Pylus and Pylos, i, f., = Pulos, the name of three cities of the Peloponnesus, of which one was in Arcadia; one in Messenia, now Old Navarino, Liv. 27, 30; Mel. 2, 3, 9;II.and the other in Triphylia, the southern province of Elis, the abode of Nestor, whence Pylos Nestorea,
Sen. Herc. Fur. 561;sometimes confounded with Pylos in Messenia, where Neleus reigned: nos Pylon, antiqui Neleïa Nestoris arva, Misimus,
Ov. H. 1, 63; cf.also: Nelea Pylos,
id. M. 6, 418:Nestoria,
Sen. Herc. Fur. 561.—Hence,Pylĭus, a, um, adj., of or belonging to Pylos, Pylian, freq. poet. for Nestorian:B.agri,
Pylian, Messenian, Ov. M. 2, 684:Nestor,
id. P. 1, 4, 10; id. Am. 3, 7, 41; Hor. C. 1, 15, 22:rector, i. e. Nestor,
Sil. 7, 597: dies, the days, i. e. age of Nestor, Ov. Tr. 5, 5, 62;hence, transf.: senecta,
i. e. very great age, Mart. 8, 2.—Subst.1. 2. -
20 Pylus
Pylus and Pylos, i, f., = Pulos, the name of three cities of the Peloponnesus, of which one was in Arcadia; one in Messenia, now Old Navarino, Liv. 27, 30; Mel. 2, 3, 9;II.and the other in Triphylia, the southern province of Elis, the abode of Nestor, whence Pylos Nestorea,
Sen. Herc. Fur. 561;sometimes confounded with Pylos in Messenia, where Neleus reigned: nos Pylon, antiqui Neleïa Nestoris arva, Misimus,
Ov. H. 1, 63; cf.also: Nelea Pylos,
id. M. 6, 418:Nestoria,
Sen. Herc. Fur. 561.—Hence,Pylĭus, a, um, adj., of or belonging to Pylos, Pylian, freq. poet. for Nestorian:B.agri,
Pylian, Messenian, Ov. M. 2, 684:Nestor,
id. P. 1, 4, 10; id. Am. 3, 7, 41; Hor. C. 1, 15, 22:rector, i. e. Nestor,
Sil. 7, 597: dies, the days, i. e. age of Nestor, Ov. Tr. 5, 5, 62;hence, transf.: senecta,
i. e. very great age, Mart. 8, 2.—Subst.1. 2.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Rector — • Priests who preside over missions or quasi parishes Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Rector Rector † … Catholic encyclopedia
Rector — steht für: die englische und lateinische Schreibweise von Rektor Rector ist der Name folgender Orte in den USA: Rector (Arkansas) Rector (Pennsylvania) Rector Township, Saline County, Illinois Rector ist der Familienname folgender Personen: Henry … Deutsch Wikipedia
rector — RÉCTOR, rectori, s.m. Persoană care conduce (din punct de vedere ştiinţific şi administrativ) o instituţie de învăţământ superior; grad deţinut de această persoană. ♦ (În unele ţări din Apus) Persoană care conduce o şcoală medie; grad deţinut de… … Dicționar Român
rector — rector, ra adjetivo 1. Que señala o marca la orientación: principio rector. consejo rector. sustantivo masculino,f. 1. Persona que dirige determinadas organizaciones o comunidades: el rector del colegio, la rectora del hospital. 2. Director o di … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Rector — Rec tor (r?k t?r), n. [L., fr. regere, rectum, to lead straight, to rule: cf. F. recteur. See {Regiment}, {Right}.] [1913 Webster] 1. A ruler or governor. [R.] [1913 Webster] God is the supreme rector of the world. Sir M. Hale. [1913 Webster] 2.… … The Collaborative International Dictionary of English
Rector — Rector, AR U.S. city in Arkansas Population (2000): 2017 Housing Units (2000): 1045 Land area (2000): 1.295506 sq. miles (3.355346 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 1.295506 sq. miles (3.355346 sq … StarDict's U.S. Gazetteer Places
Rector, AR — U.S. city in Arkansas Population (2000): 2017 Housing Units (2000): 1045 Land area (2000): 1.295506 sq. miles (3.355346 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 1.295506 sq. miles (3.355346 sq. km) FIPS… … StarDict's U.S. Gazetteer Places
rector — late 14c., from L. rector ruler, governor, guide, from rect , pp. stem of regere to rule, guide (see REGAL (Cf. regal)). Used originally of Roman governors and God, by 18c. generally restricted to clergymen and college heads … Etymology dictionary
rector — rector, ra (Del lat. rector, ōris). 1. adj. Que rige o gobierna. U. t. c. s.) 2. m. y f. Persona a cuyo cargo está el gobierno y mando de una comunidad, hospital o colegio. 3. Persona que rige una universidad o centro de estudios superiores. 4. m … Diccionario de la lengua española
Rector — (v. lat.), 1) Lenker, Regierer; 2) Titel des unmittelbar Vorgesetzten u. ersten Lehrers einer Lateinischen od. auch größeren Stadtschule; an erster heißt er auch oft Director; 3) (R. magnifĭcus), der Vorsitzende des akademischen Senats, s. u.… … Pierer's Universal-Lexikon
Rector — Rector, lat., Regierer, in der späteren röm. Kaiserzeit Unterstatthalter einer Provinz; jetzt der gewöhnliche Titel des ersten Lehrers einer höhern Lehranstalt; r. magnificus. R. einer Universität, der Repräsentant des akademischen Senats bei… … Herders Conversations-Lexikon