Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

quietness

  • 1 silentium

        silentium ī, n    [silens], a being still, keeping silence, noiselessness, stillness, silence: auditus est magno silentio: nec longa silentia feci, kept silence, O.: silentio facto, silence obtained, L.: silentium classico facere, L.: pubes maestum silentium obtinuit, L.: tenuere silentia cuncti, O.: silentium imperare, Ta.: significare silentium, to give a signal for silence: Athenienses cum silentio auditi sunt, L.: per silentium noctis, L.: ut nulla fere pars orationis silentio praeteriretur, i. e. without applause: silentio praeterire, to pass over in silence: de Partho silentium est, nothing is said: laudem eorum a silentio vindicare, i. e. obscurity: quam maximum silentium haberi iubet, S.: diu maestum silentium tenuit, prevailed, L.: fer opem furtoque silentia deme, i. e. disclose, O.—Of night, stillness, silence: silentio noctis egressus, at the dead of night, Cs.: vocem noctis silentio audisse, L.: mediā nocte silentio profectus, Cs.: mediae per muta silentia noctis, O.—Of the country, stillness, quietness: nactus silentia ruris, O.: vastum, solitude, Ta.—In augury, freedom from disturbance, faultlessness, perfectness: id silentium dicimus in auspiciis, quod omni vitio caret, etc.— A standstill, cessation, repose, inaction, tranquillity: perpetuum fori: vitam silentio transire, S.: inter armatos, L.: idem praeturae tenor et silentium, Ta.
    * * *

    Latin-English dictionary > silentium

  • 2 tranquillitās

        tranquillitās ātis, f    [tranquillus], quietness, stillness, tranquillity, calmness, calm: tanta tranquillitas exstitit, ut se ex loco commovere non possent (naves), Cs.: mira serenitas cum tranquillitate oriebatur, L.: animi: nos longis navibus tranquillitates aucupaturi eramus.—Fig., calmness, quiet, serenity, tranquillity: locus quietis et tranquillitatis plenissimus: pacis atque oti: et iam ibi nequaquam eadem quies ac tranquillitas erat, L.: tranquillitatem atque otium penitus hausit, Ta.: animi: vitae.
    * * *
    stillness; tranquility

    Latin-English dictionary > tranquillitās

  • 3 paco

    1.
    păco, ĕre, prim. of paciscor and pango, to make or come to an agreement, to agree together respecting any thing: NI CVM EO PACIT TALIO ESTO, Lex XII. Tab.; cf. Dirks, Uebers. p. 516 sq.
    2.
    pāco, ăvi, ātum, 1, v. a. [pax], to bring into a state of peace and quietness, to make peaceful, to quiet, pacify, subdue, soothe (class.; cf.: pacifico, placo).
    I.
    Lit.:

    pacare Amanum,

    Cic. Fam. 15, 4, 8:

    omnem Galliam,

    Caes. B. C. 1, 7:

    qui nuper pacati erant,

    id. B. G. 1, 16:

    civitates,

    id. ib. 7, 65:

    Hispanias,

    id. B. C. 1, 85:

    bimarem Isthmon,

    Ov. M. 7, 405:

    regiones,

    Hirt. B. Alex. 26:

    Asiam,

    Just. 38, 7, 2:

    Erymanthi nemora,

    Verg. A. 6, 803: MARE A PRAEDONIBVS, Monum. Ancyr. fin. ap. Grut. 233; Ov. F. 2, 18.—
    II.
    Transf., of things as objects:

    incultae pacantur vomere silvae,

    are subdued, tilled, Hor. Ep. 1, 2, 45:

    et pacare metu silvas,

    Manil. 4, 182:

    saltus remotos pacabat cornu,

    Stat. Th. 4, 250:

    incertos animi aestus,

    to quiet, Claud. IV. Cons. Honor. 225; cf.

    feras,

    to tame, Aus. Epigr. 1, 19:

    dolorem,

    id. Idyll. 6, 100.—Hence, pācā-tus, a, um, P. a., pacified, quieted, peaceful, quiet, calm, tranquil, undisturbed (opp. hostilis; class.).
    A.
    Lit.:

    pacatae tranquillaeque civitates,

    Cic. de Or. 1, 8, 30:

    in provinciā pacatissimā,

    id. Lig. 2, 4:

    pacatissima et quietissima pars,

    Caes. B. G. 5, 24:

    nec hospitale quicquam pacatumve,

    Liv. 21, 20:

    pacato agmine transire,

    id. 40, 47:

    pacati status aëris,

    Lucr. 3, 292:

    pacata posse omnia mente tueri,

    Lucr. 5, 1203:

    mare,

    Hor. C. 4, 5, 19:

    vultus,

    Ov. F. 1, 3:

    pacatus mitisque adsis,

    id. M. 431:

    coloni,

    Manil. 4, 141.—As subst.: pācātum, i, n., a friendly country:

    vagi milites in pacato,

    Liv. 8, 34:

    ex pacatis praedas agere,

    i. e. from countries at peace with Rome, Sall. J. 32, 3:

    qui medius inter pacata et hostilia fuit, Danubius et Rhenus,

    Sen. Q. N. 6, 7, 1.—
    B.
    Trop.:

    oratio pacatior,

    Cic. Brut. 31, 121:

    cujus ne pacatam quidem nequitiam quisquam ferre posset,

    id. Phil. 5, 9, 24.—And in the neutr. as subst.:

    nec diu in pacato mansit gens,

    on friendly terms, Liv. 23, 27, 9.—Hence, adv.: pācātē, peaceably, quietly (post-Aug.).— Comp.:

    pacatius ad reliqua secessimus,

    Petr. 10; Aug. Ep. 111.— Sup.:

    pacatissime et commodissime,

    Aug. Soliloq. 2, 7. [p. 1288]

    Lewis & Short latin dictionary > paco

  • 4 securitas

    sēcūrĭtas, ātis, f. [securus], freedom from care, unconcern, composure.
    I.
    Lit.
    A.
    In a good sense (class.): Democriti securitas, quae est animi tamquam tranquillitas, quam appellavit euthumian, eo separanda fuit ab hac disputatione, quia ista animi tranquillitas ea ipsa est beata vita, Cic. Fin. 5, 8, 23:

    securitatem nunc appello vacuitatem aegritudinis, in quā vita beata posita est,

    id. Tusc. 5, 15, 42:

    vacandum omni est animi perturbatione, ut tranquillitas animi et securitas assit, quae affert cum constantiam tum etiam dignitatem,

    id. Off. 1, 21, 69:

    beatam vitam in animi securitate et in omnium vacatione munerum ponimus,

    id. N. D. 1, 20, 53; id. Lael. 15, 45 and 47; id. Att. 4, 16, 10; Liv. 36, 41; Cels. 4, 4 fin.; Quint. 5, 13, 52 (opp. cura); Plin. Ep. 6, 16, 12 (opp. timor); 7, 6, 14; 7, 10, 60; Tac. A. 3, 44; 11, 3 fin.; Sen. Ep. 105, 7:

    securitas inaffectatae orationis,

    quietness, Quint. 11, 1, 93; cf.:

    vocis ac vultus,

    Tac. A. 15, 55.— Plur. (opp. curae):

    somno ac securitatibus jam dudum hoc fuit,

    Plin. 23, 1, 23, § 41.—With gen. obj.:

    operosissima securitas mortis in M. Ofilio Hilaro ab antiquis traditur,

    Plin. 7, 53, 54, § 184.—
    B.
    In a bad sense, carelessness, heedlessness, negligence (not till after the Aug. period;

    syn. incuria): neminem celerius opprimi quam qui nihil timeret et frequentissimum initium esse calamitatis securitatem,

    Vell. 2, 118, 2:

    res altera taedium laboris, altera securitatem parit,

    Quint. 2, 2, 6; 2, 5, 13; 2, 3, 4; 4, 1, 55; 6, 1, 34; 6, 3, 62; Tac. H. 3, 83; Gell. 1, 15, 2; 4, 20, 8.—With gen. obj.:

    memoriae plerumque inhaeret fidelius, quod nullā scribendi securitate laxatur,

    Quint. 10, 6, 2.—
    II.
    Transf., object., freedom from danger, safety, security (not till after the Aug. period):

    cum innumerabilia sint mortis signa, salutis securitatisque nulla sunt,

    Plin. 7, 51, 52, § 171:

    securitatis urbanae custos,

    Vell. 2, 98, 1:

    securitas securitate mutuā persciscenda est,

    Sen. Clem. 1, 19, 5; cf.:

    securitati ante quam vindictae consulere,

    Tac. A. 11, 31:

    perpetua Romani imperii,

    Vell. 2, 103, 3:

    tutela securitatis,

    id. 2, 128, 3:

    nec spem modo ac votum securitas publica, sed ipsius voti fiduciam assumserit,

    Tac. Agr. 3:

    itinerum,

    Plin. 28, 2, 4, § 21:

    annonae,

    Tac. A. 15, 18:

    somnum a repentinā securitate datum,

    Just. 11, 13, 3:

    dextras securitatis,

    a safe conduct, Vulg. 2 Macc. 11, 30.—Hence, SECVRITAS, personified as the tutelary goddess of the Roman State, Inscr. Orell. 1830 and 1831.—
    B.
    Mercant. t. t., a guarantee, security for a debt or obligation (by hypothecation, mortgage; by receipt or acknowledgment, etc.): id quod sibi debetur, consequi debet vel ejus securitatem, Dig. 27, 4, 1 fin.—Plur., Amm. 17, 10, 4; Symm. Ep. 10, 43 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > securitas

  • 5 silentium

    sĭlentĭum, ii, n. [sileo].
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., a being still or silent, noiselessness, stillness, silence (freq. and class.; cf.

    taciturnitas): otium et silentium est, Ter. Hec. prol. alt. 35: et ipse conticuit et ceteris silentium fuit,

    Cic. de Or. 3, 35, 143; cf. id. ib. 1, 35, 160; id. Rep. 2, 38, 64:

    auditus est magno silentio,

    id. Q. Fr. 2, 1, 1:

    silentio auditus,

    Caes. B. C. 3, 19, 3:

    huic facietis Fabulae silentium,

    Plaut. Am. prol. 15:

    fac silentium,

    id. Pers. 4, 3, 50; cf. Cic. Div. 1, 28, 59:

    nec longa silentia feci,

    kept silence, Ov. F. 1, 183: silentio facto, silence being obtained, Quadrig. ap. Gell. 9, 13, 10; Liv. 24, 7 fin.; Petr. 14 fin.; Quint. 2, 5, 6 al.; also with the signif. to make or procure silence:

    Fabius cum silentium classico fecisset,

    Liv. 2, 45; Tac. H. 3, 20; Curt. 10, 6, 3; Phaedr. 5, 5, 15:

    facere silentia majestate manūs,

    Pers. 4, 7:

    tribuni plebis, cum inviti silentium tenuissent,

    Liv. 5, 9, 4; so,

    tenere silentium,

    id. 1, 16, 2; 1, 28, 8; 9, 38, 14:

    silentium obtinere,

    id. 1, 16, 2; cf.:

    obstinatum silentium obtinuit,

    id. 9, 38, 14:

    tenuere silentia cuncti,

    Ov. M. 1, 206:

    se silentium fieri jussisse,

    Cic. Div. 1, 28, 59; Luc. 1, 298:

    silentium imperare,

    Sen. Vit. Beat. 26, 7; Tac. G. 11:

    silentium significare,

    to give a signal for silence, Cic. Brut. 84, 290:

    cum silentio animadvertite,

    Ter. Eun. prol. 44:

    Athenienses cum silentio auditi sunt,

    Liv. 38, 10, 4:

    cum silentio ad aliquem convenire,

    id. 7, 35, 1; so,

    cum silentio,

    id. 25, 9, 15:

    agere per silentium,

    Ter. Heaut. prol. 36; cf. id. Hec. prol. alt. 21; id. Phorm. prol. 30:

    per silentium noctis,

    Liv. 3, 42, 3; Tac. A. 4, 53; id. Agr. 3:

    ego illas omnes res egi silentio,

    Cic. Prov. Cons. 12, 29; cf.:

    ut nulla fere pars orationis silentio praeteriretur,

    in silence, without applause, id. Brut. 22, 88;

    more freq.: praeterire silentio,

    to pass over in silence, to say nothing about, id. Sull. 21, 62; id. Part. Or. 23, 82; id. Phil. 13, 6 Orell. N. cr.; Plin. Ep. 5, 20, 6;

    for which: silentio transire,

    Cic. Att. 2, 19, 3; Quint. 2, 3, 1; 5, 12, 23:

    periculosissimum locum silentio sum praetervectus,

    Cic. Phil. 7, 3, 8:

    transmittere aliquem,

    Tac. A. 1, 13 fin. al.; cf.:

    cum M. Tullius de omnibus (oratoribus) aetatis suae silentium egerit,

    keeps silence, is silent, Quint. 10, 1, 38:

    tenere se intra silentium,

    Plin. Ep. 4, 17, 8; 7, 6, 6:

    de Partho silentium est,

    nothing is said, Cic. Att. 5, 16, 4:

    ut laudem eorum a silentio vindicarem,

    i. e. obscurity, id. de Or. 2, 2, 7; Sen. Ep. 21, 5; Plin. Ep. 9, 14, 1:

    gravissimas plagas ferre silentio,

    Cic. Tusc. 2, 20, 46:

    quam maximum silentium haberi jubet,

    Sall. J. 99, 1:

    lacrimae omnibus obortae, et diu maestum silentium tenuit,

    prevailed, Liv. 40, 8, 20.— Poet.: fer opem furtoque silentia deme, remove silence from, i. e. tell of, disclose, Ov. M. 2, 700.—Of the stillness, silence, dead of night:

    silentio noctis Caesar ex castris egressus,

    Caes. B. G. 7, 36:

    in silentio noctis,

    id. ib. 7, 26; cf.:

    se vocem noctis silentio audisse clariorem humanā,

    Liv. 5, 32:

    paulo ante mediam noctem silentio ex oppido egressi,

    Caes. B. G. 7, 11; cf. id. ib. 7, 18; 7, 60; Liv. 8, 23, 9, 38.— Poet., in plur.:

    silentia noctis,

    Lucr. 4, 461; Stat. Th. 1, 441:

    quid me alta silentia cogis Rumpere,

    Verg. A. 10, 63; Ov. M. 7, 184:

    taciturna silentia,

    Lucr. 4, 585:

    torquent illum furibunda silentia,

    Stat. Th. 10, 890.— The stillness, quietness of the fields:

    nactus silentia ruris,

    Ov. M. 1, 232; cf.:

    vidit desolatas agere alta silentia terras,

    id. ib. 1, 349.—Of wood that makes no noise, does not snap, Plin. 16, 16, 28, § 70.—
    B.
    In partic., in augural lang., freedom from disturbance; hence, faultlessness, perfectness in the taking of auspices:

    id silentium dicimus in auspiciis, quod omni vitio caret, etc.,

    Cic. Div. 2, 34, 71; cf. Fest. p. 348 Müll.; s. v. sinistrum, p. 351 ib.; and v. Becker, Antiq. vol. 2, pars 3, p. 76 sq.—
    II.
    Transf., a standstill (opp. to motion or activity); cessation, repose, inaction, tranquillity, etc. (rare but class.): mundus caeli vastus constitit silentio, Enn. ap. Macr. 6, 2 med.:

    silentium perpetuum judiciorum ac fori,

    Cic. Pis. 14, 32; cf. Tac. Agr. 39:

    vitam silentio transire,

    Sall. C. 1, 1:

    silentium otiumque inter armatos,

    Liv. 2, 45: biduum deinde silentium [p. 1699] fuit neutris transgredientibus amnem, id. 37, 38:

    idem praeturae tenor et silentium,

    Tac. Agr. 6:

    quantum distant a morte silentia vitae?

    Sil. 3, 145.

    Lewis & Short latin dictionary > silentium

  • 6 tranquillitas

    tranquillĭtas, ātis, f. [tranquillus], quietness, stillness, tranquillity.
    I.
    Lit., calmness of wind or weather, a calm:

    tanta subito malacia ac tranquillitas exstitit, ut se ex loco movere non possent (naves),

    Caes. B. G. 3, 15:

    si proficiscatur hac tranquillitate,

    Cic. Ac. 2, 31, 100:

    maris tranquillitas intellegitur nullā ne minimā quidem aurā fluctus commovente,

    id. Tusc. 5, 6, 16:

    mira serenitas cum tranquillitate oriebatur,

    Liv. 26, 11, 3:

    summā tranquillitate consecutā,

    Caes. B. G. 5, 23:

    insidiosa,

    Plin. Pan. 66, 3; and in plur.:

    nos longis navibus tranquillitates aucupaturi eramus,

    Cic. Att. 6, 8, 4; cf.:

    securitas quae est animi tamquam tranquillitas,

    id. Fin. 5, 8, 23. —
    II.
    Trop., calmness, quiet, serenity, tranquillity of mind or affairs (a favorite trope of Cic.):

    locus quietis et tranquillitatis plenissimus,

    Cic. de Or. 1, 1, 2:

    tranquillitas (animi), id est placida quietaque constantia,

    id. Tusc. 4, 5, 10:

    summa tranquillitas pacis et otii,

    id. Agr. 1, 8, 21; cf. Sen. Tranq. 2, 3 sq.:

    tranquillitas animi et securitas... tranquillitatem expetere,

    Cic. Off. 1, 20, 69; cf.:

    otium ac tranquillitatem vitae sequi,

    id. Mur. 27, 55:

    et jam ibi nequaquam eadem quies ac tranquillitas erat,

    Liv. 24, 27, 7:

    non multum ad tranquillitatem locus confert,

    Sen. Ep. 55, 8: illa tranquillitas vera est, in quam bona mens explicatur. id. ib. 56, 6:

    tranquillitatem et otium penitus auxit,

    Tac. Agr. 40 fin.:

    ad carminis tranquillitatem tamquam ad portum confugerunt,

    Petr. 118.—
    B.
    In partic.
    1.
    De Tranquillitate Animi, the title of a work of Seneca the philosopher.
    2.
    Tranquillitas tua, Your Serenity, Your Serene Highness, a later title of the Roman emperors, Eutr. praef.:

    vestra,

    id. 1, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > tranquillitas

См. также в других словарях:

  • Quietness — Qui et*ness, n. The quality or state of being quiet; freedom from noise, agitation, disturbance, or excitement; stillness; tranquillity; calmness. [1913 Webster] I would have peace and quietness. Shak. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • quietness — index peace, silence Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • quietness — quiet, quietness, quietude The most commonly used of these nouns is quiet, which denotes a state of silence or tranquillity (the quiet that precedes a storm / a period of peace and quiet). Quietness also has this meaning but tends to denote… …   Modern English usage

  • quietness — quiet ► ADJECTIVE (quieter, quietest) 1) making little or no noise. 2) free from activity, disturbance, or excitement. 3) without being disturbed or interrupted: a quiet drink. 4) discreet, moderate, or restrained. 5) (of a person) tranquil and… …   English terms dictionary

  • quietness — noun see quiet II …   New Collegiate Dictionary

  • quietness — See quietly. * * * …   Universalium

  • quietness — noun a) Absence of sound; silence or hush. b) Absence of disturbance; calm, stillness or serenity. Syn: silence …   Wiktionary

  • quietness — (Roget s Thesaurus II) noun 1. The absence of sound or noise: hush, noise lessness, quiet, silence, soundlessness, still, stillness. See SOUNDS. 2. An absence of motion or disturbance: calm, calmness, hush, lull, peace, peacefulness, placidity,… …   English dictionary for students

  • quietness — qui·et·ness || kwaɪətnɪs n. silence, noiselessness; stillness, tranquility; muteness, speechlessness; peacefulness, calmness …   English contemporary dictionary

  • quietness — n. Tranquillity, stillness, calmness …   New dictionary of synonyms

  • quietness — qui·et·ness …   English syllables

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»