-
1 pudenter
pudenter adv. with comp. and sup. [pudens], modestly, bashfully, shyly: respondere: vivendo: sumere, H.: pudentius accedere: pudentissime hoc petere.* * *pudentius, pudentissime ADVbashfully, modestly, shyly, chastely, honorably -
2 pudenter
pŭdenter, adv., v. pudeo fin. A. -
3 licentia
licentia ae, f [licens], freedom, liberty, license, leave: nobis nostra Academia magnam licentiam dat, ut, etc.: tantum licentiae dabat gloria: sumpta pudenter, H.— Boldness, presumption, license: (militum) licentiam reprehendere, Cs.: a Democrito omnino haec licentia: iuvenilis quaedam dicendi.— Unrestrained liberty, license, dissoluteness, licentiousness, wantonness: deteriores sumus licentiā, T.: omnium rerum: malle licentiam suam quam aliorum libertatem, L.: militum, N.: magna gladiorum est licentia, i. e. murder is prevalent: inmensa ponti, O.—Person., the goddess of License: templum Licentiae: lasciva, H.* * *freedom, liberty; license, disorderliness; outspokenness -
4 rapiō
rapiō puī (old fut perf. rapsit, C.), raptus, ere [RAP-], to seize and carry off, snatch, tear, pluck, drag, hurry away: sublimen intro hunc rape, T.: quo fessum rapitis? V.: Quo me cunque rapit tempestas, H.: sumasne pudenter An rapias, snatch, H.: ab aede rapuit funale, O.: de volnere telum, V.: commeatum in navīs rapiunt, L.: pars densa ferarum Tecta rapit, i. e. break off boughs of trees (in collecting wood), V.: in ius, drag before a court, H.: ob facinus ad supplicium, hale: alii ad necem rapiebantur: ad stuprum matres, L.: (infantes) ab ubere rapti, V.: nec variis obsita frondibus Sub divom rapiam, drag into open day, H.: Nasonis carmina rapti, i. e. torn from his home, O.— To hurry, impel, drive, cause to hasten: Quattuor hinc rapimur raedis, H.: per aequora navem, V.: ventis per aequora, O.: missos currūs, H.: arma rapiat iuventus, snatch, V.: arma, O.: bipennem dextrā, V.: rapiuntque ruuntque, hurry and bustle, V.—With pron reflex., to make haste, hasten, hurry, fly: ocius hinc te Ni rapis, H.: se ad caedem optimi cuiusque.— To carry off by force, seize, rob, ravish, plunder, ravage, lay waste, take by assault, carry by storm: spes rapiendi occaecat animos: semper rapiens, semper ebrius: raptas ad litora vertere praedas, V.: rapere omnes trahere, S.: vivere latronum ritu, ut tantum haberet, quantum rapere potuisset: virgines, to abduct, S.: Arsit Atrides Virgine raptā, H.: Omne sacrum rapiente dextrā, H.: alii rapiunt incensa feruntque Pergama, pillage and plunder, V.: castra urbesque primo impetu rapere, L.— To carry off suddenly, snatch away, destroy: improvisa leti Vis rapuit rapietque gentes, H.: rapto de fratre dolens, H.: Et labor et durae rapit inclementia mortis, i. e. hurries on, V.— To take, catch, assume: flammam, catch quickly, V.: nigrum colorem, O.: Virga... Vim rapuit monstri, imbibed, O.— To lead on hurriedly: Halesus Turno feroces Mille rapit populus, leads hastily on, V.: Nec rapit inmensos orbīs per humum, sweeps along, V.—Fig., to snatch away, carry along, hurry away: ipsae res verba rapiunt, carry along with them: (comoediam) in peiorem partem, i. e. misrepresent, T.: Si quis in adversum rapiat casusve deusve, V.: almum Quae rapit hora diem, snatches away, H.: simul tecum solacia rapta, V. — To drive, impel, carry away, precipitate, transport, ravish, captivate, overwhelm, draw irresistibly: ad divinarum rerum cognitionem curā studioque rapi: semper eo tractus est, quo libido rapuit: amentiā rapi: Furorne caecus, an rapit vis acrior, An culpa? H.: animum In partīs rapit varias, turns hurriedly, V.: ad quas (res) plerique inflammati aviditate rapiuntur.— To seize by violence, snatch, steal: Hippodameam raptis nanctu'st nuptiis, Enn. ap. C.: Venerem incertam, H.: sed rapiat sitiens Venerem, but may eagerly seize upon, V.— To snatch, seize quickly, hasten, precipitate: rapienda occasio, Iu.: viam, hasten, O.: ut limis rapias, quid velit, etc., may hastily note, H.: raptae prope inter arma nuptiae, L.* * *rapere, rapui, raptus Vdrag off; snatch; destroy; seize, carry off; pillage; hurry -
5 sūmō
sūmō sūmpsī, sūmptus, ere [sub+cmo], to take, take up, take in hand, lay hold of, assume: a me argentum, T.: legem in manūs: litteras ad te a M. Lepido consule sumpsimus, have provided ourselves with: Tusculi ante quam Romae sumpta sunt arma, L.: perventum est eo, quo sumpta navis est, hired: pecuniam mutuam, borrow.—To take, eat, drink, consume, enjoy, put on: vinum, N.: Partem Falerni, H.: pomum de lance, O.: sumptā virili togā, put on: regium ornatum, N.— To take in exchange, buy, purchase: decumas agri Leontini: Quae parvo sumi nequeunt, H.—Fig., to take, take up, assume: tantos sibi spiritūs, ut, etc., assumed, Cs.: animum, take courage, O.: sump<*> tis inimicitiis, susceptā causā.— To take up, under take, enter upon, begin: omne bellum sumi facile, to be undertaken, S.: bellum cum Veientibus sumptum, L.: Prima fide vocisque ratae temptamina, O.: Quem virum lyrā sumis celebrare? H.— To exact, inflict, with supplicium or poenam: more maiorum supplicium sumpsit, Cs.: de illā supplicium sumere: virgis supplicium crudelissime sumere: pro maleficio poenam sumi oportere: tam crudelīs poenas, to take such cruel revenge, V.— To take, choose, select: philosophiae studium: hoc mihi sumo, this is my choice: meliores liberos sumpsisse quam genuisse, i. e. to have adopted, S.: materiam vestris aequam Viribus, H.: mala, O.: disceptatorem, L.: Miltiadem imperatorem sibi, N.— To take, assume, claim, arrogate, appropriate: quamquam mihi non sumo tantum neque adrogo, ut, etc.: imperatorias sibi partīs, Cs.: Nec sumit aut ponit securīs Arbitrio popularis aurae, H.: voltūs acerbos, O.: antiquos mores, L.— To take, obtain, get, acquire, receive: distat sumasne pudenter An rapias, H.: laudem a crimine, O.: sumpto rigore, O.— To take, lay out, use, apply, employ, spend, consume: frustra operam, T.: laborem, Cs.: diem ad deliberandum, Cs.: cibi quietisque tempus, L.: curis sumptus, worn out, C. poët.—Of a speaker, to take for granted, assume, maintain, suppose, affirm: id sumere pro certo, quod dubium est: beatos esse deos: pro non dubio, aequius esse, etc., L.— To take, bring forward, cite, mention, adduce: homines notos sumere odiosum est: unum hoc sumo: quid quisquam potest ex omni memoriā sumere inlustrius?* * *Isumere, sumpsi, sumptus Vtake up; begin; suppose, assume; select; purchase; exact (punishment); obtainIIsumere, sumsi, sumtus Vaccept; begin; suppose; select; purchase; obtain; (= sumpsi, sumptum) -
6 disto
di-sto, āre ( perf. distiti, only Boëth. in Porphyr. 4, p. 89), v. n., to stand apart, to be separate, distant (freq. and class.).I.Lit. (cf. absum), absol.:B.quantum summa labra (fossae) distabant,
Caes. B. G. 7, 72, 1; cf. id. ib. 4, 17, 6; Cic. Phil. 2, 27, 67; Liv. 33, 1; Ov. M. 2, 241 et saep.—With inter se:turres pedes LXXX. inter se distant,
Caes. B. G. 7, 72 fin.:trabes inter se binos pedes,
id. ib. 7, 23, 1; cf. id. B. C. 2, 10, 2:inter se modicum spatium,
Liv. 8, 8, 5:multum sidera inter se,
Cic. Tusc. 5, 24, 69:hastati inter se modicum spatium,
Liv. 8, 8 et saep.—With a or ab:(imago) distare a speculo,
Lucr. 4, 289; so,castra ab castris,
Caes. B. C. 1, 82, 3:terra ab hujus terrae continuatione,
Cic. N. D. 2, 66 al. —With simple abl.:cum tanto Phrygiā Gallica distet humus,
Ov. F. 4, 362; cf. id. M. 3, 145;also: foro nimium distare Carinas,
Hor. Ep. 1, 7, 48:spatium,
Ov. M. 11, 715. —Transf., of remoteness in time:II.non multum aetate distantes,
Quint. 12, 10, 4:non multum inter se distantes tempore, ib. § 11: quantum distet ab Inacho Codrus,
Hor. C. 3, 19, 1:haud multum distanti tempore,
Tac. A. 3, 24.Trop., of quality, to differ, be different =differre, discrepare (freq.):ut distare aliquid aut ex aliqua parte differre videatur,
Cic. Caecin. 14; cf.:quia res differebant, nomina rerum distare voluerunt,
id. Top. 8, 34:moribus et legibus distant (civitates),
Quint. 5, 10, 40; cf. id. 6, 4, 21:in totum metaphora brevior est similitudo, eoque distat, quod, etc.,
id. 8, 6, 8:multum inter se distant istae facultates longeque sunt diversae atque sejunctae,
Cic. de Or. 1, 49, 215:multum inter se genera dicendi,
id. Or. 16, 52; Quint. 7, 2, 3:hominum vita tantum distat a victu et cultu bestiarum,
Cic. Off. 2, 4, 15; so with ab, id. ib. 3, 17, 71; id. Rosc. Am. 15, 44; id. de Or. 2, 65, 263; Quint. 5, 10, 114; Hor. S. 2, 2, 53; Ov. Tr. 1, 2, 11 al.; cf.:quid enim tam distans quam a severitate comitas?
Cic. Or. 10, 34. —With dat.:infido scurrae distabit amicus,
Hor. Ep. 1, 18, 4; so,paulum sepultae inertiae celata virtus,
id. C. 4, 9, 29:quid aera lupinis,
id. Ep. 1, 7, 23:pulchra et exactis minimum distantia,
id. ib. 2, 1, 72:enthymema syllogismo,
Quint. 5, 10, 7 al. — Impers.: distat, there is a difference:distat, sumasne pudenter An rapias,
Hor. Ep. 1, 17, 44; 2, 2, 195; id. S. 2, 3, 210; Quint. 5, 10, 26. -
7 pudenda
pŭdĕo, ŭi, or pŭdĭtum est, ēre ( dep. form pudeatur, Petr. 47, 4), 2, v. a. and n. [root pu-, pav-, to strike; Sanscr. paviram, weapon; cf. pavire (puvire), tripudium, etc.], to make or be ashamed, to feel shame; to be influenced or restrained by shame or by respect for a person or thing.—In the verb. finit. extremely rare:A.ita nunc pudeo,
Plaut. Cas. 5, 2, 3:siquidem te quicquam, quod facis, pudet,
id. Mil. 3, 1, 30; Ter. Ad. 1, 2, 4:idne pudet te, quia, etc.,
Plaut. Ep. 1, 2, 4:pudet, quod prius non puditum umquam est,
id. Cas. 5, 2, 4.—In plur.:non te haec pudent?
Ter. Ad. 4, 7, 36:semper metuet, quem Saeva pudebunt,
Luc. 8, 495.—Chiefly used as a verb. impers., pudet, ŭit, or pudĭtum est, one is or feels ashamed, it causes a feeling of shame, etc; constr. aliquem alicujus rei, or with a subj.-clause:quos, cum nihil refert, pudet: ubi pudendum est, ibi eos deserit pudor, cum usus est, ut pudeat,
Plaut. Ep. 2, 1, 1 sq.:fratris me Pudet,
Ter. Ad. 3, 3, 38; id. Heaut. 2, 3, 19:sunt homines, quos infamiae suae neque pudeat neque taedeat,
Cic. Verr. 1, 12, 35:pudet me non tui quidem, sed Chrysippi, etc.,
id. Div. 2, 15, 35:cujus eos non pudere demiror,
id. Phil. 10, 10, 22:ceteros pudeat, si qui, etc.... me autem quid pudeat?
id. Arch. 6, 12; Ov. M. 7, 617:cicatricum et sceleris pudet,
Hor. C. 1, 35, 33:nam pudet tanti mali,
id. Epod. 11, 7; Plaut. Bacch. 3, 1, 12:tum puderet vivos, tamquam puditurum esset exstinctos,
Plin. 36, 15, 24, § 108:deūm me hercle atque hominum pudet,
before gods and men, Plaut. Trin. 4, 2, 67; Liv. 3, 19, 7.—With subj.-clause:pudet Dicere hac praesente verbum turpe: at te id nullo modo Facere puduit,
Ter. Heaut. 5, 4, 20:puderet me dicere non intellegere, si, etc.,
Cic. N. D. 1, 39, 109:servire aeternos non puduisse deos?
Tib. 2, 3, 30: nec lusisse pudet sed non incidere [p. 1486] ludum, Hor. Ep. 1, 14, 36:scripta pudet recitare,
id. ib. 1, 19, 42:nonne esset puditum, legatum dici Maeandrium?
Cic. Fl. 22, 52.—With supine:pudet dictu,
Tac. Agr. 32.—In the gerund:non enim pudendo, sed non faciendo id, quod non decet, impudentiae nomen effugere debemus,
Cic. de Or. 1, 26, 120:inducitur ad pudendum,
id. Brut. 50, 188.—Hence,pŭdens, entis, P. a., shamefaced, bashful, modest (class.):B.muta pudens est,
Lucr. 4, 1164:pudens et probus filius,
Cic. Verr. 2, 3, 69, § 161:cur nescire, pudens prave, quam discere malo?
Hor. A. P. 88:nihil pudens, nihil pudicum in eo apparet,
Cic. Phil. 3, 11, 28; id. Verr. 2, 1, 1, § 2:animus,
Ter. Heaut. 1, 1, 68:pudens et liberalis risus,
Auct. Her. 3, 13, 23.— Comp., Cic. Pis. 17.— Sup.:homo,
Cic. Caecin. 35, 102:vir,
id. Fl. 20:femina,
id. Verr. 2, 1, 37, § 94.— Adv.: pŭdenter, modestly, bashfully, Afran. ap. Charis. p. 190 P.; Cic. Quint. 11, 39; id. Vatin. 2, 6:sumere,
Hor. Ep. 1, 17, 44; id. A. P. 51.— Comp.:pudentius accedere,
Cic. de Or. 2, 89, 364; Gell. 12, 11, 5. — Sup.:pudentissime aliquid petere,
Cic. Att. 16, 15, 5.—pŭdendus, a, um, P. a., of which one ought to be ashamed, shameful, scandalous, disgraceful, abominable (mostly poet. and in post-Aug. prose):2.ut jam pudendum sit honestiora decreta esse legionum quam senatus,
Cic. Phil. 5, 2, 4:vita,
Ov. P. 2, 2, 108:vulnera,
Verg. A. 11, 55:causa,
Ov. H. 5, 98:parentes,
Suet. Vit. 2:negotiationes vel privato pudendas exercere,
id. Vesp. 16:pudenda miserandaque oratio,
id. Tib. 65:pudenda dictu spectantur,
Quint. 1, 2, 8; cf.:pudendumque dictu, si, etc.,
id. 6, 4, 7:luxus,
Tac. A. 3, 53:hoc quoque animal (sc. blatta) inter pudenda est,
Plin. 29, 6, 39, § 140:proh cuncta pudendi!
wholly shameful! Sil. 11, 90:membra,
the parts of shame, the privy parts, Ser. Samm. 36, 681.—Subst.: pŭdenda, ōrum, n. (sc. membra).a.The private parts (post-class.), Aus. Per. Odyss. 6; id. Idyll. 6, 85; Aug. Civ. Dei, 14, 17; Sen. ad Marc. 22, 1; Vulg. Nah. 3, 5.—b. -
8 pudeo
pŭdĕo, ŭi, or pŭdĭtum est, ēre ( dep. form pudeatur, Petr. 47, 4), 2, v. a. and n. [root pu-, pav-, to strike; Sanscr. paviram, weapon; cf. pavire (puvire), tripudium, etc.], to make or be ashamed, to feel shame; to be influenced or restrained by shame or by respect for a person or thing.—In the verb. finit. extremely rare:A.ita nunc pudeo,
Plaut. Cas. 5, 2, 3:siquidem te quicquam, quod facis, pudet,
id. Mil. 3, 1, 30; Ter. Ad. 1, 2, 4:idne pudet te, quia, etc.,
Plaut. Ep. 1, 2, 4:pudet, quod prius non puditum umquam est,
id. Cas. 5, 2, 4.—In plur.:non te haec pudent?
Ter. Ad. 4, 7, 36:semper metuet, quem Saeva pudebunt,
Luc. 8, 495.—Chiefly used as a verb. impers., pudet, ŭit, or pudĭtum est, one is or feels ashamed, it causes a feeling of shame, etc; constr. aliquem alicujus rei, or with a subj.-clause:quos, cum nihil refert, pudet: ubi pudendum est, ibi eos deserit pudor, cum usus est, ut pudeat,
Plaut. Ep. 2, 1, 1 sq.:fratris me Pudet,
Ter. Ad. 3, 3, 38; id. Heaut. 2, 3, 19:sunt homines, quos infamiae suae neque pudeat neque taedeat,
Cic. Verr. 1, 12, 35:pudet me non tui quidem, sed Chrysippi, etc.,
id. Div. 2, 15, 35:cujus eos non pudere demiror,
id. Phil. 10, 10, 22:ceteros pudeat, si qui, etc.... me autem quid pudeat?
id. Arch. 6, 12; Ov. M. 7, 617:cicatricum et sceleris pudet,
Hor. C. 1, 35, 33:nam pudet tanti mali,
id. Epod. 11, 7; Plaut. Bacch. 3, 1, 12:tum puderet vivos, tamquam puditurum esset exstinctos,
Plin. 36, 15, 24, § 108:deūm me hercle atque hominum pudet,
before gods and men, Plaut. Trin. 4, 2, 67; Liv. 3, 19, 7.—With subj.-clause:pudet Dicere hac praesente verbum turpe: at te id nullo modo Facere puduit,
Ter. Heaut. 5, 4, 20:puderet me dicere non intellegere, si, etc.,
Cic. N. D. 1, 39, 109:servire aeternos non puduisse deos?
Tib. 2, 3, 30: nec lusisse pudet sed non incidere [p. 1486] ludum, Hor. Ep. 1, 14, 36:scripta pudet recitare,
id. ib. 1, 19, 42:nonne esset puditum, legatum dici Maeandrium?
Cic. Fl. 22, 52.—With supine:pudet dictu,
Tac. Agr. 32.—In the gerund:non enim pudendo, sed non faciendo id, quod non decet, impudentiae nomen effugere debemus,
Cic. de Or. 1, 26, 120:inducitur ad pudendum,
id. Brut. 50, 188.—Hence,pŭdens, entis, P. a., shamefaced, bashful, modest (class.):B.muta pudens est,
Lucr. 4, 1164:pudens et probus filius,
Cic. Verr. 2, 3, 69, § 161:cur nescire, pudens prave, quam discere malo?
Hor. A. P. 88:nihil pudens, nihil pudicum in eo apparet,
Cic. Phil. 3, 11, 28; id. Verr. 2, 1, 1, § 2:animus,
Ter. Heaut. 1, 1, 68:pudens et liberalis risus,
Auct. Her. 3, 13, 23.— Comp., Cic. Pis. 17.— Sup.:homo,
Cic. Caecin. 35, 102:vir,
id. Fl. 20:femina,
id. Verr. 2, 1, 37, § 94.— Adv.: pŭdenter, modestly, bashfully, Afran. ap. Charis. p. 190 P.; Cic. Quint. 11, 39; id. Vatin. 2, 6:sumere,
Hor. Ep. 1, 17, 44; id. A. P. 51.— Comp.:pudentius accedere,
Cic. de Or. 2, 89, 364; Gell. 12, 11, 5. — Sup.:pudentissime aliquid petere,
Cic. Att. 16, 15, 5.—pŭdendus, a, um, P. a., of which one ought to be ashamed, shameful, scandalous, disgraceful, abominable (mostly poet. and in post-Aug. prose):2.ut jam pudendum sit honestiora decreta esse legionum quam senatus,
Cic. Phil. 5, 2, 4:vita,
Ov. P. 2, 2, 108:vulnera,
Verg. A. 11, 55:causa,
Ov. H. 5, 98:parentes,
Suet. Vit. 2:negotiationes vel privato pudendas exercere,
id. Vesp. 16:pudenda miserandaque oratio,
id. Tib. 65:pudenda dictu spectantur,
Quint. 1, 2, 8; cf.:pudendumque dictu, si, etc.,
id. 6, 4, 7:luxus,
Tac. A. 3, 53:hoc quoque animal (sc. blatta) inter pudenda est,
Plin. 29, 6, 39, § 140:proh cuncta pudendi!
wholly shameful! Sil. 11, 90:membra,
the parts of shame, the privy parts, Ser. Samm. 36, 681.—Subst.: pŭdenda, ōrum, n. (sc. membra).a.The private parts (post-class.), Aus. Per. Odyss. 6; id. Idyll. 6, 85; Aug. Civ. Dei, 14, 17; Sen. ad Marc. 22, 1; Vulg. Nah. 3, 5.—b. -
9 rapio
răpĭo, pŭi, ptum, 3 (old perf. subj. rapsit, Cic. Leg. 2, 9, 22; part. perf. fem. ex raptabus, Gell. ap. Charis. p. 39 P.), v. a. [root harp; Gr. harpê, a bird of prey, harpagê, harpazô; Lat. rapidus, rapax, rapina, etc.; cf. Sanscr. lup-, lumpāmi, rumpo; Gr. lupê], to seize and carry off, to snatch, tear, drag, draw, or hurry away, = violenter sive celeriter capio (freq. and class.; in Cæs. not at all, and in Cic. mostly in the trop. signif.; cf.: ago, fero, traho, capio, sumo).I.Lit.A.In gen., Plaut. Rud. 3, 6, 15; 30; 31:B.quo rapitis me? quo fertis me?
id. Men. 5, 7, 10; cf. Verg. A. 6, 845; Ov. M. 9, 121:quo me cunque rapit tempestas?
Hor. Ep. 1, 1, 15; cf. id. C. 3, 25, 1:sumasne pudenter an rapias,
snatch, id. Ep. 1, 17, 45; cf. id. S. 1, 5, 76:hostes vivos rapere soleo ex acie: ex hoc nomen mihi est (sc. Harpax),
Plaut. Ps. 2, 2, 60:te ex lustris uxor,
id. As. 5, 2, 84:volucri spe et cogitatione rapi a domo,
Cic. Rep. 2, 4, 7:ab aede rapuit funale,
Ov. M. 12, 247:torrem ab aris,
id. ib. 12, 271:deque sinu matris ridentem... Learchum... rapit,
id. ib. 4, 516 (for which, simply sinu, id. ib. 13, 450):hastam, de vulnere,
id. ib. 5, 137:telum,
Verg. A. 10, 486:repagula de posti,
Ov. M. 5, 120:(frondes) altā rapit arbore ventus,
id. ib. 3, 730:vi atque ingratis... rapiam te domum,
Plaut. Mil. 2, 5, 40:aliquem sublimem domum,
id. As. 5, 2, 18; cf.:sublimem,
id. Mil. 5, 1; id. Men. 5, 7, 6; Ter. And. 5, 2, 20:commeatum in naves rapiunt,
Liv. 41, 3:aliquem in jus,
Plaut. Rud. 3, 6, 21; so,in jus,
id. Poen. 5, 5, 56; Hor. S. 1, 9, 77; 2, 3, 72; cf.:in jus ad regem,
Liv. 1, 26:in carcerem,
Suet. Tib. 11; 61:aliquem ad cornuficem,
Plaut. Poen. 1, 2, 156; id. Bacch. 4, 4, 37:ad praetorem,
id. Aul. 4, 10, 30:ad supplicium ob facinus,
Cic. de Or. 2, 59, 238:ad mortem,
id. Verr. 2, 5, 52, § 138; id. Cat. 1, 10, 27:ad tortorem,
id. Tusc. 5, 5, 13:ad poenam,
Suet. Claud. 10; 37; id. Vit. 14:ad consulem,
Liv. 10, 20:matres, virgines, pueros ad stuprum,
id. 26, 13:teneram virginem ad virum,
Cat. 61, 3 (cf.:rapi simulatur virgo ex gremio matris, aut, si ea non est, ex proximā necessitudine, cum ad virum traditur, quod videlicet ea res feliciter Romulo cessit,
Fest. p. 289 Müll.):illum (sc. lembum) in praeceps prono rapit alveus amni,
Verg. G. 1, 203:nec variis obsita frondibus Sub divum rapiam,
drag into open day, Hor. C. 1, 18, 13. — Poet.:Nasonis carmina rapti,
i. e. torn from his home, borne far away, Ov. P. 4, 16, 1; cf. id. H. 13, 9; Stat. S. 3, 5, 6. —With the idea of swiftness predominating:2.Turnus rapit Totam aciem in Teucros,
Verg. A. 10, 308:rapit agmina ductor,
Luc. 1, 228:agmina cursu,
Sil. 7, 116:legiones,
Plin. Pan. 14:curru rapi,
Sil. 1, 134:quattuor hinc rapimur raedis,
Hor. S. 1, 5, 86:Notus rapit biremes,
Sil. 17, 276:carinas venti rapuere,
Luc. 3, 46:rapit per aequora navem,
hurries it away, Verg. A. 10, 660; cf.:ventis per aequora,
Ov. M. 14, 470:missos currus,
Hor. S. 1, 1, 114:pedes quo te rapiunt,
id. C. 3, 11, 49:arma rapiat juventus,
snatch up, Verg. A. 7, 340; so,arma,
Ov. M. 2, 603:arma manu,
Verg. A. 8, 220:bipennem dextrā,
id. ib. 11, 651:cingula,
id. ib. 9, 364.—With reflex. pron., to hasten, hurry, tear one ' s self, etc.:C.ocius hinc te Ni rapis,
Hor. S. 2, 7, 118; cf. Ov. Am. 3, 5, 29:se ad caedem optimi cujusque,
Cic. Phil. 13, 8, 18.—In partic.1.To carry off by force; to seize, rob, ravish; to plunder, ravage, lay waste, take by assault, carry by force, etc. (very freq.; cf.(α).praedor),
Plaut. Men. 1, 3, 11:erat ei vivendum latronum ritu, ut tantum haberet, quantum rapere potuisset,
Cic. Phil. 2, 25, 62:tamquam pilam rapiunt inter se rei publicae statum tyranm ab regibus,
id. Rep. 1, 44, 68:virgines rapi jussit... quae raptae erant, etc.,
id. ib. 2, 7, 12; 2, 8, 14; so,virgines,
to carry off, abduct, Sall. C. 51, 9; Liv. 1, 9; Quint. 7, 7, 3; 9, 2, 70; Hor. C. 2, 4, 8; Ov. M. 12, 225; id. A. A. 1, 680:raptus a dis Ganymedes,
Cic. Tusc. 1, 26, 65:ab Idā,
Hor. C. 3, 20, 16:omne sacrum rapiente dextrā,
id. ib. 3, 3, 52:alii rapiunt incensa feruntque Pergama,
pillage and plunder, Verg. A. 2, 374 (the Homeric agousi kai pherousi; for which, in prose, ferre et agere; v. ago); cf.:rapturus moenia Romae,
Luc. 3, 99:Theumeson,
to seize by force, Stat. Th. 4, 370:Armeniam,
to plunder, lay waste, Tac. A. 13, 6:Karthaginem,
Sil. 15, 401:urbem,
Stat. Th. 7, 599:raptas ad litora vertere praedas,
Verg. A. 1, 528.— Absol.:rapio propalam,
Plaut. Ep. 1, 1, 10:ut Spartae, rapere ubi pueri et clepere discunt,
Cic. Rep. 4, 5, 11 (Non. 20, 14):agunt, rapiunt, tenent,
id. Rep. 3, 33, 45 Mos.; cf.along with trahere,
Sall. C. 11, 4; id. J. 41, 5;with congerere, auferre,
Mart. 8, 44, 9.— With the idea of rapidity predominating: castra urbesque primo impetu rapere, to conquer rapidly (= raptim capere), Liv. 6, 23, 5 Drak.; so,castra,
Flor. 3, 20, 4; 4, 12, 34:Bithyniam,
id. 3, 5, 6:Hispaniam,
id. 2, 17, 6:arces,
Luc. 6, 14.— Part. perf. subst.rapta, ae, f., the ravished one, the seduced:(β).gratus raptae raptor fuit,
Ov. A. A. 1, 680; id. H. 5, 97; 13, 55; 16, 339; id. F. 4, 607.—raptum, i, n., the plunder, that which is stolen:2.rapto vivere,
to live by robbery, Liv. 7, 25 fin.; 22, 39; 28, 24: Quint. 3, 7, 24; Sen. Ep. 70 fin.; Curt. 3, 10 fin.; Just. 41, 4, 7; Verg. A. 7, 749; Ov. M. 11, 291; id. Tr. 5, 10, 16;for which: ex rapto vivere,
id. M. 1, 144; so,rapto gaudere,
Liv. 29, 6, 3 Drak.:rapto potiri,
Verg. A. 4, 217:rapto uti,
Vell. 2, 73, 3:sine rapto vivere,
id. 2, 32 fin. —To cut off, mutilate ( poet.):3.caput,
Sil. 15, 807:ora gladio,
id. 7, 704:rapuit non dente ferarum,
Luc. 10, 517.—To carry off suddenly or prematurely by death, to snatch away ( poet. and in post-Aug. prose):II.improvisa leti Vis rapuit rapietque gentes,
Hor. C. 2, 13, 20; so id. ib. 2, 17, 5; 4, 2, 21; id. Ep. 1, 14, 7; Verg. A. 6, 428; Ov. P. 4, 11, 5; Stat. S. 2, 1, 208; 5, 3, 16; Plin. 7, 8, 6, § 46; Suet. Calig. 7; Just. 2, 2, 13 (but Liv. 3, 50, 8: fato erepta, v. Drak.)— Absol.:et labor et durae rapit inclementia mortis,
i. e. hurries on, Verg. G. 3, 68:RAPTA EST = obiit,
Inscr. Orell. 4475.Transf. ( poet.), of any action or motion which resembles seizing, snatching, etc.:III.flammanm,
to catch quickly, Verg. A. 1, 176; Ov. M. 3, 374; cf.:incendia,
id. ib. 15, 350: nigrum colorem, to take or assume quickly, id. ib. 7, 289; cf.:vim monstri,
id. ib. 4, 744;and v. III.: Halesus Turno feroces Mille rapit populos,
leads hastily on, Verg. A. 7, 725; cf. id. ib. 10, 178: rapiuntque ruuntque; Litora deseruere, take hold, seize in haste (the cables, etc.), id. ib. 4, 581; cf.:scalas, Auct. B. Alex. 20, 4.—Of the gliding movement of a serpent nec rapit immensos orbes per humum,
sweeps along, Verg. G. 2, 153:pars densa ferarum Tecta rapit,
i. e. range quickly through, Verg. A. 6, 8 Heyne; cf.:acrior et campum sonipes rapit,
Stat. Th. 5, 3.Trop.A.In gen., to snatch, force, or hurry away:B.fertur quasi torrens oratio, quamvis multa cujusquemodi rapiat,
Cic. Fin. 2, 1, 3:ipsae res verba rapiunt,
carry along with them, id. ib. 3, 5, 19: aspice me quanto rapiat Fortuna periclo, carries away (the figure taken from a storm at sea), Prop. 1, 15, 3:aliquem in deteriorem viam,
Plaut. Trin. 3, 2, 54; cf.:(comoediam) in pejorem partem,
i. e. to put a bad construction upon, to misconstrue, misrepresent, Ter. Ad. prol. 3: consilium meum in contrariam partem, Pollio ap. Cic. Fam. 10, 33, 2:aliquem in invidiam,
Cic. Agr. 3, 2, 7:opinionibus vulgi rapimur in errorem,
id. Leg. 2, 17, 43:si quis in adversum rapiat casusve deusve,
Verg. A. 9, 211; Cic. Tusc. 5, 5, 13:cum aliqua his ampla et honesta res objecta est, totos ad se convertit et rapit,
seizes upon, appropriates, id. Off. 2, 10, 37; cf.:commoda ad se,
id. ib. 3, 5, 22:victoriae gloriam in se,
Liv. 33, 11 fin.:almum Quae rapit hora diem,
snatches away, Hor. C. 4, 7, 8; cf.:simul tecum solatia rapta,
Verg. E. 9, 18:impetus rapit huc, rapit illuc,
Stat. Th. 12, 794.—In partic.1.To carry along or away with passion, to transport, ravish, captivate; and with a designation of the limit, to carry or hurry away, to attract strongly to any thing (usually in a bad sense):2.impetu raptus,
Quint. 7, 2, 44:judicem rapere,
id. 6, 2, 3; cf. id. 10, 1, 110; 12, 10, 61:praedae ac rapinarum cupiditas caeca te rapiebat,
Cic. Pis. 24, 57:amentiā rapi,
id. Fam. 16, 12, 2:furorne caecus, an rapit vis acrior, An culpa?
Hor. Epod. 7, 13; cf.:in medias res auditorem,
id. A. P. 149:utraque forma rapit,
Prop. 2, 25 (3, 20), 44:quem (sc. leonem) cruenta Per medias rapit ira caedes,
Hor. C. 3, 2, 12:rapit omnes ira,
Sil. 14, 299: hormê, quae hominem huc et illuc rapit, Cic. Off. 1, 28 fin.; cf. Verg. A. 4, 286; 8, 21:ad quas (res) plerique inflammati aviditate rapiuntur,
Cic. Off. 2, 11, 38:animus cupidine caecus ad inceptum scelus rapiebat,
Sall. J. 25, 7:ea (cupiditas) ad oppugnandam Capuam rapit,
Liv. 7, 30 et saep.—In a good sense:qui ad divinarum rerum cognitionem curā omni studioque rapiantur,
Cic. Div. 1, 49, 111:rapi ad opes augendas generis humani,
id. Rep. 1, 2, 3. — Poet., with inf. (for ad aliquid):(mundus) rapit aetherios per carmina pandere census,
Manil. 1, 12.—To seize by violence, to snatch, steal ( poet.): Hippodameam raptis nactu'st nuptiis, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 12, 26 (Trag. v. 398 Vahl.):3.oscula,
Hor. C. 2, 12, 28; Tib. 1, 4, 53; 55; [p. 1524] 1, 8, 58; cf.:Venerem incertam,
Hor. S. 1, 3, 109; cf.:sed rapiat sitiens Venerem,
but may eagerly seize upon, Verg. G. 3, 137:illicitas voluptates,
Tac. H. 3, 41:spem adoptionis acrius in dies,
id. ib. 1, 13 fin.:quo facinore dominationem raptum ierit expediam,
id. A. 4, 1; cf. id. H. 2, 6.—With the idea of rapidity or haste predominating, to snatch, seize, or lay hold of quickly, to hasten, precipitate ( poet.; in prose only since the Aug. per.): vive, Ulixes, dum licet: Oculis postremum lumen radiatum rape: non dixit cape, non pete; haberet enim moram sperantis diutius sese victurum;4.sed rape,
Cic. de Or. 3, 40, 162 (from an old poet.):rapiamus, amici, Occasionem de die,
Hor. Epod. 13, 3; so,occasionem,
Juv. 15, 39:viam,
to hasten, Ov. H. 19, 74 Loers; cf.iter,
Sil. 12, 471:gressus,
Luc. 3, 116:cursus,
id. 5, 403:letum,
id. 4, 345:bellum,
to wage suddenly, id. 5, 403:nefas,
to hasten, precipitate, id. 10, 428:ut limis rapias, quid prima secundo Cera velit versu,
may hastily note, Hor. S. 2, 5, 53 al. —In prose:raptae prope inter arma nuptiae,
Liv. 30, 14, 2 Drak.:repente impetu facto transitum rapuit,
Front. Strat. 1, 4, 8:inter rapienda momenta periculorum communium,
Amm. 18, 7, 7 et saep.—In late Lat., to strive for in purchasing:exemplaria litterarum certatim,
Hier. Ep. 57, 2:librum totā certatim urbe,
Sulp. Sev. Dial. 1, 23. -
10 rapta
răpĭo, pŭi, ptum, 3 (old perf. subj. rapsit, Cic. Leg. 2, 9, 22; part. perf. fem. ex raptabus, Gell. ap. Charis. p. 39 P.), v. a. [root harp; Gr. harpê, a bird of prey, harpagê, harpazô; Lat. rapidus, rapax, rapina, etc.; cf. Sanscr. lup-, lumpāmi, rumpo; Gr. lupê], to seize and carry off, to snatch, tear, drag, draw, or hurry away, = violenter sive celeriter capio (freq. and class.; in Cæs. not at all, and in Cic. mostly in the trop. signif.; cf.: ago, fero, traho, capio, sumo).I.Lit.A.In gen., Plaut. Rud. 3, 6, 15; 30; 31:B.quo rapitis me? quo fertis me?
id. Men. 5, 7, 10; cf. Verg. A. 6, 845; Ov. M. 9, 121:quo me cunque rapit tempestas?
Hor. Ep. 1, 1, 15; cf. id. C. 3, 25, 1:sumasne pudenter an rapias,
snatch, id. Ep. 1, 17, 45; cf. id. S. 1, 5, 76:hostes vivos rapere soleo ex acie: ex hoc nomen mihi est (sc. Harpax),
Plaut. Ps. 2, 2, 60:te ex lustris uxor,
id. As. 5, 2, 84:volucri spe et cogitatione rapi a domo,
Cic. Rep. 2, 4, 7:ab aede rapuit funale,
Ov. M. 12, 247:torrem ab aris,
id. ib. 12, 271:deque sinu matris ridentem... Learchum... rapit,
id. ib. 4, 516 (for which, simply sinu, id. ib. 13, 450):hastam, de vulnere,
id. ib. 5, 137:telum,
Verg. A. 10, 486:repagula de posti,
Ov. M. 5, 120:(frondes) altā rapit arbore ventus,
id. ib. 3, 730:vi atque ingratis... rapiam te domum,
Plaut. Mil. 2, 5, 40:aliquem sublimem domum,
id. As. 5, 2, 18; cf.:sublimem,
id. Mil. 5, 1; id. Men. 5, 7, 6; Ter. And. 5, 2, 20:commeatum in naves rapiunt,
Liv. 41, 3:aliquem in jus,
Plaut. Rud. 3, 6, 21; so,in jus,
id. Poen. 5, 5, 56; Hor. S. 1, 9, 77; 2, 3, 72; cf.:in jus ad regem,
Liv. 1, 26:in carcerem,
Suet. Tib. 11; 61:aliquem ad cornuficem,
Plaut. Poen. 1, 2, 156; id. Bacch. 4, 4, 37:ad praetorem,
id. Aul. 4, 10, 30:ad supplicium ob facinus,
Cic. de Or. 2, 59, 238:ad mortem,
id. Verr. 2, 5, 52, § 138; id. Cat. 1, 10, 27:ad tortorem,
id. Tusc. 5, 5, 13:ad poenam,
Suet. Claud. 10; 37; id. Vit. 14:ad consulem,
Liv. 10, 20:matres, virgines, pueros ad stuprum,
id. 26, 13:teneram virginem ad virum,
Cat. 61, 3 (cf.:rapi simulatur virgo ex gremio matris, aut, si ea non est, ex proximā necessitudine, cum ad virum traditur, quod videlicet ea res feliciter Romulo cessit,
Fest. p. 289 Müll.):illum (sc. lembum) in praeceps prono rapit alveus amni,
Verg. G. 1, 203:nec variis obsita frondibus Sub divum rapiam,
drag into open day, Hor. C. 1, 18, 13. — Poet.:Nasonis carmina rapti,
i. e. torn from his home, borne far away, Ov. P. 4, 16, 1; cf. id. H. 13, 9; Stat. S. 3, 5, 6. —With the idea of swiftness predominating:2.Turnus rapit Totam aciem in Teucros,
Verg. A. 10, 308:rapit agmina ductor,
Luc. 1, 228:agmina cursu,
Sil. 7, 116:legiones,
Plin. Pan. 14:curru rapi,
Sil. 1, 134:quattuor hinc rapimur raedis,
Hor. S. 1, 5, 86:Notus rapit biremes,
Sil. 17, 276:carinas venti rapuere,
Luc. 3, 46:rapit per aequora navem,
hurries it away, Verg. A. 10, 660; cf.:ventis per aequora,
Ov. M. 14, 470:missos currus,
Hor. S. 1, 1, 114:pedes quo te rapiunt,
id. C. 3, 11, 49:arma rapiat juventus,
snatch up, Verg. A. 7, 340; so,arma,
Ov. M. 2, 603:arma manu,
Verg. A. 8, 220:bipennem dextrā,
id. ib. 11, 651:cingula,
id. ib. 9, 364.—With reflex. pron., to hasten, hurry, tear one ' s self, etc.:C.ocius hinc te Ni rapis,
Hor. S. 2, 7, 118; cf. Ov. Am. 3, 5, 29:se ad caedem optimi cujusque,
Cic. Phil. 13, 8, 18.—In partic.1.To carry off by force; to seize, rob, ravish; to plunder, ravage, lay waste, take by assault, carry by force, etc. (very freq.; cf.(α).praedor),
Plaut. Men. 1, 3, 11:erat ei vivendum latronum ritu, ut tantum haberet, quantum rapere potuisset,
Cic. Phil. 2, 25, 62:tamquam pilam rapiunt inter se rei publicae statum tyranm ab regibus,
id. Rep. 1, 44, 68:virgines rapi jussit... quae raptae erant, etc.,
id. ib. 2, 7, 12; 2, 8, 14; so,virgines,
to carry off, abduct, Sall. C. 51, 9; Liv. 1, 9; Quint. 7, 7, 3; 9, 2, 70; Hor. C. 2, 4, 8; Ov. M. 12, 225; id. A. A. 1, 680:raptus a dis Ganymedes,
Cic. Tusc. 1, 26, 65:ab Idā,
Hor. C. 3, 20, 16:omne sacrum rapiente dextrā,
id. ib. 3, 3, 52:alii rapiunt incensa feruntque Pergama,
pillage and plunder, Verg. A. 2, 374 (the Homeric agousi kai pherousi; for which, in prose, ferre et agere; v. ago); cf.:rapturus moenia Romae,
Luc. 3, 99:Theumeson,
to seize by force, Stat. Th. 4, 370:Armeniam,
to plunder, lay waste, Tac. A. 13, 6:Karthaginem,
Sil. 15, 401:urbem,
Stat. Th. 7, 599:raptas ad litora vertere praedas,
Verg. A. 1, 528.— Absol.:rapio propalam,
Plaut. Ep. 1, 1, 10:ut Spartae, rapere ubi pueri et clepere discunt,
Cic. Rep. 4, 5, 11 (Non. 20, 14):agunt, rapiunt, tenent,
id. Rep. 3, 33, 45 Mos.; cf.along with trahere,
Sall. C. 11, 4; id. J. 41, 5;with congerere, auferre,
Mart. 8, 44, 9.— With the idea of rapidity predominating: castra urbesque primo impetu rapere, to conquer rapidly (= raptim capere), Liv. 6, 23, 5 Drak.; so,castra,
Flor. 3, 20, 4; 4, 12, 34:Bithyniam,
id. 3, 5, 6:Hispaniam,
id. 2, 17, 6:arces,
Luc. 6, 14.— Part. perf. subst.rapta, ae, f., the ravished one, the seduced:(β).gratus raptae raptor fuit,
Ov. A. A. 1, 680; id. H. 5, 97; 13, 55; 16, 339; id. F. 4, 607.—raptum, i, n., the plunder, that which is stolen:2.rapto vivere,
to live by robbery, Liv. 7, 25 fin.; 22, 39; 28, 24: Quint. 3, 7, 24; Sen. Ep. 70 fin.; Curt. 3, 10 fin.; Just. 41, 4, 7; Verg. A. 7, 749; Ov. M. 11, 291; id. Tr. 5, 10, 16;for which: ex rapto vivere,
id. M. 1, 144; so,rapto gaudere,
Liv. 29, 6, 3 Drak.:rapto potiri,
Verg. A. 4, 217:rapto uti,
Vell. 2, 73, 3:sine rapto vivere,
id. 2, 32 fin. —To cut off, mutilate ( poet.):3.caput,
Sil. 15, 807:ora gladio,
id. 7, 704:rapuit non dente ferarum,
Luc. 10, 517.—To carry off suddenly or prematurely by death, to snatch away ( poet. and in post-Aug. prose):II.improvisa leti Vis rapuit rapietque gentes,
Hor. C. 2, 13, 20; so id. ib. 2, 17, 5; 4, 2, 21; id. Ep. 1, 14, 7; Verg. A. 6, 428; Ov. P. 4, 11, 5; Stat. S. 2, 1, 208; 5, 3, 16; Plin. 7, 8, 6, § 46; Suet. Calig. 7; Just. 2, 2, 13 (but Liv. 3, 50, 8: fato erepta, v. Drak.)— Absol.:et labor et durae rapit inclementia mortis,
i. e. hurries on, Verg. G. 3, 68:RAPTA EST = obiit,
Inscr. Orell. 4475.Transf. ( poet.), of any action or motion which resembles seizing, snatching, etc.:III.flammanm,
to catch quickly, Verg. A. 1, 176; Ov. M. 3, 374; cf.:incendia,
id. ib. 15, 350: nigrum colorem, to take or assume quickly, id. ib. 7, 289; cf.:vim monstri,
id. ib. 4, 744;and v. III.: Halesus Turno feroces Mille rapit populos,
leads hastily on, Verg. A. 7, 725; cf. id. ib. 10, 178: rapiuntque ruuntque; Litora deseruere, take hold, seize in haste (the cables, etc.), id. ib. 4, 581; cf.:scalas, Auct. B. Alex. 20, 4.—Of the gliding movement of a serpent nec rapit immensos orbes per humum,
sweeps along, Verg. G. 2, 153:pars densa ferarum Tecta rapit,
i. e. range quickly through, Verg. A. 6, 8 Heyne; cf.:acrior et campum sonipes rapit,
Stat. Th. 5, 3.Trop.A.In gen., to snatch, force, or hurry away:B.fertur quasi torrens oratio, quamvis multa cujusquemodi rapiat,
Cic. Fin. 2, 1, 3:ipsae res verba rapiunt,
carry along with them, id. ib. 3, 5, 19: aspice me quanto rapiat Fortuna periclo, carries away (the figure taken from a storm at sea), Prop. 1, 15, 3:aliquem in deteriorem viam,
Plaut. Trin. 3, 2, 54; cf.:(comoediam) in pejorem partem,
i. e. to put a bad construction upon, to misconstrue, misrepresent, Ter. Ad. prol. 3: consilium meum in contrariam partem, Pollio ap. Cic. Fam. 10, 33, 2:aliquem in invidiam,
Cic. Agr. 3, 2, 7:opinionibus vulgi rapimur in errorem,
id. Leg. 2, 17, 43:si quis in adversum rapiat casusve deusve,
Verg. A. 9, 211; Cic. Tusc. 5, 5, 13:cum aliqua his ampla et honesta res objecta est, totos ad se convertit et rapit,
seizes upon, appropriates, id. Off. 2, 10, 37; cf.:commoda ad se,
id. ib. 3, 5, 22:victoriae gloriam in se,
Liv. 33, 11 fin.:almum Quae rapit hora diem,
snatches away, Hor. C. 4, 7, 8; cf.:simul tecum solatia rapta,
Verg. E. 9, 18:impetus rapit huc, rapit illuc,
Stat. Th. 12, 794.—In partic.1.To carry along or away with passion, to transport, ravish, captivate; and with a designation of the limit, to carry or hurry away, to attract strongly to any thing (usually in a bad sense):2.impetu raptus,
Quint. 7, 2, 44:judicem rapere,
id. 6, 2, 3; cf. id. 10, 1, 110; 12, 10, 61:praedae ac rapinarum cupiditas caeca te rapiebat,
Cic. Pis. 24, 57:amentiā rapi,
id. Fam. 16, 12, 2:furorne caecus, an rapit vis acrior, An culpa?
Hor. Epod. 7, 13; cf.:in medias res auditorem,
id. A. P. 149:utraque forma rapit,
Prop. 2, 25 (3, 20), 44:quem (sc. leonem) cruenta Per medias rapit ira caedes,
Hor. C. 3, 2, 12:rapit omnes ira,
Sil. 14, 299: hormê, quae hominem huc et illuc rapit, Cic. Off. 1, 28 fin.; cf. Verg. A. 4, 286; 8, 21:ad quas (res) plerique inflammati aviditate rapiuntur,
Cic. Off. 2, 11, 38:animus cupidine caecus ad inceptum scelus rapiebat,
Sall. J. 25, 7:ea (cupiditas) ad oppugnandam Capuam rapit,
Liv. 7, 30 et saep.—In a good sense:qui ad divinarum rerum cognitionem curā omni studioque rapiantur,
Cic. Div. 1, 49, 111:rapi ad opes augendas generis humani,
id. Rep. 1, 2, 3. — Poet., with inf. (for ad aliquid):(mundus) rapit aetherios per carmina pandere census,
Manil. 1, 12.—To seize by violence, to snatch, steal ( poet.): Hippodameam raptis nactu'st nuptiis, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 12, 26 (Trag. v. 398 Vahl.):3.oscula,
Hor. C. 2, 12, 28; Tib. 1, 4, 53; 55; [p. 1524] 1, 8, 58; cf.:Venerem incertam,
Hor. S. 1, 3, 109; cf.:sed rapiat sitiens Venerem,
but may eagerly seize upon, Verg. G. 3, 137:illicitas voluptates,
Tac. H. 3, 41:spem adoptionis acrius in dies,
id. ib. 1, 13 fin.:quo facinore dominationem raptum ierit expediam,
id. A. 4, 1; cf. id. H. 2, 6.—With the idea of rapidity or haste predominating, to snatch, seize, or lay hold of quickly, to hasten, precipitate ( poet.; in prose only since the Aug. per.): vive, Ulixes, dum licet: Oculis postremum lumen radiatum rape: non dixit cape, non pete; haberet enim moram sperantis diutius sese victurum;4.sed rape,
Cic. de Or. 3, 40, 162 (from an old poet.):rapiamus, amici, Occasionem de die,
Hor. Epod. 13, 3; so,occasionem,
Juv. 15, 39:viam,
to hasten, Ov. H. 19, 74 Loers; cf.iter,
Sil. 12, 471:gressus,
Luc. 3, 116:cursus,
id. 5, 403:letum,
id. 4, 345:bellum,
to wage suddenly, id. 5, 403:nefas,
to hasten, precipitate, id. 10, 428:ut limis rapias, quid prima secundo Cera velit versu,
may hastily note, Hor. S. 2, 5, 53 al. —In prose:raptae prope inter arma nuptiae,
Liv. 30, 14, 2 Drak.:repente impetu facto transitum rapuit,
Front. Strat. 1, 4, 8:inter rapienda momenta periculorum communium,
Amm. 18, 7, 7 et saep.—In late Lat., to strive for in purchasing:exemplaria litterarum certatim,
Hier. Ep. 57, 2:librum totā certatim urbe,
Sulp. Sev. Dial. 1, 23. -
11 sumo
sūmo, sumpsi, sumptum, 3 (sync. form of the inf. perf. sumpse, Naev. ap. Gell. 2, 19, 6 (Com. Rel. v. 97 Rib.;I.suremit for sumpsit, surempsit for sumpserit,
Paul. Diac. 299, 2; Fest. 298, 9), v. a. [contr. for subimo, from sub-emo], to take, take up, lay hold of, assume (syn. capio).In gen.: auferere, non abibis, si ego fustem sumpsero, Plaut. Am. 1, 1, 202:B.laciniam,
id. Merc. 1, 2, 16:si hoc digitulis duobus sumebas primoribus,
id. Bacch. 4, 4, 24:si mutuas non potero, certum'st sumam foenore,
id. As. 1, 3, 95:postremo a me argentum quanti est sumito,
Ter. Ad. 5, 9, 20:locum ( = capere),
Plaut. Aul. 4, 6, 9:legem in manus,
Cic. Agr. 2, 6, 15:unum quodque vas in manus,
id. Verr. 2, 4, 27, § 63:Epicurum et Metrodorum non fere praeter suos quisquam in manus sumit,
id. Tusc. 2, 3, 8:orationes in manus,
Quint. 10, 1, 22:litteras ad te a M. Lepido consule quasi commendaticias sumpsimus,
have taken, provided ourselves with, Cic. Fam. 13, 26, 3:spatium ad vehicula comportanda,
Liv. 2, 4:spatium ad colloquendum,
id. 8, 18:ferrum ad aliquem interficiendum,
id. 40, 11, 10:Tusculi ante quam Romae sumpta sunt arma,
id. 3, 19, 8:pro conjuge ferrum,
Ov. H. 15 (16), 371:arma,
Quint. 5, 10, 71:sume venenum,
id. 8, 5, 23; Nep. Them. 10, 3; id. Hann. 12, 5:partem Falerni,
Hor. C. 1, 27, 9:cyathos,
id. ib. 3, 8, 13:panem perfusam aquā frigidā,
Suet. Aug. 77:potiunculam,
id. Dom. 21:antidotum,
id. Calig. 23:pomum de lance,
Ov. P. 3, 5, 20:cibum,
Nep. Att. 21; Petr. 111:soporem,
Nep. Dion, 2, 5:sumptā virili togā,
put on, Cic. Lael. 1, 1:virilem togam,
Suet. Aug. 8; 94 med.; id. Tib. 7; id. Galb. 4; Val. Max. 5, 4, 4:calceos et vestimenta,
Cic. Rep. 1, 12, 18:regium ornatum,
Nep. Eum. 13, 3: latum clavum (opp. deponere bracas), Poët. ap. Suet. Caes. 80:diadema,
Suet. Calig. 22:annulos ferreos (opp. deponere),
id. Aug. 100:gausapa,
Ov. A. A. 2, 300:alas pedibus virgamque manu tegumenque capillis,
id. M. 1, 672:perventum est eo, quo sumpta navis est,
Cic. Off. 3, 23, 89:pecuniam mutuam,
id. Fl. 20, 46; Sall. C. 24, 2:aurum mutuum,
Suet. Caes. 51.—Of time:diem ad deliberandum,
Caes. B. G. 1, 7:tempus cibi quietisque,
Liv. 32, 11.—Trop.1.In gen.:2.calorem animo,
Lucr. 3, 288:obsequium animo, i. e. animo obsequi,
Plaut. Bacch. 4, 10, 8:Ariovistus tantos sibi spiritus, tantam arrogantiam sumpserat, ut, etc.,
assumed, Caes. B. G. 1, 33; cf.:sumpsi animum,
I took courage, Ov. F. 1, 147:animos serpentis,
id. M. 3, 545:vigorem,
id. P. 3, 4, 31:cum spiritus plebs sumpsisset,
Liv. 4, 54, 8:certamine animi adversus eum sumpto,
id. 37, 10, 2:exempla,
Cic. Lael. 11, 38: sumptis inimicitiis, susceptā causā, etc., taken upon one ' s self, assumed, id. Vatin. 11, 28:omne bellum sumi facile, ceterum aegerrime desinere,
to be undertaken, entered upon, begun, Sall. J. 83, 1; so,bellum cum aliquo,
Liv. 1, 42, 2; 36, 2, 3. —Esp.: supplicium sumere, to exact satisfaction, inflict punishment, rarely absol.:II.supplici sibi sumat, quod volt ipse, ob hanc injuriam,
Plaut. Merc. 5, 4, 31:satis sumpsimus jam supplici,
id. Pers. 5, 2, 72:graviore sententiā pronuntiatā more majorum supplicium sumpsit,
Caes. B. G. 6, 44.—Usu. de aliquo:potuisse hunc de illā supplicium sumere,
Cic. Inv. 2, 27, 82:tum homo nefarius de homine nobili virgis supplicium crudelissime sumeret,
id. Verr. 2, 2, 37, § 91:supplicium de matre sumpsisse,
Cic. Rosc. Am. 24, 66; Liv. 39, 29; cf. supplicium.—Rarely ex aliquo, Liv. 23, 3, 1.— Post-class. also ab aliquo, Val. Max. 4, 1, ext. 1;5, 1, ext. 2.—Rarely poenam sumere ( = capere): pro maleficio poenam sumi oportere,
Cic. Inv. 2, 36, 108:merentis poenas,
Verg. A. 2, 586:poenam scelerato ex sanguine,
id. ib. 12, 949; cf. id. ib. 6, 501.—In partic.A.To take (by choice), to choose, select:B.philosophiae studium,
Cic. Ac. 1, 2, 8:hoc sumo ( = suscipio), hoc mihi deposco,
id. Verr. 1, 12, 36:nos Capuam sumpsimus,
id. Fam. 16, 11, 3:sumat aliquem ex populo monitorem officii sui,
Sall. J. 85, 10:enitimini, ne ego meliores liberos sumpsisse videar quam genuisse,
i. e. to have adopted, id. ib. 10, 8:sumite materiam vestris, qui scribitis, aequam Viribus,
Hor. A. P. 38:quis te mala sumere cogit? Aut quis deceptum ponere sumpta velit?
Ov. Tr. 5, 1, 69 sq.:disceptatorem,
Liv. 1, 50:quod tres patricios magistratus nobilitas sibi sumpsisset,
id. 7, 1:Miltiadem sibi imperatorem,
Nep. Milt. 1, 3.— Poet., with inf.:quem virum aut heroa lyrā vel acri Tibiā sumis celebrare, Clio?
Hor. C. 1, 12, 2: quis sibi res gestas Augusti scribere sumit? id. Ep. 1, 3, 7.—To take as one's own, to assume, claim, arrogate, appropriate to one's self (syn.:C.ascisco, assumo, arrogo): quamquam mihi non sumo tantum neque arrogo, ut, etc.,
Cic. Planc. 1, 3:sed mihi non sumo, ut meum consilium valere debuerit,
id. Att. 8, 11 D, §6: sumpsi hoc mihi pro tuā in me observantiā, ut, etc.,
id. Fam. 13, 50, 1:tantum tibi sumito pro Capitone apud Caesarem, quantum, etc.,
id. ib. 13, 29, 6:sibi imperatorias partes,
Caes. B. C. 3, 51:nec sumit aut ponit secures Arbitrio popularis aurae,
Hor. C. 3, 2, 19:vultus modo sumit acerbos,
Ov. Tr. 5, 8, 17:mores antiquos,
Liv. 3, 68:proelio sumpta Thessalia est,
conquered, Flor. 4, 2, 43.—To take, get, acquire, receive:D.distat sumasne pudenter an rapias,
Hor. Ep. 1, 17, 44:laudemque a crimine sumit,
Ov. M. 6, 474:sumpto rigore,
id. ib. 10, 139:vel tua me Sestus vel te mea sumit Abydos,
id. H. 17 (18), 127. —To take for some purpose, i. e. to use, apply, employ, spend, consume (syn. insumo):E.in malā uxore atque inimico si quid sumas, sumptus est: In bono hospite atque amico quaestus est, quod sumitur,
Plaut. Mil. 3, 1, 79 sq.:minus hercle in hisce rebus sumptum est sex minis,
id. Trin. 2, 4, 9 and 12:frustra operam, opinor, sumo,
Ter. Heaut. 4, 3, 15:frustra laborem,
Caes. B. G. 3, 14:cui rei opus est, ei hilarem hunc sumamus diem,
Ter. Ad. 5, 3, 68:videtis hos quasi sumptos dies ad labefactandam illius dignitatem,
Cic. Rab. Post. 16, 44:sumpseris tibi familiaritatem nostram ad ornamentum,
Plin. Ep. 6, 18, 2. — Poet.: curis sumptus, consumed, worn out, Poët. ap. Cic. Div. 1, 21, 42 (Trag. Fr. Inc. 8 Rib.).—To undertake, begin, enter upon:F.bellum,
Liv. 1, 42; Flor. 4, 12, 24:bellis ponendis sumendisque,
Liv. 8, 4:haec maxime belli ratio sumendi fuerat,
id. 38, 19:duellum cum aliquo,
id. 36, 2:proelia,
Suet. Caes. 60; Tac. H. 2, 45:in hos expeditionem,
Flor. 4, 12, 6:non mandata expeditio, sed sumpta est,
id. 4, 12, 48.— Poet.:prima fide vocisque ratae temptamina sumpsit Liriope,
Ov. M. 3, 341.—In an oration, disputation, etc.1.To take for certain or for granted, to assume, maintain, suppose, affirm:2.alterutrum fatearis enim sumasque necesse'st,
Lucr. 1, 974:nec solum ea sumitis ad concludendum, quae ab omnibus concedantur, sed ea sumitis, quibus concessis, etc.,
Cic. Div. 2, 50, 104:aliquid pro certo,
id. ib. —With inf.-clause:beatos esse deos sumpsisti,
Cic. N. D. 1, 31, 89:pro non dubio legati sumebant, quae Antiochi fuerunt, Eumenem aequius esse quam me habere,
Liv. 39, 28, 5.—To make, take a beginning, etc. (late Lat.):3.ab uno signo sumamus exordium,
Macr. Somn. Scip. 18:ab illā quaestione principium sumere,
Lact. 1, 2: quin fictio a capite sumat exordium, id. Opif. Dei, 12, 7.—To take, bring forward, cite, mention as a proof, an instance, etc. (cf. profero):G.homines notos sumere odiosum est,
Cic. Rosc. Am. 16, 47:unum hoc sumo,
id. ib. 34, 97:sumam annum tertium,
id. Verr. 2, 3, 44, § 104:ex istis tuis sumam aliquem,
id. Cael. 15, 36:quid quisquam potest ex omni memoriā sumere illustrius?
id. Sest. 12, 27:ab oratore aut poëtā probato sumptum ponere exemplum,
Auct. Her. 4, 1, 1.—To take as a purchase, to buy, purchase:H. K.quanti ego genus omnino signorum non aestimo, tanti ista quattuor aut quinque sumpsisti,
Cic. Fam. 7, 23, 2:decumas agri Leontini,
id. Verr. 2, 3, 64, § 149:quae parvo sumi nequeunt, obsonia captas,
Hor. S. 2, 7, 106.—
См. также в других словарях:
honte — Honte, Ignominia, Pudor, Verecundia. La honte qu on a de s enfuir, Deformitas fugae, negligentiaeque alicuius. N eust ce point esté une grande honte si, etc. Nonne esset puditum, si hanc causam, etc. Ils commencent à crier que c estoit grande… … Thresor de la langue françoyse