-
1 przyciągnąć
глаг.• привлечь• притягивать• притянуть* * *przyciągn|ąć\przyciągnąćięty сов. 1. притянуть;2. перен. привлечь, приманить; 3. (z trudem przywlec) притащить, приволочь+2. zwabić, znęcić
* * *przyciągnięty сов.1) притяну́ть2) перен. привле́чь, примани́ть3) ( z trudem przywlec) притащи́ть, приволо́чьSyn: -
2 przywlec
приволочь, притащить, занестиspowodować, pociągnąć (za sobą) привлечь (вызвать)przeciągnąć, przyciągnąć, wciągnąć привлечь (вовлечь)posłużyć się, wykorzystać привлечь (использовать)przyciągnąć, ściągnąć, zwabić привлечь (приманить)* * *przywl|ec\przywlecokę, \przywlececze, \przywlececz, \przywlecokła, \przywlecekli, \przywlececzo-ny сов. 1. приволочь, притащить;2. (chorobę itp.) занести (болезнь u m. ň.)+1. przyciągnąć
* * *przywlokę, przywlecze, przywlecz, przywlokła, przywlekli, przywleczony сов.1) приволо́чь, притащи́ть2) (chorobę itp.) занести́ (болезнь и т. п.)Syn:przyciągnąć 1) -
3 pociągnąć
pociągn|ąć\pociągnąćięty сов. 1. потянуть, дёрнуть;2. czym po czym провести чем по чему; 3. провести, прочертить; 4. привлечь; увлечь; 5. do czego привлечь к чему; 6. повлечь за собой; 7. покрыть тонким слоем (краски etc.); 8. потянуть, подуть; ср. pociągać; 9. (udać się gdzieś) двинуться, отправиться; ● niedługo \pociągnąćie разг. он недолго протянет+1. szarpnąć 4. przyciągnąć, znęcić 6. spowodować, wywołać 7. powlec 8. powiać
* * *pociągnięty сов.1) потяну́ть, дёрнуть2) czym po czym провести́ чем по чему3) провести́, прочерти́ть4) привле́чь; увле́чь5) do czego привле́чь к чему6) повле́чь за собо́й7) покры́ть то́нким сло́ем (краски и т. п.)8) потяну́ть, поду́ть; ср. pociągać9) ( udać się gdzieś) дви́нуться, отпра́виться•Syn:
См. также в других словарях:
przyciągnąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}przyciągać I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyciągnąć — → przyciągać … Słownik języka polskiego
przyciągać — ndk I, przyciągaćam, przyciągaćasz, przyciągaćają, przyciągaćaj, przyciągaćał, przyciągaćany przyciągnąć dk Va, przyciągaćnę, przyciągaćniesz, przyciągaćnij, przyciągaćnął, przyciągaćnęła, przyciągaćnęli, przyciągaćnięty, przyciągaćnąwszy 1.… … Słownik języka polskiego
przyciągać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przyciągaćam, przyciągaća, przyciągaćają, przyciągaćany {{/stl 8}}– przyciągnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, przyciągaćnę, przyciągaćnie, przyciągaćnij, przyciągaćnął, przyciągaćnęli, przyciągaćnięty {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wytrącić — komuś argumenty, broń, przestarz. oręż (z ręki) «podważyć czyjeś argumenty, odebrać im siłę»: Owszem, jest u nas taka jedna baba, co krowom mleko odbiera i kołtuny sprowadza. Ale my ją chcemy przyciągnąć do partii, żeby wytrącić z ręki argument… … Słownik frazeologiczny
wytrącać — Wytrącić komuś argumenty, broń, przestarz. oręż (z ręki) «podważyć czyjeś argumenty, odebrać im siłę»: Owszem, jest u nas taka jedna baba, co krowom mleko odbiera i kołtuny sprowadza. Ale my ją chcemy przyciągnąć do partii, żeby wytrącić z ręki… … Słownik frazeologiczny
bulina — ż IV, CMs. bulinanie; lm D. bulinain żegl. «dodatkowa linka na jachcie, zazwyczaj przy foku, za pomocą której można przyciągnąć róg żagla do want» ‹ang.› … Słownik języka polskiego
przeciągnąć — dk Va, przeciągnąćnę, przeciągnąćniesz, przeciągnąćnij, przeciągnąćnął, przeciągnąćnęła, przeciągnąćnęli, przeciągnąćnięty, przeciągnąćnąwszy przeciągać ndk I, przeciągnąćam, przeciągnąćasz, przeciągnąćają, przeciągnąćaj, przeciągnąćał,… … Słownik języka polskiego
przy- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne od czasowników (niekiedy od innych wyrazów) oznaczający najczęściej» a) «osiągnięcie celu przestrzennego, bliskości, sąsiedztwa czegoś, np. przybiec, przynieść, przyciągnąć, przyprowadzić, przypłynąć»… … Słownik języka polskiego
przyholować — dk IV, przyholowaćluję, przyholowaćlujesz, przyholowaćluj, przyholowaćował, przyholowaćowany przyholowywać ndk VIIIa, przyholowaćowuję, przyholowaćowujesz, przyholowaćowuj, przyholowaćywał, przyholowaćywany «holując doprowadzić, przyciągnąć jakiś … Słownik języka polskiego
przyhołubić — dk VIa, przyhołubićbię, przyhołubićbisz, przyhołubićłub, przyhołubićbił, przyhołubićbiony przyhołubiać ndk I, przyhołubićam, przyhołubićasz, przyhołubićają, przyhołubićaj, przyhołubićał, przyhołubićany, pot. «roztoczyć nad kimś, nad czymś… … Słownik języka polskiego