-
1 владение
сущ.• dobytek• dziedzina• majątek• mienie• nieruchomość• posiadanie• posiadłość• własność* * * -
2 достояние
сущ.• dobytek• majątek• mienie• nieruchomość• posesja• posiadłość• własność• właściwość* * *dorobek, majątek, mienie -
3 имение
сущ.• dobytek• dziedzina• majątek• mienie• nieruchomość• posesja• posiadłość• własność• właściwość* * * -
4 имущество
сущ.• chudoba• dobytek• dorobek• kwatermistrz• majątek• majętność• mienie• nieruchomość• posesja• posiadanie• posiadłość• przedmiot• rzecz• sprawa• własność• właściwość* * *dobra, dobytek, dorobek, majątek, mienie -
5 качество
сущ.• cecha• dobytek• gatunek• jakość• majątek• mienie• nieruchomość• pokrój• posesja• posiadłość• przymiot• rodzaj• sposób• typ• własność• właściwość* * *gatunek, jakość -
6 поместье
сущ.• dobytek• dziedzina• majątek• mienie• nieruchomość• posesja• posiadłość• własność• właściwość* * * -
7 признак
сущ.• atrybut• cecha• chorągiew• dobytek• etykieta• gest• godło• kreska• majątek• mienie• nalepka• nieruchomość• objaw• odznaka• oznaka• oznakowanie• plakietka• podpisywanie• posesja• posiadłość• poszlaka• przejaw• przydawka• przymiot• punkt• rys• symptom• szyld• wróżba• wskazanie• wskazywanie• wskazówka• wywieszka• własność• właściwość• znaczek• znak• ślad• żeton* * *cecha, objaw, oznaka, przejaw, znamię -
8 свойство
сущ.• atrybut• cecha• charakterystyka• dobytek• gatunek• jakość• majątek• mienie• nieruchomość• osobliwość• pokrewieństwo• posesja• posiadłość• powinowactwo• przydawka• przymiot• rys• specyficzność• własność• właściwość• związek* * *cecha, rys, własność, właściwość -
9 собственность
сущ.• dobytek• majątek• mienie• nieruchomość• posesja• posiadanie• posiadłość• własność• właściwość* * * -
10 хозяйство
сущ.• dobytek• ekonomia• farma• ferma• folwark• gospodarka• gospodarność• gospodarowanie• gospodarstwo• majątek• mienie• nieruchomość• oszczędność• posesja• posiadłość• przedsiębiorstwo• własność• właściwość• zagroda* * *gospodarka, gospodarstwo -
11 недвижимость
сущ.• dobytek• majątek• mienie• nieruchomość• posesja• posiadłość• własność• właściwość -
12 обладание
сущ.• dobytek• posiadanie• posiadłość• własność
См. также в других словарях:
posiadłość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. posiadłośćści; lm M. posiadłośćści {{/stl 8}}{{stl 7}} obszar, teren, działka, często zabudowane, będące czyjąś własnością, także majątek ziemski, lasy, grunty orne, stawy itp.; nieruchomość, posesja : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
posiadłość — ż V, DCMs. posiadłośćści; lm D. posiadłośćści 1. «teren, plac, zwykle wraz z zabudowaniami, będący czyjąś własnością; majątek ziemski, nieruchomość, posesja» Posiadłość ziemska. Właściciel posiadłości. Mieć posiadłość poza miastem. Mieszkać w… … Słownik języka polskiego
dominium — n VI; lm M. dominiumnia, D. dominiumniów 1. «była posiadłość brytyjska, która po uzyskaniu autonomii wchodziła nadal w skład imperium brytyjskiego (później Wspólnoty Narodów) i uznawała króla brytyjskiego za głowę państwa» 2. daw. «duża… … Słownik języka polskiego
kolonia — ż I, DCMs. kolonianii; lm D. kolonianii (kolonianij) 1. często w lm «zagraniczna posiadłość jakiegoś państwa, zwykle terytorium zamorskie, uzależnione od tego państwa, stanowiące teren jego ekspansji politycznej i eksploatacji gospodarczej» 2. «w … Słownik języka polskiego
dobro — n III, Ms. dobrobru (dobrobrze); lm D. dóbr 1. blm «to, co jest oceniane jako pomyślne, pożyteczne, wartościowe; ideał moralny» Poczucie dobra i zła. Wyświadczyć komuś dobro. Czynienie dobra. 2. blm «skłonność do czynienia dobrze; łagodność,… … Słownik języka polskiego
dwór — m IV, D. dworu, Ms. dworze; lm M. dwory 1. «obszerny dom mieszkalny charakterystyczny dla dawnych posiadłości ziemskich, dawna siedziba ziemiańska» Dwór modrzewiowy, drewniany, murowany. Śród takich pól przed laty, nad brzegiem ruczaju, na… … Słownik języka polskiego
gospodarstwo — n III, Ms. gospodarstwowie; lm D. gospodarstwoarstw 1. «posiadłość wiejska obejmująca grunty i zabudowania; rolna lub przemysłowo rolna jednostka produkcyjna» Gospodarstwo indywidualne, spółdzielcze, zespołowe. Gospodarstwo wzorowe, zaniedbane.… … Słownik języka polskiego
habenda — ż IV, CMs. habendandzie; lm D. habendaend przestarz. «w dawnej Polsce: niewielka posiadłość wiejska, niewielki majątek» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
latyfundium — n VI; lm M. latyfundiumdia, D. latyfundiumdiów 1. «wielka posiadłość ziemska należąca do jednej osoby, rodu, zakonu itp., zwłaszcza w średniowieczu» Latyfundia magnackie, kościelne. 2. hist. «w starożytnym Rzymie: wielki majątek ziemski powstały… … Słownik języka polskiego
majątek — m III, D. majątektku, N. majątektkiem; lm M. majątektki 1. «posiadłość, własność ziemska» Majątek ziemski. Dziedziczny, rodowy, rodzinny majątek. Parcelacja majątku. Dzierżawić majątek. Zarządzać majątkiem. 2. «ogół dóbr należących do danej osoby … Słownik języka polskiego
majętność — ż V, DCMs. majętnośćści 1. lm MD. majętnośćści przestarz. «majątek ziemski, posiadłość ziemska; dobra» 2. blm przestarz. «mienie; dostatek, bogactwo» … Słownik języka polskiego