-
1 posiadłość
сущ.• владение• достояние• имение• имущество• качество• недвижимость• обладание• поместье• признак• свойство• собственность• хозяйство* * *♀ владение ň;\posiadłość miejska городская недвижимость; \posiadłość ziemska имение, поместье
+ nieruchomość, posesja* * *жвладе́ние nposiadłość miejska — городска́я недви́жимость
posiadłość ziemska — име́ние, поме́стье
Syn: -
2 posiadłość ochronić
владение охранитьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > posiadłość ochronić
-
3 posiadłość zamienić
владение обменятьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > posiadłość zamienić
-
4 nabyć posiadłość
приобрести владениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nabyć posiadłość
-
5 radzić posiadłość
советовать владениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > radzić posiadłość
-
6 sprzedać posiadłość
продать владениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > sprzedać posiadłość
-
7 wyremontować posiadłość
отремонтировать владениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wyremontować posiadłość
-
8 znaleźć posiadłość
найти владениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > znaleźć posiadłość
-
9 dobra
%1 разг. ладно, хорошо;● \dobra jest! идёт!
+ dobrze, zgoda\dobra ruchome (nieruchome) движимое (недвижимое) имущество;
2. ист. владения, поместья;3. ценности, блага;\dobra kulturalne культурные ценности; \dobra doczesne земные блага; ● \dobra inwestycyjne средства производства;
\dobra konsumpcyjne средства потребления+1. majątek 2. posiadłość 3. wartości
* * *I разг.ла́дно, хорошо́Syn:II мн, P dóbr1) иму́щество ndobra ruchome (nieruchome) — дви́жимое (недви́жимое) иму́щество
2) ист. владе́ния, поме́стья3) це́нности, бла́гаdobra kulturalne — культу́рные це́нности
dobra doczesne — земны́е бла́га
•- dobra konsumpcyjneSyn: -
10 posesja
сущ.• достояние• имение• имущество• качество• недвижимость• поместье• признак• свойство• собственность• хозяйство* * *♀ недвижимость, недвижимое имущество* * *жнедви́жимость, недви́жимое иму́ществоSyn: -
11 Besitz
Besitz ergreifen (von) objąć pf w posiadanie (A);im Besitz sein (von) być w posiadaniu (G) -
12 Besitztum
-
13 Landbesitz
Landbesitz m posiadłość ziemska
См. также в других словарях:
posiadłość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. posiadłośćści; lm M. posiadłośćści {{/stl 8}}{{stl 7}} obszar, teren, działka, często zabudowane, będące czyjąś własnością, także majątek ziemski, lasy, grunty orne, stawy itp.; nieruchomość, posesja : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
posiadłość — ż V, DCMs. posiadłośćści; lm D. posiadłośćści 1. «teren, plac, zwykle wraz z zabudowaniami, będący czyjąś własnością; majątek ziemski, nieruchomość, posesja» Posiadłość ziemska. Właściciel posiadłości. Mieć posiadłość poza miastem. Mieszkać w… … Słownik języka polskiego
dominium — n VI; lm M. dominiumnia, D. dominiumniów 1. «była posiadłość brytyjska, która po uzyskaniu autonomii wchodziła nadal w skład imperium brytyjskiego (później Wspólnoty Narodów) i uznawała króla brytyjskiego za głowę państwa» 2. daw. «duża… … Słownik języka polskiego
kolonia — ż I, DCMs. kolonianii; lm D. kolonianii (kolonianij) 1. często w lm «zagraniczna posiadłość jakiegoś państwa, zwykle terytorium zamorskie, uzależnione od tego państwa, stanowiące teren jego ekspansji politycznej i eksploatacji gospodarczej» 2. «w … Słownik języka polskiego
dobro — n III, Ms. dobrobru (dobrobrze); lm D. dóbr 1. blm «to, co jest oceniane jako pomyślne, pożyteczne, wartościowe; ideał moralny» Poczucie dobra i zła. Wyświadczyć komuś dobro. Czynienie dobra. 2. blm «skłonność do czynienia dobrze; łagodność,… … Słownik języka polskiego
dwór — m IV, D. dworu, Ms. dworze; lm M. dwory 1. «obszerny dom mieszkalny charakterystyczny dla dawnych posiadłości ziemskich, dawna siedziba ziemiańska» Dwór modrzewiowy, drewniany, murowany. Śród takich pól przed laty, nad brzegiem ruczaju, na… … Słownik języka polskiego
gospodarstwo — n III, Ms. gospodarstwowie; lm D. gospodarstwoarstw 1. «posiadłość wiejska obejmująca grunty i zabudowania; rolna lub przemysłowo rolna jednostka produkcyjna» Gospodarstwo indywidualne, spółdzielcze, zespołowe. Gospodarstwo wzorowe, zaniedbane.… … Słownik języka polskiego
habenda — ż IV, CMs. habendandzie; lm D. habendaend przestarz. «w dawnej Polsce: niewielka posiadłość wiejska, niewielki majątek» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
latyfundium — n VI; lm M. latyfundiumdia, D. latyfundiumdiów 1. «wielka posiadłość ziemska należąca do jednej osoby, rodu, zakonu itp., zwłaszcza w średniowieczu» Latyfundia magnackie, kościelne. 2. hist. «w starożytnym Rzymie: wielki majątek ziemski powstały… … Słownik języka polskiego
majątek — m III, D. majątektku, N. majątektkiem; lm M. majątektki 1. «posiadłość, własność ziemska» Majątek ziemski. Dziedziczny, rodowy, rodzinny majątek. Parcelacja majątku. Dzierżawić majątek. Zarządzać majątkiem. 2. «ogół dóbr należących do danej osoby … Słownik języka polskiego
majętność — ż V, DCMs. majętnośćści 1. lm MD. majętnośćści przestarz. «majątek ziemski, posiadłość ziemska; dobra» 2. blm przestarz. «mienie; dostatek, bogactwo» … Słownik języka polskiego