-
1 pūgiō
pūgiō ōnis, m [PAC-], a short dagger, dirk, poniard: cruentum extollens pugionem: pugione succinctus.—Fig.: o plumbeum pugionem! O leaden dagger! i. e. O weak argument!* * * -
2 sīca
sīca ae, f [2 SAC-], a curved dagger, poniard: non iam inter latera nostra sica illa versabitur: sicas vibrare: hinc sicae, hinc venena nascuntur.* * * -
3 tēlum
tēlum ī, n [TEC-], a missile weapon, missile, dart, spear, shaft, javelin: arma atque tela, S.: coniectio telorum: si telum manu fugit, magis quam iecit: nubes levium telorum, L.: turbida Tempestas telorum, V.: telum ex loco superiore mittere, Cs.: omni genere missilium telorum volnerari, L.: tela Direxit arcu, H.: In medios telum torsisti Achivos, V.: volatile, O.— An offensive weapon, sword, dagger, poniard, axe: ex quibus (telis) ille maximum sicarum numerum et gladiorum extulit: securim in caput deiecit; relictoque in volnere telo, etc., L.: strictis telis, O.: clavae tela erant, Cu.: cum telo esse, i. e. to be armed: positum rubigine telum, my sheathed sword, H.: Frontis, i. e. a horn, O.: corpore tela exit, i. e. avoids the blows of the caestus, V.: arbitrium est in sua tela Iovi, i. e. the thunderbolts, O.—Fig., a weapon, shaft, dart: nec mediocre telum ad res gerendas existimare benevolentiam civium: necessitas, quae maximum telum est, L.: tela fortunae: linguae tela subire tuae, O.* * *I IIdart, spear; weapon, javelin -
4 pugio
pŭgĭo, ōnis, m. [root pug of pungo; cf.: pugil, pugna].I.A short weapon for stabbing, a dagger, dirk, poniard: pugio dictus est, quod eo punctim pugnatur, Paul. ex Fest. p. 235 Müll.:B.Caesare interfecto statim cruentum alte extollens M. Brutus pugionem, etc.,
Cic. Phil. 2, 12, 28:cruentum pugionem tenens,
id. ib. 2, 12, 30: pugione percussus, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 12, 2:fodere aliquem pugione,
Tac. H. 4, 29 fin.:pugione ferire, Auct. B. Alex. 52: strictis pugionibus peti,
Suet. Caes. 82.—Worn by the emperors, to denote their power of life and death, Suet. Galb. 11; id. Vit. 15 fin.; Tac. H. 3, 68;likewise by the praefectus praetorio,
Aur. Vict. Caes. 13; Lampr. Comm. 6 fin. —Worn by the chief officers in the army as a military badge of distinction, Tac. H. 1, 43; Val. Max. 3, 5, 3.—Transf., the title of a book or roll of the names of persons proscribed by Caligula, Suet. Calig. 49.—* II.Trop.: o plumbeum pugionem! O leaden dagger! i. e. O weak argument! Cic. Fin. 4, 18, 48. -
5 pugiunculus
pŭgĭuncŭlus, i, m. dim. [pugio], a small dagger or poniard (Ciceronian), Cic. Or. 67, 225.— Transf.: ille Hispaniensis pugiunculus, i. e. Cn. Piso, who had been despatched to Spain, Cic. ap. C. Anton. Fragm. ap. Ascon. -
6 sica
sīca, ae, f.I.A curved dagger, a poniard, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 336 Müll. (Ann. v. 496 Vahl.); Cic. Cat. 1, 6, 16; 2, 10, 23; cf. id. ib. 2, 1, 1; Suet. Calig. 32; Mart. 3, 16, 2; Val. Max. 3, 2, 12 al.:II.tum haec cottidiana, sicae, veneni, peculatus,
i. e. for stabbing, Cic. N. D. 3, 30, 74:hinc sicae, hinc venena, hinc falsa testamenta nascuntur,
id. Off. 3, 8, 36.— -
7 telum
tēlum, i, n. [for texlum; root tek-, of tiktô, to beget; tuk-, tuch-, of tunchanô, to hit, chance upon; v. texo; cf. toxon, a bow], a weapon used for fighting at a distance; a missile weapon, missile, as a dart, spear, javelin, etc. (while arma signifies arms for defence or close fight; v. arma; cf.: jaculum, tormentum).I.Lit.: tela proprie dici videntur ea, quae missilia sunt: ex Graeco videlicet translato eorum nomine, quoniam illi têlothen missa dicunt, quae nos eminus;B.sicut arma ea, quae ab umeris dependentia retinentur manibus,
Fest. p. 364 Müll.; cf. id. p. 3; and Serv. Verg. A. 8, 249; 9, 509: telum vulgo quidem id appellatur, quod ab arcu mittitur, sed nunc omne significatur, quod mittitur manu. Itaque sequitur, ut et lapis et lignum et ferrum hoc nomine contineatur, dictum ab eo, quod in longinquum mittitur, Graecā voce figuratum apo tou têlou, Dig. 50, 16, 233: arma rigent, horrescunt tela, Enn. ap. Macr. S. 6, 4 (Trag. v. 177 Vahl.); so,opp. arma,
Sall. C. 42, 2; 51, 38; id. J. 43, 3; Ov. M. 9, 201: tela manu jacere, Enn. ap. Macr. S. 6, 3 (Ann. v. 438 Vahl.); cf.:si quis jaciat volatile telum,
Lucr. 1, 970:tela depellere...telum jacere,
Cic. Quint. 2, 8:conicere,
Caes. B. G. 1, 26; 1, 46; 1, 47; 2, 27; Cic. Quint. 16, 52 al.; cf.:nubes levium telorum conjecta obruit aciem Gallorum,
Liv. 38, 26, 7;and with this cf.: it toto turbida caelo Tempestas telorum ac ferreus ingruit imber,
Verg. A. 12, 284:telum ex loco superiore mittere,
Caes. B. G. 3, 4:Romani omni genere missilium telorum ac saxis maxime vulnerabantur,
Liv. 44, 35, 21; cf. Sisenn. ap. Non. 449, 3:priusquam ad conjectum teli veniretur,
Liv. 2, 31, 6:tela vitare,
Caes. B. G. 2, 25:telis repulsi,
id. ib. 1, 8; Cic. Rep. 1, 3, 5:non primus Teucer tela Cydonio Direxit arcu,
Hor. C. 4, 9, 17:in medios telum torsisti primus Achivos,
Verg. A. 5, 497:tela spargere,
Luc. 3, 326; Quint. 4, 5, 14:aërias telum contendit in auras,
Verg. A. 5, 520:telum volatile sensit,
Ov. A. A. 1, 169:volucre,
Val. Fl. 2, 524:hic confixum ferrea texit Telorum seges,
Verg. A. 3, 46:nubes telorum,
Liv. 38, 26, 7:nimbus,
Luc. 4, 776. —Transf.1.In gen., an offensive weapon of any kind, as a sword, dagger, poniard, axe, etc. (class.): Ajax gladio incubuit;2.Ulixes intervenit... e corpore cruentum telum educit,
Auct. Her. 1, 11, 18:ex quibus (telis) ille maximum sicarum numerum et gladiorum extulit,
Cic. Cat. 3, 3, 8:elatam securim in caput dejecit: relictoque in vulnere telo ambo se foras eiciunt,
Liv. 1, 40, 7:non tuba terruerit, non strictis agmina telis,
Ov. M. 3, 535:tela aliis hastae, aliis secures erant,
Curt. 9, 1, 15:clavae tela erant,
id. 9, 4, 3:stare in comitio cum telo,
Cic. Cat. 1, 6, 15;so esp. freq.: esse cum telo,
to be armed, id. Att. 2, 24, 3; id. Vatin. 10, 24; id. Verr. 2, 5, 3, § 7; Sall. C. 27, 2 al.; cf.:esse cum telo hominis occidendi causā (lex) vetat,
Cic. Mil. 4, 11:qui caedem telo quocumque commiserint,
Quint. 10, 1, 12:ut pereat positum rubigine telum,
my sheathed sword, Hor. S. 2, 1, 43 et saep.:pars caret altera telo Frontis,
i. e. a horn, Ov. M. 8, 883;so of the caestus,
Verg. A. 5, 438; Stat. Th. 6, 772.—Poet., like the Gr. belos (v. Lidd. and Scott, sub voce),a.A sunbeam:b.non radii solis neque lucida tela diei,
Lucr. 1, 147; 2, 60; 3, 92; 6, 40.—Lightning:3.arbitrium est in sua tela Jovi,
Ov. F. 3, 316:excutere irato tela trisulca Jovi,
id. Am. 2, 5, 52.—A stitch in the side, Ser. Samm. 22, 402; cf. Isid. Orig. 4, 6.—4.= membrum virile, Mart. 11, 78, 6; Auct. Priap. 9; Just. 38, 1. —II.Trop., a weapon, shaft, dart (class.), Plaut. Am. 1, 1, 113: usque quāque sapere oportet: id erit telum acerrimum, Poët. ap. Cic. Fam. 7, 16, 1; cf.: nec mediocre telum ad res gerendas existimare oportet benevolen, tiam civium, Cic. Lael. 17, 61:nec gelidis torpet telis perfixa pavoris,
Lucr. 3, 305:Veneris telis accipere ictus,
id. 4, 1052:necessitas, quae ultimum ac maximum telum est,
Liv. 4, 28, 5; 5, 29, 9:quā lege tribunitiis rogationibus telum acerrimum datum est,
id. 3, 55, 3:de corpore rei publicae tuorum scelerum tela revellere,
Cic. Pis. 11, 25:tela fortunae,
id. Fam. 5, 16, 2:lucubrationis telum,
Suet. Calig. 53:vis tribunicia, telum a majoribus libertati paratum,
Sall. Or. Macri Licinii ad Pleb. 6; Liv. 6, 35, 8:sentire et linguae tela subire tuae,
Ov. P. 4, 6, 36.
См. также в других словарях:
Poniard — Pon iard, v. t. [imp. & p. p. {Poniarded}; p. pr. & vb. n. {Poniarding}.] To pierce with a poniard; to stab. Cowper. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
poniard — [pän′yərd] n. [Fr poignard, altered < MFr poignal < VL * pugnalis < L pugnus, fist: see PUGNACIOUS] a dagger vt. to stab with a poniard … English World dictionary
Poniard — Pon iard, n. [F. poignard (cf. It. pugnale, Sp. pu[ n]al), fr. L. pugio, onis; probably akin to pugnus fist, or fr. pugnus fist, as held in the fist. See {Pugnacious}.] A kind of dagger, usually a slender one with a triangular or square blade.… … The Collaborative International Dictionary of English
poniard — index pierce (lance) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
poniard — (n.) 1580s, from M.Fr. poinard (1510s), from O.Fr. poignal dagger, lit. anything grasped with the fist, from poing fist, from L. pungus fist. Probably altered in French by association with poindre to stab. Cf. L. pugnus fist, pugio dagger … Etymology dictionary
poniard — ► NOUN historical ▪ a small, slim dagger. ORIGIN French poignard, from Latin pugnus fist … English terms dictionary
poniard — I. noun Etymology: Middle French poignard, from poing fist, from Old French puing, from Latin pugnus fist more at pungent Date: 1588 a dagger with a usually slender blade of triangular or square cross section II. transitive verb Date: 1601 to… … New Collegiate Dictionary
poniard — /pon yeuhrd/, n. 1. a small, slender dagger. v.t. 2. to stab with a poniard. [1580 90; < F poignard, deriv. of poing fist < L pugnus; see ARD] * * * … Universalium
poniard — 1. noun A dagger typically having a slender square or triangular blade. The King, sir, hath wagered with him six Barbary 2. verb To stab with a poniard … Wiktionary
poniard — /ˈpɒnjəd/ (say ponyuhd), / ad/ (say ahd) noun 1. a dagger. –verb (t) 2. to stab with a poniard. {French poignard, from poing, from Latin pugnus fist} …
poniard — (Roget s IV) n. Syn. dagger, blade, sword; see knife … English dictionary for students