Перевод: с польского на русский

с русского на польский

podołać

  • 1 podołać

    глаг.
    • справить
    • справиться
    * * *
    сов. komu-czemu справиться с кем-чем
    +

    sprostać, potrafić

    * * *
    сов. komu-czemu
    спра́виться с кем-чем
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > podołać

  • 2 sprostać

    глаг.
    • справить
    • справиться
    * * *
    сов. komu-czemu 1. справиться с кем-чем, одолеть кого-что;

    \sprostać trudnościom справиться с трудностями, преодолеть трудности;

    2. сравняться с кем-чем
    +

    1. podołać, dać sobie radę 2. dorównać

    * * *
    сов. komu-czemu
    1) спра́виться с кем-чем, одоле́ть кого-что

    sprostać trudnościom — спра́виться с тру́дностями, преодоле́ть тру́дности

    2) сравня́ться с кем-чем
    Syn:
    podołać, dać sobie radę 1), dorównać 2)

    Słownik polsko-rosyjski > sprostać

  • 3 udźwignąć

    глаг.
    • поднять
    * * *
    udźwign|ąć
    \udźwignąćięty сов. 1. поднять; приподнять;

    ledwo \udźwignąćął walizkę он еле поднял чемодан;

    2. со перен. справиться с чем, вынести на своих плечах что
    +

    1. podnieść, unieść 2. podołać

    * * *
    udźwignięty сов.
    1) подня́ть; приподня́ть

    ledwo udźwignął walizkę — он е́ле по́дня́л чемода́н

    2) со перен. спра́виться с чем, вы́нести на свои́х плеча́х что
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > udźwignąć

  • 4 zdołać

    глаг.
    • мочь
    • стащить
    • суметь
    • уметь
    • ухитриться
    * * *
    сов. книжн. суметь, смочь; справиться
    +

    potrafić, podołać, sprostać

    * * *
    сов. книжн.
    суме́ть, смочь; спра́виться
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zdołać

См. также в других словарях:

  • podołać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, podołaćam, podołaća, podołaćają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zrobić coś, sprostać czemuś, dać sobie z czymś radę, przezwyciężywszy trudności; pokonać to, co przeszkadza w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pòdolac — m 〈G mn pòdolācā〉 zool. agr. nizinska pasmina goveda podrijetlom iz Panonske nizine, danas se najviše uzgaja u Istri …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • podolac — pòdolac m <G mn pòdolācā> DEFINICIJA zool. agr. nizinska pasmina goveda podrijetlom iz Panonske nizine, danas se najviše uzgaja u Istri ETIMOLOGIJA po + v. dol …   Hrvatski jezični portal

  • podołać — dk I, podołaćam, podołaćasz, podołaćają, podołaćaj, podołaćał «dać sobie radę, uporać się z czymś, potrafić coś zrobić; sprostać czemuś» Podołać kłopotom, nieszczęściu, trudom. Podołać obowiązkom, pracy, zadaniom …   Słownik języka polskiego

  • odpaść — w przedbiegach «wycofać się lub zostać usuniętym od razu na początku jakiegoś przedsięwzięcia, nie podołać czemuś już na początku, zostać pozbawionym możliwości udziału w czymś»: Połowa twoich kolegów odpada już w przedbiegach, bo z powodu mniej… …   Słownik frazeologiczny

  • odpadać — Odpaść w przedbiegach «wycofać się lub zostać usuniętym od razu na początku jakiegoś przedsięwzięcia, nie podołać czemuś już na początku, zostać pozbawionym możliwości udziału w czymś»: Połowa twoich kolegów odpada już w przedbiegach, bo z powodu …   Słownik frazeologiczny

  • ugiąć się — Uginać się pod ciężarem czegoś «nie móc podołać czemuś, nie radzić sobie z czymś» …   Słownik frazeologiczny

  • uginać się — pod ciężarem czegoś «nie móc podołać czemuś, nie radzić sobie z czymś» …   Słownik frazeologiczny

  • zbić — 1. posp. Wylecieć skądś na zbity łeb, pysk, na zbitą mordę, euf. na zbitą twarz a) «zostać wyrzuconym skądś przemocą, brutalnie»: Wyleciał z baru na zbity pysk, ale (...) sam się o to prosił (...). Roz bezp 1997. b) «zostać usuniętym skądś za… …   Słownik frazeologiczny

  • zbijać — 1. posp. Wylecieć skądś na zbity łeb, pysk, na zbitą mordę, euf. na zbitą twarz a) «zostać wyrzuconym skądś przemocą, brutalnie»: Wyleciał z baru na zbity pysk, ale (...) sam się o to prosił (...). Roz bezp 1997. b) «zostać usuniętym skądś za… …   Słownik frazeologiczny

  • bezsilny — bezsilnyni 1. «nie umiejący sobie z czymś poradzić, nie mogący czemuś podołać; bezradny» Bezsilny wobec losu, czyjegoś uporu, przemocy wroga. 2. «wyrażający niemożność poradzenia sobie» Bezsilny płacz. Bezsilna złość. 3. rzad. «nie mający siły… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»