Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

persuasively

  • 1 blandē

        blandē adv. with comp. and sup.    [blandus], flatteringly, soothingly, courteously: hominem adloqui, T.: rogare: excepti hospitio, L.: blandius petere: blandissime adpellare hominem.
    * * *
    blandius, blandissime ADV
    in coaxing/winning manner, charmingly, persuasively, seductively

    Latin-English dictionary > blandē

  • 2 fācundē

        fācundē adv.    [facundus], eloquently, persuasively: adloqui, L.: casum miseratur, Ta.
    * * *
    facundius, facundissime ADV
    eloquently; fluently

    Latin-English dictionary > fācundē

  • 3 blanditer

    in coaxing/winning manner, charmingly, persuasively, seductively

    Latin-English dictionary > blanditer

  • 4 blando

    in coaxing/winning manner, charmingly, persuasively, seductively

    Latin-English dictionary > blando

  • 5 blandum

    in coaxing/winning manner, charmingly, persuasively, seductively

    Latin-English dictionary > blandum

  • 6 persuasibiliter

    persuasively, convincingly

    Latin-English dictionary > persuasibiliter

  • 7 persuasibilis

    persuāsĭbĭlis, e, adj. [persuadeo], convincing, persuasive (post-Aug.):

    rhetorice est vis inveniendi omnia in oratione persuasibilia,

    Quint. 2, 15, 13; so id. 2, 15, 17:

    humanae sapientiae verba,

    Vulg. 1 Cor. 2, 4; Hier. Ep. 65, 9.—In sing.:

    persuasibile,

    Quint. 2, 15, §§ 16 and 21.— Adv.: persuā-sĭbĭlĭter, convincingly, persuasively: dicere, Cels. ap. Quint. 2, 15, 14; 22.

    Lewis & Short latin dictionary > persuasibilis

  • 8 persuasibiliter

    persuāsĭbĭlis, e, adj. [persuadeo], convincing, persuasive (post-Aug.):

    rhetorice est vis inveniendi omnia in oratione persuasibilia,

    Quint. 2, 15, 13; so id. 2, 15, 17:

    humanae sapientiae verba,

    Vulg. 1 Cor. 2, 4; Hier. Ep. 65, 9.—In sing.:

    persuasibile,

    Quint. 2, 15, §§ 16 and 21.— Adv.: persuā-sĭbĭlĭter, convincingly, persuasively: dicere, Cels. ap. Quint. 2, 15, 14; 22.

    Lewis & Short latin dictionary > persuasibiliter

  • 9 suadeo

    suādĕo, si, sum, 2 (scanned as a trisyl., sŭādent, Lucr. 4, 1157: suavis, Key, § 972), v. n. and a. [Sanscr. svad-, to taste, please; Gr. had-, handanô, to please; Lat. suavis, suadela, etc.; Germ. süsz; Engl. sweet], to advise, recommend, exhort, urge, persuade (freq. and class.; cf.: hortor, moneo).
    I.
    In gen., constr. absol., with dat. of pers., and with acc. rei, an obj.-clause, ut or ne, or the simple subj.; rarely with acc. pers.
    (α).
    Absol.:

    non jubeo, sed, si me consulis, suadeo,

    Cic. Cat. 1, 5, 13:

    instare, Suadere, orare,

    Ter. And. 4, 1, 37; Plaut. Rud. 3, 6, 37:

    recte suadere,

    Ter. Heaut. 5, 2, 43:

    pulchre,

    id. Phorm. 3, 3, 9:

    itane suades?

    id. Eun. 1, 1, 31:

    ita faciam, ut suades,

    Cic. Att. 11, 16, 1:

    male suadendo lacerant homines,

    Plaut. Curc. 4, 2, 22:

    bene suadere,

    Cic. Lael. 13, 44.—
    (β).
    With dat. pers.:

    an C. Trebonio persuasi? cui ne suadere quidem ausus essem,

    Cic. Phil. 2, 11, 27:

    alicui sapientius suadere,

    id. Fam. 2, 7, 1.—
    (γ).
    With acc. rei:

    modo quod suasit, dissuadet,

    Plaut. Cist. 2, 1, 10:

    pacem,

    Cic. Fam. 7, 3, 2:

    digito silentia,

    Ov. M. 9, 692:

    longe diversa,

    Vell. 2, 52, 2:

    asperiora,

    Suet. Caes. 14:

    quietem et concordiam,

    id. Oth. 8.—So with dat. pers.:

    quod tibi suadeam, suadeam meo patri,

    Plaut. Capt. 2, 1, 40:

    multa multis saepe suasit perperam,

    id. ib. 2, 2, 78:

    tu quod ipse tibi suaseris, idem mihi persuasum putato,

    Cic. Att. 13, 38, 2:

    quid mi igitur suades?

    Hor. S. 1, 1, 101.— Pass.:

    minus placet, magis quod suadetur: quod dissuadetur placet,

    Plaut. Trin. 3, 2, 44.—
    (δ).
    With inf. or obj.-clause (mostly poet.):

    vide ne facinus facias, cum mori suadeas,

    Cic. Fin. 2, 29, 95:

    nemo suaserit studiosis dicendi adulescentibus in gestu discendo elaborare,

    id. de Or. 1, 59, 251:

    Juturnam misero fateor succurrere fratri Suasi,

    Verg. A. 12, 814; Aus. Idyll. 2, 53:

    ne hoc quidem suaserim, uni se alicui proprie addicere,

    Quint. 10, 2, 24: praesidibus onerandas [p. 1771] tributo provincias suadentibus, Suet. Tib. 32.—With dat. pers.:

    nisi mihi ab adulescentiā suasissem, nihil esse in vitā magnopere expetendum nisi laudem,

    persuaded, convinced, Cic. Arch. 6, 14:

    suadebant amici nullam esse rationem, etc.,

    id. Caecin. 5, 15; Quint. 2, 5, 23.—Cf. pass.:

    nec potest aliquid suaderi perdere,

    Arn. 2, n. 26:

    Megadorus a sorore suasus ducere uxorem,

    Plaut. Aul. Arg. 1, v. 6.—
    (ε).
    With ut or ne:

    interea, ut decumbamus, suadebo,

    Plaut. As. 5, 2, 64; Cic. Att. 11, 16, 4:

    suadebimus, ut laudem humanitatis potius concupiscat,

    Quint. 5, 13, 6:

    orat, ut suadeam Philolacheti, Ut istas remittat sibi,

    Plaut. Most. 3, 2, 110; id. Ep. 3, 2, 19:

    postea me, ut sibi essem legatus non solum suasit, verum etiam rogavit,

    Cic. Prov. Cons. 17, 42; cf. in the foll. z:

    qui suadet, ne praecipitetur editio,

    Quint. Ep. ad Tryph. 1:

    cum acerrime suasisset Lepido, ne se cum Antonio jungeret,

    Vell. 2, 63, 2:

    suadere Prisco, ne supra principem scanderet,

    Tac. H. 4, 8 fin.
    (ζ).
    With simple subj.:

    proinde istud facias ipse, quod faciamus, nobis suades,

    Plaut. As. 3, 3, 54:

    suadeo cenemus,

    Petr. 35 fin.:

    se suadere, Pharnabazo id negotii daret,

    Nep. Con. 4, 1.—
    (η).
    With acc. pers. (very rare):

    ego neque te jubeo, neque veto neque suadeo,

    Plaut. Bacch. 4, 9, 120:

    uxorem ejus tacite suasi ac denique persuasi, secederet paululum,

    App. M. 9, p. 228, 37; so,

    aliquem,

    Tert. Hab. Mul. 1; cf. also supra. e, the pass. Cic. Prov. Cons. 17, 42.—Hence, part. pass.:

    paucorum asseverationibus suasi,

    Arn. 1, 64.—
    (θ).
    With de and abl.:

    suasuri de pace,

    Quint. 3, 8, 14.—
    B.
    Transf., of things (mostly poet.), to urge, induce, impel:

    autumno suadente,

    Lucr. 1, 175:

    fames,

    Verg. A. 9, 340; 10, 724:

    suadente pavore,

    Sil. 7, 668; 12, 12:

    ita suadentibus annis,

    Plin. Ep. 3, 7, 6:

    verba suadentia,

    Stat. Th. 11, 435:

    tantum religio potuit suadere malorum!

    Lucr. 1, 101:

    suadent cadentia sidera somnos,

    Verg. A. 2, 9: cui nulla malum sententia suadet, Ut faceret facinus, Enn. ap. Gell. 12, 4 (Ann. v. 248 Vahl.):

    me pietas matris potius commodum suadet sequi,

    Ter. Hec. 3, 5, 31:

    tua me virtus quemvis sufferre laborem Suadet,

    Lucr. 1, 142; 1, 175:

    saepe levi somnum suadebit inire susurro,

    Verg. E. 1, 56. —
    II.
    In partic., in publicists' lang.: suadere legem, rogationem, etc., to recommend, advocate, speak in favor of a proposed law or bill:

    legem Voconiam magnā voce et bonis lateribus suasi,

    Cic. Sen. 5, 14; so,

    legem,

    id. Brut. 23, 89; Liv. 45, 21 (opp. dissuadere):

    rogationem,

    Cic. Rep. 3, 18, 28; id. Off. 3, 30, 109; cf.:

    in hac rogatione suadendā,

    id. Mil. 18, 47:

    suadere de pace, bello, etc.,

    Quint. 3, 8, 14.— Absol.:

    in suadendo et dissuadendo tria primum spectanda,

    Quint. 3, 8, 15.—Hence, P. a. as subst.: suāsum, i, n., a persuasion, persuasive saying (late Lat.):

    serpentis suasa loquentis accepi,

    Tert. Gen. 103; cf. id. ad Uxor. 2, 1.— suādenter, adv., persuasively:

    loqui in litibus,

    Arn. 2, p. 71.

    Lewis & Short latin dictionary > suadeo

См. также в других словарях:

  • persuasively — adverb In a manner intended to convince or persuade. The eloquent speaker persuasively stated her argument …   Wiktionary

  • persuasively — adv. Persuasively is used with these verbs: ↑argue …   Collocations dictionary

  • persuasively — persuasive ► ADJECTIVE 1) good at persuading someone to do or believe something. 2) providing sound reasoning or argument. DERIVATIVES persuasively adverb persuasiveness noun …   English terms dictionary

  • persuasively — adverb in a persuasive manner this essay argues so persuasively... • Derived from adjective: ↑persuasive …   Useful english dictionary

  • Persuasively — Persuasive Per*sua sive, n. That which persuades; an inducement; an incitement; an exhortation. {Per*sua sive*ly}, adv. {Per*sua sive*ness}, n. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • persuasively — adverb see persuasive …   New Collegiate Dictionary

  • persuasively — See persuasive. * * * …   Universalium

  • persuasively — pÉ™(r) sweɪsɪvlɪ adv. convincingly, influentially, in a manner that persuades …   English contemporary dictionary

  • persuasively — per·sua·sive·ly …   English syllables

  • persuasively — See: persuasive …   English dictionary

  • persuasive — persuasively, adv. persuasiveness, n. /peuhr sway siv, ziv/, adj. 1. able, fitted, or intended to persuade: a very persuasive argument. n. 2. something that persuades; inducement. [1580 90; ML persuasivus. See PERSUASIBLE, IVE] Syn. 1. convincing …   Universalium

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»