-
1 blandē
blandē adv. with comp. and sup. [blandus], flatteringly, soothingly, courteously: hominem adloqui, T.: rogare: excepti hospitio, L.: blandius petere: blandissime adpellare hominem.* * *blandius, blandissime ADVin coaxing/winning manner, charmingly, persuasively, seductively -
2 fācundē
fācundē adv. [facundus], eloquently, persuasively: adloqui, L.: casum miseratur, Ta.* * *facundius, facundissime ADVeloquently; fluently -
3 blanditer
in coaxing/winning manner, charmingly, persuasively, seductively -
4 blando
in coaxing/winning manner, charmingly, persuasively, seductively -
5 blandum
in coaxing/winning manner, charmingly, persuasively, seductively -
6 persuasibiliter
persuasively, convincingly -
7 persuasibilis
persuāsĭbĭlis, e, adj. [persuadeo], convincing, persuasive (post-Aug.):rhetorice est vis inveniendi omnia in oratione persuasibilia,
Quint. 2, 15, 13; so id. 2, 15, 17:humanae sapientiae verba,
Vulg. 1 Cor. 2, 4; Hier. Ep. 65, 9.—In sing.:persuasibile,
Quint. 2, 15, §§ 16 and 21.— Adv.: persuā-sĭbĭlĭter, convincingly, persuasively: dicere, Cels. ap. Quint. 2, 15, 14; 22. -
8 persuasibiliter
persuāsĭbĭlis, e, adj. [persuadeo], convincing, persuasive (post-Aug.):rhetorice est vis inveniendi omnia in oratione persuasibilia,
Quint. 2, 15, 13; so id. 2, 15, 17:humanae sapientiae verba,
Vulg. 1 Cor. 2, 4; Hier. Ep. 65, 9.—In sing.:persuasibile,
Quint. 2, 15, §§ 16 and 21.— Adv.: persuā-sĭbĭlĭter, convincingly, persuasively: dicere, Cels. ap. Quint. 2, 15, 14; 22. -
9 suadeo
suādĕo, si, sum, 2 (scanned as a trisyl., sŭādent, Lucr. 4, 1157: suavis, Key, § 972), v. n. and a. [Sanscr. svad-, to taste, please; Gr. had-, handanô, to please; Lat. suavis, suadela, etc.; Germ. süsz; Engl. sweet], to advise, recommend, exhort, urge, persuade (freq. and class.; cf.: hortor, moneo).I.In gen., constr. absol., with dat. of pers., and with acc. rei, an obj.-clause, ut or ne, or the simple subj.; rarely with acc. pers.(α).Absol.:(β).non jubeo, sed, si me consulis, suadeo,
Cic. Cat. 1, 5, 13:instare, Suadere, orare,
Ter. And. 4, 1, 37; Plaut. Rud. 3, 6, 37:recte suadere,
Ter. Heaut. 5, 2, 43:pulchre,
id. Phorm. 3, 3, 9:itane suades?
id. Eun. 1, 1, 31:ita faciam, ut suades,
Cic. Att. 11, 16, 1:male suadendo lacerant homines,
Plaut. Curc. 4, 2, 22:bene suadere,
Cic. Lael. 13, 44.—With dat. pers.:(γ).an C. Trebonio persuasi? cui ne suadere quidem ausus essem,
Cic. Phil. 2, 11, 27:alicui sapientius suadere,
id. Fam. 2, 7, 1.—With acc. rei:(δ).modo quod suasit, dissuadet,
Plaut. Cist. 2, 1, 10:pacem,
Cic. Fam. 7, 3, 2:digito silentia,
Ov. M. 9, 692:longe diversa,
Vell. 2, 52, 2:asperiora,
Suet. Caes. 14:quietem et concordiam,
id. Oth. 8.—So with dat. pers.:quod tibi suadeam, suadeam meo patri,
Plaut. Capt. 2, 1, 40:multa multis saepe suasit perperam,
id. ib. 2, 2, 78:tu quod ipse tibi suaseris, idem mihi persuasum putato,
Cic. Att. 13, 38, 2:quid mi igitur suades?
Hor. S. 1, 1, 101.— Pass.:minus placet, magis quod suadetur: quod dissuadetur placet,
Plaut. Trin. 3, 2, 44.—With inf. or obj.-clause (mostly poet.):(ε).vide ne facinus facias, cum mori suadeas,
Cic. Fin. 2, 29, 95:nemo suaserit studiosis dicendi adulescentibus in gestu discendo elaborare,
id. de Or. 1, 59, 251:Juturnam misero fateor succurrere fratri Suasi,
Verg. A. 12, 814; Aus. Idyll. 2, 53:ne hoc quidem suaserim, uni se alicui proprie addicere,
Quint. 10, 2, 24: praesidibus onerandas [p. 1771] tributo provincias suadentibus, Suet. Tib. 32.—With dat. pers.:nisi mihi ab adulescentiā suasissem, nihil esse in vitā magnopere expetendum nisi laudem,
persuaded, convinced, Cic. Arch. 6, 14:suadebant amici nullam esse rationem, etc.,
id. Caecin. 5, 15; Quint. 2, 5, 23.—Cf. pass.:nec potest aliquid suaderi perdere,
Arn. 2, n. 26:Megadorus a sorore suasus ducere uxorem,
Plaut. Aul. Arg. 1, v. 6.—With ut or ne:(ζ).interea, ut decumbamus, suadebo,
Plaut. As. 5, 2, 64; Cic. Att. 11, 16, 4:suadebimus, ut laudem humanitatis potius concupiscat,
Quint. 5, 13, 6:orat, ut suadeam Philolacheti, Ut istas remittat sibi,
Plaut. Most. 3, 2, 110; id. Ep. 3, 2, 19:postea me, ut sibi essem legatus non solum suasit, verum etiam rogavit,
Cic. Prov. Cons. 17, 42; cf. in the foll. z:qui suadet, ne praecipitetur editio,
Quint. Ep. ad Tryph. 1:cum acerrime suasisset Lepido, ne se cum Antonio jungeret,
Vell. 2, 63, 2:suadere Prisco, ne supra principem scanderet,
Tac. H. 4, 8 fin. —With simple subj.:(η).proinde istud facias ipse, quod faciamus, nobis suades,
Plaut. As. 3, 3, 54:suadeo cenemus,
Petr. 35 fin.:se suadere, Pharnabazo id negotii daret,
Nep. Con. 4, 1.—With acc. pers. (very rare):(θ).ego neque te jubeo, neque veto neque suadeo,
Plaut. Bacch. 4, 9, 120:uxorem ejus tacite suasi ac denique persuasi, secederet paululum,
App. M. 9, p. 228, 37; so,aliquem,
Tert. Hab. Mul. 1; cf. also supra. e, the pass. Cic. Prov. Cons. 17, 42.—Hence, part. pass.:paucorum asseverationibus suasi,
Arn. 1, 64.—With de and abl.:B.suasuri de pace,
Quint. 3, 8, 14.—Transf., of things (mostly poet.), to urge, induce, impel:II.autumno suadente,
Lucr. 1, 175:fames,
Verg. A. 9, 340; 10, 724:suadente pavore,
Sil. 7, 668; 12, 12:ita suadentibus annis,
Plin. Ep. 3, 7, 6:verba suadentia,
Stat. Th. 11, 435:tantum religio potuit suadere malorum!
Lucr. 1, 101:suadent cadentia sidera somnos,
Verg. A. 2, 9: cui nulla malum sententia suadet, Ut faceret facinus, Enn. ap. Gell. 12, 4 (Ann. v. 248 Vahl.):me pietas matris potius commodum suadet sequi,
Ter. Hec. 3, 5, 31:tua me virtus quemvis sufferre laborem Suadet,
Lucr. 1, 142; 1, 175:saepe levi somnum suadebit inire susurro,
Verg. E. 1, 56. —In partic., in publicists' lang.: suadere legem, rogationem, etc., to recommend, advocate, speak in favor of a proposed law or bill:legem Voconiam magnā voce et bonis lateribus suasi,
Cic. Sen. 5, 14; so,legem,
id. Brut. 23, 89; Liv. 45, 21 (opp. dissuadere):rogationem,
Cic. Rep. 3, 18, 28; id. Off. 3, 30, 109; cf.:in hac rogatione suadendā,
id. Mil. 18, 47:suadere de pace, bello, etc.,
Quint. 3, 8, 14.— Absol.:in suadendo et dissuadendo tria primum spectanda,
Quint. 3, 8, 15.—Hence, P. a. as subst.: suāsum, i, n., a persuasion, persuasive saying (late Lat.):serpentis suasa loquentis accepi,
Tert. Gen. 103; cf. id. ad Uxor. 2, 1.— suādenter, adv., persuasively:loqui in litibus,
Arn. 2, p. 71.
См. также в других словарях:
persuasively — adverb In a manner intended to convince or persuade. The eloquent speaker persuasively stated her argument … Wiktionary
persuasively — adv. Persuasively is used with these verbs: ↑argue … Collocations dictionary
persuasively — persuasive ► ADJECTIVE 1) good at persuading someone to do or believe something. 2) providing sound reasoning or argument. DERIVATIVES persuasively adverb persuasiveness noun … English terms dictionary
persuasively — adverb in a persuasive manner this essay argues so persuasively... • Derived from adjective: ↑persuasive … Useful english dictionary
Persuasively — Persuasive Per*sua sive, n. That which persuades; an inducement; an incitement; an exhortation. {Per*sua sive*ly}, adv. {Per*sua sive*ness}, n. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
persuasively — adverb see persuasive … New Collegiate Dictionary
persuasively — See persuasive. * * * … Universalium
persuasively — pÉ™(r) sweɪsɪvlɪ adv. convincingly, influentially, in a manner that persuades … English contemporary dictionary
persuasively — per·sua·sive·ly … English syllables
persuasively — See: persuasive … English dictionary
persuasive — persuasively, adv. persuasiveness, n. /peuhr sway siv, ziv/, adj. 1. able, fitted, or intended to persuade: a very persuasive argument. n. 2. something that persuades; inducement. [1580 90; ML persuasivus. See PERSUASIBLE, IVE] Syn. 1. convincing … Universalium