-
1 otulić
глаг.• завернуть• завертывать• закутать• окутать• укутать* * *otul|ić\otulićony сов. окутать, закутать+* * *otulony сов.оку́тать, заку́татьSyn: -
2 otulić się
-
3 otulić\ się
сов. окутаться, закутаться -
4 obtulić
obtul|ić\obtulićony сов. окутать, закутать;\obtulić kocem закутать в одеяло
+ otulić* * *obtulony сов.оку́тать, заку́татьobtulić kocem — заку́тать в одея́ло
Syn: -
5 okryć
okry|ć\okryćty сов. 1. прикрыть, накрыть;\okryć serwetą накрыть скатертью; \okryć szczelnie (ze wszystkich stron) окутать, закутать;
2. покрыть;\okryćty ranami весь в ранах (израненый); ● \okryć hańbą покрыть позором;
\okryć śmiesznością превратить в посмешище+1. przykryć, osłonić, otulić 2. pokryć
* * *okryty сов.1) прикры́ть, накры́тьokryć serwetą — накры́ть ска́тертью
okryć szczelnie (ze wszystkich stron) — оку́тать, заку́тать
2) покры́тьokryty ranami — весь в ра́нах (изра́неный)
•- okryć śmiesznościąSyn: -
6 omotać
глаг.• обмотать* * *omota|ć\omotaćny сов. 1. обмотать; обвязать;2. окутать, закутать; 3. перен. опутать; подчинить себе+1. owinąć, okręcić 2. otulić 3. oplatać, opętać, usidlić
* * *omotany сов.1) обмота́ть; обвяза́ть2) оку́тать, заку́тать3) перен. опу́тать; подчини́ть себе́Syn: -
7 opatulić
глаг.• закутать* * *opatul|ić\opatulićony сов. закутать, укутать+* * *opatulony сов.заку́тать, уку́татьSyn: -
8 owinąć
глаг.• завернуть• завертывать• заворачивать• закутать• замотать• обвить• обернуть• обертывать• обматывать• обмотать• обогнуть• окутать* * *owin|ąć\owinąćięty сов. обмотать, обвязать; окутать;● \owinąć kogoś dookoła (około, wokół) małego palca полностью подчинить себе кого-л.+obwinąć, otulić
* * *owinięty сов.обмота́ть, обвяза́ть; оку́тать- owinąć kogoś około małego palca
- owinąć kogoś wokół małego palcaSyn: -
9 spowić
-
10 okryć się
-
11 omotać się
сов.1) обмота́ться; обвяза́ться2) оку́таться, заку́таться3) ( wokół czegoś) обви́ться, оплести́сь4) перен. опу́тать себя́Syn: -
12 opatulić się
-
13 owinąć się
-
14 spowić się
-
15 okryć\ się
сов. 1. прикрыться, накрыться;2. покрыться;\okryć\ się się potem покрыться потом;
● \okryć\ się się żałobą погрузиться в траур (скорбь)+1. przykryć się, osłonić się, otulić się 2. pokryć się
-
16 omotać\ się
сов. 1. обмотаться; обвязаться;2. окутаться, закутаться; 3. (wokół czegoś) обвиться, оплестись; 4. перен. опутать себя+1. owinąć się, okręcić się 2. otulić się 3. opleść się 4. oplatać się, opętać się, usidlić się
-
17 opatulić\ się
сов. закутаться, укутаться -
18 owinąć\ się
-
19 spowić\ się
сов. книжн. окутаться
См. также в других словарях:
otulić — dk VIa, otulićlę, otulićlisz, otul, otulićlił, otulićlony otulać ndk I, otulićam, otulićasz, otulićają, otulićaj, otulićał, otulićany «okryć, owinąć kogoś lub coś czymś dla ochrony przed zimnem, deszczem itp.; opatulić» Otulić dziecko kołderką.… … Słownik języka polskiego
otulać się – otulić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zawijać się w coś dla ochrony przed zimnem, wilgocią, wiatrem, wodą; zakrywać się, opatulać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Otulać się kocem, pledem. Otulić się pierzyną, kołdrą. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pootulać — dk I, pootulaćam, pootulaćasz, pootulaćają, pootulaćaj, pootulaćał, pootulaćany «otulić wielu albo wiele czegoś; otulić ze wszystkich stron» Pootulała ciepło dzieci. Pootulać drzewka słomą. pootulać się «otulić siebie dokładnie, ze wszystkich… … Słownik języka polskiego
zawinąć — dk Vb, zawinąćnę, zawinąćniesz, zawinąćwiń, zawinąćnął, zawinąćnęła, zawinąćnęli, zawinąćnięty, zawinąćnąwszy zawijać ndk I, zawinąćam, zawinąćasz, zawinąćają, zawinąćaj, zawinąćał, zawinąćany 1. «okręcić coś czymś dookoła, osłonić czymś kogoś… … Słownik języka polskiego
otulać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, otulaćam, otulaća, otulaćają, otulaćany {{/stl 8}}– otulić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, otulaćlę, otulaćli, otulaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zawijać coś lub kogoś w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cieplutko — przysłów. od cieplutki Cieplutko w mieszkaniu. Otulić dziecko cieplutko … Słownik języka polskiego
kołderka — ż III, CMs. kołderkarce; lm D. kołderkarek zdr. od kołdra Otulić dziecko kołderką … Słownik języka polskiego
nakryć — dk Xa, nakryćkryję, nakryćkryjesz, nakryćkryj, nakryćkrył, nakryćkryty nakrywać ndk I, nakryćam, nakryćasz, nakryćają, nakryćaj, nakryćał, nakryćany 1. «położyć coś na czymś (na kimś); przykryć, osłonić, otulić» Nakryć dziecko kołderką. Nakryć… … Słownik języka polskiego
obrzucić — dk VIa, obrzucićcę, obrzucićcisz, obrzucićrzuć, obrzucićcił, obrzucićcony obrzucać ndk I, obrzucićam, obrzucićasz, obrzucićają, obrzucićaj, obrzucićał, obrzucićany 1. «rzucając, ciskając obsypać, zasypać czymś» Obrzucać kogoś kamieniami. Obrzucić … Słownik języka polskiego
obtulić — dk VIa, obtulićlę, obtulićlisz, obtulićtul, obtulićlił, obtulićlony obtulać ndk I, obtulićam, obtulićasz, obtulićają, obtulićaj, obtulićał, obtulićany, → otulić … Słownik języka polskiego
okapturzyć — dk VIb, okapturzyćrzę, okapturzyćrzysz, okapturzyćturz, okapturzyćrzył, okapturzyćrzony okapturzać ndk I, okapturzyćam, okapturzyćasz, okapturzyćają, okapturzyćaj, okapturzyćał, okapturzyćany 1. zwykle w imiesłowie biernym «włożyć komuś kaptur;… … Słownik języka polskiego