-
1 oszołomić
oszołomić pf →LINK="oszałamiać" oszałamiać -
2 oszołomić
oszołomić [ɔʃɔwɔmiʨ̑] -
3 oszałamiać
-
4 głowa
trupia \głowa Totenkopf mzadzierać głowę ( przen) hochnäsig sein, die Nase hoch tragenotwarta/tęga \głowa heller/kluger Kopf mbarania/ośla/zakuta \głowa Schafs-/Dumm-/Dickkopf mzapalona \głowa Hitzkopf m, Heißsporn m6) (pot: człowiek jako jednostka)7) ( zwierzchnik)koronowana \głowa gekröntes Haupt nt\głowa państwa Staatsoberhaupt ntkto nie ma w głowie, ten ma w nogach ( przysł) was jd nicht im Kopf hat, das muss er in den Beinen haben ( prov)od stóp do głów von Kopf bis Fuß, vom Scheitel bis zur Sohlebić kogoś na głowę jdn um Längen übertreffen, jdn in die Tasche stecken ( fam)dać sobie głowę uciąć, że... seine Hand dafür ins Feuer legen, dass...iść po rozum do głowy zur Vernunft kommenłamać sobie nad czymś głowę sich +dat den Kopf über etw +akk zerbrechenmieć głowę do czegoś das Zeug zu etw habenmieć głowę na karku nicht auf den Kopf gefallen sein, Köpfchen haben ( fam)pochylać [ lub schylać] głowę przed kimś jds Überlegenheit anerkennenprzerastać [ lub przewyższać] kogoś o głowę jdm haushoch überlegen sein, jdn weit übertreffen [ lub überragen]przewróciło się komuś w głowie jd ist eingebildet gewordenręczyć za kogoś/coś głową für jdn/etw seine Hand ins Feuer legenrobić coś bez głowy etw kopflos [ lub unüberlegt] tunrobić coś z głową etw klug [ lub überlegt] anfangenspaść [ lub zwalić się ( pot)] komuś na głowę jdn unerwartet besuchen, jdm auf den Pelz rücken ( fam)strzec kogoś/czegoś jak oka w głowie jdn/etw wie seinen Augapfel hütentłuc głową o mur mit dem Kopf durch die Wand wollentracić głowę den Kopf verlierenwchodzić komuś na głowę jdm auf der Nase herumtanzenwybić komuś coś z głowy jdn von etw abbringen, jdm etw ausreden [ lub austreiben]wylatywać komuś z głowy jdm entfallenzachodzić w głowę hin und her überlegen, sich +dat den Kopf zerbrechenzawrócić komuś w głowie ( oszołomić) jdn durcheinander bringen, jdn verrückt machen ( fam) ( zaangażować uczuciowo) jdm den Kopf verdrehen\głowa do góry! Kopf hoch! -
5 oszałamiać
oszałamiać [ɔʃawamjaʨ̑] < perf oszołomić>vt1) ( odurzać) berauschen, betäuben2) ( zdumiewać) überwältigen -
6 zaczadzić
-
7 antörnen
an|törnen ['antœrnən]vt ( fam) Droge: odurzyć; Musik: oszołomić -
8 berauschen
berauschen *( geh)I. vt upoić, oszołomićII. vr1) ( sich betrinken)sich [an etw ( dat) ] \berauschen upić się lekko [czymś]2) ( in Ekstase geraten)sich an etw ( dat) \berauschen upajać się czymś -
9 betäuben
betäuben * [bə'tɔybən]vtjdn mit einer Spritze örtlich \betäuben znieczulić kogoś miejscowo zastrzykiem; ( durch Narkose) uśpićseinen Kummer mit Alkohol \betäuben topić swoje troski w alkoholuseinen Kummer durch Arbeit \betäuben szukać zapomnienia swoich trosk w pracy -
10 umhauen
um|hauen1) ( verblüffen) oszołomićdas hat mich umgehauen! to mnie zaszokowało!2) ( unerträglich sein)
См. также в других словарях:
oszołomić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}oszałamiać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
odurzyć — dk VIb, odurzyćrzę, odurzyćrzysz, odurz, odurzyćrzył, odurzyćrzony odurzać ndk I, odurzyćam, odurzyćasz, odurzyćają, odurzyćaj, odurzyćał, odurzyćany «spowodować częściową lub całkowitą utratę świadomości, niewrażliwość na ból itp.; przyprawić o… … Słownik języka polskiego
ogłuszyć — dk VIb, ogłuszyćszę, ogłuszyćszysz, ogłusz, ogłuszyćszył, ogłuszyćszony ogłuszać ndk I, ogłuszyćam, ogłuszyćasz, ogłuszyćają, ogłuszyćaj, ogłuszyćał, ogłuszyćany 1. «pozbawić kogoś możności słyszenia przez jakiś czas, wydając głośne dźwięki, np.… … Słownik języka polskiego
oszałamiać — + rzad. oszołamiać ndk I, oszałamiaćam, oszałamiaćasz, oszałamiaćają, oszałamiaćaj, oszałamiaćał, oszałamiaćany oszołomić dk VIa, oszałamiaćmię, oszałamiaćmisz, oszałamiaćom, oszałamiaćmił, oszałamiaćmiony 1. «wprowadzać kogoś, coś w stan… … Słownik języka polskiego
oszołomienie — n I 1. rzecz. od oszołomić. 2. «stan zamroczenia, półprzytomności, odurzenia» Oszołomienie narkozą. Wprawić kogoś w oszołomienie. przen. «stan wywołany silnym przeżyciem, uczucie wielkiego zdziwienia, radości, onieśmielenia itp.» Spoglądać na coś … Słownik języka polskiego
zaczadzić — dk VIa, zaczadzićdzę, zaczadzićdzisz, zaczadzićczadź, zaczadzićdził, zaczadzićdzony «zatruć, odurzyć kogoś czadem (rzadziej innymi szkodliwymi dla organizmu wyziewami); zanieczyścić czadem, gazem» Chodził jak zaczadzony. przen. «oszołomić, upoić; … Słownik języka polskiego
zamroczyć — dk VIIb, zamroczyćczę, zamroczyćczysz, zamroczyćmrocz, zamroczyćczył, zamroczyćczony rzad. zamraczać ndk I, zamroczyćam, zamroczyćasz, zamroczyćają, zamroczyćaj, zamroczyćał, zamroczyćany «spowodować częściową utratę świadomości, przytomności,… … Słownik języka polskiego
zawrócić — dk VIa, zawrócićcę, zawrócićcisz, zawrócićwróć, zawrócićcił, zawrócićcony zawracać ndk I, zawrócićam, zawrócićasz, zawrócićają, zawrócićaj, zawrócićał, zawrócićany 1. «zmienić kierunek drogi na przeciwny temu, w którym się szło lub jechało; pójść … Słownik języka polskiego
oszałamiać, oszołamiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, oszałamiać, oszołamiaćam, oszałamiać, oszołamiaća, oszałamiać, oszołamiaćają, oszałamiać, oszołamiaćany {{/stl 8}}– oszołomić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, oszałamiać, oszołamiaćmię, oszałamiać, oszołamiaćmi,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oszołomienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. oszołomić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan częściowego braku świadomości, bycie półprzytomnym;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień