Перевод: с польского на русский

с русского на польский

opalić

  • 1 opalić

    глаг.
    • обжечь
    • обжигать
    • опаливать
    • опалить
    • отопить
    • палить
    * * *
    opal|ić
    \opalićony сов. 1. отопить;
    2. опалить;

    \opalić kurę опалить курицу; \opalić brwi опалить (обжечь) брови;

    3. покрыть загаром;

    \opalićona twarz загорелое лицо;

    4. kogo разг. выкурить чужие сигареты (папиросы);

    \opalićił mnie zupełnie он выкурил все мой сигареты (папиросы)

    * * *
    opalony сов.
    1) отопи́ть
    2) опали́ть

    opalić kurę — опали́ть ку́рицу

    opalić brwi — опали́ть (обже́чь) бро́ви

    3) покры́ть зага́ром

    opalona twarz — загоре́лое лицо́

    4) kogo разг. вы́курить чужи́е сигаре́ты (папиро́сы)

    opalił mnie zupełnie — он вы́курил все мои́ сигаре́ты (папиро́сы)

    Słownik polsko-rosyjski > opalić

  • 2 opalić się

    сов.
    загоре́ть

    opalić się się na murzyna — загоре́ть как негр (до черноты́)

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > opalić się

  • 3 opalić\ się

    сов. загореть;

    \opalić\ się się na murzyna загореть как негр (до черноты)

    + ogorzeć

    Słownik polsko-rosyjski > opalić\ się

  • 4 ocieplić

    глаг.
    • нагреть
    • утеплить
    * * *
    ociepl|ić
    \ocieplićony сов. 1. нагреть, обогреть; отопить (opalić);
    2. утеплить
    +

    1. ogrzać 2. opatrzyć

    * * *
    ocieplony сов.
    1) нагре́ть, обогре́ть; отопи́ть ( opalić)
    2) утепли́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > ocieplić

  • 5 opalać

    глаг.
    • выжигать
    • гореть
    • жечь
    • жечься
    • обжечь
    • обжигать
    • опаливать
    • опалить
    • отапливать
    • палить
    • поджигать
    • пылать
    • сгореть
    • сжечь
    • сжигать
    • спалить
    * * *
    1) (ocieplać) отапливать
    2) opalać (pokrywać opalenizną) покрывать загаром
    3) opalać, oparzać, osmalać опалять
    * * *
    opala|ć
    \opalaćny несов. 1. отапливать;
    2. опалять; 3. покрывать загаром; 4. kogo разг. курить чужие сигареты (папиросы), стрелять сигареты (папиросы|y кого; ср. opalić
    * * *
    opalany несов.
    1) ота́пливать
    2) опаля́ть
    3) покрыва́ть зага́ром
    4) kogo разг. кури́ть чужи́е сигаре́ты (папиро́сы), стреля́ть сигаре́ты (папиро́сы) у кого; ср. opalić

    Słownik polsko-rosyjski > opalać

  • 6 osmalić

    глаг.
    • выжигать
    • гореть
    • жечь
    • жечься
    • обжигать
    • опалить
    • палить
    • поджигать
    • пылать
    • сгореть
    • сжечь
    • сжигать
    • спалить
    * * *
    osmal|ić
    \osmalićony сов. опалить;

    ● \osmalić piórka обжечься

    + opalić, osmolić

    * * *
    osmalony сов.
    опали́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > osmalić

  • 7 opalać się

    1) загорать
    2) oparzać się, osmalać się, być oparzanym, być osmalanym опаляться
    * * *
    несов.
    загора́ть; ср. opalić się

    Słownik polsko-rosyjski > opalać się

  • 8 osmalić się

    сов.
    опали́ться
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > osmalić się

  • 9 opalać\ się

    несов. загорать; ср. opalić się

    Słownik polsko-rosyjski > opalać\ się

  • 10 osmalić\ się

    сов. опалиться

    Słownik polsko-rosyjski > osmalić\ się

См. также в других словарях:

  • opalić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. opalać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • opalić — → opalać …   Słownik języka polskiego

  • opalać się – opalić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} poddając swoją skórę działaniu słońca, powodować, że staje się ciemna, ogorzała : {{/stl 7}}{{stl 10}}Opalać się nad morzem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • opalać — ndk I, opalaćam, opalaćasz, opalaćają, opalaćaj, opalaćał, opalaćany opalić dk VIa, opalaćlę, opalaćlisz, opal, opalaćlił, opalaćlony 1. «ogrzewać wnętrze, np. mieszkalne, za pomocą spalania odpowiednich materiałów, jak drzewo, węgiel itp.»… …   Słownik języka polskiego

  • poopalać — dk I, poopalaćam, poopalaćasz, poopalaćają, poopalaćaj, poopalaćał, poopalaćany «opalić wiele czegoś, opalić coś w wielu miejscach, opalić dookoła» Ćma poopalała sobie skrzydła. Po pożarze sterczały poopalane belki. poopalać się «ogorzeć, spiec… …   Słownik języka polskiego

  • opalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, opalaćam, opalaća, opalaćają, opalaćany {{/stl 8}}– opalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, opalaćlę, opalaćli, opalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ogrzewać pomieszczenie lub …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • murzyn — m IV, DB. a, Ms. murzynnie; lm M. murzynni, DB. ów 1. Murzyn «człowiek należący do odmiany czarnej» Murzyni afrykańscy. Murzyni amerykańscy. ◊ pot. (małą literą) Opalić się na murzyna «opalić się na bardzo ciemny, brązowy kolor» 2. «przenośnie: o …   Słownik języka polskiego

  • podsmalić — dk VIa, podsmalićlę, podsmalićlisz, podsmalićsmal, podsmalićlił, podsmalićlony podsmalać ndk I, podsmalićam, podsmalićasz, podsmalićają, podsmalićaj, podsmalićał, podsmalićany «opalić, przypalić coś z lekka, osmalić, oczernić coś od spodu lub po… …   Słownik języka polskiego

  • spalić — dk VIa, spalićlę, spalićlisz, spal, spalićił, spalićlony spalać ndk I, spalićam, spalićasz, spalićają, spalićaj, spalićał, spalićany 1. «unicestwić, zniszczyć coś (rzadziej: zabić kogoś), poddawszy działaniu ognia; pot. zniszczyć komuś mienie… …   Słownik języka polskiego

  • spiec — dk XI, spiekę, spieczesz, spiecz, spiekł, spieczony, spiekłszy spiekać ndk I, spiecam, spiecasz, spiecają, spiecaj, spiecał, spiecany 1. «zbyt mocno opalić, osmalić, przypiec, wysuszyć; zrumienić coś; oparzyć» Spiec twarz na słońcu. Placek… …   Słownik języka polskiego

  • opaliti — opáliti svrš. <prez. òpālīm, pril. pr. īvši, imp. opáli, prid. rad. opálio, prid. trp. òpāljen> DEFINICIJA 1. (Ø) izbaciti zrno ili sačmu (o vatrenom oružju) 2. (koga, što) a. zahvatiti vatrom ili izvorom topline po površini [opalilo ga je… …   Hrvatski jezični portal

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»