Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

occupo

  • 1 occupo

    occupo occupo, avi, atum, are занимать, захватывать

    Латинско-русский словарь > occupo

  • 2 occupo

    occupo occupo, avi, atum, are захватывать, овладевать

    Латинско-русский словарь > occupo

  • 3 occupō

        occupō āvī, ātus, āre    [ob+CAP-], to take into possession, seize, occupy, master, win: Italiam praesidiis: opportunae ad occupandum urbes, L.: portum, H.: tyrannidem: a potentioribus regna occupabantur, chieftains were aiming at, Cs.: Occupat amplexu, clasps, O.—To occupy, cover, take up, fill: quantum loci acies occupare poterat, Cs.: urbem (sc. aedificiis), L.: caementis mare, H.— To fall upon, attack: Latagum saxo os faciemque, strikes (in) the face, V.: Occupat hos morsu, longis complexibus illos, O.: manicis iacentem, fetters while prostrate, V.: Volteium Vilia vendentem, surprise, H.—To get the start of, be before-hand with, anticipate, do first, outstrip: egressas rates, O.: bellum facere, begin the war first, L.: rapere oscula, H.— To hinder: profluvium sanguinis occupat secantes, Cu.—Fig., to seize, take possession of, fill, invade, overspread, engross: mors ipsam occupat, T.: quae (tenebrae) totam rem p. tum occuparant: timor exercitum occupavit, Cs.: oculos nox occupat, are darkened, O.: fama occupat aurīs, V.—To gain, win, acquire: militarem gloriam, Ta.: obscuri speciem, pass for reserved, H.—To take up, fill, occupy, employ: tres et sexaginta annos aeque multa volumina occupasse mihi, L.: in funambulo Animum, T.: pecuniam adulescentulo grandi fenore occupavisti, invested at high interest: occupatur animus ab iracundiā: occupatus certamine est animus, L.
    * * *
    occupare, occupavi, occupatus V
    seize; gain; overtake; capture, occupy; attack

    Latin-English dictionary > occupō

  • 4 occupo

    occŭpo, āvi, ātum, 1 (occupassis for occupaveris, Plaut. Most. 5, 1, 48:

    occupassit for occupaverit,

    id. As. 4, 2, 9), v. a. [obcapio; lit., to lay hold of; hence], to take possession of, seize, occupy any thing (esp. a place; class.; cf.: expugno, obsideo).
    I.
    Lit.:

    totam Italiam suis praesidiis obsidere atque occupare cogitat,

    Cic. Agr. 2, 28, 75:

    locum,

    id. Fin. 3, 20, 67:

    possessiones,

    id. Phil. 13, 5, 12:

    urbes,

    Liv. 33, 31:

    montem,

    Tac. A. 4, 47:

    portum,

    Hor. C. 1, 14, 2:

    aditum,

    to go in, enter, Verg. A. 6, 424:

    regnum,

    Cic. Lael. 12, 40:

    tyrannidem,

    id. Off. 3, 23, 90:

    familiam optimam occupavit,

    has got hold of, has got into, Plaut. Trin. 5, 2, 11:

    occupando adquirere aliquid,

    Gai. Inst. 2, 66 sqq.; cf. id. ib. 2, 215:

    vindemia occupabit sementem,

    shall reach to, Vulg. Lev. 26, 5.— Poet.:

    aliquem amplexu,

    to clasp in one's arms, to embrace, Ov. F. 3, 509.—
    B.
    Transf.
    1.
    To occupy, i. e. to take up, fill with any thing:

    atrā nube polum,

    Hor. C. 3, 29, 44:

    urbem (sc. aedificiis),

    Liv. 5, 55:

    caementis Tyrrhenum mare,

    Hor. C. 3, 24, 3.—
    2.
    To fall upon, attack one with any thing (syn. invado):

    Latagum saxo... Occupat os faciemque adversam,

    Verg. A. 10, 699:

    aliquem gladio,

    id. ib. 9, 770:

    aliquem morsu,

    Ov. M. 3, 48:

    canes ense,

    Prop. 4, 4, 82 (5, 4, 84):

    ne occupet te pluvia,

    Vulg. 3 Reg. 18. 44: caligo, id. Job, 3, 5.— Poet., in a friendly sense, to surprise:

    Volteium Philippus Vilia vendentem Occupat,

    Hor. Ep. 1, 7, 64.—
    3.
    To get the start of, to be beforehand with, to anticipate, to do a thing first, to outstrip:

    occupat egressas quamlibet ante rates,

    Ov. Tr. 1, 10, 6:

    volo, tu prior ut occupes adire,

    that you should present yourself the first, Plaut. Ps. 4, 1, 15:

    praeloqui,

    id. Rud. 1, 4, 18:

    bellum facere,

    to begin the war first, Liv. 1, 14:

    rapere oscula,

    Hor. C. 2, 12, 28.—
    II.
    Trop.
    A.
    To seize, take possession of, fill, invade, engross:

    tantus timor omnem exercitum occupavit,

    Caes. B. G. 1, 39:

    tremor occupat artus,

    Ov. M. 3, 40:

    sopor occupat artus,

    Verg. G. 4, 190:

    animos magnitudine rei,

    Cic. Font. 5, 20:

    pallor ora,

    Verg. A. 4, 499.—
    B.
    To take up, occupy, employ: haec causa primos menses occupabit, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 10, 3:

    cum in mentem venit tres et sexaginta annos aeque multa volumina occupasse mihi,

    Liv. 31, 1, 3:

    in funambulo Animum,

    Ter. Hec. prol. 1, 4:

    contio, quae homines occupatos occupat,

    Plaut. Men. 2, 1, 7:

    tanta superstitio mentis Siculorum occupavit,

    Cic. Verr. 2, 4, 51, § 113: pecuniam, to put out or lay out money:

    pecuniam adulescentulo grandi fenore occupavisti,

    have loaned it at a high rate, id. Fl. 21, 51:

    pecunias apud populos,

    id. Verr. 2, 1, 36, § 91:

    pecuniam animalibus,

    to lay out, invest in cattle, Col. 1, 8, 13:

    pecuniam in pecore,

    id. 11, 1:

    argentum,

    Plaut. Ep. 2, 2, 13.— Pass.:

    ante occupatur animus ab iracundiā,

    Cic. Q. Fr. 1, 1, 13, § 38; Liv. 22, 15, 6.—Hence, oc-cŭpātus, a, um, P. a., taken up, occupied, employed, busy, engaged (class.):

    ut si occupati profuimus aliquid civibus nostris, prosimus etiam otiosi,

    Cic. Tusc. 1, 3, 5:

    in eo, ut,

    Nep. Alc. 8, 1:

    tempora,

    Cic. Planc. 27, 66:

    qui in patriā delendā occupati et sunt et fuerunt,

    id. Off. 1, 17, 57:

    hostibus opere occupatis,

    Liv. 21, 45, 2: Nep. Hann. 7, 1.—Hence, married, occupatae (opp. to vacuae), Quint. Decl. 376.— Comp.: comitiorum dilationes occupatiorem me habebant, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 3.— Sup.:

    non dubito, quin occupatissimus fueris,

    very much occupied, Cic. Att. 12, 38, 1; Plin. Ep. 9, 21, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > occupo

  • 5 occupo

    occupo, 1, occupy, fill up, cumber (ground), L. 13:7; P.P. occupatus, busy, engaged, Ph. 4:10.*

    English-Latin new dictionary > occupo

  • 6 occupo

    [st1]1 [-] occupo, āre, āvi, ātum: - tr. - [abcl][b]a - s'emparer, prendre possession, se saisir de. - [abcl]b - occuper (un espace), tenir, remplir. - [abcl]c - tomber sur, assaillir, surprendre. - [abcl]d - occuper (l'esprit), employer (le temps), placer (de l'argent). - [abcl]e - prendre le premier, occuper le premier, prévenir, devancer, prendre les devants, prendre l'initiative, faire le premier, dire le premier.[/b]    - occupari (passif): être saisi par un sentiment, être absorbé par une besogne.    - occupare + inf.: prendre l’initiative de.    - occupare pecuniam + abl.: placer son argent (à tel ou tel taux). [st1]2 [-] Occupo, ōnis, m.: qui s'empare, qui vole, qui rafle (surnom de Mercure, dieu des voleurs).
    * * *
    [st1]1 [-] occupo, āre, āvi, ātum: - tr. - [abcl][b]a - s'emparer, prendre possession, se saisir de. - [abcl]b - occuper (un espace), tenir, remplir. - [abcl]c - tomber sur, assaillir, surprendre. - [abcl]d - occuper (l'esprit), employer (le temps), placer (de l'argent). - [abcl]e - prendre le premier, occuper le premier, prévenir, devancer, prendre les devants, prendre l'initiative, faire le premier, dire le premier.[/b]    - occupari (passif): être saisi par un sentiment, être absorbé par une besogne.    - occupare + inf.: prendre l’initiative de.    - occupare pecuniam + abl.: placer son argent (à tel ou tel taux). [st1]2 [-] Occupo, ōnis, m.: qui s'empare, qui vole, qui rafle (surnom de Mercure, dieu des voleurs).
    * * *
        Occupo, occupas, pen. corr. occupare, Ex ob et capio compositum. Cic. Prendre devant qu'un autre, et le premier. C'est aussi prendre par force, Occuper.
    \
        Occupare saltus. Caes. Se saisir premier, Se investir, Se emparer.
    \
        Occupare. Plaut. Faire quelque chose que ce soit devant qu'un autre la face, Prevenir, Anticiper.
    \
        Occupare. Plaut. Empescher, Occuper, Detenir, Embesongner.
    \
        Occupare animum in funambulo. Terent. S'amuser à regarder, etc.
    \
        Amplexu occupare aliquem. Ouid. L'embrasser premier.
    \
        Occupat animos terror. Caes. Une paour les saisit.
    \
        Occupauerat animos fuga. Liu. Une volunté de fuir les avoit premier envahi et saisi.
    \
        Occupare liberum mortis arbitrium. Curt. Prendre, etc.
    \
        Arua occupat furens. Valer. Flac. Il se met le premier aux champs.
    \
        Solus occupat communia. Ouid. Il usurpe et s'attribue, etc.
    \
        Occupare consilium. Plaut. Trouver quelque advis.
    \
        Diem fati occupare. Curt. Prevenir, Anticiper.
    \
        Italiam militibus occupare. Cic. S'en saisir, et y mettre garnison, S'en emparer, S'en investir.
    \
        Locum occupare. Cic. Occuper et empescher la place.
    \
        Caementis occupare locum aliquem. Horat. Empescher.
    \
        Haec causa primos menses occupabit. Caelius ad Ciceronem. Sera traictee et debatue les premiers mois.
    \
        Ministerium carnificis occupare. Curt. Faire l'office de bourreau.
    \
        Mors continuo ipsam occupat. Terent. La mort la saisit.
    \
        Occupat hos morsu, longis amplexibus illos. Ouid. Il surprend, etc.
    \
        Quae homines occupatos occupat. Plautus. Qui empesche les empeschez.
    \
        Ortum solis occupare. Curt. Prevenir, Anticiper, Faire devant que le soleil soit levé.
    \
        Nauis occupat portum. Horat. Entre dedens le port.
    \
        Regnum. Cic. Se investir du royaulme.
    \
        Occupare hominem, Quod vulgo dicunt Surprendre, ou Prevenir. Curt.
    \
        Occupare pecuniam alicui, vel apud aliquem foenore. Cic. Bailler argent à usure, ou interest, Bailler son argent à profict, Faire profiter son argent.

    Dictionarium latinogallicum > occupo

  • 7 occupo

    1. occupo, āvī, ātum, āre (ob u. capio), einnehmen, I) eig.: 1) einen Ort od. einen Ggstd. einnehmen, besetzen, sich seiner bemächtigen, ihn in Beschlag nehmen, überrumpeln, Italiam praesidiis, Cic.: locum, Cic.: possessiones, Cic.: urbem, Liv.: regnum, Cic.: tyrannidem, Cic.: tempus occupandi res (die Staatsgewalt), Liv.: aditum, hineingehen, Verg.: currum, besteigen, Ov.: alqm amplexu, umarmen, Ov.: familiam optimam, in Beschlag nehmen, Plaut.: so auch Sextius noster eum occupavit, nahm ihn in Beschlag (er mußte durchaus Wohnung bei ihm nehmen), Cic. – 2) einen Ort od. Gegenstand besetzen, a) sich an etw. ansetzen, crustae occupant intus vasa omnia, in quis aquae fervent, Plin. 20, 95. – b) mit etw. besetzen = mit etwas anfüllen, urbem (sc. aedificiis), Liv.: polum nube, Hor.: aream fundamentis, Liv.: navem frumento, Auct. b. Afr. – c) v. Örtlichk. = einnehmen, urbs oram freti occupat, Mela: superna litora Padus occupat, Mela: Hercynia silva iter sexaginta dierum occupat, Mela. – II) übtr.: 1) überfallen, überraschen, a) femdl.: alqm, Liv. u. Curt.: alqm gladio, Verg., saxo, Ov.: mors ipsam occupat, ereilt sie, Ter.: sopor occupat artus, Verg.: si occupasset (nos) artior casus, wenn wir ins Gedränge kämen, Amm. – b) selten im freundlichen Sinne = überraschen, alqm, Hor. ep. 1, 7, 66. – 2) zuvor-
    ————
    kommen, rates, Ov.: ortum solis, Curt.: Servilius Ahala Sp. Maelium regnum appetentem occupatum (indem er ihm in der Ausführung seines Vorhabens zuvorkam) interemit, Cic.: u. absol., albati equo Corace occupavere, kamen zuvor, gewannen den Vorsprung (beim Wettrennen), Plin. 8,160: dah. = zuerst etwas tun, iuvenem occupat, redet zuerst ihn an, Val. Flacc.: num quid vis? occupo, willst du etwas? rede ich ihn zuerst an, frage ich zuerst, Hor. – m. folg. Infin. (s. Dräger Hist. Synt.2 2, 320. M. Müller Liv. 1, 14, 4. Weißenb. Liv. 4, 30, 3. Fabri Liv. 21, 39, 10), castris castra conferre occupant, Enn. fr.: occupabo adire, will zuerst auf ihn zugehen, Plaut.: interdum rapere occupat, Hor.: occupant bellum facere, Liv.: occupavit Padum traicere, Liv.: occupat eventum telo temptare priorem, Sil. – 3) in Besitz nehmen, einnehmen, sich bemächtigen, v. Pers.: proximum quodque verbum, aufgreifen, Quint.: multum est primo aspectu oculos occupasse, gefesselt zu haben, Sen.: carnificis manum, dem Sch. ins Handwerk greifen, Curt.: falsis criminibus aures occupare, Curt.: animos eorum, qui audiunt, magnitudine rei, Cic.: validioris gratiam, zu gewinnen suchen, Curt.: admirationem, erzwingen, Sen.: proximos illi tamen occupavit Pallas honores, hat inne, Hor.: occ. nomen beati, beanspruchen, Hor.: occupandi temporis causa, um Zeit zu gewinnen, Sen. – v. Gemütszuständen usw.,
    ————
    timor occupavit exercitum, Caes.: pavor occupat animos, Liv.: mentes Siculorum occupat superstitio, Cic.: occupati metu, Curt. – opinio vetus falsa occupavit et convaluit (hat Platz gegriffen und Wurzel gefaßt) m. folg. Acc. u. Infin., Gell. 4, 11, 1. – 4) in Beschlag nehmen, a) eine gewisse Zeit od. Zahl in Beschlag nehmen, wegnehmen, haec causa primos menses occupabit, Cael. in Cic. ep. 8, 10, 3: cum in mentem venit tres et sexaginta annos aeque multa volumina occupasse mihi, Liv. 31, 1, 3. – b) in Anspruch nehmen, beschäftigen, animum in funambulo, Ter.: homines occupatos hāc re, Plaut.: occupat res cogitatioaes hominum, Liv.: in apparando acerrime esse occupatum, Nep.: in patria funditus delenda occupatum et esse et fuisse, Cic.: occupati aliarum rerum curā, Liv.: occupatus variis cogitationibus iudex, Quint. Vgl. occupatus. – c) hindern, profluvium sanguinis occupat secantes, Curt.: ministeria aestu occupantur, Curt. – d) occupatum esse in alqa re, nur in etw. begriffen, auf etw. beschränkt sein, res enim sunt parvae, prope in singulis litteris atque interpunctionibus occupatae, Cic. Mur. 25. – 5) Geld irgendwo anlegen, pecuniam in pecore, Colum.: pecuniam grandi fenore, gegen hohe Zinsen anlegen, Cic.: pecunias apud alqm, Cic. – 6) beschleunigen, rasch ausführen, facinus, Iustin.: transitum, Iustin.: mortem manu, Flor.: preces, Sen. poët. – mit folg.
    ————
    Acc. u. Infin., sich beeilen, id nos priores facere occupabimus, Cato origg. 5. fr. 3. – Archaist. Coni. Perf. occupassis, Plaut. most. 1097: occupassit, Plaut. asin. 818.
    ————————
    2. occupo, ōnis, m. (1. occupo), der Sich-Bemächtiger, der Langfinger, euphem. v. Gott der Diebe (Merkur), occuponem propitium! Möge uns der L. günstig sein! Petron. 58, 11.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > occupo

  • 8 occupo

    I āvī, ātum, āre [ ob + capio ]
    1) занимать, захватывать (collem, muros O; urbem viribus V); всходить, подниматься (o. currum O)
    2) заполнять, нагружать ( navem frumento bAfr); покрывать, застраивать ( urbem aedificiis L)
    3) покрывать (pallor occupat ora, sc. Didonae V)
    4) захватывать, овладевать (agros C; fama occupat aurem humanam H); завладевать, схватывать, брать в плен ( regem QC); покорять ( aliquem L)
    5)
    а) приковывать, занимать, поглощать (animus occupatus aliquā re Hirt); сковывать ( sopor occupat artūs V)
    morbo occupatus Dig — сражённый болезнью, больной
    aliquem amplexu o. O — обнимать (обхватывать) кого-л.
    6) достигать ( portum H); стяжать, обретать ( nomen beati H); доставать, (раз)добывать ( cibum QC)
    7) спешить исполнить, быстро совершать (facĭnus Just; mortem manu C, Fl)
    pacem non dare solum, sed etiam o. QC — не только согласиться на мир, но и ухватиться за его возможность
    8) задерживать, сдерживать, останавливать ( profluvium sanguĭnis QC)
    solĭtis remediis incipientem causam o. Senсм. causa 10.
    9) помещать, вкладывать, ссужать ( pecuniam alicui или apud aliquem C)
    o. pecuniam fenore Cотдать деньги в рост
    10) опережать, (пред)упреждать, предвосхищать ( ortum solis QC)
    diem fati o. погов. QCкончать самоубийством
    o. gratiam alicujus QC — стараться заручиться чьей-л. благосклонностью
    omnia, quae dicturus sum, occupabit Sen — во всём, что бы я ни захотел сказать, он предупредит меня
    aliquem occupatum interimere C — убить кого л. прежде, чем он успел осуществить свой замысел
    num quid vis? occupo H — что тебе? — спрашиваю я первый
    II occupo, ōnis m. [ occupo I ]
    захватчик, похититель, вор, перен. = Mercurius (как бог воров) Pt

    Латинско-русский словарь > occupo

  • 9 occupo [1]

    1. occupo, āvī, ātum, āre (ob u. capio), einnehmen, I) eig.: 1) einen Ort od. einen Ggstd. einnehmen, besetzen, sich seiner bemächtigen, ihn in Beschlag nehmen, überrumpeln, Italiam praesidiis, Cic.: locum, Cic.: possessiones, Cic.: urbem, Liv.: regnum, Cic.: tyrannidem, Cic.: tempus occupandi res (die Staatsgewalt), Liv.: aditum, hineingehen, Verg.: currum, besteigen, Ov.: alqm amplexu, umarmen, Ov.: familiam optimam, in Beschlag nehmen, Plaut.: so auch Sextius noster eum occupavit, nahm ihn in Beschlag (er mußte durchaus Wohnung bei ihm nehmen), Cic. – 2) einen Ort od. Gegenstand besetzen, a) sich an etw. ansetzen, crustae occupant intus vasa omnia, in quis aquae fervent, Plin. 20, 95. – b) mit etw. besetzen = mit etwas anfüllen, urbem (sc. aedificiis), Liv.: polum nube, Hor.: aream fundamentis, Liv.: navem frumento, Auct. b. Afr. – c) v. Örtlichk. = einnehmen, urbs oram freti occupat, Mela: superna litora Padus occupat, Mela: Hercynia silva iter sexaginta dierum occupat, Mela. – II) übtr.: 1) überfallen, überraschen, a) femdl.: alqm, Liv. u. Curt.: alqm gladio, Verg., saxo, Ov.: mors ipsam occupat, ereilt sie, Ter.: sopor occupat artus, Verg.: si occupasset (nos) artior casus, wenn wir ins Gedränge kämen, Amm. – b) selten im freundlichen Sinne = überraschen, alqm, Hor. ep. 1, 7, 66. – 2) zuvor kommen, rates, Ov.: ortum solis, Curt.: Servilius Ahala Sp. Maelium regnum appetentem occupatum (indem er ihm in der Ausführung seines Vorhabens zuvorkam) interemit, Cic.: u. absol., albati equo Corace occupavere, kamen zuvor, gewannen den Vorsprung (beim Wettrennen), Plin. 8,160: dah. = zuerst etwas tun, iuvenem occupat, redet zuerst ihn an, Val. Flacc.: num quid vis? occupo, willst du etwas? rede ich ihn zuerst an, frage ich zuerst, Hor. – m. folg. Infin. (s. Dräger Hist. Synt.2 2, 320. M. Müller Liv. 1, 14, 4. Weißenb. Liv. 4, 30, 3. Fabri Liv. 21, 39, 10), castris castra conferre occupant, Enn. fr.: occupabo adire, will zuerst auf ihn zugehen, Plaut.: interdum rapere occupat, Hor.: occupant bellum facere, Liv.: occupavit Padum traicere, Liv.: occupat eventum telo temptare priorem, Sil. – 3) in Besitz nehmen, einnehmen, sich bemächtigen, v. Pers.: proximum quodque verbum, aufgreifen, Quint.: multum est primo aspectu oculos occupasse, gefesselt zu haben, Sen.: carnificis manum, dem Sch. ins Handwerk greifen, Curt.: falsis criminibus aures occupare, Curt.: animos eorum, qui audiunt, magnitudine rei, Cic.: validioris gratiam, zu gewinnen suchen, Curt.: admirationem, erzwingen, Sen.: proximos illi tamen occupavit Pallas honores, hat inne, Hor.: occ. nomen beati, beanspruchen, Hor.: occupandi temporis causa, um Zeit zu gewinnen, Sen. – v. Gemütszuständen usw., timor occupavit exercitum, Caes.: pavor occupat animos, Liv.: mentes Siculorum occupat superstitio, Cic.: occupati metu, Curt. – opinio vetus falsa occupavit et convaluit (hat Platz gegriffen und Wurzel gefaßt) m. folg. Acc. u. Infin., Gell. 4, 11, 1. – 4) in Beschlag nehmen, a) eine gewisse Zeit od. Zahl in Beschlag nehmen, wegnehmen, haec causa primos menses occupabit, Cael. in Cic. ep. 8, 10, 3: cum in mentem venit tres et sexaginta annos aeque multa volumina occupasse mihi, Liv. 31, 1, 3. – b) in Anspruch nehmen, beschäftigen, animum in funambulo, Ter.: homines occupatos hāc re, Plaut.: occupat res cogitatioaes hominum, Liv.: in apparando acerrime esse occupatum, Nep.: in patria funditus delenda occupatum et esse et fuisse, Cic.: occupati aliarum rerum curā, Liv.: occupatus variis cogitationibus iudex, Quint. Vgl. occupatus. – c) hindern, profluvium sanguinis occupat secantes, Curt.: ministeria aestu occupantur, Curt. – d) occupatum esse in alqa re, nur in etw. begriffen, auf etw. beschränkt sein, res enim sunt parvae, prope in singulis litteris atque interpunctionibus occupatae, Cic. Mur. 25. – 5) Geld irgendwo anlegen, pecuniam in pecore, Colum.: pecuniam grandi fenore, gegen hohe Zinsen anlegen, Cic.: pecunias apud alqm, Cic. – 6) beschleunigen, rasch ausführen, facinus, Iustin.: transitum, Iustin.: mortem manu, Flor.: preces, Sen. poët. – mit folg. Acc. u. Infin., sich beeilen, id nos priores facere occupabimus, Cato origg. 5. fr. 3. – / Archaist. Coni. Perf. occupassis, Plaut. most. 1097: occupassit, Plaut. asin. 818.

    lateinisch-deutsches > occupo [1]

  • 10 occupo [2]

    2. occupo, ōnis, m. (1. occupo), der Sich-Bemächtiger, der Langfinger, euphem. v. Gott der Diebe (Merkur), occuponem propitium! Möge uns der L. günstig sein! Petron. 58, 11.

    lateinisch-deutsches > occupo [2]

  • 11 occupo

    ,avi,atum,are
    занимать

    Латинский для медиков > occupo

  • 12 occupo

    are, первое спряжение занимать

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > occupo

  • 13 occupo

    to take possession, grasp, seize, enjoy, get a start on.

    Latin-English dictionary of medieval > occupo

  • 14 occupo

    ,avi,atum,are
    занимать

    Latin-Russian dictionary > occupo

  • 15 occupo

    , occupavi, occupatum, occupare 1
      занимать; захватывать, завладевать

    Dictionary Latin-Russian new > occupo

  • 16 prae-occupō

        prae-occupō āvī, ātus, āre,    to seize upon beforehand, preoccupy: Macedoniam, N.: opportuna loca, L.: praeoccupatum sese legatione ab Cn. Pompeio, Cs.—Fig., to seize in advance, preoccupy: animos timor praeoccupaverat, Cs.: praeoccupati beneficio animi, i. e. won over beforehand, L.—To anticipate, prevent: ad praeoccupanda Andranodori consilia, L.: ne alteruter alterum praeoccuparet, N.: legem ferre, hasten to bring the bill sooner before the people, L.

    Latin-English dictionary > prae-occupō

  • 17 super-occupō

        super-occupō —, —, āre,    to take by surprise, take unawares: Quem non superoccupat Hisbo, V.

    Latin-English dictionary > super-occupō

  • 18 disoccupare

    (-occupo) vt редко) освобождать от дел / от занятий, оставлять без дела / без работы

    Большой итальяно-русский словарь > disoccupare

  • 19 occupare

    ( occupo) vt
    3) занимать, давать работу
    occupare qd a fare qc, occupare qd in qc — занимать кого-либо чем-либо
    Syn:
    Ant:

    Большой итальяно-русский словарь > occupare

  • 20 preoccupare

    Большой итальяно-русский словарь > preoccupare

См. также в других словарях:

  • Lavagna — Vue panoramique de la commune de Lavagna. Administration Pays …   Wikipédia en Français

  • occupare — {{hw}}{{occupare}}{{/hw}}A v. tr.  (io occupo ) 1 Prendere possesso di un luogo e installarvisi: il nemico occupò la vallata | (est.) Venire ad abitare: occupare un appartamento. 2 Ricoprire una carica, un ufficio e sim.: occupa la cattedra di… …   Enciclopedia di italiano

  • ОККУПИРОВАТЬ — ОККУПИРОВАТЬ, оккупирую, оккупируешь, совер. и несовер., что (от лат. occupo занимаю) (полит., воен.). Произвести (производить) оккупацию чего нибудь. В 1931 г. японские войска оккупировали Маньчжурию. Толковый словарь Ушакова. Д.Н. Ушаков. 1935… …   Толковый словарь Ушакова

  • Historia de Siria — Este artículo o sección se encuentra desactualizado. Es posible que la información suministrada aquí haya cambiado o sea insuficiente. Contenido 1 Historia antigua …   Wikipedia Español

  • оккупировать — оккупирую, оккупируешь, сов. и несов., что [от латин. occupo – занимаю] (полит., воен.). Произвести (производить) оккупацию чего н. В 1931 г. японские войска оккупировали Манчжурию. Большой словарь иностранных слов. Издательство «ИДДК», 2007.… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • Laguna Yaxhá — Vista de la Laguna Yaxhá desde el yacimiento arqueológico maya de Yaxhá. País …   Wikipedia Español

  • normanno — nor·màn·no agg., s.m. TS stor. 1. agg., dei Normanni 2. agg., s.m., che, chi apparteneva ai Normanni | s.m.pl. con iniz. maiusc., popolazione di stirpe germanica diffusa nell alto Medioevo in Europa settentrionale, parte della quale, nota col… …   Dizionario italiano

  • occupare — oc·cu·pà·re v.tr. (io òccupo) FO 1. prendere possesso, impadronirsi di uno spazio installandosi in modo più o meno legittimo: durante gli scioperi gli operai hanno occupato le fabbriche, occupare un terreno abbandonato costruendovi baracche |… …   Dizionario italiano

  • occuparsi — oc·cu·pàr·si v.pronom.intr. (io mi òccupo) FO 1a. riservare a qcs. le proprie attenzioni, le proprie facoltà, il proprio tempo; dedicarsi, interessarsi: occuparsi di pittura, di teatro, di politica, mi sono occupato di quella faccenda Sinonimi:… …   Dizionario italiano

  • oggi — òg·gi avv., s.m.inv. 1a. avv. FO nel giorno presente: verrò da te oggi, oggi è il sette Marzo, oggi fa molto caldo, oggi a me domani a te | in espressioni rafforzate: me ne occupo oggi stesso, è la terza volta che ci incontriamo quest oggi | per… …   Dizionario italiano

  • vichingo — vi·chìn·go agg., s.m. 1. agg. TS stor. dei Vichinghi | agg., s.m., che, chi apparteneva ai Vichinghi | s.m.pl. con iniz. maiusc., popolazione germanica della Scandinavia, molto progredita nelle tecniche di navigazione, che tra l VIII e il IX sec …   Dizionario italiano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»