-
1 occupo
occupo occupo, avi, atum, are занимать, захватывать -
2 occupo
occupo occupo, avi, atum, are захватывать, овладевать -
3 occupō
occupō āvī, ātus, āre [ob+CAP-], to take into possession, seize, occupy, master, win: Italiam praesidiis: opportunae ad occupandum urbes, L.: portum, H.: tyrannidem: a potentioribus regna occupabantur, chieftains were aiming at, Cs.: Occupat amplexu, clasps, O.—To occupy, cover, take up, fill: quantum loci acies occupare poterat, Cs.: urbem (sc. aedificiis), L.: caementis mare, H.— To fall upon, attack: Latagum saxo os faciemque, strikes (in) the face, V.: Occupat hos morsu, longis complexibus illos, O.: manicis iacentem, fetters while prostrate, V.: Volteium Vilia vendentem, surprise, H.—To get the start of, be before-hand with, anticipate, do first, outstrip: egressas rates, O.: bellum facere, begin the war first, L.: rapere oscula, H.— To hinder: profluvium sanguinis occupat secantes, Cu.—Fig., to seize, take possession of, fill, invade, overspread, engross: mors ipsam occupat, T.: quae (tenebrae) totam rem p. tum occuparant: timor exercitum occupavit, Cs.: oculos nox occupat, are darkened, O.: fama occupat aurīs, V.—To gain, win, acquire: militarem gloriam, Ta.: obscuri speciem, pass for reserved, H.—To take up, fill, occupy, employ: tres et sexaginta annos aeque multa volumina occupasse mihi, L.: in funambulo Animum, T.: pecuniam adulescentulo grandi fenore occupavisti, invested at high interest: occupatur animus ab iracundiā: occupatus certamine est animus, L.* * *occupare, occupavi, occupatus Vseize; gain; overtake; capture, occupy; attack -
4 occupo
occŭpo, āvi, ātum, 1 (occupassis for occupaveris, Plaut. Most. 5, 1, 48:I.occupassit for occupaverit,
id. As. 4, 2, 9), v. a. [obcapio; lit., to lay hold of; hence], to take possession of, seize, occupy any thing (esp. a place; class.; cf.: expugno, obsideo).Lit.:B.totam Italiam suis praesidiis obsidere atque occupare cogitat,
Cic. Agr. 2, 28, 75:locum,
id. Fin. 3, 20, 67:possessiones,
id. Phil. 13, 5, 12:urbes,
Liv. 33, 31:montem,
Tac. A. 4, 47:portum,
Hor. C. 1, 14, 2:aditum,
to go in, enter, Verg. A. 6, 424:regnum,
Cic. Lael. 12, 40:tyrannidem,
id. Off. 3, 23, 90:familiam optimam occupavit,
has got hold of, has got into, Plaut. Trin. 5, 2, 11:occupando adquirere aliquid,
Gai. Inst. 2, 66 sqq.; cf. id. ib. 2, 215:vindemia occupabit sementem,
shall reach to, Vulg. Lev. 26, 5.— Poet.:aliquem amplexu,
to clasp in one's arms, to embrace, Ov. F. 3, 509.—Transf.1.To occupy, i. e. to take up, fill with any thing:2.atrā nube polum,
Hor. C. 3, 29, 44:urbem (sc. aedificiis),
Liv. 5, 55:caementis Tyrrhenum mare,
Hor. C. 3, 24, 3.—To fall upon, attack one with any thing (syn. invado):3.Latagum saxo... Occupat os faciemque adversam,
Verg. A. 10, 699:aliquem gladio,
id. ib. 9, 770:aliquem morsu,
Ov. M. 3, 48:canes ense,
Prop. 4, 4, 82 (5, 4, 84):ne occupet te pluvia,
Vulg. 3 Reg. 18. 44: caligo, id. Job, 3, 5.— Poet., in a friendly sense, to surprise:Volteium Philippus Vilia vendentem Occupat,
Hor. Ep. 1, 7, 64.—To get the start of, to be beforehand with, to anticipate, to do a thing first, to outstrip:II.occupat egressas quamlibet ante rates,
Ov. Tr. 1, 10, 6:volo, tu prior ut occupes adire,
that you should present yourself the first, Plaut. Ps. 4, 1, 15:praeloqui,
id. Rud. 1, 4, 18:bellum facere,
to begin the war first, Liv. 1, 14:rapere oscula,
Hor. C. 2, 12, 28.—Trop.A.To seize, take possession of, fill, invade, engross:B.tantus timor omnem exercitum occupavit,
Caes. B. G. 1, 39:tremor occupat artus,
Ov. M. 3, 40:sopor occupat artus,
Verg. G. 4, 190:animos magnitudine rei,
Cic. Font. 5, 20:pallor ora,
Verg. A. 4, 499.—To take up, occupy, employ: haec causa primos menses occupabit, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 10, 3:cum in mentem venit tres et sexaginta annos aeque multa volumina occupasse mihi,
Liv. 31, 1, 3:in funambulo Animum,
Ter. Hec. prol. 1, 4:contio, quae homines occupatos occupat,
Plaut. Men. 2, 1, 7:tanta superstitio mentis Siculorum occupavit,
Cic. Verr. 2, 4, 51, § 113: pecuniam, to put out or lay out money:pecuniam adulescentulo grandi fenore occupavisti,
have loaned it at a high rate, id. Fl. 21, 51:pecunias apud populos,
id. Verr. 2, 1, 36, § 91:pecuniam animalibus,
to lay out, invest in cattle, Col. 1, 8, 13:pecuniam in pecore,
id. 11, 1:argentum,
Plaut. Ep. 2, 2, 13.— Pass.:ante occupatur animus ab iracundiā,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 13, § 38; Liv. 22, 15, 6.—Hence, oc-cŭpātus, a, um, P. a., taken up, occupied, employed, busy, engaged (class.):ut si occupati profuimus aliquid civibus nostris, prosimus etiam otiosi,
Cic. Tusc. 1, 3, 5:in eo, ut,
Nep. Alc. 8, 1:tempora,
Cic. Planc. 27, 66:qui in patriā delendā occupati et sunt et fuerunt,
id. Off. 1, 17, 57:hostibus opere occupatis,
Liv. 21, 45, 2: Nep. Hann. 7, 1.—Hence, married, occupatae (opp. to vacuae), Quint. Decl. 376.— Comp.: comitiorum dilationes occupatiorem me habebant, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 3.— Sup.:non dubito, quin occupatissimus fueris,
very much occupied, Cic. Att. 12, 38, 1; Plin. Ep. 9, 21, 2. -
5 occupo
-
6 occupo
[st1]1 [-] occupo, āre, āvi, ātum: - tr. - [abcl][b]a - s'emparer, prendre possession, se saisir de. - [abcl]b - occuper (un espace), tenir, remplir. - [abcl]c - tomber sur, assaillir, surprendre. - [abcl]d - occuper (l'esprit), employer (le temps), placer (de l'argent). - [abcl]e - prendre le premier, occuper le premier, prévenir, devancer, prendre les devants, prendre l'initiative, faire le premier, dire le premier.[/b] - occupari (passif): être saisi par un sentiment, être absorbé par une besogne. - occupare + inf.: prendre l’initiative de. - occupare pecuniam + abl.: placer son argent (à tel ou tel taux). [st1]2 [-] Occupo, ōnis, m.: qui s'empare, qui vole, qui rafle (surnom de Mercure, dieu des voleurs).* * *[st1]1 [-] occupo, āre, āvi, ātum: - tr. - [abcl][b]a - s'emparer, prendre possession, se saisir de. - [abcl]b - occuper (un espace), tenir, remplir. - [abcl]c - tomber sur, assaillir, surprendre. - [abcl]d - occuper (l'esprit), employer (le temps), placer (de l'argent). - [abcl]e - prendre le premier, occuper le premier, prévenir, devancer, prendre les devants, prendre l'initiative, faire le premier, dire le premier.[/b] - occupari (passif): être saisi par un sentiment, être absorbé par une besogne. - occupare + inf.: prendre l’initiative de. - occupare pecuniam + abl.: placer son argent (à tel ou tel taux). [st1]2 [-] Occupo, ōnis, m.: qui s'empare, qui vole, qui rafle (surnom de Mercure, dieu des voleurs).* * *Occupo, occupas, pen. corr. occupare, Ex ob et capio compositum. Cic. Prendre devant qu'un autre, et le premier. C'est aussi prendre par force, Occuper.\Occupare saltus. Caes. Se saisir premier, Se investir, Se emparer.\Occupare. Plaut. Faire quelque chose que ce soit devant qu'un autre la face, Prevenir, Anticiper.\Occupare. Plaut. Empescher, Occuper, Detenir, Embesongner.\Occupare animum in funambulo. Terent. S'amuser à regarder, etc.\Amplexu occupare aliquem. Ouid. L'embrasser premier.\Occupat animos terror. Caes. Une paour les saisit.\Occupauerat animos fuga. Liu. Une volunté de fuir les avoit premier envahi et saisi.\Occupare liberum mortis arbitrium. Curt. Prendre, etc.\Arua occupat furens. Valer. Flac. Il se met le premier aux champs.\Solus occupat communia. Ouid. Il usurpe et s'attribue, etc.\Occupare consilium. Plaut. Trouver quelque advis.\Diem fati occupare. Curt. Prevenir, Anticiper.\Italiam militibus occupare. Cic. S'en saisir, et y mettre garnison, S'en emparer, S'en investir.\Locum occupare. Cic. Occuper et empescher la place.\Caementis occupare locum aliquem. Horat. Empescher.\Haec causa primos menses occupabit. Caelius ad Ciceronem. Sera traictee et debatue les premiers mois.\Ministerium carnificis occupare. Curt. Faire l'office de bourreau.\Mors continuo ipsam occupat. Terent. La mort la saisit.\Occupat hos morsu, longis amplexibus illos. Ouid. Il surprend, etc.\Quae homines occupatos occupat. Plautus. Qui empesche les empeschez.\Ortum solis occupare. Curt. Prevenir, Anticiper, Faire devant que le soleil soit levé.\Nauis occupat portum. Horat. Entre dedens le port.\Regnum. Cic. Se investir du royaulme.\Occupare hominem, Quod vulgo dicunt Surprendre, ou Prevenir. Curt.\Occupare pecuniam alicui, vel apud aliquem foenore. Cic. Bailler argent à usure, ou interest, Bailler son argent à profict, Faire profiter son argent. -
7 occupo
1. occupo, āvī, ātum, āre (ob u. capio), einnehmen, I) eig.: 1) einen Ort od. einen Ggstd. einnehmen, besetzen, sich seiner bemächtigen, ihn in Beschlag nehmen, überrumpeln, Italiam praesidiis, Cic.: locum, Cic.: possessiones, Cic.: urbem, Liv.: regnum, Cic.: tyrannidem, Cic.: tempus occupandi res (die Staatsgewalt), Liv.: aditum, hineingehen, Verg.: currum, besteigen, Ov.: alqm amplexu, umarmen, Ov.: familiam optimam, in Beschlag nehmen, Plaut.: so auch Sextius noster eum occupavit, nahm ihn in Beschlag (er mußte durchaus Wohnung bei ihm nehmen), Cic. – 2) einen Ort od. Gegenstand besetzen, a) sich an etw. ansetzen, crustae occupant intus vasa omnia, in quis aquae fervent, Plin. 20, 95. – b) mit etw. besetzen = mit etwas anfüllen, urbem (sc. aedificiis), Liv.: polum nube, Hor.: aream fundamentis, Liv.: navem frumento, Auct. b. Afr. – c) v. Örtlichk. = einnehmen, urbs oram freti occupat, Mela: superna litora Padus occupat, Mela: Hercynia silva iter sexaginta dierum occupat, Mela. – II) übtr.: 1) überfallen, überraschen, a) femdl.: alqm, Liv. u. Curt.: alqm gladio, Verg., saxo, Ov.: mors ipsam occupat, ereilt sie, Ter.: sopor occupat artus, Verg.: si occupasset (nos) artior casus, wenn wir ins Gedränge kämen, Amm. – b) selten im freundlichen Sinne = überraschen, alqm, Hor. ep. 1, 7, 66. – 2) zuvor-————kommen, rates, Ov.: ortum solis, Curt.: Servilius Ahala Sp. Maelium regnum appetentem occupatum (indem er ihm in der Ausführung seines Vorhabens zuvorkam) interemit, Cic.: u. absol., albati equo Corace occupavere, kamen zuvor, gewannen den Vorsprung (beim Wettrennen), Plin. 8,160: dah. = zuerst etwas tun, iuvenem occupat, redet zuerst ihn an, Val. Flacc.: num quid vis? occupo, willst du etwas? rede ich ihn zuerst an, frage ich zuerst, Hor. – m. folg. Infin. (s. Dräger Hist. Synt.2 2, 320. M. Müller Liv. 1, 14, 4. Weißenb. Liv. 4, 30, 3. Fabri Liv. 21, 39, 10), castris castra conferre occupant, Enn. fr.: occupabo adire, will zuerst auf ihn zugehen, Plaut.: interdum rapere occupat, Hor.: occupant bellum facere, Liv.: occupavit Padum traicere, Liv.: occupat eventum telo temptare priorem, Sil. – 3) in Besitz nehmen, einnehmen, sich bemächtigen, v. Pers.: proximum quodque verbum, aufgreifen, Quint.: multum est primo aspectu oculos occupasse, gefesselt zu haben, Sen.: carnificis manum, dem Sch. ins Handwerk greifen, Curt.: falsis criminibus aures occupare, Curt.: animos eorum, qui audiunt, magnitudine rei, Cic.: validioris gratiam, zu gewinnen suchen, Curt.: admirationem, erzwingen, Sen.: proximos illi tamen occupavit Pallas honores, hat inne, Hor.: occ. nomen beati, beanspruchen, Hor.: occupandi temporis causa, um Zeit zu gewinnen, Sen. – v. Gemütszuständen usw.,————timor occupavit exercitum, Caes.: pavor occupat animos, Liv.: mentes Siculorum occupat superstitio, Cic.: occupati metu, Curt. – opinio vetus falsa occupavit et convaluit (hat Platz gegriffen und Wurzel gefaßt) m. folg. Acc. u. Infin., Gell. 4, 11, 1. – 4) in Beschlag nehmen, a) eine gewisse Zeit od. Zahl in Beschlag nehmen, wegnehmen, haec causa primos menses occupabit, Cael. in Cic. ep. 8, 10, 3: cum in mentem venit tres et sexaginta annos aeque multa volumina occupasse mihi, Liv. 31, 1, 3. – b) in Anspruch nehmen, beschäftigen, animum in funambulo, Ter.: homines occupatos hāc re, Plaut.: occupat res cogitatioaes hominum, Liv.: in apparando acerrime esse occupatum, Nep.: in patria funditus delenda occupatum et esse et fuisse, Cic.: occupati aliarum rerum curā, Liv.: occupatus variis cogitationibus iudex, Quint. Vgl. occupatus. – c) hindern, profluvium sanguinis occupat secantes, Curt.: ministeria aestu occupantur, Curt. – d) occupatum esse in alqa re, nur in etw. begriffen, auf etw. beschränkt sein, res enim sunt parvae, prope in singulis litteris atque interpunctionibus occupatae, Cic. Mur. 25. – 5) Geld irgendwo anlegen, pecuniam in pecore, Colum.: pecuniam grandi fenore, gegen hohe Zinsen anlegen, Cic.: pecunias apud alqm, Cic. – 6) beschleunigen, rasch ausführen, facinus, Iustin.: transitum, Iustin.: mortem manu, Flor.: preces, Sen. poët. – mit folg.————Acc. u. Infin., sich beeilen, id nos priores facere occupabimus, Cato origg. 5. fr. 3. – ⇒ Archaist. Coni. Perf. occupassis, Plaut. most. 1097: occupassit, Plaut. asin. 818.———————— -
8 occupo
I āvī, ātum, āre [ ob + capio ]1) занимать, захватывать (collem, muros O; urbem viribus V); всходить, подниматься (o. currum O)2) заполнять, нагружать ( navem frumento bAfr); покрывать, застраивать ( urbem aedificiis L)iter sexaginta dierum o. Mela — тянуться на расстоянии 60 дней пути ( о Герцинском лесе)3) покрывать (pallor occupat ora, sc. Didonae V)4) захватывать, овладевать (agros C; fama occupat aurem humanam H); завладевать, схватывать, брать в плен ( regem QC); покорять ( aliquem L)5)а) приковывать, занимать, поглощать (animus occupatus aliquā re Hirt); сковывать ( sopor occupat artūs V)morbo occupatus Dig — сражённый болезнью, больнойб) настигать ( mors aliquem occupavit Ter); нападать ( aliquem gladio V)aliquem amplexu o. O — обнимать (обхватывать) кого-л.6) достигать ( portum H); стяжать, обретать ( nomen beati H); доставать, (раз)добывать ( cibum QC)7) спешить исполнить, быстро совершать (facĭnus Just; mortem manu C, Fl)pacem non dare solum, sed etiam o. QC — не только согласиться на мир, но и ухватиться за его возможность8) задерживать, сдерживать, останавливать ( profluvium sanguĭnis QC)solĭtis remediis incipientem causam o. Sen — см. causa 10.9) помещать, вкладывать, ссужать ( pecuniam alicui или apud aliquem C)o. pecuniam fenore C — отдать деньги в рост10) опережать, (пред)упреждать, предвосхищать ( ortum solis QC)diem fati o. погов. QC — кончать самоубийствомo. bellum facere L — первым начать войнуo. gratiam alicujus QC — стараться заручиться чьей-л. благосклонностьюomnia, quae dicturus sum, occupabit Sen — во всём, что бы я ни захотел сказать, он предупредит меняaliquem occupatum interimere C — убить кого л. прежде, чем он успел осуществить свой замыселnum quid vis? occupo H — что тебе? — спрашиваю я первыйII occupo, ōnis m. [ occupo I ]захватчик, похититель, вор, перен. = Mercurius (как бог воров) Pt -
9 occupo [1]
1. occupo, āvī, ātum, āre (ob u. capio), einnehmen, I) eig.: 1) einen Ort od. einen Ggstd. einnehmen, besetzen, sich seiner bemächtigen, ihn in Beschlag nehmen, überrumpeln, Italiam praesidiis, Cic.: locum, Cic.: possessiones, Cic.: urbem, Liv.: regnum, Cic.: tyrannidem, Cic.: tempus occupandi res (die Staatsgewalt), Liv.: aditum, hineingehen, Verg.: currum, besteigen, Ov.: alqm amplexu, umarmen, Ov.: familiam optimam, in Beschlag nehmen, Plaut.: so auch Sextius noster eum occupavit, nahm ihn in Beschlag (er mußte durchaus Wohnung bei ihm nehmen), Cic. – 2) einen Ort od. Gegenstand besetzen, a) sich an etw. ansetzen, crustae occupant intus vasa omnia, in quis aquae fervent, Plin. 20, 95. – b) mit etw. besetzen = mit etwas anfüllen, urbem (sc. aedificiis), Liv.: polum nube, Hor.: aream fundamentis, Liv.: navem frumento, Auct. b. Afr. – c) v. Örtlichk. = einnehmen, urbs oram freti occupat, Mela: superna litora Padus occupat, Mela: Hercynia silva iter sexaginta dierum occupat, Mela. – II) übtr.: 1) überfallen, überraschen, a) femdl.: alqm, Liv. u. Curt.: alqm gladio, Verg., saxo, Ov.: mors ipsam occupat, ereilt sie, Ter.: sopor occupat artus, Verg.: si occupasset (nos) artior casus, wenn wir ins Gedränge kämen, Amm. – b) selten im freundlichen Sinne = überraschen, alqm, Hor. ep. 1, 7, 66. – 2) zuvor kommen, rates, Ov.: ortum solis, Curt.: Servilius Ahala Sp. Maelium regnum appetentem occupatum (indem er ihm in der Ausführung seines Vorhabens zuvorkam) interemit, Cic.: u. absol., albati equo Corace occupavere, kamen zuvor, gewannen den Vorsprung (beim Wettrennen), Plin. 8,160: dah. = zuerst etwas tun, iuvenem occupat, redet zuerst ihn an, Val. Flacc.: num quid vis? occupo, willst du etwas? rede ich ihn zuerst an, frage ich zuerst, Hor. – m. folg. Infin. (s. Dräger Hist. Synt.2 2, 320. M. Müller Liv. 1, 14, 4. Weißenb. Liv. 4, 30, 3. Fabri Liv. 21, 39, 10), castris castra conferre occupant, Enn. fr.: occupabo adire, will zuerst auf ihn zugehen, Plaut.: interdum rapere occupat, Hor.: occupant bellum facere, Liv.: occupavit Padum traicere, Liv.: occupat eventum telo temptare priorem, Sil. – 3) in Besitz nehmen, einnehmen, sich bemächtigen, v. Pers.: proximum quodque verbum, aufgreifen, Quint.: multum est primo aspectu oculos occupasse, gefesselt zu haben, Sen.: carnificis manum, dem Sch. ins Handwerk greifen, Curt.: falsis criminibus aures occupare, Curt.: animos eorum, qui audiunt, magnitudine rei, Cic.: validioris gratiam, zu gewinnen suchen, Curt.: admirationem, erzwingen, Sen.: proximos illi tamen occupavit Pallas honores, hat inne, Hor.: occ. nomen beati, beanspruchen, Hor.: occupandi temporis causa, um Zeit zu gewinnen, Sen. – v. Gemütszuständen usw., timor occupavit exercitum, Caes.: pavor occupat animos, Liv.: mentes Siculorum occupat superstitio, Cic.: occupati metu, Curt. – opinio vetus falsa occupavit et convaluit (hat Platz gegriffen und Wurzel gefaßt) m. folg. Acc. u. Infin., Gell. 4, 11, 1. – 4) in Beschlag nehmen, a) eine gewisse Zeit od. Zahl in Beschlag nehmen, wegnehmen, haec causa primos menses occupabit, Cael. in Cic. ep. 8, 10, 3: cum in mentem venit tres et sexaginta annos aeque multa volumina occupasse mihi, Liv. 31, 1, 3. – b) in Anspruch nehmen, beschäftigen, animum in funambulo, Ter.: homines occupatos hāc re, Plaut.: occupat res cogitatioaes hominum, Liv.: in apparando acerrime esse occupatum, Nep.: in patria funditus delenda occupatum et esse et fuisse, Cic.: occupati aliarum rerum curā, Liv.: occupatus variis cogitationibus iudex, Quint. Vgl. occupatus. – c) hindern, profluvium sanguinis occupat secantes, Curt.: ministeria aestu occupantur, Curt. – d) occupatum esse in alqa re, nur in etw. begriffen, auf etw. beschränkt sein, res enim sunt parvae, prope in singulis litteris atque interpunctionibus occupatae, Cic. Mur. 25. – 5) Geld irgendwo anlegen, pecuniam in pecore, Colum.: pecuniam grandi fenore, gegen hohe Zinsen anlegen, Cic.: pecunias apud alqm, Cic. – 6) beschleunigen, rasch ausführen, facinus, Iustin.: transitum, Iustin.: mortem manu, Flor.: preces, Sen. poët. – mit folg. Acc. u. Infin., sich beeilen, id nos priores facere occupabimus, Cato origg. 5. fr. 3. – / Archaist. Coni. Perf. occupassis, Plaut. most. 1097: occupassit, Plaut. asin. 818.
-
10 occupo [2]
-
11 occupo
,avi,atum,areзанимать -
12 occupo
are, первое спряжение заниматьЛатинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > occupo
-
13 occupo
to take possession, grasp, seize, enjoy, get a start on. -
14 occupo
,avi,atum,areзанимать -
15 occupo
, occupavi, occupatum, occupare 1занимать; захватывать, завладевать -
16 prae-occupō
prae-occupō āvī, ātus, āre, to seize upon beforehand, preoccupy: Macedoniam, N.: opportuna loca, L.: praeoccupatum sese legatione ab Cn. Pompeio, Cs.—Fig., to seize in advance, preoccupy: animos timor praeoccupaverat, Cs.: praeoccupati beneficio animi, i. e. won over beforehand, L.—To anticipate, prevent: ad praeoccupanda Andranodori consilia, L.: ne alteruter alterum praeoccuparet, N.: legem ferre, hasten to bring the bill sooner before the people, L. -
17 super-occupō
super-occupō —, —, āre, to take by surprise, take unawares: Quem non superoccupat Hisbo, V. -
18 disoccupare
(-occupo) vt редко) освобождать от дел / от занятий, оставлять без дела / без работы -
19 occupare
( occupo) vt1) занимать, овладевать; юр. оккупировать, захватывать3) занимать, давать работуoccupare qd a fare qc, occupare qd in qc — занимать кого-либо чем-либо•Syn:conquistare, impossessarsi, impadronirsi; tenere un posto, coprire una carica, impiegare, passare il tempo; ingombrare, riempire; dedicarsi, impiegarsi, interessarsiAnt: -
20 preoccupare
См. также в других словарях:
Lavagna — Vue panoramique de la commune de Lavagna. Administration Pays … Wikipédia en Français
occupare — {{hw}}{{occupare}}{{/hw}}A v. tr. (io occupo ) 1 Prendere possesso di un luogo e installarvisi: il nemico occupò la vallata | (est.) Venire ad abitare: occupare un appartamento. 2 Ricoprire una carica, un ufficio e sim.: occupa la cattedra di… … Enciclopedia di italiano
ОККУПИРОВАТЬ — ОККУПИРОВАТЬ, оккупирую, оккупируешь, совер. и несовер., что (от лат. occupo занимаю) (полит., воен.). Произвести (производить) оккупацию чего нибудь. В 1931 г. японские войска оккупировали Маньчжурию. Толковый словарь Ушакова. Д.Н. Ушаков. 1935… … Толковый словарь Ушакова
Historia de Siria — Este artículo o sección se encuentra desactualizado. Es posible que la información suministrada aquí haya cambiado o sea insuficiente. Contenido 1 Historia antigua … Wikipedia Español
оккупировать — оккупирую, оккупируешь, сов. и несов., что [от латин. occupo – занимаю] (полит., воен.). Произвести (производить) оккупацию чего н. В 1931 г. японские войска оккупировали Манчжурию. Большой словарь иностранных слов. Издательство «ИДДК», 2007.… … Словарь иностранных слов русского языка
Laguna Yaxhá — Vista de la Laguna Yaxhá desde el yacimiento arqueológico maya de Yaxhá. País … Wikipedia Español
normanno — nor·màn·no agg., s.m. TS stor. 1. agg., dei Normanni 2. agg., s.m., che, chi apparteneva ai Normanni | s.m.pl. con iniz. maiusc., popolazione di stirpe germanica diffusa nell alto Medioevo in Europa settentrionale, parte della quale, nota col… … Dizionario italiano
occupare — oc·cu·pà·re v.tr. (io òccupo) FO 1. prendere possesso, impadronirsi di uno spazio installandosi in modo più o meno legittimo: durante gli scioperi gli operai hanno occupato le fabbriche, occupare un terreno abbandonato costruendovi baracche |… … Dizionario italiano
occuparsi — oc·cu·pàr·si v.pronom.intr. (io mi òccupo) FO 1a. riservare a qcs. le proprie attenzioni, le proprie facoltà, il proprio tempo; dedicarsi, interessarsi: occuparsi di pittura, di teatro, di politica, mi sono occupato di quella faccenda Sinonimi:… … Dizionario italiano
oggi — òg·gi avv., s.m.inv. 1a. avv. FO nel giorno presente: verrò da te oggi, oggi è il sette Marzo, oggi fa molto caldo, oggi a me domani a te | in espressioni rafforzate: me ne occupo oggi stesso, è la terza volta che ci incontriamo quest oggi | per… … Dizionario italiano
vichingo — vi·chìn·go agg., s.m. 1. agg. TS stor. dei Vichinghi | agg., s.m., che, chi apparteneva ai Vichinghi | s.m.pl. con iniz. maiusc., popolazione germanica della Scandinavia, molto progredita nelle tecniche di navigazione, che tra l VIII e il IX sec … Dizionario italiano