-
1 obscurus
obscūrus, a, um, adj. [Sanscr. sku, to cover, akin to Gr. skeuê, skutos, kutos; cf.: scutum, cutis], dark, darksome, dusky, shady, obscure (class.).I.Lit.: unde (Acherunte) animae excitantur obscurā umbrā, in dark, shadowy forms, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 16, 37; so,B.umbra,
Verg. A. 6, 453:donec in obscurum coni conduxit acumen,
the obscure point of the cone, Lucr. 4, 431:lucus,
Verg. A. 9, 87:antrum,
Ov. M. 4, 100:convalles,
Verg. A. 6, 139:tabernae,
Hor. A. P. 229; cf. Liv. 10, 1, 5: aliae res obnoxiosae nocte in obscurā latent, Enn. ap. Gell. 7, 16 (17), 10 (Trag. v. 341 Vahl.):nox,
Verg. A. 2, 420; cf.:per occasum solis, jam obscurā luce,
Liv. 24, 21:caelum,
Hor. C. 1, 7, 15:nimbus,
Verg. A. 12, 416:nubes,
id. G. 4, 60:ferrugo,
i. e. black, id. ib. 1, 467:dentes,
Juv. 6, 145.— Poet.: funda, dark, i. e. invisible, Val. Fl. 6, 193; cf.mamma,
i. e. hidden, covered, id. 3, 52, 6:aquae,
i. e. turbid, Ov. F. 4, 758.— Subst.: obscūrum, i, n., dim light, twilight:in obscuro, advesperascente die,
Vulg. Prov. 7, 9; but commonly the dark, darkness, obscurity:sub obscurum noctis,
Verg. G. 1, 478:lumen,
i. e. darkness visible, Sall. J. 21, 2.— obscū-rum, adverb.:obscurum nimbosus dissidet aër,
Luc. 5, 631.—Transf., to the person who is in the dark, darkling, unseen:II.ibant obscuri solā sub nocte per umbram,
Verg. A. 6, 268:obscurus in ulvā Delitui,
id. ib. 2, 135.—Trop.A.In gen., dark, obscure, indistinct, unintelligible:2.Heraclitus... Clarus ob obscuram linguam,
Lucr. 1, 639: valde Heraclitus obscurus (cf. the Gr. appellation of Heraclitus, ho skoteinos), Cic. Div. 2, 64, 133:quid? poëta nemo, nemo physicus obscurus?
id. ib.:obscurā de re tam lucida pango carmina,
Lucr. 1, 933; 4, 8:brevis esse laboro, Obscurus fio,
Hor. A. P. 25:reperta Graiorum,
Lucr. 1, 136:obscurum et ignotum jus,
Cic. de Or. 1, 39, 177:cur hoc tam est obscurum atque caecum?
id. Agr. 2, 14, 35:nolo plebem Romanam obscurā spe et caecā expectatione haerere,
uncertain, id. ib. 2, 25, 66.— Comp., Quint. 11, 3, 60.— Sup.:videre res obscurissimas,
Cic. de Or. 2, 36, 153.— Subst.:causae in obscuro positae,
Cels. 1 praef. —In partic., rhet. t. t.: obscurum genus causae, obscure, i. e. intricate, involved, Gr. dusparakolouthêton, Cic. Inv. 1, 15, 20:B.(causae privatae) sunt multo saepe obscuriores,
id. de Or. 2, 24, 100.—Not known, unknown, not recognized:C.forma,
Ov. M. 3, 475:P Ilas,
i. e. disguised, under another form, id. ib. 6, 36.—Esp. of rank and station, obscure, ignoble, mean, low:non est obscura tua in me benevolentia,
Cic. Fam. 13, 70: Caesaris in barbaris erat nomen obscurius, * Caes. B. C. 1, 61:Pompeius humili atque obscuro loco natus,
of an obscure, ignoble family, Cic. Verr. 2, 5, 70, § 181:obscuris orti majoribus,
from obscure ancestors, id. Off. 1, 32, 116:clarus an obscurus,
Quint. 5, 10, 26; cf.:si nobilis obscurum se vocet,
id. 11, 1, 21; 2, 3, 9:non obscurus professor et auctor,
id. 2, 15, 36:natus haud obscuro loco,
Sall. C. 23, 1.— Neutr. absol.:in obscuro vitam habere,
Sall. C. 51, 12:vitam per obscurum transmittere,
in obscurity, Sen. Ep. 19, 3:saepe mandatum initio litis in obscuro est,
kept back, Gai. Inst. 4, 84.—Of character, close, secret, reserved:A.obscurus et astutus homo,
Cic. Off. 3, 13, 5 (for which:sin me astutum et occultum lubet fingere,
id. Fam. 3, 10, 8):plerumque modestus Occupat obscuri speciem,
Hor. Ep. 1, 18, 94:Tiberium obscurum adversus alios, sibi uni incautum intectumque efficeret,
Tac. A. 4, 1:obscurum odium,
Cic. Fam. 3, 10, 6.— Comp.:natura obscurior,
Tac. Agr. 42.— Adv.: ob-scūrē, darkly, obscurely (class.).Lit.: aut nihil superum aut obscure admodum cernimus, very darkly, Cic. Fragm. ap. Non. 474, 28.—B.Trop.1.Of speech, darkly, obscurely, indistinctly:2.dicta,
Quint. 3, 4, 3; 4, 1, 79.— Comp.:quae causa dicta obscurius est,
Quint. 8, 2, 24.— Sup.:obscurissime particulā uti, Cell. 17, 13, 5: non obscurissime dicere (opp. planissime),
id. 11, 16, 9.—Of birth, obscurely, ignobly, meanly (perh. only post-class.):3.obscure natus,
Macr. S. 7, 3:obscurissime natus,
Amm. 29, 1, 5.—Covertly, closely, secretly:malum obscure serpens,
Cic. Cat. 4, 3, 6:tacite obscureque perire,
id. Quint. 15, 50:non obscure ferre aliquid,
id. Clu. 19, 54; cf. id. Par. 6, 1, 45; Hirt. B. G. 8, 54.— Comp.:ceteri sunt obscurius iniqui,
more secretly, Cic. Fam. 1, 5, b, 2.— Sup.:avertere aliquid de publico quam obscurissime,
Cic. Verr. 2, 4, 24, § 53. -
2 obscurus
obscūrus, a, um (altind. skunāti, ›bedeckt‹, griech. σκῡλόω ›verhülle‹, ahd. skūr, Wetterdach), dunkel, ohne Licht, schattig, I) eig.: cubiculum (Ggstz. lucidum), Sen. u. Suet.: caelum, Hor.: lucus, Verg.: umbra, nubes, nox, Verg.: iam obscurā luce, da es schon dunkel war (Ggstz. luce clarā), Liv.: sub obscuro mane, Colum.: aquae, trübe, Ov.: poet., ibant obscuri, im Dunkeln, Verg. Aen. 6, 268. – subst., obscūrum, ī, n., das Dunkel, die Dunkelheit, noctis, Verg.: in obscuro contineri (v. Vögeln), Sen.: adv., obscurum dissilit aër, Lucan. 5, 631. – II) übtr.: 1) dunkel, a) dem Laute nach undeutlich, dumpf, vox, Quint.: cantus obscurior, verhaltener, Cic. u. Quint. – b) dem Verständnisse nach dunkel = unverständlich, undeutlich, unklar, ungewiß, unsicher (Ggstz. perspicuus), res, Cic.: oracula, Cic.: Heraclitus valde obscurus, Cic.: utilitatis ratio aut perspicua nobis aut obscura, auf einem dunklen Gefühle beruhend, Cic.: cur hoc tam obscurum est et caecum? Cic.: scientia obscurior, Cic.: res obscurissimae, Cic.: mit Infinit., Heraclitus obscurus involvere omnia, Fronto ep. ad Ver. 1, 1. p. 114, 13 N. – non obscurum est, es erhellt, ist offenbar, liegt auf der Hand, m. folg. indir. Fragesatz, non erat obscurum, quid homo improbus ac nefarius cogitaret, Cic. Verr. 2, 91: tamen, utrum sciant pingere, an nesciant, non obscurum est, Cic. de or. 1, 73: m. folg. guin u. Konj., neque est obscurum, quin in contrariis contraria sumenda sint, Cic. part. or. § 51. – subst., obscūrum, ī, n., das Dunkel, si in tanta scriptorum turba mea fama in obscuro est, Liv. praef. § 3: non in obscuro haberi, nicht für ungewiß gelten, Tac.: veritas in obscuro latēre adhuc existimatur, Lact. 3, 1, 1: si potes id quoque docere, quod in obscuro est, an didiceris, Plin. ep. 8, 14, 11. – c) der Geltung nach dunkel = unbekannt, unberühmt, niedrig dem Stande nach (Ggstz. clarus), nomen, Caes.: non obscurus fuit, war nicht ohne Ruhm, Cic.: obscuro loco natus, von unbekannter, niedriger Herkunft, Cic. u. Liv.: obscuris orti maioribus, Cic.: natus obscurissimis initiis, Vell. 2, 76, 4: loci obscuri (Ggstz. rerum gestarum vestigiis nobilitati), Cic.: Ggstz., hominibus litteratis et historicis est notior, populo et suffragatoribus obscurior (minder bekannt), Cic. Mur. 16. – 2) trübe, unsicher, nolo plebem Romanam obscurā spe et caecā exspectatione haerere, Cic. de lege agr. 2, 66. – 3) versteckt, verborgen, unsichtbar, locus, Liv.: tabernae, Winkelkneipen, Hor.: funda, Val. Flacc.: vitam transmittere per obscurum, insgeheim, im stillen, Sen.: obscura Pallas, versteckt (unter der Gestalt der Alten), Ov.: mamma, mäßig erhoben, Val. Flacc. – 4) dem Charakter nach versteckt, heimlich, zurückhaltend (Ggstz. apertus), homo, Cic.: obscurior natura (Naturell), Tac.: odium (Groll), Cic.: simultates, Cic.: obscurus adversus alios, Tac. ann. 4, 1.
-
3 obscurus
obscūrus, a, um (altind. skunāti, ›bedeckt‹, griech. σκῡλόω ›verhülle‹, ahd. skūr, Wetterdach), dunkel, ohne Licht, schattig, I) eig.: cubiculum (Ggstz. lucidum), Sen. u. Suet.: caelum, Hor.: lucus, Verg.: umbra, nubes, nox, Verg.: iam obscurā luce, da es schon dunkel war (Ggstz. luce clarā), Liv.: sub obscuro mane, Colum.: aquae, trübe, Ov.: poet., ibant obscuri, im Dunkeln, Verg. Aen. 6, 268. – subst., obscūrum, ī, n., das Dunkel, die Dunkelheit, noctis, Verg.: in obscuro contineri (v. Vögeln), Sen.: adv., obscurum dissilit aër, Lucan. 5, 631. – II) übtr.: 1) dunkel, a) dem Laute nach undeutlich, dumpf, vox, Quint.: cantus obscurior, verhaltener, Cic. u. Quint. – b) dem Verständnisse nach dunkel = unverständlich, undeutlich, unklar, ungewiß, unsicher (Ggstz. perspicuus), res, Cic.: oracula, Cic.: Heraclitus valde obscurus, Cic.: utilitatis ratio aut perspicua nobis aut obscura, auf einem dunklen Gefühle beruhend, Cic.: cur hoc tam obscurum est et caecum? Cic.: scientia obscurior, Cic.: res obscurissimae, Cic.: mit Infinit., Heraclitus obscurus involvere omnia, Fronto ep. ad Ver. 1, 1. p. 114, 13 N. – non obscurum est, es erhellt, ist offenbar, liegt auf der Hand, m. folg. indir. Fragesatz, non erat obscurum, quid homo improbus ac nefarius cogitaret, Cic. Verr. 2, 91: tamen, utrum sciant pingere, an nesciant, non obscurum est, Cic. de————or. 1, 73: m. folg. guin u. Konj., neque est obscurum, quin in contrariis contraria sumenda sint, Cic. part. or. § 51. – subst., obscūrum, ī, n., das Dunkel, si in tanta scriptorum turba mea fama in obscuro est, Liv. praef. § 3: non in obscuro haberi, nicht für ungewiß gelten, Tac.: veritas in obscuro latēre adhuc existimatur, Lact. 3, 1, 1: si potes id quoque docere, quod in obscuro est, an didiceris, Plin. ep. 8, 14, 11. – c) der Geltung nach dunkel = unbekannt, unberühmt, niedrig dem Stande nach (Ggstz. clarus), nomen, Caes.: non obscurus fuit, war nicht ohne Ruhm, Cic.: obscuro loco natus, von unbekannter, niedriger Herkunft, Cic. u. Liv.: obscuris orti maioribus, Cic.: natus obscurissimis initiis, Vell. 2, 76, 4: loci obscuri (Ggstz. rerum gestarum vestigiis nobilitati), Cic.: Ggstz., hominibus litteratis et historicis est notior, populo et suffragatoribus obscurior (minder bekannt), Cic. Mur. 16. – 2) trübe, unsicher, nolo plebem Romanam obscurā spe et caecā exspectatione haerere, Cic. de lege agr. 2, 66. – 3) versteckt, verborgen, unsichtbar, locus, Liv.: tabernae, Winkelkneipen, Hor.: funda, Val. Flacc.: vitam transmittere per obscurum, insgeheim, im stillen, Sen.: obscura Pallas, versteckt (unter der Gestalt der Alten), Ov.: mamma, mäßig erhoben, Val. Flacc. – 4) dem Charakter nach versteckt, heimlich, zurückhaltend (Ggstz. apertus), homo, Cic.: obscurior natura (Naturell), Tac.: odium————(Groll), Cic.: simultates, Cic.: obscurus adversus alios, Tac. ann. 4, 1.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > obscurus
-
4 obscurus
obscūrus, a, um [st2]1 [-] obscur, sombre, ténébreux, noir. [st2]2 [-] qui est dans l'obscurité, caché dans l'ombre, invisible. [st2]3 [-] qui n'est pas clair, peu clair, difficile à comprendre, obscur, incertain, équivoque, confus, mystérieux, compliqué. [st2]4 [-] caché, dissimulé, couvert, impénétrable (en parl. du caractère). [st2]5 [-] obscur, peu connu, de naissance obscure. - ibant obscuri, Virg. En. 6, 268: ils allaient dans la nuit. - in obscuro: dans un lieu obscur. - obscuro loco natus, Cic. Verr. 2, 5, 70, § 181: d'humble naissance. - vitam per obscurum transmittere, Sen. Ep. 19, 3: passer sa vie dans l'obscurité. - non erat obscurum + inter. indir.: on voyait bien...* * *obscūrus, a, um [st2]1 [-] obscur, sombre, ténébreux, noir. [st2]2 [-] qui est dans l'obscurité, caché dans l'ombre, invisible. [st2]3 [-] qui n'est pas clair, peu clair, difficile à comprendre, obscur, incertain, équivoque, confus, mystérieux, compliqué. [st2]4 [-] caché, dissimulé, couvert, impénétrable (en parl. du caractère). [st2]5 [-] obscur, peu connu, de naissance obscure. - ibant obscuri, Virg. En. 6, 268: ils allaient dans la nuit. - in obscuro: dans un lieu obscur. - obscuro loco natus, Cic. Verr. 2, 5, 70, § 181: d'humble naissance. - vitam per obscurum transmittere, Sen. Ep. 19, 3: passer sa vie dans l'obscurité. - non erat obscurum + inter. indir.: on voyait bien...* * *Obscurus, pen. prod. Adiect. Sans lumiere, Obscur, Trouble.\Iam obscura luce inuecti. Liu. Il faisoit ja nuict.\Ferrugo obscura. Virgil. Noire, Noirastre.\Obscurum. Obscur et difficile à entendre.\Non erat obscurum quid homo improbus aut nefarius cogitaret. Cic. Ce n'estoit pas chose difficile à congnoistre, etc.\Discrimen obscurum. Horat. Difficile et mal aisé à congnoistre.\Non obscura beneuolentia. Cic. Evidente et claire, Que chascun appercoit.\Obscurus. Cic. Qui n'est point prisé, ne en bruit, ne congneu.\Obscuro loco, vel genere natus, siue ortus. Cic. Liu. Issu de bas lieu, De parents qui n'ont nul bruit.\Peregrinatio obscura et sordida. Cic. Par laquelle on n'acquiert nul bruit.\Obscurae personae. Cic. Gents qui n'ont nul bruit, Peu estimez. -
5 obscurus
obscurus obscurus, a, um тёмный -
6 obscurus
obscurus obscurus, a, um сумеречный, мрачный -
7 obscurus
obscurus obscurus, a, um мрачный -
8 obscūrus
obscūrus adj. with comp. and sup. [1 SCV-], dark, darksome, dusky, shady, obscure: umbra, C. poët.: lucus, V.: antrum, O.: tabernae, H.: lux, L.: lumen, darkness visible, S.: caelum, H.: ferrugo, black, V.: dentes, black, Iu.: aquae, i. e. turbid, O.—As subst n., the dark, darkness, obscurity: sub obscurum noctis, V.—Poet.: Ibant obscuri, in the dark, V.—Fig., dark, obscure, dim, indistinct, unintelligible: brevis esse laboro, Obscurus fio, H.: ius: spes, uncertain: Rem nulli obscuram Consulis, V.: videre res obscurissimas: (causae) multo obscuriores, i. e. intricate.—Plur. n. as subst: Obscuris vera involvens, V.—Not known, unknown, not recognized: est populo obscurior, not so well known: Pallas, i. e. disguised, O.: non obscurum est, quid cogitaret, hard to discern: neque est obscurum, quin, etc., it is plain that.—Obscure, ignoble, mean, low: istorum diligentia, plodding, T.: in barbaris nomen obscurius, Cs.: fama est obscurior annis, by time, V.: obscuro loco natus, of an ignoble family: obscuris orti maioribus, from insignificant ancestors.—As subst n.: in obscuro vitam habere, S.—Close, secret, reserved: homo: modestus Occupat obscuri speciem, H.: vates, i. e. the Sphinx, O.: adversus alios, Ta.: Domitiani natura obscurior, Ta.* * *obscura -um, obscurior -or -us, obscurissimus -a -um ADJdark, secret; vague, obscure -
9 obscurus
obscūrus, a, um1)а) тёмный (lucus V; nox Sl; umbra Enn ap. C)lux obscura L, QC и lumen obscurum Sl — сумрак, сумерки2) приглушённый, глухой ( vox Q)3)б) замаскированный ( forma O); тайный ( taberna H)4) неясный, непонятный, загадочный, тёмный (oraculum C; carmen O)5) скрытный ( adversus aliquem T)6) неизвестный, безвестный, незнатный ( obscuris parentibus и obscuro loco natus C)7) смутный, неопределённый, неясный ( spes C) -
10 obscurus
,a, umтёмный, неясный -
11 obscurus
-a/um adj Asombre, indistinct -
12 obscurus
темный, a) без света: ne lumina cuiusquam obscuriora fiant (1. 15 D. 8, 2);b) неясный, сомнительный = ambiguus, напр. obsc. pactio (1. 39 D. 2, 14), voluntas (1. 74 D. 30. 1. 179 D. 50, 17); (1. 114. cf. 1. 9. 41 § 1 eod.);
in obscuro esse (1. 168 § 1 eod. 1. 10 § 1 D. 40, 4. 1. 16 § 2 D. 21, 2);
obscure (adv.) = ambigue, напр. obsc. respondere (1. 11 § 7 D. 11, 1);
loqui, dissimulare (1. 43 § 2 D. 18, 1. 1. 21 § 1 D. 28, 1);
c) незнатный, низкий: obscuro loco nata (1. 3 pr. D. 25, 7);
d) obscure, тайно: quod clam et obsc. fit (1. 1 pr. D. 47, 2); (1. 3 C. 7, 18).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > obscurus
-
13 obscurus
,a, umтёмный, неясный -
14 obscurus
-
15 Vir obscūrus
Темный человек.Источником выражения послужили "Письма темных людей" (XVI в.) - изданная анонимно антиклерикальная сатира, написанная по-латыни Ульрихом фон Гуттеном и двумя другими немецкими гуманистами.Сколько банальностей, тавтологической путаницы, словесного крохоборства, надувательских маневров преподносит г-н Вагнер на неполных семи строчках. Ничего удивительного, что после таких кунштюков этот темный муж (vir obscurus) с большим самодовольством продолжает: "Понятие стоимости, столь спорное и еще затемненное многими, нередко лишь мнимоглубокомысленными исследованиями, очень просто..." Мы имеем здесь манипуляции с понятиями; мнимое развитие их у vir obscurus сводится к "присоединению" и, в известной мере, к "развязыванию". (К. Маркс, Замечания на книгу А. Вагнера "Учебник политической экономии".)Родная сестра Дашковой, Елизавета Романовна, - была открытой любовницей великого князя. Он думал, что Салтыков, Понятовский, эти счастливые предшественники Орловых, Васильчиковых Новосильцевых, Потемкиных, Ланских, Ермоловых, Корсаковых, Зоричей, Завадовских, Мамоновых, Зубовых и целой шеренги плечистых virorum obscurorum, дали ему право не слишком скупиться на свое сердце и вовсе не скрывать своих предпочтений. (А. И. Герцен, Княгиня Екатерина Романовна Дашкова.)Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Vir obscūrus
-
16 Charadrius obscurus
—1. LAT Charadrius obscurus ( Gmelin) [ Pluviorhynchus obscurus ( Gmelin)]2. RUS маорийский зуёк m3. ENG red-breasted [New Zealand] dotterel4. DEU Maori-Regenpfeifer m5. FRA pluvier m rouxVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Charadrius obscurus
-
17 Pluviorhynchus obscurus
—1. LAT Charadrius obscurus ( Gmelin) [ Pluviorhynchus obscurus ( Gmelin)]2. RUS маорийский зуёк m3. ENG red-breasted [New Zealand] dotterel4. DEU Maori-Regenpfeifer m5. FRA pluvier m rouxVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Pluviorhynchus obscurus
-
18 Anaphothrips obscurus
1. LAT Anaphothrips obscurus Müller [ Thrips obscurus Müller]2. RUS трипс m злаковый (бесщетинный)3. ENG (American) grass thrips4. DEU —5. FRA thrips m des prés, thrips m commun de l'herbeVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Anaphothrips obscurus
-
19 Thrips obscurus
1. LAT Anaphothrips obscurus Müller [ Thrips obscurus Müller]2. RUS трипс m злаковый (бесщетинный)3. ENG (American) grass thrips4. DEU —5. FRA thrips m des prés, thrips m commun de l'herbeVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Thrips obscurus
-
20 per-obscūrus
per-obscūrus adj., very obscure: quaestio: fama, L.
См. также в других словарях:
obscurus — index inconspicuous, indistinct, inscrutable, lurid Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
obscurus raphe nucleus — n. raphes obscurus … Medical dictionary
Dendragapus obscurus — Tétras sombre Dendragapus obscurus … Wikipédia en Français
Trachypithecus obscurus — Langur obscuro … Wikipedia Español
Trachypithecus obscurus — Semnopithèque obscur … Wikipédia en Français
Turdus obscurus — Grive obscure … Wikipédia en Français
Crossarchus obscurus — Saltar a navegación, búsqueda ? Cusimanse narizona Estado de conservación … Wikipedia Español
Trachypithecus obscurus — Semnopithèque obscur T … Wikipédia en Français
Sylvilagus obscurus — Sylvilagus obscurus … Wikipédia en Français
Carcharhinus Obscurus — Requin requiem de sable … Wikipédia en Français
Carcharhinus obscurus — Requin requiem de sable … Wikipédia en Français