-
1 новобрачные
-
2 жених
сущ.• fornal• nowożeniec• oblubieniec• petent• zalotnik* * *( сватающийся) konkurent уст., narzeczony, oblubieniec -
3 новобрачный
сущ.• nowożeniec• oblubieniec* * *nowożeniec, oblubieniec
См. также в других словарях:
oblubieniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. oblubienieceńcze || oblubienieceńcu; lm M. oblubienieceńcy {{/stl 8}}{{stl 7}} podniośle o mężczyźnie, który ma wziąć ślub; pan młody {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oblubieniec — m II, DB. oblubienieceńca, W. oblubienieceńcze (oblubienieceńcu); lm M. oblubienieceńcy, DB. oblubienieceńców 1. podn. «narzeczony, pan młody» 2. tylko w lm, podn. «para narzeczeńska, państwo młodzi» … Słownik języka polskiego
