-
1 oblubieniec
сущ.• жених• новобрачный* * *oblubie|niec♂, Р. \oblubieniecńca высок. 1. жених; новобрачный ♂;2. \oblubieniecńcy мн. жених и невеста; новобрачные+1. narzeczony, pan młody, no-wożeniec 2. narzeczeństwo;
państwo młodzi, nowożeńcy* * *м, Р oblubieńca высок.1) жени́х; новобра́чный m2) oblubieńcy мн жени́х и неве́ста; новобра́чныеSyn: -
2 mroczny oblubieniec
тёмный женихOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > mroczny oblubieniec
См. также в других словарях:
oblubieniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. oblubienieceńcze || oblubienieceńcu; lm M. oblubienieceńcy {{/stl 8}}{{stl 7}} podniośle o mężczyźnie, który ma wziąć ślub; pan młody {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oblubieniec — m II, DB. oblubienieceńca, W. oblubienieceńcze (oblubienieceńcu); lm M. oblubienieceńcy, DB. oblubienieceńców 1. podn. «narzeczony, pan młody» 2. tylko w lm, podn. «para narzeczeńska, państwo młodzi» … Słownik języka polskiego