-
1 objawić
глаг.• выявить• выявлять• обнаруживать• открывать• открыть• показывать• проявить* * *1) (przejawić) проявить, обнаружить, показать2) objawić (wyjawić) объявить, возвестить, открыть, раскрытьogłosić объявить (сообщить)* * *obja|wić\objawićw, -wiony сов. 1. проявить, обнаружить;\objawić chęć изъявить желание; \objawić złe skłonności проявить (обнаружить) дурные наклонности;
2. книжн. объявить, возвестить; открыть;\objawić cel odwiedzin объявить о цели по сещения;
\objawić tajemnicę открыть тайму+1. okazać, uzewnętrznić 2. oznajmić
* * *objaw, objawiony сов.1) прояви́ть, обнару́житьobjawić chęć — изъяви́ть жела́ние
objawić złe skłonności — прояви́ть (обнару́жить) дурны́е накло́нности
2) книжн. объяви́ть, возвести́ть; откры́тьobjawić cel odwiedzin — объяви́ть о це́ли посеще́ния
objawić tajemnicę — откры́ть та́йну
Syn: -
2 objawić się
-
3 objawić\ się
сов. проявиться, обнаружиться+przejawić się, uzewnętrznić się
-
4 объявить
-
5 objawiać
глаг.• выражать• демонстрировать• доказывать• обнаруживаться• оказывать• оказываться• открывать• открыть• показать• показывать• продемонстрировать• проявить• проявлять• раскрывать* * *1) (przejawiać) проявлять, обнаруживать, показывать2) objawiać (wyjawiać) объявлять, возвещать, открывать, раскрыватьogłaszać объявлять (сообщать)* * *objawia|ć\objawiaćny несов. 1. проявлять, обнаруживать;2. книжн. объявлять, возвещать; открывать; ср. objawić+1. okazywać, uzewnętrzniać 2. oznajmiać
* * *objawiany несов.1) проявля́ть, обнару́живатьSyn: -
6 przejawić
глаг.• проявить* * *przejawi|ć\przejawićony сов. проявить+objawić, ujawnić, uzewnętrznić
* * *przejawiony сов.прояви́тьSyn: -
7 uzewnętrznić
глаг.• обнаружить* * *uzewnętrzni|ć\uzewnętrznićj, \uzewnętrznićony сов. проявить, показать, выставить наружу+przejawić, objawić
* * *uzewnętrznij, uzewnętrzniony сов.прояви́ть, показа́ть, вы́ставить нару́жуSyn: -
8 przejawić się
-
9 uzewnętrznić się
-
10 przejawić\ się
сов. проявиться, сказаться+objawić się, ujawnić się, uzewnętrznić się
-
11 uzewnętrznić\ się
сов. проявиться, выразиться, обнаружиться+ujawnić się, objawić się
См. также в других словарях:
objawić — dk VIa, objawićwię, objawićwisz, objawićjaw, objawićwił, objawićwiony objawiać ndk I, objawićam, objawićasz, objawićają, objawićaj, objawićał, objawićany 1. «dać wyraz czemuś (zwykle swemu uczuciu, stanowi itp.), uczynić coś jawnym, widocznym;… … Słownik języka polskiego
objawiać się – objawić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uzewnętrzniać się, dawać się poznać, wyrażać się, ujawniać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Objawiły się w tym jego złe skłonności. Odra objawia się wysypką i gorączką. Frustracja… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrazić — dk VIa, wyrazićrażę, wyrazićzisz, wyrazićraź, wyrazićził, wyrazićrażony wyrażać ndk I, wyrazićam, wyrazićasz, wyrazićają, wyrazićaj, wyrazićał, wyrazićany 1. «ująć coś w słowa, wypowiedzieć coś (ustnie lub na piśmie) wyjawić słowami; powiedzieć»… … Słownik języka polskiego
nakłonić — dk VIa, nakłonićnię, nakłonićnisz, nakłonićkłoń, nakłonićnił, nakłonićniony nakłaniać ndk I, nakłonićam, nakłonićasz, nakłonićają, nakłonićaj, nakłonićał, nakłonićany «wpłynąć na czyjąś decyzję; namówić, przekonać, zachęcić, skłonić» Nakłaniać… … Słownik języka polskiego
objawienie — n I 1. rzecz. od objawić. 2. lm D. objawienieeń «fakt, zjawisko, osoba itp., które ukazały się, pojawiły w sposób nagły, olśniewający, uświadamiając komuś istnienie czegoś dotąd nie znanego; ukazanie się czegoś w taki sposób» Być, stać się dla… … Słownik języka polskiego
odsłonić — dk VIa, odsłonićnię, odsłonićnisz, odsłonićsłoń, odsłonićnił, odsłonićnięty odsłaniać ndk I, odsłonićam, odsłonićasz, odsłonićają, odsłonićaj, odsłonićał, odsłonićany 1. «uczynić widocznym; odkryć, obnażyć, pokazać» Odsłonić zęby w uśmiechu.… … Słownik języka polskiego
okazać — dk IX, okażę, okażesz, okaż, okazaćał, okazaćany okazywać ndk VIIIa, okazaćzuję, okazaćzujesz, okazaćzuj, okazaćywał, okazaćywany 1. «pokazać, przedstawić (dokument)» Okazać kwit, legitymację. 2. «objawić coś (jakieś uczucia, wrażenia), wyrazić,… … Słownik języka polskiego
prawda — ż IV, CMs. prawdawdzie; lm D. prawd 1. «zgodna z rzeczywistością treść słów; prawdziwość, szczerość, rzetelność» Głęboka, szczera, rzetelna, gorzka prawda. Prawda psychologiczna, moralna, życiowa. Prawdy podstawowe, odwieczne, niepodważalne.… … Słownik języka polskiego
wyzwolić — dk VIa, wyzwolićlę, wyzwolićlisz, wyzwolićzwól, wyzwolićlił, wyzwolićlony wyzwalać ndk I, wyzwolićam, wyzwolićasz, wyzwolićają, wyzwolićaj, wyzwolićał, wyzwolićany 1. «uczynić kogoś wolnym, niezależnym, obdarzyć wolnością, uwolnić kogoś, coś od… … Słownik języka polskiego
zapienić się — «pokryć się pianą, stać się pienistym; wzburzyć się» Piwo zapieniło się w kuflu. Morze zapieniło się w czasie burzy. przen. «o człowieku: wybuchnąć (gniewem), objawić swą złość» Zapienić się z gniewu … Słownik języka polskiego
objawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, objawiaćam, objawiaća, objawiaćają, objawiaćany {{/stl 8}}– objawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, objawiaćwię, objawiaćwi, objawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyrażać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
