-
1 nominare
( menzionare) mentiona un incarico appoint (a to)* * *nominare v.tr.2 ( menzionare) to name, to mention: non l'ho mai sentito nominare, I have never heard of him; non l'ho neppure nominato, I haven't even mentioned him; per favore non nominarmelo nemmeno, please, don't even mention his name (o him) to me // non nominare il nome di Dio invano, thou shalt not take the name of the Lord thy God in vain3 ( eleggere) to appoint, to designate, to name: lo hanno nominato ambasciatore, he has been appointed ambassador; fu nominato successore dell'attuale presidente, he was named as the successor to the present manager; nominare il consiglio di amministrazione di una società, to appoint the board of directors of a company; (dir.) nominare qlcu. erede, to designate s.o. as heir.* * *[nomi'nare]verbo transitivo2) (conferire la nomina a) to appoint, to nominate; mil. to commission [ ufficiale]; (eleggere) to electnominare qcn. (al posto di) direttore — to appoint sb. director
nominare qcn. proprio erede — to make sb. one's heir
3) (dare un nome a) to name, to call* * *nominare/nomi'nare/ [1]2 (conferire la nomina a) to appoint, to nominate; mil. to commission [ ufficiale]; (eleggere) to elect; nominare qcn. (al posto di) direttore to appoint sb. director; nominare qcn. proprio erede to make sb. one's heir3 (dare un nome a) to name, to call. -
2 nominare vt
[nomi'nare] -
3 nominare
vt [nomi'nare] -
4 nominare
appoint, make -
5 nominare qcn. proprio erede
-
6 nominare qcn. (al posto di) direttore
Dizionario Italiano-Inglese > nominare qcn. (al posto di) direttore
-
7 non l'ho mai sentito nominare
-
8 designare
( nominare) appoint, name( fissare) fix, set* * *designare v.tr.1 ( destinare, nominare) to designate, to nominate, to appoint: fu designato vescovo, he was appointed (o nominated o designated) bishop; designare un esperto, to appoint an expert; designare qlcu. a un incarico, to appoint s.o. to an office; il colonnello X è stato designato a Tolone, colonel X has been ordered (o drafted) to Toulon; designare qlcu. proprio erede, to designate s.o. (as) one's heir (o to make s.o. one's heir)2 ( fissare) to appoint, to designate, to fix: designare un giorno, un luogo per un appuntamento, to appoint (o to fix o to set) a day, a meeting-place; designare i termini del pagamento, to fix the terms for payment3 ( indicare) to designate, to indicate, to call, to point out: le sue argomentazioni designano una grossa ignoranza di base, his reasoning indicates a profound ignorance of basic principles.* * *[desiɲ'ɲare]verbo transitivo1) (definire) [ parola] to denote, to designate2) (indicare) to designate [ successore]; to name [ erede]designare qcn. a un posto — to nominate sb. to a position
3) (indicare) to set*, to fix [ data]* * *designare/desiŋ'ŋare/ [1]1 (definire) [ parola] to denote, to designate2 (indicare) to designate [ successore]; to name [ erede]; designare qcn. a un posto to nominate sb. to a position; è stato designato come direttore he has been appointed director3 (indicare) to set*, to fix [ data]. -
9 erede
m f heirdonna heiress* * *erede s.m.1 (dir.) heir: erede di diritto, heir apparent; erede legittimo, heir-at-law; erede presunto, heir presumptive; erede universale, sole heir; erede illegittimo, wrongful heir; erede beneficiato, heir who accepts with benefit of inventory; erede testamentario, testamentary heir; erede legittimario, necessario, forced heir (o heir necessarius); costituire, nominare erede qlcu., to nominate, to appoint s.o. heir; senza eredi, heirless; essere erede di qlco., to be heir to sthg. (anche fig.)2 (fam.) ( figlio) son and heir: quando nascerà l'erede?, when is the baby (o the son and heir) due?◆ s.f. heiress.* * *[e'rɛde]sostantivo maschile e sostantivo femminile dir. inheritor; (uomo) heir (di to); (donna) heiress (di to) (anche fig.)nominare qcn. proprio erede — to make sb. one's heir
* * *erede/e'rεde/m. e f.dir. inheritor; (uomo) heir (di to); (donna) heiress (di to) (anche fig.); nominare qcn. proprio erede to make sb. one's heir; erede spirituale spiritual heir\ -
10 costituire
constitutesocietà form, create* * *costituire v.tr.1 ( fondare, istituire) to constitute, to establish, to set* up; to form; ( mettere insieme) to build* up, to create, to make* up: costituire un'associazione, to constitute an association; costituire un governo democratico, to set up (o to constitute) a democratic government; costituire una società, ( di persone) to form a partnership, ( commerciale) to incorporate (o to institute) a company, (spec. emettendo azioni) to float a company; costituire una rendita vitalizia a favore di qlcu., to settle an annuity on s.o.; costituire un patrimonio, una fortuna, to build up a fortune2 ( formare, comporre) to constitute, to form, to make* up: questo composto è costituito da tre elementi, three elements form (o go to make up) this compound; due stanze e una cucina costituiscono l'intera sua abitazione, his flat consists of two rooms and a kitchen // (dir.) costituire reato, to amount to a crime3 ( nominare) to appoint, to constitute: ti costituisco mio erede, I am making you my heir // (dir.) costituire qlcu. in mora, to place s.o. in default4 ( rappresentare) to be: imparare molte lingue costituisce il suo sogno, his dream is to learn a lot of languages; la tolleranza costituisce uno dei miei principi fondamentali, tolerance is one of my basic principles.◘ costituirsi v.rifl.1 (dir.) to give* oneself up: dopo tre giorni, l'assassino si costituì, three days later, the murderer gave himself up2 ( nominarsi) to constitute oneself, to appoint oneself: costituire giudice della condotta di qlcu., to constitute oneself a judge of s.o.'s conduct // (dir.): costituire parte civile, to sue for damages in a civil proceeding (o to institute a civil action o to bring an action o to appear as a civil plaintiff); costituire in giudizio, to appear before the court3 ( formarsi, organizzarsi) to set* oneself up, to be formed: (dir.) costituire in comitato, to constitute into a committee; costituire in sindacato, to syndicate; l'Italia si costituì in uno stato solo nel XIX secolo, Italy only became a state in the 19th century; si costituì un gruppo di studio per proseguire le ricerche, a study group was formed to continue the research.* * *[kostitu'ire]1. vt1) (fondare: società, comitato, governo) to set up, form, (accumulare: patrimonio, raccolta) to build up, put together2) (formare: sogg: elementi, parti) to constitute, make up3) (essere, rappresentare) to be, constitute4) (Dir : nominare) to appointcostituire qn presidente/erede — to appoint sb chairman/one's heir
2. vr (costituirsi)2) (ricercato)costituirsi (alla polizia) — to give o.s. up (to the police)
3) Dir* * *[kostitu'ire] 1.verbo transitivo1) (essere) to be*, to constitute2) (mettere in piedi) [persona, gruppo] to constitute, to form, to set* up [squadra, commissione]; to empanel, to constitute [ giuria]; (fondare) to establish [ stato]; to incorporate, to institute [ società]3) (comporre) [ elementi] to make* up, to constitute [ insieme]4) dir. to settle [ rendita] (a, per on)2.verbo pronominale costituirsi1) (consegnarsi alla giustizia) to turn oneself in, to give* oneself up2) (organizzarsi) [ partito] to be* formed- rsi in — to form [partito, società, sindacato]
5) dir.- rsi parte civile — to institute a civil action, to sue for damages in a civil proceeding
- rsi in giudizio — to enter an appearance, to appear before the court
* * *costituire/kostitu'ire/ [102]1 (essere) to be*, to constitute; il furto costituisce reato theft constitutes an offence; costituire una minaccia to pose a threat2 (mettere in piedi) [persona, gruppo] to constitute, to form, to set* up [squadra, commissione]; to empanel, to constitute [ giuria]; (fondare) to establish [ stato]; to incorporate, to institute [ società]4 dir. to settle [ rendita] (a, per on)II costituirsi verbo pronominale1 (consegnarsi alla giustizia) to turn oneself in, to give* oneself up2 (organizzarsi) [ partito] to be* formed4 (raggrupparsi) - rsi in to form [partito, società, sindacato]5 dir. - rsi parte civile to institute a civil action, to sue for damages in a civil proceeding; - rsi in giudizio to enter an appearance, to appear before the court. -
11 rinominare
v/t information technology rename* * *rinominare v.tr.1 to name again2 ( designare di nuovo) to reappoint3 ( rieleggere) to reelect.* * *[rinomi'nare]verbo transitivo1) (nominare di nuovo) to rename (anche inform.)2) (rieleggere) to reappoint, to reassign (a to)* * *rinominare/rinomi'nare/ [1]1 (nominare di nuovo) to rename (anche inform.)2 (rieleggere) to reappoint, to reassign (a to). -
12 laudo
laudo, āvi, ātum, 1, v. a. [laus], to praise, laud, commend, extol, eulogize, approve (cf.: celebro, praed co).I.Lit.A.In gen.: omnes mortales sese laudarier optant, Enn. ap. Aug. Trin. 13, 6 (Ann. v. 551 Vahl.):* (β).coram in os te laudare,
to praise to one's face, Ter. Ad. 2, 4, 5; cf.:in faciem,
Lact. 3, 14, 7:vituperare improbos asperius, laudare bonos ornatius,
Cic. de Or. 2, [p. 1043] 9, 35:et efferre aliquid,
id. ib. 2, 75, 304:rationem,
id. Fam. 5, 20, 4:sententiam alicujus,
id. Sest. 34, 74:laudantur exquisitissimis verbis legiones,
id. Phil. 4, 3, 6:legem ipsam,
id. Leg. 3, 1, 2:magnifice,
id. Brut. 73, 254:agricolam laudat juris peritus,
praises him as happy, extols his happiness, Hor. S. 1, 1, 9; so,diversa sequentes,
id. ib. 1, 1, 3; 109: volucrem laudamus equum, praise as swift, i. e. for swiftness, Juv. 8, 57:laudatur dis aequa potestas,
id. 4, 71.—Part. as subst.:prava laudantium sermo,
Sen. Ep. 123, 9.— Pass. with dat.:numquam praestantibus viris laudata est in una sententia perpetua permansio,
Cic. Fam. 1, 9, 21:Germanicus cunctis laudatus,
by all, Tac. A. 4, 57 fin.:herba laudata Eratostheni,
Plin. 22, 22, 43, § 86:laudataque quondam ora Jovi,
Ov. M. 2, 480.—Poet., with object.-gen.:(γ).laudabat leti juvenem,
pronounced him happy on account of his death, Sil. 4, 260.—With in and abl.:(δ).in quo tuum consilium nemo potest non maxime laudare,
Cic. Fam. 4, 7, 2:juvenes laudari in bonis gaudent,
Quint. 5, 12, 22:scriptores iamborum saepe in illis laudantur,
id. 10, 1, 9.—Pass. with inf. ( poet.):(ε).extinxisse nefas Laudabor,
Verg. A. 2, 585.—With quod:(ζ).quod viris fortibus honos habitus est, laudo,
Cic. Rosc. Am. 47, 137:laudat Africanum Panaetius, quod fuerit abstinens,
id. Off. 2, 22, 76:jamne igitur laudas, quod de sapientibus alter Ridebat, etc.,
Juv. 10, 28:non laudans, quod non in melius, sed in deterius, convenitis,
Vulg. 1 Cor. 11, 17.—With quoniam:(η).utrumque laudemus, quoniam per illos ne haec quidem genera laude caruerunt,
Cic. Brut. 30, 116.—With cum (very rare):(θ).te quidem, cum isto animo es, satis laudare non possum,
Cic. Mil. 36, 99:jam id ipsum consul laudare, cum initiatam se (Hispala) non infitiaretur,
Liv. 39, 12, 7.—With si:B.consilium laudo artificis, si munere tanto Praecipuam in tabulis ceram senis abstulit orbi,
Juv. 4, 18.—In partic.1.To pronounce a funeral oration over a person:2.quem cum supremo ejus die Maximus laudaret,
Cic. Mur. 36, 75; id. Q. Fr. 3, 8, 5.—In medicine, to recommend as a remedy:3.apri cerebrum contra serpentes laudatur,
Plin. 28, 10, 42, § 152; 29, 3, 12, § 54.—To praise, compliment, i. e. dismiss with a compliment, leave, turn from ( poet.):II.laudato ingentia rura, Exiguum colito,
Verg. G. 2, 412: cf.:probitas laudatur et alget,
Juv. 1, 74 —Transf., to adduce, name, quote, cite a person as any thing:laudare significat priscā linguā nominare appellareque,
Gell. 2, 6, 16; cf.: laudare ponebatur apud antiquos pro nominare, Paul. ex Fest. p. 118 Müll.:id ut scias, Jovem supremum testem laudo,
Plaut. Capt. 2, 3, 66:quem rerum Romanarum auctorem laudare possum religiosissimum,
Cic. Brut. 11, 44:auctores,
id. de Or. 3, 18, 68; cf.:ut auctoribus laudandis ineptiarum crimen effugiam,
id. ib. 3, 49, 187: auctore laudato, Cod. 8, 45, 7.—Hence, laudātus, a, um, P. a., extolled, praiseworthy, esteemed, excellent:laudari a laudato viro,
Cic. Fam. 5, 12, 7; Naev. ap. Cic. Fam. 15, 6, 1:omnium laudatarum artium procreatrix,
Cic. de Or. 1, 3, 9:hunc ubi laudatos jactantem in sanguine vultus videt,
Ov. M. 5, 59:olus laudatum in cibis,
Plin. 22, 22, 33, § 74.— Comp.:saccharon et Arabia fert, sed laudatius India,
Plin. 12, 8, 17, § 32.— Sup.:laudatissimus caseus,
Plin. 11, 42, 97, § 241:virgo laudatissima formae dote,
Ov. M. 9, 715.—Hence, adv.: laudātē, laudably, admirably:regias domos laudatissime ebore adornans,
Plin. 36, 6, 5, § 46 (al. lautissime). -
13 causa (caussa)
causa (caussa) ae, f [1 CAV-], a cause, reason, motive, inducement, occasion, opportunity: te causae inpellebant leves, T.: obscura: accedit illa quoque causa: causa, quam ob rem, etc., T.: satis esse causa, quā re, etc., Cs.: si causa nulla est, cur, etc.: causa quod, etc.: ea est causa, ut cloacae subeant, etc., L.: quid causae est quin: nulla causa est quin: causa quo minus, S.: is, qui causa mortis fuit: morbi, V.: nos causa belli sumus, L.: rerum cognoscere causas, V.: Vera obiurgandi causa, T.—Poet.: Bacchus et ad culpam causas dedit (i. e. culparum causa fuit), V.: consurgere in arma, V.: quae rebus sit causa novandis, V.: meo subscribi causa sepulchro, i. e. of my death, O. — In phrases: cum causā, with good reason: sine causā, without good reason: sine ullā apertā causā: his de causis, Cs.: quā de causā: quā ex causa: eā causā, S.: ob eam causam, Cs.: ob eam ipsam causam: quam ob causam, N.: propter eam quam dixi causam: in causā haec sunt, are responsible: vim morbi in causā esse, quo, etc., L.: non paucitatem... causae fuisse cogitabant, to have been the cause, Cs.—Esp., abl. with gen. or possess. adj., on account of, for the sake of: alqm honoris causā nominare, with due respect: omnium nostrum causā: vitandae suspitionis causā: meā causā, T.: meāpte causā, T.: vestrā reique p. causā: vestrarum sedum templorumque causā; cf. quod illi semper sui causā fecerant: additur illius hoc iam causā, quicum agitur.—Meton., an apology, excuse: non causam dico quin ferat, etc., T.: causas nequiquam nectis inanīs, V.—Poet.: Et geminas, causam lacrimis, sacraverat aras, i. e. a place to weep, V.—A feigned cause, pretext, pretence: fingit causas ne det, T.: morae causas facere, reasons for the delay, S.: causas innecte morandi, V.: inferre causam, Cs.: bellandi, N.: per causam exercendorum remigum, under the pretext, Cs.: per causam renovati belli, L.: gratiam per hanc causam conciliare.—In law, a cause, judicial process, lawsuit: causam agere: publicam dicere: proferre: perdere: tenere, O.: causae actor accessi: causam dicere, to defend (oneself or as advocate): linguam causis acuere, for pleading, H.: extra causam esse, not to the point: plura extra causam dixisse: atque peracta est causa prior, i. e. the hearing before the decision, O.—A side, party, faction, cause: condemnare causam illam: et causam et hominem probare, Cs.: publica, the common weal, O.—A relation of friendship, connection: omnes causae et necessitudines veteres: quae mihi sit causa cum Caesare. —A condition, state, situation, relation, position: num enim aliā in causā M. Cato fuit, aliā ceteri, etc.: in eādem causā fuerunt, Cs.: in meliore causā. — A commission, business undertaken, employment: cui senatus dederat publice causam, ut mihi gratias ageret: super tali causā eodem missi, N.—In rhet., a concrete question, case for discussion. -
14 crēbrō
crēbrō adv. with comp. crēbrius, and sup. crēberrimē [creber], in quick succession, repeatedly, often, frequently, many times: ruri esse, T.: cum crebro integri defessis succederent, Cs.: personare aurem, H.: alqm nominare: crebrius mittas litteras: crebrius quam ex more, Ta.: creberrime commemorantur.* * *crebrius, creberrime ADVfrequently/repeatedly/often, one after another, time after time; thickly/densely -
15 ecquisnam
ecquisnam quidnam (no gen. or dat.), pron interrog. subst. [ecquis + nam].—Direct, any one? anybody? Ecquisnam tibi dixerit, etc. — Indirect, whether any one: interrogare, ecquosnam posset nominare. -
16 habeō
habeō uī (old perf subj. habessit for habuerit, C.), itus, ēre [HAB-], to have, hold, support, carry, wear: arma: anulum: arma hic paries habebit, H.: coronam in capite: soccos et pallium: catenas: Faenum in cornu, H.: aquilam in exercitu, S.— To have, hold, contain: quod (fanum) habebat auri: non me Tartara habent, V.: quem quae sint habitura deorum Concilia, etc., V.: Quae regio Anchisen habet? V.: quod habet lex in se: suam (nutricem) cinis ater habebat, V.— To have, hold, occupy, inhabit: urbem, S.: arcem: quā Poeni haberent (sc. castra), L.: Hostis habet muros, V. —Of relation or association, to have: in matrimonio Caesenniam: eos in loco patrui: uxores: patrem: (legionem) secum, Cs.: apīs in iubā: mecum scribas: quibus vendant, habere, Cs.: conlegam in praeturā Sophoclem: civitates stipendiarias, Cs.: cognitum Scaevolam: inimicos civīs: duos amicissimos: eum nuptiis adligatum: quem pro quaestore habuit.— To have, be furnished with: voltum bonum, S.: pedes quinque: Angustos aditūs, V.: manicas, V.— To have, hold, keep, retain, detain: haec cum illis sunt habenda (opp. mittenda), T.: si quod accepit habet: Bibulum in obsidione, Cs.: in liberis custodiis haberi, S.: in vinculis habendi, S.: mare in potestate, Cs.: in custodiam habitus, lodged, L.: ordines, preserve, S.: alios in eā fortunā, ut, etc., L.: exercitus sine inperio habitus, S.: Marium post principia, station, S.: Loricam Donat habere viro, gives to keep, V.: inclusum senatum.—Of ownership or enjoyment, to have, own, possess, be master of: agros: Epicratis bona omnia: in Italiā fundum: quod non desit, H.: (divitias) honeste, enjoy, S.: (leges) in monumentis habemus, i. e. are extant: sibi hereditatem: illam suas res sibi habere iussit (the formula of divorcing a wife): in vestrā amicitiā divitias, S.: nos Amaryllis habet, has my love, V.: habeo, non habeor a Laide: habet in nummis, in praediis, is rich: ad habendum nihil satis esse: amor habendi, V.: Unde habeas, quaerit nemo, sed oportet habere, Iu.— To have, get, receive, obtain: a me vitam, fortunas: imperium a populo R.: habeat hoc praemi tua indignitas: granum ex provinciā: plus dapis, H.: Partem opere in tanto, a place, V.: graviter ferit atque ita fatur, Hoc habet, it reaches him, V.: certe captus est, habet! (i. e. volneratus est) T.— To find oneself, be, feel, be situated, be off, come off: se non graviter: bene habemus nos: praeclare se res habebat: quo pacto se habeat provincia: bene habent tibi principia, T.: bene habet, it is well: atqui Sic habet, H.: credin te inpune habiturum? escape punishment, T.: virtus aeterna habetur, abides, S.— To make, render: uti eos manifestos habeant, S.: pascua publica infesta, L.—With P. perf. pass., periphrast. for perf act.: vectigalia redempta, has brought in and holds, Cs.: domitas libidines: quae conlecta habent Stoici: de Caesare satis dictum: pericula consueta, S.: neque ea res falsum me habuit, S.: edita facinora, L.— To treat, use, handle: duriter se, T.: equitatu agmen adversariorum male, Cs.: exercitum luxuriose, S.: eos non pro vanis hostibus, sed liberaliter, S.: saucii maiore curā habiti, L.— To hold, direct, turn, keep: iter hac, T.: iter ad legiones, Cs.— To hold, pronounce, deliver, utter, make: orationem de ratione censoriā: contionem ad urbem: post habitam contionem: gratulationibus habendis celebramur: quae (querelae) apud me de illo habebantur: verba.— To hold, convene, conduct, cause to take place: comitia haberi siturus: senatum, Cs.: censum: Consilium summis de rebus, V.— To hold, govern, administer, manage, wield: rem p., S.: qui cultus habendo Sit pecori, V.: animus habet cuncta, neque ipse habetur, S.: aptat habendo Ensem, V.—Of rank or position, to hold, take, occupy: priores partīs Apud me, T.: Statum de tribus secundarium.—Fig., to have, have in mind, entertain, cherish, experience, exhibit, be actuated by: si quid consili Habet, T.: alienum animum a causā: tantum animi ad audaciam: plus animi quam consili: amorem in rem p.: in consilio fidem: gratiam, gratias habere; see gratia.— To have, have in mind, mean, wish, be able: haec habebam fere, quae te scire vellem, this was in substance what, etc.: haec habui de amicitiā quae dicerem: quod huic responderet, non habebat: haec fere dicere habui de, etc.: illud adfirmare pro certo habeo, L.—Prov.: quā digitum proferat non habet.—With P. fut. pass., to have, be bound: utrumne de furto dicendum habeas, Ta.: si nunc primum statuendum haberemus, Ta. — To have, have in mind, know, be acquainted with, be informed of: regis matrem habemus, ignoramus patrem: habes consilia nostra, such are: In memoriā habeo, I remember, T.: age, si quid habes, V.—With in animo, to have in mind, purpose, intend, be inclined: rogavi, ut diceret quid haberet in animo: istum exheredare in animo habebat: hoc (flumen) transire, Cs.: bello eum adiuvare, L. — To have in mind, hold, think, believe, esteem, regard, look upon: neque vos neque deos in animo, S.: haec habitast soror, T.: alquos magno in honore, Cs.: Iunium (mensem) in metu, be afraid of: omnīs uno ordine Achivos, all alike, V.: hi numero inpiorum habentur, Cs.: quem nefas habent nominare: deos aeternos: habitus non futtilis auctor, V.: cum esset habendus rex: non nauci augurem: cuius auctoritas magni haberetur, Cs.: id pro non dicto habendum, L.: sic habeto, non esse, etc.: non necesse habeo dicere: eam rem habuit religioni, a matter of conscience: ludibrio haberi, T.: duritiam voluptati, regard as pleasure, S.— To have, have received, have acquired, have made, have incurred: a me beneficia, Cs.: tantos progressūs in Stoicis.—With satis, to have enough, be content, be satisfied: sat habeo, T.: a me satis habent, tamen plus habebunt: non satis habitum est, quaeri, etc.— To have, be characterized by, exercise, practise: salem, T.: habet hoc virtus, ut, etc., this is characteristic of merit: locus nihil habet religionis: celerem motum, Cs.: neque modum neque modestiam, S.: silentium haberi iussit, observed, S.: habebat hoc Caesar, quem cognorat, etc., this was Caesar's way: ornamenta dicendi.— To have, involve, bring, render, occasion, produce, excite: primus adventus equitatūs habuit interitum: habet amoenitas ipsa inlecebras: latrocinia nullam habent infamiam, Cs.— To hold, keep, occupy, engage, busy, exercise, inspire: hoc male habet virum, vexes, T.: animalia somnus habebat, V.: sollicitum te habebat cogitatio periculi: Qui (metus) maior absentīs habet, H.— To take, accept, bear, endure: eas (iniurias) gravius aequo, S.: aegre filium id ausum, L.— To keep, reserve, conceal: Non clam me haberet quod, etc., T.: secreto hoc audi, tecum habeto.— To keep, spend, pass: adulescentiam, S.: aetatem procul a re p., S.—With rem, to have to do, be intimate: quocum uno rem habebam, T.* * *habere, habui, habitus Vhave, hold, consider, think, reason; manage, keep; spend/pass (time) -
17 īn-fīnītus
īn-fīnītus adj. with comp, not limited, infinite, endless, boundless, unlimited: altitudo: imperium: domini infinitā potestate, L.: sin cuipiam nimis infinitum videtur, too vast: quos erat infinitum nominare, an endless task.—Innumerable, countless: occupationes, numberless engagements, N.: multitudo librorum: hominum multitudo, Cs.—Indefinite: res est infinitior: conexa, indefinite conditional sentences. -
18 nōminō
nōminō āvī, ātus, āre [nomen], to call by name, name, give a name to: tua te Thisbe Nominat, O.: amor ex quo amicitia est nominata, takes its name: L. Sulla, quem honoris causā nomino, mention with respect: (urbem) e suo nomine Romam iussit nominari: Mithridatem deum.— To render famous, make renowned, celebrate: praedicari de se ac nominari volunt.— To name for office, designate, nominate: interregem, L.: me augurem.— To talk of, call attention to, urge: mihi mansuetudinem, S.— To name, mention, report, accuse, arraign: nominari apud dictatorem, L.: inter coniuratos me, accuses as a conspirator, Cu.* * *nominare, nominavi, nominatus Vname, call -
19 secus
secus adv. with comp. sequius [SEC-].— Posit, otherwise, differently, not so, the contrary: id secus est: magnum mehercule hominem, nemo dicet secus; sed, etc.: omnia longe secus: nobis aliter videtur; recte secusne, postea, whether correctly or not: pro bene aut secus consulto, for good or ill, L.: num secus hanc causam defendisse (videor), ac si? etc.: membra paulo secus a me atque ab illo partita: illam attingere secus quam dignumst liberam, T.: matrem familias secus quam matronarum sanctitas postulat nominare.— With a negative, not otherwise, even so, just so: horā fere undecimā aut non multo secus, not much earlier or later: veluti Haud secus Androgeos visu tremefactus, V.: Aequam memento rebus in arduis Servare mentem, non secus in bonis, H.: non secus ac si meus esset frater: in medias res Non secus ac notas, just as if they were familiar, H.: solet tempestas haud secus atque in mari retinere, S.: Haud secus ac iussi faciunt, V.: ea non secus dixi, quam si eius frater essem, in no other spirit: quo facto, haud secus quam dignum erat, L.— Otherwise than is right, not well, wrongly, unfortunately, unfavorably, ill, badly: secus iudicare de se: quod ubi secus procedit, S.: adfirmat nihil a se cuiquam de te secus esse dictum: ne quid de collegā secus scriberet, L.— Less: neque multo secus in iis virium, Ta.— Comp, worse, more unfavorably: quod sequius sit, de meis civibus loquor, L.; see also setius.* * *Iotherwise; differently, in another way; contrary to what is right/expectedIIby, beside, alongside; in accordance with -
20 tangō
tangō tetigī, tāctus, ere [TAG-], to touch: ut eorum ossa terra non tangat: de expiandis, quae Locris in templo Proserpinae tacta violataque essent, L.: virgā Virginis os, O.: cubito stantem prope tangens, H.—Of places, to border on, be contiguous to, adjoin, reach: qui (fundi) Tiberim fere omnes tangunt: haec civitas Rhenum tangit, Cs.: quae (villa) viam tangeret: vertice sidera, O.— To touch, take, take away, carry off: Tetigin tui quidquam? T.: de praedā meā teruncium.— To taste, partake of, eat, drink: illa (corpora), O.: singula dente superbo, H.— To reach, arrive at, come to: provinciam: portūs, V.: lucum gradu, O.: Et tellus est mihi tacta, O.: nocturno castra dolo, O.— To touch, strike, hit, beat: chordas, O.: Te hora Caniculae Nescit tangere, to affect, H.: quemquam praeterea oportuisse tangi, i. e. be put to death.—In the phrase, de caelo tactus, struck by lightning: statua aut aera legum de caelo tacta: tacta de caelo multa, duae aedes, etc., L.—Of sexual contact, to take hold of, touch, handle: Virginem, T.: matronam, H.: si non tangendi copiast, T.— To besprinkle, mositen, wash, smear, dye: corpus aquā, O.: supercilium madidā fuligine tactum, Iu.—Fig., to touch, reach, move, affect, impress: minae Clodi modice me tangunt: animum, L.: mentem mortalia tangunt, V.: Nec formā tangor, O.: religione tactus hospes, L.— To take in, trick, dupe, cozen, cheat (old): senem triginta minis, Poët. ap. c.— To sting, nettle, wound: Rhodium in convivio, T.— To touch upon, mention, speak of, refer to: leviter unum quidque: ne tangantur rationes ad Opis, be discussed: hoc ulcus tangere Aut nominare uxorem? T.— To take in hand, undertake: carmina, O.* * *tangere, tetigi, tactus Vtouch, strike; border on, influence; mention
См. также в других словарях:
nominare — [dal lat. nominare dare un nome; citare; eleggere , der. di nomen mĭnis nome ] (io nòmino, ecc.). ■ v. tr. 1. (non com.) [assegnare un nome] ▶◀ (lett.) appellare, battezzare, chiamare, denominare, (ant., lett.) nomare. ‖ soprannominare. 2.… … Enciclopedia Italiana
nominare — index call (title), designate, nominate Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
nominare — no·mi·nà·re v.tr. (io nòmino) 1. BU dare il nome, attribuire un nome: nominare una specie botanica Sinonimi: denominare. 2a. FO chiamare per nome: nominare uno a uno i partecipanti Sinonimi: dire. 2b. FO pronunciare, invocare: non nominare il… … Dizionario italiano
nominare — {{hw}}{{nominare}}{{/hw}}v. tr. (io nomino ) 1 Porre, dare il nome: nominare una pianta. 2 Chiamare per nome, denominare | Rammentare, menzionare. 3 Eleggere, scegliere per un ufficio, una carica: nominare qlcu. cavaliere … Enciclopedia di italiano
nominare — v. tr. 1. chiamare, porre il nome, dare il nome, denominare, battezzare, intitolare 2. rammentare, ricordare, citare, menzionare CONTR. tacere, passare sotto silenzio 3. (a una carica) eleggere, scegliere, preporre, delegare, designare,… … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
nominare — To name; to nominate; to appoint; to accuse; to inform against … Ballentine's law dictionary
nìmm'nèj — nominare, menzionare … Dizionario Materano
nommer — [ nɔme ] v. tr. <conjug. : 1> • XIIIe; nomner 980; lat. nominare I ♦ Désigner par un nom. ⇒ appeler. 1 ♦ Distinguer (une personne) par un nom; donner un nom à (qqn). ⇒ dénommer. Ses parents l ont nommé Paul. ⇒ prénommer. « la fille à Cognet … Encyclopédie Universelle
nominatif — 1. nominatif [ nɔminatif ] n. m. • XIIe; lat. nominativus ♦ Ling. Cas affecté à un nom (III, 2o : substantif, adjectif, pronom), et qui énonce un concept, soit seul, soit comme sujet (ou attribut) dans la phrase. Nominatif et accusatif du latin.… … Encyclopédie Universelle
nombrar — (Del lat. nominare.) ► verbo transitivo 1 Decir el nombre de una persona o una cosa: ■ creo que también nombró a tu amigo a lo largo de la conversación . SINÓNIMO citar mencionar 2 Designar a una persona para un cargo o un empleo: ■ le han… … Enciclopedia Universal
nominieren — aufstellen * * * no|mi|nie|ren [nomi ni:rən] <tr.; hat: (als Kandidaten, Kandidatin bei einer Wahl, als Anwärter, Anwärterin auf ein Amt, als Teilnehmer, Teilnehmerin an einem Wettkampf o. Ä.) bestimmen, benennen: die Diplomatin wurde als… … Universal-Lexikon