Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

nictare

  • 1 nicto

    nictare, nictavi, nictatus V

    Latin-English dictionary > nicto

  • 2 Моргать

    - nictare; connivere;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Моргать

  • 3 Щуриться

    - nictare; connivere;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Щуриться

  • 4 nicto

    nicto, āvi, ātum, 1, and ĕre, 3, v. n., and nictor, ātus, v. dep. n. [1. nico], to move the eyelids.
    I.
    Lit., to move the eyelids up and down, to wink, blink:

    plerisque naturale ut nictari (al. nictare) non cessent,

    Plin. 11, 37, 54, § 144; 11, 37, 57, § 156.—Form nicto, ĕre: (canis) voce suā nictit ululatque ibi acute, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 177 Müll. (Ann. v. 346 Vahl.).—
    2.
    To make a sign with the eyes, to wink:

    neque illa ulli homini nutet, nictet, annuat,

    Plaut. As. 4, 1, 39; id. Men. 4, 2, 49; id. Merc. 2, 3, 72.—
    B.
    Transf., of fire:

    nictantia fulgura flammae,

    flashing, Lucr. 6, 182.—
    II.
    Trop., to exert one's self, to strive: nictare et oculorum et aliorum membrorum nisu saepe aliquid conari, dictum est ab antiquis, ut Lucretius in libro quarto (6, 836): Hic ubi nictari nequeunt (Lachm. nixari): Caecilius in Hymnide: Garrulis medentes jactent, sine nictentur perticis, Paul. ex Fest. p. 177 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > nicto

  • 5 nictor

    nicto, āvi, ātum, 1, and ĕre, 3, v. n., and nictor, ātus, v. dep. n. [1. nico], to move the eyelids.
    I.
    Lit., to move the eyelids up and down, to wink, blink:

    plerisque naturale ut nictari (al. nictare) non cessent,

    Plin. 11, 37, 54, § 144; 11, 37, 57, § 156.—Form nicto, ĕre: (canis) voce suā nictit ululatque ibi acute, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 177 Müll. (Ann. v. 346 Vahl.).—
    2.
    To make a sign with the eyes, to wink:

    neque illa ulli homini nutet, nictet, annuat,

    Plaut. As. 4, 1, 39; id. Men. 4, 2, 49; id. Merc. 2, 3, 72.—
    B.
    Transf., of fire:

    nictantia fulgura flammae,

    flashing, Lucr. 6, 182.—
    II.
    Trop., to exert one's self, to strive: nictare et oculorum et aliorum membrorum nisu saepe aliquid conari, dictum est ab antiquis, ut Lucretius in libro quarto (6, 836): Hic ubi nictari nequeunt (Lachm. nixari): Caecilius in Hymnide: Garrulis medentes jactent, sine nictentur perticis, Paul. ex Fest. p. 177 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > nictor

  • 6 coniveo

    cō-nīveo (in den besten Handschriften u. neuern Ausgaben statt con-niveo), nīvī od. nīxī, ēre, (vgl. nictare, nictus), sich zusammenneigen = sich schließen, I) im allg.: claustra mobilia coniventia vicissim et resurgentia, Gell. 17, 11, 4: quae (cava intus ventris ac stomachi vacua et hiantia) ubi aut cibo complentur aut inanitate diutinā contrahuntur et conivent, Gell. 16, 3. § 3: coniventibus ad regulam lineis, Apul. de deo Socr. prol. p. 105 H. (p. 2, 17 G.). – II) insbes., v. den Augen, sich schließen, u. prägn. v. den Menschen, die Augen (im Schlafe, vor dem Lichte, aus Furcht) schließen, -zudrücken, -zumachen, -zutun (s. Ruhnken Suet. Caes. 67), A) eig.: a) v. den Augen, oculis somno coniventibus, Cic.: cum gravis ingenti conivere pupula somno, Calv. fr. – coniventes (erblindeten) illi oculi abavi tui (Appii Claudii), Cic. de har. resp. 18, 38. – b) v. Menschen, absol., Plaut., Cic. u.a. (u. so coniventem somno consopiri sempiterno, Cic.): c. paululum, Apul.: contra comminationem aliquam, Plin.: ad minima tonitrua et fulgura, Suet. – m. Abl., altero oculo, Cic.: somno, Turpil. fr. u. Cic.: zugl. m. Acc. resp., nam non conivi oculos ego deinde sopore, Ninn. Crass. fr. b. Prisc. 9, 42: ciliis alterna (abwechselnd) conivens, Apul. met. 10, 17. – u. von Kurzsichtigen, die Augen etwas zudrücken, blinzeln (um schärfer zu sehen), Plin. 11, 144. – poet. v. Sonne u. Mond, wenn sie sich verfinstern, quasi conivent, Lucr. 5, 775. – B) übtr.: 1) im allg.: animus atque mens viri prudentis in sollicitis numquam conivens, Gell.: certa sunt pleraque et, nisi coniveamus (wenn wir nur nicht schlummern, unsere Augen dafür verschließen), in oculos incurrunt, Quint.: iura interquiescere paululum et conivere (schlafen ein), Gell. – 2) insbes., bei Versehen od. Vergehen ein Auge zudrücken = Nachsicht haben od. üben, durch die Finger sehen, nachsehen, consulibus si non adiuvantibus, at coniventibus certe, Cic.: multa nobis blandimenta natura ipsa genuit, quibus sopita virtus coniveret interdum, Cic.: vae, nisi conives..., an prohibes, Pers. – m. in (bei) u. Abl., sed haec ipsa concedo; quibusdam etiam in rebus coniveo, Cic.: cur interdum in hominum sceleribus maximis conivetis? Cic.: qui in tot tantisque sceleribus conivebant, Cic.: desertorum ac seditiosorum et inquisitor et punitor acerrimus, conivebat in ceteris (delictis), Suet. – / Infin. Präs. nach der 3. Konjug., conivĕre, Calv. fr. 11 M. ( bei Prisc. 9, 43). – Perf. conivi, Ninn. Crass. fr. bei Prisc. 9, 23. Apul. met. 4, 25 u. 11, 3 E.: conixi, Turpil. com. 173.

    lateinisch-deutsches > coniveo

  • 7 Auge

    Auge, I) eig.: oculus (im Dimin. ocellus, auch mit u. ohne mentis, v. geistigen Auge: u. Sing. oculus, das Auge = der Blick, z. B. tanta erat gravitas in oculo). – lumen, in Prosa gew. Plur. lumina oculorum (das Augenlicht). – acies, mit u. ohne oculi, oculorum (Schärfe des Auges, Sehkraft; auch, mit u. ohne mentis, v. geistigen Auge). – visus (das Sehen, das Gesicht = die Sehkraft). – aspectus. conspectus (Anblick, w. vgl.). – voller Augen, [236] oculeus: der Augen hat, oculatus: mit einem Au., s. einäugig. – gesunde Augen, oculisani: kranke, böse Au., oculi aegri (gesunde, kranke Au. haben, oculos sanos, aegros habere): gute Au. haben, bene videre: ab oculis valere: scharfe Au., oculi acres: hellsehende Au., oculi acuti: scharfe, scharf- u. hellsehende Au. haben, acriter videre: oculos acres atque acutos habere: helle Au., oculi clari: schwache Au., oculi infirmi: acies infirma; oculorum infirmitas; visus infirmior: stumpfe, blöde Au., oculi hebetes; obtusior od. hebes oculorum acies: viele Au. haben, multorum oculorum luminibus ornatum esse (z. B. von Argus). – die Augen gehen, laufen über, oculi umectant (werden übh. naß); lacrimae alci oboriuntur (beim Schmerz, der Freude etc., wo dann das, wodurch od. wobei jmdm. die Augen übergehen, im Abl. steht, z. B. vor Freude, gaudio: bei der Ankunft jmds., adventu alcis). – Sprichw., was die Augen sehen, glaubt das Herz, quod sensus ostendit, id credit animus (s. Sen. ep. 117, 13). – große Au. machen, magnopere mirari, admirari, absol. od. mit Akk., od. mit de u. Abl. od. mit folg. Akk. u. Infin. od. mit folg. quod (sich höchlich verwundern); stupere, absol. od. mit Abl. worüber? (staunen; verb. admiror, stupeo). – die Au. aufschlagen, oculos allevare, attollere (aufheben); oculos aperire (öffnen, aufsperren. Ggstz. operire). – er hat Au. wie ein Luchs, lynceis oculis utitur: er hat ein böses Au. (einen bösen Blick), oculo nocente est. – jmdm. aus den Augen gehen, abire ex oculis alcis (sich von jmd. entfernen); alcis oculos od. aspectum vitare. fugere alcis conspectum od. aspectum (jmds. Anblick meiden): geh mir aus den Augen, age illuc abscede procul e conspectu meo; libera oculos meos: jmd. nicht aus den Augen lassen, oculos de alqo nusquam deicere. – etw. aus den Augen setzen (bildl.), oblivisci alcis rei (etw. zu Beobachtendes vergessen); alqd neglegere (etw. nicht beachten): die Grausamkeit sieht ihm aus den Augen, toto ex ore crudelitas eminet.in die Augen fallen, sub od. in oculos cadere. in conspectum cadere. sub aspectum cadere od. venire (sichtbar sein); conspicuum esse. conspici (die Blicke der Leute auf sich ziehen, auffallend sein); alqd nemo non videt, intellegit, perspicit (es leuchtet etwas jedem ein): angenehm ins Au. fallen, oculos blande excipere: es springt etw. leicht in die Au., facile apparet alqd: jmdm. in die Au. stechen (bildl.), arridet alci alqd: jmd. im Au. haben, behalten (auf jmd. ein. wachsames Auge haben), alqm observare (beobachten), custodire bewachen): etwas im Au. haben, s. unten »vor Augen haben«. – in meinen, deinen, seinen etc. Augen, in aller Augen u. dgl., meo, tuo, suo, omnium iudicio (nach meinem etc. Urteil); oft bl. durch den Dat. (z. B. er ist in meinen Au. keineswegs reich, nequaquam mihi dives est: wenn sie in seinen Au. gerechtfertigt dastehen wollten, si sibi purgati esse vellent). mit sehenden Augen blind sein, cum ratione insanire: mit den Augen sehen, wahrnehmen, oculis cernere; aspectu sentire: mit eigenen Augen [237] sehen, suis oculis uti: etwas, oculis cernere; oculis spectare (Ggstz. auditu cognoscere); oculis comperire (durch eigene Anschauung erfahren): ich habe es mit diesen meinen eigenen Augen gesehen, ipse vidi; ipse oculis meis vidi; hisce oculis vidi: mit dem linken (rechten) Auge nicht gut sehen, sinistro (dextro) oculo non aeque bene uti posse; minus videre oculo sinistro (dextro): mit dem rechten Au. besser sehen, oculo dextro plus cernere: mit chem ei nen Au. nicht sehen, altero oculo captum esse: mit den Augen winken, nictare. – jmdm. unter die Augen kommen, in conspectum alcis venire (von Menschen) od. cadere (von Dingen und mehr zufällig): jmdm. unter die Augen treten, se in conspectum alci dare: niemals wieder etc., numquam in conspectum alcis reverti: jmd. unter vier Augen sprechen, secreto cum alqo colloqui: solus solum alqm convenit. von jmd. od. etw. kein Au. verwenden, s. verwenden. – vor Augen, ante oculos (z. B. versari od. obversari [schweben], alqm trucidare); in conspectu (z. B. liegen, von einem Lande, esse: stehen, von einer Person, astare): vor sichtlichen Augen, sub oculis: vor meinen (sichtlichen) Augen, me spectante, inspectante, praesente; coram me: jmd. vor seinen sichtlichen Augen betrügen, oculos auferre alci observanti etiam (sprichw., Liv. 6, 15, 13): vor den Au. aller (der Welt) geschehen, in oculis omnium geri. – vor Augen (im Auge) haben, habere ante oculos (eig. u. uneig. = sich vergegenwärtigen); alqd alci in conspectu est (jmdm. vor Angesicht, sichtbar sein, v. einem Lande); intueri (im Auge behalten, auf etwas hinsehen, um sich danach zu richten); observare (beobachten); spectare alqd od. ad alqd (berücksichtigen); sequi (etw. beabsichtigen, w. vgl.); videre (an etw. denken); servire alci rei (für etw. arbeiten, auf etw. bedacht sein, z. B. alcis commodis): habe Gott vor A. u. im Herzen, *deus non animo modo sed oculis obversetur: nur das Geld vor Au. (im Au.) haben, omnia pecuniae causā facere: mir wenigstens scheint Homer etwas dergleichen vor Au. (im Au.) gehabt (ins Au. gefaßt) zu haben, mihi quidem Homerus huiusmodi quiddam vidisse videtur. – jmd. täglich vor Augen sehen, alqm cotidie praesentem videre: vor (d i. unter) die Augen kommen, s. oben. – Die hier fehlenden Redensarten suche man unter den verschiedenen Verben etc.

    II) übtr.: a) an den Bäumen: oculus. – gemma (Knospe). – Augen treiben, gemmare; gemmascere; gemmas agere. – b) auf den Würfeln: punctum. – c) der augenförmige bunte Ring in den Schwanzfedern des Pfaus, in den Flügeln des Schmetterlings: oculus.

    deutsch-lateinisches > Auge

  • 8 nicken

    nicken, mit dem Kopfe, capitis motu nutare. – mit den Augen, nictare. – beifällig n., annuere.

    deutsch-lateinisches > nicken

  • 9 Wink

    Wink, nutus (z.B. oculorum, digiti). – praecepti significatio (Andeutung eines Befehls). – Winke (Worte) eines Warnenden, verba monentis. – auf oder nach jmds. W. etwas tun, ad nutum alcis alqd facere; nutu, quod volet alqs, conficere: jmdm. einen W. geben, alci innuere (digito); capite nutare (mit dem Kopfe); nictare (mit den Augen); alci signum dare nutu (durch Winken ein Zeichen geben); manu significare, ut etc. (mit der Hand andeuten, daß etc., z.B. ut paulum exspectaret); alqm monere od. admonere de alqa re, od. daß er od. daß er nicht etc., ut od. ne etc. (bildl., jmd. warnend etc. erinnern): jmdm. einen heimlichen W. geben, submonere alqm, wegen etwas, de alqa re (bildl., unter der Hand warnen): etwas als einen freundschaftlichen W. annehmen, alqd grato animo interpretari.

    deutsch-lateinisches > Wink

  • 10 winken

    winken, innuere. – annuere (winkend bejahen). – abnuere. renuere (winkend verneinen). – signa dare nutu (durch Winken Zeichen geben). – mit dem Finger w., innuere digito: einander mit der Hand w., manu significare inter se: mit der Hand w., daß etc., manu significare, ut etc. (z.B. ut paulum exspectaret): mit dem Kopfe w., capite nutare: mit den Augen w., nictare; signa dare nutu oculisque: Stillschweigen w., manu poscere silentium (durch einen Wink mit der Hand St. fordern); manu silentium facere (durch einen Wink mit der Hand St. bewirken).

    deutsch-lateinisches > winken

  • 11 zublinze[l]n

    zublinze[l]n, jmdm., nictare alci.

    deutsch-lateinisches > zublinze[l]n

  • 12 σκαρδαμύσσω

    σκαρδαμύσσω, att. - ττω, blinzeln, mit den Augen zwicken, τὸ πυκνῶς καταμύττειν καὶ ἀναβλέπειν τοῖς ὄμμασι, lat. nictare, dem starr und unverwandt Blicken entgeggstzt; Eur. Cycl. 622; Xen. Cyr. 1, 4, 28 Conv. 4, 25, wo es dem λιϑίνως βλέπειν u. ἀτενίζειν entgeggstzt ist (nicht mit μύω zusammengesetzt, sondern von σκαίρω).

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > σκαρδαμύσσω

  • 13 naturalis

    naturālis, e [st2]1 [-] naturel, de naissance. [st2]2 [-] naturel, relatif au monde physique. [st2]3 [-] naturel (fait par la nature ou conforme à ses lois), inné, habituel. [st2]4 [-] vrai, réel.    - naturalis pater: propre père ([] père adoptif)    - rerum naturalium memoria, Cic.: l'histoire naturelle.    - naturalis pars sapientiae, Quint.: science des choses de la nature.    - naturalis dies: jour naturel ([] jour civil).    - naturale est mirari, Sen.: il est dans la nature d'admirer.    - naturale est ut: il est naturel que    - iis naturale est, ut... Plin.: chez eux, c'est une habitude de...
    * * *
    naturālis, e [st2]1 [-] naturel, de naissance. [st2]2 [-] naturel, relatif au monde physique. [st2]3 [-] naturel (fait par la nature ou conforme à ses lois), inné, habituel. [st2]4 [-] vrai, réel.    - naturalis pater: propre père ([] père adoptif)    - rerum naturalium memoria, Cic.: l'histoire naturelle.    - naturalis pars sapientiae, Quint.: science des choses de la nature.    - naturalis dies: jour naturel ([] jour civil).    - naturale est mirari, Sen.: il est dans la nature d'admirer.    - naturale est ut: il est naturel que    - iis naturale est, ut... Plin.: chez eux, c'est une habitude de...
    * * *
        Naturalis, et hoc naturale, pen. prod. Sueto. Naturel.
    \
        Filius naturalis. Sueto. Legitime, et qui n'est point adoptif.
    \
        Plerisque vero naturale, vt nictare non cessent. Pli. Ce est naturel à beaucoup, Il y en a beaucoup qui ont cela de nature que, etc.
    \
        Naturalia, plurali tantum numero. Columel. Les parties honteuses de la personne.

    Dictionarium latinogallicum > naturalis

  • 14 nicto

    [st1]1 [-] nicto, āre: - intr. - clignoter, cligner les yeux, faire signe des yeux. [st1]2 [-] nicto, ĕre: - intr. - glapir.
    * * *
    [st1]1 [-] nicto, āre: - intr. - clignoter, cligner les yeux, faire signe des yeux. [st1]2 [-] nicto, ĕre: - intr. - glapir.
    * * *
    I.
        Nicto, nictas, nictare, Frequentatiuum prisci verbi Niueo, niues. Plautus. Plin. Souvent cligner les yeulx, Clignotter, Ciller les yeulx.
    II.
        Nicto, nictis, nictit, nictere. Festus. C'est quand le chien flairant la trace abbaye tant soit peu.

    Dictionarium latinogallicum > nicto

  • 15 coniveo

    cō-nīveo (in den besten Handschriften u. neuern Ausgaben statt con-niveo), nīvī od. nīxī, ēre, (vgl. nictare, nictus), sich zusammenneigen = sich schließen, I) im allg.: claustra mobilia coniventia vicissim et resurgentia, Gell. 17, 11, 4: quae (cava intus ventris ac stomachi vacua et hiantia) ubi aut cibo complentur aut inanitate diutinā contrahuntur et conivent, Gell. 16, 3. § 3: coniventibus ad regulam lineis, Apul. de deo Socr. prol. p. 105 H. (p. 2, 17 G.). – II) insbes., v. den Augen, sich schließen, u. prägn. v. den Menschen, die Augen (im Schlafe, vor dem Lichte, aus Furcht) schließen, -zudrücken, -zumachen, - zutun (s. Ruhnken Suet. Caes. 67), A) eig.: a) v. den Augen, oculis somno coniventibus, Cic.: cum gravis ingenti conivere pupula somno, Calv. fr. – coniventes (erblindeten) illi oculi abavi tui (Appii Claudii), Cic. de har. resp. 18, 38. – b) v. Menschen, absol., Plaut., Cic. u.a. (u. so coniventem somno consopiri sempiterno, Cic.): c. paululum, Apul.: contra comminationem aliquam, Plin.: ad minima tonitrua et fulgura, Suet. – m. Abl., altero oculo, Cic.: somno, Turpil. fr. u. Cic.: zugl. m. Acc. resp., nam non conivi oculos ego deinde sopore, Ninn. Crass. fr. b. Prisc. 9, 42: ciliis alterna (abwechselnd) conivens, Apul. met. 10, 17. – u. von Kurzsichtigen, die Augen etwas zudrücken, blinzeln (um schärfer zu sehen), Plin. 11,
    ————
    144. – poet. v. Sonne u. Mond, wenn sie sich verfinstern, quasi conivent, Lucr. 5, 775. – B) übtr.: 1) im allg.: animus atque mens viri prudentis in sollicitis numquam conivens, Gell.: certa sunt pleraque et, nisi coniveamus (wenn wir nur nicht schlummern, unsere Augen dafür verschließen), in oculos incurrunt, Quint.: iura interquiescere paululum et conivere (schlafen ein), Gell. – 2) insbes., bei Versehen od. Vergehen ein Auge zudrücken = Nachsicht haben od. üben, durch die Finger sehen, nachsehen, consulibus si non adiuvantibus, at coniventibus certe, Cic.: multa nobis blandimenta natura ipsa genuit, quibus sopita virtus coniveret interdum, Cic.: vae, nisi conives..., an prohibes, Pers. – m. in (bei) u. Abl., sed haec ipsa concedo; quibusdam etiam in rebus coniveo, Cic.: cur interdum in hominum sceleribus maximis conivetis? Cic.: qui in tot tantisque sceleribus conivebant, Cic.: desertorum ac seditiosorum et inquisitor et punitor acerrimus, conivebat in ceteris (delictis), Suet. – Infin. Präs. nach der 3. Konjug., conivĕre, Calv. fr. 11 M. ( bei Prisc. 9, 43). – Perf. conivi, Ninn. Crass. fr. bei Prisc. 9, 23. Apul. met. 4, 25 u. 11, 3 E.: conixi, Turpil. com. 173.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > coniveo

  • 16 ululo

    ŭlŭlo, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [ulula; cf. Gr. hulaô].
    I.
    Neutr., to howl, yell, shriek, utter a mournful cry.
    A.
    Lit.:

    canis ululat acute, Enn. ap. Fest. s. v. nictare, p. 177 Müll. (Ann. v. 346 Vahl.: canes,

    Verg. A. 6, 257; Ov. M. 15, 797 lupi, [p. 1927] Verg. G. 1, 486; cf. id. A. 7, 18: simulacra ferarum. Ov. M. 4, 404:

    summoque ulularunt vertice Nymphae,

    Verg. A. 4, 168; Cat. 63, 28; Hor. S. 1, 8, 25:

    Tisiphone thalamis ululavit in illis,

    Ov. H. 2, 117:

    per vias ululasse animas,

    id. F. 2, 553; id. M. 3, 725; 9, 642; Luc. 6, 261 al.; cf.:

    ululanti voce canere,

    Cic. Or. 8, 27.—
    B.
    Transf., of places, to ring, resound, re-echo with howling:

    penitusque cavae plangoribus aedes Femineis ululant,

    Verg. A. 2, 488:

    resonae ripae,

    Sil. 6, 285:

    Dindyma sanguineis Gallis,

    Claud. Rapt. Pros. 2, 269.—
    II.
    Act., to cry or howl out to any one; to howl forth, utter with howlings, cry out; to wail or howl over any thing; to fill a place with howling, with yells or shrieks ( poet., and mostly in part. perf.):

    quem sectus ululat Gallus,

    Mart. 5, 41, 3:

    nocturnisque Hecate triviis ululata per urbem,

    Verg. A. 4, 609:

    ululata Lucina,

    Stat. Th. 3, 158:

    orbatam propriis ululavit civibus urbem,

    wailed over, bewailed, Prud. Ham. 452:

    ululataque tellus intremit,

    Val. Fl. 4, 608:

    juga lupis,

    Stat. S. 1, 3, 85:

    antra Ogygiis furoribus,

    id. Th. 1, 328:

    aula puerperiis,

    Claud. IV. Cons. Hon. 139; cf.:

    tu dulces lituos ululataque proelia gaudes,

    filled with howling, Stat. Th. 9, 724.

    Lewis & Short latin dictionary > ululo

  • 17 σκαρδαμύσσω

    σκαρδαμύσσω, blinzeln, mit den Augen zwicken; τὸ πυκνῶς καταμύττειν καὶ ἀναβλέπειν τοῖς ὄμμασι, lat. nictare, dem starr und unverwandt Blicken entgeggstzt

    Wörterbuch altgriechisch-deutsch > σκαρδαμύσσω

См. также в других словарях:

  • nictitant — nictitant, ante [ niktitɑ̃, ɑ̃t ] adj. • 1868; du rad. de nictation ♦ Zool. Paupière nictitante : troisième paupière qui, chez les oiseaux nocturnes, préserve l œil d une lumière trop vive, par un clignotement constant; troisième paupière du chat …   Encyclopédie Universelle

  • nictitante — ● nictitant, nictitante adjectif (moyen français nicter, cligner des yeux, du latin nictare) Membrane nictitante ou nictitante (nom féminin), membrane se fermant du bord nasal au bord temporel de l œil chez les reptiles et les oiseaux. ●… …   Encyclopédie Universelle

  • НИКТАЦИЯ — (лат. nictatio, от nictare мигать). Невольное, судорожное подергивание век. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. НИКТАЦИЯ лат. nictatio, от nictare, мигать. Невольное судорожное подергиванье век.… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • nictitante — (Del lat. nictitare.) ► adjetivo ZOOLOGÍA Se aplica a la membrana casi transparente que forma el tercer párpado de las aves. * * * nictitante (del lat. «nictĭtans, antis», part. pres. de «nictitāre», frecuent. de «nictāre», guiñar) adj. V.… …   Enciclopedia Universal

  • nictitate — (v.) to wink, 1822, from M.L. nictitatus, pp. of nictitare, frequentative of L. nictare wink, blink, related to NICERE (Cf. nicere) to beckon, from PIE root *kneigwh to lean on, to bend (the eyelids together). Related: Nictitated; nictitating… …   Etymology dictionary

  • Connive — Con*nive (k[o^]n*n[imac]v ), v. i. [imp. & p. p. {Connived} ( n[imac]vd ); p. pr. & vb. n. {Conniving}.] [L. connivere to shut the eyes, connive, fr. con + (perh.) a word akin to nicere to beckon, nictare to wink.] 1. To open and close the eyes… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Connived — Connive Con*nive (k[o^]n*n[imac]v ), v. i. [imp. & p. p. {Connived} ( n[imac]vd ); p. pr. & vb. n. {Conniving}.] [L. connivere to shut the eyes, connive, fr. con + (perh.) a word akin to nicere to beckon, nictare to wink.] 1. To open and close… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Conniving — Connive Con*nive (k[o^]n*n[imac]v ), v. i. [imp. & p. p. {Connived} ( n[imac]vd ); p. pr. & vb. n. {Conniving}.] [L. connivere to shut the eyes, connive, fr. con + (perh.) a word akin to nicere to beckon, nictare to wink.] 1. To open and close… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Nictate — Nic tate, v. i. [L. nictare, nictatum, from nicere to beckon.] To wink; to nictitate. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • connive — intransitive verb (connived; conniving) Etymology: French or Latin; French conniver, from Latin conivēre, connivēre to close the eyes, connive, from com + nivēre (akin to nictare to wink); akin to Old English & Old High German hnīgan to bow Date …   New Collegiate Dictionary

  • nictitate — intransitive verb ( tated; tating) Etymology: alteration of nictate to wink, from Latin nictatus, past participle of nictare more at connive Date: 1713 wink …   New Collegiate Dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»