-
1 nicto
nictare, nictavi, nictatus V -
2 Моргать
- nictare; connivere; -
3 Щуриться
- nictare; connivere; -
4 nicto
nicto, āvi, ātum, 1, and ĕre, 3, v. n., and nictor, ātus, v. dep. n. [1. nico], to move the eyelids.I.Lit., to move the eyelids up and down, to wink, blink:2.plerisque naturale ut nictari (al. nictare) non cessent,
Plin. 11, 37, 54, § 144; 11, 37, 57, § 156.—Form nicto, ĕre: (canis) voce suā nictit ululatque ibi acute, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 177 Müll. (Ann. v. 346 Vahl.).—To make a sign with the eyes, to wink:B.neque illa ulli homini nutet, nictet, annuat,
Plaut. As. 4, 1, 39; id. Men. 4, 2, 49; id. Merc. 2, 3, 72.—Transf., of fire:II.nictantia fulgura flammae,
flashing, Lucr. 6, 182.—Trop., to exert one's self, to strive: nictare et oculorum et aliorum membrorum nisu saepe aliquid conari, dictum est ab antiquis, ut Lucretius in libro quarto (6, 836): Hic ubi nictari nequeunt (Lachm. nixari): Caecilius in Hymnide: Garrulis medentes jactent, sine nictentur perticis, Paul. ex Fest. p. 177 Müll. -
5 nictor
nicto, āvi, ātum, 1, and ĕre, 3, v. n., and nictor, ātus, v. dep. n. [1. nico], to move the eyelids.I.Lit., to move the eyelids up and down, to wink, blink:2.plerisque naturale ut nictari (al. nictare) non cessent,
Plin. 11, 37, 54, § 144; 11, 37, 57, § 156.—Form nicto, ĕre: (canis) voce suā nictit ululatque ibi acute, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 177 Müll. (Ann. v. 346 Vahl.).—To make a sign with the eyes, to wink:B.neque illa ulli homini nutet, nictet, annuat,
Plaut. As. 4, 1, 39; id. Men. 4, 2, 49; id. Merc. 2, 3, 72.—Transf., of fire:II.nictantia fulgura flammae,
flashing, Lucr. 6, 182.—Trop., to exert one's self, to strive: nictare et oculorum et aliorum membrorum nisu saepe aliquid conari, dictum est ab antiquis, ut Lucretius in libro quarto (6, 836): Hic ubi nictari nequeunt (Lachm. nixari): Caecilius in Hymnide: Garrulis medentes jactent, sine nictentur perticis, Paul. ex Fest. p. 177 Müll. -
6 coniveo
cō-nīveo (in den besten Handschriften u. neuern Ausgaben statt con-niveo), nīvī od. nīxī, ēre, (vgl. nictare, nictus), sich zusammenneigen = sich schließen, I) im allg.: claustra mobilia coniventia vicissim et resurgentia, Gell. 17, 11, 4: quae (cava intus ventris ac stomachi vacua et hiantia) ubi aut cibo complentur aut inanitate diutinā contrahuntur et conivent, Gell. 16, 3. § 3: coniventibus ad regulam lineis, Apul. de deo Socr. prol. p. 105 H. (p. 2, 17 G.). – II) insbes., v. den Augen, sich schließen, u. prägn. v. den Menschen, die Augen (im Schlafe, vor dem Lichte, aus Furcht) schließen, -zudrücken, -zumachen, -zutun (s. Ruhnken Suet. Caes. 67), A) eig.: a) v. den Augen, oculis somno coniventibus, Cic.: cum gravis ingenti conivere pupula somno, Calv. fr. – coniventes (erblindeten) illi oculi abavi tui (Appii Claudii), Cic. de har. resp. 18, 38. – b) v. Menschen, absol., Plaut., Cic. u.a. (u. so coniventem somno consopiri sempiterno, Cic.): c. paululum, Apul.: contra comminationem aliquam, Plin.: ad minima tonitrua et fulgura, Suet. – m. Abl., altero oculo, Cic.: somno, Turpil. fr. u. Cic.: zugl. m. Acc. resp., nam non conivi oculos ego deinde sopore, Ninn. Crass. fr. b. Prisc. 9, 42: ciliis alterna (abwechselnd) conivens, Apul. met. 10, 17. – u. von Kurzsichtigen, die Augen etwas zudrücken, blinzeln (um schärfer zu sehen), Plin. 11, 144. – poet. v. Sonne u. Mond, wenn sie sich verfinstern, quasi conivent, Lucr. 5, 775. – B) übtr.: 1) im allg.: animus atque mens viri prudentis in sollicitis numquam conivens, Gell.: certa sunt pleraque et, nisi coniveamus (wenn wir nur nicht schlummern, unsere Augen dafür verschließen), in oculos incurrunt, Quint.: iura interquiescere paululum et conivere (schlafen ein), Gell. – 2) insbes., bei Versehen od. Vergehen ein Auge zudrücken = Nachsicht haben od. üben, durch die Finger sehen, nachsehen, consulibus si non adiuvantibus, at coniventibus certe, Cic.: multa nobis blandimenta natura ipsa genuit, quibus sopita virtus coniveret interdum, Cic.: vae, nisi conives..., an prohibes, Pers. – m. in (bei) u. Abl., sed haec ipsa concedo; quibusdam etiam in rebus coniveo, Cic.: cur interdum in hominum sceleribus maximis conivetis? Cic.: qui in tot tantisque sceleribus conivebant, Cic.: desertorum ac seditiosorum et inquisitor et punitor acerrimus, conivebat in ceteris (delictis), Suet. – / Infin. Präs. nach der 3. Konjug., conivĕre, Calv. fr. 11 M. ( bei Prisc. 9, 43). – Perf. conivi, Ninn. Crass. fr. bei Prisc. 9, 23. Apul. met. 4, 25 u. 11, 3 E.: conixi, Turpil. com. 173.
-
7 Auge
Auge, I) eig.: oculus (im Dimin. ocellus, auch mit u. ohne mentis, v. geistigen Auge: u. Sing. oculus, das Auge = der Blick, z. B. tanta erat gravitas in oculo). – lumen, in Prosa gew. Plur. lumina oculorum (das Augenlicht). – acies, mit u. ohne oculi, oculorum (Schärfe des Auges, Sehkraft; auch, mit u. ohne mentis, v. geistigen Auge). – visus (das Sehen, das Gesicht = die Sehkraft). – aspectus. conspectus (Anblick, w. vgl.). – voller Augen, [236] oculeus: der Augen hat, oculatus: mit einem Au., s. einäugig. – gesunde Augen, oculisani: kranke, böse Au., oculi aegri (gesunde, kranke Au. haben, oculos sanos, aegros habere): gute Au. haben, bene videre: ab oculis valere: scharfe Au., oculi acres: hellsehende Au., oculi acuti: scharfe, scharf- u. hellsehende Au. haben, acriter videre: oculos acres atque acutos habere: helle Au., oculi clari: schwache Au., oculi infirmi: acies infirma; oculorum infirmitas; visus infirmior: stumpfe, blöde Au., oculi hebetes; obtusior od. hebes oculorum acies: viele Au. haben, multorum oculorum luminibus ornatum esse (z. B. von Argus). – die Augen gehen, laufen über, oculi umectant (werden übh. naß); lacrimae alci oboriuntur (beim Schmerz, der Freude etc., wo dann das, wodurch od. wobei jmdm. die Augen übergehen, im Abl. steht, z. B. vor Freude, gaudio: bei der Ankunft jmds., adventu alcis). – Sprichw., was die Augen sehen, glaubt das Herz, quod sensus ostendit, id credit animus (s. Sen. ep. 117, 13). – große Au. machen, magnopere mirari, admirari, absol. od. mit Akk., od. mit de u. Abl. od. mit folg. Akk. u. Infin. od. mit folg. quod (sich höchlich verwundern); stupere, absol. od. mit Abl. worüber? (staunen; verb. admiror, stupeo). – die Au. aufschlagen, oculos allevare, attollere (aufheben); oculos aperire (öffnen, aufsperren. Ggstz. operire). – er hat Au. wie ein Luchs, lynceis oculis utitur: er hat ein böses Au. (einen bösen Blick), oculo nocente est. – jmdm. aus den Augen gehen, abire ex oculis alcis (sich von jmd. entfernen); alcis oculos od. aspectum vitare. fugere alcis conspectum od. aspectum (jmds. Anblick meiden): geh mir aus den Augen, age illuc abscede procul e conspectu meo; libera oculos meos: jmd. nicht aus den Augen lassen, oculos de alqo nusquam deicere. – etw. aus den Augen setzen (bildl.), oblivisci alcis rei (etw. zu Beobachtendes vergessen); alqd neglegere (etw. nicht beachten): die Grausamkeit sieht ihm aus den Augen, toto ex ore crudelitas eminet. – in die Augen fallen, sub od. in oculos cadere. in conspectum cadere. sub aspectum cadere od. venire (sichtbar sein); conspicuum esse. conspici (die Blicke der Leute auf sich ziehen, auffallend sein); alqd nemo non videt, intellegit, perspicit (es leuchtet etwas jedem ein): angenehm ins Au. fallen, oculos blande excipere: es springt etw. leicht in die Au., facile apparet alqd: jmdm. in die Au. stechen (bildl.), arridet alci alqd: jmd. im Au. haben, behalten (auf jmd. ein. wachsames Auge haben), alqm observare (beobachten), custodire bewachen): etwas im Au. haben, s. unten »vor Augen haben«. – in meinen, deinen, seinen etc. Augen, in aller Augen u. dgl., meo, tuo, suo, omnium iudicio (nach meinem etc. Urteil); oft bl. durch den Dat. (z. B. er ist in meinen Au. keineswegs reich, nequaquam mihi dives est: wenn sie in seinen Au. gerechtfertigt dastehen wollten, si sibi purgati esse vellent). – mit sehenden Augen blind sein, cum ratione insanire: mit den Augen sehen, wahrnehmen, oculis cernere; aspectu sentire: mit eigenen Augen [237] sehen, suis oculis uti: etwas, oculis cernere; oculis spectare (Ggstz. auditu cognoscere); oculis comperire (durch eigene Anschauung erfahren): ich habe es mit diesen meinen eigenen Augen gesehen, ipse vidi; ipse oculis meis vidi; hisce oculis vidi: mit dem linken (rechten) Auge nicht gut sehen, sinistro (dextro) oculo non aeque bene uti posse; minus videre oculo sinistro (dextro): mit dem rechten Au. besser sehen, oculo dextro plus cernere: mit chem ei nen Au. nicht sehen, altero oculo captum esse: mit den Augen winken, nictare. – jmdm. unter die Augen kommen, in conspectum alcis venire (von Menschen) od. cadere (von Dingen und mehr zufällig): jmdm. unter die Augen treten, se in conspectum alci dare: niemals wieder etc., numquam in conspectum alcis reverti: jmd. unter vier Augen sprechen, secreto cum alqo colloqui: solus solum alqm convenit. – von jmd. od. etw. kein Au. verwenden, s. verwenden. – vor Augen, ante oculos (z. B. versari od. obversari [schweben], alqm trucidare); in conspectu (z. B. liegen, von einem Lande, esse: stehen, von einer Person, astare): vor sichtlichen Augen, sub oculis: vor meinen (sichtlichen) Augen, me spectante, inspectante, praesente; coram me: jmd. vor seinen sichtlichen Augen betrügen, oculos auferre alci observanti etiam (sprichw., Liv. 6, 15, 13): vor den Au. aller (der Welt) geschehen, in oculis omnium geri. – vor Augen (im Auge) haben, habere ante oculos (eig. u. uneig. = sich vergegenwärtigen); alqd alci in conspectu est (jmdm. vor Angesicht, sichtbar sein, v. einem Lande); intueri (im Auge behalten, auf etwas hinsehen, um sich danach zu richten); observare (beobachten); spectare alqd od. ad alqd (berücksichtigen); sequi (etw. beabsichtigen, w. vgl.); videre (an etw. denken); servire alci rei (für etw. arbeiten, auf etw. bedacht sein, z. B. alcis commodis): habe Gott vor A. u. im Herzen, *deus non animo modo sed oculis obversetur: nur das Geld vor Au. (im Au.) haben, omnia pecuniae causā facere: mir wenigstens scheint Homer etwas dergleichen vor Au. (im Au.) gehabt (ins Au. gefaßt) zu haben, mihi quidem Homerus huiusmodi quiddam vidisse videtur. – jmd. täglich vor Augen sehen, alqm cotidie praesentem videre: vor (d i. unter) die Augen kommen, s. oben. – Die hier fehlenden Redensarten suche man unter den verschiedenen Verben etc.
II) übtr.: a) an den Bäumen: oculus. – gemma (Knospe). – Augen treiben, gemmare; gemmascere; gemmas agere. – b) auf den Würfeln: punctum. – c) der augenförmige bunte Ring in den Schwanzfedern des Pfaus, in den Flügeln des Schmetterlings: oculus.
-
8 nicken
nicken, mit dem Kopfe, capitis motu nutare. – mit den Augen, nictare. – beifällig n., annuere.
-
9 Wink
Wink, nutus (z.B. oculorum, digiti). – praecepti significatio (Andeutung eines Befehls). – Winke (Worte) eines Warnenden, verba monentis. – auf oder nach jmds. W. etwas tun, ad nutum alcis alqd facere; nutu, quod volet alqs, conficere: jmdm. einen W. geben, alci innuere (digito); capite nutare (mit dem Kopfe); nictare (mit den Augen); alci signum dare nutu (durch Winken ein Zeichen geben); manu significare, ut etc. (mit der Hand andeuten, daß etc., z.B. ut paulum exspectaret); alqm monere od. admonere de alqa re, od. daß er od. daß er nicht etc., ut od. ne etc. (bildl., jmd. warnend etc. erinnern): jmdm. einen heimlichen W. geben, submonere alqm, wegen etwas, de alqa re (bildl., unter der Hand warnen): etwas als einen freundschaftlichen W. annehmen, alqd grato animo interpretari.
-
10 winken
winken, innuere. – annuere (winkend bejahen). – abnuere. renuere (winkend verneinen). – signa dare nutu (durch Winken Zeichen geben). – mit dem Finger w., innuere digito: einander mit der Hand w., manu significare inter se: mit der Hand w., daß etc., manu significare, ut etc. (z.B. ut paulum exspectaret): mit dem Kopfe w., capite nutare: mit den Augen w., nictare; signa dare nutu oculisque: Stillschweigen w., manu poscere silentium (durch einen Wink mit der Hand St. fordern); manu silentium facere (durch einen Wink mit der Hand St. bewirken).
-
11 zublinze[l]n
zublinze[l]n, jmdm., nictare alci.
-
12 σκαρδαμύσσω
σκαρδαμύσσω, att. - ττω, blinzeln, mit den Augen zwicken, τὸ πυκνῶς καταμύττειν καὶ ἀναβλέπειν τοῖς ὄμμασι, lat. nictare, dem starr und unverwandt Blicken entgeggstzt; Eur. Cycl. 622; Xen. Cyr. 1, 4, 28 Conv. 4, 25, wo es dem λιϑίνως βλέπειν u. ἀτενίζειν entgeggstzt ist (nicht mit μύω zusammengesetzt, sondern von σκαίρω).
-
13 naturalis
naturālis, e [st2]1 [-] naturel, de naissance. [st2]2 [-] naturel, relatif au monde physique. [st2]3 [-] naturel (fait par la nature ou conforme à ses lois), inné, habituel. [st2]4 [-] vrai, réel. - naturalis pater: propre père ([] père adoptif) - rerum naturalium memoria, Cic.: l'histoire naturelle. - naturalis pars sapientiae, Quint.: science des choses de la nature. - naturalis dies: jour naturel ([] jour civil). - naturale est mirari, Sen.: il est dans la nature d'admirer. - naturale est ut: il est naturel que - iis naturale est, ut... Plin.: chez eux, c'est une habitude de...* * *naturālis, e [st2]1 [-] naturel, de naissance. [st2]2 [-] naturel, relatif au monde physique. [st2]3 [-] naturel (fait par la nature ou conforme à ses lois), inné, habituel. [st2]4 [-] vrai, réel. - naturalis pater: propre père ([] père adoptif) - rerum naturalium memoria, Cic.: l'histoire naturelle. - naturalis pars sapientiae, Quint.: science des choses de la nature. - naturalis dies: jour naturel ([] jour civil). - naturale est mirari, Sen.: il est dans la nature d'admirer. - naturale est ut: il est naturel que - iis naturale est, ut... Plin.: chez eux, c'est une habitude de...* * *Naturalis, et hoc naturale, pen. prod. Sueto. Naturel.\Filius naturalis. Sueto. Legitime, et qui n'est point adoptif.\Plerisque vero naturale, vt nictare non cessent. Pli. Ce est naturel à beaucoup, Il y en a beaucoup qui ont cela de nature que, etc.\Naturalia, plurali tantum numero. Columel. Les parties honteuses de la personne. -
14 nicto
[st1]1 [-] nicto, āre: - intr. - clignoter, cligner les yeux, faire signe des yeux. [st1]2 [-] nicto, ĕre: - intr. - glapir.* * *[st1]1 [-] nicto, āre: - intr. - clignoter, cligner les yeux, faire signe des yeux. [st1]2 [-] nicto, ĕre: - intr. - glapir.* * *I.Nicto, nictas, nictare, Frequentatiuum prisci verbi Niueo, niues. Plautus. Plin. Souvent cligner les yeulx, Clignotter, Ciller les yeulx.II.Nicto, nictis, nictit, nictere. Festus. C'est quand le chien flairant la trace abbaye tant soit peu. -
15 coniveo
cō-nīveo (in den besten Handschriften u. neuern Ausgaben statt con-niveo), nīvī od. nīxī, ēre, (vgl. nictare, nictus), sich zusammenneigen = sich schließen, I) im allg.: claustra mobilia coniventia vicissim et resurgentia, Gell. 17, 11, 4: quae (cava intus ventris ac stomachi vacua et hiantia) ubi aut cibo complentur aut inanitate diutinā contrahuntur et conivent, Gell. 16, 3. § 3: coniventibus ad regulam lineis, Apul. de deo Socr. prol. p. 105 H. (p. 2, 17 G.). – II) insbes., v. den Augen, sich schließen, u. prägn. v. den Menschen, die Augen (im Schlafe, vor dem Lichte, aus Furcht) schließen, -zudrücken, -zumachen, - zutun (s. Ruhnken Suet. Caes. 67), A) eig.: a) v. den Augen, oculis somno coniventibus, Cic.: cum gravis ingenti conivere pupula somno, Calv. fr. – coniventes (erblindeten) illi oculi abavi tui (Appii Claudii), Cic. de har. resp. 18, 38. – b) v. Menschen, absol., Plaut., Cic. u.a. (u. so coniventem somno consopiri sempiterno, Cic.): c. paululum, Apul.: contra comminationem aliquam, Plin.: ad minima tonitrua et fulgura, Suet. – m. Abl., altero oculo, Cic.: somno, Turpil. fr. u. Cic.: zugl. m. Acc. resp., nam non conivi oculos ego deinde sopore, Ninn. Crass. fr. b. Prisc. 9, 42: ciliis alterna (abwechselnd) conivens, Apul. met. 10, 17. – u. von Kurzsichtigen, die Augen etwas zudrücken, blinzeln (um schärfer zu sehen), Plin. 11,————144. – poet. v. Sonne u. Mond, wenn sie sich verfinstern, quasi conivent, Lucr. 5, 775. – B) übtr.: 1) im allg.: animus atque mens viri prudentis in sollicitis numquam conivens, Gell.: certa sunt pleraque et, nisi coniveamus (wenn wir nur nicht schlummern, unsere Augen dafür verschließen), in oculos incurrunt, Quint.: iura interquiescere paululum et conivere (schlafen ein), Gell. – 2) insbes., bei Versehen od. Vergehen ein Auge zudrücken = Nachsicht haben od. üben, durch die Finger sehen, nachsehen, consulibus si non adiuvantibus, at coniventibus certe, Cic.: multa nobis blandimenta natura ipsa genuit, quibus sopita virtus coniveret interdum, Cic.: vae, nisi conives..., an prohibes, Pers. – m. in (bei) u. Abl., sed haec ipsa concedo; quibusdam etiam in rebus coniveo, Cic.: cur interdum in hominum sceleribus maximis conivetis? Cic.: qui in tot tantisque sceleribus conivebant, Cic.: desertorum ac seditiosorum et inquisitor et punitor acerrimus, conivebat in ceteris (delictis), Suet. – ⇒ Infin. Präs. nach der 3. Konjug., conivĕre, Calv. fr. 11 M. ( bei Prisc. 9, 43). – Perf. conivi, Ninn. Crass. fr. bei Prisc. 9, 23. Apul. met. 4, 25 u. 11, 3 E.: conixi, Turpil. com. 173. -
16 ululo
ŭlŭlo, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [ulula; cf. Gr. hulaô].I. A.Lit.:B.canis ululat acute, Enn. ap. Fest. s. v. nictare, p. 177 Müll. (Ann. v. 346 Vahl.: canes,
Verg. A. 6, 257; Ov. M. 15, 797 lupi, [p. 1927] Verg. G. 1, 486; cf. id. A. 7, 18: simulacra ferarum. Ov. M. 4, 404:summoque ulularunt vertice Nymphae,
Verg. A. 4, 168; Cat. 63, 28; Hor. S. 1, 8, 25:Tisiphone thalamis ululavit in illis,
Ov. H. 2, 117:per vias ululasse animas,
id. F. 2, 553; id. M. 3, 725; 9, 642; Luc. 6, 261 al.; cf.:ululanti voce canere,
Cic. Or. 8, 27.—Transf., of places, to ring, resound, re-echo with howling:II.penitusque cavae plangoribus aedes Femineis ululant,
Verg. A. 2, 488:resonae ripae,
Sil. 6, 285:Dindyma sanguineis Gallis,
Claud. Rapt. Pros. 2, 269.—Act., to cry or howl out to any one; to howl forth, utter with howlings, cry out; to wail or howl over any thing; to fill a place with howling, with yells or shrieks ( poet., and mostly in part. perf.):quem sectus ululat Gallus,
Mart. 5, 41, 3:nocturnisque Hecate triviis ululata per urbem,
Verg. A. 4, 609:ululata Lucina,
Stat. Th. 3, 158:orbatam propriis ululavit civibus urbem,
wailed over, bewailed, Prud. Ham. 452:ululataque tellus intremit,
Val. Fl. 4, 608:juga lupis,
Stat. S. 1, 3, 85:antra Ogygiis furoribus,
id. Th. 1, 328:aula puerperiis,
Claud. IV. Cons. Hon. 139; cf.:tu dulces lituos ululataque proelia gaudes,
filled with howling, Stat. Th. 9, 724. -
17 σκαρδαμύσσω
σκαρδαμύσσω, blinzeln, mit den Augen zwicken; τὸ πυκνῶς καταμύττειν καὶ ἀναβλέπειν τοῖς ὄμμασι, lat. nictare, dem starr und unverwandt Blicken entgeggstzt
См. также в других словарях:
nictitant — nictitant, ante [ niktitɑ̃, ɑ̃t ] adj. • 1868; du rad. de nictation ♦ Zool. Paupière nictitante : troisième paupière qui, chez les oiseaux nocturnes, préserve l œil d une lumière trop vive, par un clignotement constant; troisième paupière du chat … Encyclopédie Universelle
nictitante — ● nictitant, nictitante adjectif (moyen français nicter, cligner des yeux, du latin nictare) Membrane nictitante ou nictitante (nom féminin), membrane se fermant du bord nasal au bord temporel de l œil chez les reptiles et les oiseaux. ●… … Encyclopédie Universelle
НИКТАЦИЯ — (лат. nictatio, от nictare мигать). Невольное, судорожное подергивание век. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. НИКТАЦИЯ лат. nictatio, от nictare, мигать. Невольное судорожное подергиванье век.… … Словарь иностранных слов русского языка
nictitante — (Del lat. nictitare.) ► adjetivo ZOOLOGÍA Se aplica a la membrana casi transparente que forma el tercer párpado de las aves. * * * nictitante (del lat. «nictĭtans, antis», part. pres. de «nictitāre», frecuent. de «nictāre», guiñar) adj. V.… … Enciclopedia Universal
nictitate — (v.) to wink, 1822, from M.L. nictitatus, pp. of nictitare, frequentative of L. nictare wink, blink, related to NICERE (Cf. nicere) to beckon, from PIE root *kneigwh to lean on, to bend (the eyelids together). Related: Nictitated; nictitating… … Etymology dictionary
Connive — Con*nive (k[o^]n*n[imac]v ), v. i. [imp. & p. p. {Connived} ( n[imac]vd ); p. pr. & vb. n. {Conniving}.] [L. connivere to shut the eyes, connive, fr. con + (perh.) a word akin to nicere to beckon, nictare to wink.] 1. To open and close the eyes… … The Collaborative International Dictionary of English
Connived — Connive Con*nive (k[o^]n*n[imac]v ), v. i. [imp. & p. p. {Connived} ( n[imac]vd ); p. pr. & vb. n. {Conniving}.] [L. connivere to shut the eyes, connive, fr. con + (perh.) a word akin to nicere to beckon, nictare to wink.] 1. To open and close… … The Collaborative International Dictionary of English
Conniving — Connive Con*nive (k[o^]n*n[imac]v ), v. i. [imp. & p. p. {Connived} ( n[imac]vd ); p. pr. & vb. n. {Conniving}.] [L. connivere to shut the eyes, connive, fr. con + (perh.) a word akin to nicere to beckon, nictare to wink.] 1. To open and close… … The Collaborative International Dictionary of English
Nictate — Nic tate, v. i. [L. nictare, nictatum, from nicere to beckon.] To wink; to nictitate. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
connive — intransitive verb (connived; conniving) Etymology: French or Latin; French conniver, from Latin conivēre, connivēre to close the eyes, connive, from com + nivēre (akin to nictare to wink); akin to Old English & Old High German hnīgan to bow Date … New Collegiate Dictionary
nictitate — intransitive verb ( tated; tating) Etymology: alteration of nictate to wink, from Latin nictatus, past participle of nictare more at connive Date: 1713 wink … New Collegiate Dictionary