-
1 napuchnąć
сов. напухнуть, вспухнуть, распухнуть;lekko \napuchnąć припухнуть
+ nabrzmieć, obrzmieć, obrzęknąć, spuchnąć* * *сов.напу́хнуть, вспу́хнуть, распу́хнутьlekko napuchnąć — припу́хнуть
Syn: -
2 napęcznieć
глаг.• набухнуть• разбухнуть* * *napęczni|ećсов. набухнуть, разбухнуть; раздуться;żyły \napęczniećały жилы набухли; \napęcznieć z dumy перен. надуться (чуть не лопаться) от гордости
+ nabrzmieć, napuchnąć* * *сов.набу́хнуть, разбу́хнуть; разду́тьсяżyly napęczniały — жи́лы набу́хли
napęcznieć z dumy — перен. наду́ться (чуть не ло́паться) от го́рдости
Syn: -
3 spuchnąć
глаг.• вспухать• вспухнуть• набухнуть• опухать• опухнуть• припухать• пухнуть• распухать• распухнуть* * *сов. 1. опухнуть, распухнуть, напухнуть;2. спорт. разг. выдохнуться+1. obrzęknąć, napuchnąć 2. osłabnąć
* * *сов.1) опу́хнуть, распу́хнуть, напу́хнуть2) спорт., разг. вы́дохнутьсяSyn: -
4 nabrzmiały
nabrzmiał|yопухший, набухший;\nabrzmiały policzek опухшая щека; \nabrzmiałyе powieki набухшие веки; \nabrzmiałyа sprawa перен. наболевший вопрос-nabrzmieć сов. набухнуть; напухнуть, опухнуть, вздуться
+ nabrzęknąć, napuchnąć, spuchnąć* * *опу́хший, набу́хшийnabrzmiały policzek — опу́хшая щека́
nabrzmiałe powieki — набу́хшие ве́ки
nabrzmiała sprawa — перен. наболе́вший вопро́с
-
5 nabrzmieć
глаг.• вспухнуть• набухнуть• опухнуть* * *сов.набу́хнуть; напу́хнуть, опу́хнуть, взду́тьсяSyn:
См. также в других словарях:
napuchnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVb, napuchnąćnę, napuchnąćnie, napuchnąćnij, napuchnąćchłem, napuchnąćpuchł || napuchnąćnął, napuchnąćchła, napuchnąćchli {{/stl 8}}{{stl 7}} stać się opuchniętym, nabrzmiałym; spuchnąć, opuchnąć, nabrzmieć : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
napuchnąć — dk Vc, napuchnąćnę, napuchnąćniesz, napuchnąćnij, napuchnąćpuchł a. napuchnąćnął, napuchnąćchła, napuchnąćchli, napuchnąćnięty a. napuchnąćchły, napuchnąćchłszy «nabrzmieć, obrzęknąć, obrzmieć, spuchnąć» Napuchnięte oczy, usta. Twarz napuchła od… … Słownik języka polskiego
nabrzmieć — dk III, nabrzmiećeje, nabrzmiećbrzmiał, nabrzmiećbrzmiały nabrzmiewać ndk I, nabrzmiećewa, nabrzmiećają, nabrzmiećał «o tkankach żywych: powiększyć objętość wskutek napływania soków, krwi, wody itp.; nabrzęknąć, napuchnąć» Pąki nabrzmiały sokami … Słownik języka polskiego
napęcznieć — dk III, napęczniećeję, napęczniećejesz, napęczniećej, napęczniećniał, napęczniećeli, napęczniećniały, napęczniećniali 1. «rozszerzyć się pod wpływem wilgoci, wciągnąć w siebie płyn, wilgoć; nabrzmieć» Jagody napęczniałe sokiem. Kasza napęczniała… … Słownik języka polskiego
napuchnięcie — n I 1. rzecz. od napuchnąć. 2. lm D. napuchnięcieęć «miejsce spuchnięte; nabrzmiałość, obrzmiałość, obrzęk» … Słownik języka polskiego
narwać — dk IX, narwaćrwę, narwaćrwiesz, narwaćrwij, narwaćał, narwaćany narywać ndk I, narwaćwa, narwaćają, narwaćał 1. «rwąc zebrać, nagromadzić, nazbierać pewną ilość, liczbę czegoś; nazrywać, nawyrywać» Narwać kwiatów, jabłek, truskawek. 2. reg.… … Słownik języka polskiego
obrzęknąć — dk Vc, obrzęknąćnę, obrzęknąćniesz, obrzęknąćnij, obrzękł, obrzęknąćkłszy obrzękać ndk I, obrzęknąćam, obrzęknąćasz, obrzęknąćają, obrzęknąćaj, obrzęknąćał «napuchnąć, obrzmieć wskutek chorobliwego gromadzenia się w tkance płynu surowiczego»… … Słownik języka polskiego
obrzmieć — dk III, obrzmiećeje, obrzmiećmiał obrzmiewać ndk I, obrzmiećwa, obrzmiećają, obrzmiećał «napuchnąć wskutek chorobliwego gromadzenia się w tkance płynu surowiczego» Palec obrzmiał od ukąszenia żmii. Złamana ręka obrzmiała … Słownik języka polskiego
rozpęcznieć — dk III, rozpęczniećeję, rozpęczniećejesz, rozpęczniećej, rozpęczniećniał, rozpęczniećeli, rozpęczniećniały, rozpęczniećniali «wydąć się, powiększyć się, napuchnąć od wchłoniętej wilgoci; napęcznieć, nabrzmieć» Żelatyna rozpęczniała w wodzie.… … Słownik języka polskiego
