-
1 nabrzmieć
глаг.• вспухнуть• набухнуть• опухнуть* * *сов.набу́хнуть; напу́хнуть, опу́хнуть, взду́тьсяSyn: -
2 nabiec
nabie|c\nabiecgnie сов. налиться;oczy \nabiecgły krwią глаза налились кровью
+ nabiegnąć, napłynąć, nabrzmieć* * *nabiegnie сов.нали́тьсяoczy nabiegły krwią — глаза́ налили́сь кро́вью
Syn: -
3 nabrzęknąć
сов. набухнуть; напухнуть, опухнуть, вздуться+obrzęknąć, nabrzmieć
* * *сов.набу́хнуть; напу́хнуть, опу́хнуть, взду́тьсяSyn: -
4 napęcznieć
глаг.• набухнуть• разбухнуть* * *napęczni|ećсов. набухнуть, разбухнуть; раздуться;żyły \napęczniećały жилы набухли; \napęcznieć z dumy перен. надуться (чуть не лопаться) от гордости
+ nabrzmieć, napuchnąć* * *сов.набу́хнуть, разбу́хнуть; разду́тьсяżyly napęczniały — жи́лы набу́хли
napęcznieć z dumy — перен. наду́ться (чуть не ло́паться) от го́рдости
Syn: -
5 napuchnąć
сов. напухнуть, вспухнуть, распухнуть;lekko \napuchnąć припухнуть
+ nabrzmieć, obrzmieć, obrzęknąć, spuchnąć* * *сов.напу́хнуть, вспу́хнуть, распу́хнутьlekko napuchnąć — припу́хнуть
Syn: -
6 nabrzmiały
nabrzmiał|yопухший, набухший;\nabrzmiały policzek опухшая щека; \nabrzmiałyе powieki набухшие веки; \nabrzmiałyа sprawa перен. наболевший вопрос-nabrzmieć сов. набухнуть; напухнуть, опухнуть, вздуться
+ nabrzęknąć, napuchnąć, spuchnąć* * *опу́хший, набу́хшийnabrzmiały policzek — опу́хшая щека́
nabrzmiałe powieki — набу́хшие ве́ки
nabrzmiała sprawa — перен. наболе́вший вопро́с
См. также в других словарях:
nabrzmieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}nabrzmiewać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nabrzmieć — dk III, nabrzmiećeje, nabrzmiećbrzmiał, nabrzmiećbrzmiały nabrzmiewać ndk I, nabrzmiećewa, nabrzmiećają, nabrzmiećał «o tkankach żywych: powiększyć objętość wskutek napływania soków, krwi, wody itp.; nabrzęknąć, napuchnąć» Pąki nabrzmiały sokami … Słownik języka polskiego
nabrzmiewać — → nabrzmieć … Słownik języka polskiego
nabiec — a. nabiegnąć dk Vc, nabiecbiegnie, nabiecbiegł, nabiecgła, nabiecbiegły nabiegać ndk I, nabiecga, nabiecają «nabrzmieć, napełnić się, wypełnić się czym (np. krwią, sokami, łzami itp.); o krwi, sokach, łzach itp.: napłynąć, wypełnić, wezbrać» Oczy … Słownik języka polskiego
nabrzęknąć — dk Vc, nabrzęknąćnie, nabrzęknąćbrzękł, nabrzęknąćnięty a. nabrzęknąćkły nabrzękać ndk I, nabrzęknąćka, nabrzęknąćają, nabrzęknąćał «o żywych tkankach, zwłaszcza ludzkich lub zwierzęcych: powiększyć objętość wskutek napływania krwi, wody itp.;… … Słownik języka polskiego
nabrzmiały — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. nabrzmieć (p.) nabrzmiały w użyciu przym. «bardzo pilny, nie cierpiący zwłoki, palący» Nabrzmiała sprawa. Nabrzmiały problem … Słownik języka polskiego
nabrzmienie — n I 1. rzecz. od nabrzmieć. 2. lm D. nabrzmieniemień «miejsce nabrzmiałe, spuchnięte; nabrzmiałość, obrzęk» Leczyć nabrzmienie okładami … Słownik języka polskiego
napęcznieć — dk III, napęczniećeję, napęczniećejesz, napęczniećej, napęczniećniał, napęczniećeli, napęczniećniały, napęczniećniali 1. «rozszerzyć się pod wpływem wilgoci, wciągnąć w siebie płyn, wilgoć; nabrzmieć» Jagody napęczniałe sokiem. Kasza napęczniała… … Słownik języka polskiego
napuchnąć — dk Vc, napuchnąćnę, napuchnąćniesz, napuchnąćnij, napuchnąćpuchł a. napuchnąćnął, napuchnąćchła, napuchnąćchli, napuchnąćnięty a. napuchnąćchły, napuchnąćchłszy «nabrzmieć, obrzęknąć, obrzmieć, spuchnąć» Napuchnięte oczy, usta. Twarz napuchła od… … Słownik języka polskiego
narwać — dk IX, narwaćrwę, narwaćrwiesz, narwaćrwij, narwaćał, narwaćany narywać ndk I, narwaćwa, narwaćają, narwaćał 1. «rwąc zebrać, nagromadzić, nazbierać pewną ilość, liczbę czegoś; nazrywać, nawyrywać» Narwać kwiatów, jabłek, truskawek. 2. reg.… … Słownik języka polskiego
opuchnąć — dk Vc, opuchnąćnę, opuchnąćniesz, opuchnąćnij, opuchnąćopuchł a. opuchnąćnął, opuchnąćchła, opuchnąćchli, opuchnąćnięty a. opuchnąćchły, opuchnąćnąwszy a. opuchnąćchłszy «nabrzmieć, wzdąć się na skutek nacieczenia płynu surowiczego w tkanki… … Słownik języka polskiego