-
1 nodus
nōdus, i, m. [*gnotus] - [gr]gr. γνάθος: mâchoire -- angl. knot. - voir hors site nodus. [st1]1 [-] noeud; noeud de cheveux, chignon; objet noué, ceinture; nodosité; cercle. - Cic. Tim. 13; Virg. En. 8, 260; Tac. G. 38; Virg. En. 1, 320. - artissimo nodo vinciri, Plin.: être attaché par un noeud très serré. - centum vinctus aenis post tergum nodis, Virg. En. 1: lié derrière le dos par cent noeuds d'airain. - nodus anni, Lucr. 5, 688: le cercle de l'équateur. [st1]2 [-] lacet, filet, rets. - Manil. 5, 664. [st1]3 [-] noeud (de l'arbre, du serpent); articulation, jointure, vertèbre; tumeur dure. - hic torre armatus obusto, stipitis hic gravidi nodis, Virg. En. 7: l'un est armé d'un tison durci au feu, un autre d'un lourd bâton noueux. - nodi corporum qui vocantur articuli, Plin.: les jointures du corps qu'on appelle articulations. - nodum linguae rumpere, Gell. 5, 9, 2: couper le filet de la langue. --- Just. 13, 7, 6. - nodi articulorum, Plin. 24, 5, 13, § 21 ; 30, 12, 36, § 110: tumeurs dures aux articulations. - Virg. En. 5, 279; Caes. G. 6, 27, 1; Plin. 11, 177. [st1]4 [-] noeud, lien. - amabilissimus nodus amicitiae, Cic. Lael. 51: le lien le plus aimable de l'amitié. - nodo necessitatis adstrictus, Amm.: sous l'étreinte de la nécessité. - astr. nodi, Manil. 3, 618: les quatre parties du ciel où commencent les saisons. - Nodus, Cic. Arat. 14: le Noeud (étoile dans la constellation des Poissons). [st1]5 [-] noeud, difficulté, embarras; entrave, obligation. - nodus Herculis (nodus Herculaneus): noeud d'Hercule (très difficile à dénouer). - in nodum incidere, Cic.: tomber dans l'embarras. - dum hic nodus expediatur, Cic. Att. 5, 21, 3: jusqu'à ce que cette difficulté soit tranchée. --- cf. Cic. ad Br. 1, 18, 5. - qui juris nodos et legum aenigmata solvat, Juv.: celui qui sera capable de débrouiller les noeuds juridiques et les énigmes des lois. - nodum in scirpo quaerere, Plaut.: chercher un noeud sur un jonc (chercher une difficulté là où il n'y en a pas). - nodi religionum, Lucr.: les entraves de la superstition. - nodos imponere, Ov.: lier par serment. - nodus pugnae, Virg. En. 10, 428: ce qui entrave la victoire. [st1]6 [-] noeud (d'une pièce de théâtre), intrigue. - Hor. P. 191.* * *nōdus, i, m. [*gnotus] - [gr]gr. γνάθος: mâchoire -- angl. knot. - voir hors site nodus. [st1]1 [-] noeud; noeud de cheveux, chignon; objet noué, ceinture; nodosité; cercle. - Cic. Tim. 13; Virg. En. 8, 260; Tac. G. 38; Virg. En. 1, 320. - artissimo nodo vinciri, Plin.: être attaché par un noeud très serré. - centum vinctus aenis post tergum nodis, Virg. En. 1: lié derrière le dos par cent noeuds d'airain. - nodus anni, Lucr. 5, 688: le cercle de l'équateur. [st1]2 [-] lacet, filet, rets. - Manil. 5, 664. [st1]3 [-] noeud (de l'arbre, du serpent); articulation, jointure, vertèbre; tumeur dure. - hic torre armatus obusto, stipitis hic gravidi nodis, Virg. En. 7: l'un est armé d'un tison durci au feu, un autre d'un lourd bâton noueux. - nodi corporum qui vocantur articuli, Plin.: les jointures du corps qu'on appelle articulations. - nodum linguae rumpere, Gell. 5, 9, 2: couper le filet de la langue. --- Just. 13, 7, 6. - nodi articulorum, Plin. 24, 5, 13, § 21 ; 30, 12, 36, § 110: tumeurs dures aux articulations. - Virg. En. 5, 279; Caes. G. 6, 27, 1; Plin. 11, 177. [st1]4 [-] noeud, lien. - amabilissimus nodus amicitiae, Cic. Lael. 51: le lien le plus aimable de l'amitié. - nodo necessitatis adstrictus, Amm.: sous l'étreinte de la nécessité. - astr. nodi, Manil. 3, 618: les quatre parties du ciel où commencent les saisons. - Nodus, Cic. Arat. 14: le Noeud (étoile dans la constellation des Poissons). [st1]5 [-] noeud, difficulté, embarras; entrave, obligation. - nodus Herculis (nodus Herculaneus): noeud d'Hercule (très difficile à dénouer). - in nodum incidere, Cic.: tomber dans l'embarras. - dum hic nodus expediatur, Cic. Att. 5, 21, 3: jusqu'à ce que cette difficulté soit tranchée. --- cf. Cic. ad Br. 1, 18, 5. - qui juris nodos et legum aenigmata solvat, Juv.: celui qui sera capable de débrouiller les noeuds juridiques et les énigmes des lois. - nodum in scirpo quaerere, Plaut.: chercher un noeud sur un jonc (chercher une difficulté là où il n'y en a pas). - nodi religionum, Lucr.: les entraves de la superstition. - nodos imponere, Ov.: lier par serment. - nodus pugnae, Virg. En. 10, 428: ce qui entrave la victoire. [st1]6 [-] noeud (d'une pièce de théâtre), intrigue. - Hor. P. 191.* * *Nodus, nondi, priore producta. Cic. Un neud.\Diuellere nodos manibus. Virgil. Desnouer.\Soluere nodum. Horat. Desnouer.\Aheni nodi. Virgil. Chaines.\Articulorum nodi. Plin. Les neuds des joinctures.\Crura sine nodis. Caes. Sans joinctures.\Vitales animae nodi. Lucret. Ce qui tient le corps et l'ame conjoincts ensemble, La conjonction et entretenance ou union du corps et de l'ame ensemble.\Nodus. Toute difficulté. Caelius ad Ciceronem, Incideramus enim in difficilem nodum.\Nodum soluere. Erasmus. Demesler et venir à bout d'un affaire, qui est fort difficile et enveloppé.\Nodus amicitiae. Cic. Ce qui entretient l'amitié.\Maximus in Repub. nodus est inopia rei pecuniariae. Cic. Tresgrande difficulté, La plus grande difficulté.\Nodus in arbore. Colum. Le neud.\Nodum in scirpo quaeris. Plaut. Tu fais difficulté où il n'y en a point, Tu cerches cinq pieds en un mouton, où il n'en y a que quatre. -
2 nodus
nōdus, i, m. [for gnodus; Sanscr. root gadh-, gandh-, grasp; cf. Gr. Chandanô, hold; gnathos, jaw; Lat. pre-hend-o; Germ. Knoten; Engl. knot], a knot (cf. nexus).I.Lit.:B.nodus vinculumque,
Cic. Univ. 4: necte tribus nodis ternos, Amarylli, colores, Verg. E. 8, 77:Cacum Corripit in nodum complexus,
clasping him as in a knot, id. A. 8, 260:nodos manu diducere,
Ov. M. 2, 560:nodus Herculis or Herculaneus,
a knot difficult to untie, of which Hercules was held to be the inventor, Plin. 28, 6, 17, § 63:unus tibi nodus, sed Herculaneus, restat,
Sen. Ep. 87, 38:tamquam nodus Gordius difficillimus,
Amm. 14, 11, 1: cingulum (novae nuptae) Herculaneo nodo vinctum vir solvit ominis gratia, Paul. ex Fest. s. v. cingulo, p. 63 Müll.—Transf.1.A girdle ( poet.):2.nodoque sinus collecta fluentes,
Verg. A. 1, 320; Mart. 6, 13, 5.—Hence, astronom.: nodus anni,
the circle of the equator, Lucr. 5, 688.—A mode of dressing the hair, a knot, club:3. 4.Rheni nodos,
the hair of the Germans gathered into a club, Mart. 5, 37, 8; cf.:insigne gentis obliquare crinem nodoque substringere,
Tac. G. 38.—A knot, knob, node on a joint of an animal's body:5.crura sine nodis,
Caes. B. G. 6, 27:cervix articulorum nodis jungitur,
Plin. 11, 37, 67, § 177; 11, 37, 88, § 217:dirae nodus hyaenae,
a backbone, dorsal vertebra, Luc. 6, 672.—Hence, nodi articulorum,
a swelling, tumor on the joints, Plin. 24, 5, 13, § 21; 30, 12, 36, § 110.—A knot, knob, fold, etc.(α).In wood or the branches of plants:(β).baculum sine nodo aduncum tenens,
Liv. 1, 18, 7; Sen. Ben. 7, 9:stipes gravidus nodis,
Verg. A. 7, 507:telum solidum nodis,
id. ib. 11, 553:gracilitas harundinis, distincta nodis,
Plin. 16, 36, 64, § 158; Col. Arb. 3.—Hence, the knotty club of Hercules, Sen. Herc. Oet. 1661.—Of a writhing serpent:(γ).nixantem nodis seque in sua membra plicantem,
Verg. A. 5, 279.—Prov.: nodum in scirpo quaerere, to look for knots in a bulrush (which contains none), i. e. to find difficulties where there are none, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 330 Müll. (Sat. v. 46 Vahl.):6.in scirpo nodum quaeris,
Plaut. Men. 2, 1, 22; Ter. And. 5, 4, 38.—A knot, hard part of a thing;7.so of metals,
Plin. 34, 13, 37, § 136;of precious stones,
id. 37, 10, 55, § 150.—A star in the constellation Pisces, Cic. Arat. 14; Caes. Germ. Arat. 243.—8.In astron.:II.nodi,
the four points in the heavens where the seasons begin, the nodes, Manil. 3, 618; cf. id. 2, 430.—Trop.A.In gen., a band, bond:B.his igitur singulis versibus quasi nodi apparent continuationis,
Cic. Or. 66, 222:velut laxioribus nodis resolvemus,
Quint. 9, 4, 127:amabilissimum nodum amicitiae tollere,
Cic. Lael. 14, 51.—In partic.1.A bond, obligation ( poet.):2.exsolvere animum nodis religionum,
Lucr. 4, 7:imponere nodos, i. e. jusjurandum,
Ov. H. 20, 39 Ruhnk.—A knotty point, difficulty, impediment.— Absol.:dum hic nodus expediatur non putet senatus nos oportere decedere,
Cic. Att. 5, 21, 3: incideramus in difficilem nodum, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 11, 1.—With gen.:Abantem interimit, pugnae nodumque moramque,
Verg. A. 10, 428:cum scopulus et nodus et mora publicae securitatis superesset Antonius,
Flor. 4, 9, 1:qui juris nodos et legum aenigmata solvat (an allusion to the Gordian knot),
Juv. 8, 50 (hence, Cicuta nodosus; v. nodosus).— Esp.: nodus linguae, the bond or tie of the tongue:nodum linguae rumpere,
Gell. 5, 9, 2:nodos linguae solvere,
Just. 13, 7, 6. -
3 nodus
nōdus, ī, m. (necto), der Knoten, I) eig., meton. u. bildl.: A) eig., Cic. u. n.: artissimo nodo vinciri (Ggstz. levi nodo contineri), Plin.: Cacum corripit in nodum complexus, indem er die Hände um ihn schlang u. ihn damit gleichsam wie mit einem Knoten band, Verg.: nodus Herculis od. Herculaneus, ein (angebl. von Herkules erfundener) schwer zu lösender (ganz fester) Knoten, Plin. u. Sen.: tamquam nodus Gordius difficillimus, Amm. 14, 11, 1 (vgl. Gordium). – B) meton., was zusammengeknüpft wird, a) ein Gürtel, Verg.: n. anni, G. des Äquator, Lucr. – b) die Wulst, Haarwulst, ein Nest, eine Art Haarputz der römischen Damen, Ov. art. am. 3, 139: u. als Tracht der Germanen, Rheni nodi, Mart. 5, 37, 8. – c) nodi, ein Netz, Fischernetz, Manil. 5, 665. – C) bildl.: 1) im allg., Verbindung, Band, amabilissimus nodus (Band) amicitiae, Cic.: his igitur versibus quasi nodi apparent continuationis, quos in ambitu coniungimus, an diesen vier Versstellen stellen sich gleichsam die vier Knotenpunkte dar, die in der Periode verbunden werden (und so ein gegliedertes Ganzes bilden), Cic.: nodo quodam violentae necessitatis astrictus, Amm. – 2) insbes.: a) Fessel, Schlinge = Verbindlichkeit, Verpflichtung, nodi religionum, Lucr.: plures imponere nodos, bindende Eide, Ov. – b) Knoten = Schwierigkeit, Verwickelung, Hinder nis, in difficilem nodum incĭdere, eine schwere Aufgabe zu lösen haben, Cic.: exsolvere nodum huius erroris, den durch die Ungewißheit geschlungenen Knoten lösen, d.i. der schwer zu lösenden Ungewißheit ein Ende machen, Liv.: iuris nodos et legum aenigmata solvere, Iuven.: dum hic nodus expediatur, bis dieser Knoten gelöst (dieser schwierige Umstand beseitigt) ist, Cic. – v. Pers., Abas pugnae nodusque moraque, der Erschwerer u. Verzögerer des Sieges, Verg. Aen. 10, 428: u. so nodus et mora publicae securitatis Antonius, Flor. 4, 9, 1. – Insbes. der Knoten, die Verwicklung im Drama, Hor. de art. poët. 191. – II) übtr.: 1) am tierischen Körper: a) der Knoten am Gelenk, der Knöchel, nodi corporum, qui vocantur articuli, Plin.: corpora et nodi sinuataque terga per orbes, Manil.: crura sine nodis articulisque habere, Caes.: articulorum nodis iungi, Plin. – b) das Band der Zunge, nodum linguae rumpere, Gell. 5, 9, 2: nodos linguae solvere, Iustin. 13, 7, 6. – 2) der Knoten am Holze oder an Ästen, Pflanzen, Verg., Liv. u. Plin.: dah. poet. die knotige Keule des Herkules, Sen. poët. – Sprichw., s. scirpus: u. malo arboris nodo malus clavus aut cuneus infigendus est, auf einen groben Klotz gehört ein grober Keil, Hieron. in Matth. 3, 21 v. 24 sqq. – 3) der Knoten, d.i. die Härte oder der harte Teil einer Sache, a) der Edelsteine, Plin.: des Metalls, Plin. – b) am Körper, dieGeschwulst, Verhärtung, articulorum nodi, Gichtknoten, Plin.: nervorum nodi, Plin. – c) als astron. t. t.: α) der Knoten, ein Stern im Bilde der Fische, Cic. Arat. 17. Caes. Germ. Arat. 243. – β) Plur. nodi = die vier Knotenpunkte des Himmels, wo die vier Jahreszeiten beginnen, Manil. 3, 622.
-
4 nodus
nōdus, ī, m. (necto), der Knoten, I) eig., meton. u. bildl.: A) eig., Cic. u. n.: artissimo nodo vinciri (Ggstz. levi nodo contineri), Plin.: Cacum corripit in nodum complexus, indem er die Hände um ihn schlang u. ihn damit gleichsam wie mit einem Knoten band, Verg.: nodus Herculis od. Herculaneus, ein (angebl. von Herkules erfundener) schwer zu lösender (ganz fester) Knoten, Plin. u. Sen.: tamquam nodus Gordius difficillimus, Amm. 14, 11, 1 (vgl. Gordium). – B) meton., was zusammengeknüpft wird, a) ein Gürtel, Verg.: n. anni, G. des Äquator, Lucr. – b) die Wulst, Haarwulst, ein Nest, eine Art Haarputz der römischen Damen, Ov. art. am. 3, 139: u. als Tracht der Germanen, Rheni nodi, Mart. 5, 37, 8. – c) nodi, ein Netz, Fischernetz, Manil. 5, 665. – C) bildl.: 1) im allg., Verbindung, Band, amabilissimus nodus (Band) amicitiae, Cic.: his igitur versibus quasi nodi apparent continuationis, quos in ambitu coniungimus, an diesen vier Versstellen stellen sich gleichsam die vier Knotenpunkte dar, die in der Periode verbunden werden (und so ein gegliedertes Ganzes bilden), Cic.: nodo quodam violentae necessitatis astrictus, Amm. – 2) insbes.: a) Fessel, Schlinge = Verbindlichkeit, Verpflichtung, nodi religionum, Lucr.: plures imponere nodos, bindende Eide, Ov. – b) Knoten = Schwierigkeit, Verwickelung, Hinder-————nis, in difficilem nodum incĭdere, eine schwere Aufgabe zu lösen haben, Cic.: exsolvere nodum huius erroris, den durch die Ungewißheit geschlungenen Knoten lösen, d.i. der schwer zu lösenden Ungewißheit ein Ende machen, Liv.: iuris nodos et legum aenigmata solvere, Iuven.: dum hic nodus expediatur, bis dieser Knoten gelöst (dieser schwierige Umstand beseitigt) ist, Cic. – v. Pers., Abas pugnae nodusque moraque, der Erschwerer u. Verzögerer des Sieges, Verg. Aen. 10, 428: u. so nodus et mora publicae securitatis Antonius, Flor. 4, 9, 1. – Insbes. der Knoten, die Verwicklung im Drama, Hor. de art. poët. 191. – II) übtr.: 1) am tierischen Körper: a) der Knoten am Gelenk, der Knöchel, nodi corporum, qui vocantur articuli, Plin.: corpora et nodi sinuataque terga per orbes, Manil.: crura sine nodis articulisque habere, Caes.: articulorum nodis iungi, Plin. – b) das Band der Zunge, nodum linguae rumpere, Gell. 5, 9, 2: nodos linguae solvere, Iustin. 13, 7, 6. – 2) der Knoten am Holze oder an Ästen, Pflanzen, Verg., Liv. u. Plin.: dah. poet. die knotige Keule des Herkules, Sen. poët. – Sprichw., s. scirpus: u. malo arboris nodo malus clavus aut cuneus infigendus est, auf einen groben Klotz gehört ein grober Keil, Hieron. in Matth. 3, 21 v. 24 sqq. – 3) der Knoten, d.i. die Härte oder der harte Teil einer Sache, a) der Edelsteine, Plin.: des Metalls, Plin. – b) am Körper, die————Geschwulst, Verhärtung, articulorum nodi, Gichtknoten, Plin.: nervorum nodi, Plin. – c) als astron. t. t.: α) der Knoten, ein Stern im Bilde der Fische, Cic. Arat. 17. Caes. Germ. Arat. 243. – β) Plur. nodi = die vier Knotenpunkte des Himmels, wo die vier Jahreszeiten beginnen, Manil. 3, 622. -
5 nōdus
nōdus ī, m [see HED-], a knot: nodus vinculumque: Necte tribus nodis ternos colores, V.: Cacum Conripit in nodum complexus, clasping him as in a knot, V.: nodos manu diducere, O.: crinem nodo substringere, Ta.: crura sine nodis, Cs.: baculum sine nodo, L.: telum solidum nodis, V.: nodoque sinūs conlecta fluentes, V.— Prov.: nodum in scirpo quaeris, look for a knot in a bulrush, i. e. make difficulties, T.—In a plant, a joint, eye: in ipso Fit nodo sinus, V.— A star in the constellation Pisces, C.—Fig., a band, bond: his igitur singulis versibus quasi nodi apparent continuationis: amicitiae.— A bond, obligation: imponere nodos (i. e. ius iurandum), O.— A knotty point, difficulty, impediment: dum hic nodus expediatur: huius erroris, L.: nisi dignus vindice nodus Intersit, crisis, H.: Abas pugnae nodusque moraque, V.: iuris, Iu.* * *knot; node -
6 nodus
nodus nodus, i m узел -
7 nodus
nōdus, ī m.1) узел (nodum conectere C, solvere H)n. Hercŭlis погов. PM (Herculaneus Sen) — геркулесов узелnodum in scirpo quaerere погов. Pl, Ter — искать узлов в тростнике, т. е. трудностей там, где их нет4) пояс (sinum nodo colligere V, QC)n. anni Lcr — годовой узел, т. е. место пересечения эклиптики с экватором7) шишка, бугорок, узловатость ( bacŭlum sine nodo L); затвердение, желвак ( articulorum nodi PM)8) поэт. суковатая палица ( Herculis SenT)9) клуб(ок), извив (n. viperinus H)10) связь ( continuationis C); узы ( amicitiae C); оковы ( leti St); pl. путы ( nodi religionum Lcr); pl. рыболовная сеть ( luctantur corpora — sc. piscium — nodis Man); скованностьnodum linguae rumpere AG и nodos linguae solvere Just — нарушить молчание11) обязанность, обязательство, клятва ( nodos imponere O)12) трудность, осложнение, препятствие, помеха ( in difficĭlem nodum incĭdĕre C)nodum alicujus rei expedire C (exsolvere L) — устранить какое-л. препятствие13) затяжка, промедление ( pugnae nodusque moraque V)14) завязка (в драматургическом произведении) H -
8 nodus
узел, в пер. см.: a) = затруднение, трудность: antiquae iurisdictionis difficillimi nodi (1. 23 pr. C. 4, 29);b) связь: legitimus adoptionis nodus (1. 10 pr. C. 8, 48).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > nodus
-
9 nodus
-i s m 2nœud -
10 nodus
{Deutsch:} Knoten (m){Русский:} узел (м) -
11 nodus
i, m второе склонение узелЛатинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > nodus
-
12 nodus
, i mузел -
13 Dígnus víndice nódus
Узел, требующий божественного вмешательства (ср. Deus ex machina)Гораций, "Наука поэзии", 189-193:Néve minór, neu sít quintó prodúctior áctuEábula, quáe poscí vult ét spectáta repóni;Néc deus íntersít, nisi dígnus víndice nódusÍnciderít; nec quárta loquí persóna labóret.Действий в пьесе должно быть пять: ни меньше, ни больше,Ежели хочет она с успехом держаться на сцене.Бог не должен вступать, коль возможна иная развязка,И в разговоре троим обойтись без четвертого можно.(Перевод М. Гаспарова)Много другого оружия испробовала она, но бог еды (если только есть таковой, в чем я не уверен) охранял своего почитателя; или, может быть, то не был dignus vindice nodus, и невредимость Джонса можно объяснить естественным образом: ведь если любовь часто охраняет нас от приступов голода, то и голод в известных случаях способен защитить нас от любви. (Генри Фильдинг, История Тома Джонса Найденыша.)Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Dígnus víndice nódus
-
14 nodo
nōdo, āre, āvi, ātum [nodus] - tr. - nouer, lier, fixer par un noeud. --- Cato, Agr. 32, 2 ; Virg. En. 4, 138. - nōdātus, a, um: - [abcl]a - noueux. --- Plin. 13, 123 ; 16, 186. - [abcl]b - en forme de noeud, tourbillonnant. --- Stat. Th. 9, 276.* * *nōdo, āre, āvi, ātum [nodus] - tr. - nouer, lier, fixer par un noeud. --- Cato, Agr. 32, 2 ; Virg. En. 4, 138. - nōdātus, a, um: - [abcl]a - noueux. --- Plin. 13, 123 ; 16, 186. - [abcl]b - en forme de noeud, tourbillonnant. --- Stat. Th. 9, 276.* * *Nodo, nodas, nodare. Virgil. Plin. Nouer. -
15 nodosus
nōdōsus, a, um [nodus] [st1]1 [-] noueux, qui a beaucoup de noeuds. - dextra validum nodosumque stipitem praeferebat, Curt. 9: il portait à la main droite un fort gourdin noueux. - nodosa lina, Ov. M. 3: filets. - Ov. H. 10, 101 ; Val. Fl. 8, 298; Plin. 17, 176. [st1]2 [-] qui noue les articulations [goutte]. - nodosa cheragra: la goutte noueuse. --- Hor. Ep. 1, 1, 31; Ov. P. 1, 3, 23. [st1]3 [-] fig. noueux, compliqué, difficile. - nodosae quaestiones: questions embrouillées. --- Macr. S. 7, 1. - nodosissimi libri: livres très obscurs. --- Aug. Conf. 4, 16. [st1]4 [-] retors. - nodosus Cicuta, Hor.: le retors Cicuta.* * *nōdōsus, a, um [nodus] [st1]1 [-] noueux, qui a beaucoup de noeuds. - dextra validum nodosumque stipitem praeferebat, Curt. 9: il portait à la main droite un fort gourdin noueux. - nodosa lina, Ov. M. 3: filets. - Ov. H. 10, 101 ; Val. Fl. 8, 298; Plin. 17, 176. [st1]2 [-] qui noue les articulations [goutte]. - nodosa cheragra: la goutte noueuse. --- Hor. Ep. 1, 1, 31; Ov. P. 1, 3, 23. [st1]3 [-] fig. noueux, compliqué, difficile. - nodosae quaestiones: questions embrouillées. --- Macr. S. 7, 1. - nodosissimi libri: livres très obscurs. --- Aug. Conf. 4, 16. [st1]4 [-] retors. - nodosus Cicuta, Hor.: le retors Cicuta.* * *Nodosus, pen. prod. Adiect. Colum. Plin. Noueux, Neuchu. -
16 nodulus
-
17 multinodis
multĭ-nōdus, a, um, and multĭ-nōdis, e, adj. [multus - nodus], having many knots (post-class.):multinodis voluminibus serpens coluber,
App. M. 5, p. 166, 19:flagellis multinodi genere,
Prud. Cath. 7, 139:anfractus,
Mart. Cap. 4, § 423 (but in App. M. 10, p. 253, the correct read. is multimodas). -
18 multinodus
multĭ-nōdus, a, um, and multĭ-nōdis, e, adj. [multus - nodus], having many knots (post-class.):multinodis voluminibus serpens coluber,
App. M. 5, p. 166, 19:flagellis multinodi genere,
Prud. Cath. 7, 139:anfractus,
Mart. Cap. 4, § 423 (but in App. M. 10, p. 253, the correct read. is multimodas). -
19 abnodo
ab-nōdo, —, ātum, āre [ nodus ] с.-х. -
20 Acidalius
Acīdalius, a, umакидалийский, т. е. связанный с беотийским источником Acidalia, в котором купались три Грации, дочери Венеры, поэтому тж. венерин (nodus, arundo M)Acidalia mater V — Venus
См. также в других словарях:
Nodus I — Nodus Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Nodus I et Nodus II sont des noms traditionnels parfois donnés à plusieurs étoiles de la constellation du Dragon : pour Nodus I : ζ… … Wikipédia en Français
Nodus II — Nodus Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Nodus I et Nodus II sont des noms traditionnels parfois donnés à plusieurs étoiles de la constellation du Dragon : pour Nodus I : ζ… … Wikipédia en Français
nodus — ⇒NODUS, subst. masc. MÉD., PATHOL., vieilli. Renflement qui apparaît sur un faisceau fibreux ou un tendon. Synon. nodosité. La goutte fait venir des nodus aux articulations (Ac. 1835 1935). Quoique la goutte régulière ne soit pas ordinairement… … Encyclopédie Universelle
Nodus — (Mehrzahl: Nodi, lateinisch für „Knoten“) bezeichnet eine verdickte Ansatzstelle eines Pflanzenblattes, siehe Knoten (Botanik) in der Medizin diverse Knoten eine Verdickung (Knauf) am Griff (Vorrichtung), Heft (Griffstück) oder Stiel von Geräten … Deutsch Wikipedia
nodus — Nodus. s. m. Tumeur contre nature qui vient sur les os du corps humain, & sur les jointures, & qui est causée par une humeur acre & maligne. Il a un nodus à la teste. des nodus aux jambes. cet onguent a la vertu de resoudre les nodus … Dictionnaire de l'Académie française
Nodus — [lateinisch] der, /...di, 1) Anatomie und Medizin: Knoten, natürliches anatomisches Gebilde (z. B. Nodus lymphaticus, Lymphknoten) oder krankhafte Gewebeveränderung (z. B. Gichtknoten). nodös, von knotiger Beschaffenheit. 2) Kunsthandwerk … Universal-Lexikon
Nodus — (lat.), 1) Knoten; im Alterthum als Mittel zum Verschließen; daher Nodus Herculis, s. Herculesknoten; 2) Anschwellung an Stängeln, Blattstielen, von gedrängter Substanz, welche das Vermehrungsvermögen in sich haben; 3) venerischer u. Gichtknoten… … Pierer's Universal-Lexikon
Nodus — (lat.), Knoten (s. d. [Bot.] und Sproß) … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Nodus — Nodus, lat., Knoten; Anschwellung an Stengeln und Blattstielen; n. Herculis, Herculesknoten, ein doppelt gezogener Knoten; n. in scirpo, Binsenknoten, Bedenklichkeit ohne allen Grund … Herders Conversations-Lexikon
Nodus — Nodus, Knoten, Bereich der Sprossachse, an dem sich Blattanlagen bzw. Blätter befinden. Zwischen den Nodi liegen die ⇒ Internodien … Deutsch wörterbuch der biologie
NODUS — Brachiorum, apud Aur. Victorem Schotti, Et Commodum quidem primo occuliatius venenô petiere, annô Regni tertiô fere atque decimô: cuius vis frustrata per cibum, quô se casu repleverat; ccum tamen alvi dolorem causaretur, auctore Medicô, principe… … Hofmann J. Lexicon universale