Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

nēquam

  • 1 nequam

    nēquam, adj. indecl. [for ne-aequam, from aequus], worthless, good for nothing, wretched, vile, etc. (syn.: inutilis, pravus, vilis).
    I.
    In gen.:

    nequam esse oportet quoi, etc.,

    Plaut. Bacch. 4, 2, 20; id. Trin. 4, 4, 29:

    piscis nequam est nisi recens,

    id. As. 1, 3, 26; id. Trin. 2, 4, 38: enthymema nequam et vitiosum, faulty, defective, Tiro ap. Gell. 6 (7), 3, 27; Paul. ex Fest. p. 165 Müll.—
    II.
    In partic., of character, worthless, vile, bad; opp. frugi (cf. nebulo), Plaut. Ps. 1, 5, 53:

    malus et nequam es,

    id. As. 2, 2, 39:

    nequam homo et indiligens,

    id. Most. 1, 2, 23:

    liberti nequam et improbi,

    Cic. Rosc. Am. 45, 130:

    nihil nequius est,

    id. Pis. 27, 66:

    quid est nequius aut turpius?

    id. Tusc. 3, 17, 36:

    nequior factus, jamst usus aedium,

    Plaut. Most. 1, 2, 32:

    homo nequissimus,

    Cic. Verr. 2, 2, 78, § 192; id. Att. 1, 16, 3.—So of licentious, dissolute persons:

    juvenes nequam facilesque puellae,

    Mart. 3, 69, 5.— Comp.:

    nequior omnibus libellis,

    id. 11, 15, 4.—As subst.: nē-quam, an injury, mischief, harm:

    vin' tu illi nequam dare?

    an injury, a mischief, Plaut. Poen. 1, 1, 31:

    facere,

    id. ib. 3, 3, 44:

    nos nequam abs te habemus,

    id. Truc. 1, 2, 60.—Hence, adv.: nēquĭter, worthlessly, wretchedly, badly, miserably, etc. (class.):

    nequiter fricare genua,

    Plaut. As. 3, 3, 88; id. Am. 1, 3, 23:

    turpiter et nequiter facere,

    Cic. Tusc. 3, 17, 36:

    ille porro prave, nequiter, turpiter cenabat,

    id. Fin. 2, 8, 25: si quā per voluptatem nequiter feceritis, voluptas cito abibit: nequiter factum illud apud vos semper manebit, Cato ap. Gell. 16, 1, 4.— Comp.:

    utrum bellum susceptum sit nequius, an inconsultius gestum, dici non potest,

    Liv. 41, 7; Mart. 10, 77, 1.— Sup.:

    nequissime,

    Plin. 12, 25, 54, § 121.

    Lewis & Short latin dictionary > nequam

  • 2 nequam

    nēquam, Adi. indecl., Compar. nēquior, Superl. nēquissimus (ausu. quam, Acc. Sing. gen. fem. v. qui), eig. nicht beschaffen, wie es sein soll, nichts taugend, nichts wert, nichtsnutzig, I) der Beschaffenheit nach, piscis, Plaut.: verbum, Plaut.: libellus, Mart.: nequius nihil quam egens consilii servos est, Plaut. – II) dem Benehmen nach, nichts taugend, nichtsnutzig, liederlich, leichtfertig, schelmisch, lose, ein Taugenichts, ein Nichtsnutz, ein Gauner, ein Schelm (Ggstz. bonus, frugi), v. Pers., bes. v. Sklaven, Plaut., Cic. u.a.: homo ingeniosissime nequam, ein durchtriebener Taugenichts, Vell.: iuvenes nequam, Mart.: liberti nequam et improbi, Cic.: nequam mancipia, Sen.: homo non nequam, Cic.: quid est nequius viro effeminato? Cic.: homo nequissimus (Erzschurke) atque improbissimus (Erzgauner), Cic.: homo omnium bipedum nequissimus, der ärgste Schurke auf der Welt, Modest. (in Plin. ep.) u. Apul.: spiritus nequissimi, die bösen Geister, Lact.: servus nequissimus atque mulier nequior, Erzschelm u. noch eine größere Schelmin, Apul.: an erubescunt coram iustis et bonis esse nequam? Lact. – alci nequam dare, facere, einem einen Bubenstreich spielen, Plaut. Poen. 159 u. 658.

    lateinisch-deutsches > nequam

  • 3 nequam

    nēquam, Adi. indecl., Compar. nēquior, Superl. nēquissimus (ausu. quam, Acc. Sing. gen. fem. v. qui), eig. nicht beschaffen, wie es sein soll, nichts taugend, nichts wert, nichtsnutzig, I) der Beschaffenheit nach, piscis, Plaut.: verbum, Plaut.: libellus, Mart.: nequius nihil quam egens consilii servos est, Plaut. – II) dem Benehmen nach, nichts taugend, nichtsnutzig, liederlich, leichtfertig, schelmisch, lose, ein Taugenichts, ein Nichtsnutz, ein Gauner, ein Schelm (Ggstz. bonus, frugi), v. Pers., bes. v. Sklaven, Plaut., Cic. u.a.: homo ingeniosissime nequam, ein durchtriebener Taugenichts, Vell.: iuvenes nequam, Mart.: liberti nequam et improbi, Cic.: nequam mancipia, Sen.: homo non nequam, Cic.: quid est nequius viro effeminato? Cic.: homo nequissimus (Erzschurke) atque improbissimus (Erzgauner), Cic.: homo omnium bipedum nequissimus, der ärgste Schurke auf der Welt, Modest. (in Plin. ep.) u. Apul.: spiritus nequissimi, die bösen Geister, Lact.: servus nequissimus atque mulier nequior, Erzschelm u. noch eine größere Schelmin, Apul.: an erubescunt coram iustis et bonis esse nequam? Lact. – alci nequam dare, facere, einem einen Bubenstreich spielen, Plaut. Poen. 159 u. 658.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > nequam

  • 4 nēquam

        nēquam adj.    indecl. with comp. nequior, and sup. nequissimus, worthless, good for nothing: nilne in mentemst?... tanto nequior, T.: nequam et cessator Davus, H.—Of character, worthless, vile, bad: liberti nequam et improbi: nihil nequius est: homo nequissimus, a great rogue.
    * * *
    wicked/licentious/depraved; naughty/roguish; worthless/useless/good for nothing

    Latin-English dictionary > nēquam

  • 5 nequam

    nequam nequam (не склон.) негодный

    Латинско-русский словарь > nequam

  • 6 nequam

    nēquam adj. indecl. (compar. nequior, superl. nequissimus) [ ne + quam ]
    а) никуда не годный, ничего не стоящий, дрянной ( libellus M)
    б) негодный, беспутный, озорной ( homo VP)
    alicui n. dare (facere) Pl — сыграть с кем-л. штуку
    aleator quanto in arte est melior, tanto est nequior PS — чем искуснее игрок, тем он негоднее

    Латинско-русский словарь > nequam

  • 7 nequam

    [st1]1 [-] nēquam, adj. indécl. (comp. nēquior, superl. nēquissimus): qui n’est bon à rien, mauvais, coquin, vaurien, scélérat.    - nihil nequius: rien de plus infâme.    - quid nequius? Cic.: quoi de pire?    - nequissimi homines: les plus malhonnêtes gens.    - nequam liber, Ov;: un méchant ouvrage.    - nequam aurum: or maudit.    - homo non nequam, Cic.: homme qui n'est pas sans valeur.    - liberti nequam, Cic.: vils affranchis. [st1]2 [-] nēquam, subst. invar.: dommage, tort, débauche.    - nequam alicui dare, Plaut.: jouer un mauvais tour à qqn.
    * * *
    [st1]1 [-] nēquam, adj. indécl. (comp. nēquior, superl. nēquissimus): qui n’est bon à rien, mauvais, coquin, vaurien, scélérat.    - nihil nequius: rien de plus infâme.    - quid nequius? Cic.: quoi de pire?    - nequissimi homines: les plus malhonnêtes gens.    - nequam liber, Ov;: un méchant ouvrage.    - nequam aurum: or maudit.    - homo non nequam, Cic.: homme qui n'est pas sans valeur.    - liberti nequam, Cic.: vils affranchis. [st1]2 [-] nēquam, subst. invar.: dommage, tort, débauche.    - nequam alicui dare, Plaut.: jouer un mauvais tour à qqn.
    * * *
        Nequam, Nomen indeclinabile. Varro. Qui ne vault rien, Vaultneant, Tout perdu, Lasche, Meschant, Mauvais garson ou garnement.
    \
        Frugi et Nequam, contraria. Cic. Mauvais mesnagier, Grand despendeur, Prodigue, Excessif en folle despense.
    \
        Liber nequam. Ouid. Qui parle ou traicte de paillardise.
    \
        Nequam vitis. Columel. Inutile, Infertile.
    \
        Homo nequam. Cic. Negligent, Inconsyderé, Qui ne regarde point à ce qu'il dit ou escrit, Mal soingneux.

    Dictionarium latinogallicum > nequam

  • 8 nequam

    worthless, good for nothing, bad.

    Latin-English dictionary of medieval > nequam

  • 9 nequam

    (adj. indecl.)
      никчемный; безпутный, никуда не годный, ничего не стоящий, дрянной

    Dictionary Latin-Russian new > nequam

  • 10 Hipposideros nequam

    1. LAT Hipposideros nequam K. Andersen
    3. ENG Malayan roundleaf horseshoe bat, Malayan leaf-nosed bat
    4. DEU
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Hipposideros nequam

  • 11 cupio

    cupio, īvī od. iī, ītum, ere (vgl. altind. kúpyati »wallt auf, zürnt«), etw. begehren, nach etw. verlangen (das Verlangen hegen od. tragen, nach etw. gelüsten, etw. gern (haben) wollen, u. in diesem Sinne = wünschen, wünschenswert finden (so daß cupere das natürliche, unwillkürliche, dah. auch ungeregelte, leidenschaftliche Verlangen, optare den wohlerwogenen Wunsch, velle den ruhigen, aber tatkräftigen Willen bezeichnet, s. Sen. ep. 116, 2 nam cum tibi cupere interdixero, velle permittam), Ggstz. fugere, abhorrere, non velle u. dgl., oft m. Ang. wie sehr? durch Advv. ( wie ardenter, ardentissime, flagranter, flagrantissime, mire, mirabiliter, magno opere, summe), I) im allg.: α) m. Acc.: is quem cupimus optamusque vestitus, Cic.: qui multum habet plus cupit, Sen.: Caesarem id summe sciebant cupere, Caes.: neque ardentius tu pronepotes, quam ego liberos cupio, Plin. ep.: c. domum, agros, Sall.: pacem, Liv.: novas res, Sall. – im Passiv, adeoque is cupiebatur, ut etc., Apul.: cum fortuna, quā quidquid cupitum foret, potentioris esset, Liv.: non omnia omnibus cupiunda esse, Sall. – u. so die Höflichkeitsformeln: LE. Sed amabo, oculus meus, quin lectis nos actutum commendamus? IO. Omnia quae tu vis, ea cupio, ganz zu deinen Diensten, Plaut. Pers. 765 sq.: cupio omnia quae vis, ich wünsche (dir), was du selbst willst = ich wünsche auch dir das Beste, Hor. sat. 1, 9, 5: quid vis cupio dum ne etc., alles soll mir erwünscht sein (lasse ich mir gefallen), wenn nur nicht usw., Ter. Andr. 902. – u. im Partiz. Perf., res cupita, Liv.: cupitum regnum, Vell.: diu cupita captivitatis ultio, Iustin.: u. neutr. subst., huic cupitum contigit, Plaut.: im Plur., das Gewünschte, die Wünsche, ut mox cupitis ministram haberet, Sall. fr.: scit optimum modum esse cupitorum non quantum velis, sed quantum debeas sumere, Sen.: iuvenis filius, nepotes adulti moram cupitis adferebant, Tac. – Partiz. Fut. Pass., magistratus et imperia, postremo omnis cura rerum publicarum minume mihi hāc tempestate cupiunda videntur, Sall.: non invidiosa nefandis nec cupienda bonis regna, Ov. – β) m. Genet.: quamquam domi cupio, mich nach Hause sehne, Plaut. trin. 841; vgl. no. II, a. – γ) m. Infin.: cupit te videre, Plaut.: me cupis concīdere, Pompon. com. fr.: cupiens ad suos redire, Cic.: cupio ex te potissimum audire, erraverim necne, Plin. ep.: cupiebat mutare testamentum, Plin. ep. – quam cupiunt laudari! Cic.: Claudius Polio amari a te cupit, Plin. ep. – cupio et tibi probatum et cohaeredibus meis excusatum esse, quod etc. (daß ich usw.), Plin. ep. – u. so oft die iron. Ausdrücke cupio audire, cupio discere, cupio videre (s. Jordan Cic. Caecin. 33. p. 196), Quae potest esse turpitudinis tantae defensio? Cupio audire, Cic.: Quid igitur est? inquit. Audire enim cupio, quid non probes, Cic.: alia si forte est, quae nos fugerit, dic, quae sit; cupio discere, Cic.: Mihi pecuniam tribuit. Cupio videre qui id audeat dicere, Cic. – δ) m. Acc. u. Infin. (s. Dräger Hist. Synt.2 2, 403), cupis me esse nequam, Plaut.: equidem cupio Antonium haec quam primum audire, Cic.: si quando, nunc praecipue cuperem esse te Romae, Plin. ep.: nam ei (consules) Bibuli sententiam valere cupierunt, Cic. – assectari se omnes cupiunt, Enn. fr.: Pau-sanias se tecum affinitate coniungi cupit, Nep.: ego me cupio non mendacem putari, Cic.: Gaium et Lucium destinari consules flagrantissime (sehnlichst) cupiverat, Tac. – ε) m. Nom. u. Infin.: nimium cupit formosa videri, Ov.: nasutus nimium cupis videri, Mart. -ζ) m. folg. (indir.) Fragesatz: ostende modo te velle, nec deerunt, qui quod tu velis cupiant, Plin. ep.: inveniebantur tamen honesto loco nati, qui peterent cuperentque, quod dari liberto, promitti servis volebant, Plin. ep. – η) m. Acc. u. Partic. od. Adi. als Prädikat: cupis me esse nequam, Plaut.: cupio me esse clementem, Cic.: patriam exstinctam c., Cic.: commutata omnia, Plin. ep.: alqm servatum magno opere, Suet.: alqm incolumem tanto opere, Suet. – θ) m. ut od. ne u. Konj. od. m. bl. Coni.: quod quidem ego nimis quam cupio fieri ut inpetret, Plaut. capt. 102: responsum est mihi, cupere quidem universos, ut a me rationes coloniae legerentur; numquam autem etc., Plin. ep. 10, 47 (56), 1: u. (verb. m. optare) quin etiam necesse erit cupere et optare, ut quam saepissime peccet amicus, das Verlangen und den Wunsch zu hegen, daß usw., Cic. de amic. 59. – mire cupio, ne nobiles nostri nihil in domibus suis pulchrum nisi imagines habeant, Plin. ep. 5, 17, 6: u. so m. ne u. Konj. bei Ov. her. 6, 5 sq. – m. folg. bl. Coni., cupio te quoque sub idem tempus Campania tua remittat, Plin. ep. 5, 15, 9. – ι) absol. (so, daß ein Akk. od. Infin. aus dem Zusammenhang zu ergänzen ist): quae (ratio orationis) alio quodam genere mentes iudicum permovet impellitque, ut metuant aut sperent aut cupiant aut abhorreant, Cic.: vocatum enim interrogat, velletne ad Masinissam reverti? cum effusis gaudio lacrimis cupere vero (verst. reverti) diceret, tum etc., Liv.: ex Livia nihil liberorum tulit, cum maxime cuperet, Suet. – bes. im Partiz., cohortatus suos omnibus cupientibus ad hostium castra contendit, Caes.: cupienti animo nihil satis festinatur, Sall.: ut quibus bellum invitis aut cupientibus erat, wie gerade einem jeden der Krieg zuwider oder erwünscht war, Tac. – u. im Gerundium, qui appetitus... sive cupiendo sive fugiendo non satis a ratione retinentur, Cic.

    II) insbes.: a) alqm = (wie επιθυμέω τινός) jmd. mit sinnl. Liebe begehren, seine Begier auf jmd. richten, quae te cupit, eam ne spernas, Plaut.: Mars videt hanc visamque cupit potiturque cupitā, Ov.: puellam efflicte cupere, Apul. – m. Genet., quae (puellae) cupiunt tui, Plaut. mil. 964: iam dudum vestri cupiunt Lucrina tacita, Symm. ep. 1, 8 in. – b) alci od. alcis causā = für jmd. od. im Interesse jmds. Verlangen (Wünsche) hegen, d.i. an jmd. Interesse nehmen, sich für jmd. interessieren, jmdm. zugetan-, gewogen sein (Dumnorigem) favere et cupere Helvetiis propter eam affinitatem, odisse etiam suo nomine Caesarem et Romanos, Caes.: quid? ego Fundanio non cupio? non amicus sum? Cic.: tibi, cui maxime cupio, et omnibus viris bonis satisfaciam, Planc. in Cic. ep. – eius causā et cupio et debeo (bin verpflichtet), Cic.: vehementer eius causā cupere eum intellexi, Cic. – u. so auch cupio omnia rei publicae causā, Cic.: tamen obsequor homini familiarissimo C. Avianio Flacco, cuius causā omnia cum cupio, tum mehercule etiam debeo, Cic. – / Synkop. Perf.-Formen, cupisti, cupisset, cupisse, oft bei Cic., s. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 185. – Formen nach der 4. Konjug., cupiret, Lucr. 1, 71: cupire, Commod. instr. 2, 7, 15: cupiri, Augustin. ep. 3, 5.

    lateinisch-deutsches > cupio

  • 12 ingeniose

    ingeniōsē, Adv. (ingeniosus), begabt, geistreich, erfinderisch, kunstsinnig, ista tractare, Cic. Acad. 2, 87: res collocare, Cic. de inv. 1, 8: nec minus ing. nequam, ein geriebener Bösewicht, Vell. 2, 68, 1: Compar., nec aliud pomum ingeniosius geminatum est, Plin. 15, 42: declamavit longe ingeniosius, Sen. contr. 2, 1 (10), 9: Superl., homo ingeniosissime nequam, Vell. 2, 48, 3.

    lateinisch-deutsches > ingeniose

  • 13 nequalia

    nequālia, n. pl. (nequam) = detrimenta, der durch den nequam verursachte Schaden, Fest. 162 (b) 23.

    lateinisch-deutsches > nequalia

  • 14 nequiter

    nēquĭtĕr, adv. [nequam] [st2]1 [-] mal, de travers. [st2]2 [-] mal, méchamment, frauduleusement.    - compar. nēquĭus.    - superl. nēquissĭme.
    * * *
    nēquĭtĕr, adv. [nequam] [st2]1 [-] mal, de travers. [st2]2 [-] mal, méchamment, frauduleusement.    - compar. nēquĭus.    - superl. nēquissĭme.
    * * *
        Nequiter, pen. corr. nequius, nequissime, Aduerbium. Plaut. Meschamment, Laschement.
    \
        Nequiter et Frugaliter, contraria. Cic. Prodigalement, Voluptueusement.

    Dictionarium latinogallicum > nequiter

  • 15 nequitia

    nēquĭtĭa, ae, f. (ni dat. ni abl.) [nequam] [st2]1 [-] mauvaise qualité, mauvais état, altération (d'une chose). [st2]2 [-] méchanceté, malice, perversité, injustice. [st2]3 [-] profusion, prodigalité, luxe. [st2]4 [-] dérèglement, débauche, libertinage, galanterie. [st2]5 [-] paresse, indolence, mollesse, inertie, apathie, lâcheté. [st2]6 [-] adresse, finesse, fourberie, fraude.    - scio dolorem non esse nequitiam, Cic. Tusc. 2, 29: je sais que la douleur n'est pas une perversité.
    * * *
    nēquĭtĭa, ae, f. (ni dat. ni abl.) [nequam] [st2]1 [-] mauvaise qualité, mauvais état, altération (d'une chose). [st2]2 [-] méchanceté, malice, perversité, injustice. [st2]3 [-] profusion, prodigalité, luxe. [st2]4 [-] dérèglement, débauche, libertinage, galanterie. [st2]5 [-] paresse, indolence, mollesse, inertie, apathie, lâcheté. [st2]6 [-] adresse, finesse, fourberie, fraude.    - scio dolorem non esse nequitiam, Cic. Tusc. 2, 29: je sais que la douleur n'est pas une perversité.
    * * *
        Nequitia, nequitiae. Cic. Meschanceté, Une lascheté et paresse d'un homme qui n'est addonné qu'à toutes voluptez et plaisirs, et prodigalité.
    \
        Nequitia. Vlpianus. Malice, Tromperie.

    Dictionarium latinogallicum > nequitia

  • 16 cupio

    cupio, īvī od. iī, ītum, ere (vgl. altind. kъpyati »wallt auf, zürnt«), etw. begehren, nach etw. verlangen (das Verlangen hegen od. tragen, nach etw. gelüsten, etw. gern (haben) wollen, u. in diesem Sinne = wünschen, wünschenswert finden (so daß cupere das natürliche, unwillkürliche, dah. auch ungeregelte, leidenschaftliche Verlangen, optare den wohlerwogenen Wunsch, velle den ruhigen, aber tatkräftigen Willen bezeichnet, s. Sen. ep. 116, 2 nam cum tibi cupere interdixero, velle permittam), Ggstz. fugere, abhorrere, non velle u. dgl., oft m. Ang. wie sehr? durch Advv. ( wie ardenter, ardentissime, flagranter, flagrantissime, mire, mirabiliter, magno opere, summe), I) im allg.: α) m. Acc.: is quem cupimus optamusque vestitus, Cic.: qui multum habet plus cupit, Sen.: Caesarem id summe sciebant cupere, Caes.: neque ardentius tu pronepotes, quam ego liberos cupio, Plin. ep.: c. domum, agros, Sall.: pacem, Liv.: novas res, Sall. – im Passiv, adeoque is cupiebatur, ut etc., Apul.: cum fortuna, quā quidquid cupitum foret, potentioris esset, Liv.: non omnia omnibus cupiunda esse, Sall. – u. so die Höflichkeitsformeln: LE. Sed amabo, oculus meus, quin lectis nos actutum commendamus? IO. Omnia quae tu vis, ea cupio, ganz zu deinen Diensten, Plaut. Pers. 765 sq.: cupio omnia quae vis, ich wünsche (dir), was du selbst
    ————
    willst = ich wünsche auch dir das Beste, Hor. sat. 1, 9, 5: quid vis cupio dum ne etc., alles soll mir erwünscht sein (lasse ich mir gefallen), wenn nur nicht usw., Ter. Andr. 902. – u. im Partiz. Perf., res cupita, Liv.: cupitum regnum, Vell.: diu cupita captivitatis ultio, Iustin.: u. neutr. subst., huic cupitum contigit, Plaut.: im Plur., das Gewünschte, die Wünsche, ut mox cupitis ministram haberet, Sall. fr.: scit optimum modum esse cupitorum non quantum velis, sed quantum debeas sumere, Sen.: iuvenis filius, nepotes adulti moram cupitis adferebant, Tac. – Partiz. Fut. Pass., magistratus et imperia, postremo omnis cura rerum publicarum minume mihi hāc tempestate cupiunda videntur, Sall.: non invidiosa nefandis nec cupienda bonis regna, Ov. – β) m. Genet.: quamquam domi cupio, mich nach Hause sehne, Plaut. trin. 841; vgl. no. II, a. – γ) m. Infin.: cupit te videre, Plaut.: me cupis concīdere, Pompon. com. fr.: cupiens ad suos redire, Cic.: cupio ex te potissimum audire, erraverim necne, Plin. ep.: cupiebat mutare testamentum, Plin. ep. – quam cupiunt laudari! Cic.: Claudius Polio amari a te cupit, Plin. ep. – cupio et tibi probatum et cohaeredibus meis excusatum esse, quod etc. (daß ich usw.), Plin. ep. – u. so oft die iron. Ausdrücke cupio audire, cupio discere, cupio videre (s. Jordan Cic. Caecin. 33. p. 196), Quae potest esse turpitudinis tantae defensio? Cupio audire, Cic.: Quid igitur est? in-
    ————
    quit. Audire enim cupio, quid non probes, Cic.: alia si forte est, quae nos fugerit, dic, quae sit; cupio discere, Cic.: Mihi pecuniam tribuit. Cupio videre qui id audeat dicere, Cic. – δ) m. Acc. u. Infin. (s. Dräger Hist. Synt.2 2, 403), cupis me esse nequam, Plaut.: equidem cupio Antonium haec quam primum audire, Cic.: si quando, nunc praecipue cuperem esse te Romae, Plin. ep.: nam ei (consules) Bibuli sententiam valere cupierunt, Cic. – assectari se omnes cupiunt, Enn. fr.: Pau-sanias se tecum affinitate coniungi cupit, Nep.: ego me cupio non mendacem putari, Cic.: Gaium et Lucium destinari consules flagrantissime (sehnlichst) cupiverat, Tac. – ε) m. Nom. u. Infin.: nimium cupit formosa videri, Ov.: nasutus nimium cupis videri, Mart. -ζ) m. folg. (indir.) Fragesatz: ostende modo te velle, nec deerunt, qui quod tu velis cupiant, Plin. ep.: inveniebantur tamen honesto loco nati, qui peterent cuperentque, quod dari liberto, promitti servis volebant, Plin. ep. – η) m. Acc. u. Partic. od. Adi. als Prädikat: cupis me esse nequam, Plaut.: cupio me esse clementem, Cic.: patriam exstinctam c., Cic.: commutata omnia, Plin. ep.: alqm servatum magno opere, Suet.: alqm incolumem tanto opere, Suet. – θ) m. ut od. ne u. Konj. od. m. bl. Coni.: quod quidem ego nimis quam cupio fieri ut inpetret, Plaut. capt. 102: responsum est mihi, cupere quidem universos, ut a me rationes coloniae legerentur; num-
    ————
    quam autem etc., Plin. ep. 10, 47 (56), 1: u. (verb. m. optare) quin etiam necesse erit cupere et optare, ut quam saepissime peccet amicus, das Verlangen und den Wunsch zu hegen, daß usw., Cic. de amic. 59. – mire cupio, ne nobiles nostri nihil in domibus suis pulchrum nisi imagines habeant, Plin. ep. 5, 17, 6: u. so m. ne u. Konj. bei Ov. her. 6, 5 sq. – m. folg. bl. Coni., cupio te quoque sub idem tempus Campania tua remittat, Plin. ep. 5, 15, 9. – ι) absol. (so, daß ein Akk. od. Infin. aus dem Zusammenhang zu ergänzen ist): quae (ratio orationis) alio quodam genere mentes iudicum permovet impellitque, ut metuant aut sperent aut cupiant aut abhorreant, Cic.: vocatum enim interrogat, velletne ad Masinissam reverti? cum effusis gaudio lacrimis cupere vero (verst. reverti) diceret, tum etc., Liv.: ex Livia nihil liberorum tulit, cum maxime cuperet, Suet. – bes. im Partiz., cohortatus suos omnibus cupientibus ad hostium castra contendit, Caes.: cupienti animo nihil satis festinatur, Sall.: ut quibus bellum invitis aut cupientibus erat, wie gerade einem jeden der Krieg zuwider oder erwünscht war, Tac. – u. im Gerundium, qui appetitus... sive cupiendo sive fugiendo non satis a ratione retinentur, Cic.
    II) insbes.: a) alqm = (wie επιθυμέω τινός) jmd. mit sinnl. Liebe begehren, seine Begier auf jmd. richten, quae te cupit, eam ne spernas, Plaut.: Mars videt hanc visamque cupit potiturque cupitā, Ov.:
    ————
    puellam efflicte cupere, Apul. – m. Genet., quae (puellae) cupiunt tui, Plaut. mil. 964: iam dudum vestri cupiunt Lucrina tacita, Symm. ep. 1, 8 in. – b) alci od. alcis causā = für jmd. od. im Interesse jmds. Verlangen (Wünsche) hegen, d.i. an jmd. Interesse nehmen, sich für jmd. interessieren, jmdm. zugetan-, gewogen sein (Dumnorigem) favere et cupere Helvetiis propter eam affinitatem, odisse etiam suo nomine Caesarem et Romanos, Caes.: quid? ego Fundanio non cupio? non amicus sum? Cic.: tibi, cui maxime cupio, et omnibus viris bonis satisfaciam, Planc. in Cic. ep. – eius causā et cupio et debeo (bin verpflichtet), Cic.: vehementer eius causā cupere eum intellexi, Cic. – u. so auch cupio omnia rei publicae causā, Cic.: tamen obsequor homini familiarissimo C. Avianio Flacco, cuius causā omnia cum cupio, tum mehercule etiam debeo, Cic. – Synkop. Perf.-Formen, cupisti, cupisset, cupisse, oft bei Cic., s. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 185. – Formen nach der 4. Konjug., cupiret, Lucr. 1, 71: cupire, Commod. instr. 2, 7, 15: cupiri, Augustin. ep. 3, 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cupio

  • 17 ingeniose

    ingeniōsē, Adv. (ingeniosus), begabt, geistreich, erfinderisch, kunstsinnig, ista tractare, Cic. Acad. 2, 87: res collocare, Cic. de inv. 1, 8: nec minus ing. nequam, ein geriebener Bösewicht, Vell. 2, 68, 1: Compar., nec aliud pomum ingeniosius geminatum est, Plin. 15, 42: declamavit longe ingeniosius, Sen. contr. 2, 1 (10), 9: Superl., homo ingeniosissime nequam, Vell. 2, 48, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ingeniose

  • 18 nequalia

    nequālia, n. pl. (nequam) = detrimenta, der durch den nequam verursachte Schaden, Fest. 162 (b) 23.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > nequalia

  • 19 nēquior

        nēquior ius,    comp. of nequam.
    * * *
    nequior, nequius ADJ
    more wicked/licentious/worthless, viler; (nequam)

    Latin-English dictionary > nēquior

  • 20 nēquissimus

        nēquissimus    sup. of nequam.
    * * *
    nequissima, nequissimum ADJ
    most wicked/vile/licentious/worthless, good for nothing; (nequam)

    Latin-English dictionary > nēquissimus

См. также в других словарях:

  • Nequam — (lat.), ein liederlicher, nichtswürdiger Mensch …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Nequam — Nequam, lat., Taugenichts; nequitiae, Bubereien …   Herders Conversations-Lexikon

  • nequam — index bad (offensive) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Nequam — * Er ist ein Nequam per omnes casus. – Mathesy, 194b. Lat.: Nam nequam est generis omnis et indeclinabile, habet per omnes casus nequam …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • NEQUAM Color — idem cum malo, de pallido luteoque, cui improbus et superbus et arrogans oppositus, Salmas. Not. ad Spartianum in Pescennio Nigro c. 6. ubi de verbis illis, Oris verecundi et semper rubidi: Vide quoque infra in voce Niching …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Nequam — Alexander Necham …   Eponyms, nicknames, and geographical games

  • Alexander Nequam —   [ælɪg zɑːndə nekəm], Alexander Nẹckam, englischer Gelehrter, * Saint Albans (County Hertfordshire) 13. 9. 1157, ✝ Kempsey (Counties Hereford and Worcester) 18. 2. 1217; studierte die Artes liberales, Theologie, die Rechte und Medizin in Paris …   Universal-Lexikon

  • Hipposideros nequam — malaizinis balnanosis statusas T sritis zoologija | vardynas taksono rangas rūšis atitikmenys: lot. Hipposideros nequam angl. Malayan leaf nosed bat; Malayan roundleaf horseshoe bat rus. малайзийский листонос ryšiai: platesnis terminas –… …   Žinduolių pavadinimų žodynas

  • Neque in bona segete nullum est spicum nequam, neque in mala non aliquod bonum. — См. Нет худа без добра …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • nihil nequam est prsesumendum — /nay(h)al nekwam est priyz(y)amendam/ Nothing wicked is to be presumed …   Black's law dictionary

  • nihil nequam est prsesumendum — /nay(h)al nekwam est priyz(y)amendam/ Nothing wicked is to be presumed …   Black's law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»