Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

modulor

  • 1 modulor

    modulor, ātus sum, āri (modus), messen, abmessen, I) im allg., Gell. 1, 1. § 1. – prägn., einrichten, regeln, ita modulante naturā, Plin. 2, 142. – II) insbes., als t. t. der Musik = nach dem Takte abmessen, 1) übh.: hominum aures vocem modulantur, messen ab, fühlen das Melodische, Taktmäßige usw., Cic.: sonum vocis pulsu pedum, den Takt schlagen zum Gesang, Liv.: quod carmina eius (Horatii) parum scite modulata esse dicebat, Porphyr. Hor. sat. 1, 2, 1. – 2) prägn.: a) taktmäßig-, melodisch singen, carmina, Verg.: alci psalmum, Vulg.: verba fidibus Latinis (unter Begleitung des Saitenspiels), Hor.: od. dichten, cantus, Calp.: passiv, verba ipso dolore modulata, zum Gesang gestaltet, Ov.: cantica ad aliorum similitudinem modulata (abgesungen), parodierte Lieder, Parodien, Quint.: u. so modulata carmina, Suet. – b) taktmäßig-, melodisch spielen, lyram, Tibull.: barbitos modulatus alci, Hor.: absol., silvestri fistulā modulantes, Firm. – u. prägn., spielen = spielend vortragen, arundine carmen, Ov. met. 11, 154. Sil. 14, 471: vereor ne absonum quid modulatu et cantu cecinerim, Fronto princ. hist. p. 202, 18 N. – / Aktive Nbf. modulo, nach Prisc. 8, 29; dah. modulate melos, *Anthol. Lat. 742, 56 R.

    lateinisch-deutsches > modulor

  • 2 modulor

    modulor, ātus sum, āri (modus), messen, abmessen, I) im allg., Gell. 1, 1. § 1. – prägn., einrichten, regeln, ita modulante naturā, Plin. 2, 142. – II) insbes., als t. t. der Musik = nach dem Takte abmessen, 1) übh.: hominum aures vocem modulantur, messen ab, fühlen das Melodische, Taktmäßige usw., Cic.: sonum vocis pulsu pedum, den Takt schlagen zum Gesang, Liv.: quod carmina eius (Horatii) parum scite modulata esse dicebat, Porphyr. Hor. sat. 1, 2, 1. – 2) prägn.: a) taktmäßig-, melodisch singen, carmina, Verg.: alci psalmum, Vulg.: verba fidibus Latinis (unter Begleitung des Saitenspiels), Hor.: od. dichten, cantus, Calp.: passiv, verba ipso dolore modulata, zum Gesang gestaltet, Ov.: cantica ad aliorum similitudinem modulata (abgesungen), parodierte Lieder, Parodien, Quint.: u. so modulata carmina, Suet. – b) taktmäßig-, melodisch spielen, lyram, Tibull.: barbitos modulatus alci, Hor.: absol., silvestri fistulā modulantes, Firm. – u. prägn., spielen = spielend vortragen, arundine carmen, Ov. met. 11, 154. Sil. 14, 471: vereor ne absonum quid modulatu et cantu cecinerim, Fronto princ. hist. p. 202, 18 N. – Aktive Nbf. modulo, nach Prisc. 8, 29; dah. modulate melos, *Anthol. Lat. 742, 56 R.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > modulor

  • 3 modulatus

    1. modulātus, a, um, PAdi. (v. modulor), gehörig abgemessen, nach dem Takte eingerichtet, taktmäßig, harmonisch, melodisch, musikalisch, sonus, vox, Plin. 10, 81 u. 85: carmen, Suet. Cal. 16, 4: num (haec repetitio instauratioque eiusdem rei sub alieno nomine) orationem modulatiorem aptioremque reddit, Gell. 13, 25 (24), 9: modulatissimus aliquis tibiarum aut fidium cantus, Flor. 2, 7, 15. – übtr., harmonisch, ut moderatiores modulatioresque fierent animi (Ggstz. ut excitarentur atque evibrarentur), Gell. 1, 11, 1.
    ————————
    2. modulātus, Abl. ū, m. (modulor), das Modulieren, canorus, Musik, Spielen auf der Zither, Sen. Herc. fur. 263 (267): sine modulatu labellorum, Tert. ad nat. 1, 8.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > modulatus

  • 4 admodulor

    ad-modulor, ārī, mit einstimmen, Padus electriferis admoduletur alnis, Claud. in nupt. Hon. et Mar. fesc. 2, 14 sq. – Akt. Nbf. admodulo, āre, cum videam dulcibus et chordis (Abl.) admodulare lyram, Ven. Fort. carm. 10,11, 2.

    lateinisch-deutsches > admodulor

  • 5 modulabilis

    modulābilis, e (modulor), singbar, spielbar, Calp. ecl. 4, 63. Paul. Nol. carm. 27, 69. Schol. Bern. ad Verg. ecl. 6. p. 793 Hagen.

    lateinisch-deutsches > modulabilis

  • 6 modulamen

    modulāmen, inis, n. (modulor), das Melodische, die Melodie, der Wohlklang, Gell. 13, 21 (20), 16. Macr. somn. Scip. 2, 12, 3. Sidon. carm. 1, 9. Hieron. in psalm. 48, 12. Chalcid. Tim. 36 E u. 37 46: Plur., Anthol. Lat. 762, 5 (233, 5). Chalcid. Tim. 50. – Andere Form modulāmentum, ī, n., Plur. bei Gell. 1, 7. § 19.

    lateinisch-deutsches > modulamen

  • 7 modulatio

    modulātio, ōnis, f. (modulor), I) das proportionierte Maß, das Modelmaß, Grundmaß (vgl. modulus no. II, 1), Dorica, Vitr. 5, 9, 2: ceteri operis modulationes, Vitr. 5, 9, 3. – II) insbes., das Taktmäßige, Melodische, Harmonische, Rhythmische, der Rhythmus, incedendi, der taktmäßige Gang, Gell. – u. als t. t. der Musik u. Poesie, pedum, Quint.: vocis, Quint.: genera modulationum tria, Tongeschlechter, Klanggeschlechter, Vitr.: quas (explicationes Fusci) nemo nostrûm non alius aliā inclinatione vocis velut suā quisque modulatione cantabat, Sen. suas. 2, 10.

    lateinisch-deutsches > modulatio

  • 8 modulator

    modulātor, ōris, m. (modulor), der bei etw. den gehörigen Rhythmus beobachtet, vocis et cantus, Tonsetzer, Tonmeister, Musikus, Colum. 1. prooem. § 3: omnis voculae melleus m., Apul. flor. 4. p. 4, 20 Kr.: u. absol., cantor tamen atque optumus est m., Hor. sat. 1, 3, 130.

    lateinisch-deutsches > modulator

  • 9 modulatus [1]

    1. modulātus, a, um, PAdi. (v. modulor), gehörig abgemessen, nach dem Takte eingerichtet, taktmäßig, harmonisch, melodisch, musikalisch, sonus, vox, Plin. 10, 81 u. 85: carmen, Suet. Cal. 16, 4: num (haec repetitio instauratioque eiusdem rei sub alieno nomine) orationem modulatiorem aptioremque reddit, Gell. 13, 25 (24), 9: modulatissimus aliquis tibiarum aut fidium cantus, Flor. 2, 7, 15. – übtr., harmonisch, ut moderatiores modulatioresque fierent animi (Ggstz. ut excitarentur atque evibrarentur), Gell. 1, 11, 1.

    lateinisch-deutsches > modulatus [1]

  • 10 modulatus [2]

    2. modulātus, Abl. ū, m. (modulor), das Modulieren, canorus, Musik, Spielen auf der Zither, Sen. Herc. fur. 263 (267): sine modulatu labellorum, Tert. ad nat. 1, 8.

    lateinisch-deutsches > modulatus [2]

  • 11 modulo

    modulo, s. modulor /.

    lateinisch-deutsches > modulo

  • 12 praemodulor

    prae-modulor, ārī, vorher abmessen, unde id quoque fluit vitium, ut iuvenes, cum scribunt, gestum praemodulati cogitatione sic componant, quo modo casura manus est, Quint. 11, 3, 109 (vgl. dazu Spalding).

    lateinisch-deutsches > praemodulor

  • 13 admodulor

    ad-modulor, ārī, mit einstimmen, Padus electriferis admoduletur alnis, Claud. in nupt. Hon. et Mar. fesc. 2, 14 sq. – Akt. Nbf. admodulo, āre, cum videam dulcibus et chordis (Abl.) admodulare lyram, Ven. Fort. carm. 10,11, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > admodulor

  • 14 modulabilis

    modulābilis, e (modulor), singbar, spielbar, Calp. ecl. 4, 63. Paul. Nol. carm. 27, 69. Schol. Bern. ad Verg. ecl. 6. p. 793 Hagen.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > modulabilis

  • 15 modulamen

    modulāmen, inis, n. (modulor), das Melodische, die Melodie, der Wohlklang, Gell. 13, 21 (20), 16. Macr. somn. Scip. 2, 12, 3. Sidon. carm. 1, 9. Hieron. in psalm. 48, 12. Chalcid. Tim. 36 E u. 37 46: Plur., Anthol. Lat. 762, 5 (233, 5). Chalcid. Tim. 50. – Andere Form modulāmentum, ī, n., Plur. bei Gell. 1, 7. § 19.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > modulamen

  • 16 modulatio

    modulātio, ōnis, f. (modulor), I) das proportionierte Maß, das Modelmaß, Grundmaß (vgl. modulus no. II, 1), Dorica, Vitr. 5, 9, 2: ceteri operis modulationes, Vitr. 5, 9, 3. – II) insbes., das Taktmäßige, Melodische, Harmonische, Rhythmische, der Rhythmus, incedendi, der taktmäßige Gang, Gell. – u. als t. t. der Musik u. Poesie, pedum, Quint.: vocis, Quint.: genera modulationum tria, Tongeschlechter, Klanggeschlechter, Vitr.: quas (explicationes Fusci) nemo nostrûm non alius aliā inclinatione vocis velut suā quisque modulatione cantabat, Sen. suas. 2, 10.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > modulatio

  • 17 modulator

    modulātor, ōris, m. (modulor), der bei etw. den gehörigen Rhythmus beobachtet, vocis et cantus, Tonsetzer, Tonmeister, Musikus, Colum. 1. prooem. § 3: omnis voculae melleus m., Apul. flor. 4. p. 4, 20 Kr.: u. absol., cantor tamen atque optumus est m., Hor. sat. 1, 3, 130.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > modulator

  • 18 modulo

    modulo, s. modulor .

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > modulo

  • 19 praemodulor

    prae-modulor, ārī, vorher abmessen, unde id quoque fluit vitium, ut iuvenes, cum scribunt, gestum praemodulati cogitatione sic componant, quo modo casura manus est, Quint. 11, 3, 109 (vgl. dazu Spalding).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > praemodulor

См. также в других словарях:

  • modulor — [ mɔdylɔr ] n. m. • 1942, Le Corbusier; de module et (nombre d )or ♦ Didact. Système de mesure destiné à fixer les proportions des ouvrages d architecture; suite dont chaque terme est obtenu en multipliant le précédent par le nombre d or (1+ )/2 …   Encyclopédie Universelle

  • modulor — modulór s. n., pl. moduloáre Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic  MODULÓR s. n. sistem de măsurat destinat punerii în proporţii armonioase a lucrărilor de arhitectură. (< fr. modulor) Trimis de raduborza, 15.09.2007.… …   Dicționar Român

  • Modulor —   [französisch] der, s, Proportionsschema, das von Le Corbusier auf der Grundlage der menschlichen Gestalt und des goldenen Schnitts entwickelt wurde. Ausgangspunkt ist das Maß 2,26 m, das ein 1,83 m großer Mensch mit hochgestrecktem Arm erreicht …   Universal-Lexikon

  • Modulor — Commemorative Swiss coin showing the modulor. The Modulor is an anthropometric scale of proportions devised by the Swiss born French architect Le Corbusier (1887–1965). It was developed as a visual bridge between two incompatible scales, the… …   Wikipedia

  • Modulor — Schweizer Gedenkmünze Der Modulor (frz. Moduler für dt. Proportionsschema) ist ein vom Architekten und Maler Le Corbusier (1887–1965) in den Jahren 1942 bis 1955 entwickeltes Proportions System und stellt den bedeutendsten modernen Versuch dar,… …   Deutsch Wikipedia

  • Modulor — Le Modulor est une notion architecturale inventée par Le Corbusier en 1943. Silhouette humaine standardisée servant à concevoir la structure et la taille des unités d habitation, comme la Cité radieuse de Marseille, Maison Radieuse de Rezé ou l… …   Wikipédia en Français

  • Modulor — Sistema de medidas detallado por Le Corbusier (1887 1965) quien publica en (1948) el libro llamado Le Modulor seguido por Le Modulor 2 [1] en (1953) en los que da a conocer su trabajo, y de cierta manera, se une a una larga “tradición” vista en… …   Wikipedia Español

  • Modulor — Sistema de medidas ideado por Le Corbusier y recogido en el libro del mismo nombre en 1953. Este sistema se basa en las medidas naturales del hombre y en la sección áurea, ya que considera que tanto el sistema métrico decimal como el anglosajón… …   Enciclopedia Universal

  • Modulor — Mo|du|lor der; s <zu ↑...or> von Le Corbusier entwickeltes Proportionsschema, das die Proportionen des menschlichen Körpers auf Bauten überträgt …   Das große Fremdwörterbuch

  • modulor — …   Useful english dictionary

  • dulor — modulor …   Dictionnaire des rimes

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»