modlitwę

См. также в других словарях:

• Bogurodzica — Bogurodzica, Noten Kopie von 1407 Die Bogurodzica ist das älteste religiöse Lied und der älteste poetische Text Polens. Das Lied der „Gottesgebärerin“ Maria wurde vermutlich im 13. Jahrhundert von einem unbekannten Komponisten geschrieben.… …   Deutsch Wikipedia

• Bogurodzica — est le plus ancien hymne religieux polonais. Il a été écrit entre le Xe et le XIIIe siècle et il est dédié à la Vierge Marie. Son titre signifie Mère de Dieu en français. Il fut probablement composé à la mémoire de Saint Stanislas. Les… …   Wikipédia en Français

• łykać — Łykać, połykać, zjadać litery, wyrazy itp. «mówiąc, czytając opuszczać wyrazy lub ich części»: (...) zaczął szeptać gorączkowo pacierze. Połykał sylaby i całe wyrazy, lecz bał się przystanąć choćby na chwilę, gdyż wtedy zawiodłaby natychmiast… …   Słownik frazeologiczny

• amen — n ndm 1. «formuła kończąca modlitwę, przysięgę; wyraz oznaczający potwierdzenie, życzenie, aby się coś stało» ◊ Jak amen w pacierzu «na pewno, bez wątpienia» 2. pot. «zakończenie czegoś, koniec» ◊ Na amen «całkowicie, zupełnie, na zawsze» ‹z hebr …   Słownik języka polskiego

• kwietyzm — m IV, D. u, Ms. kwietyzmzmie, blm 1. «beznamiętny stosunek do spraw życiowych, obojętne zdanie się na bieg wydarzeń, brak aktywności» 2. rel. «mistyczna doktryna religijno etyczna sformułowana przez hiszpańskiego teologa katolickiego uznająca za… …   Słownik języka polskiego

• minaret — m IV, D. u, Ms. minaretecie; lm M. y «wieża meczetu, z której muezin zwołuje wiernych na modlitwę» ‹tur. z ar.› …   Słownik języka polskiego

• modlić się — ndk VIa, modlić sięlę się, modlić sięlisz się, módl się, modlić sięlił się «odmawiać, czytać modlitwę» Modlić się o coś, za kogoś. □ Modli się pod figurą, a diabła ma za skórą «o człowieku dwulicowym, świętoszkowatym, fałszywym» …   Słownik języka polskiego

• modlitwa — ż IV, CMs. modlitwawie; lm D. modlitwaitw «akt religijny pojmowany jako myślowy lub słowny kontakt z Bogiem, zwykle w nastroju uwielbienia, dziękczynienia lub prośby; słowa lub ustalony tekst wypowiadane przez modlącego się» Modlitwa poranna,… …   Słownik języka polskiego

• muezin — [wym. muez in] m IV, DB. a, Ms. muezinnie; lm M. i, DB. ów «muzułmanin wzywający z minaretu pięć razy dziennie wiernych na wspólną modlitwę» ‹tur. z ar.› …   Słownik języka polskiego

• pomodlić się — dk VIa, pomodlić sięlę się, pomodlić sięlisz się, pomodlić sięmódl się, pomodlić sięlił się «odmówić modlitwę, spędzić pewien czas na modlitwie» …   Słownik języka polskiego

• ulem — m IV, DB. a, Ms. ulemmie; lm M. owie, DB. ów «teolog muzułmański zajmujący się opracowywaniem i interpretacją muzułmańskiego systemu prawnego i przepisów religijnych» Ulemowie zwoływali wiernych na modlitwę. W Watykanie przyjęto delegację ulemów… …   Słownik języka polskiego