-
1 meritum
mĕrĭtum, i, n. [st2]1 [-] chose méritée, récompense, prix, gain, salaire. [st2]2 [-] service rendu, bienfait, bon procédé. [st2]3 [-] faute, action coupable, méfait. [st2]4 [-] mérite, qualité, importance, valeur. - merita alicujus in rem publicam: services rendus à l’Etat par qqn. - nihil suave meritum est, Ter. Phorm.: le beau profit que j'en tire! - dare et recipere merita, Cic.: échanger des bienfaits. - nullo meo in se merito: sans que je lui aie rien fait. - pro cujusque merito, Liv.: selon le mérite de chacun. - merito tuo feci, Cic.: je l'ai fait en considération de tes services. - meritum delictorum, Tert.: punition des péchés. - meritum agri, Pall.: valeur d'un champ. - quo sit merito quaeque notata dies, Ov. F. 1: par quel acte important chaque jour a été signalé. - mella tertii meriti, Pall.: miel de troisième qualité.* * *mĕrĭtum, i, n. [st2]1 [-] chose méritée, récompense, prix, gain, salaire. [st2]2 [-] service rendu, bienfait, bon procédé. [st2]3 [-] faute, action coupable, méfait. [st2]4 [-] mérite, qualité, importance, valeur. - merita alicujus in rem publicam: services rendus à l’Etat par qqn. - nihil suave meritum est, Ter. Phorm.: le beau profit que j'en tire! - dare et recipere merita, Cic.: échanger des bienfaits. - nullo meo in se merito: sans que je lui aie rien fait. - pro cujusque merito, Liv.: selon le mérite de chacun. - merito tuo feci, Cic.: je l'ai fait en considération de tes services. - meritum delictorum, Tert.: punition des péchés. - meritum agri, Pall.: valeur d'un champ. - quo sit merito quaeque notata dies, Ov. F. 1: par quel acte important chaque jour a été signalé. - mella tertii meriti, Pall.: miel de troisième qualité.* * *Meritum, meriti, penult. correp. Plaisir et service qu'on a faict, Bienfaict.\Ingentis meriti loco tradidit. Sueton. A grandes prieres, et pour une grand chose, Comme s'il eust faict un grand plaisir.\Meritum. Terent. Loyer, Merite, Salaire, Deserte.\Meritum meum est. Terent. Je l'ay deservi et merité, Je l'ay bien gaigné, Cela m'est advenu par ma faulte.\Pol meritum est tuum. Terent. Tu as deservi qu'on te face ce plaisir.\Nemo me accusauit merito meo. Plaut. Je n'ay jamais esté accusé de meschanceté, que j'aye faicte à droict ou par ma faulte.\Non meo quidem mehercules merito. Vatinius Ciceroni. Non point par ma faulte.\Meritone hoc meo videtur factum? Terent. Te semble il que ce soit par ma faulte?\Pisonem nostrum merito eius amo plurimum. Cic. Pour ce qu'il l'a bien merité.\Hercule merito tuo feci. Cic. Je l'ay faict pourtant que tu l'as deservi.\Merito vestro maximas gratias vobis omnes et agere et habere debemus. Cicero. Vous avez deservi, Vous estes dignes que touts, etc.\Pro merito. Terent. Selon qu'on a deservi. -
2 meritum
meritum, ī, n. (mereo), I) der Verdienst, Lohn, nil suave meritum est, Ter. Phorm. 305. – euphem. wie unser Lohn = Strafe, delictorum, Tert. apol. 21: meritum reportare, Apul. met. 8, 28 in.: merita invenire, Sall. hist. fr. 1, 48 (51), 16. – II) das Verdienst, d.i. jede Handlung, wodurch man sich Ansprüche auf Dank od. Belohnung erwirbt, A) im allg.: ingens m., Sen. u.a., ingentia merita, Liv. u.a.: pro cuiusque merito, Liv.: pro singulari eorum merito, Cic.: ex merito, Tac.: magnitudo tuorum erga me meritorum, Cic.: meritum ingens in alqm, Curt.: ob merita eius erga rem publicam, Inscr.: merito tuo feci, Cic. – B) insbes.: 1) das Verdienst, die Wohltat, Großmut (großmütige Tat) gegen jmd., magna eius in me, non dico officia, sed merita sunt, Cic.: dare et recipere merita, Cic.: quasi remunerans meritum, Liv. – 2) die Schuld, a) das Verschulden, die Verschuldung, merito populi Romani, Caes.: non meo quidem mehercules merito, Vatin. in Cic. ep.: nullo meo merito, Cic.: nullo meo in se merito, ohne etwas gegen ihn verschuldet zu haben, Liv.: quod ob meritum, Liv. – b) das Vergehen, Verbrechen, meriti sui in Harpago oblitus, Iustin. 1, 6, 8. – 3) übtr., a) das Verdienst, d.i. der Wert, die Wichtigkeit, die Bedeutung, quo sit merito quaeque notata dies, Ov.: loci, Mart.: agri, mellis, Pallad. – b) die Beschaffenheit, morborum, Fulg. myth. 3, 8.
-
3 meritum
meritum, ī, n. (mereo), I) der Verdienst, Lohn, nil suave meritum est, Ter. Phorm. 305. – euphem. wie unser Lohn = Strafe, delictorum, Tert. apol. 21: meritum reportare, Apul. met. 8, 28 in.: merita invenire, Sall. hist. fr. 1, 48 (51), 16. – II) das Verdienst, d.i. jede Handlung, wodurch man sich Ansprüche auf Dank od. Belohnung erwirbt, A) im allg.: ingens m., Sen. u.a., ingentia merita, Liv. u.a.: pro cuiusque merito, Liv.: pro singulari eorum merito, Cic.: ex merito, Tac.: magnitudo tuorum erga me meritorum, Cic.: meritum ingens in alqm, Curt.: ob merita eius erga rem publicam, Inscr.: merito tuo feci, Cic. – B) insbes.: 1) das Verdienst, die Wohltat, Großmut (großmütige Tat) gegen jmd., magna eius in me, non dico officia, sed merita sunt, Cic.: dare et recipere merita, Cic.: quasi remunerans meritum, Liv. – 2) die Schuld, a) das Verschulden, die Verschuldung, merito populi Romani, Caes.: non meo quidem mehercules merito, Vatin. in Cic. ep.: nullo meo merito, Cic.: nullo meo in se merito, ohne etwas gegen ihn verschuldet zu haben, Liv.: quod ob meritum, Liv. – b) das Vergehen, Verbrechen, meriti sui in Harpago oblitus, Iustin. 1, 6, 8. – 3) übtr., a) das Verdienst, d.i. der Wert, die Wichtigkeit, die Bedeutung, quo sit merito quaeque notata dies, Ov.: loci, Mart.: agri, mellis, Pallad. – b) die Beschaffenheit, morborum, Fulg.————myth. 3, 8. -
4 meritum
meritum meritum, i n заслуга -
5 meritum
meritum meritum, i n вина -
6 meritum
meritum meritum, i n наказание -
7 meritum
meritum meritum, i n услуга -
8 meritum
meritum ī, n [P. n. of mero], a merit, service, kindness, benefit, favor: pro merito ab illo tibi referri gratia, T.: nobis ob merita sua carus, S.: pro singulari eorum merito: merito tuo feci, as you deserved: ex merito, Ta.: recordatio ingentium meritorum, L.: meritis pro talibus, V.: magna in me.— Demerit, blame, fault, offence: merito hoc meo videtur factum? T.: a me nullo meo merito alienus, by no fault of mine: nullo meo in se merito, no offence against him, L.: Leniter, ex merito quicquid patiare, ferendum est, O.— Merit, worth, value, importance: quo sit merito quaeque notata dies, O.: sume superbiam Quaesitam meritis, H.* * *merit, service; value, due reward -
9 meritum
mĕrĭtum, i, n., v. mereo fin. B. 1. -
10 Meritum
-
11 meritum
n inv. sgt książk. essence- meritum sprawy/sporu/kwestii the essence a. heart of the matter/conflict/problem- przejść do meritum to get a. go to the heart of the matter* * *- um; -a; nt* * *n.sing. indecl. pl. -ta Gen. - tów (= istota) crux, the heart of the matter.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > meritum
-
12 meritum
-
13 meritum
-
14 meritum
-
15 Meritum
-
16 meritum
ī n. [ mereo ]1) заработок, вознаграждение (m. reportare Ap)2) возмездие, воздаяние, кара (merita invenire Sl; m. delictorum Tert)3) заслугаpro (ex) merĭto C, L, Ap, O, T — по заслугам, заслуженно4) услуга, благодеяние (m. alicujus erga aliquem C; dare et recipere merita C)5) вина, провинность, проступок6) юр. претензия (m. hereditatis accipiendae Dig)7) ценность, важность, значение (agri Pall; grande loci m. M)8) юр. сущность, существо ( causae CJ) -
17 meritum
сущ.• вещество• суть* * *☼ книжн. суть ž, сущность ž+sedno, istota
* * *с книжн.суть ż, су́щность żSyn: -
18 meritum
meritus, см. merere.Латинско-русский словарь к источникам римского права > meritum
-
19 meritum
-
20 Meritum
n <-s,..ten> высок см Verdienst
См. также в других словарях:
meritum — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n V, lm M. meritumta {{/stl 8}}{{stl 7}} istotna, zasadnicza treść sprawy, którą się rozpatruje, odrzucając kwestie formalne; istota zagadnienia, sedno : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przejść w dyskusji do meritum sprawy. Nie wdawać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
meritum — mèritum m DEFINICIJA 1. ono što se izriče i cijeni kao djelo ili postupak; zasluga, odlika, vrijednost 2. ono što je najvažnije u čemu; bit, srž [meritum stvari] 3. pravn. glavni predmet spora ETIMOLOGIJA lat.: čin vrijedan hvale (ili pokude) ←… … Hrvatski jezični portal
Merĭtum — (lat.), Verdienst; in der Theologie besonders vom Verdienst des Menschen vor Gott verstanden, das die römische Kirche innerhalb gewisser Schranken zuläßt, die evangelischen Kirchen aber durchaus verwerfen. Über den Begriff des M. erhob sich im 5 … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Meritum — Merĭtum (lat.), Verdienst, in der kath. Theologie bes. das Verdienst des Menschen vor Gott … Kleines Konversations-Lexikon
meritum — index merit Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Meritum — Das Wort Meriten wurde in der Bedeutung „Verdienste“ im 16. Jahrhundert aus dem gleichbedeutenden französischen mérite entlehnt. Das französische Wort wiederum geht auf das lateinische meritum zurück.[1] Meritum ist in der Bedeutung „Verdienst,… … Deutsch Wikipedia
Meritum — Me|ri|tum 〈n.; s, ri|ten〉 1. das Verdienst 2. 〈Rel.〉 Verdienst vor Gott durch gute Werke ● seine sportlichen Meriten hat er sich in zahllosen Wettkämpfen verdient [lat.] * * * Me|ri|tum, das; s, …iten <meist Pl.> [frz. mérite < lat.… … Universal-Lexikon
meritum — n VI; lm M. meritumta, D. meritumtów książk. «zasadniczy przedmiot sprawy, w przeciwieństwie do kwestii formalnych; właściwa sprawa, istotna treść czegoś» Nie wnikać w meritum sporu. Zbadać meritum sprawy. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
Meritum — Me|ri|tum das; s, ...iten (meist Plur.) z. T. unter Einfluss von gleichbed. fr. mérite aus lat. meritum zu mereri »sich verdient machen«> das Verdienst … Das große Fremdwörterbuch
Meritum — Me|ri|tum 〈n.; Gen.: s, Pl.: ri|ten〉 1. das Verdienst 2. 〈Rel.〉 Verdienst vor Gott durch gute Werke [Etym.: lat.; zu merere »verdienen«] … Lexikalische Deutsches Wörterbuch
Meritum — Me|ri|tum, das; s, ...iten meist Plural (das Verdienst) … Die deutsche Rechtschreibung