-
1 lingua
, ae fязык -
2 Lingua Tertii Imperii
Latin: LTIУниверсальный русско-английский словарь > Lingua Tertii Imperii
-
3 язык
lingua, ae f -
4 язык
Русско-итальянский медицинский словарь с указателями русских и латинских терминов > язык
-
5 язык
lingua ae, f -
6 лингва франка
lingua franca имя существительное: -
7 смешанный язык
lingua franca имя существительное: -
8 лингва
-
9 общепринятый язык
Русско-английский словарь по машиностроению > общепринятый язык
-
10 азербайджанский язык
língua azerbaijana, azerbaijano m -
11 албанский язык
língua albanesa, albanês m -
12 английский язык
língua inglesa, inglês m -
13 арабский язык
língua árabe, árabe m -
14 армянский язык
língua arménia, arménio m -
15 белорусский язык
-
16 болгарский язык
língua búlgara, búlgaro m -
17 венгерский язык
língua húngara, húngaro m -
18 вьетнамский язык
-
19 длинный язык
-
20 живой язык
См. также в других словарях:
língua — s. f. 1. Órgão móvel da cavidade bucal. 2. [Linguística] Sistema de comunicação comum a uma comunidade linguística. 3. Tromba dos insetos lepidópteros. 4. Fiel da balança. 5. Parte estreita e comprida de terra banhada lateralmente por água. 6. … … Dicionário da Língua Portuguesa
lingua — / lingwa/ s.f. [lat. lingua ]. 1. (anat.) [organo della cavità orale dei vertebrati superiori, con funzione tattile e gustativa e, nell uomo, di articolazione dei suoni del linguaggio] ● Espressioni (con uso fig.): lingua biforcuta ➨ ❑; mala… … Enciclopedia Italiana
Lingua — ist der Familienname folgender Personen: Giorgio Lingua (* 1960), römisch katholischer Erzbischof und vatikanischer Diplomat Siehe auch: Lingua franca Lingua Franca Nova (LFN), Plansprache Pange lingua, Titel eines eucharistischen Hymnus, der dem … Deutsch Wikipedia
LINGUA — a λείχω, s. lingo, non omnibus animalibus uniformis. Plin. l. 11. c. 37. Tenuissima serpentibus et trisulca, vibrans, praelonga: lacertis bifidae et pilosas: vitulis quoque marinis duplex: sed supredictis capillamenti tenuitate: ceteris ad… … Hofmann J. Lexicon universale
lingua — LÍNGUA v. lingua franca. Trimis de tavi, 13.09.2007. Sursa: Neoficial … Dicționar Român
Lingua — Lin gua (l[i^][ng] gw[.a]), n.; pl. {Lingu[ae]} (l[i^][ng] gw[=e]). [L., the tongue.] (Zo[ o]l.) (a) A tongue. (b) A median process of the labium, at the under side of the mouth in insects, and serving as a tongue. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Lingua — (lat.), 1) Zunge; 2) Sprache. Daher L. romana rustica, s. Römische Sprache u. Romanische Sprachen … Pierer's Universal-Lexikon
Lingŭa — (lat. u. ital.), Zunge, Sprache. L. rustĭca (»bäurische Sprache«), das Vulgär oder Volkslatein des frühen Mittelalters (vgl. Lateinische Sprache, Romanische Sprachen). L. franca, verdorbenes Italienisch, das, zur Zeit der Herrschaft der… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Lingua — Lingŭa (lat., ital. und portug.), Zunge, Sprache; L. franca, das verdorbene Italienisch in der Levante, Verkehrssprache zwischen der dortigen einheimischen Bevölkerung und den Europäern … Kleines Konversations-Lexikon
lingua — término latino para lengua Diccionario ilustrado de Términos Médicos.. Alvaro Galiano. 2010 … Diccionario médico
lingua — index language Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary