Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

legitimus

  • 1 legitimus

    lēgĭtĭmus, a, um, adj. [lex; cf. Cic. Top. 8, 36], fixed or appointed by law, according to law, lawful, legal, legitimate.
    I.
    Lit.
    A.
    Adj.:

    dies is erat legitimus comitiis habendis,

    Cic. Verr. 2, 2, 52, § 128:

    legitimum imperium habere,

    id. Phil. 11, 10, 26:

    potestas,

    id. Tusc. 1, 30, 74:

    scriptum,

    id. Inv. 2, 43, 125:

    controversiae legitimae et civiles,

    which come under and are settled by the laws, id. Or. 34, 120: justus et legitimus hostis, a lawful adversary, as distinguished from pirates and other outlaws, id. Off. 3, 29, 109:

    aetas legitima ad petendam aedilitatem,

    Liv. 25, 2: horae, allowed by law (for transacting any business), Cic. Verr. 2, 1, 9, § 25:

    impedimentum,

    a legal impediment, id. Agr. 2, 9, 24:

    poena,

    Suet. Claud. 14:

    crimen,

    laid down in the laws, Dig. 47, 20, 3:

    filius (opp. nothus),

    legitimate, Quint. 3, 6, 72; 5, 14, 16;

    Mos. et Rom. Leg. Coll. 6, 4, 3: matrimonia,

    ib. 6, 4, 2:

    conjux,

    Ov. M. 10, 437:

    legitimis pactam junctamque tabellis amare,

    Juv. 6, 200.—
    B.
    Subst.: lēgĭtĭma, ōrum, n., usages prescribed by law, precepts (very rare):

    legitimis quibusdam confectis,

    Nep. Phoc. 4, 2:

    custodite legitima mea,

    precepts, statutes, Vulg. Lev. 18, 26; also in sing.:

    legitimum sempiternum erit,

    id. Exod. 28, 43.—
    II.
    Transf., in gen.
    A.
    l. q. legalis, of or belonging to the law, legal (post-Aug.):

    quaestiones,

    Quint. 3, 6, 72; 7, 3, 13:

    verba,

    Gell. 11, 1, 4:

    scientia, Just. Inst. prooem. § 4: actio injuriarum, Mos. et Rom. Leg. Coll. 2, 5, 5: judicia,

    Gai. Inst. 4, 103 sq. —
    B.
    Right, just, proper, appropriate (class.):

    numerus,

    Cic. Verr. 2, 5, 22, 57:

    in omnibus meis epistolis, legitima quaedam est accessio commendationis tuae,

    id. Fam. 7, 6, 1:

    illa oratorum propria et quasi legitima tractavit, ut delectaret, ut moveret, ut augeret, etc.,

    id. Brut. 21, 82:

    poëma facere,

    Hor. Ep. 2, 2, 109:

    sonus,

    id. A. P. 274:

    insania,

    Plin. 21, 31, 105, § 178:

    verba,

    Ov. F. 2, 527:

    partus,

    right, regular, Plin. 8, 43, 64, § 168; cf.:

    spectavit studiosissime pugiles, non legitimos et ordinarios modo, sed et catervarios, etc.,

    Suet. Aug. 45:

    olus,

    Plin. 22, 22, 38, § 80.—In neutr.: legitimum est, with a subject-clause, it is right, proper, suitable (post-Aug.):

    fistulas denum pedum longitudinis esse, legitimum est,

    Plin. 31, 6, 31, § 58; 33, 3, 20, § 64:

    seruntur lactucae anno toto: legitimum tamen, a bruma semen jacere,

    but the proper way is, id. 19, 8, 39, § 130.—Hence, adv.: lēgĭtĭmē.
    1.
    According to law, lawfully, legally, legitimately:

    is qui legitime procurator dicitur,

    Cic. Caecin. 20, 57:

    juste et legitime imperanti,

    id. Off. 1, 4, 13:

    non nisi legitime vult nubere,

    Juv. 10, 338.—
    2.
    Transf., duly, properly:

    faex legitime cocta,

    Plin. 23, 2, 31, § 64:

    studere,

    Tac. Or. 32:

    legitime fixis tabellis,

    Juv. 12, 100.

    Lewis & Short latin dictionary > legitimus

  • 2 legitimus

    legitimus legitimus, a, um законный

    Латинско-русский словарь > legitimus

  • 3 legitimus

    lēgitimus, a, um [ lex ]
    1) согласный с законами ( poena Nep); законный ( conjunx O); правомерный ( potestas C)
    2) юридический, правовой ( quaestiones Q)
    3) надлежащий, должный, приличный, изрядный (legitimo perfusus oleo Pt); правильный, настоящий (numerus C; verba O; poëma H)

    Латинско-русский словарь > legitimus

  • 4 legitimus

    lēgitimus (arch. legitumus), a, um (lex), I) durch die Gesetze bestimmt, -verordnet, gesetzmäßig, rechtmäßig, dies, controversia, impedimentum, hora, potestas, Cic.: aetas, Liv.: poena, Nep.: coniunx, Ov.: liberi, aus gesetzlicher Ehe, ehelich (Ggstz. nothi), Cic. u. Quint.: crimen, ICt.: imperium, v. Könige, Sall., in der Republik, Cic. – Plur. subst., legitima quaedam conficere, einige Förmlichkeiten, Nep. Phoc. 4, 2: custodite legitima mea, meine Satzungen, Vulg. Levit. 18, 26. – II) übtr., 1) (= legalis) das Gesetz betreffend, quaestiones, Quint. 3, 6, 71: status, Quint. 3, 6, 103: verba, Gell. 11, 1, 4. – 2) recht, a) = gehörig, gebührend, schicklich, numerus, Cic.: poëma, Hor.: verba, Ov.: finis (orationis), Quint.: vox, Ov.: legitimum est, es ist recht, gehört sich, schickt sich, Plin. – b) recht = richtig, regelrecht, echt, sonus, Hor.: olus, Plin.

    lateinisch-deutsches > legitimus

  • 5 legitimus

    lēgitimus (arch. legitumus), a, um (lex), I) durch die Gesetze bestimmt, -verordnet, gesetzmäßig, rechtmäßig, dies, controversia, impedimentum, hora, potestas, Cic.: aetas, Liv.: poena, Nep.: coniunx, Ov.: liberi, aus gesetzlicher Ehe, ehelich (Ggstz. nothi), Cic. u. Quint.: crimen, ICt.: imperium, v. Könige, Sall., in der Republik, Cic. – Plur. subst., legitima quaedam conficere, einige Förmlichkeiten, Nep. Phoc. 4, 2: custodite legitima mea, meine Satzungen, Vulg. Levit. 18, 26. – II) übtr., 1) (= legalis) das Gesetz betreffend, quaestiones, Quint. 3, 6, 71: status, Quint. 3, 6, 103: verba, Gell. 11, 1, 4. – 2) recht, a) = gehörig, gebührend, schicklich, numerus, Cic.: poëma, Hor.: verba, Ov.: finis (orationis), Quint.: vox, Ov.: legitimum est, es ist recht, gehört sich, schickt sich, Plin. – b) recht = richtig, regelrecht, echt, sonus, Hor.: olus, Plin.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > legitimus

  • 6 lēgitimus

        lēgitimus adj.    [lex], fixed by law, according to law, lawful, legal, legitimate: dies comitiis habendis: potestas: ad petendum aetas, of eligibility, L.: horae, allowed by law: coniunx, O.: Legitimis pactam iunctamque tabellis amare, Iu.— Plur n. as subst: legitimis quibusdam confectis, legal formalities, N.— Of the law, relating to law, legal: controversiae: impedimentum.— Regular, right, just, proper, appropriate: numerus: poëma, H.: verba, O.: hostis, regular (opp. pirates).
    * * *
    legitima, legitimum ADJ
    lawful, right; legitimate; real, genuine; just; proper

    Latin-English dictionary > lēgitimus

  • 7 legitimus

    -a/um adj A
    légitime

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > legitimus

  • 8 legitimus

    (adi.) legitime (adv.) 1) согласный с законами, законный, по гражданскому праву, напр. ius legit. прот. naturale (§ 14 I. 3, 1);

    conventio legit. = quae lege aliqua confimatur (1. 6 D. 2, 14. 1. 4 § 4 D. 27, 4. 1. 18 D. 46, 2. 1. 2 C. 5, 15);

    legit. actio (1. 2 § 6 D. 1, 2. 1. 14 § 3 D. 19, 5. 1. 19 D. 39, 1. 1. 22 § 2 D. 39, 3. 1. 32 pr. D. 35, 2);

    legit. accusatio (1. 11 § 9 D. 48, 5);

    poena (1. 7 § 1 D. 13, 1. 1. 1 § 3 D. 48, 12);

    legit. crimen (1. 3 § 2 D. 47, 10);

    legit. probationes (1. 25 pr. D. 22, 3. 1. 40 pr. D. 29, 1);

    actus legit. (1. 77 D. 50, 17. 1. 2 § 9 D. 38, 17, 1. 132 pr. D. 45, 1);

    cognatio legit. = civilis (1. 4 § 2. D. 38, 10);

    legit. uxor (1. 4 eod. 1. 7. 19 C. 5, 4. 1. 6 C. 5, 5. 1. 7. 8 C. 8, 47. 1. 19. 24 D. 1, 5);

    legitime quaesitus, прот. spurius (1. 3 § 2 D. 50, 2);

    legit. filius, liberi (1. 45 pr. D. 28, 6. 1. 6. 19. 23 § 2 C. 5, 4. 1. 35 D. 24, 1);

    legitimi curatores (Ulp. XII. 1);

    legitima indicia против. iudicia, quae imperio continentur (Gai. IV. 103 - 109);

    legit. aetas, = совершеннолетие (1. 27 D. 3, 5. 1. 32 § 2 D. 26, 2. 1. 1 pr. D. 27, 7. 1. 20 § 1 D. 34, 3. 1. 41 pr. D. 46, 1. 1. 28 § 2 D. 49, 1. 1. 2 C. 2, 41. 1. 12, C. 5, 37. 1. 1 C. 5, 70. 1. 10 C. 7, 62);

    dies legit, quibus appellare licet (1. 2 C. 7, 67. 1. 3 pr. D. 22, 1. cf. 1. 4 § 5 D. 42, 1. 1. 72 D. 3, 3. 1. 19 D. 4, 4. 1. 13 D. 8, 6. cf. 1. 5 D. 7, 1. 1. 24 D. 24, 1. 1. 10. 11 § 1 D. 3, 2);

    legit. usurae (1. 1 § 3 D. 20, 1. 1. 7 § 4. 7. 10 D. 26, 7. 1. 14-16 C. 4, 32);

    legit. modus usurarum (1. 2 § 8 D. 13, 4. cf. 1. 26 pr. D. 12, 6. 1. 10 § 3 D. 17, 1. 1. 8 D. 20, 2. 1. 13 § 26 D. 19, 1. 1. 34 pr. C. 8, 54. 1. 25 C. 5, 16. 1. 6 § 2 C. 6, 50);

    legit. portio, законная доля (1. 28. § 1. 33 pr. C. 3, 28. 1. 19 pr. D. 38, 2. 1. 1 C. 6, 5);

    partis legit. bon. poss. c. tab. (l. 1 C. 6, 13): legit. hereditas, наследство по закону (ab intestato). против. по завещанию (1. 7 pr. D. 4, 5. 1. 6 § 8. 1. 22 pr. D. 29, 4. 1. 16 pr. D. 34, 9. 1. 7 pr. D. 38, 6. 1. 2 pr. 1. 4 D. 38, 7. 1. 2 § 3. 4. 1. 3 § 1 seq. 1. 4 seq. D. 38, 16. 1. 1 § 3. 5. 8 D. 38, 17);

    ius legitim. hereditatum (1. 37 D. 28, 6. 1. 3 § 2 D. 17, 2. 1. 1 § 9 D. 29, 4. 1. 22 D. 37, 14. 1. 6 § 1 D. 37, 1. 1. 11 § 1 D. 37, 4. 1. 4 C. 6, 38);

    legit. successiones (1. 11 C. 3, 28);

    legit. heres (1. 26 D. 3, 5. 1. 6 pr. D. 5, 2. 1. 1. 2 § 4 D. 38, 17. 1. 1 pr. D. 38, 15. 1. 2 pr. D. 38, 16. 1. 1 § 9 D. 38, 8. 1. 5 eod.);

    successores legit, прот. honorarii (1. 6 § 1 D. 36, 1);

    legit. tutela, legit. tutor (tit. I. 1, 15. 17. 18. D. 26, 4. C. 5, 30. 1. 12 § 1 D. 26, 7. 1. 7 § 1 D. 27, 10. 1. 16 § 1 D. 28, 6);

    legit. testamenti factio (1. 35 pr. C. 3, 28);

    legit. verbis (прот. Graecis verbis) dare tutores, libertates (1. 8 C. 5, 28. 1. 14 C. 7, 2);

    ususfr. legitime (прот. ex causa fideicommissi) alicuius factus (1. 3 D. 7, 6);

    latitudo (viae) legit. (1. 13 § 2 cf. 1. 8 D. 8, 3. 1. 14 D. 8, 2. 1. 3 § 1 D. 11, 8).

    2) относящийся к закону, к праву: legit. opus (prooem. I. § 7);

    legit. scientia (§ 4 eod. 1. 2 § 9 C. 1, 17); также сведущий в законах (1. 2 § 9 eod.).

    3) светский (1. 35 § 5 C. 8, 54).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > legitimus

  • 9 legitimus

    , legitima, legitimum (m,f,n)
      законный

    Dictionary Latin-Russian new > legitimus

  • 10 legitima

    lēgĭtĭmus, a, um, adj. [lex; cf. Cic. Top. 8, 36], fixed or appointed by law, according to law, lawful, legal, legitimate.
    I.
    Lit.
    A.
    Adj.:

    dies is erat legitimus comitiis habendis,

    Cic. Verr. 2, 2, 52, § 128:

    legitimum imperium habere,

    id. Phil. 11, 10, 26:

    potestas,

    id. Tusc. 1, 30, 74:

    scriptum,

    id. Inv. 2, 43, 125:

    controversiae legitimae et civiles,

    which come under and are settled by the laws, id. Or. 34, 120: justus et legitimus hostis, a lawful adversary, as distinguished from pirates and other outlaws, id. Off. 3, 29, 109:

    aetas legitima ad petendam aedilitatem,

    Liv. 25, 2: horae, allowed by law (for transacting any business), Cic. Verr. 2, 1, 9, § 25:

    impedimentum,

    a legal impediment, id. Agr. 2, 9, 24:

    poena,

    Suet. Claud. 14:

    crimen,

    laid down in the laws, Dig. 47, 20, 3:

    filius (opp. nothus),

    legitimate, Quint. 3, 6, 72; 5, 14, 16;

    Mos. et Rom. Leg. Coll. 6, 4, 3: matrimonia,

    ib. 6, 4, 2:

    conjux,

    Ov. M. 10, 437:

    legitimis pactam junctamque tabellis amare,

    Juv. 6, 200.—
    B.
    Subst.: lēgĭtĭma, ōrum, n., usages prescribed by law, precepts (very rare):

    legitimis quibusdam confectis,

    Nep. Phoc. 4, 2:

    custodite legitima mea,

    precepts, statutes, Vulg. Lev. 18, 26; also in sing.:

    legitimum sempiternum erit,

    id. Exod. 28, 43.—
    II.
    Transf., in gen.
    A.
    l. q. legalis, of or belonging to the law, legal (post-Aug.):

    quaestiones,

    Quint. 3, 6, 72; 7, 3, 13:

    verba,

    Gell. 11, 1, 4:

    scientia, Just. Inst. prooem. § 4: actio injuriarum, Mos. et Rom. Leg. Coll. 2, 5, 5: judicia,

    Gai. Inst. 4, 103 sq. —
    B.
    Right, just, proper, appropriate (class.):

    numerus,

    Cic. Verr. 2, 5, 22, 57:

    in omnibus meis epistolis, legitima quaedam est accessio commendationis tuae,

    id. Fam. 7, 6, 1:

    illa oratorum propria et quasi legitima tractavit, ut delectaret, ut moveret, ut augeret, etc.,

    id. Brut. 21, 82:

    poëma facere,

    Hor. Ep. 2, 2, 109:

    sonus,

    id. A. P. 274:

    insania,

    Plin. 21, 31, 105, § 178:

    verba,

    Ov. F. 2, 527:

    partus,

    right, regular, Plin. 8, 43, 64, § 168; cf.:

    spectavit studiosissime pugiles, non legitimos et ordinarios modo, sed et catervarios, etc.,

    Suet. Aug. 45:

    olus,

    Plin. 22, 22, 38, § 80.—In neutr.: legitimum est, with a subject-clause, it is right, proper, suitable (post-Aug.):

    fistulas denum pedum longitudinis esse, legitimum est,

    Plin. 31, 6, 31, § 58; 33, 3, 20, § 64:

    seruntur lactucae anno toto: legitimum tamen, a bruma semen jacere,

    but the proper way is, id. 19, 8, 39, § 130.—Hence, adv.: lēgĭtĭmē.
    1.
    According to law, lawfully, legally, legitimately:

    is qui legitime procurator dicitur,

    Cic. Caecin. 20, 57:

    juste et legitime imperanti,

    id. Off. 1, 4, 13:

    non nisi legitime vult nubere,

    Juv. 10, 338.—
    2.
    Transf., duly, properly:

    faex legitime cocta,

    Plin. 23, 2, 31, § 64:

    studere,

    Tac. Or. 32:

    legitime fixis tabellis,

    Juv. 12, 100.

    Lewis & Short latin dictionary > legitima

  • 11 illegitimus

    il-lēgitimus (in-lēgitimus), a, um, ungesetzlich, gesetzwidrig, unerlaubt, Paul. sent. 5, 4, 15.

    lateinisch-deutsches > illegitimus

  • 12 legitime

    lēgĭtĭmē, adv. [legitimus] [st1]1 [-] conformément aux lois, légalement, légitimement. --- Cic. Off. 1, 13 ; 57 ; Juv. 10, 338. [st1]2 [-] convenablement, comme il faut. --- Tac. D. 32 ; Plin. 23, 64.
    * * *
    lēgĭtĭmē, adv. [legitimus] [st1]1 [-] conformément aux lois, légalement, légitimement. --- Cic. Off. 1, 13 ; 57 ; Juv. 10, 338. [st1]2 [-] convenablement, comme il faut. --- Tac. D. 32 ; Plin. 23, 64.
    * * *
        Legitime, pen. corr. Aduerbium. Cic. Selon la loy, Legitimement, Justement, Selon droict et raison.

    Dictionarium latinogallicum > legitime

  • 13 leguleius

    lēgŭlēĭus, ĭi, m. [lex] procédurier. --- Cic. de Or. 1, 236 ; Quint. 12, 3, 11.
    * * *
    lēgŭlēĭus, ĭi, m. [lex] procédurier. --- Cic. de Or. 1, 236 ; Quint. 12, 3, 11.
    * * *
        Leguleius, leguleii. Cicero. Qui scait les loix, et coustume de son pays, Qui scait les loix plus par ruse, que par science et congnoissance de droict.
    \
        Legitimus, pen. corr. Adiectiuum. Qui est selon la loy, Juste, Legitime, Tel que de raison.
    \
        Dies legitimus comitiis habendis. Cic. Ordonné par la loy.
    \
        Legitimi dies. Budaeus. Delaiz donnez par la loy, Delaiz competens.

    Dictionarium latinogallicum > leguleius

  • 14 illegitimus

    il-lēgitimus (in-lēgitimus), a, um, ungesetzlich, gesetzwidrig, unerlaubt, Paul. sent. 5, 4, 15.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > illegitimus

  • 15 nothus

    nŏthus, a, um, adj., = nothos, spurious, not genuine.
    I.
    Lit.
    A.
    Of persons, illegitimate, bastard, born out of wedlock (but of a known father; contra, spurius, of an unknown father: legitimus, born in wedlock):

    nothum qui non sit legitimus, Graeci vocant: Latinum rei nomen non habemus,

    Quint. 3, 6, 97; cf. Paul. ex Fest. p. 174 Müll.; Quint. 3, 6, 96; 7, 7, 10:

    Antiphaten... Thebanā de matre nothum Sarpedonis alti,

    Verg. A. 9, 697.—
    B.
    Of animals of a mixed breed, mongrel, Verg. A. 7, 283; Col. 8, 2, 13; Plin. 8, 1, 1, § 3.—
    II.
    Transf., not genuine, false, counterfeit ( poet. and in post-class. prose):

    lunaque sive notho fertur loca lumine lustrans, Sive suam proprio jactat de corpore lucem,

    i. e. borrowed, not its own, Lucr. 5, 575; so,

    lumen,

    Cat. 34, 15:

    Attis notha mulier,

    false, counterfeit, id. 63, 27:

    quojus genera (nominum) sunt tria, unum vernaculum ac domi natum, alterum adventicium, tertium nothum ex peregrino hic natum,

    Varr. L. L. 10, § 69 Müll.; so,

    notha nomina,

    id. ib. 10, §

    70: nothae atque adulterae lectiones,

    Arn. 5, 182.

    Lewis & Short latin dictionary > nothus

  • 16 legitime

    lēgitimē [ legitimus ]
    1) законно, согласно с законами, правомерно (juste et l. C)
    2) надлежащим образом, как следует (l. studere T)

    Латинско-русский словарь > legitime

  • 17 senatus

    senātus, ūs (редко Pl, C, Sl ī) (dat. uī и ū) m. [ senex ]
    1) сенат, государственный совет Рима (при Ромуле из 100 членов, при Цезаре900, при Августе 600) (s. populusque Romanus C, Sl, L etc.)
    in senatum venire C — приходить в сенат, но тж. быть принятым в число сенаторов
    s. frequens C — многочисленное, т. е. правомочное собрание сената
    s. est — (или habetur) C etc. происходит заседание сената
    senatum alicui dare C, Sl etc. — дать кому-л. аудиенцию в сенате
    4) высший совещательный орган, совет старейшин у неримских народов (карфагенян, спартанцев и др.) Cs, L

    Латинско-русский словарь > senatus

  • 18 status

    I 1. a, um
    part. pf. к sisto
    2. adj.
    установленный, назначенный, определённый (dies L; tempus PM; caerimoniae G); постоянный, неизменный ( numinum vagantium ambitūs Ap)
    II status, ūs m. [ sto ]
    2) поза (minax H; signi C)
    3) рост, вышина (canis Col; plantae Pall)
    hostem statu movere L (e statu dimovere C) — выбить противника из позиции
    aliquem de statu movere (dejicere) C — привести кого-л. в замешательство
    5) (тж. s. rerum T) состояние, положение (caeli Col, L; civitatis C)
    pl. обстоятельства ( vitae C)
    6) обеспеченность, благосостояние ( nullum statum habere VP)
    7) гражданское состояние, сословие, звание, общественная ступень ( de statu declinare C)
    8) юр. и ритор.
    s. или s. causae C, Q — положение дела, состояние вопроса
    9) грам. глагольная форма Q
    10) (тж. legitimus s. Dig) совершеннолетие (мужчины), т. е. 25-летний возраст ( ad statum suum pervenire Dig)

    Латинско-русский словарь > status

  • 19 legitime

    lēgitimē, Adv. (legitimus), I) den Gesetzen gemäß, rechtmäßig, Cic. u. Iuven. – II) den Regeln der Kunst gemäß, regelrecht, Lact. de mort. persec. 13, 3. – III) übtr., gehörig, coquere, Plin.: studere, Tac. dial.

    lateinisch-deutsches > legitime

  • 20 naturalis

    nātūrālis, e (natura), I) zur Geburt gehörig, 1) im allg., Geburts-, loca, Geburtsteile, -glieder, Colum. – subst., nātūrāle, is, n., Geburtsteil, -glied, Cels., gew. im Plur., Cels., Iustin. u.a. – 2) insbes., durch Geburt geworden: a) leiblich (Ggstz. adoptivus), filius, Liv. u. Suet.: nepos, Suet.: avus, Vell. u. ICt.: filia, Corp. inscr. Lat. 2, 1213 (aber Cic. Phil. 3, 15 jetzt naturā pater). – b) außerehelich (Ggstz. legitimus), pater, frater, soror, ICt. – II) zur Natur gehörig, natürlich, Natur-, 1) von Natur entstanden, natürlich (Ggstz. fortuitus, s. Cic. part. or. 37), moles, Caes.: saxum, Colum.: situs (Veiorum), Liv.: aquae naturales, naturali virtute medentes, Cael. Aur.: naturalia lavacra calidiora, Th. Prisc.: dah. von der Natur verliehen, natürlich, angeboren, motus, Cic.: notio, Cic.: bonitas, Nep.: sensus (Gefühl), Ambros.: alci naturale est mit folg. ut u. Konj., es ist bei jmd. ein Naturfehler, daß er usw., Plin. 11, 144. – neutr. subst.: a) ein natürliches Bedürfnis, per simulationem naturalis cuiusdam urgentis, unter dem Vorgeben, ein drängendes nat. Bed. zu befriedigen, Amm. 30, 1, 20. – b) eine natürliche Gabe od. Anlage, si quid naturale forte non habeant, Cic. de or. 1, 117. – 2) den Gesetzen der Natur gemäß, naturgemäß, natürlich, causae, Tac.: mors, Plin.: condicio fatorum, Iustin.: dies (Ggstz. dies civilis), Censor. – naturale est m. folg. ut u. Konj., Sen. ep. 116, 2 u. ad Polyb. 18, 7. Plin. 17, 12. Plin. ep. 4, 17, 3. – neutr. pl. subst., naturalia anteponantur non naturalibus, das Natürliche dem nicht Natürlichen, Cic. top. 69: sapiens causas naturalium et quaerit et novit, Sen. ep. 88, 26. – 3) die Natur betreffend, quaestiones, Cic.: philosophia, Naturphilosophie, Gell.: pars sapientiae, Naturlehre, Quint. – 4) natürlich = wirklich, im Gegensatz zum Erdichteten, philosophi duos Ioves fecerunt, unum naturalem, alterum fabulosum, Lact. 1, 11, 37. – / Superl. naturalissimus, Chalcid. Tim. 35 in.

    lateinisch-deutsches > naturalis

См. также в других словарях:

  • Legitimus — Légitimus Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Le patronyme de Légitimus a été porté ou est porté par plusieurs personnes : Hégésippe Jean Légitimus, fondateur du mouvement socialiste de …   Wikipédia en Français

  • legitimus — index justifiable, lawful, legal, licit Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Légitimus — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Le patronyme de Légitimus a été porté ou est porté par plusieurs personnes : Hégésippe Jean Légitimus, fondateur du mouvement socialiste de la… …   Wikipédia en Français

  • legitimus — /lajitamas/ Lawful; legitimate. Legitimus hxres et fllius est quern nuptix demonstrant, a lawful son and heir is he whom the marriage points out to be lawful …   Black's law dictionary

  • legitimus — /lajitamas/ Lawful; legitimate. Legitimus hxres et fllius est quern nuptix demonstrant, a lawful son and heir is he whom the marriage points out to be lawful …   Black's law dictionary

  • Légitimus, Pascal — (March 13, 1959, Paris, France )    The grandson of actress Darling Légitimus (1907 1999) and the son of actor Théo Légitimus (b. 1929), he was a member of famous comedy team Les Incon­nus, which was created in 1984 and became popular with French …   Encyclopedia of French film directors

  • legitimus — (лат.) законный …   Словарь ботанических терминов

  • legitimus — Lawful; legitimate …   Ballentine's law dictionary

  • Legitimus haeres et filius est quern nuptiae demonstrant — The lawful son and heir is he whom the marriage shows to be such …   Ballentine's law dictionary

  • Pascal Légitimus — Pour les articles homonymes, voir Légitimus. Pascal Légitimus …   Wikipédia en Français

  • Gésip Légitimus — Pour les articles homonymes, voir Légitimus. Gésip Légitimus Données clés Nom de naissance Victor Hégésippe Légitimus Surnom Gésip Naissance 22 août 1930 Paris ( …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»