Перевод: с латинского на русский

с русского на латинский

legitimus

  • 1 legitimus

    legitimus legitimus, a, um законный

    Латинско-русский словарь > legitimus

  • 2 legitimus

    lēgitimus, a, um [ lex ]
    1) согласный с законами ( poena Nep); законный ( conjunx O); правомерный ( potestas C)
    2) юридический, правовой ( quaestiones Q)
    3) надлежащий, должный, приличный, изрядный (legitimo perfusus oleo Pt); правильный, настоящий (numerus C; verba O; poëma H)

    Латинско-русский словарь > legitimus

  • 3 legitimus

    (adi.) legitime (adv.) 1) согласный с законами, законный, по гражданскому праву, напр. ius legit. прот. naturale (§ 14 I. 3, 1);

    conventio legit. = quae lege aliqua confimatur (1. 6 D. 2, 14. 1. 4 § 4 D. 27, 4. 1. 18 D. 46, 2. 1. 2 C. 5, 15);

    legit. actio (1. 2 § 6 D. 1, 2. 1. 14 § 3 D. 19, 5. 1. 19 D. 39, 1. 1. 22 § 2 D. 39, 3. 1. 32 pr. D. 35, 2);

    legit. accusatio (1. 11 § 9 D. 48, 5);

    poena (1. 7 § 1 D. 13, 1. 1. 1 § 3 D. 48, 12);

    legit. crimen (1. 3 § 2 D. 47, 10);

    legit. probationes (1. 25 pr. D. 22, 3. 1. 40 pr. D. 29, 1);

    actus legit. (1. 77 D. 50, 17. 1. 2 § 9 D. 38, 17, 1. 132 pr. D. 45, 1);

    cognatio legit. = civilis (1. 4 § 2. D. 38, 10);

    legit. uxor (1. 4 eod. 1. 7. 19 C. 5, 4. 1. 6 C. 5, 5. 1. 7. 8 C. 8, 47. 1. 19. 24 D. 1, 5);

    legitime quaesitus, прот. spurius (1. 3 § 2 D. 50, 2);

    legit. filius, liberi (1. 45 pr. D. 28, 6. 1. 6. 19. 23 § 2 C. 5, 4. 1. 35 D. 24, 1);

    legitimi curatores (Ulp. XII. 1);

    legitima indicia против. iudicia, quae imperio continentur (Gai. IV. 103 - 109);

    legit. aetas, = совершеннолетие (1. 27 D. 3, 5. 1. 32 § 2 D. 26, 2. 1. 1 pr. D. 27, 7. 1. 20 § 1 D. 34, 3. 1. 41 pr. D. 46, 1. 1. 28 § 2 D. 49, 1. 1. 2 C. 2, 41. 1. 12, C. 5, 37. 1. 1 C. 5, 70. 1. 10 C. 7, 62);

    dies legit, quibus appellare licet (1. 2 C. 7, 67. 1. 3 pr. D. 22, 1. cf. 1. 4 § 5 D. 42, 1. 1. 72 D. 3, 3. 1. 19 D. 4, 4. 1. 13 D. 8, 6. cf. 1. 5 D. 7, 1. 1. 24 D. 24, 1. 1. 10. 11 § 1 D. 3, 2);

    legit. usurae (1. 1 § 3 D. 20, 1. 1. 7 § 4. 7. 10 D. 26, 7. 1. 14-16 C. 4, 32);

    legit. modus usurarum (1. 2 § 8 D. 13, 4. cf. 1. 26 pr. D. 12, 6. 1. 10 § 3 D. 17, 1. 1. 8 D. 20, 2. 1. 13 § 26 D. 19, 1. 1. 34 pr. C. 8, 54. 1. 25 C. 5, 16. 1. 6 § 2 C. 6, 50);

    legit. portio, законная доля (1. 28. § 1. 33 pr. C. 3, 28. 1. 19 pr. D. 38, 2. 1. 1 C. 6, 5);

    partis legit. bon. poss. c. tab. (l. 1 C. 6, 13): legit. hereditas, наследство по закону (ab intestato). против. по завещанию (1. 7 pr. D. 4, 5. 1. 6 § 8. 1. 22 pr. D. 29, 4. 1. 16 pr. D. 34, 9. 1. 7 pr. D. 38, 6. 1. 2 pr. 1. 4 D. 38, 7. 1. 2 § 3. 4. 1. 3 § 1 seq. 1. 4 seq. D. 38, 16. 1. 1 § 3. 5. 8 D. 38, 17);

    ius legitim. hereditatum (1. 37 D. 28, 6. 1. 3 § 2 D. 17, 2. 1. 1 § 9 D. 29, 4. 1. 22 D. 37, 14. 1. 6 § 1 D. 37, 1. 1. 11 § 1 D. 37, 4. 1. 4 C. 6, 38);

    legit. successiones (1. 11 C. 3, 28);

    legit. heres (1. 26 D. 3, 5. 1. 6 pr. D. 5, 2. 1. 1. 2 § 4 D. 38, 17. 1. 1 pr. D. 38, 15. 1. 2 pr. D. 38, 16. 1. 1 § 9 D. 38, 8. 1. 5 eod.);

    successores legit, прот. honorarii (1. 6 § 1 D. 36, 1);

    legit. tutela, legit. tutor (tit. I. 1, 15. 17. 18. D. 26, 4. C. 5, 30. 1. 12 § 1 D. 26, 7. 1. 7 § 1 D. 27, 10. 1. 16 § 1 D. 28, 6);

    legit. testamenti factio (1. 35 pr. C. 3, 28);

    legit. verbis (прот. Graecis verbis) dare tutores, libertates (1. 8 C. 5, 28. 1. 14 C. 7, 2);

    ususfr. legitime (прот. ex causa fideicommissi) alicuius factus (1. 3 D. 7, 6);

    latitudo (viae) legit. (1. 13 § 2 cf. 1. 8 D. 8, 3. 1. 14 D. 8, 2. 1. 3 § 1 D. 11, 8).

    2) относящийся к закону, к праву: legit. opus (prooem. I. § 7);

    legit. scientia (§ 4 eod. 1. 2 § 9 C. 1, 17); также сведущий в законах (1. 2 § 9 eod.).

    3) светский (1. 35 § 5 C. 8, 54).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > legitimus

  • 4 legitimus

    , legitima, legitimum (m,f,n)
      законный

    Dictionary Latin-Russian new > legitimus

  • 5 legitime

    lēgitimē [ legitimus ]
    1) законно, согласно с законами, правомерно (juste et l. C)
    2) надлежащим образом, как следует (l. studere T)

    Латинско-русский словарь > legitime

  • 6 senatus

    senātus, ūs (редко Pl, C, Sl ī) (dat. uī и ū) m. [ senex ]
    1) сенат, государственный совет Рима (при Ромуле из 100 членов, при Цезаре900, при Августе 600) (s. populusque Romanus C, Sl, L etc.)
    in senatum venire C — приходить в сенат, но тж. быть принятым в число сенаторов
    s. frequens C — многочисленное, т. е. правомочное собрание сената
    s. est — (или habetur) C etc. происходит заседание сената
    senatum alicui dare C, Sl etc. — дать кому-л. аудиенцию в сенате
    4) высший совещательный орган, совет старейшин у неримских народов (карфагенян, спартанцев и др.) Cs, L

    Латинско-русский словарь > senatus

  • 7 status

    I 1. a, um
    part. pf. к sisto
    2. adj.
    установленный, назначенный, определённый (dies L; tempus PM; caerimoniae G); постоянный, неизменный ( numinum vagantium ambitūs Ap)
    II status, ūs m. [ sto ]
    2) поза (minax H; signi C)
    3) рост, вышина (canis Col; plantae Pall)
    hostem statu movere L (e statu dimovere C) — выбить противника из позиции
    aliquem de statu movere (dejicere) C — привести кого-л. в замешательство
    5) (тж. s. rerum T) состояние, положение (caeli Col, L; civitatis C)
    pl. обстоятельства ( vitae C)
    6) обеспеченность, благосостояние ( nullum statum habere VP)
    7) гражданское состояние, сословие, звание, общественная ступень ( de statu declinare C)
    8) юр. и ритор.
    s. или s. causae C, Q — положение дела, состояние вопроса
    9) грам. глагольная форма Q
    10) (тж. legitimus s. Dig) совершеннолетие (мужчины), т. е. 25-летний возраст ( ad statum suum pervenire Dig)

    Латинско-русский словарь > status

  • 8 actus

    1) действие, акт, actum ad obligationem comparandam interponere (I. 2 § 5 D. 12, 1. 1. 1 § 21 D. 41, 2);

    actus prohibentis (1. 20 § 1 D. 43, 24);

    actus ex lege habitus (1. 12 D. 49, 1);

    actus legitimus (1. 77 D. 50, 17).

    2) дело, занятие, обязанность, должность (1. 4 § 4 D. 1, 16. 1. 8 pr. D. 48, 19. 1. 5 § 3 D. 50, 16). 3) управление, заведование, напр. actum gerere (1. 16 pr. D. 39, 4. 1. 99 § 2 D. 50, 16), administrare (1. 45 § 1 D. 3, 5. 1. 1. 2. C. 11, 36);

    actus rationem reddere (l. 19. 41 D. 26, 7. l. 1 § 3 D. 27, 1);

    ab actu removeri (1. 51 D. 46, 3).

    4) servitus praed. rusticorum, право прогонять скот и право проезда через чужую землю - ius agendi vel iumentum vel vehiculum (pr. I. 2, 3.I. 1 pr. D. 8, 3); также о самой дороге, reficere actum (1. 4 § 5 D. 8, 5).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > actus

  • 9 cessicius tutor

    так именуется опекун женщины, которому законный опекун (tutor legitimus) передал свое право, cessicia tutela (Gai. I, 168-72. Ulp. XI, 6-8, 17).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > cessicius tutor

  • 10 honorarius

    (adi.) 1) то, что делается ради чести или в честь кому-лб., honor. summa = honorarium (1. 1 § 12 D. 50, 13);

    honor. tutores, почетные опекуны, которые имеют только надзор над опекуном, управляющим опекой (tutor gerens) (1. 3 § 2 D. 26, 7. cf. 1. 60 § 2 D. 23, 2. 1. 14 §1 D. 46, 3);

    honor. codicilli, диплом на звание, на почетную должность;

    honor. dignitas;

    honorarii, лица, занимающие почетную должность: viri illustres, sine administratione honorariis decorati codicillis;

    tantum hononiriae digrdtatis adepti sunt (1. 3 § 2. C. 3, 24. 1. 2 C. 12, 8);

    honor. titulo illustrem dignitatem consecutus (1. 21 C. 1, 3);

    honor. consulatus insignibus decorari (1. 3 C. 12, 3).

    2) oсновывающийся на власти высшего сановника (magistratus): honor. jus обозначает совокупность постановлений, исходящих от высших сановников-римской магистратуры (§ 7 J. 1, 2. 1. 7 § 1. 1. 8 D. 1, 1. 1. 2 § 10. 12. D. 1, 2. 1. 52 § 6 D. 44, 7);

    actio honor., прот. civilis, legitima (1. 1 § 1 D. 6, 2. 1. 32 pr. D. 35, 2. 1. 25 § 2. 1. 35 pr. D. 44, 7. 1. 11 D. 46, 1. 1. 178 § 3 D. 50, 16);

    obligatio honor. (1. 5. pr. D. 20, 1. 1. 1. § 1 D. 46, 2. 1. 8 § 4 D. 46, 4);

    successor honor., прот. heres, legitimus succ. (1. 7 § 9 D. 6, 2. 1. 24 § 1 D. 10, 2. 1. 9 § 6 D. 11, 1. 1. 10 D. 16, 1. 1. 6 § 1 D. 36, 1. 1. 1 § 8 D. 36, 3. 1. 1. C. 5, 73).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > honorarius

  • 11 iustus

    (adi.) iuste (adv.) сообразный с правом, а) законный, справедливый, основательный;

    iuste, не без основания, справедливо, напр. i. metus (1. 7 § 1 D. 4, 2. 1. 43 D. 39, 6);

    i. timor mortis (1. 3 D. 4, 6);

    vani timoris i. excusatio non est (1. 184 D. 50, 17);

    i. dolor (1. 3 § 3 D. 29, 5. 1. 38 § 8 D. 48, 5. 1. 4 C. 9, 9);

    i. causa errandi, erroris (1. 16 § 2 D. 38, 2. 1. 11 D. 41, 4);

    i. error (1. 2 D. 4, 1. 1. 11 § 10 D. 11, 1. 1. 50 pr. D. 41, 2. 1. 44 pr. D. 41, 3);

    i. causa ignorantiae, i. ignorantia (1. 66 § 1 D. 6, 1. 1. 89 § 7 D. 31. 1. 15 § 5 D. 43, 24. 1. 42 D. 50, 17);

    i. ratione motum donare (1. 7 § 1 D. 39, 5);

    i. ratione opinari (1. 11 § 3 D. 11, 1);

    iuste putare, credere (1. 21 D. 15, 3. 1. 1 § 8 D. 25, 4);

    ex i. causa abesse (1. 19 pr. 1. 20. 28 § 3. 1. 29. 36 D. 40, 5);

    i. causa excusationis (1. 25 D. 17, 1. 1. 37 pr. D. 27, 1);

    i. causa traditionis (1. 3 § 1 D. 6, 2. 1. 35 D. 10, 2. 1. 7 § 3. 4. 8 D. 10, 3. 1. 24 D. 41, 2. 1. 2. 3 pr. D. 43, 17);

    b) на основании закона;

    iuste, законно, i. possessor (1. 31 § 2 D. 5, 3. 1. 7 § 3 D. 6, 2);

    iuste possidere (1. 22 § 1 D. 9, 4. 1. 3 § 5. 1. 11 D. 41, 2. 1. 4 § 12 D. 41, 3. 1. 1 pr. D. 41, 9);

    i. retentio (1. 55 § 4 D. 47, 2);

    repetitio (1. 31 § 1 D. 16, 3);

    exceptio (1. 66 D. 50, 17);

    i. rem postulare (1. 39 pr. D. 21, 2);

    i. querela (1. 11 § 2 D. 48, 8);

    iuste queri (1. 6 D. 38, 6);

    deprecari (1. 2 D. 1, 6);

    exigere (1. 24 D. 42, 8. 1. 24 pr. D. 22, 1);

    contradicere (1. 14 D. 40, 5. 1. 3 C. 40, 16);

    i. accusator (1. 2 § 9 D. 48, 5);

    i. appellatio;

    non iuste appellare (1. 21 § 2 D. 49, 1);

    i. sententia (1. 21 D. 3, 2);

    iustissime edicere (1. 7 pr. D. 3, 4);

    i. interpretatio (1. 201 D. 50, 16);

    i. pactum (1. 52 § 2 D. 2, 14);

    i. conventio, i. causa conventionis (1. 5 § 2 D. 18, 5. 1. 18 D. 23, 4); особ. по гражданскому праву = legitimus, напр. iustas nuptias inter se cives Rom. contrahunt, qui secundum praecepta legum cogunt (pr. J. 1, 10);

    i. matrimonium (1. 13 D. 34, 9. 1. un. pr. D. 38, 11. cf. Ulp. V, 3);

    i. uxor (1. 31 D. 23, 2. 1. 28 § 3. D. 28, 2. 1. 65 § 1 D. 23, 2. 1. 1 pr. D. 38, 4. 1. 6 C. 5, 5. 1. 5 § 2 D. 1, 5. 1. 17 § 3 D. 1, 7);

    iuste procreati, i. liberi, прот. vulgo quaesiti (1. 4 § 3 D. 2, 4. 1. 2 § 1 D. 38, 17. 1. 12 D. 1, 5. 1. 2 pr. D. 1, 7);

    i. pater (1. 44 § 3 D. 23, 2. 1. 9 D. 50, 1), tutor (1. 27 pr. D. 26, 2);

    i. aetas, прот. pupillaris (1. 16 D. 49, 14. cf. 1. 50 § 6 D. 32. 1. 8 D. 12, 4. 1. 16 § 17 D. 36, 1. 1. 8 § 3 D. 40, 1. 1. 2 C. 7, 4. 1. 2 C. 3, 31. 1. 28 D. 9, 4. 1. 34 D. 45, 3. 1. 6 D. 1, 5. 1. 9 pr. D. 40, 2);

    i. dominii exceptio (1. 16 D. 6, 2. 1. 57 D. 17, 1);

    i. hereditas (1. 3 § 2 D. 17, 2);

    non i. testamentum (1. 3 D. 26, 3. 1. 22 D. 29, 2. 1. 1 pr. D. 28, 1);

    c) соответствующий, сообразный с обстоятельствами, напр. sumtus iusti (1. 6 § 1 D. 5, 4);

    iustam sumtus rationem egredi (1. 14 § 6 D. 11, 7. 1. 39 eod.);

    i. sepulcrum (1. 43 eod.);

    iusta facere mortuo (1. 2 D. 2, 4. 1. 20 § 1 D. 29, 2);

    d) соразмерный: iusto pretio rem aestimare (1. 10 § 2 D. 10, 3. 1. 16 § 9 D. 20, 1. 1. 36 pr. D. 24, 1. cf. 1. 3 § 5 D. 49, 14);

    pluris iusto vendere (1. 31 § 4 D. 40, 5. 1. 12 § 1 D. 23, 3. 1. 54 D. 31);

    e) справедливо поступающий: iudex i. (1. 14 § 13 D. 11, 7);

    iustius facere (1. 12 D. 28, 6).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > iustus

  • 12 nodus

    узел, в пер. см.: a) = затруднение, трудность: antiquae iurisdictionis difficillimi nodi (1. 23 pr. C. 4, 29);

    b) связь: legitimus adoptionis nodus (1. 10 pr. C. 8, 48).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > nodus

  • 13 tutela

    1) попечение, защита, оборона, tutelam alicuius spectare, ad tut. alicuius pertinere (1. 14 D. 1, 18. 1. 35 § 3 D. 32. 1. 30 D. 31. 1. 7 pr. D. 50, 10. 1. 7 § 16 D. 24, 3. 1. 15 D. 35, 1. 1. 2 § 1 D. 40, 15);

    iuris publici tut. (1. 14 C. 1, 9).

    2) в тесном смысле: tutela - опека;

    tutor, опекун, который имеет власть над малолетними (tit. I. 1, 13 seq. D. 26, 1 seq. C. 5, 28. seq. - 1. 1 pr. § 1 D. 26, 1);

    tutoris auctoritas (см. s. 5. cf. cura s. e.);

    tutela legitima, testamentaria, fiduciaria;

    tutor legitimus, testamentarius, dativus, fiduciarius, Atilianus, honorarius (см.);

    actio tutelae (tit. D. 27, 3

    4); также = curator minoris (1. 13 § 2 C. 9, 51);

    p. право отличало тк. tutela mulierum, опеку над женщинами (Gai, I. 144. 168. 190. II. 122).

    3) имущество несовершеннолетнего, которым управляет опекун (1. 5 pr. D. 26, 7);

    super pecunia tutelave (L. XII. tab. V. 3).

    4) in suam tut. venire, suae tut. fieri, для обозн. совершеннолетия (1. 9 § 1 eod. 1. 54 D. 28, 5).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > tutela

См. также в других словарях:

  • Legitimus — Légitimus Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Le patronyme de Légitimus a été porté ou est porté par plusieurs personnes : Hégésippe Jean Légitimus, fondateur du mouvement socialiste de …   Wikipédia en Français

  • legitimus — index justifiable, lawful, legal, licit Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Légitimus — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Le patronyme de Légitimus a été porté ou est porté par plusieurs personnes : Hégésippe Jean Légitimus, fondateur du mouvement socialiste de la… …   Wikipédia en Français

  • legitimus — /lajitamas/ Lawful; legitimate. Legitimus hxres et fllius est quern nuptix demonstrant, a lawful son and heir is he whom the marriage points out to be lawful …   Black's law dictionary

  • legitimus — /lajitamas/ Lawful; legitimate. Legitimus hxres et fllius est quern nuptix demonstrant, a lawful son and heir is he whom the marriage points out to be lawful …   Black's law dictionary

  • Légitimus, Pascal — (March 13, 1959, Paris, France )    The grandson of actress Darling Légitimus (1907 1999) and the son of actor Théo Légitimus (b. 1929), he was a member of famous comedy team Les Incon­nus, which was created in 1984 and became popular with French …   Encyclopedia of French film directors

  • legitimus — (лат.) законный …   Словарь ботанических терминов

  • legitimus — Lawful; legitimate …   Ballentine's law dictionary

  • Legitimus haeres et filius est quern nuptiae demonstrant — The lawful son and heir is he whom the marriage shows to be such …   Ballentine's law dictionary

  • Pascal Légitimus — Pour les articles homonymes, voir Légitimus. Pascal Légitimus …   Wikipédia en Français

  • Gésip Légitimus — Pour les articles homonymes, voir Légitimus. Gésip Légitimus Données clés Nom de naissance Victor Hégésippe Légitimus Surnom Gésip Naissance 22 août 1930 Paris ( …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»