Перевод: с латинского на русский

с русского на латинский

legitima

  • 1 legitima

    lēgitima, ōrum n.
    1) узаконенные правила, формальности ( legitĭma quaedam efficere Nep)
    2) предписания, уставы Vlg

    Латинско-русский словарь > legitima

  • 2 Polia legitima

    2. RUS
    4. DEU
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Polia legitima

  • 3 legitimus

    , legitima, legitimum (m,f,n)
      законный

    Dictionary Latin-Russian new > legitimus

  • 4 tutela

    tūtēla, ae f. [ tueor ]
    1) охрана (januae Pl; Capitolii PM)
    tutelam alicujus rei gerere Pl — нести охрану чего-л.
    2) защита, покровительство, оплот (t. et praesidium virtutis C)
    in tutelā alicujus esse C — находиться под чьей-л, защитой
    3) средство, лекарство (t. podagrae GF)
    4) забота, попечение ( tenuiorum Su); содержание, кормление, уход (t. boum Col)
    5) юр. опека
    in alicujus tutelam venire C — перейти под чью-л. опеку
    in suam tutelam (per)venire C, Nep, Dig, тж. suae tutelae fieri Sen — освободиться от чужой опеки, стать совершеннолетним (дееспособным)
    6) покровитель, защитник, страж ( templi O)
    t. Italiae H =Август
    t. Pelasgi nomĭnis OАхилл
    ita tutelam hujus loci habeam propitiam Pt — клянусь благосклонностью богов, покровительствующих этому дому
    8) опекаемый, питомец ( Deliae deae H)

    Латинско-русский словарь > tutela

  • 5 aetas

    1) век (1. 7 pr. D. 34, 5). 2) лета жизни, возраст, homines omnis aetatis (1. 7 § 12 D. 4, 4);

    pro incrementis aetatis, prout aetatem ampliaverit (1. 10 § 2. 1. 16 § 2 D. 34, 1);

    a prima aetate (1. 68 pr. D. 35, 2);

    aetas infantis, puerilis, pupillaris, pubes, minor, major, legitima;

    nuptiarum aetas (1. 24 C. 5, 4); иногда преклонный возраст, который освобождает от опеки (1. 1 § 2 D. 49, 8. 1. 11 D. 50, 5);

    defectus, fessus aetate (1. 3 § 7 D. 29, 5. 1. 5 D. 39, 6); с другой стороны, несовершеннолетие, aetatem egressus-intra aetatem (1. 39 pr. D. 4, 4);

    aetatis beneficium, auxilium, venia обозначают институт т. н. restitutio in integrum, основывающийся на несовершеннолетии (1. 6 D. 4, 1. 1. 7 § 5. 1. 20 pr. D. 4, 4. 1. 57 D. 10, 2);

    aetati subvenire, succurrere (1. 20 pr. D. 27, 3. 1. 108 D. 50, 17);

    miseratio aetatis (1. 37 § 1 D. 4, 4);

    aetatis lubrico captus (1. 11 § 5 eod.);

    ob aetatem lapsus (1. 1 § 5 D. 2, 13);

    perfecta aetas, совершеннолетие (1. 25 § 1 D. 22, 3. 1. 9 § 1. D. 27, 3); тоже robusta aetas (1. 15 § 6 D. 28, 5);

    venia aetatis, когда император признавал малолетнего, в знак милости, совершеннолетним (tit. C. 2, 45. 1. 5 pr. C. 2, 53).

    3) также относительно предметов, напр. aet. aedificiorum (l. 58 D. 30).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > aetas

  • 6 debere

    1) быть обязану, долженствовать, plerumque debet - licet etiam (1. 1 pr. D. 28, 5); (1. 2 D. 22, 6): (1. 8 9 § 5 D. 26, 7); (1. 59 § 3 D. 17, 1); (1. 7 § 3. 1. 39 D. 1, 7. 1. 74 D. 50, 17). 2) быть должным, быть обязану, debitum (subst.) долг;

    debitor, должник: debitrix, должница (1. 108 D. 50, 16. 1. 66 D. 50, 17. 1. 178 § 3 D. 50, 16. 1. 10-12 eod.);

    debitum ex quacunque causa (1. 1 § 6 1). 13, 5);

    debitor ex contractu - ex delicto (1. 14-16 pr. D. 5, 2);

    debitores ex administratione (1. 6 § 1 D. 50, 4); (1. 17. D. 44, 7);

    deberi ex testamento (1. 18 eod.); (1. 159 D. 50, 17);

    natuia debere, быть должным, на основании естественного обязательства (1. 47 D. 36, 1. 1. 84 § 1 D. 50, 17);

    natura debitum (1. 1 § 7 D. 13, 5);

    naturale - civile debitum (1. 40 § 3 D. 35, 1), naturales debitores (1. 16 § 4 D. 46, 1);

    usurarium debitum (1. 38 pr. D. 3, 5); (1. 1 D. 16, 2), (1. 9 pr. 1). 2, 14);

    debitum petere, exigere (1. 47 pr. eod. 1. 17 D. 2, 15);

    debere pecuniam (1. 10 D. 13, 4); (1. 1 § 1 D. 13, 5);

    eiusdem pecuniae debitores (l. 21 § 5 D. 2, 14);

    usurae debitae (1. 2 § 2 D. 46, 3); (1. 52 D. 4, 8);

    debere legata (1. 8 § 16 D. 5, 2); (1. 10 § 1. 2. 1. 51 § 3. 4 13. 40, 5);

    debere operas (1. 9 D. 38, 1);

    servitus debetur personae, praedio, fundo;

    iter, via debetur alicui (1. 27. 34 pr. D. 8, 3. 1. 2 § 1. 1. 9 D 8, 5. 1. 6 § 1. 1. 15 D. 8, 6);

    iter sepulcro debitum (1. 4 eod.); (1. 25 § 18 D. 10. 2); также о поземельных участках, обремененных сервитутами или отказами, источники употребляют "servitutem debere" (1. 6, 14. 21 D. 8, 2), "legata debere" (t. 13 § 6 D. 19, 1); наоборот, deberi, по отношению к лицам, обязанным к известному действию, iuri agrorum debitae personae (1. 7 § 1 C. 11, 7);

    omnes qui quolibet modo curiae iure debentur (1. 49 C. 10, 31); в 1. 50 eod. debita curia обозн. должность декуриона, которую следовало принять и исправлять.

    3) deberi, надлежать, следует по закону или на основании aequitas - non sic parentibus liberorum, ut liberis parentum hereditas debetur (1. 7 § 1 D. 38, 6); (1. 7 pr. D. 48, 20); (1. 4 D. 27, 10);

    debitam pietatem sequi (1. 19 D. 42, 8); (1. 8 § 11 D. 5, 2); (1. 8 § 8. eod. 1. 2 C. 3. 29);

    debita portio s. pars, законная доля (legitima), на которую имел право патрон относительно имущества отпущенника (1. 114 § 1 D. 30. 1. 28 D. 31. 1. 60 D. 36, 1. 1. 19 § 1. 1. 20 § 1. 24. 25. 41. 44. 45. D. 38, 2);

    debitum bonorum subsidium, законная доля детей (1. 5 C. 2, 29).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > debere

  • 7 falcidia

    1) закон, изданный в VIII веке римской эры (714 г.), на основании которого принято, что в отказы может быть назначаемо только три четверти всего наеледства, остальная четверть всегда должна быть оставлена наследнику. Наследник имел право сократить каждый отказ до суммы необходимой, чтобы очистить себе четвертую часть наследственной доли (Gai. II. 227. 254. Ulp. XXIV. 32. Paul. III. 8. tit. J. 2, 22. D. 35. 2. C. 6, 50). 2) sc. quarta, такая приходящаяся наследнику четвертая доля (1. 11 § 5. 6 1. 14 pr. 1. 21 § 1 D. cit.); Пегазианово сенатское постановление (Senatusconsultum Pegasianum) применяет закон Фальпидия к универсальным фидеикоммиссам, по которому heres fiduciarius получал право на вычет Фальцидиевой четверти (1. 1 § 19. 1. 61. 55. § 2. 1. 58 § 3 D. 36, 1); также выражение quarta Falcidia относится (до времен издания 18-й Нов. Юстиниана) к законной доле (portio legitima), которая простиралась до 1/4 доли наследства ab intestato (1. 8 § 9. 11. 14. D. 5, 2. 1. 5 § 3. 5. C. 9, 8).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > falcidia

  • 8 honorarius

    (adi.) 1) то, что делается ради чести или в честь кому-лб., honor. summa = honorarium (1. 1 § 12 D. 50, 13);

    honor. tutores, почетные опекуны, которые имеют только надзор над опекуном, управляющим опекой (tutor gerens) (1. 3 § 2 D. 26, 7. cf. 1. 60 § 2 D. 23, 2. 1. 14 §1 D. 46, 3);

    honor. codicilli, диплом на звание, на почетную должность;

    honor. dignitas;

    honorarii, лица, занимающие почетную должность: viri illustres, sine administratione honorariis decorati codicillis;

    tantum hononiriae digrdtatis adepti sunt (1. 3 § 2. C. 3, 24. 1. 2 C. 12, 8);

    honor. titulo illustrem dignitatem consecutus (1. 21 C. 1, 3);

    honor. consulatus insignibus decorari (1. 3 C. 12, 3).

    2) oсновывающийся на власти высшего сановника (magistratus): honor. jus обозначает совокупность постановлений, исходящих от высших сановников-римской магистратуры (§ 7 J. 1, 2. 1. 7 § 1. 1. 8 D. 1, 1. 1. 2 § 10. 12. D. 1, 2. 1. 52 § 6 D. 44, 7);

    actio honor., прот. civilis, legitima (1. 1 § 1 D. 6, 2. 1. 32 pr. D. 35, 2. 1. 25 § 2. 1. 35 pr. D. 44, 7. 1. 11 D. 46, 1. 1. 178 § 3 D. 50, 16);

    obligatio honor. (1. 5. pr. D. 20, 1. 1. 1. § 1 D. 46, 2. 1. 8 § 4 D. 46, 4);

    successor honor., прот. heres, legitimus succ. (1. 7 § 9 D. 6, 2. 1. 24 § 1 D. 10, 2. 1. 9 § 6 D. 11, 1. 1. 10 D. 16, 1. 1. 6 § 1 D. 36, 1. 1. 1 § 8 D. 36, 3. 1. 1. C. 5, 73).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > honorarius

  • 9 intestatus

    (adv.) Intestato (adv.) несделавший духовного завещания (pr. J. 3, 1. 1. 6 D. 26, 4. 1. 6 D. 29, 1. 1. 1 pr. D. 38, 16. 1. 64 D. 50, 16);

    intestato decedere (1. 37 D. 28, 6. 1. 19 pr. D. 29, 1. 1. 4 D. 38, 8. 1. 5 D. 38, 16. 1. 7 D. 15, 17);

    si intestato moritur (L. XII. tab. V. 4): (Gai. II. 167. 169); (1. 28 D. 28, 7. 1. 88 D. 46, 3. 1. 16 D. 29, 7. 1. 13 D. 5, 2. 1. 19 eod. 1. 4 pr. D. 28, 5. 1. 3 D. 28, 4. 1. 20 pr. D. 37, 4. 1. 41 pr. D. 29, 1. 1. 13 D. 5, 3);

    deferri bona (1. 42 § 1 D. 38, 2). Intestato и ab intestato, без завещания, ab intest. deferri hereditatem (1. 39 D. 29, 2. 1. 1 § 8 D. 37, 6. 1. 4 § 1 D. 40, 5);

    successio ab intest. = legitima (1. 14 pr. C. 6, 58. 1. 6 pr. D. 5, 2. 1. 19 eod. 1. 2 § 1 D. 28, 6. 1. 29 D. 40, 4);

    rem auferre (1. 12 pr. D. 28, 3).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > intestatus

  • 10 legitimus

    (adi.) legitime (adv.) 1) согласный с законами, законный, по гражданскому праву, напр. ius legit. прот. naturale (§ 14 I. 3, 1);

    conventio legit. = quae lege aliqua confimatur (1. 6 D. 2, 14. 1. 4 § 4 D. 27, 4. 1. 18 D. 46, 2. 1. 2 C. 5, 15);

    legit. actio (1. 2 § 6 D. 1, 2. 1. 14 § 3 D. 19, 5. 1. 19 D. 39, 1. 1. 22 § 2 D. 39, 3. 1. 32 pr. D. 35, 2);

    legit. accusatio (1. 11 § 9 D. 48, 5);

    poena (1. 7 § 1 D. 13, 1. 1. 1 § 3 D. 48, 12);

    legit. crimen (1. 3 § 2 D. 47, 10);

    legit. probationes (1. 25 pr. D. 22, 3. 1. 40 pr. D. 29, 1);

    actus legit. (1. 77 D. 50, 17. 1. 2 § 9 D. 38, 17, 1. 132 pr. D. 45, 1);

    cognatio legit. = civilis (1. 4 § 2. D. 38, 10);

    legit. uxor (1. 4 eod. 1. 7. 19 C. 5, 4. 1. 6 C. 5, 5. 1. 7. 8 C. 8, 47. 1. 19. 24 D. 1, 5);

    legitime quaesitus, прот. spurius (1. 3 § 2 D. 50, 2);

    legit. filius, liberi (1. 45 pr. D. 28, 6. 1. 6. 19. 23 § 2 C. 5, 4. 1. 35 D. 24, 1);

    legitimi curatores (Ulp. XII. 1);

    legitima indicia против. iudicia, quae imperio continentur (Gai. IV. 103 - 109);

    legit. aetas, = совершеннолетие (1. 27 D. 3, 5. 1. 32 § 2 D. 26, 2. 1. 1 pr. D. 27, 7. 1. 20 § 1 D. 34, 3. 1. 41 pr. D. 46, 1. 1. 28 § 2 D. 49, 1. 1. 2 C. 2, 41. 1. 12, C. 5, 37. 1. 1 C. 5, 70. 1. 10 C. 7, 62);

    dies legit, quibus appellare licet (1. 2 C. 7, 67. 1. 3 pr. D. 22, 1. cf. 1. 4 § 5 D. 42, 1. 1. 72 D. 3, 3. 1. 19 D. 4, 4. 1. 13 D. 8, 6. cf. 1. 5 D. 7, 1. 1. 24 D. 24, 1. 1. 10. 11 § 1 D. 3, 2);

    legit. usurae (1. 1 § 3 D. 20, 1. 1. 7 § 4. 7. 10 D. 26, 7. 1. 14-16 C. 4, 32);

    legit. modus usurarum (1. 2 § 8 D. 13, 4. cf. 1. 26 pr. D. 12, 6. 1. 10 § 3 D. 17, 1. 1. 8 D. 20, 2. 1. 13 § 26 D. 19, 1. 1. 34 pr. C. 8, 54. 1. 25 C. 5, 16. 1. 6 § 2 C. 6, 50);

    legit. portio, законная доля (1. 28. § 1. 33 pr. C. 3, 28. 1. 19 pr. D. 38, 2. 1. 1 C. 6, 5);

    partis legit. bon. poss. c. tab. (l. 1 C. 6, 13): legit. hereditas, наследство по закону (ab intestato). против. по завещанию (1. 7 pr. D. 4, 5. 1. 6 § 8. 1. 22 pr. D. 29, 4. 1. 16 pr. D. 34, 9. 1. 7 pr. D. 38, 6. 1. 2 pr. 1. 4 D. 38, 7. 1. 2 § 3. 4. 1. 3 § 1 seq. 1. 4 seq. D. 38, 16. 1. 1 § 3. 5. 8 D. 38, 17);

    ius legitim. hereditatum (1. 37 D. 28, 6. 1. 3 § 2 D. 17, 2. 1. 1 § 9 D. 29, 4. 1. 22 D. 37, 14. 1. 6 § 1 D. 37, 1. 1. 11 § 1 D. 37, 4. 1. 4 C. 6, 38);

    legit. successiones (1. 11 C. 3, 28);

    legit. heres (1. 26 D. 3, 5. 1. 6 pr. D. 5, 2. 1. 1. 2 § 4 D. 38, 17. 1. 1 pr. D. 38, 15. 1. 2 pr. D. 38, 16. 1. 1 § 9 D. 38, 8. 1. 5 eod.);

    successores legit, прот. honorarii (1. 6 § 1 D. 36, 1);

    legit. tutela, legit. tutor (tit. I. 1, 15. 17. 18. D. 26, 4. C. 5, 30. 1. 12 § 1 D. 26, 7. 1. 7 § 1 D. 27, 10. 1. 16 § 1 D. 28, 6);

    legit. testamenti factio (1. 35 pr. C. 3, 28);

    legit. verbis (прот. Graecis verbis) dare tutores, libertates (1. 8 C. 5, 28. 1. 14 C. 7, 2);

    ususfr. legitime (прот. ex causa fideicommissi) alicuius factus (1. 3 D. 7, 6);

    latitudo (viae) legit. (1. 13 § 2 cf. 1. 8 D. 8, 3. 1. 14 D. 8, 2. 1. 3 § 1 D. 11, 8).

    2) относящийся к закону, к праву: legit. opus (prooem. I. § 7);

    legit. scientia (§ 4 eod. 1. 2 § 9 C. 1, 17); также сведущий в законах (1. 2 § 9 eod.).

    3) светский (1. 35 § 5 C. 8, 54).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > legitimus

  • 11 linea

    1) шнур, margaritarum (1. 26 D. 35, 2. 1. 53 § 25 D. 47, 2. cf. 1. 27 § 30 D. 9, 2. 1. 40 § 2 D. 34, 4). 2) правило (1. 29 D. 41, 1). 3) линия родства (родственники по прямой и по боковой линии) (1. 9 D. 38, 10);

    qui ex transversa linea veniunt (1. 21 C. 3, 28. 1. 10 C. 5, 9. 1. 11 C. 6, 59. cf. 1. 2 C. 6, 61);

    linea legitima (1. 15 § 3 C. 6, 58. 1. 5 C. 8, 49. 1. 4 C. 10, 10).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > linea

  • 12 successio

    1) следование друг за другом: auctorum (iuris) succ. (1. 2 § 13 D. 1, 2). 2) bступление на чье-лб. место а) относительно известного права: per donationem succ. facta (1. 17 § 5 D. 2, 14);

    b) преемственность в имуществе умершего, как в одном целом, всеобщее преемство, ius successionis (1. 24. 208 D. 50, 16. Gai III. 7. sq. 12. 1. 3 pr. D. 37, 1);

    succ. legitima, ab intestato (1. 14 pr. C. 6, 58);

    c) вступление в место ближайшего наследника (1. 23 § 1. 1. 29 § 4 D. 28, 2. 1. 1 pr. D. 38, 9. 1. 194 D. 50, 17).

    3) наследство, наследственная масса, совокупность наследственных вещей (1. 1 C. 6, 20. 1. 5 § 3 C. 2, 53. 1. 4 C. 7, 34. 1. 10 C. 3, 36. 1. 21 C. 2, 3. 1. 1 C. 8, 3). 4) наследники (1. 38 § 7 D. 32. 1. 3 pr. § 2 C. 5, 9. 1. 30 C. 6, 42).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > successio

  • 13 tertullianum Sctum

    сенатское постановление времен императора Адриана, которое дало матери, если она имела, как ingenua ius trium liberorum, право наследования без завещания (legitima hereditas) после своих детей прежде всех дальнейших агнатов, но только после нисходящих (sui), отца и единокровных братьев (consanguineus frater), рядомь с агнатскими сестрами (soror consanguinea) умершего (tit. I. 3, 3 D. 38, 17).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > tertullianum Sctum

  • 14 tutela

    1) попечение, защита, оборона, tutelam alicuius spectare, ad tut. alicuius pertinere (1. 14 D. 1, 18. 1. 35 § 3 D. 32. 1. 30 D. 31. 1. 7 pr. D. 50, 10. 1. 7 § 16 D. 24, 3. 1. 15 D. 35, 1. 1. 2 § 1 D. 40, 15);

    iuris publici tut. (1. 14 C. 1, 9).

    2) в тесном смысле: tutela - опека;

    tutor, опекун, который имеет власть над малолетними (tit. I. 1, 13 seq. D. 26, 1 seq. C. 5, 28. seq. - 1. 1 pr. § 1 D. 26, 1);

    tutoris auctoritas (см. s. 5. cf. cura s. e.);

    tutela legitima, testamentaria, fiduciaria;

    tutor legitimus, testamentarius, dativus, fiduciarius, Atilianus, honorarius (см.);

    actio tutelae (tit. D. 27, 3

    4); также = curator minoris (1. 13 § 2 C. 9, 51);

    p. право отличало тк. tutela mulierum, опеку над женщинами (Gai, I. 144. 168. 190. II. 122).

    3) имущество несовершеннолетнего, которым управляет опекун (1. 5 pr. D. 26, 7);

    super pecunia tutelave (L. XII. tab. V. 3).

    4) in suam tut. venire, suae tut. fieri, для обозн. совершеннолетия (1. 9 § 1 eod. 1. 54 D. 28, 5).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > tutela

  • 15 usura

    рост, проценты - это вознаграждение, которое принадлежит лицу за предоставленное им пользование известным количеством заменимых вещей. Взимание процентов совершается по определенной мере (tit. D. 22, 1. C. 4, 32. 1. 7 § 9 D. 14, 6);

    us. legitima (1. 4 § 1 D. 22, 2);

    us. centesimae, semisses, quincunces, trientes, quadrantes, unciae (см.);

    us. ex mora (1. 12 § 9 D. 17, 1);

    pupillares (1. 7 § 9 seq. D. 26, 7);

    fiscales (1. 6 pr. D. 49, 14);

    rei iudicatae (tit. C. 7. 34. Gai. II. 280. IV. 23).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > usura

  • 16 usurae

    рост, проценты - это вознаграждение, которое принадлежит лицу за предоставленное им пользование известным количеством заменимых вещей. Взимание процентов совершается по определенной мере (tit. D. 22, 1. C. 4, 32. 1. 7 § 9 D. 14, 6);

    us. legitima (1. 4 § 1 D. 22, 2);

    us. centesimae, semisses, quincunces, trientes, quadrantes, unciae (см.);

    us. ex mora (1. 12 § 9 D. 17, 1);

    pupillares (1. 7 § 9 seq. D. 26, 7);

    fiscales (1. 6 pr. D. 49, 14);

    rei iudicatae (tit. C. 7. 34. Gai. II. 280. IV. 23).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > usurae

См. также в других словарях:

  • legitima — LEGITIMÁ, legitimez, vb. I. 1. tranz. şi refl. A( şi) stabili identitatea pe baza unui document legal. 2. tranz. A recunoaşte unui copil născut în afara căsătoriei drepturile de copil legitim. 3. tranz. A justifica, a îndreptăţi. – Din fr.… …   Dicționar Român

  • legítima — sustantivo femenino 1. Área: derecho Parte de la herencia de la que la persona que hace testamento no puede disponer libremente por corresponder según la ley a determinados herederos: A sus hijos sólo les ha dejado la legítima …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Legitĭma — (L. portio, lat.), Pflichttheil …   Pierer's Universal-Lexikon

  • legítima — s. f. 1.  [Direito] Parte da herança reservada por lei aos herdeiros ou descendentes em linha direta. 2.  [Marnotagem] Uma das divisões das salinas.   ‣ Etimologia: feminino de legítimo …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • legítima — f. ☛ V. legítimo …   Diccionario de la lengua española

  • Legítima — En el Derecho sucesorio, se llama Legítima a aquella porción de bienes de que el testador (persona que hace el testamento) no puede disponer por haberla reservado la Ley a determinados herederos, llamados por ello herederos forzosos o… …   Wikipedia Español

  • Legítima — ► sustantivo femenino 1 DERECHO Parte de la herencia de la que el testador no puede disponer libremente por haber sido asignada por la ley a determinados herederos. FRASEOLOGÍA legítima estricta DERECHO Parte de la herencia que debe dividirse con …   Enciclopedia Universal

  • legítima — s. esposa. ❙ «Los niños [...] ya están encordiando; odia la letanía rezongadora de su legítima...» Ladislao de Arriba, Cómo sobrevivir en un chalé adosado. ❙ «Entre semana, siempre que podía desmarcarse de su legítima, Molina se presentaba en el… …   Diccionario del Argot "El Sohez"

  • legítima — {{#}}{{LM L45716}}{{〓}} {{[}}legítima{{]}} ‹le·gí·ti·ma› {{《}}▍ s.f.{{》}} Véase {{L23599}}{{上}}legítimo, legítima{{下}} …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • legítima — sust. fem. Derecho. Porción de la herencia de que el testador no puede disponer libremente, por asignarla la ley a determinados herederos. legítima estricta …   Diccionario de Economía Alkona

  • legítima — sust. fem. Derecho. Porción de la herencia de que el testador no puede disponer libremente, por asignarla la ley a determinados herederos. legítima estricta …   Diccionario de Economía

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»