Перевод: с польского на русский

с русского на польский

kosztować

  • 1 kosztować

    глаг.
    • отведывать
    • пробовать
    • стоить
    * * *
    koszt|ować
    \kosztowaćowany несов. 1. стоить;

    ile \kosztowaćuje? сколько стоит?; to cię będzie drogo \kosztować это тебе дорого обойдётся; to go \kosztowaćowało życie это стоило ему жизни;

    2. (potraw, napojów itp.) пробовать
    +

    2. próbować

    * * *
    kosztowany несов.
    1) сто́ить

    ile kosztuje? — ско́лько сто́ит?

    to cię będzie drogo kosztować — э́то тебе́ до́рого обойдётся

    to go kosztowało życie — э́то сто́ило ему́ жи́зни

    2) (potraw, napojów itp.) про́бовать
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > kosztować

  • 2 słono kosztować

    разг. сто́ить больши́х де́нег

    Słownik polsko-rosyjski > słono kosztować

  • 3 słono

    солоно;

    ● \słono zapłacić разг. заплатить большие деньги (втридорога); \słono kosztować разг. стоить больших денег

    * * *
    со́лоно
    - słono kosztować

    Słownik polsko-rosyjski > słono

  • 4 smakować

    глаг.
    • нравиться
    • отведывать
    • пробовать
    * * *
    smak|ować
    \smakowaćowany несов. 1. отведывать, пробовать;
    2. w czym перен. находить удовольствие в чём; смаковать что; 3. тк. 3 л. или безл. быть вкусным, нравиться; to mi bardzo \smakowaćuje это мне очень нравится
    +

    1. kosztować 2. gustować

    * * *
    smakowany несов.
    1) отве́дывать, про́бовать
    2) w czym перен. находи́ть удово́льствие в чём; смакова́ть что
    3) тк. 3 л. или безл. быть вку́сным, нра́виться

    to mi bardzo smakuje — э́то мне о́чень нра́вится

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > smakować

  • 5 obchodzić się

    (postępować, posługiwać się) обходиться (обращаться)
    być obchodzonym, omijanym обходиться (страдательная форма к гл. «обходить»)
    kosztować разг. обходиться (стоить)
    zadowalać się, obywać się разг. обходиться (довольствоваться)
    * * *
    несов.
    1) ( wzajemnie) обходи́ть друг дру́га
    2) ( z kim) обходи́ться, обраща́ться, поступа́ть
    3) ( z czym) обходи́ться, обраща́ться с чем, по́льзоваться чем

    nie umie obchodzić się się z bronią — он не уме́ет обраща́ться с ору́жием

    4) обходи́ться, справля́ться
    5) czymś дово́льствоваться, удовлетворя́ться; ср. obejść się
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > obchodzić się

  • 6 stać

    глаг.
    • стать
    • стоять
    * * *
    стоять
    pojawić się, powstać гл. стать (возникнуть)
    wstać гл. стать (встать, подняться)
    kosztować гл. стать (обойтись)
    zatrzymać się гл. стать (остановиться)
    stanąć гл. стать (поместиться)
    stanąć, zacząć гл. стать (приступить)
    nastać, stać się, zostać, zrobić się гл. стать (сделаться)
    stanąć гл. стать (ступить)
    starczyć, wystarczyć гл. стать (хватить)
    budowa ciała, figura сущ. стать (телосложение)
    charakter сущ. стать (характер)
    * * *
    stoję, stoi, stój, stał несов. стоять;

    \stać na palcach стоять на носках (на цыпочках);

    fabryka stoi завод стоит (не работает);

    ● \stać otworem быть открытым (доступным); \stać na przeszkodzie (na zawadzie, na drodze) быть помехой, мешать, препятствовать;

    \stać na jakimś stanowisku (na gruncie czegoś) придерживаться какого-л. мнения; стоять на позиции чего-л.;

    \stać na uboczu (z boku, na boku) держаться в стороне; \stać przy swoim настаивать на своём;

    \stać przy kimś быть верным кому-л.;
    stój (stać)! стой!;

    \stać za pasem (za progiem) стоять у ворот (у порога);

    (nie) \stać kogoś na coś (не) по карману кому-л. что-л.
    * * *
    stoję, stoi, stój, stał несов.
    стоя́ть

    stać na palcach — стоя́ть на носка́х (на цы́почках)

    fabryka stoi — заво́д стои́т (не рабо́тает)

    - stać na przeszkodzie
    - stać na zawadzie
    - stać na drodze
    - stać na jakimś stanowisku
    - stać na gruncie czegoś
    - stać na uboczu
    - stać z boku
    - stać na boku
    - stać przy swoim
    - stać przy kimś
    - stój!
    - stać!
    - stać za pasem
    - stać za progiem
    - stać kogoś na coś

    Słownik polsko-rosyjski > stać

См. также в других словарях:

  • kosztować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kosztowaćtuję, kosztowaćtuje, kosztowaćany {{/stl 8}}– skosztować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} badać smak potraw, napojów, jedząc lub pijąc niewielką ich ilość; próbować : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kosztować — ndk IV, kosztowaćtuję, kosztowaćtujesz, kosztowaćtuj, kosztowaćował, kosztowaćowany 1. «stanowić wartość pieniężną, pociągać koszty, wymagać nakładu pieniędzy» Coś kosztuje drogo, tanio, mało, dużo, wiele. Urlop kosztował dwa tysiące złotych. Ile …   Słownik języka polskiego

  • kosztować — Coś drogo kogoś kosztuje, może kogoś drogo kosztować zob. drogo. Coś kosztuje kogoś wiele nerwów zob. nerwy 1 …   Słownik frazeologiczny

  • drogo — Coś drogo kogoś kosztuje, może kogoś drogo kosztować «ktoś może ponieść przykre konsekwencje czegoś, coś może wymagać od kogoś dużej ofiary, poświęcenia»: Musimy być czujni, Hans – mówiła – bo każda pomyłka może nas bardzo drogo kosztować...… …   Słownik frazeologiczny

  • коштовать — угощать; стоить , укр. коштувати, блр. коштоваць. Через польск. kosztowac из ср. в. н. kosten стоить; пробовать ; см. Бернекер 1, 586; Мi. ЕW 134; Преобр. I, 374 …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • uzbroić się — w cierpliwość «starać się być cierpliwym, opanowanym»: – Domyślam się, ile nerwów musiało ojca to czekanie kosztować. – Nieważne. Uzbroiłem się w cierpliwość. T. Breza, Urząd …   Słownik frazeologiczny

  • uzbrajać się — Uzbroić się w cierpliwość «starać się być cierpliwym, opanowanym»: – Domyślam się, ile nerwów musiało ojca to czekanie kosztować. – Nieważne. Uzbroiłem się w cierpliwość. T. Breza, Urząd …   Słownik frazeologiczny

  • drogo — drożej przysłów. od drogi w zn. 1 Kupić co drogo. To dla mnie za drogo. Wszystko tak drogo kosztuje. Zapłacić za coś drożej. ◊ Coś (np. przeoczenie, zaniedbanie) drogo kogoś kosztuje, może kogoś drogo kosztować «coś jest, może być przyczyną… …   Słownik języka polskiego

  • góra — ż IV, CMs. górze; lm D. gór 1. «w naukowej terminologii: wyniosłość skorupy ziemskiej powstała w wyniku działalności górotwórczej, wulkanicznej i procesów denudacyjnych; potocznie: każde większe wzniesienie terenu, odcinające się od niżej… …   Słownik języka polskiego

  • kosztowanie — n I rzecz. od kosztować …   Słownik języka polskiego

  • próbować — ndk IV, próbowaćbuję, próbowaćbujesz, próbowaćbuj, próbowaćował, próbowaćowany 1. «jeść lub pić coś w celu zbadania smaku; kosztować, smakować» Próbować potraw, sera, zupy, wina. 2. «sprawdzać wartość, jakość, stan czegoś, poddawać coś próbie;… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»