-
1 klapnąć
глаг.• плюхнуть* * *сов. 1. шлёпнуть; похлопать;\klapnąć ręką шлёпнуть рукой; \klapnąć po ramieniu похлопать по плечу;
2. разг. упасть; опуститься; плюхнуться;\klapnąć na krzesło опуститься на стул;
\klapnąć na podłogę упасть на пол+1. klepnąć 2. usiąść;
upaść* * *сов.1) шлёпнуть; похло́патьklapnąć ręką — шлёпнуть руко́й
klapnąć po ramieniu — похло́пать по плечу́
2) разг. упа́сть; опусти́ться; плю́хнутьсяklapnąć na krzesło — опусти́ться на стул
klapnąć na podłogę — упа́сть на́ пол
Syn: -
2 kłapnąć
-
3 pacnąć
глаг.• заляпать• хлопнуть* * *pacn|ąć4ęty сов. разг. 1. шлёпнуть; хлопнуть;2. (miękko upaść) шлёпнуться; 3. мазнуть, сделать мазок+1, 2. klapnąć 3. maznąć
* * *pacnięty сов. разг.1) шлёпнуть; хло́пнуть2) ( miękko upaść) шлёпнуться3) мазну́ть, сде́лать мазо́кSyn: -
4 klepnąć
сов. 1. хлопнуть, слегка ударить ладонью;2. разг. ляпнуть, сболтнуть+1. klapnąć 2. chlapnąć
* * *сов.1) хло́пнуть, слегка́ уда́рить ладо́нью2) разг. ля́пнуть, сболтну́тьSyn: -
5 plumpsen
plumpsen fam. vi (sn) zwalić się pf, klapnąć pf ( ins Bett na łóżko), rymnąć pf ( auf den Boden na ziemię); ins Wasser chlupnąć pf (in A do G)
См. также в других словарях:
klapnąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}klapać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}klapnąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} upaść, paść bezwładnie na coś, usiąść lub usiąść ciężko na czymś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
klapnąć — dk Va, klapnąćnę, klapnąćniesz, klapnąćnij, klapnąćnął, klapnąćnęła, klapnąćnęli, klapnąćnąwszy 1. forma dk czas. klapać (p.) 2. «paść bezwładnie, upaść, usiąść ciężko» Potknął się i klapnął jak długi na podłogę. Zmęczony klapnął na krzesło. 3.… … Słownik języka polskiego
kłapnąć — → kłapać … Słownik języka polskiego
klapać — ndk IX, klapaćpię, klapaćpiesz, klap, klapaćpał klapnąć dk Va, klapaćnę, klapaćniesz, klapaćnij, klapaćnął, klapaćnęła, klapaćnęli, klapaćnąwszy 1. «uderzając czymś płaskim o coś wydawać dźwięk przypominający plaśnięcie, pacnięcie, powodować… … Słownik języka polskiego
klapnięcie — n I rzecz. od klapnąć … Słownik języka polskiego
kłapać — ndk IX, kłapaćpię, kłapaćpiesz, kłap, kłapaćał kłapnąć dk Va, kłapaćnę, kłapaćniesz, kłapaćnij, kłapaćnął, kłapaćnęła, kłapaćnęli, kłapaćnąwszy 1. «otwierać szczęki i zamykać je szybko uderzając jedną o drugą ze stukiem; szczękać» Kłapać zębami.… … Słownik języka polskiego
kłapnięcie — n I rzecz. od kłapnąć … Słownik języka polskiego
pacnąć — dk Va, pacnąćnę, pacnąćniesz, pacnąćnij, pacnąćnął, pacnąćnęła, pacnąćnęli, pacnąćnięty, pacnąćnąwszy pot. «uderzyć w coś, zwykle szeroką płaską powierzchnią; upaść miękko z charakterystycznym odgłosem; klapnąć» Pacnął go w plecy. Gruszka pacnęła … Słownik języka polskiego
klapać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, klapaćpię, klapaćpie {{/stl 8}}– klapnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, klapaćnę, klapaćnie, klapaćnij, klapaćnął, klapaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzać czymś płaskim o… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kłapać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, kłapaćpię, kłapaćpie {{/stl 8}}– kłapnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, kłapaćnę, kłapaćnie, kłapaćnij, kłapaćnął, kłapaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} na przemian szybko… … Langenscheidt Polski wyjaśnień