Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

kinder+erzeugen

  • 1 Kinder erzeugen

    Универсальный немецко-русский словарь > Kinder erzeugen

  • 2 erzeugen

    БНРС > erzeugen

  • 3 erzeugen

    erzeugen, gignere (etwas aus sich selbst hervorbringen, zeugen). – generare (etw. gezeugt machen, als gezeugt darstellen, erzeugen, als Folge oder Wirkung von gignere). – creare. procreare (schaffen, erschaffen; etwas außer sich, was vorher noch nicht da war, hervorbringen); verb. creare et gignere; gignere et procreare. – parĕre (eig., gebären, hecken, von weiblichen Geschöpfen;, dann übh. = aus sich hervorbringen, von der Erde etc.). – efferre, auch aus sich, ex sese (hervorbringen, z.B. uberiores fruges, vom Acker). – exarare (erackern, als Landmann gewinnen, z.B. plus quam decem medimna ex iugero). excitare (bildl., erregen, z.B. risus, plausum, flagitium). – conflare (bildl., gleichs. zusammenschmieden, z.B. hinc conflata egestas rei familiaris). – erzeugt werden, auch nasci (z.B. in toto urbe terrarum: u. apud eos, von Früchten etc.); u. oriri (z.B. calidioribus terris, v. Früchten etc.). – von jmd. erzeugt werden, sich erzeugen aus etwas, gigni, nasci ex etc.: von jmd. erzeugt, genitus ex alqo; natus ex alqo. – Kinder e., s. Kind no. I: Nachahmer e., imitatores creare. Erzeugen, das, s. Erzeugung. – Erzeuger, genitor. procreator (beide in Prosa = Schöpfer, z.B. mundi). – generator (Stammvater). – parens (Vater, insofern er unser Erzeuger ist; auch übh. = Urheber). – die Erzeuger. s. Eltern.

    deutsch-lateinisches > erzeugen

  • 4 erzeugen

    v/t
    1. produce; AGR. auch grow; industriell: manufacture, produce, make
    2. PHYS., CHEM. generate (auch Strom)
    3. fig. (verursachen) cause, bring about, give rise to; (Gefühl, Zustand etc.) create, generate, engender, breed; (Hass) incite
    * * *
    to cause; to make; to produce; to generate; to procreate; to manufacture; to create; to beget; to engender
    * * *
    er|zeu|gen [ɛɐ'tsɔygn] ptp erzeugt
    vt (CHEM, ELEC, PHYS)
    to generate, to produce; (COMM ) Produkt to produce, to manufacture; Wein, Butter etc to produce; (fig = bewirken) to cause, to engender, to give rise to; (rare) Kinder to beget (old); (fig = bewirken) to cause, to engender, to give rise to

    Misstrauen/Angst etc in or bei jdm erzéúgen — to give rise to or produce or engender a sense of mistrust/fear etc in sb

    der Autor versteht es, Spannung zu erzéúgen — the author knows how to create or generate tension

    * * *
    1) (to cause or produce: This machine generates electricity; His suggestions generated a lot of ill-feeling.) generate
    2) (to give birth to: A cow produces one or two calves a year.) produce
    * * *
    er·zeu·gen *
    vt
    etw \erzeugen
    1. bes ÖSTERR (produzieren) to produce sth
    2. CHEM, ELEK, PHYS to generate sth
    3. (hervorrufen) to create sth
    Ärger \erzeugen to cause trouble
    etw bei jdm \erzeugen to result in sb's sth
    Langeweile bei jdm \erzeugen to result in sb's becoming bored
    * * *
    1) produce; generate < electricity>
    2) (österr.): (anfertigen) manufacture
    * * *
    1. produce; AGR auch grow; industriell: manufacture, produce, make
    2. PHYS, CHEM generate (auch Strom)
    3. fig (verursachen) cause, bring about, give rise to; (Gefühl, Zustand etc) create, generate, engender, breed; (Hass) incite
    * * *
    1) produce; generate < electricity>
    2) (österr.): (anfertigen) manufacture
    * * *
    v.
    to clone v.
    to constitute v.
    to create v.
    to engender v.
    to generate v.
    to manufacture v.
    to originate v.
    to procreate v.
    to produce v.

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > erzeugen

  • 5 erzeugen

    v načiniti, proizvoditi; (Kinder) rađati djecu

    Deutsch-Kroatisch-Wörterbuch > erzeugen

  • 6 Kind

    Kind, I) menschliches Wesen, ohne Rücksicht auf Geschlecht u. Alter, aber mit Rücksicht auf die Eltern, muß im Latein. im Singul. immer durch filius (Sohn) od. filia (Tochter) gegeben werden, wenn nicht eine Wendung mit dem Verbum nasci (s. im folgenden) angewendet werden kann. – die Kinder, liberi; progenies. proles. suboles (die Sprößlinge, Abkömmlinge); stirps (der Stamm, die Stamm halter; können alle auch für »ein Kind« stehen, wenn dieses im prägnanten Sinne für Nachkommen übh. gebraucht wird). – vornehmer Leute K., honestis parentibus natus: das K. von Bauersleuten, rusticis parentibus natus. – meine Kinder, die Kinder von mir, liberi mei; ex me nati. – Kinder erzeugen, liberos procreare: Kinder bekommen, liberis augeri (mit Kindern beglückt werden, im allg.); liberos parĕre (K. gebären, v. der Mutter): mit einer Frau Kinder erzeugen, ex alqa liberos gignere: von einer Frau Kinder bekommen, liberos tollere oder suscipere ex alqa: von einem Manne Kinder bekommen, liberos eniti ex alqo: Kinder haben, liberis auctum esse: viele Kinder haben, multis liberis auctum esse; beatissimum esse liberis: von od. mit einer Frau Kinder (erzeugt) haben, liberos ex [1437] alqa sustulisse od. suscepisse od. genuisse: keine K. haben, keine Kinder mehr haben, s. kinderlos (sein): sich Kinder wünschen, cupidum esse liberorum od. liberûm (im allg.); parĕre cupere (von einer Frau). – jmd. wie sein K. halten, als sein K. betrachten (ansehen), alqm pari ac liberos suos curā habere; alqm in liberorum numero habere; alqm haud secus diligere ac filium (jmd. wie seinen Sohn, sein Kind lieben): als Kind von jmd. angesehen (betrachtet), gehalten werden, omnia parentum beneficia ab alqo habere. – mein Kind! (in der vertrauten Sprechweise, an erwachsene Personen), mi fili! filiole! o bone! (an einen Mann); mea filia! filiola! mea bona! (an eine Frauensperson). – Bildl., ein K. des Glücks, s. Glückskind: ein K. des Friedens, pacis alumnus: ich bin ein K. des Todes! perii! occĭdi! nullus sum!: es den Leuten ansehen, wes Geistes Kinder sie sind, ex vultu od. vultibus hominum coniecturam facere, quantum quisque animi et facultatis habere videatur (in bezug auf Mut u. Fähigkeiten); ex vultibus hominum mores colligere (in bezug auf den Charakter). – II) in Rücksicht auf das Alter, a) im Mutterleibe od. vom Mutterleibe weg: partus. fetus (im allg.). – fetus od. infans editus. natus infans (das neugeborene Kind). – b) im zarten Alter: infans oder nach dem Geschlecht puer, puella infans (ein Kind, das noch nicht, noch nicht recht sprechen kann). – puer (Knabe). – puella (Mädchen). – Kinder, pueri: puellae; liberi parvi od. parvuli. pueri parvi od. pusilli od. bl. parvi od. parvuli (kleine Kinder, die Kleinen): ganz kleine Kinder (die ganz Kleinen), pueri infantes minutuli. – große Kinder, maiusculi pueri od. (im röm. Sinne) grandes praetextati (auch von Erwachsenen, die sich wie Kinder benehmen). – von K. an, von Kindesbeinen an, s. »von Kindheit an« unter »Kindheit«. – sich wie ein K. betragen, simillimum esse pueris: ich bin gegen ihn wie ein K., si me cum illo comparaveris, infans sum: ein K. kann es einsehen, vel puer sentire potest: wieder zum K. werden, repuerascere (von alten Leuten). – Sprichw., ein gebrannt K. fürchtet das Feuer, cui dolet, meminit (Cic. Mur. 42).

    deutsch-lateinisches > Kind

  • 7 Kind

    n -(e)s, -er
    1) ребёнок, дитя; pl разг. ребята (шутл. обращение к собеседникам)
    ein unehliches Kind, уст. ein natürliches Kind — внебрачный ребёнок
    das Haus des Kindesунивермаг "Детский мир"
    sie hat ein Kind bekommen (разг. gekriegt) — у неё родился ребёнок, она родила ребёнка
    mit einem Kind gehen, ein Kind unter dem Herzen tragen — быть беременной, носить дитя под сердцем
    2) перен. дитя, плод (чего-л.)
    diese Sache war von Anfang an ein totgeborenes Kindэто дело было с самого начала обречено на неудачу
    man weiß, wes Geistes Kind er ist — известно, какого он поля ягода
    Kind Gottes! — разг. (эх ты,) простофиля!, святая простота!
    ein Kind der Liebe — шутл. дитя любви ( внебрачный ребёнок)
    wenn du schreist, du bist ein Kind des Todes — разг. попробуй пикни, и тебе крышка
    ••
    wie sag' ich's meinem Kinde? — разг. как мне это тебе лучше объяснить? (букв. как мне это объяснить своему ребёнку?)
    das ist nichts für kleine Kinder! — шутл. это вас не касается! (букв. это не для маленьких детей!)
    lieb Kind bei j-m seinбыть чьим-л. любимчиком, быть в особой милости у кого-л.
    das Kind beim rechten Namen nennen — разг. называть вещи своими именами
    wir werden das Kind schon schaukeln — разг. уж мы это дело обделаем
    mit Kind und Kegel — со всей семьёй, со всеми чадами и домочадцами; со всем скарбом
    Kinder und Narren sagen die Wahrheitпосл. устами младенцев глаголет истина
    gebranntes Kind scheut das Feuerпосл. кто раз обжёгся, тот огня боится; пуганая ворона и куста боится
    kleine Kinder kleine Sorgen, große Kinder große Sorgen, kleine Kinder treten der Mutter auf die Schürze, große aufs Herz, kleine Kinder drücken die Knie, große das Herz ≈ посл. маленькие детки, маленькие бедки, а вырастут - будут большие
    wenn das Kind ertrunken ist, deckt man den Brunnen zu ≈ посл. мальчишка свалился, так колодец накрыли; снявши голову по волосам не плачут

    БНРС > Kind

  • 8 Kind

    Kind n -(e)s, -er ребё́нок, дитя́; pl разг. ребя́та (шутл. обраще́ние к собесе́дникам), das
    Kind meldet sich ребё́нок шеве́лится (в утро́бе ма́тери), ребё́нок подаё́т го́лос (при ро́дах), du armes Kind! бедня́жка!
    ein frühgeborenes [unreifes] Kind недоно́сок
    ein unehliches Kind, уст. ein natürliches Kind внебра́чный ребё́нок
    das Haus des Kindes универма́г "Де́тский мир"
    ein Kind abtreiben сде́лать або́рт
    ein Kind aus-tragen вына́шивать ребё́нка
    sie hat ein Kind bekommen, разг. gekriegt у неё́ роди́лся ребё́нок, она́ родила́ ребё́нка
    ein Kind erwarten ждать (рожде́ния) ребё́нка
    sie ist eines Kindes [von einem Kind ] genesen она́ разреши́лась от бре́мени
    Kinder erzeugen производи́ть на свет дете́й
    Kinder wie Orgelpfeifen haben шутл. име́ть це́лый вы́водок дете́й
    j-n an Kindes Statt annehmen усыновля́ть, удочери́ть кого́-л.
    mit einem Kind gehen, ein Kind unter dem Herzen tragen быть бере́менной, носи́ть дитя́ под се́рдцем
    von Kind auf с де́тства
    Kind n -(e)s, -er перен. дитя́, плод (чего-л.), diese Sache war von Anfang an ein totgeborenes Kind э́то де́ло бы́ло с са́мого нача́ла обречено́ на неуда́чу
    ein Kind des Glück(e)s ба́ловень судьбы́
    man weiß, wes Geistes Kinder ist изве́стно, како́го он по́ля я́года
    Kind Gottes! разг. (эх ты,) простофи́ля!, свята́я простота́!
    ein Kind der Liebe шутл. дитя́ любви́ (внебра́чный ребё́нок), ein Kind seiner Muse плод [творе́ние] его́ му́зы
    wenn du schreist, du bist ein Kind des Todes разг. попро́буй пи́кни, и тебе́ кры́шка
    ein Kind seiner Zeit дитя́ ве́ка [своего́ вре́мени]
    wie sag' ich's meinem Kinde? разг. как мне э́то тебе́ лу́чше объясни́ть? букв.: как мне э́то объясни́ть своему́ ребё́нку?
    das ist nichts für kleine Kinder! шутл. э́то вас не каса́ется! (буке. э́то не для ма́леньких дете́й!)
    lieb Kind bei j-m sein быть чьим-л. люби́мчиком, быть в осо́бой ми́лости у кого́-л.
    sich lieb Kind bei j-m machen угожда́ть кому́-л., подли́зываться к кому́-л., выслу́живаться пе́ред кем-л.
    das Kind beim rechten Namen nennen разг. называ́ть ве́щи свои́ми имена́ми
    das Kind mit dem Bade ausschütten вме́сте с водо́й вы́плеснуть и ребё́нка; переусе́рдствовать, хвати́ть че́рез край
    wir werden das Kind schon schaukeln разг. уж мы э́то де́ло обде́лаем
    mit Kind und Kegel со всей семьё́й, со все́ми ча́дами и домоча́дцами; со всем ска́рбом
    Kinder und Narren sagen die Wahrheit посл. уста́ми младе́нцев глаго́лет и́стина
    gebranntes Kind scheut das Feuer посл. кто раз обжё́гся, тот огня́ бои́тся; пу́ганая воро́на и куста́ бои́тся
    wenn das Kind ertrunken ist, deckt man den Brunnen zu посл. мальчи́шка свали́лся, так коло́дец накры́ли; сня́вши го́лову по волоса́м не пла́чут

    Allgemeines Lexikon > Kind

  • 9 συν-τεκνο-ποιέω

    συν-τεκνο-ποιέω, mit od. zugleich Kinder erzeugen, Xen. Hem. 2, 2, 5.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > συν-τεκνο-ποιέω

  • 10 ἀῤῥενο-γονέω

    ἀῤῥενο-γονέω, männliche Kinder erzeugen, Theophr.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἀῤῥενο-γονέω

  • 11 производить на свет детей

    Универсальный русско-немецкий словарь > производить на свет детей

  • 12 ἀῤῥενογονέω

    Wörterbuch altgriechisch-deutsch > ἀῤῥενογονέω

  • 13 συντεκνοποιέω,

    συν-τεκνο-ποιέω, u. συν-τεκνόω, mit od. zugleich Kinder erzeugen

    Wörterbuch altgriechisch-deutsch > συντεκνοποιέω,

  • 14 συντεκνόω

    συν-τεκνο-ποιέω, u. συν-τεκνόω, mit od. zugleich Kinder erzeugen

    Wörterbuch altgriechisch-deutsch > συντεκνόω

  • 15 creo [1]

    1. creo, āvī, ātum, āre (vgl. cresco, creber), schaffen, erschaffen = erzeugen, I) im allg.: a) übh.: α) mater. Objj.: censet (Zeno) artis maxime proprium esse creare et gignere, Cic.: omnes res, quas et creat natura et tuetur, Cic.: terra, quae neglecta sentes ac dumos, culta fructus creat, Quint.: aliud fimum herbas creat, Plin.: ut plaga (die Wunde) plus carnis creare possit, Cels. – cr. genus humanum (v. der Erde), Lucr.: cr. vix animalia parva (v. der Erde), Lucr. – m. dopp. Acc., primordia cr. ignes et lignum, Lucr.: natura fingit homines et creat imitatores et narratores facetos, Cic. – mit Advv. wo? neque creatur ibi corpus (die fehlende Substanz), Cels.: vermes intus (im menschl. Körper) creantur, Lucr.: od. mit Abl. wo? quos (flores) Thessala magnis montibus ora creat, Catull. – m. Advv. (woher?) od. m. ex od. de u. Abl., unde omnes natura creet res, Lucr.: terram creari ex igni, Lucr.: nec principium exstinctum ex se aliud creabit, Cic.: res non posse creari de nilo, Lucr. – im Passiv mit Abl. wodurch? seminibus quia certis quaeque creantur, Lucr. – m. ad u. Akk., ut placet Stoicis, quae in terris gignantur, ad usum hominum creari, Cic. – Partic. Perf. subst., creata servare, Lucr. 2, 572. – β) Zustände, teils physische, torporem et dolorem, Cels.: mel fastidium creat, Plin.: si ex quattuor principiis vel superans aliquod vel deficiens adversam valetudinem creat, Cels.: lepus marinus vomitum dissolutionemque stomachi statim creat, Plin. – teils geistige, moral., polit. usw., venter creat omnes has aerumnas, Plaut.: nonnumquam etiam errorem creat similitudo, Cic.: in urbe luxuries creatur, Cic.: notitiam veri quae res falsique crearit, Lucr. – cr. magnum (maius) odium (v. einer Abgabe), Auct. b. Afr.: familiaritate Romanā odium sibi apud regem, Iustin.: alci periculum, Cic.: seditionem (v. Pers.), Vell.: id (versificandi genus) taedium ex similitudine ac satietatem creat, Quint.

    b) ein Kind erzeugen (bei Cic. gew. procreare), v. beiden Gatten, prolem ex se videre creatam, Lucr. – v. Vater, patria est antiquior parens, quam qui creavit, Cic.: si di creare possent, Min. Fel.: cr. liberos, Phaedr. u. Val. Max.: is (Silvius) Aeneam Silvium creat, Liv.: me creat... Babylonius Horos, Prop. – v. der Mutter, Dryope quem nympha crearat, Verg.: gnatos tuos creavit, Inscr.: pueris beata creandis uxor, Hor.: m. Dat. wem? quos (fratres) fida crearat una tot Arcadio coniunx Tyrrhena Gylippo, Verg.: m. Abl. wodurch? tum partu Terra nefando Coeumque Iapetumque creat, Verg. – im Passiv, m. Abl. wo? Sulmone creati quattuor iuvenes, Verg.: o caeruleo creata ponto, Meergezeugte (ποντογενής), v. der Venus, Catull. – mit Prädik.-Nom., cum crearer masculus, Phaedr. – m. Abl. (durch = von), fortes creantur fortibus et bonis, Phaedr.: u. so oft creatus mit Abl. des Vaters u. der Mutter = Tochter, Sohn, Sprößling von usw., Erebo creata Nox, Enn. fr.: Saturno sancte create, Enn. fr.: Telamone creatus, Ov.: Maiā creatus, Ov.: Vulcani stirpe creatus, Verg.: matre servā creatus, Flor. – dah. subst., creati = Kinder, Ov. met. 6, 206.

    II) als publiz. t. t.: a) eine Staatsgewalt schaffen, ins Leben rufen, tribuniciam potestatem, Liv.: nova Romae dignitas est creata, quae dictatura appellatur, Liv.

    b) einen Beamten, Priester u. dgl. schaffen, bes. durch Wahl, sowohl vom Volke od. Herrscher = wählen, erwählen, als vom Leiter der Wahl = wählen (erwählen) lassen, α) mit einf. Acc.: magistratus, Cic.: sibi tres collegas, Liv.: censores, Cic.: consules, Cic.: consules plebeios, Liv.: dictatorem, Liv.: ducem, Val. Max.: ephoros, Val. Max.: Caesares duos (vom Kaiser), Eutr.: cr. imperatorem, verb. eligere creareque imperatorem, einen Kaiser (zB. v. den Soldaten), Suet.: cr. interregem, Liv.: pontifices, augures, sacrificulum regem, Liv.: pontifices, flamines, Salios, augures, Lact.: decem praetores (Feldherren, in Griechenl.), Nep.: praetores (in Rom), Cic.: regem, sui corporis regem, Liv.: Carthagine quotannis annuos binos reges (die Suffeten), Nep.: sacerdotes (v. Volke), Vell.: centum senatores (v. Romulus), Liv.: tribunos plebis duos, Cic.: tribunos militum tres, Liv.: tres viros, qui etc., Val. Max. – mit Advv. wie? mit per u. Akk. od. mit bl. Abl. wodurch? comitiatu consules rite cr., Cic.: magistratus od. censores od. consules vitio (durch einen Fehler der Augurien) creati, Varro LL., Liv. u. Cic.: plebeius magistratus nullus auspicato creatur, Liv.: lege, non suffragio creatum esse, Liv.: optimā lege creari, Cic.: decem tribuni plebis comitiis curiatis creati sunt, Cic.: consules per vim ac tumultum creantur, Plin. pan. – mit per u. Akk. (durch wen?), si per praetorem consules creantur, Cic. – mit ex u. Abl. (aus welchem Stande usw.?), consules ex plebe, Liv.: tribunos plebis ex equitibus Romanis (v. Augustus), Suet. – m. Adi. od. m. in u. Akk. (auf welche Zeit?), summus magistratus, quem vergobretum appellant Aedui, qui creatur annuus, Caes.: archontes coeperunt in denos annos creari, Vell.: creatis in annum magistratibus, Liv. – mit inter u. Akk. od. mit in u. Abl. (worunter?), creari inter quinque viros, Plin. ep.: creari in eo numero, Sall. – m. in u. Akk. (in welche Stelle?), neve quis flamen aut augur in locum Germanici nisi gentis Iuliae crearetur, Tac. ann. 2, 83: prior consulatus eius, in quem creatus est anno octavo et tricesimo, Vell. 2, 4, 7. – m. Acc. loc. wohin? praefecti Capuam creari coepti sunt, Liv. – m. Dat. wofür? wozu? decemviros legibus scribendis, Liv. – β) m. dopp. Acc., im Passiv m. dopp. Nom., T. Quinctius Barbatus interrex creat L. Papirium Mugilanum L. Sempronium Atratinum consules, Liv.: dictator primo comitiali die creavit consulem Q. Fulvium Flaccum magistrum equitum et Ap. Claudium Pulchrum, Liv.: Ancum Marcium regem populus creavit, Liv.: dictatorem Albani Mettium Fufetium creant, Liv.: exercitus Diocletianum imperatorem creavit, Eutr. – augur creatus (est) L. Quinctius Flaminius, decemvir sacrorum L. Cornelius Lentulus, Liv.: consules creati (sunt) Q. Fabius et P. Decius, Liv.: T. Lartium dictatorem primum, Sp. Cassium magistrum equitum creatos invenio, Liv.: Constantinus in Britannia creatus est imperator (zum Kaiser), Eutr.: dictatore P. Cornelio dicto ipse ab eo magister equitum creatus est, Liv.; vgl. (im Abl. absol.) magistro equitum creato filio suo, Liv.: quia solum centum essent, qui patres creari possent, Liv.: praetores (in Rom) creati sunt C. Fulvius Flaccus C. Claudius Nero etc., Liv.: decem qui postea praetores (zu Regenten, in Athen) creati sunt, Nep.: defuncto Traiano Aelius Hadrianus creatus est princeps (zum Fürsten, d.i. zum Kaiser), Eutr.: postea Numa Pompilius rex creatus est, Eutr. – m. puer u. senex, zB. Caesar paene puer a Mario Cinnaque flamen dialis creatus, Vell.: Metellus senex admodum pontifex maximus creatus, Val. Max. – m. Advv. zum wievielten Male? alqm consulem iterum, Val. Max., tertium, Liv., tertio, Plin. pan.: alqm dictatorem quartum, Liv. – mit Advv. od. Abl. wie? wodurch? u. dgl., P. Clodius, qui non rite creatus tribunus arguebatur, Quint.: C. Flaminius inauspicato consul creatus, Val Max.: an hunc non ut qui optimo iure censor creatus esset populus creavit? Liv.: collegam sibi comitiis centuriatis creavit P. Valerium, Liv.: Palicanus suffragiis populi consul creatus, Val. Max.: cunctis populi suffragiis rex est creatus L. Tarquinius, Cic.: Tullum Hostilium populus regem interrege rogante comitiis curiatis creavit, Cic. – m. ex u. Abl. (aus wem?), cum leges duo ex una familia vivo utroque magistratus creari vetarent, Caes. – mit cum u. Abl. (mit wem?), ut Cn. Flavius aedilis curulis crearetur cum Anicio Praenestino, Plin. – m. in u. Akk. (an wessen Stelle?), M. Lepidus pontifex maximus in C. Caesaris locum furto creatus, Vell. – m. Dat. (wozu?), me Albani gerendo bello ducem creavere, Liv. – mit in u. Akk. (auf welche Zeit?), ille Appius, qui decemvir in annum creatus altero anno se ipse creavit, Liv. – / Archaist. creassit = creaverit, Cic. de legg. 3, 9.

    lateinisch-deutsches > creo [1]

  • 16 creo

    1. creo, āvī, ātum, āre (vgl. cresco, creber), schaffen, erschaffen = erzeugen, I) im allg.: a) übh.: α) mater. Objj.: censet (Zeno) artis maxime proprium esse creare et gignere, Cic.: omnes res, quas et creat natura et tuetur, Cic.: terra, quae neglecta sentes ac dumos, culta fructus creat, Quint.: aliud fimum herbas creat, Plin.: ut plaga (die Wunde) plus carnis creare possit, Cels. – cr. genus humanum (v. der Erde), Lucr.: cr. vix animalia parva (v. der Erde), Lucr. – m. dopp. Acc., primordia cr. ignes et lignum, Lucr.: natura fingit homines et creat imitatores et narratores facetos, Cic. – mit Advv. wo? neque creatur ibi corpus (die fehlende Substanz), Cels.: vermes intus (im menschl. Körper) creantur, Lucr.: od. mit Abl. wo? quos (flores) Thessala magnis montibus ora creat, Catull. – m. Advv. (woher?) od. m. ex od. de u. Abl., unde omnes natura creet res, Lucr.: terram creari ex igni, Lucr.: nec principium exstinctum ex se aliud creabit, Cic.: res non posse creari de nilo, Lucr. – im Passiv mit Abl. wodurch? seminibus quia certis quaeque creantur, Lucr. – m. ad u. Akk., ut placet Stoicis, quae in terris gignantur, ad usum hominum creari, Cic. – Partic. Perf. subst., creata servare, Lucr. 2, 572. – β) Zustände, teils physische, torporem et dolorem, Cels.: mel fastidium creat, Plin.: si ex quattuor principiis vel superans aliquod vel deficiens adversam vale-
    ————
    tudinem creat, Cels.: lepus marinus vomitum dissolutionemque stomachi statim creat, Plin. – teils geistige, moral., polit. usw., venter creat omnes has aerumnas, Plaut.: nonnumquam etiam errorem creat similitudo, Cic.: in urbe luxuries creatur, Cic.: notitiam veri quae res falsique crearit, Lucr. – cr. magnum (maius) odium (v. einer Abgabe), Auct. b. Afr.: familiaritate Romanā odium sibi apud regem, Iustin.: alci periculum, Cic.: seditionem (v. Pers.), Vell.: id (versificandi genus) taedium ex similitudine ac satietatem creat, Quint.
    b) ein Kind erzeugen (bei Cic. gew. procreare), v. beiden Gatten, prolem ex se videre creatam, Lucr. – v. Vater, patria est antiquior parens, quam qui creavit, Cic.: si di creare possent, Min. Fel.: cr. liberos, Phaedr. u. Val. Max.: is (Silvius) Aeneam Silvium creat, Liv.: me creat... Babylonius Horos, Prop. – v. der Mutter, Dryope quem nympha crearat, Verg.: gnatos tuos creavit, Inscr.: pueris beata creandis uxor, Hor.: m. Dat. wem? quos (fratres) fida crearat una tot Arcadio coniunx Tyrrhena Gylippo, Verg.: m. Abl. wodurch? tum partu Terra nefando Coeumque Iapetumque creat, Verg. – im Passiv, m. Abl. wo? Sulmone creati quattuor iuvenes, Verg.: o caeruleo creata ponto, Meergezeugte (ποντογενής), v. der Venus, Catull. – mit Prädik.-Nom., cum crearer masculus, Phaedr. – m. Abl. (durch = von), fortes creantur forti-
    ————
    bus et bonis, Phaedr.: u. so oft creatus mit Abl. des Vaters u. der Mutter = Tochter, Sohn, Sprößling von usw., Erebo creata Nox, Enn. fr.: Saturno sancte create, Enn. fr.: Telamone creatus, Ov.: Maiā creatus, Ov.: Vulcani stirpe creatus, Verg.: matre servā creatus, Flor. – dah. subst., creati = Kinder, Ov. met. 6, 206.
    II) als publiz. t. t.: a) eine Staatsgewalt schaffen, ins Leben rufen, tribuniciam potestatem, Liv.: nova Romae dignitas est creata, quae dictatura appellatur, Liv.
    b) einen Beamten, Priester u. dgl. schaffen, bes. durch Wahl, sowohl vom Volke od. Herrscher = wählen, erwählen, als vom Leiter der Wahl = wählen (erwählen) lassen, α) mit einf. Acc.: magistratus, Cic.: sibi tres collegas, Liv.: censores, Cic.: consules, Cic.: consules plebeios, Liv.: dictatorem, Liv.: ducem, Val. Max.: ephoros, Val. Max.: Caesares duos (vom Kaiser), Eutr.: cr. imperatorem, verb. eligere creareque imperatorem, einen Kaiser (zB. v. den Soldaten), Suet.: cr. interregem, Liv.: pontifices, augures, sacrificulum regem, Liv.: pontifices, flamines, Salios, augures, Lact.: decem praetores (Feldherren, in Griechenl.), Nep.: praetores (in Rom), Cic.: regem, sui corporis regem, Liv.: Carthagine quotannis annuos binos reges (die Suffeten), Nep.: sacerdotes (v. Volke), Vell.: centum senatores (v. Romulus),
    ————
    Liv.: tribunos plebis duos, Cic.: tribunos militum tres, Liv.: tres viros, qui etc., Val. Max. – mit Advv. wie? mit per u. Akk. od. mit bl. Abl. wodurch? comitiatu consules rite cr., Cic.: magistratus od. censores od. consules vitio (durch einen Fehler der Augurien) creati, Varro LL., Liv. u. Cic.: plebeius magistratus nullus auspicato creatur, Liv.: lege, non suffragio creatum esse, Liv.: optimā lege creari, Cic.: decem tribuni plebis comitiis curiatis creati sunt, Cic.: consules per vim ac tumultum creantur, Plin. pan. – mit per u. Akk. (durch wen?), si per praetorem consules creantur, Cic. – mit ex u. Abl. (aus welchem Stande usw.?), consules ex plebe, Liv.: tribunos plebis ex equitibus Romanis (v. Augustus), Suet. – m. Adi. od. m. in u. Akk. (auf welche Zeit?), summus magistratus, quem vergobretum appellant Aedui, qui creatur annuus, Caes.: archontes coeperunt in denos annos creari, Vell.: creatis in annum magistratibus, Liv. – mit inter u. Akk. od. mit in u. Abl. (worunter?), creari inter quinque viros, Plin. ep.: creari in eo numero, Sall. – m. in u. Akk. (in welche Stelle?), neve quis flamen aut augur in locum Germanici nisi gentis Iuliae crearetur, Tac. ann. 2, 83: prior consulatus eius, in quem creatus est anno octavo et tricesimo, Vell. 2, 4, 7. – m. Acc. loc. wohin? praefecti Capuam creari coepti sunt, Liv. – m. Dat. wofür? wozu? decemviros legibus scribendis, Liv. – β) m. dopp. Acc., im Passiv
    ————
    m. dopp. Nom., T. Quinctius Barbatus interrex creat L. Papirium Mugilanum L. Sempronium Atratinum consules, Liv.: dictator primo comitiali die creavit consulem Q. Fulvium Flaccum magistrum equitum et Ap. Claudium Pulchrum, Liv.: Ancum Marcium regem populus creavit, Liv.: dictatorem Albani Mettium Fufetium creant, Liv.: exercitus Diocletianum imperatorem creavit, Eutr. – augur creatus (est) L. Quinctius Flaminius, decemvir sacrorum L. Cornelius Lentulus, Liv.: consules creati (sunt) Q. Fabius et P. Decius, Liv.: T. Lartium dictatorem primum, Sp. Cassium magistrum equitum creatos invenio, Liv.: Constantinus in Britannia creatus est imperator (zum Kaiser), Eutr.: dictatore P. Cornelio dicto ipse ab eo magister equitum creatus est, Liv.; vgl. (im Abl. absol.) magistro equitum creato filio suo, Liv.: quia solum centum essent, qui patres creari possent, Liv.: praetores (in Rom) creati sunt C. Fulvius Flaccus C. Claudius Nero etc., Liv.: decem qui postea praetores (zu Regenten, in Athen) creati sunt, Nep.: defuncto Traiano Aelius Hadrianus creatus est princeps (zum Fürsten, d.i. zum Kaiser), Eutr.: postea Numa Pompilius rex creatus est, Eutr. – m. puer u. senex, zB. Caesar paene puer a Mario Cinnaque flamen dialis creatus, Vell.: Metellus senex admodum pontifex maximus creatus, Val. Max. – m. Advv. zum wievielten Male? alqm consulem iterum, Val. Max., tertium, Liv., tertio,
    ————
    Plin. pan.: alqm dictatorem quartum, Liv. – mit Advv. od. Abl. wie? wodurch? u. dgl., P. Clodius, qui non rite creatus tribunus arguebatur, Quint.: C. Flaminius inauspicato consul creatus, Val Max.: an hunc non ut qui optimo iure censor creatus esset populus creavit? Liv.: collegam sibi comitiis centuriatis creavit P. Valerium, Liv.: Palicanus suffragiis populi consul creatus, Val. Max.: cunctis populi suffragiis rex est creatus L. Tarquinius, Cic.: Tullum Hostilium populus regem interrege rogante comitiis curiatis creavit, Cic. – m. ex u. Abl. (aus wem?), cum leges duo ex una familia vivo utroque magistratus creari vetarent, Caes. – mit cum u. Abl. (mit wem?), ut Cn. Flavius aedilis curulis crearetur cum Anicio Praenestino, Plin. – m. in u. Akk. (an wessen Stelle?), M. Lepidus pontifex maximus in C. Caesaris locum furto creatus, Vell. – m. Dat. (wozu?), me Albani gerendo bello ducem creavere, Liv. – mit in u. Akk. (auf welche Zeit?), ille Appius, qui decemvir in annum creatus altero anno se ipse creavit, Liv. – Archaist. creassit = creaverit, Cic. de legg. 3, 9.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > creo

  • 17 spawn

    1.
    (Zool.)transitive verb ablegen [Eier]; (fig.) hervorbringen
    2. intransitive verb 3. noun, constr. as sing. or pl.
    Laich, der
    * * *
    [spo:n] 1. noun
    (the eggs of fish, frogs etc: In the spring, the pond is full of frog-spawn.) der Laich
    2. verb
    ((of frogs, fish etc) to produce spawn.) laichen
    * * *
    [spɔ:n, AM spɑ:n]
    I. vt
    1. (lay eggs)
    to \spawn sth fish, mollusc, frog etw ablegen
    2. ( fig: produce)
    to \spawn sth etw hervorbringen [o produzieren]
    to \spawn offshoots Ausläufer hervorbringen
    3. ( pej: offspring)
    to \spawn sb jdn erzeugen pej
    II. vi
    1. frog laichen
    2. ( fig: grow) entstehen
    III. n
    <pl ->
    1. no pl (eggs) Laich m
    2. ( liter or pej: offspring) Nachwuchs m, Brut f pej
    * * *
    [spɔːn]
    1. n
    1) (of fish, shellfish, frogs) Laich m
    2) (of mushrooms) Fadengeflecht nt
    2. vi
    laichen
    3. vt (fig)
    hervorbringen, erzeugen
    * * *
    spawn [spɔːn]
    A s
    1. FISCH Laich m
    2. BOT Myzel(fäden) n(pl)
    3. fig pej Brut f, Gezücht n
    B v/i
    1. FISCH laichen
    2. fig pej
    a) sich wie Kaninchen vermehren
    b) wie Pilze aus dem Boden schießen
    C v/t
    1. FISCH den Laich ablegen
    2. pej massenweise Kinder in die Welt setzen
    3. fig ausbrüten, hervorbringen
    * * *
    1.
    (Zool.)transitive verb ablegen [Eier]; (fig.) hervorbringen
    2. intransitive verb 3. noun, constr. as sing. or pl.
    Laich, der
    * * *
    n.
    Brut nur sing. f.
    Laich -e m. v.
    hervorbringen v.
    laichen v.

    English-german dictionary > spawn

  • 18 zeugen

    v/i
    1. JUR. give evidence; für / gegen etw. zeugen testify for / against s.th.
    2. fig.: zeugen von testify to; das zeugt nicht gerade von Takt that isn’t exactly a sign of (great) tact
    v/t
    1. (Kind) als Mann: father; umg., hum. sire; als Paar: produce; altm., BIBL. beget; Kinder zeugen auch have children
    2. geh., fig. generate, create, engender
    * * *
    (erzeugen) to procreate; to beget; to sire; to generate
    * * *
    zeu|gen I ['tsɔygn]
    vt
    Kind to father; (BIBL) to beget; (fig geh) to generate, to give rise to II
    vi
    1) (vor +dat to) (= aussagen) to testify; (esp vor Gericht) to give evidence

    für/gegen jdn zéúgen — to testify for/against sb (;), to give evidence for/against sb

    2)

    von etw zéúgen — to show sth

    * * *
    (to be the father of: King Charles II fathered a number of children.) father
    * * *
    zeu·gen1
    [ˈtsɔygn̩]
    jdn \zeugen to father [or old beget] sb
    zeu·gen2
    [ˈtsɔygn̩]
    vi
    von etw dat \zeugen to show sth
    für/gegen jdn \zeugen to testify [or give evidence] for/against sb
    * * *
    I

    von etwas zeugen(fig.) testify to something; (etwas zeigen) display something

    II
    transitives Verb father < child>
    * * *
    zeugen1 v/i
    1. JUR give evidence;
    für/gegen etwas zeugen testify for/against sth
    2. fig:
    zeugen von testify to;
    das zeugt nicht gerade von Takt that isn’t exactly a sign of (great) tact
    zeugen2 v/t
    1. (Kind) als Mann: father; umg, hum sire; als Paar: produce; obs, BIBEL beget;
    Kinder zeugen auch have children
    2. geh, fig generate, create, engender
    * * *
    I

    von etwas zeugen(fig.) testify to something; (etwas zeigen) display something

    II
    transitives Verb father < child>
    * * *
    v.
    to beget v.
    to sire v.

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > zeugen

  • 19 produco

    prō-dūco, dūxī, ductum, ere, vorwärts führen, -ziehen, vorführen, -ziehen, fortführen, -ziehen, I) im allg., vorwärts-, vorführen = hervorführen, hinführen, -bringen, A) eig.: a) übh.: ante aedes huc foras, Plaut.: aegrotum ultra muros, Cael. Aur.: alqm e latebris, Petron.: equos, iumenta (aus der Stadt h.), Caes. – v. Lebl., vasa ad solem, an die S. bringen, Colum.: scamnum lecto, vor das Lager bringen, Ov. – poet., vocem (Ggstz. continere vocem), Sen. poët. – b) als milit. t. t., Truppen ausrücken lassen, mit Tr. ausrücken, castris omnem exercitum, Plaut.: copias pro castris, Caes.: copias in aciem, Galba in Cic. ep.: exercitum in aciem, Nep.: pr. aciem, Iustin. – c) als publiz. t. t., öffentlich vorführen, α) = auftreten lassen, stellen, in der Volksversammlung, vor Gericht usw. (bes. von den Volkstribunen, die Bürger u. Magistrate in die Komitien vorführen, um ihre Meinung in etwas abzugeben, Zeugnis abzulegen u. dgl.; vgl. Rubino de tribunicia potestate etc. Cassellis 1825. p. 37 sqq. Ellendt Cic. Brut. 217), alqm in conspectum populi Romani, Cic.: alqm in contionem, Cic. u.a.; u. dass. bl. alqm pr., Cic. u. Sen.: alqm ad populum, Liv. (s. Duker Liv. 45, 2, 6): pr. harum rerum omnium auctores testesque, Cic.: alqm testem in Sestium, Cic.: pr. testem in iudicium, Cic.: Kinder u. Verwandte, um Mitleid zu erregen, pr. puerum, Cic. (u. so is, quem sui simillimum produxit, v. Sohne des Verres, Cic. II. Verr. 1, 32): pr. pignora reorum, Quint.: pueros in epilogum, Quint. – β) aus dem Gefängnisse vorführen, gladiatores ad forum, Caes. – alqm catenatum, Suet.: alqm capite involuto ad necem od. ut securi feriatur, Cic. – γ) einen Schauspieler, Gladiator, Wettrenner auf die Bühne, in den Zirkus (die Arena) vorführen, die Bühne usw. betreten lassen, auftreten lassen, alqm, Cic. u. Suet.: equites Romanos matronasque ad agendum mimum in scaenam, Suet. – in circo aurigas cursoresque et confectores ferarum, Suet.: veluti fatalis arenae muneribus non ira vetus concurrere cogit productos, Lucan. – u. etw. auf die Bühne bringen, obscoenitates in scaenam usque productae, Sen. nat. qu. 1, 16, 1. – δ) übh. zur Schau vorführen, Armeniae regem, Suet. – ε) zum Verkaufe vorführen, auf den Markt bringen, ancillam, Ter.: familiam alicuius venalem, Suet.: omnes (servos) produxi ac vendidi, Ter. – d) jmd. od. etw. geleitend fortführen, α) übh. auf den Weg bringen, begleiten, alqm, Ter.: alqm rus, Ter.: alqm ad balneas, Apul. – β) eine Leiche geleiten, alqm funere, Verg.: longum funus ad tumulos, Lucan.: nigrae sollemnia pompae, Stat. – e) durch List usw. jmd. hervorbringen, -locken, fortlocken, alqm dolo in proelium, Nep.: cuius notitiā productus (Pompeius), sich herauszuwagen veranlaßt, Caes.: pr. fugā vehementi Volusenum longius, Hirt. b. G. – f) jmd. als Teilnehmer an einem Unternehmen zuführen, stellen, quos singuli binos produxerant, Suet. Oth. 5, 2.

    B) bildl., etw. vor jmd. bringen, jmdm. entdecken, occulta ad patres crimina, Iuven. 8, 226.

    II) prägn.: A) eig.: 1) weiter vorführen, vorschieben, paululum cornu, Liv.: mediam aciem, Frontin.: unam navem longius, Caes. – 2) gewaltsam vorwärtsziehen, mit fortziehen, cunctantem bovem (Ggstz. procurrentem retrahere), vom anderen Jochstiere, Colum. 6, 2, 9. – 3) in die Länge ziehen, dehnen, ausdehnen, a) übh.: dentibus pelles, Mart.: ferrum incude, Iuven. – aufwärts-, emporziehen, supercilium acu, Iuven. – in die Länge bilden, ziehen, lineas ex argento nigras, Plin. – b) in der Aussprache ziehen, dehnen (Ggstz. corripere), primam litteram, Cic.: syllabam, Quint. u. Gell.: fiat ut producatur (syllaba), quae nunc correptius exit, Ov.: subicit verbum produci a plerisque audio, Gell.: neque ›ob‹ neque ›sub‹ praepositio producendi habet naturam, Gell.: neutr. pl. subst., producta breviare (Ggstz. brevia producere), Hieron. in Paul. epist. ad Tit. 3, 9. – 4) übtr., a) hervorbringen, erzeugen, erschaffen, filiam, Plaut. rud. 1173: liberos, Lucil. 679: m. dopp. Acc., magnanimos nos natura produxit (hat erschaffen), Sen. ep. 104, 23. – im Bilde, nova (= nova vocabula), quae genitor produxerit usus, Hor. ep. 2, 2, 119. – b) hervorsprießen lassen, cum folia producere incipiunt fici, Pallad. 4, 10, 30. – c) hervortreiben, corpora mortua partu, abtreiben, Ser. Samm. 647: continet vocem timor, quam nunc fides pietasque produxit tua, hervorgelockt hat, Sen. Octav. 736 (751) sq. – d) das Wachstum von etw. befördern, cibi carnem producentes, Cels. 8, 10. no. 7. – e) großziehen, aufziehen, erziehen, α) leb. Wesen, audientem dicto filiam, Plaut.: filiolam turpem, Iuven.: illud scelus, Ter.: subolem, Hor.: principes liberos, Tac.: laevo monitu pueros avaros, Iuven. – β) Pflanzen, arborem, Hor. carm. 2, 13, 2. – f) etw. der Zahl, Summe nach wachsen lassen, erhöhen, quaedam legata ad vicena sestertia, Suet. Aug. 101, 3. – B) bildl.: 1) jmd. vorwärts-, fortführen, dahin-, dazu bringen, quoniam unā cum oratoris officiis producti sumus, ut de orationis partibus loqueremur, Cornif. rhet.: ut productus studio et viribus ultra facile procurras, ibid.: nullā sponsione ad hoc productus, Plin. – 2) vorwärts-, emporbringen, auszeichnen, befördern, alqm ad dignitatem, Cic.: alqm ad magna et honorata ministeria, Curt.: alqm omni genere honoris, Liv.: u. bl. pr. alqm, Cic., Sen. u.a.: quos producunt divitiae, groß machen, Lucil. fr. – 3) etwas der Zeitdauer nach hinziehen, a) = fortdauern lassen, verlängern, convivium ad multam noctem vario sermone, Cic.: sermonem longius, in multam noctem, Cic.: producere vitam, sein Leben fristen, Tac.: somnum ultra primam lucem, Sen.: poet., te vivae producent lucernae, dum etc., mögen währen lassen, Hor. – b) auf eine andere Zeit verschieben, aufschieben, rem in hiemem, Caes. – und dah. c) jmd. hinziehen, aufhalten, alqm lactare et falsā spe pr., Ter.: condicionibus hunc, quoad potest, producit, Cic. – 4) eine Zeit hinziehen = verstreichen lassen, hinbringen (s. Spengel Ter. adelph. 591), cyathum sorbillans paulatim (gemütlich) hunc producam diem, Ter.: pr. nimio noctem vino, Mart.: iucunde cenam illam, Hor. – / Imper. produc, Sen. exc. contr. 3. prooem. § 13. – Archaist. Infin. Perf. produxe, Ter. adelph. 561.

    lateinisch-deutsches > produco

  • 20 progenies

    prōgeniēs, ēī, f. (progigno), I) die Abstammung, das Geschlecht, der Stamm, Ter. u. Cic. – II) meton., die Nachkommenschaft, bald = Kind, Kinder, bald = Nachkomme, Abkömmling, dare (erzeugen) prolem vitiosiorem, Hor.: ex magna progenie liberûm, Liv.: ne parricidio macularent partus suos, nepotum illi, liberûm hi progeniem, Liv.: veteres se progeniem deorum esse dicebant, Cic.: Claudia mea pr., Enkelin, Cic.: Miltiadis, Sohn, Nep.: Herculis, Nep.: ducum, Sen.: Priamum tantā orbatum progenie, Cic.: una pr., eine Generation, Lact. 2, 10, 10. – progenies = πρόγονοι, die Vorfahren, Stammväter, Vulg. Sirach 8, 5. – von Tieren, die Brut, Verg. u. Colum. – von Gewächsen, Colum. – poet. von den Schöpfungen des Dichters, mea pr., Ov. trist. 3, 14, 14. – / Archaist. Genet. progenii, Pacuv. tr. Paul. 1. – Abl. Plur. progeniebus, Itala act. apost. 15, 21 (Cant.).

    lateinisch-deutsches > progenies

См. также в других словарях:

  • Erzeugen — Erzeugen, verb. reg. act. im Oberdeutschen und in der edlern Schreibart der Hochdeutschen, für das einfache zeugen, generare. 1) Neue Körper seiner Art hervor bringen. Viele Kinder erzeugen. Von adeligen Ältern erzeuget seyn. Die von der ersten… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • Kinder unserer Zeit — (französischer Originaltitel: Les Petits Enfants du siècle) ist ein 1961 von Christiane Rochefort veröffentlichter Bestseller. Inhalt Die gesamte Geschichte spielt im Frankreich der 1960er Jahre. Josyane (Jo) ist die älteste Tochter in einer… …   Deutsch Wikipedia

  • erzeugen — herstellen; anfertigen; machen; fabrizieren (umgangssprachlich); fertigen; produzieren; erstellen; generieren; aufbauen; hinstellen; schaffe …   Universal-Lexikon

  • Die Kinder des Wüstenplaneten — Dune – die erste Trilogie beschäftigt sich mit den ersten drei Büchern aus dem Dune Zyklus von Frank Herbert. Inhaltsverzeichnis 1 Inhalt 1.1 Übersicht 1.2 Der Wüstenplanet Band 1 (Dune) 1.2.1 Vorgeschichte 1.2.2 …   Deutsch Wikipedia

  • Mutter Courage und ihre Kinder (Figurenanalyse) — → Hauptartikel: Mutter Courage und ihre Kinder Daten des Dramas Titel: Mutter Courage und ihre Kinder Gattung: Episches Theater Originalsprache …   Deutsch Wikipedia

  • Programmiersprachen für Kinder — sind als Lerninstrumente konzipiert, mit denen Kinder im Vorschul und Schulalter sich spielerisch mit der Funktionsweise und den Prinzipien der Entwicklung von Computer Software vertraut machen können. Programmiersprachen für Kinder sind… …   Deutsch Wikipedia

  • Lexikalisch-funktionale Grammatik — Die Lexikalisch funktionale Grammatik (LFG) ist ein Unifikationsgrammatikmodell. Es entstand als Reaktion auf die Forschung im Bereich der Transformationsgrammatik und bezieht sich vor allem auf die Syntax, Morphologie und Semantik, nicht jedoch… …   Deutsch Wikipedia

  • Vampira (Romanserie) — Vampira ist eine deutsche Heftromanserie aus dem Bastei Verlag, die von 1994 bis 1999 erschien und insgesamt 110 Ausgaben erreichte. Die Serie wurde von Professor Zamorra Autor Manfred Weinland sowie von Michael Schönenbröcher konzipiert. Seit… …   Deutsch Wikipedia

  • Ame-no-oshi-ho-mimi — Amenooshihomimi bzw. Masakaakatsukachihayahi Amenooshihomimi no mikoto (jap. 〔マサカアカツカチハヤヒ〕アメ (マ) ノオシホミミ (ネ) (Kojiki: 〔正勝吾勝勝速日〕天之忍穂耳命; Nihonshoki: 〔正哉吾勝勝速日〕天忍穂耳 (骨) (穂根) 尊); Karl Florenz übersetzt mit „Die [mit dem Rufe:] ‚Wahrlich ich siege!‘… …   Deutsch Wikipedia

  • Ame-no-oshi-ho-mimi-no-mikoto — Amenooshihomimi bzw. Masakaakatsukachihayahi Amenooshihomimi no mikoto (jap. 〔マサカアカツカチハヤヒ〕アメ (マ) ノオシホミミ (ネ) (Kojiki: 〔正勝吾勝勝速日〕天之忍穂耳命; Nihonshoki: 〔正哉吾勝勝速日〕天忍穂耳 (骨) (穂根) 尊); Karl Florenz übersetzt mit „Die [mit dem Rufe:] ‚Wahrlich ich siege!‘… …   Deutsch Wikipedia

  • Ame no Oshihomimi no Mikoto — Amenooshihomimi bzw. Masakaakatsukachihayahi Amenooshihomimi no mikoto (jap. 〔マサカアカツカチハヤヒ〕アメ (マ) ノオシホミミ (ネ) (Kojiki: 〔正勝吾勝勝速日〕天之忍穂耳命; Nihonshoki: 〔正哉吾勝勝速日〕天忍穂耳 (骨) (穂根) 尊); Karl Florenz übersetzt mit „Die [mit dem Rufe:] ‚Wahrlich ich siege!‘… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»