Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

jurisdiction

  • 1 dioecēsis

        dioecēsis is, f, διοίκησισ, a governor's jurisdiction, district.
    * * *
    I
    diocese; governor's jurisdiction/district; (later) bishop's jurisdiction
    II
    dioecesos/is N F
    diocese; governor's jurisdiction/district; (later) bishop's jurisdiction

    Latin-English dictionary > dioecēsis

  • 2 dictiō

        dictiō ōnis, f    [DIC-], a saying, speaking, uttering, delivery: testimoni, i. e. the right of giving testimony, T.: causae, a pleading.—Esp., in the phrase, iuris dictio, the administration of justice: ut iuris dictionem cum ferro conferatis: praeturae iuris dictio, jurisdiction.—Style, diction: oratoriae: popularis: dictioni operam dare, oratory.—A conversation, colloquy, Ta.— An oracular response, prediction, L.
    * * *
    saying; prediction; jurisdiction; pleading/defense; delivery/speech; language

    Latin-English dictionary > dictiō

  • 3 peregrīnus

        peregrīnus adj.    [peregre], from foreign parts, strange, foreign, exotic, alien: mulier, H.: caelum, O.: reges: amores, for foreign women, O.: fasti, of foreign nations, O.: divitiae, H.: mores, Iu.: terror, of a foreign enemy, L.—As subst m., a foreigner, stranger: quicum res tibist, peregrinus est, T.: neque civem neque peregrinum.—As subst. a foreign woman: Pro uxore habere peregrinam, T.— Relating to foreign residents: sors, designating a praetor with jurisdiction over foreign residents, L.: provincia, jurisdiction over foreign residents, L.—Fig., strange, unversed: in agendo.
    * * *
    I
    peregrina, peregrinum ADJ
    foreign, strange, alien; exotic
    II
    foreigner, stranger, alien; foreign woman (F); foreign residents (pl.)
    III

    Latin-English dictionary > peregrīnus

  • 4 praetor

        praetor ōris, m    [for * praeitor; prae+1 I-], a leader, head, chief, president, chief magistrate, chief executive, commander: se praetores appellari volebant (the chief magistrates of Capua): maximus, L.: creant praetores, qui exercitui praeessent, generals, N.—In Rome, a praetor, magistrate charged with the administration of justice (first appointed B.C. 367, from the patricians; plebeians became eligible after B.C. 338; after B.C. 264 two were chosen each year, one with jurisdiction over citizens, the other over strangers): urbanus: urbis: cum praetores designati sortirentur, had their jurisdiction assigned by lot: praetor primus centuriis cunctis renunciatus, i. e. appointed first.—A propraetor, ex-praetor as governor of a province: dicto audientem fuisse se praetori.— A proconsul.
    * * *
    praetor (official elected by the Romans who served as a judge); abb. pr.

    Latin-English dictionary > praetor

  • 5 jurisdictio

    jūris-dictĭo, ōnis (in tmesi:

    jurisque dictio,

    Liv. 41, 9; and separately: juris dictio), f. [2. jus-dictio], administration of justice, jurisdiction.
    I.
    Lit.:

    jurisdictionem confeceram,

    Cic. Fam. 2, 13, 3: absolvere, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 12, 1.—
    II.
    Transf.
    A.
    Legal authority, jurisdiction, power:

    ut sub vestrum jus, jurisdictionem, potestatem urbes subjungeretis,

    Cic. Agr. 2, 36:

    libera,

    Suet. Calig. 16:

    praetorum,

    Gai. Inst. 1, 6.—
    B.
    In gen., authority, control:

    quae ruant urbes, quae oriantur, jurisdictio mea est,

    it is mine to determine, Sen. Clem. 1, 1, 2; a place where justice was administered, an assize town (post-Aug.):

    mediterraneae jurisdictiones,

    Plin. 5, 28, 29, § 105.

    Lewis & Short latin dictionary > jurisdictio

  • 6 arbitrātus

        arbitrātus    P. of arbitror.
    * * *
    arbitration; choice; judgment, capacity for decisions; jurisdiction, power

    Latin-English dictionary > arbitrātus

  • 7 centumvirālis

        centumvirālis e, adj.    [centumviri], of the centumviri: iudicium: causae.
    * * *
    centumviralis, centumvirale ADJ
    of/belonging to/pertaining to centumviri (civil court of 100)/its jurisdiction

    Latin-English dictionary > centumvirālis

  • 8 contineō

        contineō tinuī, tentus, ēre    [com-+teneo], to hold together, bound, limit, comprise, enclose, surround, environ: ut trabes artē contineantur, Cs.: oppidum pons continebat, made a connection with, Cs.: hiberna milibus passuum C continebantur, were comprised within, Cs.: loci naturā continentur, are shut in, Cs.: artes inter se continentur, hang together: Zonarum trium contentus fine, O. —To keep together, keep in a body: uno in loco legiones, Cs.: navīs ibi, Cs.: exercitum, L.—To shut in, hem in, surround, hold: munitionibus contineri, Cs.: angustissime Pompeium, Cs.—To hold fast, keep, hold in place, retain: quod recepit: merces (opp. partiri): (naves) copulis continebantur, Cs.: parta a maioribus, Ta.—To keep, detain, shut in, hold, restrain, repress: manūs, keep hands off, T.: unde manum continuit? H.: sub pellibus milites, Cs.: nostros in castris, Cs.: ora frenis, Ph.: ventos carcere, O.: animam in dicendo: se domi, to stay: suo se loco, Cs.: agricolam si continet imber, keeps in doors, V.: suis intra munitionem, Cs.: alqm dextrā prehensum, V.: deprensum hostem, O.: gradum, to halt, V. — To comprise, contain, comprehend: in se vim caloris: genitalia corpora mundus, O.—Fig., to hold together, keep, retain: rem p.: Belgas in officio, Cs.: ceteros in armis, L.: eius hospitio contineri, N.—To hold back, detain, repress, check, curb, stay, stop, subdue: adpetitiones animi: insolentiam suam: Etruriam terrore, L.: animum a consuetā libidine, S.: hos flumina continebant, Cs.: manum iuventus Metu deorum, H.: se male, O.: vix me contineo, quin, etc., T.: non posse milites contineri, quin, etc., Cs.: vix contineor, refrain, T.: Quae vera audivi, keep to myself, T.: libros, keep back: odia tacitis nunc discordiis continentur, are confined within the limits of.—To comprehend, embrace, include, comprise: liber continet res gestas regum, N.: (comitia) rem militarem continent (i. e. in their jurisdiction), L.: fabula continet aestūs, H.: quo more caerimonia continetur, consists, Cs.: quae maxime rem continerent, the principal points, L.: forum, in quo aequitas continetur.
    * * *
    continere, continui, contentus V TRANS
    secure, maintain, sustain; fasten/hold in position; retain, keep safe, preserve; hinder, contain/shut in/confine; stay; restrain/hold back; comprise/form basis; keep/hold/hang together/fast; surround, enclose, contain, limit; concentrate

    Latin-English dictionary > contineō

  • 9 (diciō)

       (diciō) ōnis, f    [DIC-], dominion, sovereignty, authority, sway, control, rule (only sing; no nom.): oram Romanae dicionis fecit, brought under, L.: regna virūm dicioni permissa: civitates in dicionem populi R. redactas, Cs.: se dedere in dicionem populi R., L.: Ilergetes in ius dicionemque recepit, L.: sub illorum dicione esse, Cs.: nationes, quae in eorum dicione sunt: terras omni dicione tenere, V.: dicione premere populos, V.— Influence, control, jurisdiction, authority: res p. in paucorum ius atque dicionem concessit, S.: sub dicione eius magistratūs (sc. censoris), L.: contra dicionem alicuius: istum in suā potestate ac dicione tenere.

    Latin-English dictionary > (diciō)

  • 10 forum

        forum ī, n    [1 FOR-], an open space, public place, court, market-place: forum, id est, vestibulum sepulcri: per fora loqui, Ta.: Pars forum celebrant, O.— A market-place, market, enclosure for selling, exchange: fora exstruere, Ta.: rerum venalium, S.: cui fora multa restarent, had many market-places to visit: boarium, the cattle-market (adjoining the circus), L.: holitorium, the vegetable-market, L.: piscatorium, the fish-market, L.— Prov.: Scisti uti foro, i. e. to act for your advantage, T.— A market-place, forum, public square, exchange (in each city, the centre of public life): Nunc forum quem spectat, i. e. all the people, H.: statua eius (Anici) Praeneste in foro statuta, I<*>: mane forum pete, H.—In Rome, esp. Forum Romanum, or Forum, an open space between the Capitoline and Palatine hills, surrounded by porticos and shops: toto quantum foro spatium est, L.: adripere verba de foro, pick up in the street: caruit foro Pompeius, i. e. was compelled to avoid: filiam in foro suā manu interemere: forumque Litibus orbum, H.: ut primum forum attigerim, i. e. engaged in public affairs: studia fori, Ta.: forum Mandabo siccis, i. e. affairs of state, H.: ut forum et iuris dictionem cum ferro et armis conferatis, the courts: cedat forum castris: Insanum, V.: forum agere, hold court: fori harena, Iu.: civitates, quae in id forum convenerant, that court-district: extra suum forum vadimonium promittere, jurisdiction: annos iam triginta in foro versaris, in trade: sublata erat de foro fides: hunc in foro non haberemus, i. e. he would have been bankrupt: Cedere foro, become bankrupt, Iu.: Forum Augustum (with an ivory statue of Apollo), O.; called forum, Iu.—As nom propr. of many market and assize towns.—Esp.: Appī, a markettown in Latium, on the Via Appia, C., H.: Aurelium, a small town on the Via Aurelia, C.
    * * *
    market; forum (in Rome); court of justice

    Latin-English dictionary > forum

  • 11 iūdicium

        iūdicium ī, n    [iudex], a judgment, judicial investigation, trial, legal process, sentence: omnia iudicia reperta sunt, etc.: dignitatis meae, concerning: de meā fide: inter sicarios, for assassination: vocare in iudicium, summon into court: in Lurconis libertum iudicium ex edicto dedit, granted a trial: iudicium accipere, undertake a trial: pati, submit to: iudicium summum habere, jurisdiction, S.: damnatus inani iudicio Marius, Iu.: in iudicium venit, came into court, N.—A judgment, decision, opinion, conviction: eius iudicio permitto omnia, T.: animi, S.: omnium mortalium: de alquo optimum facere, Cs.: iudicium facere, quanti quisque sibi faciendus esset, decide: de quo homine tanta et tam praeclara iudicia fecistis, i. e. have conferred so great honors: ut iudiciis fruar īsdem, principles, H.—The power of judging, judgment, discernment: subtile, H.: si quid mei iudici est, if I can judge of it: meo iudicio, in my judgment: id iudicio facere, i. e. with discretion: copias iudicio conducere, Cs.

    Latin-English dictionary > iūdicium

  • 12 iūdicō

        iūdicō āvī, ātus, āre    [iudex], to examine judicially, judge, be a judge, pass judgment, decide: cum magistratus iudicassit: ordo alius ad res iudicandas postulatur: iudicandi potestas, jurisdiction: iudicantem vidimus Aeacum, H.: recte et ordine: causa iudicata: inclytum iudicium.— To condemn: quoad vel capitis vel pecuniae iudicasset privato, L.: iudicati pecuniae, L.: Horatio perduellionem, convict of treason, L.—To judge judge of, form an opinion upon, pronounce judgment: illos ex tuo ingenio, T.: aliquid oculorum fallacissimo sensu: ex quo iudicari posse, quantum, etc., be inferred, Cs.: sibi me non esse inimicum: eos contra rem p. fecisse, S.: Iove aequo, i. e. sanely, H.—To declare, proclaim: te fortunatam, T.: alquos hostīs, S.: iudicetur non consul Antonius: cuius rei exemplum pulcherrimum iudicarem, Cs.—To determine, resolve, conclude: de itinere, Cs.: mihi iudicatum est deponere, etc.

    Latin-English dictionary > iūdicō

  • 13 nūllus

        nūllus gen. nūllīus (m nūllī, T., C.; nūllius, H.), dat. nūllī (m nūllō, Cs.; f nūllae, Pr.), adj.    [ne+ullus], not any, none, no: semita nulla, Enn. ap. C.: nulla videbatur aptior persona: elephanto beluarum nulla prudentior: nullo periculo perventuri, safely, Cs.: nullo discrimine, V.: nullius earum rerum consuli ius est, jurisdiction over none of, etc., S.: nullum meum minimum dictum, not the slightest word on my part: (Alpes) nullā dum viā superatae, no road as yet, L.: equestris pugna nulla admodum fuit, no fight at all, L.: nullā re unā magis commendari, quam, etc., no single: nullā rerum suarum non relictā, every one, L.—As subst m. and f no one, nobody: me, cum a vobis discessero, nusquam aut nullum fore: consistendi potestas erat nulli, Cs.: ego quidem nulli vestrum deero, L.: aut nullo aut quam paucissimis praesentibus, S.: Cur nemo est, nulla est, quae, etc., O.: nullis posset esse iucundior: nullis hominum cogentibus veniunt, V.—As subst n., nothing (for nihil): praeter laudem nullius avari, H.—Colloquially, not, not at all: memini, tametsi nullus moneas, T.: Philotimus nullus venit: ea (occasio) nulla contigerat, L.— Of no account, insignificant, trifling, worthless, null: igitur tu Titias leges nullas putas?: sed vides nullam esse rem p.: patre nullo, L.: alia quae illos magnos fecere, quae nobis nulla sunt, S.—With esse, to be lost, be undone: nullus sum, T.: Nullu's, Geta, nisi, etc., it is all over with you, T.
    * * *
    I
    nulla, nullum (gen -ius) ADJ
    no, none, not any
    II

    Latin-English dictionary > nūllus

  • 14 potestās

        potestās ātis, f    [potis].—Of persons, ability, power, capacity, force: in se potestatem habere tantae astutiae, such a power of craftiness, T.: aut potestas defuit aut facultas.—Of things, efficacy, force, virtue: potestates herbarum, V.— A power of choice, control, determination: vitae necisque, S.: beneficiorum tribuendorum: quasi non ea potestas sit tua, ut facias, T.: non esse in nostrā potestate, quin illa eveniant: esse in senatūs populique R. potestate: familiam in potestate habere, keep in slavery, L.: esse in suā potestate, one's own master, N.: eā de re ius ac potestas, jurisdiction and authority, L.— Self-control, self-command: qui exisse ex potestate dicuntur... quia non sunt in potestate mentis.— Sovereignty, public authority, sway, power, dominion, rule, empire: ut imperandi ius potestatemque habeat, legal and military supremacy: Thessaliam in potestatem Thebanorum redigere, N.— Magisterial power, authority, office, magistracy: praetoria: ut bonā ratione emerit, nihil pro potestate, i. e. by official pressure: ita potestatem gerere, ut, etc., so to administer the office.—Power, ability, possibility, opportunity: liberius vivendi, T.: quotiens mihi certorum hominum potestas erit, whenever I find men on whom I can rely: si quid dicere vellet, feci potestatem, i. e. accorded permission: quae potestas si mihi saepius fiet, utar, shall present itself: ut respondendi tibi potestatem faciam: omnium mihi litterarum fieri potestatem oportere, must be allowed access to: potestatem sui facere, allow themselves to be spoken to: facere omnibus conveniendi sui potestatem, admit to an audience: decernendi potestatem Pompeio fecit, an opportunity for a decisive engagement, Cs.: sui potestatem facere, opportunity to fight, Cs.: potestas, virtutem vestram ostendere, L.: Non fugis, dum praecipitare potestas, V.— A person in office, public officer, magistrate, ruler: ab aliquā potestate legitimā evocatus, by some lawful authority: imperia et potestates, military and civil officers: mavis Fidenarum esse potestas, Iu.: hominum rerumque aeterna, i. e. Jupiter, V.
    * * *
    power, rule, force; strength, ability; chance, opportunity

    Latin-English dictionary > potestās

  • 15 red-dō

        red-dō didī, ditus, ere.    I. To give back, return, restore: scripsit ad te, ut redderes: alqd tibi, T.: Accipe quod numquam reddas mihi, H.: si quid ab omnibus conceditur, id reddo ac remitto, I give it back and renounce it: vobis amissa, L.: obsides, Cs.: follibus auras Accipiunt redduntque, take in and expel, V.: mulieri hereditatem: Redditus Cyri solio Phraates, H.: oculis nostris, V.: non reddere (beneficium) viro bono non licet: se convivio, return, L.: se catenis, H.: Teucrūm se reddat in arma, exposes, V.: Sic modo conbibitur, modo... Redditur ingens Erasinus, is swallowed up... reappears, O.: (Daedalus) Redditus his terris, on his return, V.—To utter in response, make in answer: veras audire et reddere voces, return, V.: Aeneas contra cui talia reddit, answered, V.: responsum, L.—To render, translate, interpret: quae legeram Graece, Latine reddere: verbum pro verbo: verbum verbo, H.—To render, represent, imitate, express, resemble: faciem locorum, O.: et qui te nomine reddet Silvius Aeneas, i. e. shall bear your name, V.—To make to be, cause to appear, render, make: quam (civitatem) ille inlustrem reddidit: itinera infesta, Cs.: Quem insignem reddidit arte, V.: obscuraque moto Reddita forma lacu est, made indistinct, O.: omnīs Catillinas Acidinos postea reddidit, made patriots in comparison: dictum ac factum reddidi, i. e. no sooner said than done, T.: hic reddes omnia ei consilia incerta ut sient, T.: fasciculum sibi aquā madidum r<*>itum esse.—To pay back, revenge, requite, p<*>sh, take satisfaction for: per eum stare quo minus accepta ad Cannas redderetur hosti clades, L.: reddidit hosti cladem, L.    II. To give up, hand over, deliver, impart, assign, yield, render, give, grant, bestow, surrender, relinquish, resign: mihi epistulam: litteris a Caesare consulibus redditis, Cs.: ut primi Salio reddantur honores, V.: reddita gratia (i. e. relata), S.: reddunt ova columbae, Iu.: obligatam Iovi dapem, H.: mors pro patriā reddita: morbo naturae debitum, i. e. to die by disease, N.: hanc animam vacuas in auras, O.: caute vota reddunto, pay: fumantia exta, V.: gravīs poenas, i. e. suffer, S.: reddi viro promissa iubebant, to be awarded, V.: rationem, render an account: animam a pulmonibus reddere, exhale: sonum, give forth, H.: vox reddita, uttered, V: catulum partu, O.: Fructum, quem reddunt praedia, produce, T.: Una superstitio, superis quae reddita divis, which belongs to the gods, V.: tunicam servo, Iu.: neque his petentibus ius redditur, is granted, Cs.: quod reliquum vitae virium, id ferro potissimum reddere volebant, sacrifice: Thermitanis urbem, agros, i. e. leave unforfeited: (civitati) iura legesque, home-rule, Cs.: tribus populis suae leges redditae, independence was recognized, L.: conubia, to grant, L.: Peccatis veniam, H.: Nomina facto vera, call by the right name, O.: magistratūs adi, Iudicium ut reddant tibi, grant you a trial, T.: iudicia in privatos reddebat, assumed jurisdiction in civil actions, Cs.: ius, to give judgment, Ta.—To repeat, report, narrate, recite, rehearse: ea sine scripto verbis eisdem: sive paribus paria (verba) redduntur, sive opponuntur contraria: dictata, rehearse, H.: carmen, recite, H.: causam, O.

    Latin-English dictionary > red-dō

  • 16 terminō

        terminō āvī, ātus, āre    [terminus], to set bounds, mark off by boundaries, bound, limit: praetores terminare iussi, quā, etc., i. e. to bound their jurisdiction, L.: finīs imperi caeli regionibus: fana, L.: stomachus palato extremo atque intimo terminatur, ends in: imperium Oceano, famam astris, V.—Fig., to limit, set limits, circumscribe, bound: isdem finibus gloriam, quibus vitam: ea (lingua) vocem terminat: campos oculis, i. e. reach the limits of, L.— To limit, define, determine: bona voluptate, mala dolore.— To set bounds, close, finish, end, terminate: clausulas longā syllabā: ut pariter extrema terminentur.
    * * *
    terminare, terminavi, terminatus V
    mark the boundaries of, form the boundaries of; restrict; conclude

    Latin-English dictionary > terminō

  • 17 adtribuo

    adtribuere, adtribui, adtributus V TRANS
    assign/allot/attribute/impute to; grant, pay; appoint, put under jurisdiction

    Latin-English dictionary > adtribuo

  • 18 arbitratio

    arbitration; choice; judgment, capacity for decisions; jurisdiction, power

    Latin-English dictionary > arbitratio

  • 19 attribuo

    attribuere, attribui, attributus V TRANS
    assign/allot/attribute/impute to; grant, pay; appoint, put under jurisdiction

    Latin-English dictionary > attribuo

  • 20 dioecesanus

    dioecesana, dioecesanum ADJ
    diocesan; of bishop's jurisdiction

    Latin-English dictionary > dioecesanus

См. также в других словарях:

  • jurisdiction — ju·ris·dic·tion /ˌju̇r əs dik shən/ n [Latin jurisdictio, from juris, genitive of jus law + dictio act of saying, from dicere to say] 1: the power, right, or authority to interpret, apply, and declare the law (as by rendering a decision) to be… …   Law dictionary

  • jurisdiction — jur‧is‧dic‧tion [ˌdʒʊərsˈdɪkʆn ǁ ˌdʒʊr ] noun [uncountable] LAW the official right and power to make decisions about something: jurisdiction over • The bankruptcy court now has jurisdiction over the company s assets. • This matter is outside my …   Financial and business terms

  • jurisdiction — JURISDICTION. s. f. (l S ne se prononce point,) & beaucoup écrivent Juridiction. Pouvoir du Juge, de celuy qui a droit de juger. Jurisdiction Ecclesiastique. Jurisdiction Laïque. Jurisdiction ordinaire. cela est de vostre jurisdiction, sous… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • jurisdiction — Jurisdiction, Iurisdictio. Petites jurisdictions et destroicts estans en Italie, où les Romains envoyoient tous les ans quelqu un pour les gouverner et dire droict, Praefecturae. Exercer jurisdiction, Dicere ius. Exercice de la jurisdiction,… …   Thresor de la langue françoyse

  • Jurisdiction — Ju ris*dic tion, n. [L. jurisdictio; jus, juris, right, law + dictio a saying, speaking: cf. OF. jurisdiction, F. juridiction. See {Just}, a., and {Diction}.] [1913 Webster] 1. (Law) The legal power, right, or authority of a particular court to… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • jurisdiction — (n.) early 14c. administration of justice (attested from mid 13c. in Anglo Latin), from O.Fr. juridiccion (13c.) and directly from L. iurisdictionem (nom. iurisdictio) administration of justice, jurisdiction, from ius (gen. iuris; see JURIST (Cf …   Etymology dictionary

  • Jurisdiction — (v. tat), 1) im Allgemeinen die Befugniß, Recht zu sprechen; daher so v.w. Gerichtsbarkeit (s.d.); 2) im alten Rom die Befugniß zu dem, was der Magistrat im ordentlichen Verfahren zur Einleitung des Processes zu thun hatte. Die J. kam nur den… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • jurisdiction — *power, authority, control, command, sway, dominion Analogous words: limits, bounds, confines (see singular nouns at LIMIT): *range, scope, compass, reach: circuit, periphery (see CIRCUMFERENCE): province, office, *function, duty: domain,… …   New Dictionary of Synonyms

  • jurisdiction — [n] area of authority administration, arbitration, area, authority, bailiwick, bounds, circuit, command, commission, compass, confines, control, discretion, district, domination, dominion, empire, extent, field, hegemony, influence, inquisition,… …   New thesaurus

  • jurisdiction — ► NOUN 1) the official power to make legal decisions and judgements. 2) the territory or sphere over which the legal authority of a court or other institution extends. 3) a system of law courts. DERIVATIVES jurisdictional adjective. ORIGIN Latin …   English terms dictionary

  • jurisdiction — [joor΄is dik′shən] n. [ME jurisdiccioun, altered (infl. by L) < OFr juridiction < L jurisdictio, administration of the law < jus (gen. juris,), law + dictio: see JURY1 & DICTION] 1. the administering of justice; authority or legal power… …   English World dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»