Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

investigation

  • 1 DISPUTATIO (DISPUTATION, DISCUSSION, INVESTIGATION)

    обсуждение, диспут; основной способ познания в силу того, что всякое знание носило модальный характер, соответствуя знанию правдоподобному. Диспут в форме диалога лежал в основании и письменного произведения, урока и любой публичной дискуссии. В диспуте средневековый ум представлялся как развитое умение превращать любой текст в предмет дискуссии, доводящей до совершенства технику вопрошания.

    Латинский словарь средневековых философских терминов > DISPUTATIO (DISPUTATION, DISCUSSION, INVESTIGATION)

  • 2 indagatio

    investigation.

    Latin-English dictionary of medieval > indagatio

  • 3 quaesitio

    investigation, interrogation.

    Latin-English dictionary of medieval > quaesitio

  • 4 quesitio

    investigation, interrogation.

    Latin-English dictionary of medieval > quesitio

  • 5 quaestiō

        quaestiō ōnis, f    [QVAES-], a questioning, examination, inquiry, investigation: exploratā re quaestione captivorum, Cs.: rem in disceptationem quaestionemque vocare, to investigate: res in quaestione versatur, is under investigation: de moribus ultima fiet quaestio, Iu.— A judicial investigation, examination by torture, criminal inquiry, inquisition: cum praetor quaestionem inter sicarios exercuisset, conducted a trial for assassination: mortis paternae de servis paternis quaestionem habere: quaestionem in eum ferre, demand his prosecution: placuit quaestionem ex his haberi, L.: instituta de morte: ad quaestionem abripi, to the torture: illum in quaestionem postulavit: quaestiones severius exercere, L.: quaestioni praeesse, to sit as judge: tabellae quaestionis, records of testimony at an examination: quaestiones perpetuae, standing commissions of criminal investigation: iudex quaestionis (i. e. quaesitor): quaestiones extraordinariae, investigations by special commission, L.: dimittere eo tempore quaestionem, i. e. the court.—A question, subject of investigation, matter, case, cause, dispute, difficulty, inquiry: quae (sententia) viri simillima, magna quaestio est: perdifficilis de naturā deorum: de moribus ultima fiet Quaestio, Iu.: beatos efficiat (sapientia) necne quaestio est, may be disputed.—The record of a judicial inquiry, minutes of evidence: hanc fictam quaestionem conscripisse.
    * * *
    questioning, inquiry; investigation

    Latin-English dictionary > quaestiō

  • 6 quaestio

    quaestĭo, ōnis, f. [quaero], a seeking.
    I.
    In gen. (Plautin.):

    cave, fuas mi in quaestione,

    lest you suffer yourself to be to seek, lest I have to look after you, Plaut. Pers. 1, 1, 52:

    tibi ne in quaestione essemus,

    id. Capt. 2, 2, 3; id. Ps. 2, 2, 68.—
    II.
    In partic., an inquiry, investigation, a questioning, question, subject of inquiry:

    quaestio est appetitio cognitionis, quaestionisque finis inventio,

    Cic. Ac. 2, 8, 26; 2, 36, 115:

    quae veri simillima (sententia sit), magna quaestio est,

    id. Tusc. 1, 11, 23; id. Fin. 2, 11, 34:

    rem in disceptationem quaestionemque vocare,

    to investigate, id. de Or. 3, 32, 129:

    res in quaestione versatur,

    is under investigation, id. Clu. 58, 159:

    de moribus ultima fiet quaestio,

    Juv. 3, 141:

    res in quaestionem venit,

    comes under investigation, Quint. 5, 14, 16:

    modo aliquam quaestionem poëticam ei proponeret,

    Nep. Att. 20, 2; cf. Cic. Att. 7, 19 fin.; Sen. Ben. 5, 8, 6; id. Ep. 48, 1; Suet. Tib. 56:

    quaestionem instituere,

    to institute an investigation, Quint. 7, 1, 6:

    quaestionem solvere,

    Sen. Ep. 48, 11; Quint. 5, 10, 26.—
    2.
    A public judicial investigation, examination by torture, a criminal inquiry, inquisition; the crime is usu. constr. with de:

    cum praetor quaestionem inter sicarios exercuisset,

    instituted a trial for assassination, Cic. Fin. 2, 16, 54:

    verberibus ac tormentis quaestionem habuit pecuniae publicae,

    id. Phil. 11, 2, 5:

    quaestionem mortis paternae de servis paternis habere,

    id. Rosc. Am. 28, 78:

    quaestionem fugitare,

    id. ib. 28, 78:

    servos in quaestionem polliceri,

    id. ib. 28, 77:

    quaestionem ferre in aliquem,

    to appoint, institute, make a motion for, id. de Or. 1, 53, 227:

    habere ex aliquo,

    Liv. 33, 28:

    facere alicui,

    against any one, Dig. 34, 3, 20:

    quaestionem de furto constituere,

    Cic. Clu. 64, 181:

    quaestionem instituere de morte alicujus,

    id. ib. 64, 181:

    quaestionem de morte viri habere,

    id. ib. 65, 182;

    63, 176: quaestionem habere de servis in caput filii,

    id. ib. 63, 176:

    ad quaestionem abripi,

    to examination by torture, id. ib. 33, 89:

    alicui servum in quaestionem ferre,

    id. ib. 64, 181:

    postulare servum in quaestionem,

    id. ib. 64, 181:

    quaestiones severius exercere,

    Liv. 9, 34:

    quaestioni praeesse,

    to conduct a trial as judge, Cic. Rosc. Am. 4, 11: quaestiones perpetuae, the inquisitions concerning certain crimes (repetundarum, majestatis, de falso, de sicariis, de injuriis, etc.), conducted annually, after 605 A. U. C., by a standing commission, and presided over by the prætor, Cic. Brut. 27, 106:

    judex quaestionis,

    the director of the criminal court under the presidency of the prætor, id. Clu. 54, 148; 33, 89; id. Brut. 76, 264:

    quaestiones extraordinariae,

    trials out of the common course, held under a special commission, Liv. 39, 14; so,

    quaestio nova,

    Cic. Mil. 5, 13:

    A QVAESTIONIBVS,

    an attendant in examinations, a torturer, inquisitor, Inscr. Grut. 545, 6; 560, 1. —
    B.
    Transf.
    1.
    The court, the judges:

    dimittere eo tempore quaestionem,

    Cic. Verr. 2, 2, 30, § 74:

    totam quaestionem a severitate ad clementiam transtulit,

    Val. Max. 8, 1, 6.—
    2.
    The subject of investigation, the matter, case, question:

    perdifficilis et perobscura quaestio est de naturā deorum,

    Cic. N. D. 1, 1, 1:

    dividere totam de dis immortalibus quaestionem in partis quattuor,

    id. ib. 2, 1, 3:

    quaestio proposita,

    Quint. 9, 2, 39.—
    b.
    In partic., in rhet.
    (α).
    The rhetorical subject of debate: quaestionum duo sunt genera: alterum infinitum, alterum definitum. Definitum est, quod hupothesin Graeci, nos causam: infinitum, quod thesin illi appellant, nos propositum possumus nominare, Cic. Top. 21, 79. —
    (β).
    The main point in a disputed matter, the issue in a cause: quaestio est quae ex conflictione causarum gignitur controversia, hoc modo: Non jure fecisti: jure feci. Causarum autem haec est conflictio, in quā constitutio constat;

    ex eā igitur nascitur controversia, quam quaestionem dicimus, hoc modo: jurene fecerit,

    Cic. Inv. 1, 13, 18; cf. id. ib. 1, 6, 8.—
    (γ).
    A question, a disputed point, quaestio est, it is doubtful, may be disputed:

    sapientia efficit sapientis sola per se: beatos efficiat necne sola per se quaestio est,

    Cic. Top. 15, 60; id. Tusc. 4, 13, 29; id. Inv. 2, 20, 60:

    quaestio est, an, etc.,

    Quint. 7, 3, 22; cf.:

    nulla quaestio est,

    Aug. Retract. 1, 19, 6; cf.

    also: in quaestione est,

    Plin. 11, 17, 18, § 57; 10, 22, 27, § 52:

    quaestionis est immensae,

    id. 7, 28, 29, § 101; 28, 2, 3, § 10.

    Lewis & Short latin dictionary > quaestio

  • 7 inquisitio

    inquīsītĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] faculté de rechercher. [st2]1 [-] recherche, investigation. [st2]2 [-] information, enquête judiciaire, poursuite, instruction, procédure.    - hominis est propria inquisitio atque investigatio, Cic. Off. 1: l'homme a en apanage l'instinct de recherche et d'investigation.    - postulare inquisitionem in aliquem, Plin. Ep. 3, 9: demander une enquête contre qqn.    - inquisitionem Bithynis dare, Plin. Ep. 5: donner l'information aux Bithyniens.    - inquisitionem annuam impetrare, Tac. An. 13: obtenir pour un an les pouvoirs d'enquête.    - inducti in senatum inquisitionem postulaverunt, Plin. Ep. 5: introduits devant le sénat, ils demandèrent l'information.
    -
    * * *
    inquīsītĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] faculté de rechercher. [st2]1 [-] recherche, investigation. [st2]2 [-] information, enquête judiciaire, poursuite, instruction, procédure.    - hominis est propria inquisitio atque investigatio, Cic. Off. 1: l'homme a en apanage l'instinct de recherche et d'investigation.    - postulare inquisitionem in aliquem, Plin. Ep. 3, 9: demander une enquête contre qqn.    - inquisitionem Bithynis dare, Plin. Ep. 5: donner l'information aux Bithyniens.    - inquisitionem annuam impetrare, Tac. An. 13: obtenir pour un an les pouvoirs d'enquête.    - inducti in senatum inquisitionem postulaverunt, Plin. Ep. 5: introduits devant le sénat, ils demandèrent l'information.
    -
    * * *
        Inquisitio, Verbale. Cic. Inquisition, Cerche, Cerchement, Queste, Enqueste.
    \
        Caue inquisitioni ne mihi sis. Plaut. Garde bien qu'il ne faille que je te cerche.
    \
        Inquisitio. Cic. Information.

    Dictionarium latinogallicum > inquisitio

  • 8 inquīsītiō

        inquīsītiō ōnis, f    [QVAES-], a seeking, searching, examination, investigation: veri: adempto per inquisitiones loquendi commercio, espionage, Ta. —In law, an investigation, legal inquisition: accusatoris: annua, Ta.
    * * *
    search, hunting out; inquiry, investigation; spying; collecting evidence

    Latin-English dictionary > inquīsītiō

  • 9 indago

    [st1]1 [-] indāgo, āre, āvi, ātum [indu + ago]: - tr. - a - suivre la piste.    - ut ad cursum equum, ad arandum bovem, ad indagandum canem, sic hominem ad intellegendum et agendum, esse natum: Cic. Fin. 2, 39: (ils n'ont pas vu) que l'homme est né pour penser et agir comme le cheval pour courir, le boeuf pour labvourer, le chien pour chasser.    - indagare feras, Varr. L. 51, 94: suivre les animaux à la piste. --- cf. Col. 3, 10, 9. b - au fig. chercher avec soin, rechercher. rechercher, dépister.    - Cic. Verr. 2, 135 ; Mil. 103 ; Or. 11; Tusc. 5, 64 ; Plin. 2, 80.    - indagare aliquid de re publica,, Cic. Att. 2, 4, 4: dépister, découvrir qqch concernant les affaires publiques. [st1]2 [-] indāgo, ĭnis, f.: a - entourage de filets, cordon de filets ou de chasseurs.    - Virg. En. 4, 121; Tib. 4, 3, 7. b - filet, réseau.    - Hirt. BG. 8, 18 ; Liv. 7, 37, 14. c - recherche, investigation.    - Plin. 9, 16 ; Gell. 7, 16, 6.
    * * *
    [st1]1 [-] indāgo, āre, āvi, ātum [indu + ago]: - tr. - a - suivre la piste.    - ut ad cursum equum, ad arandum bovem, ad indagandum canem, sic hominem ad intellegendum et agendum, esse natum: Cic. Fin. 2, 39: (ils n'ont pas vu) que l'homme est né pour penser et agir comme le cheval pour courir, le boeuf pour labvourer, le chien pour chasser.    - indagare feras, Varr. L. 51, 94: suivre les animaux à la piste. --- cf. Col. 3, 10, 9. b - au fig. chercher avec soin, rechercher. rechercher, dépister.    - Cic. Verr. 2, 135 ; Mil. 103 ; Or. 11; Tusc. 5, 64 ; Plin. 2, 80.    - indagare aliquid de re publica,, Cic. Att. 2, 4, 4: dépister, découvrir qqch concernant les affaires publiques. [st1]2 [-] indāgo, ĭnis, f.: a - entourage de filets, cordon de filets ou de chasseurs.    - Virg. En. 4, 121; Tib. 4, 3, 7. b - filet, réseau.    - Hirt. BG. 8, 18 ; Liv. 7, 37, 14. c - recherche, investigation.    - Plin. 9, 16 ; Gell. 7, 16, 6.
    * * *
    I.
        Indago, indagas, pen. prod. indagare, Ab in et ago compositum, d interposito euphoniae gratia. Plaut. Cercher à la trace, ou à la route, Cercher diligemment, S'enquerir soingneusement de quelque chose.
    II.
        Indago, pen. prod. indaginis, foem. gen. Plin. Cerchement.
    \
        Indago. Virgil. Pan, ou panneaux, ou toiles dequoy on ceinct et entourne lon un bois pour prendre bestes sauvages.
    \
        Indagine poenarum cingi. Plin. iunior. Estre environné d'un tour de peines.

    Dictionarium latinogallicum > indago

  • 10 indāgātiō

        indāgātiō ōnis, f    [1 indago], a tracking out, investigation: initiorum: veri.
    * * *
    act of tracking down/searching out; investigation

    Latin-English dictionary > indāgātiō

  • 11 investīgātiō

        investīgātiō ōnis, f    [investigo], a searching into, investigation: rerum: veri.
    * * *
    search; inquiry, investigation; research

    Latin-English dictionary > investīgātiō

  • 12 pervestīgātiō

        pervestīgātiō ōnis, f    [pervestigo], a searching into, examining, investigation: scientiae.
    * * *

    Latin-English dictionary > pervestīgātiō

  • 13 quaerō

        quaerō sīvī, sītus, ere    [QVAES-], to seek, look for: quaerenti (deae) defuit orbis, O.: te ipsum quaerebam, was looking for, T.: suos notos, Cs.: ab ostio quaerens Ennium, asking for: cum praetor quaereretur: quem quaeritis, adsum, V.: liberi ad necem quaerebantur: escam in sterquilinio, Ph.: per imas Quaerit iter vallīs (Ufens), V.: cauda colubrae... moriens dominae vestigia quaerit, O.— To seek to obtain, look for, strive for, seek: sibi alium imperatorem, S.: in regnum quaeritur heres, V.: milites ducem quaerentes: in eum invidia quaesita est, i. e. prejudice is excited: ad ornatum ludorum aurum: regia potestas hac lege quaeritur: ne quaeratur latebra periurio: voce pericula, provoke, O.: defensorem suae salutis eum.—With inf, to seek, strive, endeavor, ask: ne quaere doceri Quam poenam, etc., V.: Antequam... speciosa quaero Pascere tigrīs, i. e. let me rather, H.: classibus advehebantur, qui mutare sedes quaerebant, Ta.— To strive to gain, earn, win by effort, acquire: Conserva, quaere, parce, T.: Quaerit ac timet uti, H.: victum volgo, T.: confiteri sibi quaesito opus esse, that he must earn something.—To feel the want of, miss, lack: Siciliam in uberrimā Siciliae parte: ne ille saepe Persas et Indos quaesisset, L.: quaerit Boeotia Dircen, O.— To ask, desire, require, demand, need, call for: quid sibi hic vestitus quaerit? i. e. what do you mean by? T.: collis pauca munimenta quaerebat, S.: qui tumultus dictatoriam maiestatem quaesisset, made necessary, L.: nego esse quicquam, quod cuiusquam oratoris eloquentiam quaereret: quaeris ut suscipiam cogitationem, quidnam istis agendum putem.—Fig., to seek mentally, think over, meditate, aim at, plan, devise, find: consilium, T.: quonam modo maxime ulti sanguinem nostrum pereamus, S.: remedium: rationes eas, quae ex coniecturā pendent.— To seek to learn, make inquiry, ask, inquire, interrogate: item alio die Quaerebam, T.: quaerendo cognoveram: vide, quaere, circumspice!: quaesiturus, unum caelum esset an innumerabilia: Naturā fieret laudabile carmen, an arte, Quaesitum est, has been made a question, H.: cum ab iis saepius quaereret, made inquiries, Cs.: quaero abs te nunc, Hortensi, cum, etc.: quaesivit a medicis, quem a modum se haberet, N.: quaero de te, num, etc.: Cura tibi de quo quaerere nulla fuit, O.: in dominos quaeri de servis iniquom est, i. e. to examine under torture: quaerit ex solo ea, quae, etc., Cs.: habes, quod ex me quaesisti.— To examine, inquire into, make inquiry, investigate: coëgit consules circa fora proficisci ibique quaerere, L.: hunc abduce, vinci, quaere rem, T.: scrutatus sum quae potui et quaesivi omnia: rem illam: quorum de naturā Caesar cum quaereret, sic reperiebat, Cs.—Esp., of judicial investigation: de pecuniis repetundis: dum de patris morte quaereretur: ut veteribus legibus, tantum modo extra ordinem, quaereretur, the investigation should be made.—In parenthet. clauses, to inquire, consider: omnino, si quaeris, ludi apparatissimi: noli quaerere: ita mihi pulcher hic dies visus est, in short: si verum quaeritis, to speak the truth: si verum quaerimus.
    * * *
    quaerere, quaesivi, quaesitus V
    search for, seek, strive for; obtain; ask, inquire, demand

    Latin-English dictionary > quaerō

  • 14 notio

    nōtĭo, ōnis, f. [nosco], a becoming acquainted, a making one's self acquainted with a person (syn.: cognitio, perceptio, notitia).
    I.
    Lit.
    * A.
    In gen.:

    quid tibi hanc aditiost? quid tibi hanc notiost, inquam, amicam meam?

    Plaut. Truc. 2, 7, 62.—
    B.
    In partic., a taking cognizance of a thing by a magistrate, an examination, investigation:

    ceteri agri omnes, sine ullo delectu, sine populi Romani notione, sine judicio senatās, decemvirisaddicentur,

    Cic. Agr. 2, 21, 57;

    pontificum,

    id. Dom. 13, 34:

    notionem ejus differre,

    id. Att. 11, 20, 2;

    censoria,

    id. Sest. 25, 55; cf. id. Prov. Cons. 19, 46; id. Pis. 5, 10:

    notiones animadversionesque censoriae,

    id. Off. 3, 31, 111:

    ad censore, non ad senatum, notionem de eo pertinere,

    Liv. 27, 25, 5:

    dilatā notione,

    Tac. A. 3, 59:

    notioni quindecimvirum is liber subicitur,

    id. ib. 6, 12:

    quid denique ad jus civile aut ad actoris notionem atque animadversionem ages injuriarum?

    the investigation and punishment sought by the plaintiff, Cic. Caecin. 12, 35; Dig. 42, 1, 5; 49, 1, 10; 50, 16, 99.—
    II.
    Transf., an idea, conception, notion of a thing:

    notio rerum,

    Cic. Tusc. 5, 39, 114:

    cum rerum notiones in animis fiant,

    id. Fin. 3, 10, 33: simulac (homo) cepit intelligentiam, vel notionem potius quam appellant ennoian illi, etc., id. ib. 3, 6, 21; cf.: genus est notio ad plures differentias pertinens: Forma est notio, cujus, etc. Notionem appello, quod Graeci tum ennoian, tum prolêpsin dicunt, id. Top. 7, 31; id. Tusc. 1, 24, 57; id. Fin. 5, 21, 59:

    in omnium animis deorum notionem impressit natura,

    id. N. D. 1, 16, 43; 2, 5, 13:

    intellegentiae nostrae,

    id. ib. 1, 11, 26:

    excute intellegentiam tuam ut videas, quae sit in eā species, forma et notio boni viri,

    id. Off. 3, 20, 81:

    neque alia huic verbo subjecta notio est, nisi, etc.,

    id. Tusc. 5, 10, 29:

    de fortitudine,

    id. ib. 4, 24, 53: apud veteres dicebatur, professionem eorum (mathematicorum), non notitiam, esse prohibitam, Mos. et Rom. Leg. Coll. 15, 2, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > notio

  • 15 DISPUTATIO

    disputation, investigation, discussion - обсуждение, исследование, дискуссия; силлогистический акт между оппонентом и респондентом, преследующий цель выяснить точку зрения или утверждения.

    Латинские философские термины > DISPUTATIO

  • 16 animadversiō

        animadversiō ōnis, f    [animadverto], investigation, inquiry: nostra in civem est, L.—Perception, notice, observation: hoc totum est animadversionis: excitanda animadversio, ut ne quid temere agamus, self-inspection.—Reproach, censure: effugere animadversionem: in Apronium.—Chastisement, punishment: paterna: Dolabellae in servos: vitiorum.—Esp.. censorum (usu. called nota censoria): animadversiones censoriae.
    * * *
    paying attention; observation, attention, notice; censure, reproach, punishment

    Latin-English dictionary > animadversiō

  • 17 cōgnitiō

        cōgnitiō ōnis, f    [com- + GNA-], a becoming acquainted with, acquiring knowledge, knowledge, acquaintance: rerum: animi: urbis: cognitione atque hospitio dignus.—A conception, notion, idea: deorum innatae cognitiones. — In law, a judicial examination, inquiry, cognizance, trial: ipsius cognitio de existimatione: captorum agrorum: vacantium militiae munere, L.: inter patrem et filium, L.: dies cognitionis, the day of trial: centurionum Cognitio de milite, Iu.: tribuni, a decree, Iu.—Recognition, discovery: cognitio facta esse filium natum, T.: de cognitione ut certum sciam, to make sure of the discovery, T.
    * * *
    examination, inquiry/investigation (judicial); acquiring knowledge; recognition; getting to know (fact/subject/person); acquaintance; idea/notion; knowledge

    Latin-English dictionary > cōgnitiō

  • 18 comperiō

        comperiō perī, pertus, īre    [1 PAR-], to obtain knowledge of, find out, ascertain, learn: certo, T.: nihil de hoc: de scelere filii, N.: aliquid ex multis: nihil testibus, nihil tabulis: ut postea ex captivis comperit, Cs.: nil ad Pamphilum attinere, T.: hanc gentem Clusium inde venisse, L.: certis auctoribus, copias abesse, etc., Cs.: id misericordiāne an casu evenerit, S.: unde causa (sit), Ta.: facinus manifesto compertum: oculis, L.: omnia falsa comperta sunt: compertus stupri, i. e. detected in, L.: flagitii, Ta.: nondum comperto quam regionem hostes petissent, L.: compertus publicam pecuniam avertisse, Ta.
    * * *
    comperire, comperi, compertus V TRANS
    learn/discover/find (by investigation); verify/know for certain; find guilty

    Latin-English dictionary > comperiō

  • 19 cōnsecūtiō

        cōnsecūtiō ōnis, f    [consequor], an effect, consequence: consecutionem adfert voluptatis, has pleasure as a consequence: causas rerum et consecutiones videre.—In rhet., order, connection: verborum.
    * * *
    order; orderly/logical/proper sequence/consequence/connection; result, effect; investigation of consequences/effects; acquiring/obtaining (L+S); attainment

    Latin-English dictionary > cōnsecūtiō

  • 20 disquīsītiō

        disquīsītiō ōnis, f    [disquiro], an inquiry, investigation: in magnis disquisitionibus: in disquisitionem venit, ne, etc., L.
    * * *

    Latin-English dictionary > disquīsītiō

См. также в других словарях:

  • investigation — [ ɛ̃vɛstigasjɔ̃ ] n. f. • XIVe; lat. investigatio ♦ Recherche suivie, systématique, sur quelque objet. ⇒ enquête, examen, recherche. Méthodes d investigation. Investigations de la police, du fisc. Journalisme d investigation. Investigation… …   Encyclopédie Universelle

  • Investigation — is the process of inquiring into a matter through research, follow up, study, or formal procedure of discovery. Investigation may refer to:In law enforcement: * The work of a private investigator * The work of a detective *Federal Bureau of… …   Wikipedia

  • investigation — I noun careful search, careful study, close inquiry, collection of facts, detailed examination, examination, exhaustive study, exploration, formal scrutiny, indagatio, inquire to ascertain facts, inquiry, inquisitio, interrogation, investigatio,… …   Law dictionary

  • Investigation — In*ves ti*ga tion, n. [L. investigatio: cf. F. investigation.] The act of investigating; the process of inquiring into or following up; research; study; inquiry, esp. patient or thorough inquiry or examination; as, the investigations of the… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Investigation — (lat.), Untersuchung, Nachforschung; investigieren, nachforschen, ausspüren …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Investigation — Investigation, lat. deutsch, die obrigkeitliche Nachforschung wegen eines Verbrechens; investigiren, nachforschen …   Herders Conversations-Lexikon

  • investigation — early 15c., from O.Fr. investigacion (14c.), from L. investigationem (nom. investigatio) a searching into, a searching for, noun of action from pp. stem of investigare to trace out, search after, from in in, into (see IN (Cf. in ) (2)) +… …   Etymology dictionary

  • investigation — probe, inquest, inquisition, inquiry, research Analogous words: inspection, examination, scrutiny, audit (see under SCRUTINIZE): surveying or survey, observing or observation (see corresponding verbs at SEE) …   New Dictionary of Synonyms

  • investigation — [n] thorough check analysis, case, delving, examination, exploration, fact finding, gander, hearing, hustle, inquest, inquiry, inquisition, inspection, legwork, observation, observing, pike, probe, probing, quest, quiz, research, review, scrutiny …   New thesaurus

  • investigation — [in ves΄tə gā′shən] n. [ME investigacioun < MFr < L investigatio] 1. an investigating or being investigated 2. a careful search or examination; systematic inquiry investigational adj …   English World dictionary

  • investigation — noun ADJECTIVE ▪ careful, close, detailed ▪ extensive ▪ The authorities conducted an extensive investigation into his tax affairs. ▪ full, in depth …   Collocations dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»