-
1 impulsus
[st1]1 [-] impulsus, a, um: part. passé de impello. [st1]2 [-] impulsŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - choc, heurt, ébranlement, mouvement. - [abcl]b - au fig. impulsion, instigation, incitation.[/b] - impulsu suo, Cic.: de son propre mouvement. - impulsu tuo, Cic.: à ta sollicitation. - impulsu libidinum, Cic.: cédant à ses passions.* * *[st1]1 [-] impulsus, a, um: part. passé de impello. [st1]2 [-] impulsŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - choc, heurt, ébranlement, mouvement. - [abcl]b - au fig. impulsion, instigation, incitation.[/b] - impulsu suo, Cic.: de son propre mouvement. - impulsu tuo, Cic.: à ta sollicitation. - impulsu libidinum, Cic.: cédant à ses passions.* * *Impulsus, Participium. Terent. Incité, Esmeu.\Sagitta neruo impulsa per nubem. Virg. Poulsee, Chassee, Jectee.\Impulsum bellum. Lucan. Presque mise à fin.\Impulsus, huius impulsus. Cic. Instigation, Incitation, Poulsement, Mouvement.\Haec bona Chrysogonum accessisse impulsu suo. Cic. De son propre mouvement, ou motif.\Impulsu tuo fecisset. Cic. De par toy, Par ton instigation et enhortement, Par ton motif, Tu luy eusses faict faire.\Impulsus scutorum. Cic. Heurtement.\Impulsu primo. Cic. De la premiere boutee. -
2 instigatio
instīgātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] action de stimuler, d'exciter, d'émouvoir. [st2]2 [-] suggestion, instigation.* * *instīgātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] action de stimuler, d'exciter, d'émouvoir. [st2]2 [-] suggestion, instigation.* * *Instigatio, Verbale. Author ad Heren. Instigation, Incitation. -
3 instinctus
[st1]1 [-] instinctŭs, ūs, m.: instigation, impulsion, inspiration. [st1]2 [-] instinctus, a, um: part. passé de instinguo.* * *[st1]1 [-] instinctŭs, ūs, m.: instigation, impulsion, inspiration. [st1]2 [-] instinctus, a, um: part. passé de instinguo.* * *Instinctus, Adiect. ab Instingo inusitato verbo. Liu. Aguillonné, Incité, Esmeu, Stimulé.\Instinctus, huius instinctus. Cic. Aguillonnement, Stimule, ou Stimulation, Instigation, Incitation, Instinct, Inspiration.\Instinctu diuino afflatuque. Cic. Par inspiration divine. -
4 coactus
[st1]1 [-] coactus, a, um: part. passé de cogo. - [abcl][b]a - poussé. - [abcl]b - réuni, rassemblé. - [abcl]c - condensé, épaissi, foulé. - [abcl]d - enfermé, resserré, réduit. - [abcl]e - contraint, forcé, involontaire, qui n'est pas naturel.[/b] - spiritus coactus ac stridens, Sen. Ira, 1, 1, 4: la respiration est gênée et sifflante. - coacta pecunia, Cic.: contributions forcées. - lac coactum, Ov.: fromage. - coacta alvus, Cels.: déjections bien liées. - coactae lacrymae, Virg.: larmes feintes. [st1]2 [-] coactŭs, ūs, m. (seul. à l'abl. coactu): impulsion, pression, instigation. - coactu tuo scribam, Cic.: j'écrirai puisque tu m'y forces.* * *[st1]1 [-] coactus, a, um: part. passé de cogo. - [abcl][b]a - poussé. - [abcl]b - réuni, rassemblé. - [abcl]c - condensé, épaissi, foulé. - [abcl]d - enfermé, resserré, réduit. - [abcl]e - contraint, forcé, involontaire, qui n'est pas naturel.[/b] - spiritus coactus ac stridens, Sen. Ira, 1, 1, 4: la respiration est gênée et sifflante. - coacta pecunia, Cic.: contributions forcées. - lac coactum, Ov.: fromage. - coacta alvus, Cels.: déjections bien liées. - coactae lacrymae, Virg.: larmes feintes. [st1]2 [-] coactŭs, ūs, m. (seul. à l'abl. coactu): impulsion, pression, instigation. - coactu tuo scribam, Cic.: j'écrirai puisque tu m'y forces.* * *Coactus, aliud participium: vt Coactae naues. Caes. Assemblees, Amassees.\Scelus coactum. Senec. Commis par la contraincte d'aucun.\Thalamus coactus. Stat. Forcement de femme.\Multa arte coactum ebur. Valer. Flac. Ouvré, Gravé, Labouré.\Coacti et armati homines. Cic. Assemblez.\Coacta alui. Cels. Matiere fecale liee.\Lactis massa coacti. Ouidius. Une masse de laict caillé, ou figé, ou prins.\Necessitate. Caes. Contrainct par necessité.\Coactus, huius coactus, Ipse cogendi actus. Cic. Contraincte.\Coactu istius. Cic. Par la contraincte de cestuy. -
5 fax
fax, făcis, f. [st2]1 [-] torche, brandon, tison. [st2]2 [-] flambeau nuptial, hymen. [st2]3 [-] flambeau, lumière, lumière des astres, astre, éclat. [st2]4 [-] instigation, aiguillon, encouragement. [st2]5 [-] feu de la passion, passion, ardeur, flamme, violence. [st2]6 [-] fureur, furie. [st2]7 [-] fléau. - faces de muro jacere, Caes.: jeter des brandons du haut des murs. - facem praeferre, Cic.: porter une torche allumée. - fax prima, Gell.: le commencement de la nuit (le moment où l'on allume). - facem praeferre alicui, Cic.: montrer à qqn le chemin, éclairer qqn. - face nuptiali digna, Hor.: digne du flambeau nuptial. - inter utramque facem, Prop.: entre le mariage et les funérailles. - faces caelestes, Cic.: météores. - fax Phoebi, Cic.: le soleil. - fax fulminea, V.-Fl.: la foudre. - faces (oculorum), Stat.: les yeux qui brillent comme des éclairs. - fax irai (= irae), Lucr.: le feu de la colère. - fax corporis, Cic.: l'aiguillon de la chair. - facem addere animis, Tac.: enflammer les coeurs. - faces dicendi, Cic.: l'éloquence enflammée. - faces doloris, Cic.: douleur poignante. - subjicere facem bello civili, Vell.: attiser le feu de la guerre civile. - faces generis humani, Plin.: les fléaux du genre humain. - fax tumultûs, Plin.-jn.: le boute-feu du désordre.* * *fax, făcis, f. [st2]1 [-] torche, brandon, tison. [st2]2 [-] flambeau nuptial, hymen. [st2]3 [-] flambeau, lumière, lumière des astres, astre, éclat. [st2]4 [-] instigation, aiguillon, encouragement. [st2]5 [-] feu de la passion, passion, ardeur, flamme, violence. [st2]6 [-] fureur, furie. [st2]7 [-] fléau. - faces de muro jacere, Caes.: jeter des brandons du haut des murs. - facem praeferre, Cic.: porter une torche allumée. - fax prima, Gell.: le commencement de la nuit (le moment où l'on allume). - facem praeferre alicui, Cic.: montrer à qqn le chemin, éclairer qqn. - face nuptiali digna, Hor.: digne du flambeau nuptial. - inter utramque facem, Prop.: entre le mariage et les funérailles. - faces caelestes, Cic.: météores. - fax Phoebi, Cic.: le soleil. - fax fulminea, V.-Fl.: la foudre. - faces (oculorum), Stat.: les yeux qui brillent comme des éclairs. - fax irai (= irae), Lucr.: le feu de la colère. - fax corporis, Cic.: l'aiguillon de la chair. - facem addere animis, Tac.: enflammer les coeurs. - faces dicendi, Cic.: l'éloquence enflammée. - faces doloris, Cic.: douleur poignante. - subjicere facem bello civili, Vell.: attiser le feu de la guerre civile. - faces generis humani, Plin.: les fléaux du genre humain. - fax tumultûs, Plin.-jn.: le boute-feu du désordre.* * *Fax, facis, foem. gen. Varro. Un flambeau ou torche, Un falot, Un brandon de feu.\Per translationem in varias significationes traducitur: vt Fax accusationis. Plin. iunior. Qui esmeut l'accusation, Le boutefeu.\Fax corporis. Cic. Une ardente convoitise.\Dicendi faces. Cic. Ardeur, Vehemence.\Incendiorum Antonii fax Clodius. Cice. Incitateur, Esmouveur, Allumeur.\Seditionis faces. Cic. Qui esmeuvent sedition.\Flammifera. Ouid. Torche allumee, Flambeau ardent.\Flebilis. Senec. Triste mariage et malheureux.\Iugales faces. Valer. Flac. Mariage.\Legitimae faces. Senec. Mariage legitime.\Luciferas faces crinita nox. Valer. Flac. Nuict en laquelle apparoissent plusieurs comettes.\Noctiuagae faces caeli. Lucret. Les estoilles qui luisent de nuict.\Nuptiales faces. Ci. Qu'on portoit devant l'espousee le jour des nopces.\Phoebea fax. Senec. La lumiere du soleil.\Sepulchralis fax. Oui. Qu'on porte à l'enterrement d'un trespassé.\Addere faces alicui. Tacit. L'inciter et esmouvoir, ou allumer à faire quelque chose.\Trisulca face ardescit mundus. Senec. De fouldre.\Faces ferre in Capitulium. Cic. Brusler, Bouter le feu.\Ferre faces in tecta. Ouid. Mettre le feu.\Serui cum facibus in tecta nostra immissi. Cic. Envoyez pour bouter le feu.\Praeferre facem adolescentulo ad libidinem. Cic. Luy monstrer le chemin.\Subdere faces ad studia dicendi. Quint. Inciter, Enflamber.\Caelestes faces visae. Cic. Flammerolles, Flambars, Ardens, Fuirolles. -
6 impulsio
impulsĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] impulsion, choc, heurt. [st2]2 [-] impulsion naturelle, disposition. [st2]3 [-] instigation, sollicitation.* * *impulsĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] impulsion, choc, heurt. [st2]2 [-] impulsion naturelle, disposition. [st2]3 [-] instigation, sollicitation.* * *Impulsio, Verbale. Cic. Esmeute de volunte sans deliberation precedente, Esmotion. -
7 inductus
[st1]1 [-] inductus, a, um: part. passé de induco. - [abcl][b]a - conduit dans, amené, introduit. - [abcl]b - étendu sur. - [abcl]c - mis sur, appliqué. - [abcl]d - couvert, recouvert, revêtu. - [abcl]e - couvert, caché. - [abcl]f - effacé, rayé. - [abcl]g - amené à, déterminé à, persuadé. - [abcl]h - trompé, dupé. - [abcl]i - aboli.[/b] [st1]2 [-] inductŭs, ūs, m. (seul. à l'abl. inductu): instigation, conseil.* * *[st1]1 [-] inductus, a, um: part. passé de induco. - [abcl][b]a - conduit dans, amené, introduit. - [abcl]b - étendu sur. - [abcl]c - mis sur, appliqué. - [abcl]d - couvert, recouvert, revêtu. - [abcl]e - couvert, caché. - [abcl]f - effacé, rayé. - [abcl]g - amené à, déterminé à, persuadé. - [abcl]h - trompé, dupé. - [abcl]i - aboli.[/b] [st1]2 [-] inductŭs, ūs, m. (seul. à l'abl. inductu): instigation, conseil.* * *Inductus, huius inductus, Aliud verbale. Author ad Heren. Induction, Persuasion. -
8 instigo
instīgo, āre, āvi, ātum - tr. - exciter, stimuler, pousser, animer. - instigare canem in aliquem, Petr.: exciter un chien contre qqn. - instigare laedere, Lucr. 4, 1082: porter à nuire. - instigante te, Cic.: à ton instigation.* * *instīgo, āre, āvi, ātum - tr. - exciter, stimuler, pousser, animer. - instigare canem in aliquem, Petr.: exciter un chien contre qqn. - instigare laedere, Lucr. 4, 1082: porter à nuire. - instigante te, Cic.: à ton instigation.* * *Instigo, instigas, pen. prod. instigare. Terent. Aguillonner, ou Esguillonner, Inciter et esmouvoir aucun à faire quelque chose, Instiguer, Stimuler. -
9 lanista
lănista, ae, f. [st2]1 [-] laniste, maître des gladiateurs (qui achète, forme et vend des gladiateurs). [st2]2 [-] Col. celui qui dresse (les oiseaux de combat). [st2]3 [-] au fig. un patron de gladiateurs, celui qui pousse au mal ou à la violence, instigateur, agitateur. - rixosarum avium lanista, Vol.: dresseur d'oiseaux de combat. - lanistis Aetolis, Liv. 35: à l'instigation des Etoliens.* * *lănista, ae, f. [st2]1 [-] laniste, maître des gladiateurs (qui achète, forme et vend des gladiateurs). [st2]2 [-] Col. celui qui dresse (les oiseaux de combat). [st2]3 [-] au fig. un patron de gladiateurs, celui qui pousse au mal ou à la violence, instigateur, agitateur. - rixosarum avium lanista, Vol.: dresseur d'oiseaux de combat. - lanistis Aetolis, Liv. 35: à l'instigation des Etoliens.* * *Lanista, lanistae, m. g. Cic. Maistre en faict d'armes, qui apprend à jouer de l'escrime, Maistre escrimeur, Qui anciennement avoit la charge d'enseigner les gladiateurs. -
10 persuasus
[st1]1 [-] persuāsus, a, um: part. passé de persuadeo. [st1]2 [-] persuāsŭs, ūs, m. (seul. à l'abl. sing.): instigation, conseil.* * *[st1]1 [-] persuāsus, a, um: part. passé de persuadeo. [st1]2 [-] persuāsŭs, ūs, m. (seul. à l'abl. sing.): instigation, conseil.* * *Persuasus, penult. prod. Aliud participium, siue nomen ex participio. Cic. Qu'on tient pour tout certain, ou A qui on a mis quelque chose en teste, Persuadé.\Ita persuasum omnibus. Cic. Chascun le croit ainsi pour certain.\Persuasissimum habere. Colum. Tenir pour tout certain, Estre tout seur et asseuré. -
11 struo
strŭo, ĕre, struxi, structum - tr. - [st1]1 [-] réunir, assembler, rassembler, joindre, empiler, entasser, amonceler, superposer. - lateres struere, Caes.: assembler des briques. - ordine longo penum struere, Virg.: charger le buffet de mets (entasser les mets dans une longue file). - avenae structae, Ov.: chalumeau, flûte de Pan (tuyaux disposés les uns à côté des autres). [st1]2 [-] construire, bâtir, élever, édifier, façonner. - pyram struere: élever un bûcher. [st1]3 [-] disposer (avec ordre), arranger, dresser, ranger, apprêter, préparer. - alicui insidias struere: dresser des embûches à qqn. - struere copias: mettre ses troupes en ordre de bataille. - mortem patri struere, Tac.: méditer la mort de son père. [st1]4 [-] méditer, tramer, machiner. - causas struere, Tac. A. 2: imaginer des prétextes. - aliquem struere, Tac.: suborner qqn. - struente Tiberio, Cic.: à l'instigation de Tibère. - struebantur qui monerent, Tac.: il y avait des gens apostés pour... - struere sibi sollicitudinem, Cic.: se créer des ennuis.* * *strŭo, ĕre, struxi, structum - tr. - [st1]1 [-] réunir, assembler, rassembler, joindre, empiler, entasser, amonceler, superposer. - lateres struere, Caes.: assembler des briques. - ordine longo penum struere, Virg.: charger le buffet de mets (entasser les mets dans une longue file). - avenae structae, Ov.: chalumeau, flûte de Pan (tuyaux disposés les uns à côté des autres). [st1]2 [-] construire, bâtir, élever, édifier, façonner. - pyram struere: élever un bûcher. [st1]3 [-] disposer (avec ordre), arranger, dresser, ranger, apprêter, préparer. - alicui insidias struere: dresser des embûches à qqn. - struere copias: mettre ses troupes en ordre de bataille. - mortem patri struere, Tac.: méditer la mort de son père. [st1]4 [-] méditer, tramer, machiner. - causas struere, Tac. A. 2: imaginer des prétextes. - aliquem struere, Tac.: suborner qqn. - struente Tiberio, Cic.: à l'instigation de Tibère. - struebantur qui monerent, Tac.: il y avait des gens apostés pour... - struere sibi sollicitudinem, Cic.: se créer des ennuis.* * *Struo, struis, struxi, structum, struere. Liu. Mettre en ordre, Bastir, Composer.\Struere aliquid. Tacit. Machiner quelque meschanceté.\Num me fefellit hosce id struere? Terent. Ne scavoye je pas bien que ceulx cy machinoyent cela?\Aciem struere. Cic. Dresser son armee contre aucun.\Aggeres struere. Caes. Faire chaussees et taluz.\Bellum struitur. Cic. Il se dresse une guerre.\Calamitatem alicui struere. Cic. Luy bastir ou machiner et pourchasser destruction.\Consilia struere. Liu. Adviser les moyens de faire quelque chose, Consulter.\Crimen alicui struere. Tacitus. Luy brasser et machiner quelque blasme.\Domos struere. Horat. Bastir, Construire, Edifier.\Epulas struere. Tacit. Apprester.\Fercula luxuriose struere. Columel. Apprester somptueusement viandes.\Insidias alicui struere. Liu. Luy preparer quelques embusches.\Sera quidem tanto struitur medicina dolori. Stat. Est composee et apprestee trop tard.\Mendacium struere. Liuius. Songer et composer ou dresser une menterie.\Montes ad sydera struxerunt gigantes. Ouid. Les geants ont mis plusieurs montaignes les unes sur les autres jusques au ciel.\Odium struere in aliquem. Cic. Pourchasser quelque haine contre aucun, Le mettre en la male grace d'aucun, Luy brasser et machiner la malvueillance d'aucun.\Opes struere. Liu. Amasser force biens.\Orationem solutam struere. Gell. Composer ou escrire en prose.\Penum struere. Virgil. Ordonner.\Periculum ruinae struere. Cecinna ad Ciceronem. Dresser à autruy une cheute.\Verba struere. Cic. Adjancer et mettre en ordre. -
12 stimulatio
stĭmŭlātĭo, ōnis, f. aiguillon, stimulant.* * *stĭmŭlātĭo, ōnis, f. aiguillon, stimulant.* * *Stimulatio, Verbale. Plinius. Aguillonnement, Stimulation, Instigation. -
13 impulsiō (inp-)
impulsiō (inp-) ōnis, f [1 in+1 PAL-], external pressure, influence: aliqua.—Fig., incitement, instigation, impulse: ad omnem animi motum: ad hilaritatem, pleasantry. -
14 impulsus (inp-)
impulsus (inp-) ūs, m [1 in+1 PAL-], a striking against, push, pressure, shock, impulse: impulsu scutorum copiae pulsae: alieno impulsu moveri: dimotis inpulsu pectoris undis, O.—Fig., incitement, instigation, influence: inpulsu duxisti meo, T.: cuius inpulsu deditionem ceperat, S.: tuā sponte, non impulsu meo. -
15 īnstīgō
īnstīgō āvī, ātus, āre [STIG-], to goad on, urge, stimulate, stir, set on, incite, instigate: si hic non insanit satis suā sponte, instiga, T.: instigante te, at your instigation: sequentem studiis, V.: Romanos in Hannibalem, L.: agmen, O.: conscientiā facinoris instigari, Cs.* * *instigare, instigavi, instigatus Vurge on; incite, rouse -
16 īnstinctus
īnstinctus P. of instinguo.* * *Iinstincta, instinctum ADJroused, fired; infuriatedIIinspiration; instigation -
17 (īnstinctus
-
18 sollicitātiō
sollicitātiō ōnis, f [sollicito], a vexing, vexation, anxiety: nuptiarum, i. e. on account of, T.— An inciting, instigating, instigation: Allobrogum: servorum promissis.* * * -
19 adlegatus
instigation, prompting -
20 allegatus
instigation, prompting
См. также в других словарях:
instigation — [ ɛ̃stigasjɔ̃ ] n. f. • 1332; lat. instigatio, de instigare ♦ Rare Action de pousser qqn à faire qqch. ⇒ incitation. « l action, l instigation directe de ceux qui avaient intérêt à détruire la pétition » (Michelet). Cour. À L INSTIGATION DE. Agir … Encyclopédie Universelle
Instigation — In sti*ga tion, n. [L. instigatio: cf. F. instigation.] The act of instigating, or the state of being instigated; incitement; esp. to evil or wickedness. [1913 Webster] The baseness and villainy that . . . the instigation of the devil could bring … The Collaborative International Dictionary of English
instigation — Instigation. s. f. v. Incitation, suggestion, sollicitation pressante, par laquelle on pousse quelqu un à faire quelque chose de mauvais. Il a fait cela à l instigation de .... il s est laissé seduire aux instigations d un tel. l instigation du… … Dictionnaire de l'Académie française
instigation — I noun actuation, agitation, animation, cajolery, causation, coaxing, easement, encouragement, excitation, exhortation, fomentation, goading, helpfulness, hortation, impetus, impulsion, incentive, incitation, incitement, inducement, influence,… … Law dictionary
instigation — early 15c., from M.Fr. instigation and directly from L. instigationem (nom. instigatio), noun of action from pp. stem of instigare urge on, incite, from in in (see IN (Cf. in ) (2)) + *stigare, a root meaning to prick, from PIE root *steig to… … Etymology dictionary
instigation — Instigation, Instigatio, Instigatus, huius instigatus, Instinctus, Impulsus, huius impulsus. Par ton instigation, Impulsu tuo, Tuo instinctu … Thresor de la langue françoyse
instigation — (in sti ga sion ; en vers, de cinq syllabes) s. f. Action d instiguer. • Il leur demanda, à l instigation de Perdiccas, quels étaient les auteurs de la sédition, VAUGEL. Q. C. VIII, 14. • L âme a péché par le ministère et même en quelque… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
instigation — in|sti|ga|tion [ˌınstıˈgeıʃən] n [U] 1.) at sb s instigation also at the instigation of sb formal because of someone s suggestion, request, or demand ▪ an inquiry set up at the instigation of the White House 2.) the act of starting something … Dictionary of contemporary English
INSTIGATION — s. f. Incitation, suggestion, sollicitation pressante par laquelle on pousse quelqu un à faire quelque chose. Il se prend le plus souvent en mauvaise part. Il a fait cela à l instigation d un tel. Il s est laissé séduire aux instigations de ce… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
instigation — n. at smb. s instigation * * * [ˌɪnstɪ geɪʃ(ə)n] at smb. s instigation … Combinatory dictionary
instigation — noun 1 at sb s instigation formal because of someone s suggestion, request or demand: At Canham s instigation, a clerk brought in an electric fan. 2 (U) the act of starting something … Longman dictionary of contemporary English