Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

instigation

  • 1 impulsus

    [st1]1 [-] impulsus, a, um: part. passé de impello. [st1]2 [-] impulsŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - choc, heurt, ébranlement, mouvement. - [abcl]b - au fig. impulsion, instigation, incitation.[/b]    - impulsu suo, Cic.: de son propre mouvement.    - impulsu tuo, Cic.: à ta sollicitation.    - impulsu libidinum, Cic.: cédant à ses passions.
    * * *
    [st1]1 [-] impulsus, a, um: part. passé de impello. [st1]2 [-] impulsŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - choc, heurt, ébranlement, mouvement. - [abcl]b - au fig. impulsion, instigation, incitation.[/b]    - impulsu suo, Cic.: de son propre mouvement.    - impulsu tuo, Cic.: à ta sollicitation.    - impulsu libidinum, Cic.: cédant à ses passions.
    * * *
        Impulsus, Participium. Terent. Incité, Esmeu.
    \
        Sagitta neruo impulsa per nubem. Virg. Poulsee, Chassee, Jectee.
    \
        Impulsum bellum. Lucan. Presque mise à fin.
    \
        Impulsus, huius impulsus. Cic. Instigation, Incitation, Poulsement, Mouvement.
    \
        Haec bona Chrysogonum accessisse impulsu suo. Cic. De son propre mouvement, ou motif.
    \
        Impulsu tuo fecisset. Cic. De par toy, Par ton instigation et enhortement, Par ton motif, Tu luy eusses faict faire.
    \
        Impulsus scutorum. Cic. Heurtement.
    \
        Impulsu primo. Cic. De la premiere boutee.

    Dictionarium latinogallicum > impulsus

  • 2 instigatio

    instīgātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] action de stimuler, d'exciter, d'émouvoir. [st2]2 [-] suggestion, instigation.
    * * *
    instīgātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] action de stimuler, d'exciter, d'émouvoir. [st2]2 [-] suggestion, instigation.
    * * *
        Instigatio, Verbale. Author ad Heren. Instigation, Incitation.

    Dictionarium latinogallicum > instigatio

  • 3 instinctus

    [st1]1 [-] instinctŭs, ūs, m.: instigation, impulsion, inspiration. [st1]2 [-] instinctus, a, um: part. passé de instinguo.
    * * *
    [st1]1 [-] instinctŭs, ūs, m.: instigation, impulsion, inspiration. [st1]2 [-] instinctus, a, um: part. passé de instinguo.
    * * *
        Instinctus, Adiect. ab Instingo inusitato verbo. Liu. Aguillonné, Incité, Esmeu, Stimulé.
    \
        Instinctus, huius instinctus. Cic. Aguillonnement, Stimule, ou Stimulation, Instigation, Incitation, Instinct, Inspiration.
    \
        Instinctu diuino afflatuque. Cic. Par inspiration divine.

    Dictionarium latinogallicum > instinctus

  • 4 coactus

    [st1]1 [-] coactus, a, um: part. passé de cogo. - [abcl][b]a - poussé. - [abcl]b - réuni, rassemblé. - [abcl]c - condensé, épaissi, foulé. - [abcl]d - enfermé, resserré, réduit. - [abcl]e - contraint, forcé, involontaire, qui n'est pas naturel.[/b]    - spiritus coactus ac stridens, Sen. Ira, 1, 1, 4: la respiration est gênée et sifflante.    - coacta pecunia, Cic.: contributions forcées.    - lac coactum, Ov.: fromage.    - coacta alvus, Cels.: déjections bien liées.    - coactae lacrymae, Virg.: larmes feintes. [st1]2 [-] coactŭs, ūs, m. (seul. à l'abl. coactu): impulsion, pression, instigation.    - coactu tuo scribam, Cic.: j'écrirai puisque tu m'y forces.
    * * *
    [st1]1 [-] coactus, a, um: part. passé de cogo. - [abcl][b]a - poussé. - [abcl]b - réuni, rassemblé. - [abcl]c - condensé, épaissi, foulé. - [abcl]d - enfermé, resserré, réduit. - [abcl]e - contraint, forcé, involontaire, qui n'est pas naturel.[/b]    - spiritus coactus ac stridens, Sen. Ira, 1, 1, 4: la respiration est gênée et sifflante.    - coacta pecunia, Cic.: contributions forcées.    - lac coactum, Ov.: fromage.    - coacta alvus, Cels.: déjections bien liées.    - coactae lacrymae, Virg.: larmes feintes. [st1]2 [-] coactŭs, ūs, m. (seul. à l'abl. coactu): impulsion, pression, instigation.    - coactu tuo scribam, Cic.: j'écrirai puisque tu m'y forces.
    * * *
        Coactus, aliud participium: vt Coactae naues. Caes. Assemblees, Amassees.
    \
        Scelus coactum. Senec. Commis par la contraincte d'aucun.
    \
        Thalamus coactus. Stat. Forcement de femme.
    \
        Multa arte coactum ebur. Valer. Flac. Ouvré, Gravé, Labouré.
    \
        Coacti et armati homines. Cic. Assemblez.
    \
        Coacta alui. Cels. Matiere fecale liee.
    \
        Lactis massa coacti. Ouidius. Une masse de laict caillé, ou figé, ou prins.
    \
        Necessitate. Caes. Contrainct par necessité.
    \
        Coactus, huius coactus, Ipse cogendi actus. Cic. Contraincte.
    \
        Coactu istius. Cic. Par la contraincte de cestuy.

    Dictionarium latinogallicum > coactus

  • 5 fax

    fax, făcis, f. [st2]1 [-] torche, brandon, tison. [st2]2 [-] flambeau nuptial, hymen. [st2]3 [-] flambeau, lumière, lumière des astres, astre, éclat. [st2]4 [-] instigation, aiguillon, encouragement. [st2]5 [-] feu de la passion, passion, ardeur, flamme, violence. [st2]6 [-] fureur, furie. [st2]7 [-] fléau.    - faces de muro jacere, Caes.: jeter des brandons du haut des murs.    - facem praeferre, Cic.: porter une torche allumée.    - fax prima, Gell.: le commencement de la nuit (le moment où l'on allume).    - facem praeferre alicui, Cic.: montrer à qqn le chemin, éclairer qqn.    - face nuptiali digna, Hor.: digne du flambeau nuptial.    - inter utramque facem, Prop.: entre le mariage et les funérailles.    - faces caelestes, Cic.: météores.    - fax Phoebi, Cic.: le soleil.    - fax fulminea, V.-Fl.: la foudre.    - faces (oculorum), Stat.: les yeux qui brillent comme des éclairs.    - fax irai (= irae), Lucr.: le feu de la colère.    - fax corporis, Cic.: l'aiguillon de la chair.    - facem addere animis, Tac.: enflammer les coeurs.    - faces dicendi, Cic.: l'éloquence enflammée.    - faces doloris, Cic.: douleur poignante.    - subjicere facem bello civili, Vell.: attiser le feu de la guerre civile.    - faces generis humani, Plin.: les fléaux du genre humain.    - fax tumultûs, Plin.-jn.: le boute-feu du désordre.
    * * *
    fax, făcis, f. [st2]1 [-] torche, brandon, tison. [st2]2 [-] flambeau nuptial, hymen. [st2]3 [-] flambeau, lumière, lumière des astres, astre, éclat. [st2]4 [-] instigation, aiguillon, encouragement. [st2]5 [-] feu de la passion, passion, ardeur, flamme, violence. [st2]6 [-] fureur, furie. [st2]7 [-] fléau.    - faces de muro jacere, Caes.: jeter des brandons du haut des murs.    - facem praeferre, Cic.: porter une torche allumée.    - fax prima, Gell.: le commencement de la nuit (le moment où l'on allume).    - facem praeferre alicui, Cic.: montrer à qqn le chemin, éclairer qqn.    - face nuptiali digna, Hor.: digne du flambeau nuptial.    - inter utramque facem, Prop.: entre le mariage et les funérailles.    - faces caelestes, Cic.: météores.    - fax Phoebi, Cic.: le soleil.    - fax fulminea, V.-Fl.: la foudre.    - faces (oculorum), Stat.: les yeux qui brillent comme des éclairs.    - fax irai (= irae), Lucr.: le feu de la colère.    - fax corporis, Cic.: l'aiguillon de la chair.    - facem addere animis, Tac.: enflammer les coeurs.    - faces dicendi, Cic.: l'éloquence enflammée.    - faces doloris, Cic.: douleur poignante.    - subjicere facem bello civili, Vell.: attiser le feu de la guerre civile.    - faces generis humani, Plin.: les fléaux du genre humain.    - fax tumultûs, Plin.-jn.: le boute-feu du désordre.
    * * *
        Fax, facis, foem. gen. Varro. Un flambeau ou torche, Un falot, Un brandon de feu.
    \
        Per translationem in varias significationes traducitur: vt Fax accusationis. Plin. iunior. Qui esmeut l'accusation, Le boutefeu.
    \
        Fax corporis. Cic. Une ardente convoitise.
    \
        Dicendi faces. Cic. Ardeur, Vehemence.
    \
        Incendiorum Antonii fax Clodius. Cice. Incitateur, Esmouveur, Allumeur.
    \
        Seditionis faces. Cic. Qui esmeuvent sedition.
    \
        Flammifera. Ouid. Torche allumee, Flambeau ardent.
    \
        Flebilis. Senec. Triste mariage et malheureux.
    \
        Iugales faces. Valer. Flac. Mariage.
    \
        Legitimae faces. Senec. Mariage legitime.
    \
        Luciferas faces crinita nox. Valer. Flac. Nuict en laquelle apparoissent plusieurs comettes.
    \
        Noctiuagae faces caeli. Lucret. Les estoilles qui luisent de nuict.
    \
        Nuptiales faces. Ci. Qu'on portoit devant l'espousee le jour des nopces.
    \
        Phoebea fax. Senec. La lumiere du soleil.
    \
        Sepulchralis fax. Oui. Qu'on porte à l'enterrement d'un trespassé.
    \
        Addere faces alicui. Tacit. L'inciter et esmouvoir, ou allumer à faire quelque chose.
    \
        Trisulca face ardescit mundus. Senec. De fouldre.
    \
        Faces ferre in Capitulium. Cic. Brusler, Bouter le feu.
    \
        Ferre faces in tecta. Ouid. Mettre le feu.
    \
        Serui cum facibus in tecta nostra immissi. Cic. Envoyez pour bouter le feu.
    \
        Praeferre facem adolescentulo ad libidinem. Cic. Luy monstrer le chemin.
    \
        Subdere faces ad studia dicendi. Quint. Inciter, Enflamber.
    \
        Caelestes faces visae. Cic. Flammerolles, Flambars, Ardens, Fuirolles.

    Dictionarium latinogallicum > fax

  • 6 impulsio

    impulsĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] impulsion, choc, heurt. [st2]2 [-] impulsion naturelle, disposition. [st2]3 [-] instigation, sollicitation.
    * * *
    impulsĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] impulsion, choc, heurt. [st2]2 [-] impulsion naturelle, disposition. [st2]3 [-] instigation, sollicitation.
    * * *
        Impulsio, Verbale. Cic. Esmeute de volunte sans deliberation precedente, Esmotion.

    Dictionarium latinogallicum > impulsio

  • 7 inductus

    [st1]1 [-] inductus, a, um: part. passé de induco. - [abcl][b]a - conduit dans, amené, introduit. - [abcl]b - étendu sur. - [abcl]c - mis sur, appliqué. - [abcl]d - couvert, recouvert, revêtu. - [abcl]e - couvert, caché. - [abcl]f - effacé, rayé. - [abcl]g - amené à, déterminé à, persuadé. - [abcl]h - trompé, dupé. - [abcl]i - aboli.[/b] [st1]2 [-] inductŭs, ūs, m. (seul. à l'abl. inductu): instigation, conseil.
    * * *
    [st1]1 [-] inductus, a, um: part. passé de induco. - [abcl][b]a - conduit dans, amené, introduit. - [abcl]b - étendu sur. - [abcl]c - mis sur, appliqué. - [abcl]d - couvert, recouvert, revêtu. - [abcl]e - couvert, caché. - [abcl]f - effacé, rayé. - [abcl]g - amené à, déterminé à, persuadé. - [abcl]h - trompé, dupé. - [abcl]i - aboli.[/b] [st1]2 [-] inductŭs, ūs, m. (seul. à l'abl. inductu): instigation, conseil.
    * * *
        Inductus, huius inductus, Aliud verbale. Author ad Heren. Induction, Persuasion.

    Dictionarium latinogallicum > inductus

  • 8 instigo

    instīgo, āre, āvi, ātum - tr. - exciter, stimuler, pousser, animer.    - instigare canem in aliquem, Petr.: exciter un chien contre qqn.    - instigare laedere, Lucr. 4, 1082: porter à nuire.    - instigante te, Cic.: à ton instigation.
    * * *
    instīgo, āre, āvi, ātum - tr. - exciter, stimuler, pousser, animer.    - instigare canem in aliquem, Petr.: exciter un chien contre qqn.    - instigare laedere, Lucr. 4, 1082: porter à nuire.    - instigante te, Cic.: à ton instigation.
    * * *
        Instigo, instigas, pen. prod. instigare. Terent. Aguillonner, ou Esguillonner, Inciter et esmouvoir aucun à faire quelque chose, Instiguer, Stimuler.

    Dictionarium latinogallicum > instigo

  • 9 lanista

    lănista, ae, f. [st2]1 [-] laniste, maître des gladiateurs (qui achète, forme et vend des gladiateurs). [st2]2 [-] Col. celui qui dresse (les oiseaux de combat). [st2]3 [-] au fig. un patron de gladiateurs, celui qui pousse au mal ou à la violence, instigateur, agitateur.    - rixosarum avium lanista, Vol.: dresseur d'oiseaux de combat.    - lanistis Aetolis, Liv. 35: à l'instigation des Etoliens.
    * * *
    lănista, ae, f. [st2]1 [-] laniste, maître des gladiateurs (qui achète, forme et vend des gladiateurs). [st2]2 [-] Col. celui qui dresse (les oiseaux de combat). [st2]3 [-] au fig. un patron de gladiateurs, celui qui pousse au mal ou à la violence, instigateur, agitateur.    - rixosarum avium lanista, Vol.: dresseur d'oiseaux de combat.    - lanistis Aetolis, Liv. 35: à l'instigation des Etoliens.
    * * *
        Lanista, lanistae, m. g. Cic. Maistre en faict d'armes, qui apprend à jouer de l'escrime, Maistre escrimeur, Qui anciennement avoit la charge d'enseigner les gladiateurs.

    Dictionarium latinogallicum > lanista

  • 10 persuasus

    [st1]1 [-] persuāsus, a, um: part. passé de persuadeo. [st1]2 [-] persuāsŭs, ūs, m. (seul. à l'abl. sing.): instigation, conseil.
    * * *
    [st1]1 [-] persuāsus, a, um: part. passé de persuadeo. [st1]2 [-] persuāsŭs, ūs, m. (seul. à l'abl. sing.): instigation, conseil.
    * * *
        Persuasus, penult. prod. Aliud participium, siue nomen ex participio. Cic. Qu'on tient pour tout certain, ou A qui on a mis quelque chose en teste, Persuadé.
    \
        Ita persuasum omnibus. Cic. Chascun le croit ainsi pour certain.
    \
        Persuasissimum habere. Colum. Tenir pour tout certain, Estre tout seur et asseuré.

    Dictionarium latinogallicum > persuasus

  • 11 struo

    strŭo, ĕre, struxi, structum - tr. - [st1]1 [-] réunir, assembler, rassembler, joindre, empiler, entasser, amonceler, superposer.    - lateres struere, Caes.: assembler des briques.    - ordine longo penum struere, Virg.: charger le buffet de mets (entasser les mets dans une longue file).    - avenae structae, Ov.: chalumeau, flûte de Pan (tuyaux disposés les uns à côté des autres). [st1]2 [-] construire, bâtir, élever, édifier, façonner.    - pyram struere: élever un bûcher. [st1]3 [-] disposer (avec ordre), arranger, dresser, ranger, apprêter, préparer.    - alicui insidias struere: dresser des embûches à qqn.    - struere copias: mettre ses troupes en ordre de bataille.    - mortem patri struere, Tac.: méditer la mort de son père. [st1]4 [-] méditer, tramer, machiner.    - causas struere, Tac. A. 2: imaginer des prétextes.    - aliquem struere, Tac.: suborner qqn.    - struente Tiberio, Cic.: à l'instigation de Tibère.    - struebantur qui monerent, Tac.: il y avait des gens apostés pour...    - struere sibi sollicitudinem, Cic.: se créer des ennuis.
    * * *
    strŭo, ĕre, struxi, structum - tr. - [st1]1 [-] réunir, assembler, rassembler, joindre, empiler, entasser, amonceler, superposer.    - lateres struere, Caes.: assembler des briques.    - ordine longo penum struere, Virg.: charger le buffet de mets (entasser les mets dans une longue file).    - avenae structae, Ov.: chalumeau, flûte de Pan (tuyaux disposés les uns à côté des autres). [st1]2 [-] construire, bâtir, élever, édifier, façonner.    - pyram struere: élever un bûcher. [st1]3 [-] disposer (avec ordre), arranger, dresser, ranger, apprêter, préparer.    - alicui insidias struere: dresser des embûches à qqn.    - struere copias: mettre ses troupes en ordre de bataille.    - mortem patri struere, Tac.: méditer la mort de son père. [st1]4 [-] méditer, tramer, machiner.    - causas struere, Tac. A. 2: imaginer des prétextes.    - aliquem struere, Tac.: suborner qqn.    - struente Tiberio, Cic.: à l'instigation de Tibère.    - struebantur qui monerent, Tac.: il y avait des gens apostés pour...    - struere sibi sollicitudinem, Cic.: se créer des ennuis.
    * * *
        Struo, struis, struxi, structum, struere. Liu. Mettre en ordre, Bastir, Composer.
    \
        Struere aliquid. Tacit. Machiner quelque meschanceté.
    \
        Num me fefellit hosce id struere? Terent. Ne scavoye je pas bien que ceulx cy machinoyent cela?
    \
        Aciem struere. Cic. Dresser son armee contre aucun.
    \
        Aggeres struere. Caes. Faire chaussees et taluz.
    \
        Bellum struitur. Cic. Il se dresse une guerre.
    \
        Calamitatem alicui struere. Cic. Luy bastir ou machiner et pourchasser destruction.
    \
        Consilia struere. Liu. Adviser les moyens de faire quelque chose, Consulter.
    \
        Crimen alicui struere. Tacitus. Luy brasser et machiner quelque blasme.
    \
        Domos struere. Horat. Bastir, Construire, Edifier.
    \
        Epulas struere. Tacit. Apprester.
    \
        Fercula luxuriose struere. Columel. Apprester somptueusement viandes.
    \
        Insidias alicui struere. Liu. Luy preparer quelques embusches.
    \
        Sera quidem tanto struitur medicina dolori. Stat. Est composee et apprestee trop tard.
    \
        Mendacium struere. Liuius. Songer et composer ou dresser une menterie.
    \
        Montes ad sydera struxerunt gigantes. Ouid. Les geants ont mis plusieurs montaignes les unes sur les autres jusques au ciel.
    \
        Odium struere in aliquem. Cic. Pourchasser quelque haine contre aucun, Le mettre en la male grace d'aucun, Luy brasser et machiner la malvueillance d'aucun.
    \
        Opes struere. Liu. Amasser force biens.
    \
        Orationem solutam struere. Gell. Composer ou escrire en prose.
    \
        Penum struere. Virgil. Ordonner.
    \
        Periculum ruinae struere. Cecinna ad Ciceronem. Dresser à autruy une cheute.
    \
        Verba struere. Cic. Adjancer et mettre en ordre.

    Dictionarium latinogallicum > struo

  • 12 stimulatio

    stĭmŭlātĭo, ōnis, f. aiguillon, stimulant.
    * * *
    stĭmŭlātĭo, ōnis, f. aiguillon, stimulant.
    * * *
        Stimulatio, Verbale. Plinius. Aguillonnement, Stimulation, Instigation.

    Dictionarium latinogallicum > stimulatio

  • 13 impulsiō (inp-)

        impulsiō (inp-) ōnis, f    [1 in+1 PAL-], external pressure, influence: aliqua.—Fig., incitement, instigation, impulse: ad omnem animi motum: ad hilaritatem, pleasantry.

    Latin-English dictionary > impulsiō (inp-)

  • 14 impulsus (inp-)

        impulsus (inp-) ūs, m    [1 in+1 PAL-], a striking against, push, pressure, shock, impulse: impulsu scutorum copiae pulsae: alieno impulsu moveri: dimotis inpulsu pectoris undis, O.—Fig., incitement, instigation, influence: inpulsu duxisti meo, T.: cuius inpulsu deditionem ceperat, S.: tuā sponte, non impulsu meo.

    Latin-English dictionary > impulsus (inp-)

  • 15 īnstīgō

        īnstīgō āvī, ātus, āre    [STIG-], to goad on, urge, stimulate, stir, set on, incite, instigate: si hic non insanit satis suā sponte, instiga, T.: instigante te, at your instigation: sequentem studiis, V.: Romanos in Hannibalem, L.: agmen, O.: conscientiā facinoris instigari, Cs.
    * * *
    instigare, instigavi, instigatus V
    urge on; incite, rouse

    Latin-English dictionary > īnstīgō

  • 16 īnstinctus

        īnstinctus    P. of instinguo.
    * * *
    I
    instincta, instinctum ADJ
    roused, fired; infuriated
    II
    inspiration; instigation

    Latin-English dictionary > īnstinctus

  • 17 (īnstinctus

       (īnstinctus ūs), m    [instinguo], instigation (only abl sing.): instinctu divino, by inspiration.

    Latin-English dictionary > (īnstinctus

  • 18 sollicitātiō

        sollicitātiō ōnis, f    [sollicito], a vexing, vexation, anxiety: nuptiarum, i. e. on account of, T.— An inciting, instigating, instigation: Allobrogum: servorum promissis.
    * * *

    Latin-English dictionary > sollicitātiō

  • 19 adlegatus

    instigation, prompting

    Latin-English dictionary > adlegatus

  • 20 allegatus

    instigation, prompting

    Latin-English dictionary > allegatus

См. также в других словарях:

  • instigation — [ ɛ̃stigasjɔ̃ ] n. f. • 1332; lat. instigatio, de instigare ♦ Rare Action de pousser qqn à faire qqch. ⇒ incitation. « l action, l instigation directe de ceux qui avaient intérêt à détruire la pétition » (Michelet). Cour. À L INSTIGATION DE. Agir …   Encyclopédie Universelle

  • Instigation — In sti*ga tion, n. [L. instigatio: cf. F. instigation.] The act of instigating, or the state of being instigated; incitement; esp. to evil or wickedness. [1913 Webster] The baseness and villainy that . . . the instigation of the devil could bring …   The Collaborative International Dictionary of English

  • instigation — Instigation. s. f. v. Incitation, suggestion, sollicitation pressante, par laquelle on pousse quelqu un à faire quelque chose de mauvais. Il a fait cela à l instigation de .... il s est laissé seduire aux instigations d un tel. l instigation du… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • instigation — I noun actuation, agitation, animation, cajolery, causation, coaxing, easement, encouragement, excitation, exhortation, fomentation, goading, helpfulness, hortation, impetus, impulsion, incentive, incitation, incitement, inducement, influence,… …   Law dictionary

  • instigation — early 15c., from M.Fr. instigation and directly from L. instigationem (nom. instigatio), noun of action from pp. stem of instigare urge on, incite, from in in (see IN (Cf. in ) (2)) + *stigare, a root meaning to prick, from PIE root *steig to… …   Etymology dictionary

  • instigation — Instigation, Instigatio, Instigatus, huius instigatus, Instinctus, Impulsus, huius impulsus. Par ton instigation, Impulsu tuo, Tuo instinctu …   Thresor de la langue françoyse

  • instigation — (in sti ga sion ; en vers, de cinq syllabes) s. f. Action d instiguer. •   Il leur demanda, à l instigation de Perdiccas, quels étaient les auteurs de la sédition, VAUGEL. Q. C. VIII, 14. •   L âme a péché par le ministère et même en quelque… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • instigation — in|sti|ga|tion [ˌınstıˈgeıʃən] n [U] 1.) at sb s instigation also at the instigation of sb formal because of someone s suggestion, request, or demand ▪ an inquiry set up at the instigation of the White House 2.) the act of starting something …   Dictionary of contemporary English

  • INSTIGATION — s. f. Incitation, suggestion, sollicitation pressante par laquelle on pousse quelqu un à faire quelque chose. Il se prend le plus souvent en mauvaise part. Il a fait cela à l instigation d un tel. Il s est laissé séduire aux instigations de ce… …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)

  • instigation — n. at smb. s instigation * * * [ˌɪnstɪ geɪʃ(ə)n] at smb. s instigation …   Combinatory dictionary

  • instigation — noun 1 at sb s instigation formal because of someone s suggestion, request or demand: At Canham s instigation, a clerk brought in an electric fan. 2 (U) the act of starting something …   Longman dictionary of contemporary English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»