Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

instabilis

  • 1 instabilis

    instābĭlis, e [st2]1 [-] qui ne peut se tenir, qui ne reste pas en place, instable, chancelant. [st2]2 [-] variable, mobile, inconstant, changeant. [st2]3 [-] qui manque de consistance, qui manque de solidité.    - ubi (pedes) instabilis (erat), Liv.: où le fantassin avait peine à se tenir.    - instabilis ingressus, Liv.: marche incertaine.    - instabiles aures, Ov.: oreilles mouvantes.    - instabilis volutatio, Plin.: le roulis.    - manus tuae avarae et instabiles, Curt.: tes mains avides et inquiètes.
    * * *
    instābĭlis, e [st2]1 [-] qui ne peut se tenir, qui ne reste pas en place, instable, chancelant. [st2]2 [-] variable, mobile, inconstant, changeant. [st2]3 [-] qui manque de consistance, qui manque de solidité.    - ubi (pedes) instabilis (erat), Liv.: où le fantassin avait peine à se tenir.    - instabilis ingressus, Liv.: marche incertaine.    - instabiles aures, Ov.: oreilles mouvantes.    - instabilis volutatio, Plin.: le roulis.    - manus tuae avarae et instabiles, Curt.: tes mains avides et inquiètes.
    * * *
        Instabilis, et hoc instabile, pen. corr. Plin. Qui ne s'arreste point en son lieu, Instable.
    \
        Animi instabiles. Virgil. Muables, Sans arrest, Inconstants, Variables.
    \
        Instabilis homo. Liu. Legier, Inconstant et volage.
    \
        Instabilis hostis ad cominus conserendas manus. Liu. Qui n'arreste point en place.

    Dictionarium latinogallicum > instabilis

  • 2 instabilis

    instabilis instabilis, e неустойчивый, непостоянный

    Латинско-русский словарь > instabilis

  • 3 instabilis

    instabilis, instabile ADJ
    unsteady, shaky; unstable; inconstant

    Latin-English dictionary > instabilis

  • 4 instabilis

    instabilis, e, unstable, 1 C. 4:11; 2 P. 2:14; 3:16.*

    English-Latin new dictionary > instabilis

  • 5 instabilis

    in-stăbĭlis, e, adj., that does not stand fast, unsteady, unstable, tottering, not firm (mostly poet.; syn. varius, mutabilis, vagus; not in Cic.).
    I.
    Lit.:

    sic erat instabilis tellus,

    Ov. M. 1, 16:

    locus ad gradum instabilis,

    Tac. A. 1, 64:

    (with lubricus) gradus,

    Curt. 8, 11, 13:

    ingressus,

    Liv. 24, 34, 15:

    vestigium,

    Plin. Pan. 22, 4:

    volutatio,

    Plin. 31, 6, 33, § 63:

    cymbae,

    Verg. G. 4, 195:

    naves,

    Curt. 4, 2, 9.— Transf., unsteady, i. e. that does not keep its ground:

    (with fluctuans) acies,

    Liv. 9, 35, 6:

    hostis,

    id. 27, 18, 14.—
    II.
    Trop., unstable, inconstant, changeable, fickle: insanam aiunt (Fortunam), quia atrox, incerta instabilisque sit, Pac. ap. Auct. Her. 2, 23, 36: res maritimae celerem atque instabilem mo tum habent, Caes. B. G. 4, 23:

    nihil tam instabile ac fluxum est, quam fama,

    Tac. A. 13, 19:

    fortuna,

    id. H. 4, 47:

    conjugium,

    Juv. 9, 79:

    animus,

    Verg. G. 4, 105 (but read insatiabiles, Curt. 7, 8, 19). — Adv.: instă-bĭlĭter, unsteadily, Aug. Conf. 13, 20.

    Lewis & Short latin dictionary > instabilis

  • 6 instabilis

    īn-stabilis, e, I) aktiv: A) = nicht feststehend, ohne festen Stand, ubi pedes inst. ac vix vado fidens...perverti posset, Liv.: aures imas instabiles facit, läßt nicht feststehen, Ov.: u. so inst. cymbae, Verg.: naves, Ov. u. Curt.: tellus, Ov. met. 1, 16. – B) übtr.: a) schwankend, unstet, unsicher, gradus, Curt.: ingressus, Liv.: volutatio, ungleichmäßige Bewegung (des Schiffs), Plin.: pars instabilis nutat, Tibull. – hostis inst. ad conserendas manus, der beim Handgemenge nicht standhält, Liv. – b) unstet, unbeständig, manus, unstete = räuberische, Curt.: motus (rerum maritimarum), Caes. – animus, Verg.: fortuna, Tac.: fortuna incerta instabilisque, Pacuv. fr. – II) passiv = unbestehbar = nicht geeignet, um darauf zu stehen, (locus) ad gradum inst., darauf zu fußen unhaltbar, Tac.

    lateinisch-deutsches > instabilis

  • 7 instabilis

    īn-stabilis, e, I) aktiv: A) = nicht feststehend, ohne festen Stand, ubi pedes inst. ac vix vado fidens...perverti posset, Liv.: aures imas instabiles facit, läßt nicht feststehen, Ov.: u. so inst. cymbae, Verg.: naves, Ov. u. Curt.: tellus, Ov. met. 1, 16. – B) übtr.: a) schwankend, unstet, unsicher, gradus, Curt.: ingressus, Liv.: volutatio, ungleichmäßige Bewegung (des Schiffs), Plin.: pars instabilis nutat, Tibull. – hostis inst. ad conserendas manus, der beim Handgemenge nicht standhält, Liv. – b) unstet, unbeständig, manus, unstete = räuberische, Curt.: motus (rerum maritimarum), Caes. – animus, Verg.: fortuna, Tac.: fortuna incerta instabilisque, Pacuv. fr. – II) passiv = unbestehbar = nicht geeignet, um darauf zu stehen, (locus) ad gradum inst., darauf zu fußen unhaltbar, Tac.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > instabilis

  • 8 instabilis

    īn-stabilis, e
    1) нетвёрдо стоящий, нетвёрдый (pes, ingressus L; gradus QC); нестойкий ( hostis L); шаткий, непрочный (tellus O; locus ad gradum i. T)
    2) неустойчивый, непостоянный (animus V; motus Cs; fortuna T)

    Латинско-русский словарь > instabilis

  • 9 instabilis

    недействительный, donatio instab. (1. 5 C. Th. 8, 13).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > instabilis

  • 10 instabilis

    , instabile (m = f,n)
      неустойчивый, шаткий, непостоянный

    Dictionary Latin-Russian new > instabilis

  • 11 angīna instabĭlis

    Клиническая терминология. Латинско-русский словарь > angīna instabĭlis

  • 12 Валкий

    - instabilis, e;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Валкий

  • 13 Неустойчивый

    - instabilis; inconstans, antis;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Неустойчивый

  • 14 Tritt

    Tritt, gressus (das Schreiten, der Gang). – gradus (der Schritt, z.B. unsicherer, instabilis). vestigium (die Fußtapfe). – ictus pedis od. calcis (der Fußtritt). – einen falschen T. tun, pede od. vestigio labi: keinen festen T. fassen können, pedem firmare non posse: sie hatten keinen festen (sichern) T., eos gradus instabilis fefellerat: ich habe wo keinen festen (sichern) T., alqd vestigium fallit od. non recipit. – jmdm. einen T. (Fußtritt) geben, s. Fußtritt no. II.

    deutsch-lateinisches > Tritt

  • 15 unsicher

    unsicher, I) nicht ohne Gefahr zu bereisen etc.: infestus. – uns. machen, infestum reddere od. facere od. habere (im allg., z.B. das Meer); infestare latrociniis (durch Straßenraub beunruhigen, eine Gegend etc.); infestare latrociniis ac praedationibus (durch Seeräuberei beunruhigen, das Meer): uns. sein (durch Räubereien), infestari latrociniis (v. Wegen etc). – II) nicht gut verwahrt: intutus (z.B. Stadt, Lager). – III) nicht feststehend etc.: instabilis (z.B. gradus, incessus). – lubrĭcus (schlüpfrig, bildl. = wo man leicht seh len kann, z.B. ratio defensionis); verb. lubricus atque instabilis (z.B. solum). – infirmus. minus firmus (bildl., ohne festen Halt, z.B. inf. valetudo, inf. causa: u. iudicium minus firmum). incertus (ungewiß, prekär, z.B. responsum: u. spes: u. aetas, tempora: Lage. res); auch verb. lubricus atque incertus (z.B. aetas) – infīdus (unzuverlässig, z.B. amicus, fides, promissum). – einen uns. Gang haben, vacillare (von Betrunkenen, Schlaftrunkenen etc.).

    deutsch-lateinisches > unsicher

  • 16 depressus [1]

    1. dēpressus, a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. deprimo), I) gesenkt, niedrig, niedrig gelegen (Ggstz. elatus, excelsus), A) eig., von Örtl.: domus, Cic.: convallis, Verg.: locus (Ggstz. collis), Frontin.: aquaeductus depressior, Plin. ep.: instabilis (libra) natat alterno depressior orbe, Tibull.: subst., modo in elatiora modo in depressiora (tiefer gelegenen Stellen) clivi obliquum agi sulcum oportebit, Col. 2, 4, 10. – B) übtr., von der Rede, niedrig, subst., non sunt illa depressa, sed plana, sein Vortrag gleicht nicht einem Tale, sondern einer Ebene, Sen.: excelsa depressis mutabant, Plin. ep. – II) gedrückt, gedämpft, vox maxime sedata et depressa, Cornif. rhet.: voce quam sedatissimā et depressissimā uti, Cornif. rhet.

    lateinisch-deutsches > depressus [1]

  • 17 fallo [1]

    1. fallo, fefellī (falsum), ere (σφάλλω), I) ausgleiten machen, einen Fehltritt tun lassen, glacies fallit pedes, Liv. 21, 36, 7: gradus instabilis fallit alqm, Curt. 7, 11 (42), 16: saxa lubrica vestigium fallunt, Curt. 4, 9 (38), 18; vgl. 5, 4 (15), 18: lubrica quā tellus lapsantis sanguine fratris fallebat nisus, Sil. 17, 469. – II) übtr.: a) unbemerkbar-, unkenntlich machen, signa sequendi, Verg.: furta, Ov.: discrimina, Ov.: sua terga lupo (durch die Gestalt eines W.), Prop.: medias sermonibus horas, vertreiben, Ov.: absol., aetas labitur occulte fallitque, gleitet verborgen u. unbemerkt dahin, Ov.: longe fallens sagitta, der unvermutet aus weiter Ferne treffende, Verg.: pila veloci fallet per brachia iactu, wird so schnell, daß man ihn kaum sieht (= pfeilschnell), den Händen entfliegen, Prop. – b) unwirksam machen, nicht fühlen lassen, vertreiben, omen, Ov.: infandum amorem, Verg.: curam vino et somno, vergessen machen, Ov.: sermone laborem, Ov.: studio fallente laborem, Ov.: molliter austerum studio fallente laborem, Hor.; vgl. Haupt Ov. met. 6, 60. – c) etw. nicht leisten, nicht erstatten, nicht erfüllen ( unerfüllt lassen), versagen, um etw. bringen, etw. brechen, depositum, Ov.: mandata mariti, Ov.: promissum, Curt.: foedus ac fidem, Liv.: fidem hosti datam, Cic. – d) jmdm. (= jmds. Wahrnehmung, Aufmerksamkeit, Kenntnis) entgehen, sich jmds. Kenntnis entziehen, von jmd. unbemerkt od. unentdeckt bleiben, jmdm. verborgen od. unbekannt bleiben (v. leb. Wesen u. v. Lebl.), custodes, Liv.: custodias, Liv. u. Sen.: deos, Ov.: dominum, Hor.: nihil me fallis, ich kenne dich wohl, Ter.: mors mea matrem fallere posset, Ov.: non fallebat duces impetus militum, Tac.: absol. (s. Fabri Liv. 21, 48, 5), per biennium fefellerat, Liv.: minus quam ad Ticinum fefellit, Liv.: fallere ita se posse, si etc., Liv.: ille tamen fefellit et latuit, Plin. ep.: ne quid falleret tale admissum, Liv.: ne parvulae rimae fallant, Cels.: non fefellere insidiae, Liv.: u. alqm fallit (bes. in Fragen) od. non fallit m. folg. Acc. u. Infin., Ter., Cic. u.a.: nec me animi fallit (es entgeht meinem Geiste nicht) m. folg. Acc. u. Infin., Lucr.: alqm non fallit m. folg. quin u. Konj., Ter. u. Caes.: insbes. (wie λανθάνω) m. einem Partiz. (s. Weißenb. Liv. 2, 19, 7; 10, 14, 6. Heräus Tac. hist. 2, 98, 6), hostis fallit incedens, der Feind kommt unbemerkt heran, Liv.: qui natus moriensque fefellit, unbekannt geboren u. gestorben, Hor.: nec fefellit veniens Tusculanum ducem, der t. Feldherr sah ihn kommen, Liv.: nec barbaros fefellit subductus (rex) ex acie, den B. war seine Wegführung aus der Schl. nicht entgangen, Curt. – e) jmd. irre führen = hinter das Licht führen, hintergehen, jmd. (in etw.) täuschen, Passiv fallor medial = sich irren, sich täuschen (v. leb. Wesen u. v. Lebl.), alqm, Komik., Cic. u.a.: res illum fefellit, er betrog sich darin, Nep.: ager fefellit dominum, hat keine Früchte getragen, Ov.: tu faciem illius falle dolo, ahme täuschend nach, Verg.: mentes Italas monstro fefellit, Verg.: fall. alqm fructu, bringen um usw., Caecil. com. fr.: fall. alcis spem od. opinionem (jmd. in seiner H. od. Erwartung), Cic.: fallit me tempus, dies, ich irre mich in der Zeit usw., Cic.: quae res eum fefellit, darin irrte er sich, Nep.: id me fefellit, ich habe mich darin getäuscht (bin betrogen), Cic.: quod me non fefellit, worin ich mich nicht getäuscht habe, Cic.: so auch non te sententia fallit, Verg.: nisi me fallit animus, Cic. u. Sall.: nisi me forte fallo, Cic.: nisi quid me fefellerit, Ter.: nisi me omnia fallunt, wenn ich mich nicht durchaus irre, Cic.: aut me omnia fallunt aut iam recreavit animum tuum, Sen.: in rebus minimis socium fallere turpissimum est, Cic.: si in hominibus eligendis spes amicitiae nos fefellerit, Cic.: in quo cum opinio eum fefellisset, Nep. – certe hercle nunc hic se ipsus fallit, haud ego, Ter.: tam libenter se fallunt quam si unā fata decipiant, Sen.: cum alios falleret, se ipsum tamen non fefellit, Lact.: ego me non fallo (ich habe die feste Überzeugung) m. folg. Acc. u. Infin., Gell. 1, 3, 3. – absol., ne falleret bis relata eadem res, in Irrtum führte, Liv.: non in sortitione fallere (voluit), Cic. Verr. 2, 132: eum in ea re conari fallere, Nep. Them. 7, 2: periculosa medicina... saepius in hoc fallit, in quo etc., Cels. 7, 26. no. 2: u. in der Schwurformel si fallo, wenn ich mein Wort nicht halte, Cic. u. Prop.: u. so si falleret, Liv.: si sciens fallo, Liv.: si sciens fefellisset, Plin. pan. – unpers., me fallit, ich täusche mich, irre mich, ich weiß nicht, num me fefellit? Cic.: nisi me fallit, Cic. (s. Matthiä Cic. Sest. 106. Korte Sall. Cat. 20, 17): nec eum fefellit, Cic.: quantum nos fefellerit (wie sehr wir uns getäuscht haben), vides, Cic.: non multum me fallit (ich kann mir ziemlich gut vorstellen), si consulamini, quid sitis responsuri, Cic. – so auch im Passiv, fallor, ich täusche mich, ich irre mich, ordinis haec virtus erit, aut ego fallor, Hor.: nisi fallor, Cic. ad Att. 4, 17, 1; 16, 6, 2. Verg. Aen. 5, 49: ni fallor, Ov. fast. 4, 623. Lact. 2, 19, 1: non falleris, Ov.: multum falleris, Phaedr.: falleris, Sen.: falleris, quod (daß) etc., Nep.: fallitur, qui etc., Curt.: potest fieri ut fallar, ich kann mich möglicherweise irren, Cic.: u. falsus medial = sich geirrt habend, sich irrend, falsus es, Ter.: ut falsus animi est! Ter.: illi falsi sunt, sind im Irrtum, Sall.: nec falsus vates fuit, Liv.: Spurinnam ut falsum arguens, Suet.: neque ea res falsum me habuit, darin täuschte ich mich nicht, Sall.: m. folg. indir. Fragesatz, id quam mihi facile sit, haud sum falsus, daß das Ding mir leicht wird, merk' ich recht gut, Plaut. Men. 755: etiam num quid sit negoti falsus incertusque sum = nescio incertusque sum, Plaut. truc. 785. – Partiz. poet. m. Genet., falsus cupiti Ausoniae motus, getäuscht hinsichtlich der usw. = fälschlich hoffend auf usw., Sil. 13, 886. – / fefellitus sum, Petron. 61, 8 B 5. – parag. Infin. fallier, Pers. 3, 50.

    lateinisch-deutsches > fallo [1]

  • 18 incertus

    in-certus, a, um, ungewiß (Ggstz. certus), I) objektiv = ungewiß, unzuverlässig, unbestimmt, A) im allg.: iter, Caes.: casus, Cic.: responsum, Liv.: rumor, Suet., rumores, Caes.: clamores, wirre Durcheinanderrufe, Liv.: aetas (puerilis) lubrica et incerta, Cic.: honos ille instabilis et inc., Lact.: res inc. (Ggstz. res stabilis), Sen.: nihil incertius vulgo, Cic.: spes incertissima, Cic.: amicus certus in re incerta cenitur, in der Not, Enn. fr. scen. 210. – neutr. pl. subst., stabiliora (meliora) incertis, Cic. top. 70. – B) insbes.: a) noch nicht recht od. völlig sichtbar, trübe, düster, dunkel, sol (Frühlingssonne), Ov.: luna, Verg.: tres soles, Verg. – b) unsicher treffend, unsicher, securis, Verg. Aen. 2, 224. – c) unsicher = ohne festen Halt, acus, Mart.: crines, unordentlich, Ov.: vultus, verstörte Mienen, Cic. – II) subjektiv: A) unbestimmt = worüber man keine Gewißheit hat, a) adi.: nuptiae, Ter.: os, lallend, unverständlich, Ov. – m. folg. indir. Fragesatz, incertus (unentschieden) infans, mas an femina esset, Liv.: u. so incerti socii an hostes essent, Liv.: Alexander, incertum, quā fide culturus, si perinde cetera processissent, pacem cum Romanis fecit, Liv. 8, 17, 10: cofessus est quidem, sed incertum utrum quia verum erat, an quia graviora metuebat, si negasset, Plin. ep.: u. im Abl. absol., multi annantes navibus, incerto prae tenebris, quid aut peterent aut vitarent, foede perierunt, Liv. – b) subst., incertum, ī, n., das Ungewisse, die Ungewißheit, ne cuius incerti auctor esset, Liv.: in incerto esse, Sall., Liv. u. Tac., od. habere, Sall., in U. sein: ad od. in incertum revocare, in U. setzen, Cic.: in incerto relinquere, Tac. hist. 2, 33.: Plur. incerta belli, die Wechselfälle des Kr., Liv.: fortunae, Liv. u. Plin. ep.: incerta casuum, Liv.: incerta Oceani vitare, die unsichere Fahrt auf dem Ozean, Tac.: per incerta (Zufälligkeiten) maris et tempestatum cotidie volvi, Tac.: Ggstz. certa amittimus, dum incerta petimus, Plaut. – B) übtr. auf die Person, in Ungewißheit, ungewiß, schwankend, m. folg. indir. Fragesatz, cum inc. essem, ubi esses, Cic.: inc. sum, quid dicam, Ter.: incerti, quidnam esset, Sall.: diu quid ageret incertus, Suet. – m. Genet., inc. animi, Ter., Sall. fr. u.a. (s. Heräus Tac. hist. 3, 55, 15, wozu noch Ter. Hec. 121): consilii, Ter.: sententiae (in seiner Ansicht), Tac.: inc. ultionis, ob er sich rächen sollte, Tac.: rerum summarum, Enn.: rerum omnium u. bl. omnium, Liv.: futurorum, Plin. ep.: inc. rerum suarum, über seine Lage, Liv.: inc. locorum, in der G. nicht gehörig orientiert, Auct. b. Afr.: patris (in betreff des V.), Pacat pan. – m. Abl., incerti metu, Val. Flacc. 3, 602. – absol., me incerto, ohne mein Wissen, Plaut.: ne incertus siem, Ter.: ne me suspensum incertumque dimittas, Plin. ep. – / Genet. Plur. incertûm, Pacuv. tr. 43.

    lateinisch-deutsches > incertus

  • 19 instabilitas

    īnstabilitās, ātis, f. (instabilis), der Unbeständigkeit, mentis, Plin. 24, 162: tuae mentis, Schol. Pers. 3, 115: morum, Ambros. de Cain et Abel 1, 10. § 42: alcis, Arnob. 7, 44. p. 278, 9 R.

    lateinisch-deutsches > instabilitas

  • 20 instabiliter

    īnstabiliter, Adv. (instabilis), unbeständig, genus humanum inst. fluidum, Augustin. conf. 13, 20. no. 28.

    lateinisch-deutsches > instabiliter

См. также в других словарях:

  • instabilis — index insecure Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Dendrochernes instabilis — Dendrochernes instabilis …   Wikipédia en Français

  • Mordellistena instabilis —   Mordellistena instabilis Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Odontolabis gazella instabilis —   Odontolabis gazella instabilis Clasificación científica Rein …   Wikipedia Español

  • Trichostrongylus instabilis — T. colubriformis …   Medical dictionary

  • Helianthus instabilis E.E. Watson — Symbol HEGR4 Synonym Symbol HEIN9 Botanical Family Asteraceae …   Scientific plant list

  • Anthicidae — Blütenmulmkäfer Gemeiner Einhornkäfer (Notoxus monoceros) Systematik Klasse: Insekten (Insekta) …   Deutsch Wikipedia

  • Blumenkäfer — Blütenmulmkäfer Gemeiner Einhornkäfer (Notoxus monoceros) Systematik Klasse: Insekten (Insekta) …   Deutsch Wikipedia

  • Blütenmulmkäfer — Gemeiner Einhornkäfer (Notoxus monoceros) Systematik Klasse: Insekten (Insekta) Ordnung: Käfer (Coleoptera) …   Deutsch Wikipedia

  • instable — [ ɛ̃stabl ] adj. • 1236, rare av. XVIe; lat. instabilis 1 ♦ Chim. Qui se désintègre spontanément. Combinaison instable. Noyaux instables. Phys. Équilibre mécanique, thermodynamique instable, détruit par une faible perturbation. Cour. Être en… …   Encyclopédie Universelle

  • instabil — INSTABÍL, Ă, instabili, e, adj. 1. (Despre sisteme fizico chimice, tehnice, despre obiecte) Care nu este stabil, care nu prezintă stabilitate, nestabil. 2. fig. Variabil; schimbător; nestatornic. – Din fr. instable, lat. instabilis. Trimis de… …   Dicționar Român

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»