Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

infinitus

  • 1 infinitus

    infinita, infinitum ADJ
    boundless, unlimited, endless; infinite

    Latin-English dictionary > infinitus

  • 2 infinitus

    unlimited, infinite, without bounds, boundless, limitless.

    Latin-English dictionary of medieval > infinitus

  • 3 infinitus

    I.
    Lit.:

    quod finitum est habet extremum... nihil igitur cum habeat extremum, infinitum sit necesse est,

    Cic. Div. 2, 50, 103:

    aër, materia,

    id. Ac. 2, 37, 118:

    imperium,

    id. Verr. 2, 3, 91: potestas, id: Agr. 2, 13, 33; Liv. 3, 9: magnitudines infinitissimae, Boëth. Inst. Arithm. 1, 4. — Subst.: infī-nītum, i, n., boundless space, the infinite:

    ex infinito coorta,

    Lucr. 5, 367.—
    II.
    Transf.
    A.
    Without end, endless, infinite:

    altitudo,

    Cic. Verr. 2, 4, 48:

    spes,

    id. Deiot. 5, 13:

    odium,

    id. Balb. 27, 62:

    labor,

    id. de Or. 1, 1:

    licentia,

    id. Verr. 2, 3, 94, § 220:

    imperium,

    id. ib. 2, 3, 91, §

    213: potestas,

    id. Agr. 2, 13, 33:

    occupationes,

    Nep. Att. 20, 2:

    pretium,

    immoderate, Dig. 35, 2, 61:

    sin cuipiam nimis infinitum videtur,

    too prolix, Cic. de Or. 1, 15, 65. — Subst.: infīnītum, i, n., an infinitude, an endless amount or number:

    infinitum auri,

    Eutr. 9, 9: ad or in infinitum, to infinity, without end:

    haec (ars statuaria) ad infinitum effloruit,

    Plin. 34, 7, 16, § 35:

    crescere,

    id. 34, 2, 3, § 5:

    durescere,

    id. 13, 9, 18, § 62:

    sectio in infinitum,

    Quint. 1, 10 fin.:

    ne in infinitum abeamus,

    Plin. 17, 25, 38, § 243:

    infinitum quantum,

    beyond all measure, exceedingly, extraordinarily, Plin. 18, 28, 68, n. 3, §

    277: infinito plus or magis,

    infinitely more, far more, Quint. 3, 4, 25; 11, 3, 172.—
    B.
    Innumerable, countless:

    multitudo librorum,

    Cic. Tusc. 2, 2, 6:

    multitudo,

    id. Off. 1, 16, 52:

    causarum varietas,

    id. de Or. 1, 5, 16; Caes. B. G. 5, 12, 3:

    legum infinita multitudo,

    Tac. A. 3, 25:

    numerus annorum,

    Gell. 14, 1, 18:

    pietatis exempla,

    Plin. 7, 36, 36, § 121: pecunia ex infinitis rapinis, Auct. B. Alex. 64, 4; Spart. Hadr. 20, 5; Eutr. 1, 3; 3, 20 al.—
    C.
    Indefinite.
    1.
    In gen.: infinitior distributio, where no person or time is mentioned or implied, Cic. Top. 8:

    quaestio,

    id. Part. Or. 18:

    res,

    id. de Or. 1, 31:

    conexa,

    indefinite conclusions, id. Fat. 8.— Adv.:

    in infinito,

    to infinity, everywhere, at pleasure, Dig. 8, 2, 24; 8, 1, 9.—
    2.
    In gram.:

    verbum,

    i. e. the infinitive, Quint. 9, 3, 9; also absol., id. 1, 6, 7 and 8:

    articulus,

    an indefinite pronoun, Varr. L. L. 8, § 45; 50 Müll.: vocabula, appellative nouns (as vir, mulier), ib. § 80.— Adv.
    A. 1.
    Without bounds, without end, infinitely:

    ne infinite feratur ut flumen oratio,

    Cic. Or. 68, 228:

    concupiscere,

    excessively, id. Par. 6, 3:

    dividere,

    id. Ac. 1, 7:

    perorare,

    without cessation, constantly, id. Or. 36 fin.
    2.
    Indefinitely, in general:

    referre de re publica,

    Gell. 14, 7, 9.—
    B.
    in-fīnītō (rare), immensely, vastly:

    magis delectare,

    Quint. 11. 3, 4:

    magis flexa sunt,

    id. 8, 4, 25:

    plus cogitare,

    id. ib.:

    infinito praestare,

    Plin. 25, 8, 53, § 94.

    Lewis & Short latin dictionary > infinitus

  • 4 Infinitus est numerus stultorum

    Latin Quotes (Latin to English) > Infinitus est numerus stultorum

  • 5 Stultorum infinitus est numerus

    Infinite is the number of fools. (Bible)

    Latin Quotes (Latin to English) > Stultorum infinitus est numerus

  • 6 īnfīnītē

        īnfīnītē adv.    [infinitus], without bounds, without end, infinitely: ne infinite feratur ut flumen oratio: quod faciendum est in perorando, without restraint.—Without exception, universally: res infinite posita.

    Latin-English dictionary > īnfīnītē

  • 7 īnfīnītiō

        īnfīnītiō ōnis, f    [infinitus], boundlessness, infinity: ipsa.
    * * *

    Latin-English dictionary > īnfīnītiō

  • 8 ambitio

    ambĭtĭo, ōnis, f. [ambio], a going round.
    I.
    In the time of the republic, t. t. (v. ambio, II. B.), the going about of candidates for office in Rome, and the soliciting of individual citizens for their vote, a canvassing, suing for office (by just and lawful means;

    while ambitus denotes unlawful means, as bribery, threats, etc.): quid de nostris ambitionibus loquar?

    Cic. Tusc. 2, 26, 62:

    mea me ambitio ab omni illā cogitatione abstrahebat,

    id. Sull. 4:

    cum ambitionis nostrae tempora postulabant,

    id. Planc. 18, 45:

    si infinitus forensium rerum labor et ambitionis occupatio decursu honorum etiam aetatis flexu constitisset,

    id. de Or. 1, 1, 1:

    hic magistratus a populo summā ambitione contenditur,

    id. Verr. 2, 53, 131:

    tanta exarsit ambitio, ut primores civitatis prensarent homines,

    Liv. 3, 35, 1 et saep.—
    II.
    A.. In gen., a striving for one's favor or good-will; an excessive desire to please, flattery, adulation:

    ambitione labi,

    Cic. Brut. 69, 244:

    sive aliquā suspitione sive ambitione adducti,

    id. Clu. 28, 76:

    in Scipione ambitio major, vita tristior,

    id. Off. 1, 30, 108 Heus., Beier, and Gernh.: Dionysius Platonem magnā ambitione Syracusas perduxit, in an ostentatious manner, for the purpose of securing his favor, Nep. Dion, 2, 2 Br. and Dähn.:

    ambitio (i.e. studium Fabiis placendi) obstabat,

    Liv. 5, 36:

    ambitione relegatā,

    without flattery, Hor. S. 1, 10, 84: ambitionem scriptoris facile averseris, obtrectatio et livor pronis auribus accipiuntur, Tac. H. 1, 1:

    nullo officii aut ambitionis genere omisso, i.e. nullis blanditiis,

    Suet. Oth. 4:

    coronas quam parcissime et sine ambitione tribuit,

    id. Aug. 25 et saep.—Hence, also partiality:

    jus sibi per ambitionem dictum non esse,

    Liv. 3, 47.—
    B.
    With the predom. idea of the purpose or end, a desire for honor, popularity, power, display, etc.; in bon. part., ambition; in mal. part., vanity. —So in Lucr. of the ambitious efforts of men:

    Angustum per iter luctantes ambitionis,

    struggling to press through the narrow way of ambition, Lucr. 5, 1132:

    me ambitio quaedam ad honorum studium duxit,

    Cic. Att. 1, 17:

    Miserrima omnino est ambitio honorumque contentio,

    id. Off. 1, 25:

    a quo incepto studioque me ambitio mala detinuerat,

    Sall. C. 4, 2:

    aut ab avaritiā aut miserā ambitione laborat,

    Hor. S. 1, 4, 26:

    Vitā solutorum miserā ambitione gravique,

    id. ib. 1, 6, 129; so id. ib. 2, 3, 78;

    2, 6, 18: inanis,

    id. Ep. 2, 2, 207:

    levis,

    Ov. F. 1, 103 al.:

    licet ipsa vitium sit ambitio, tamen frequenter causa virtutum est,

    Quint. 1, 2, 22:

    perversa,

    id. 10, 7, 20:

    funerum nulla ambitio,

    no display, pomp, Tac. G. 27.—
    C.
    Great exertion:

    cum admitti magnā ambitione aegre obtinuisset,

    Just. 1, 3.—
    D.
    That which surrounds (v. ambio, 2.;

    postclass. for ambitus): vimineos alveos circumdant ambitione tergorum bubulorum,

    with a wrapping of cowhide, Sol. 22:

    fuliginem ambitio extimae cutis cohibet,

    id. 35: ita assedimus, ut me ex tribus medium lateris ambitione protegerent, Min. Oct. 4.

    Lewis & Short latin dictionary > ambitio

  • 9 anfractum

    1.
    anfractus (not amfr-), a, um, P. a. [qs. from anfringo], winding, bending, cooked:

    spatia,

    Amm. 29, 5.—Hence, subst.: anfractum, i, n., a winding, a crook, curve (ante-class. for the class. anfractus, us): terrarum anfracta, Att. ap. Varr. L. L. 7, § 15 Müll. (Trag. Rel. p. 151 Rib.): in anfracto, Varr. ib.: cavata aurium anfracta, Varr. ap. Non. p. 193, 5.
    2.
    anfractus (not amfr-), ūs, m. [id.], pr. a breaking round; hence, a bending, recurving, turning (in the ante-class. per. rare; v. the preced. art.).
    I.
    Lit.:

    quid pulchrius eā figurā (sc. sphaericā) quae nihil incisum anfractibus, nihil eminens, habere potest?

    Cic. N. D. 2, 18, 47.—Hence, of the circular motion of the sun (acc. to the ancient belief):

    solis anfractus,

    a circuit, revolution, Cic. Rep. 6, 12; cf. id. Leg. 2, 8.—Of the crookedness of horns:

    cornua convoluta in anfractum,

    Plin. 11, 37, 45, § 124.—Of the coils of a serpent, Val. Fl. 7, 523; Stat. Th. 5, 520.—Also freq., particularly in the histt., of the turning or winding of a road, etc., a tortuous, circuitous route:

    si nullus anfractus intercederet,

    Caes. B. G. 7, 46:

    illa (via) altero tanto longiorem habebat anfractum,

    Nep. Eum. 8, 5:

    per anfractus jugi procurrere,

    Liv. 44, 4:

    anfractus viarum,

    id. 33, 1:

    litorum anfractus,

    the windings, id. 38, 7 al.; Luc. 1, 605. —
    II.
    Trop., of discourse, = ambages, circumlocution, digression:

    quid opus est circuitione et anfractu?

    Cic. Div. 2, 61, 127:

    oratio circumscripta non longo anfractu, sed ad spiritum vocis apto,

    id. Part. Or. 6, 21:

    quae omnia infinitus anfractus habent,

    ramifications, Quint. 6, 1, 15, where Bonn. and Halm read tractatus. —Of legal matters, intricacies, prolixity:

    judiciorum,

    Cic. Clu. 56, 159:

    juris,

    Quint. 12, 9, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > anfractum

  • 10 anfractus

    1.
    anfractus (not amfr-), a, um, P. a. [qs. from anfringo], winding, bending, cooked:

    spatia,

    Amm. 29, 5.—Hence, subst.: anfractum, i, n., a winding, a crook, curve (ante-class. for the class. anfractus, us): terrarum anfracta, Att. ap. Varr. L. L. 7, § 15 Müll. (Trag. Rel. p. 151 Rib.): in anfracto, Varr. ib.: cavata aurium anfracta, Varr. ap. Non. p. 193, 5.
    2.
    anfractus (not amfr-), ūs, m. [id.], pr. a breaking round; hence, a bending, recurving, turning (in the ante-class. per. rare; v. the preced. art.).
    I.
    Lit.:

    quid pulchrius eā figurā (sc. sphaericā) quae nihil incisum anfractibus, nihil eminens, habere potest?

    Cic. N. D. 2, 18, 47.—Hence, of the circular motion of the sun (acc. to the ancient belief):

    solis anfractus,

    a circuit, revolution, Cic. Rep. 6, 12; cf. id. Leg. 2, 8.—Of the crookedness of horns:

    cornua convoluta in anfractum,

    Plin. 11, 37, 45, § 124.—Of the coils of a serpent, Val. Fl. 7, 523; Stat. Th. 5, 520.—Also freq., particularly in the histt., of the turning or winding of a road, etc., a tortuous, circuitous route:

    si nullus anfractus intercederet,

    Caes. B. G. 7, 46:

    illa (via) altero tanto longiorem habebat anfractum,

    Nep. Eum. 8, 5:

    per anfractus jugi procurrere,

    Liv. 44, 4:

    anfractus viarum,

    id. 33, 1:

    litorum anfractus,

    the windings, id. 38, 7 al.; Luc. 1, 605. —
    II.
    Trop., of discourse, = ambages, circumlocution, digression:

    quid opus est circuitione et anfractu?

    Cic. Div. 2, 61, 127:

    oratio circumscripta non longo anfractu, sed ad spiritum vocis apto,

    id. Part. Or. 6, 21:

    quae omnia infinitus anfractus habent,

    ramifications, Quint. 6, 1, 15, where Bonn. and Halm read tractatus. —Of legal matters, intricacies, prolixity:

    judiciorum,

    Cic. Clu. 56, 159:

    juris,

    Quint. 12, 9, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > anfractus

  • 11 flexus

    1.
    flexus, a, um, Part. and P. a., from flecto.
    2.
    flexus, ūs, m. [flecto], a bending, turning, winding (class.; in sing. and plur.).
    I.
    Lit.:

    aures duros et quasi corneolos habent introitus, multisque cum flexibus,

    Cic. N. D. 2, 57, 144; cf. Quint. 6, 13, 9:

    ut qui cursu parum valent, flexu eludunt,

    id. 9, 2, 78:

    cum venissem ad pontem, in quo flexus est ad iter Arpinas,

    Cic. Att. 16, 13, a, 1; cf.:

    in aliquo flexu viae,

    Liv. 22, 12, 7:

    implicatae flexibus vallium viae,

    id. 32, 4, 4:

    Rhenus modico flexu in occidentem versus,

    Tac. G. 1:

    flexu Armeniam petivit,

    id. A. 12, 12:

    alio flexu reduci ad viam,

    Quint. 2, 17, 29:

    (quo pacto sol) Brumales adeat flexus,

    Lucr. 5, 616:

    brumales,

    id. 5, 640:

    metae,

    the turn round the goal, Pers. 3, 63:

    labyrinthei,

    the mazes, Cat. 64, 114:

    capilli dociles et centum flexibus apti,

    Ov. Am. 1, 14, 13: in litore flexus Mecybernaeus, the bay or gulf, Mela, 2, 3 init.; cf. id. 3, 1.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., a turning, transition into another state, political change:

    id enim est caput civilis prudentiae, videre itinera flexusque rerum publicarum,

    Cic. Rep. 2, 25, 46:

    in hoc flexu quasi aetatis fama adolescentis paululum haesit ad metas (the figure taken from the turning of the racers on reaching the goal),

    id. Cael. 31, 75; cf.:

    si infinitus forensium rerum labor decursu honorum et jam aetatis flexu constitisset, i. e. senectus,

    id. de Or. 1, 1, 1:

    flexu auctumni (= post medium tempus auctumni, trop. from turning the meta in the Circus),

    Tac. H. 5, 23; v. Orell. ad h. 1.—
    B.
    In partic. (post-Aug.).
    1.
    An artful turning, winding, shifting:

    inde recta fere est actio, hinc mille flexus et artes desiderantur,

    Quint. 5, 13, 2:

    qui haec recta tantum, et in nullos flexus recedentia tractaverit,

    id. 10, 5, 12. —
    2.
    Of the voice, inflection, modulation, variation:

    citharoedi simul et sono vocis et plurimis flexibus serviunt,

    Quint. 1, 12, 3:

    quid quoque flexu dicendum,

    id. 1, 8, 1:

    qui flexus deceat miserationem,

    id. 1, 11, 12; 1, 8, 3.—
    3.
    In gram., inflection, variation, derivation (in Varro flexura, v. h. v.): quid vero? quae tota positionis ejusdem in diversos flexus eunt? cum Alba faciat Albanos et Albenses;

    volo, volui et volavi,

    Quint. 1, 6, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > flexus

  • 12 immensum

    immensus ( inm-), a, um, adj. [inmensus], immeasurable, boundless, endless, vast, immense (freq. and class.; syn.: infinitus, ingens, interminatus).
    I.
    Adj.
    A.
    Lit.:

    si immensam et interminatam in omnes partes magnitudinem regionum videretis,

    Cic. N. D. 1, 20, 54:

    aëra deum statuit eumque gigni esseque immensum et infinitum,

    id. ib. 1, 10, 26:

    ex ingenti quodam oratorem immensoque campo in exiguum sane gyrum compellitis,

    id. de Or. 3, 19, 70:

    in mari immenso vehi,

    id. Tusc. 1, 30, 73:

    domus,

    Ov. F. 6, 640:

    mons,

    Plin. 4, 13, 27, § 96:

    via,

    Ov. P. 3, 3, 78:

    fines ingenii,

    Cic. de Or. 1, 49, 214:

    series laborum,

    Ov. H. 9, 5:

    jacuitque per antrum Immensus,

    Verg. A. 3, 632; cf.:

    omnis eorum juventus infinita numero, immensa corporibus,

    Vell. 2, 106, 1:

    argenti pondus et auri,

    Cic. Rep. 1, 17; Hor. S. 1, 1, 41: pretiis [p. 892] emere, Suet. Calig. 39:

    observata sunt haec tempore immenso,

    Cic. Div. 1, 7, 12:

    nox,

    Ov. Tr. 4, 3, 25.—
    B.
    Trop., vast, measureless, boundless:

    morae,

    Ov. H. 1, 82:

    fletus,

    id. M. 10, 136:

    immensa vorago aut gurges vitiorum,

    Cic. Verr. 2, 3, 9, § 23:

    immensae, infinitae, immoderatae cupiditates,

    Auct. Her. 2, 22, 34:

    sitis cruoris,

    Ov. M. 13, 768:

    difficultas,

    Plin. 28, 1, 2, § 4:

    differentia,

    id. 36, 5, 4, § 20: fervet immensusque ruit profundo Pindarus ore, fathomless (the fig. being taken from a river), Hor. C. 4, 2, 7:

    immensum est, erratas dicere terras,

    there is no end of recounting, Ov. F. 4, 573; cf.:

    quod persequi immensum est,

    Plin. 8, 28, 42, § 102.— Sup. (very rare):

    immensissimae voluptates,

    Spart. Hadr. 19.—
    II.
    Absol.
    A.
    Subst.: immensum, i, n., a boundless extent, immense size, boundlessness, immensity (rare;

    not in Cic.): extra Processit longe flammantia moenia mundi, Atque omne immensum peragravit mente animoque,

    Lucr. 1, 74; cf. id. 1, 957:

    loci,

    Liv. 5, 37, 5:

    per immensum ventis discordibus actus,

    Ov. M. 4, 620:

    proruta per immensum aedificia,

    over a vast extent, Tac. A. 15, 40:

    aliquid mercari immenso,

    at an enormous price, Plin. 9, 40, 64, § 138:

    mons saxeus in immensum editus,

    Sall. J. 92, 5:

    ardet in immensum geminatis ignibus Aetne,

    Ov. M. 2, 220:

    ad immensum aliquid augere,

    Liv. 29, 25, 3:

    aliquid immenso plus laudare,

    immoderately, Plin. 20, 9, 36, § 92. —
    B.
    Adv.: immensum, without end, exceedingly, immensely (not freq. till after the Aug. per.):

    creverat immensum,

    Ov. F. 5, 537:

    immensum attolli,

    Tac. A. 4, 40:

    vigere,

    id. ib. 3, 30:

    luxus immensum proruperat,

    id. ib. 3, 52:

    immensum quantum hinc Oceano, illinc Hiberico mari conprimentibus,

    exceedingly, Plin. 4, 20, 34, § 110; 16, 36, 66, § 172.

    Lewis & Short latin dictionary > immensum

  • 13 immensus

    immensus ( inm-), a, um, adj. [inmensus], immeasurable, boundless, endless, vast, immense (freq. and class.; syn.: infinitus, ingens, interminatus).
    I.
    Adj.
    A.
    Lit.:

    si immensam et interminatam in omnes partes magnitudinem regionum videretis,

    Cic. N. D. 1, 20, 54:

    aëra deum statuit eumque gigni esseque immensum et infinitum,

    id. ib. 1, 10, 26:

    ex ingenti quodam oratorem immensoque campo in exiguum sane gyrum compellitis,

    id. de Or. 3, 19, 70:

    in mari immenso vehi,

    id. Tusc. 1, 30, 73:

    domus,

    Ov. F. 6, 640:

    mons,

    Plin. 4, 13, 27, § 96:

    via,

    Ov. P. 3, 3, 78:

    fines ingenii,

    Cic. de Or. 1, 49, 214:

    series laborum,

    Ov. H. 9, 5:

    jacuitque per antrum Immensus,

    Verg. A. 3, 632; cf.:

    omnis eorum juventus infinita numero, immensa corporibus,

    Vell. 2, 106, 1:

    argenti pondus et auri,

    Cic. Rep. 1, 17; Hor. S. 1, 1, 41: pretiis [p. 892] emere, Suet. Calig. 39:

    observata sunt haec tempore immenso,

    Cic. Div. 1, 7, 12:

    nox,

    Ov. Tr. 4, 3, 25.—
    B.
    Trop., vast, measureless, boundless:

    morae,

    Ov. H. 1, 82:

    fletus,

    id. M. 10, 136:

    immensa vorago aut gurges vitiorum,

    Cic. Verr. 2, 3, 9, § 23:

    immensae, infinitae, immoderatae cupiditates,

    Auct. Her. 2, 22, 34:

    sitis cruoris,

    Ov. M. 13, 768:

    difficultas,

    Plin. 28, 1, 2, § 4:

    differentia,

    id. 36, 5, 4, § 20: fervet immensusque ruit profundo Pindarus ore, fathomless (the fig. being taken from a river), Hor. C. 4, 2, 7:

    immensum est, erratas dicere terras,

    there is no end of recounting, Ov. F. 4, 573; cf.:

    quod persequi immensum est,

    Plin. 8, 28, 42, § 102.— Sup. (very rare):

    immensissimae voluptates,

    Spart. Hadr. 19.—
    II.
    Absol.
    A.
    Subst.: immensum, i, n., a boundless extent, immense size, boundlessness, immensity (rare;

    not in Cic.): extra Processit longe flammantia moenia mundi, Atque omne immensum peragravit mente animoque,

    Lucr. 1, 74; cf. id. 1, 957:

    loci,

    Liv. 5, 37, 5:

    per immensum ventis discordibus actus,

    Ov. M. 4, 620:

    proruta per immensum aedificia,

    over a vast extent, Tac. A. 15, 40:

    aliquid mercari immenso,

    at an enormous price, Plin. 9, 40, 64, § 138:

    mons saxeus in immensum editus,

    Sall. J. 92, 5:

    ardet in immensum geminatis ignibus Aetne,

    Ov. M. 2, 220:

    ad immensum aliquid augere,

    Liv. 29, 25, 3:

    aliquid immenso plus laudare,

    immoderately, Plin. 20, 9, 36, § 92. —
    B.
    Adv.: immensum, without end, exceedingly, immensely (not freq. till after the Aug. per.):

    creverat immensum,

    Ov. F. 5, 537:

    immensum attolli,

    Tac. A. 4, 40:

    vigere,

    id. ib. 3, 30:

    luxus immensum proruperat,

    id. ib. 3, 52:

    immensum quantum hinc Oceano, illinc Hiberico mari conprimentibus,

    exceedingly, Plin. 4, 20, 34, § 110; 16, 36, 66, § 172.

    Lewis & Short latin dictionary > immensus

  • 14 infinite

    infīnītē, adv., v. infinitus fin.

    Lewis & Short latin dictionary > infinite

  • 15 infinitio

    infīnītĭo, ōnis, f. [infinitus], boundlessness, infinity: infinitio ipsa, quam apeirian vocant, Cic. Fin. 1, 6, 21.

    Lewis & Short latin dictionary > infinitio

  • 16 inmensus

    immensus ( inm-), a, um, adj. [inmensus], immeasurable, boundless, endless, vast, immense (freq. and class.; syn.: infinitus, ingens, interminatus).
    I.
    Adj.
    A.
    Lit.:

    si immensam et interminatam in omnes partes magnitudinem regionum videretis,

    Cic. N. D. 1, 20, 54:

    aëra deum statuit eumque gigni esseque immensum et infinitum,

    id. ib. 1, 10, 26:

    ex ingenti quodam oratorem immensoque campo in exiguum sane gyrum compellitis,

    id. de Or. 3, 19, 70:

    in mari immenso vehi,

    id. Tusc. 1, 30, 73:

    domus,

    Ov. F. 6, 640:

    mons,

    Plin. 4, 13, 27, § 96:

    via,

    Ov. P. 3, 3, 78:

    fines ingenii,

    Cic. de Or. 1, 49, 214:

    series laborum,

    Ov. H. 9, 5:

    jacuitque per antrum Immensus,

    Verg. A. 3, 632; cf.:

    omnis eorum juventus infinita numero, immensa corporibus,

    Vell. 2, 106, 1:

    argenti pondus et auri,

    Cic. Rep. 1, 17; Hor. S. 1, 1, 41: pretiis [p. 892] emere, Suet. Calig. 39:

    observata sunt haec tempore immenso,

    Cic. Div. 1, 7, 12:

    nox,

    Ov. Tr. 4, 3, 25.—
    B.
    Trop., vast, measureless, boundless:

    morae,

    Ov. H. 1, 82:

    fletus,

    id. M. 10, 136:

    immensa vorago aut gurges vitiorum,

    Cic. Verr. 2, 3, 9, § 23:

    immensae, infinitae, immoderatae cupiditates,

    Auct. Her. 2, 22, 34:

    sitis cruoris,

    Ov. M. 13, 768:

    difficultas,

    Plin. 28, 1, 2, § 4:

    differentia,

    id. 36, 5, 4, § 20: fervet immensusque ruit profundo Pindarus ore, fathomless (the fig. being taken from a river), Hor. C. 4, 2, 7:

    immensum est, erratas dicere terras,

    there is no end of recounting, Ov. F. 4, 573; cf.:

    quod persequi immensum est,

    Plin. 8, 28, 42, § 102.— Sup. (very rare):

    immensissimae voluptates,

    Spart. Hadr. 19.—
    II.
    Absol.
    A.
    Subst.: immensum, i, n., a boundless extent, immense size, boundlessness, immensity (rare;

    not in Cic.): extra Processit longe flammantia moenia mundi, Atque omne immensum peragravit mente animoque,

    Lucr. 1, 74; cf. id. 1, 957:

    loci,

    Liv. 5, 37, 5:

    per immensum ventis discordibus actus,

    Ov. M. 4, 620:

    proruta per immensum aedificia,

    over a vast extent, Tac. A. 15, 40:

    aliquid mercari immenso,

    at an enormous price, Plin. 9, 40, 64, § 138:

    mons saxeus in immensum editus,

    Sall. J. 92, 5:

    ardet in immensum geminatis ignibus Aetne,

    Ov. M. 2, 220:

    ad immensum aliquid augere,

    Liv. 29, 25, 3:

    aliquid immenso plus laudare,

    immoderately, Plin. 20, 9, 36, § 92. —
    B.
    Adv.: immensum, without end, exceedingly, immensely (not freq. till after the Aug. per.):

    creverat immensum,

    Ov. F. 5, 537:

    immensum attolli,

    Tac. A. 4, 40:

    vigere,

    id. ib. 3, 30:

    luxus immensum proruperat,

    id. ib. 3, 52:

    immensum quantum hinc Oceano, illinc Hiberico mari conprimentibus,

    exceedingly, Plin. 4, 20, 34, § 110; 16, 36, 66, § 172.

    Lewis & Short latin dictionary > inmensus

  • 17 perpetuo

    1.
    perpĕtŭō, adv., v. perpetuus fin.
    2.
    perpĕtŭo, āvi, ātum (old perf. subj. perpetuassint, Enn. Ann. 322), 1, v. a. [perpetuus], to cause a thing to continue uninterruptedly, to proceed with continually, to make perpetual, perpetuate (rare but class.): libertatem ut perpetuassint, Enn. ap. Non. 150, 30 (Ann. v. 322 Vahl.):

    amator qui perpetuat data,

    Plaut. Ps. 1, 3, 72:

    ut si cui sit infinitus spiritus datus, tamen eum perpetuare verba nolimus,

    Cic. de Or. 3, 46, 181:

    judicum potestatem perpetuandam... putavit,

    id. Sull. 22, 64: di te perpetuent, may the gods preserve you! a form of salutation addressed to the emperors, Lampr. Alex. Sev. 6.

    Lewis & Short latin dictionary > perpetuo

См. также в других словарях:

  • Conus infinitus — Apertural view of Conus infinitus Scientific classification Kingdom: Animalia …   Wikipedia

  • Stultorum numerus est infinitus. — См. Наших дураков отсель до Москвы не перевешаешь …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • INFINI — La philosophie a emprunté la notion de l’infini – corrélative de la notion du fini – à la réflexion sur l’exercice de la connaissance, d’une part; à l’expérience ou à la tradition religieuse, de l’autre. Ces deux sources déterminent la variété… …   Encyclopédie Universelle

  • infinit — INFINÍT, Ă, (1, 3) infiniţi, te, adj., s.m., (2) infinituri, s.n. 1. adj. Care nu are margini, limite; nesfârşit2, nemărginit, nemăsurat; p. ext. foarte mare, considerabil. ♢ (Adverbial) Infinit mai valoros decât... 2 s.n. Categorie care exprimă… …   Dicționar Român

  • infinitésimal — infinitésimal, ale, aux [ ɛ̃finitezimal, o ] adj. • 1706; de l adj. infinitésime, lat. mod. infinitesimus 1 ♦ Sc. Relatif aux quantités infiniment petites. Calcul infinitésimal, analyse infinitésimale : partie des mathématiques comprenant le… …   Encyclopédie Universelle

  • infinie — ● infini, infinie adjectif (latin infinitus) Sans limites dans le temps ou l espace : La suite infinie des nombres. Qui est d une grandeur, d une intensité si grande qu on ne peut le mesurer : Il est resté absent un temps infini. ● infini,… …   Encyclopédie Universelle

  • Endymion (Hyperion Cantos) — infobox Book | name = Endymion title orig = translator = image caption = author = Dan Simmons illustrator = cover artist = country = United States language = English series = Hyperion Cantos genre = Science fiction novel publisher = Headline Book …   Wikipedia

  • Imperio — Жанр евродэнс Дрим хаус Годы 1994 1997 Страна …   Википедия

  • Endymion (Simmons novel) — For the novel by Benjamin Disraeli, see Endymion (Disraeli). Endymion   …   Wikipedia

  • Infinito — (Del lat. infinitus.) ► adjetivo 1 Que no tiene fin: ■ la capacidad de la imaginación humana es infinita; el universo es infinito. SINÓNIMO interminable ANTÓNIMO finito 2 Que es muy grande o numeroso: ■ su sabiduría es infinita; se equivocó… …   Enciclopedia Universal

  • infinitesimal — sehr klein; winzig; gering; klitzeklein; unendlich klein; klein * * * in|fi|ni|te|si|mal 〈Adj.〉 ins Kleinste, unendlich Kleine gehend [<lat. in... „nicht“ + finire „begrenzen“ + ...esim..., nach lat. z. B. vicesimus „der zwanzigste“ + ...mal… …   Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»