-
1 imbecillus
imbēcillus ( inb-), a, um (also im-bēcillis, e, Sen. de Ira, 3, 28, 3; id. de Clem. 2, 6, 3; v. Neue, Formenl. 2, 93 sq.), adj., weak, feeble (class.; cf.: debilis, imbellis).I.Of the body.A.Of living beings:B.cum homo imbecillus a valentissima bestia laniatur,
Cic. Fam. 7, 1, 3:multi sunt imbecilli senes... quam fuit imbecillus P. Africani filius! quam tenui aut nulla potius valetudine!
id. de Sen. 11, 35:et absentes (amici) assunt et egentes abundant et imbecilli valent, etc.,
id. Lael. 7, 23:imbecilliores (opp. firmiores),
Quint. 5, 10, 49:Marius et valetudine et natura imbecillior,
Cic. Q. Fr. 2, 10, 3:nemo e nobis imbecillus fuit, cujus salus ac valetudo non sustentaretur Caesaris cura,
indisposed, Vell. 2, 114, 1.— Subst.:imbecillorum esse aecum misererier,
Lucr. 5, 1023.—Of things:II.vox,
Quint. 11, 3, 13:frons,
id. 12, 5, 4:pulsus venarum (with exigui),
Cels. 3, 19:imbecillissimus ac facillimus sanguis,
Sen. Ben. 4, 18:accedent anni et tractari mollius aetas Imbecilla volet,
Hor. S. 2, 2, 86:nescio quomodo imbecillior est medicina quam morbus,
Cic. Att. 10, 14. 2:terra infecunda ad omnia atque imbecilla,
Plin. 17, 5, 3, § 35:vina (opp. valida),
id. 14, 21, 27, § 134:imbecillissimam materiam esse omne olus,
the least nourishing, Cels. 2, 18.—In a different sense:ovum durum valentissimae materiae est, molle vel sorbile imbecillissimae,
very easy of digestion, Cels. 2, 18:simulacra vultus imbecilla ac mortalia sunt: forma mentis aeterna,
Tac. Agr. 46:regnum vobis trado firmum, si boni eritis: si mali, imbecillum,
Sall. J. 10, 6.—Of the mind:qui eam superstitionem imbecilli animi atque anilis putent,
Cic. Div. 2, 60, 125:ingenia,
Quint. 2, 8, 12; cf.:imbecilliores vel animo vel fortuna,
Cic. Lael. 19, 70; id. Rep. 1, 34:motus fortunae,
id. Fin. 5, 24, 71:ab imbecillis accusatoribus accusari,
id. Q. Fr. 2, 6, 6:suspiciones,
Tac. A. 2, 76.— Subst.:ignavi et imbecilli,
Cic. Rep. 1, 32; Sen. Ep. 85.—Hence, adv.: imbēcillē, weakly, feebly, faintly (very rare; perh. only in the comp.):iis, quae videntur, imbecillius assentiuntur,
Cic. Ac. 2, 17, 52:imbecillius horrent dolorem,
id. Tusc. 5, 30, 85. -
2 inbecillus
imbēcillus ( inb-), a, um (also im-bēcillis, e, Sen. de Ira, 3, 28, 3; id. de Clem. 2, 6, 3; v. Neue, Formenl. 2, 93 sq.), adj., weak, feeble (class.; cf.: debilis, imbellis).I.Of the body.A.Of living beings:B.cum homo imbecillus a valentissima bestia laniatur,
Cic. Fam. 7, 1, 3:multi sunt imbecilli senes... quam fuit imbecillus P. Africani filius! quam tenui aut nulla potius valetudine!
id. de Sen. 11, 35:et absentes (amici) assunt et egentes abundant et imbecilli valent, etc.,
id. Lael. 7, 23:imbecilliores (opp. firmiores),
Quint. 5, 10, 49:Marius et valetudine et natura imbecillior,
Cic. Q. Fr. 2, 10, 3:nemo e nobis imbecillus fuit, cujus salus ac valetudo non sustentaretur Caesaris cura,
indisposed, Vell. 2, 114, 1.— Subst.:imbecillorum esse aecum misererier,
Lucr. 5, 1023.—Of things:II.vox,
Quint. 11, 3, 13:frons,
id. 12, 5, 4:pulsus venarum (with exigui),
Cels. 3, 19:imbecillissimus ac facillimus sanguis,
Sen. Ben. 4, 18:accedent anni et tractari mollius aetas Imbecilla volet,
Hor. S. 2, 2, 86:nescio quomodo imbecillior est medicina quam morbus,
Cic. Att. 10, 14. 2:terra infecunda ad omnia atque imbecilla,
Plin. 17, 5, 3, § 35:vina (opp. valida),
id. 14, 21, 27, § 134:imbecillissimam materiam esse omne olus,
the least nourishing, Cels. 2, 18.—In a different sense:ovum durum valentissimae materiae est, molle vel sorbile imbecillissimae,
very easy of digestion, Cels. 2, 18:simulacra vultus imbecilla ac mortalia sunt: forma mentis aeterna,
Tac. Agr. 46:regnum vobis trado firmum, si boni eritis: si mali, imbecillum,
Sall. J. 10, 6.—Of the mind:qui eam superstitionem imbecilli animi atque anilis putent,
Cic. Div. 2, 60, 125:ingenia,
Quint. 2, 8, 12; cf.:imbecilliores vel animo vel fortuna,
Cic. Lael. 19, 70; id. Rep. 1, 34:motus fortunae,
id. Fin. 5, 24, 71:ab imbecillis accusatoribus accusari,
id. Q. Fr. 2, 6, 6:suspiciones,
Tac. A. 2, 76.— Subst.:ignavi et imbecilli,
Cic. Rep. 1, 32; Sen. Ep. 85.—Hence, adv.: imbēcillē, weakly, feebly, faintly (very rare; perh. only in the comp.):iis, quae videntur, imbecillius assentiuntur,
Cic. Ac. 2, 17, 52:imbecillius horrent dolorem,
id. Tusc. 5, 30, 85. -
3 infirma
I.Lit.:II.viribus infirmis,
Cic. Verr. 2, 4, 43, § 95:valetudo,
id. Brut. 48, 180:classis inops et infirma,
id. Verr. 2, 5, 33, § 86:valetudo infirmissima,
id. de Or. 1, 45. —Hence, infirm, indisposed, sick:sum admodum infirmus,
Cic. Ac. 1, 4, 14; Plin. Ep. 7, 26:pecus,
i. e. sheep, Ov. Ib. 44:lumen solis,
weak, feeble, Luc. 5, 545:infirmior est panis ex polline,
less nourishing, Cels. 2, 18:infirmissimus cibarius panis,
id. ib.:saporis vinum,
Col. 3, 7:infirmissimae arbores,
Plin. 17, 24, 37, § 217:nervi,
weak, id. 23, 2, 28, § 59:civitas exigua et infirma,
Caes. B. G. 7, 17.—With ad:infirmi ad resistendum,
Caes. B. C. 3, 9, 3:infirmior ad haec omnia,
Plin. 36, 20, 37, § 145.—With adversus:fama, infirmissimum adversus viros fortes telum,
Curt. 4, 14.— In neutr. pl. subst.: infirma, ōrum, the weak parts:lineae,
Plin. 9, 43, 67, § 145.—Trop., weak in mind or character, superstitious, pusillanimous, inconstant, light-minded:A.tenuis atque infirmi haec animi videri,
Caes. B. C. 1, 32:quippe minuti Semper et infirmi est animi voluptas ultio,
Juv. 13, 190:sum paulo infirmior,
Hor. S. 1, 9, 71:quorum concursu terrentur infirmiores,
Caes. B. C. 1, 3, 5:homines infirmissimi,
very uncertain, not to be depended on, Col. 3, 10, 6.—Of things, of no weight or consequence, weak, trivial, inconclusive:omnino ad probandum utraque res infirma et nugatoria est,
Cic. Caecin. 23, 64:quod apud omnes leve et infirmum est,
id. Rosc. Com. 2, 6:cautiones,
id. Fam. 7, 18:infirmiore vinculo (amicitiae) contrahi,
Liv. 7, 30, 2. —Hence, advv.Form infirmē.1.Weakly, faintly, not strongly, not very:2. B.infirme animatus,
Cic. Fam. 15, 1, 3. — Of speech, feebly, without vigor of expression:jejune et infirme,
Plin. Ep. 1, 20, 21.— -
4 infirmus
I.Lit.:II.viribus infirmis,
Cic. Verr. 2, 4, 43, § 95:valetudo,
id. Brut. 48, 180:classis inops et infirma,
id. Verr. 2, 5, 33, § 86:valetudo infirmissima,
id. de Or. 1, 45. —Hence, infirm, indisposed, sick:sum admodum infirmus,
Cic. Ac. 1, 4, 14; Plin. Ep. 7, 26:pecus,
i. e. sheep, Ov. Ib. 44:lumen solis,
weak, feeble, Luc. 5, 545:infirmior est panis ex polline,
less nourishing, Cels. 2, 18:infirmissimus cibarius panis,
id. ib.:saporis vinum,
Col. 3, 7:infirmissimae arbores,
Plin. 17, 24, 37, § 217:nervi,
weak, id. 23, 2, 28, § 59:civitas exigua et infirma,
Caes. B. G. 7, 17.—With ad:infirmi ad resistendum,
Caes. B. C. 3, 9, 3:infirmior ad haec omnia,
Plin. 36, 20, 37, § 145.—With adversus:fama, infirmissimum adversus viros fortes telum,
Curt. 4, 14.— In neutr. pl. subst.: infirma, ōrum, the weak parts:lineae,
Plin. 9, 43, 67, § 145.—Trop., weak in mind or character, superstitious, pusillanimous, inconstant, light-minded:A.tenuis atque infirmi haec animi videri,
Caes. B. C. 1, 32:quippe minuti Semper et infirmi est animi voluptas ultio,
Juv. 13, 190:sum paulo infirmior,
Hor. S. 1, 9, 71:quorum concursu terrentur infirmiores,
Caes. B. C. 1, 3, 5:homines infirmissimi,
very uncertain, not to be depended on, Col. 3, 10, 6.—Of things, of no weight or consequence, weak, trivial, inconclusive:omnino ad probandum utraque res infirma et nugatoria est,
Cic. Caecin. 23, 64:quod apud omnes leve et infirmum est,
id. Rosc. Com. 2, 6:cautiones,
id. Fam. 7, 18:infirmiore vinculo (amicitiae) contrahi,
Liv. 7, 30, 2. —Hence, advv.Form infirmē.1.Weakly, faintly, not strongly, not very:2. B.infirme animatus,
Cic. Fam. 15, 1, 3. — Of speech, feebly, without vigor of expression:jejune et infirme,
Plin. Ep. 1, 20, 21.— -
5 miser
mĭser, ĕra, ĕrum, adj. [prob. Sanscr. root mi-; cf. minuo; akin to Gr. misos; Lat. maestus, maereo], wretched, unfortunate, miserable, pitiable, lamentable, etc. (cf.: infelix, calamitosus).1.Of persons:2.nihil est tam miserabile, quam ex beato miser,
Cic. Part. Or. 17, 57:homo miser, et infortunatus,
Plaut. Bacch. 5, 1, 20:miser atque infelix,
Cic. Quint. 30, 94:urgeris multis miser undique curis,
Lucr. 3, 1051:o multo miserior Dolabella, quam ille, quem tu miserrimum esse voluisti,
Cic. Phil. 11, 4, 8:miser, infelix, aerumnosus,
id. Par. 2, 1, 16:miserrimum habere aliquem,
to torment, id. Fam. 14, 7, 1:miserrimus Fui fugitando,
have exhausted myself with running, am completely tired out, Ter. Eun. 5, 2, 7.—With gen.:miseros ambitionis,
Plin. Pan. 58, 5.—Of things, afflicting, sad, wretched, melancholy:3.miserā ambitione laborare,
Hor. S. 1, 4, 26:misera orbitas,
Cic. Fin. 5, 28, 84:misera et calamitosa res,
id. Rosc. Am. 28, 77.—Sick, ill, indisposed, etc.:4.quo morbo misera sum,
suffer, Plaut. Truc. 2, 6, 39:homini misero non invideo medicinam,
Petr. 129; cf.:quid illam miseram animi excrucias?
Plaut. Mil. 4, 2, 76:homo animo suo miser,
id. Truc. 2, 7, 36:miserum esse ex animo,
to be wretched in mind, sick at heart, id. Ep. 4, 1, 1.—Violent, excessive, extravagant:5.amor,
Verg. A. 5, 655:cultus miser,
with regard to dress, Hor. S. 2, 2, 66.—Bad, vile, poor, worthless:6.carmen,
Verg. E. 3, 27:remedium,
Cels. 5, 26, 34.—With gen.: morum, Stat. Th. 4, 403:hominem perditum miserumque,
Ter. Eun. 3, 1, 28.—As an exclamation, inserted in the midst of a sentence:1.ossa atque pellis sum, misera, macritudine,
Plaut. Capt. 1, 2, 32: miserum! (parenthetically) i. e. what a misfortune! how sad! tum pendere poenas Cecropidae jussi (miserum!) septena quotannis Corpora, Verg. A. 6, 21.—As subst.: mĭsĕ-rum, i, n., a wretched thing, wretchedness:bonum valetudo, miserum morbus,
Cic. Fin. 5, 28, 84 MSS. dub. (Madv. and B. and K. miser).—Hence, adv., in two forms.mĭsĕrē, wretchedly, miserably; desperately, vehemently, excessively, urgently (class.): est misere scriptum, Pseudole! Ps. O miserrime, Plaut. Ps. 1, 1, 72:2.vivere,
Cic. Fin. 3, 15, 501:misere amare,
Plaut. Mil. 4, 6, 32:deperire,
id. Cist. 1, 2, 12:invidere,
Ter. Eun. 3, 1, 22:orare aliquid,
id. Heaut. 2, 3, 124:discedere quaerens,
Hor. S. 1, 9, 8; cf.:misere cupis abire,
id. ib. 1, 9, 14:ut miserius a vobis recipiatur quam ab illo capta est,
Liv. 34, 24, 2:misere miser,
Plaut. Cist. 4, 2, 21:misere male,
id. Bacch. 4, 9, 10.—mĭsĕrĭter, wretchedly, lamentably, sadly (ante-class.; poet.): corrumpi, Laber. ap. Non. 517, 2:alloqui,
Cat. 63, 49; Enn. ap. Prisc. p. 1010 P. (Vahl. Enn. p. 180, n. 40). -
6 miserum
mĭser, ĕra, ĕrum, adj. [prob. Sanscr. root mi-; cf. minuo; akin to Gr. misos; Lat. maestus, maereo], wretched, unfortunate, miserable, pitiable, lamentable, etc. (cf.: infelix, calamitosus).1.Of persons:2.nihil est tam miserabile, quam ex beato miser,
Cic. Part. Or. 17, 57:homo miser, et infortunatus,
Plaut. Bacch. 5, 1, 20:miser atque infelix,
Cic. Quint. 30, 94:urgeris multis miser undique curis,
Lucr. 3, 1051:o multo miserior Dolabella, quam ille, quem tu miserrimum esse voluisti,
Cic. Phil. 11, 4, 8:miser, infelix, aerumnosus,
id. Par. 2, 1, 16:miserrimum habere aliquem,
to torment, id. Fam. 14, 7, 1:miserrimus Fui fugitando,
have exhausted myself with running, am completely tired out, Ter. Eun. 5, 2, 7.—With gen.:miseros ambitionis,
Plin. Pan. 58, 5.—Of things, afflicting, sad, wretched, melancholy:3.miserā ambitione laborare,
Hor. S. 1, 4, 26:misera orbitas,
Cic. Fin. 5, 28, 84:misera et calamitosa res,
id. Rosc. Am. 28, 77.—Sick, ill, indisposed, etc.:4.quo morbo misera sum,
suffer, Plaut. Truc. 2, 6, 39:homini misero non invideo medicinam,
Petr. 129; cf.:quid illam miseram animi excrucias?
Plaut. Mil. 4, 2, 76:homo animo suo miser,
id. Truc. 2, 7, 36:miserum esse ex animo,
to be wretched in mind, sick at heart, id. Ep. 4, 1, 1.—Violent, excessive, extravagant:5.amor,
Verg. A. 5, 655:cultus miser,
with regard to dress, Hor. S. 2, 2, 66.—Bad, vile, poor, worthless:6.carmen,
Verg. E. 3, 27:remedium,
Cels. 5, 26, 34.—With gen.: morum, Stat. Th. 4, 403:hominem perditum miserumque,
Ter. Eun. 3, 1, 28.—As an exclamation, inserted in the midst of a sentence:1.ossa atque pellis sum, misera, macritudine,
Plaut. Capt. 1, 2, 32: miserum! (parenthetically) i. e. what a misfortune! how sad! tum pendere poenas Cecropidae jussi (miserum!) septena quotannis Corpora, Verg. A. 6, 21.—As subst.: mĭsĕ-rum, i, n., a wretched thing, wretchedness:bonum valetudo, miserum morbus,
Cic. Fin. 5, 28, 84 MSS. dub. (Madv. and B. and K. miser).—Hence, adv., in two forms.mĭsĕrē, wretchedly, miserably; desperately, vehemently, excessively, urgently (class.): est misere scriptum, Pseudole! Ps. O miserrime, Plaut. Ps. 1, 1, 72:2.vivere,
Cic. Fin. 3, 15, 501:misere amare,
Plaut. Mil. 4, 6, 32:deperire,
id. Cist. 1, 2, 12:invidere,
Ter. Eun. 3, 1, 22:orare aliquid,
id. Heaut. 2, 3, 124:discedere quaerens,
Hor. S. 1, 9, 8; cf.:misere cupis abire,
id. ib. 1, 9, 14:ut miserius a vobis recipiatur quam ab illo capta est,
Liv. 34, 24, 2:misere miser,
Plaut. Cist. 4, 2, 21:misere male,
id. Bacch. 4, 9, 10.—mĭsĕrĭter, wretchedly, lamentably, sadly (ante-class.; poet.): corrumpi, Laber. ap. Non. 517, 2:alloqui,
Cat. 63, 49; Enn. ap. Prisc. p. 1010 P. (Vahl. Enn. p. 180, n. 40).
См. также в других словарях:
indisposed — [adj1] not well ailing, below par, confined, down, down with*, feeling rotten*, got a bug*, ill, infirm, laid up*, on sick list*, out of action*, poorly, sick, sickly, under the weather*, unwell; concept 314 Ant. healthy, well indisposed [adj2]… … New thesaurus
indisposed — index adverse (hostile), averse, disabled (made incapable), disinclined, disobedient, reluctant, renitent … Law dictionary
indisposed — (adj.) c.1400, unprepared; early 15c., not in order, from IN (Cf. in ) (1) not + DISPOSED (Cf. disposed); or else from L.L. indispositus without order, confused. Mid 15c. as diseased; modern sense of not very well is from 1590s. A verb indispose… … Etymology dictionary
indisposed — *disinclined, loath, averse, hesitant, reluctant Analogous words: inimical, hostile, antagonistic, antipathetic (see corresponding nouns at ENMITY) Antonyms: disposed Contrasted words: *eager, avid, keen, anxious: friendly, *amicable, neighborly … New Dictionary of Synonyms
indisposed — ► ADJECTIVE 1) slightly unwell. 2) unwilling … English terms dictionary
indisposed — [in΄di spōzd′] adj. [ME indisposid < in , IN 2 + pp. of disposen, DISPOSE] 1. slightly ill 2. unwilling; disinclined SYN. SICK1 … English World dictionary
Indisposed — Indispose In dis*pose , v. t. [imp. & p. p. {Indisposed}; p. pr. & vb. n. {Indisposing}.] [OE. indispos indisposed, feeble, or F. indispos[ e] indisposed. See {In } not, and {Dispose}.] [1913 Webster] 1. To render unfit or unsuited; to disqualify … The Collaborative International Dictionary of English
indisposed — adj. (formal) indisposed to + inf. (she appears indisposed to go) * * * [ˌɪndɪ spəʊzd] (formal) indisposed to + inf. (she appears indisposed to go) … Combinatory dictionary
indisposed — indisposedness /in di spoh zid nis, spohzd /, n. /in di spohzd /, adj. 1. sick or ill, esp. slightly: to be indisposed with a cold. 2. disinclined or unwilling; averse: indisposed to help. [1375 1425; late ME: out of order, not suitable. See IN 3 … Universalium
indisposed — in|dis|posed [ˌındıˈspəuzd US ˈspouzd] adj [not before noun] formal 1.) ill and therefore unable to be present ▪ Mrs Rawlins is temporarily indisposed. 2.) indisposed to do sth not willing to do something … Dictionary of contemporary English
indisposed — [[t]ɪ̱ndɪspo͟ʊzd[/t]] ADJ: usu v link ADJ If you say that someone is indisposed, you mean that they are not available because they are ill, or for a reason that you do not want to reveal. [FORMAL] The speaker was regrettably indisposed. Syn:… … English dictionary