-
1 indignari
1) считать недостойным, негодовать на что, сердиться, contaminationi (1. 2 § 3 D. 48, 5. 1. 4 pr. D. 29, 4);2) отвергать, презирать = dedignari (1. 2 § 20 C. 1, 17. 1. 6 C. 8, 49. 1. 34 pr. C. 8, 54).Indignatio, негодование, lex parem in eos, qui deprehensi sunt, indignationem exigit (1. 32 pr. D. 48, 5); наказание, competenti indignationi subici (1. 2 C. 11, 57. 1. 6 C. 11, 40).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > indignari
-
2 Non indignāri, non admirāri, sed intelligere
Не негодовать, не удивляться, но понимать.Источник - Спиноза, "Политический трактат", гл. I, § 4.Действуя логическими соображениями, он [ оратор ] должен приглашать своих слушателей non indignari, non admirari, sed intelligere, как говорит старинное правило. (А. Ф. Кони, М. М. Ковалевский в его законодательной деятельности.)Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Non indignāri, non admirāri, sed intelligere
-
3 dormito
dormīto, āvī, ātum, āre [ dormio ]1) быть сонным, хотеть спать, засыпать Pl, C2) гаснуть, погасатьsub Aurora, jam dormitante lucernā O — на заре, когда лампада уже гасла3) поступать как во сне или спросонок, говорить бессвязно, путаться, ошибатьсяdormītas! Pl — ты бредишь! -
4 Не негодовать, не удивляться, но понимать
Non indignari, non admirari, sed intelligereЛатинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Не негодовать, не удивляться, но понимать
-
5 indignor
, indignatus sum, indignari 1негодовать, возмущаться
См. также в других словарях:
indigner — [ ɛ̃diɲe ] v. tr. <conjug. : 1> • 1355; au p. p. 1330; s endeignier,XIIe; lat. indignari 1 ♦ Remplir d indignation. ⇒ écœurer, outrer, révolter, scandaliser. Sa conduite a indigné tout le monde. 2 ♦ S INDIGNER v. pron. Être saisi d… … Encyclopédie Universelle
indigna — INDIGNÁ, indignez, vb. I. refl. şi tranz. A fi cuprins sau a stârni indignare; a (se) necăji, a (se) supăra. – Din fr. indigner, lat. indignari. Trimis de valeriu, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 INDIGNÁ vb. a (se) revolta, a (se) scandaliza, (înv.)… … Dicționar Român
indignar — (Del lat. indignari.) ► verbo transitivo/ pronominal Enfadar mucho a una persona: ■ me indignan las injusticias; se indignó con sus tonterías; nos indignamos contra el comité organizador; no niegues que te indignaste por el trato que nos dieron.… … Enciclopedia Universal
indignieren — in|di|gnie|ren auch: in|dig|nie|ren 〈V. tr.; hat; geh.〉 jmdn. indignieren jmds. Unwillen, Entrüstung erregen [<lat. indignari „unwillig, entrüstet sein“] * * * in|di|g|nie|ren <sw. V.; hat [lat. indignari = etw. für unwürdig halten,… … Universal-Lexikon
indignare — INDIGNÁRE, indignări, s.f. 1. Faptul de a (se) indigna. 2. Revoltă sufletească amestecată cu amărăciune, mânie şi dispreţ, provocată de o faptă nedemnă, nedreaptă sau ruşinoasă; indignaţiune. – v. indigna. Trimis de valeriu, 13.09.2007. Sursa:… … Dicționar Român
marrir — Se Marrir, et courroucer de quelque chose, Durius aut grauiter accipere, Indignari, Succensere, Irasci. Estre marri et dolent de quelque chose, AEgre habere, AEgre ferre, Dolere, Dolenter ferre, Grauiter ferre, Iniquo animo ferre aut pati,… … Thresor de la langue françoyse
Indignant — In*dig nant, a. [L. indignans, antis, p. pr. of indignari to be indignant, disdain. See {Indign}.] Affected with indignation; wrathful; passionate; irate; feeling wrath, as when a person is exasperated by unworthy or unjust treatment, by a mean… … The Collaborative International Dictionary of English
indignant — adjective Etymology: Latin indignant , indignans, present participle of indignari to be indignant, from indignus unworthy, from in + dignus worthy more at decent Date: 1590 filled with or marked by indignation < became indignant at the accusation … New Collegiate Dictionary
Не плакать, не смеяться, не ненавидеть, но понимать — С латинского: Non indignari, поп admirari, sed intelligere (нон индигнари, нон адмирари, сэд интэллигэрэ). Из «Политического трактата» нидерландского философа Бенедикта (Баруха) Спинозы (1632 1677), который так определял назначение философии.… … Словарь крылатых слов и выражений
indignant — indignantly, adv. /in dig neuhnt/, adj. feeling, characterized by, or expressing strong displeasure at something considered unjust, offensive, insulting, or base: indignant remarks; an indignant expression on his face. [1580 90; < L indignant (s … Universalium
indignation — /in dig nay sheuhn/, n. strong displeasure at something considered unjust, offensive, insulting, or base; righteous anger. [1325 75; ME indignacio(u)n < L indignation (s. of indignatio), equiv. to indignat(us) ptp. of indignari to be indignant,… … Universalium