-
1 ineptus
ineptus adj. with comp. [2 in+aptus].—Of persons, absurd, awkward, silly, inept, impertinent: Quid est, inepta, quid vis? T.: ineptus Et iactantior hic paulo est, without tact, H.—Of things, absurd, unsuitable, unfit, impertinent: illa concedis <*>epta esse: causa, T.: ioca: chartae, waste-paper, H.: risu inepto res ineptior nulla est, Ct.: quid est ineptius quam, etc.* * *inepta, ineptum ADJsilly, foolish; having no sense of what is fitting -
2 ineptus
ĭneptus, a, um, adj. [2. in-aptus], unsuitable, impertinent, improper, tasteless, senseless, silly, pedantic, absurd, inept, without tact (class.):quem enim nos ineptum vocamus, is mihi videtur ab hoc nomen habere ductum, quod non sit aptus. Idque in sermonis nostri consuetudine perlate patet. Nam qui aut tempus quid postulet, non videt, aut plura loquitur, aut se ostentat, aut eorum quibuscum est, vel dignitatis, vel commodi rationem non habet, aut denique in aliquo genere aut inconcinnus aut multus est, is ineptus esse dicitur,
Cic. de Or. 2, 4, 17:nihil insolens aut ineptum,
id. Or. 9, 29:negotium,
id. Tusc. 1, 35, 86:causa,
Ter. And. 1, 5, 22:lusibus advertere numen ineptis,
Ov. Tr. 2, 223:sententiae inepto inanique impetu,
Gell. 12, 2, 1:ineptus et jactantior hic paulo est (i. q. nimis officiosus, negotiosus ardelio),
Hor. S. 1, 3, 49:chartae,
waste-paper, id. Ep. 2, 1, 270:lictor,
foolish, impertinent, Pers. 5, 175.— Comp.:quod est multo ineptius,
Quint. 9, 2, 70.— Sup.:ineptissimae figurae,
Quint. 9, 3, 100: ineptissimum est, with a subject - clause, id. 1, 7, 2; 11, 3, 126.—As an abusive epithet: quid est, inepta, quid rides?
Ter. Eun. 5, 7, 6; so,inepte,
Ov. R. Am. 472; id. Am. 1, 14, 36; id. A. A. 1, 306.— Adv.: ĭneptē, improperly, impertinently, foolishly, absurdly, ineptly (class.):interdum inepte stultus es,
Plaut. Most. 2, 2, 64:disserere,
Cic. Tusc. 1, 6, 11:dicere,
id. Brut. 82, 284:nil molitur inepte,
Hor. A. P. 140:inepte et frigide uti verbis,
Gell. 13, 24, 7:fautor ( = favens),
Hor. S. 1, 10, 2:cornicari,
Pers. 5, 12. — Comp.:delirare,
Lact. Inst. 3, 17.— Sup.:ineptissime fieri,
Quint. 11, 3, 131. -
3 audaculus
audacula, audaculum ADJbold (little/bit), courageous; audacious, impudent, impertinent -
4 devia
dē-vĭus, a, um, adj. [via], lying off the high-road; out of the way, devious (class.; for syn. cf.: avius, invius).I.Lit.:B.iter,
a by-way, Cic. Att. 4, 3, 4; 14, 10, 1 (cf. avius); Suet. Galb. 20:oppidum,
Cic. Pis. 36 fin.:saltus,
Liv. 41, 19:calles,
id. 22, 14:rura,
Ov. M. 1, 676.— Subst.: dēvia, ōrum, n., lonely, unfrequented places:per aspera ac devia,
Suet. Tib. 60:in devia terrarum,
Luc. 4, 161.—Transf., of living beings dwelling in out-of-the-way places, retired, sequestered:2.Anagnini, cum essent devii, etc.,
Cic. Phil. 2, 41, 106:gens,
Liv. 34, 20:montani,
id. 34, 16:civitas,
Suet. Vesp. 4: mihi devio nemus Mirari libet, wandering about in unfrequented places: Hor. Od. 3, 25, 12:uxores (i. e. capellae),
id. ib. 1, 17, 6:scortum,
i. e. retired, shy, id. ib. 2, 11, 21: avis (i. e. the great owl, which dwells in lonely places), Ov. H. 2, 118:equus,
leaping aside, Stat. Th. 9, 804.—Poet., inaccessible:II.limina,
Prop. 4 (5), 9, 27.—Trop., inconstant, erroneous, inconsistent, foolish:quid potest esse tam flexibile, tam devium, quam animus ejus, qui, etc.,
Cic. Lael. 25, 93: vita, id. Fragm. ap. Lact. 6, 24:via,
Lact. 3, 11, 4; id. 4, 30, 3:nihil quasi devium loqui,
i. e. out of the way, impertinent, Plin. Ep. 5, 6, 44: noster Plato nihil ab hac secta vel paululum devius, Ap. Flor. 2, p. 352, 23:homo in omnibus consiliis praeceps et devius,
Cic. Phil. 5, 13, 37; Ov. Tr. 3, 7, 30.— Poet. with gen.:devius aequi,
Sil. 1, 57; cf.:pectora recti,
id. 8, 318: devius promissi es, Mart. Cap. poet. 3 init. — Adv. does not occur. -
5 devius
dē-vĭus, a, um, adj. [via], lying off the high-road; out of the way, devious (class.; for syn. cf.: avius, invius).I.Lit.:B.iter,
a by-way, Cic. Att. 4, 3, 4; 14, 10, 1 (cf. avius); Suet. Galb. 20:oppidum,
Cic. Pis. 36 fin.:saltus,
Liv. 41, 19:calles,
id. 22, 14:rura,
Ov. M. 1, 676.— Subst.: dēvia, ōrum, n., lonely, unfrequented places:per aspera ac devia,
Suet. Tib. 60:in devia terrarum,
Luc. 4, 161.—Transf., of living beings dwelling in out-of-the-way places, retired, sequestered:2.Anagnini, cum essent devii, etc.,
Cic. Phil. 2, 41, 106:gens,
Liv. 34, 20:montani,
id. 34, 16:civitas,
Suet. Vesp. 4: mihi devio nemus Mirari libet, wandering about in unfrequented places: Hor. Od. 3, 25, 12:uxores (i. e. capellae),
id. ib. 1, 17, 6:scortum,
i. e. retired, shy, id. ib. 2, 11, 21: avis (i. e. the great owl, which dwells in lonely places), Ov. H. 2, 118:equus,
leaping aside, Stat. Th. 9, 804.—Poet., inaccessible:II.limina,
Prop. 4 (5), 9, 27.—Trop., inconstant, erroneous, inconsistent, foolish:quid potest esse tam flexibile, tam devium, quam animus ejus, qui, etc.,
Cic. Lael. 25, 93: vita, id. Fragm. ap. Lact. 6, 24:via,
Lact. 3, 11, 4; id. 4, 30, 3:nihil quasi devium loqui,
i. e. out of the way, impertinent, Plin. Ep. 5, 6, 44: noster Plato nihil ab hac secta vel paululum devius, Ap. Flor. 2, p. 352, 23:homo in omnibus consiliis praeceps et devius,
Cic. Phil. 5, 13, 37; Ov. Tr. 3, 7, 30.— Poet. with gen.:devius aequi,
Sil. 1, 57; cf.:pectora recti,
id. 8, 318: devius promissi es, Mart. Cap. poet. 3 init. — Adv. does not occur.
См. также в других словарях:
impertinent — impertinent, ente [ ɛ̃pɛrtinɑ̃, ɑ̃t ] adj. • XIVe; bas lat. impertinens « qui ne convient pas » 1 ♦ Vx Qui n est pas pertinent; qui est contre la raison, le bon sens. 2 ♦ (XVIe) Vx Qui agit ou parle mal à propos, sottement. 3 ♦ Vieilli Qui joint… … Encyclopédie Universelle
impertinent — impertinent, ente (im pèr ti nan, nan t ) adj. 1° Qui ne touche pas, ne se rapporte pas à ce dont il s agit. • Ces raisons là, très impertinentes pour supprimer un mot, ne laissent pas d en empêcher l usage, VAUGEL. Rem. t. I, p. 94, dans… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
impertinent — IMPERTINÉNT, Ă, impertinenţi, te, adj., s.m. şi f. (Om) obraznic. – Din fr. impertinent, lat. impertinens, ntis. Trimis de gall, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 Impertinent ≠ politicos, tacticos Trimis de siveco, 03.08.2004. Sursa: Antonime … … Dicționar Român
Impertinent — Im*per ti*nent, a. [F., fr. L. impertinens, entis; pref. im not + pertinens. See {Pertinent}.] 1. Not pertinent; not pertaining to the matter in hand; having no bearing on the subject; not to the point; irrelevant; inapplicable. [1913 Webster]… … The Collaborative International Dictionary of English
impertinent — Adj unverschämt per. Wortschatz fremd. Erkennbar fremd (17. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus frz. impertinent, dieses aus l. impertinēns ungehörig, unpassend , zu l. pertinēre zu etwas gehören, sich beziehen auf, sich erstrecken und negierendem l.… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
impertinent — impertinent, officious, meddlesome, intrusive, obtrusiveare applied to persons and their acts and utterances and mean exceeding or tending to exceed the bounds of propriety regarding the interposition of oneself in another person s affairs.… … New Dictionary of Synonyms
impertinent — Impertinent, [impertin]ente. adjectif. Qui parle ou qui agit contre la raison, contre la discretion, contre la bien seance. C est l homme du monde le plus impertinent. il est bien impertinent d avoir dit cela. Il se dit aussi, Des actions, des… … Dictionnaire de l'Académie française
impertinent — I (insolent) adjective abusive, arrogant, assuming, audacious, bellicose, bold, brash, brazen, cavalier, churlish, coarse, contempt, contemptuous, contumacious, contumelious, defiant, derisive, discourteous, disdainful, disrespectful, flippant,… … Law dictionary
Impertinent — Im*per ti*nent, n. An impertinent person. [R.] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
impertinent — (adj.) late 14c., unconnected, unrelated, not to the point, from O.Fr. impertinent (14c.) or directly from L.L. impertinentem (nom. impertinens) not belonging, lit. not to the point, from assimilated form of L. in not, opposite of (see IN (Cf. in … Etymology dictionary
impertinent — [im pʉrt′ n ənt] adj. [OFr < LL impertinens] 1. not pertinent; having no connection with a given matter; irrelevant 2. not showing proper respect or manners; saucy; insolent; impudent 3. Rare not suitable to the circumstances; inappropriate… … English World dictionary