Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

absurd

  • 1 ineptus

        ineptus adj. with comp.    [2 in+aptus].—Of persons, absurd, awkward, silly, inept, impertinent: Quid est, inepta, quid vis? T.: ineptus Et iactantior hic paulo est, without tact, H.—Of things, absurd, unsuitable, unfit, impertinent: illa concedis <*>epta esse: causa, T.: ioca: chartae, waste-paper, H.: risu inepto res ineptior nulla est, Ct.: quid est ineptius quam, etc.
    * * *
    inepta, ineptum ADJ
    silly, foolish; having no sense of what is fitting

    Latin-English dictionary > ineptus

  • 2 prae-posterus

        prae-posterus adj.,    in reverse order, in disorder, inverted, perverted, absurd, preposterous, unseasonable: quid tam praeposterum dici potest?: gratulatio: consilia.—Of persons, perverse, unreasonable, absurd: semper: homines, S.

    Latin-English dictionary > prae-posterus

  • 3 praeposterus

    prae-postĕrus, a, um, adj., reversed, inverted, perverted, distorted, absurd, preposterous, unseasonable, etc. (class.; syn.: intempestivus, perversus).
    I.
    Of persons, absurd, preposterous:

    ut erat semper praeposterus atque perversus,

    Cic. Clu. 26, 71:

    imperator,

    id. Pis. 38, 92:

    homines,

    Sall. J. 85, 12.—
    II.
    Of things concr. and abstract:

    praeposteri ficus,

    figs out of season, too late, Plin. 16, 27, 51, § 117: natalis, an inverted birth, i. e. with the feet foremost, id. 7, 8, 6, § 46:

    praeposteri aut praeproperi rigores,

    id. 18, 25, 57, § 208:

    dies,

    id. 17, 24, 37, § 216:

    frigus,

    Sen. Ep. 23, 1:

    quid tam perversum praeposterumve dici, aut excogitari potest?

    Cic. Rab. Post. 13, 37:

    ut ne quid perturbatum ac discrepans, aut praeposterum sit,

    id. de Or. 3, 11, 40:

    tempora,

    id. ib. 3, 13, 49:

    gratulatio,

    id. Sull. 32, 91:

    consilia,

    id. Lael. 22, 85:

    ordo,

    Lucr. 3, 621:

    praepostera et intempestiva oratio,

    Plin. Ep. 6, 5, 3.—Hence, adv.: praepostĕrē, in a reversed order, irregularly (class.):

    litteras reddere,

    Cic. Att. 7, 16, 1:

    agere cum aliquo,

    id. Ac. 2, 20, 67:

    laevus calceus praepostere inductus,

    the left inslead of the right, Plin. 2, 7, 5, § 24:

    dicere aliquid,

    Plin. Ep. 3, 9, 28:

    syllogismo uti,

    Gell. 2, 8, 1;

    and praepostero,

    Sen. Ep. 3, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > praeposterus

  • 4 dērīsus

        dērīsus    P. of derideo.
    * * *
    I
    derisa -um, derisior -or -us, derisissimus -a -um ADJ
    absurd, laughable; scorned (L+S)
    II
    mockery, scorn, derision
    III
    scorn; derision(Collins)

    Latin-English dictionary > dērīsus

  • 5 dērīsus

        dērīsus ūs, m    [derideo], mockery, scorn, derision: facile ad derisum stulta levitas ducitur, Ph.: derisui fuisse triumphum, Ta.
    * * *
    I
    derisa -um, derisior -or -us, derisissimus -a -um ADJ
    absurd, laughable; scorned (L+S)
    II
    mockery, scorn, derision
    III
    scorn; derision(Collins)

    Latin-English dictionary > dērīsus

  • 6 ineptiō

        ineptiō —, —, īre    [ineptia], to be absurd, trifle, play the fool: ineptis, T.: desinas ineptire, Ct.
    * * *
    ineptire, -, - V
    play the fool, trifle

    Latin-English dictionary > ineptiō

  • 7 īnsāniō

        īnsāniō ( imperf: īnsānībat, T.), īvī, ītus, īre    [insanus], to be of unsound mind, be senseless, be without reason, be mad, rave: homo insanibat, T.: insanire omnibus videri: ex iniuriā insaniens exercitus, L.: cum ratione, with method, T.: certā ratione, H.—To be violent, be absurd, be extravagant, be wild: Insanire libet quoniam tibi, V.: Insaniens Bosporus, H.: errorem, H.: in libertinas, H.: quā me stultitiā insanire putas? H.: sollemnia, fashionably, H.: seros amores, Pr.
    * * *
    insanire, insanivi, insanitus V
    be mad, act crazily

    Latin-English dictionary > īnsāniō

  • 8 īn-sānus

        īn-sānus adj.    with comp. and sup, of unsound mind, mad, insane: quod idem contigit insanis: maritus, Iu.—Violent, absurd, raging, foolish, frantic: homines ex stultis insanos facere, T.: homo insanissimus: uter est insanior horum? H.: insanior cupiditas: insanissima contio: amor Martis, V.: sidera, H.—Outrageous, monstrous, extravagant, excessive: substructiones: montes, L.: labor, V.: trepidatio, L.—Rapt, inspired: vates, V.—Maddening: aqua, O.

    Latin-English dictionary > īn-sānus

  • 9 īnsulsus

        īnsulsus adj. with sup.    [2 in+salsus], unsalted, without taste, coarse: gula.—Fig., bungling, awkward: bipennis, Iu.—Tasteless, insipid, silly, absurd: Fatuos est, insulsus, T.: in verbo non insulsum genus (ridiculi): adulescens: Insulsissimus homo, Ct.— Plur f. as subst. (sc. mulieres), silly creatures.
    * * *
    insulsa, insulsum ADJ
    boring, stupid

    Latin-English dictionary > īnsulsus

  • 10 per-absurdus

        per-absurdus adj.,     very absurd.

    Latin-English dictionary > per-absurdus

  • 11 per-rīdiculus

        per-rīdiculus adj.,    very laughable, highly absurd: doctrina.

    Latin-English dictionary > per-rīdiculus

  • 12 rīdiculus

        rīdiculus adj.    [rideo], exciting laughter, laughable, droll, funny, amusing, facetious: Hui, tam cito? ridiculum! how comical! T.: facie magis quam facetiis: Ridiculum est, te istuc me admonere, T.: Ridiculus totas simul absorbere placentas, H.—As subst n., something laughable, a laughing matter, jest, joke: quae sint genera ridiculi: ridiculo sic usurum oratorem, ut, etc.: Mihi solae ridiculo fuit, I had the fun to myself, T.: materies omnis ridiculorum est in istis vitiis, quae, etc.: sententiose ridicula dicuntur.— Laughable, silly, absurd, ridiculous, contemptible: insania, quae ridicula est aliis, mihi, etc.: qui ridiculus minus illo (es)? H.: mus, H.: pudor, Iu.: est ridiculum, quaerere, etc.—As subst m.: neque ridiculus esse Possum, etc., be a buffoon, T.
    * * *
    I
    ridicula, ridiculum ADJ
    laughable, funny; silly
    II
    buffoon, jester

    Latin-English dictionary > rīdiculus

  • 13 sub-absurdus

        sub-absurdus adj.,    rather inappropriate, somewhat absurd: tempus discessūs.—Plur n. as subst, sayings affecting stupidity.

    Latin-English dictionary > sub-absurdus

  • 14 volpēs or vulpēs

        volpēs or vulpēs is, f    [cf. ἀλώτηξ], a fox: imitata leonem, H.: animi sub volpe latentes, i. e. concealed by craft, H.—Prov.: idem iungat volpes et mulgeat hircos, i. e. may attempt anything absurd, V.

    Latin-English dictionary > volpēs or vulpēs

  • 15 absurdus

    absurda, absurdum ADJ
    out of tune, discordant; absurd, nonsensical, out of place; awkward, uncouth

    Latin-English dictionary > absurdus

  • 16 apsurdus

    apsurda, apsurdum ADJ
    out of tune, discordant; absurd, nonsensical, out of place; awkward, uncouth

    Latin-English dictionary > apsurdus

  • 17 deridiculus

    deridicula, deridiculum ADJ
    very/utterly laughable; rediculous, absurd, ludicrous

    Latin-English dictionary > deridiculus

  • 18 subabsurdus

    subabsurda, subabsurdum ADJ

    Latin-English dictionary > subabsurdus

  • 19 Ab absurdo

    From the absurd (establishing the validity of your argument by pointing out the absurdity of your opponent's position)

    Latin Quotes (Latin to English) > Ab absurdo

  • 20 Credo quia absurdum

    I believe it because it is absurd. (contrary to reason) (Tertullian)

    Latin Quotes (Latin to English) > Credo quia absurdum

См. также в других словарях:

  • absurd — absurd …   Deutsch Wörterbuch

  • absurd — absúrd, ă I. adj. care contrazice gândirea logică, legile naturii, bunul simţ. II. s. n. 1. ceea ce este absurd; absurditate; nonsens. ♢ prin absurd = admiţând un raţionament fals. 2. (fil.) termen care desemnează ruptura totală dintre om şi… …   Dicționar Român

  • Absurd — Ab*surd ([a^]b*s[^u]rd ), a. [L. absurdus harsh sounding; ab + (prob) a derivative fr. a root svar to sound; not connected with surd: cf. F. absurde. See {Syringe}.] Contrary to reason or propriety; obviously and flatly opposed to manifest truth; …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Absurd — Datos generales Origen Sondershausen, Alemania Estado …   Wikipedia Español

  • Absurd — may refer to: * Absurdism, a philosophy born of existentialism * Absurd or surreal humour * Absurd (band), a National Socialist Black Metal band * Absurd (Fluke song), an single by the band Fluke * Theatre of the Absurd, an artform utilizing the… …   Wikipedia

  • Absurd — ist das Adjektiv für Absurdität. Außerdem steht es für: einen Horrorfilm Klassiker von Joe D Amato; siehe Absurd (Film) eine deutsche NS Black Metal Band; siehe Absurd (Band) etwas, was mit der menschlichen Vernunft nicht erfassbar ist (sondern… …   Deutsch Wikipedia

  • absurd — Adj widersinnig std. (16. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. absurdus (eigentlich mißtönend ), das zu einem lautmalerischen l. susurrus Zischen gestellt wird. Früher vor allem üblich in der Sprache von Philosophie und Logik (vgl. ad absurdum… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • absurd — [ab sʉrd′, abzʉrd′; əb sʉrd′, əbzʉrd′] adj. [Fr absurde < L absurdus, not to be heard of < ab , intens. + surdus, dull, deaf, insensible] so clearly untrue or unreasonable as to be laughable or ridiculous absurdly adv. absurdness n. SYN.… …   English World dictionary

  • Absurd — Жанр NSBM Годы 1992 н.в. Страна …   Википедия

  • Absurd — (lat.), der Etymologie nach eigentlich das, was von einem Tauben kommt, daher, da der Taube oft etwas sagt, was gar nicht zur Sache gehört, soviel wie ungereimt, abgeschmackt. Im engern logischen Sinne versteht man darunter das, was einen (oft… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • absurd — index egregious, fatuous, impossible, incredible, inept (inappropriate), infeasible, irrational, ludic …   Law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»