Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

humidus

  • 1 humidus

    hūmĭdus (ūmĭdus), a, um humide, mouillé, liquide.    - humida (umida), ōrum, n.: lieux humides; l'humidité; l'eau; la mer.    - humidum, i, n. Curt.: lieu humide.    - humida solstitia, Virg.: solstices pluvieux.    - humida verba, Gell. (au fig.): discours frivoles.
    * * *
    hūmĭdus (ūmĭdus), a, um humide, mouillé, liquide.    - humida (umida), ōrum, n.: lieux humides; l'humidité; l'eau; la mer.    - humidum, i, n. Curt.: lieu humide.    - humida solstitia, Virg.: solstices pluvieux.    - humida verba, Gell. (au fig.): discours frivoles.
    * * *
        Humidus, pe. cor. Aliud adiectiuum. Virg. Humide, Moite.

    Dictionarium latinogallicum > humidus

  • 2 humidus

    humidus humidus, a, um влажный

    Латинско-русский словарь > humidus

  • 3 humidus

    humidus humidus, a, um сырой, влажный

    Латинско-русский словарь > humidus

  • 4 humidus

    hūmidus, s. ūmidus.

    lateinisch-deutsches > humidus

  • 5 humidus

    hūmidus, s. umidus.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > humidus

  • 6 humidus

    hūmesco, hūmĭdus, etc., v. umesco, umidus, etc.

    Lewis & Short latin dictionary > humidus

  • 7 humidus

    -a/um adj A
    humide

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > humidus

  • 8 humidus

    сырой: frugeshum прот. arentes (см.).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > humidus

  • 9 humidus

    humida, humidum ADJ
    damp, moist, dank, wet, humid

    Latin-English dictionary > humidus

  • 10 humidus

    a, am влажный, сырой

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > humidus

  • 11 humidus

    , a, um
    влажный, сырой

    Latin-Russian dictionary > humidus

  • 12 humidus

    , humida, humidum (m,f,n)
      сырой, влажный

    Dictionary Latin-Russian new > humidus

  • 13 (humidus, humifer)

       (humidus, humifer)    see umi-.

    Latin-English dictionary > (humidus, humifer)

  • 14 auster

    trī m.
    1) южный ветер, австр (validus Lcr; vehemens C; turbidus H; nubilus Prp; humidus, pluvius O; hibernus Tib; frigidus V, Prp)

    Латинско-русский словарь > auster

  • 15 subhumidus

    sub-hūmidus, a, um

    Латинско-русский словарь > subhumidus

  • 16 Solém quis dícere fálsum áudeat?

    Кто дерзнет сказать, что солнце лживо?
    Вергилий, "Георгики", I, 463-467:
    Dénique quíd vespér serús vehat, únde serénas
    Véntus ágat nubés, quid cógitet húmidus Áuster,
    Sól tibi sígna dabít. Solém quis dícere fálsum
    Sáepe monét fraudémqu(e) et opérta tuméscere bélla.
    И наконец, что Веспер приносит поздний, откуда
    Темные тучи разгонит нам ветр, что влажный замыслил
    Австр, то солнце тебе укажет. Кто солнце посмел бы
    Часто, о кознях глухих, о войне, набухающей тайно.
    (Перевод С. Шервинского)
    По мнению некоторых мыслителей, в бесстрастии и заключается высшая философия. Пусть так, но в их превосходстве таится тяжкий недуг. Можно быть бессмертным и вместе с тем хромым; тому свидетельство Вулкан. Можно подняться выше человека и спуститься ниже его. Природе свойственно безграничное несовершенство. Кто знает, не слепо ли само солнце? Но как же быть тогда, кому верить? Solem quis dicere falsum audeat? (Виктор Гюго, Отверженные.)
    Утро наступает лучезарное, заря улыбается; это преисполнило священным ужасом поэтов и прорицателей древности, не дерзавших допустить мысль о лицемерии солнца. Solem quis dicere falsum audeat? (Он же, Труженики моря.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Solém quis dícere fálsum áudeat?

  • 17 subhumidus

    sub-hūmidus, a, um, etwas feucht, näßlich, oculi (des Fieberkranken), Cels. 3, 6. p. 86, 15 D.

    lateinisch-deutsches > subhumidus

  • 18 subumidus

    subūmidus, a, um, s. sub-hūmidus.

    lateinisch-deutsches > subumidus

  • 19 umidus

    ūmidus (hūmidus), a, um (umeo), feucht, naß (Ggstz. aridus u. siccus), I) im allg.: materia, Caes.: ligna, Cic.: regna, vom Flusse Peneus, Verg.: nox, tauige, Ov.: lectus, tränenfeuchtes, Cic.: lumina, tränenfeuchte, Ov.: loca (Ggstz. loca sitientia), Plin.: regiones umidae aridaeque, Sen.: umidius solum, Colum.: umidissimus ager, Varro LL.: umidissimi venti, Vitr. – poet., vina, vorher flüssig (jetzt gefroren), Verg.: mella, flüssige, Verg.: maria, voll Naß, Verg.: Ide, quellenreich, Ov. – subst., a) ūmidum, ī, n., α) übh. das Feuchte, Nasse (Ggstz. aridum, siccum), Colum. 3, 12, 3. Apul. de Plat. 1, 17. – β) das Feuchte, Nasse = eine feuchte, nasse Stelle, feuchter Boden, castra in umido locare, Curt. 8, 4 (15), 13. – mit Genet., aggeres umido paludum (auf Morästen) imponere, Tac. ann. 1, 61. – b) ūmida, ōrum, n., α) feuchte, wässerige Teile, Cic. Tusc. 1, 40: so auch Kompar. umidiora, Apul. de Plat. 1, 14. – β) feuchte, nasse Stellen, herba nascens in umidis, Plin. 24, 104. – γ) dünne (wässerige) Nahrungsmittel, Cels. 4, 4 (7). – δ) (poet.) das Naß = der Ozean, Avien. Arat. 792. – II) insbes.: a) v. Körper u.v. darauf Bezüglichem, saftreich (Ggstz. siccus), corpus, Cels.: alii (homines) umidi, alii sicci, Cels. – subst., ūmida, ōrum, n., Säfte im Körper, Cels. 1. praef. p. 3, 21 D. – b) als mediz. t.t., malleus morbus u., der wässerige Rotz (Ggstz. aridus od. siccus), Veget. mul. 1, 2 sq.; 1, 10, 1; 4, 3, 2.

    lateinisch-deutsches > umidus

  • 20 cogito

    [st1]1 [-] cōgĭto, āre, āvi, ātum [cum + agito]: - tr. et intr. - a - penser, songer, réfléchir, agiter dans son esprit.    - cogitare toto animo, Cic.: se plonger dans ses réflexions.    - cogitare de aliquo, de aliqua re: songer à qqn, à qqch.    - cogitare de sua salute, Caes.: penser à son salut.    - cogitare rem aliam ex alia, Ter.: passer d'une idée à une autre.    - cogitare + prop inf: songer que.    - cogitata injuria: injustice préméditée. b - songer à, avoir l'intention de, méditer, projeter, chercher à.    - in Pompeianum (s.-ent. ire) cogito, Cic. Att. 16, 2, 4: je pense à partir pour Pompéies.    - cogitare rus, Cic.: former le projet d'aller à la campagne.    - cogitare ut: penser à, avoir l’idée de (= vouloir).    - cogitare ne: prendre garde (en réfléchissant) que... ne.    - quid agam cogito, Ter. And.: je réfléchis à ce que je dois faire.    - cogitemus an expediat, Sen.: demandons-nous s'il serait avantageux... c - avoir telle ou telle disposition d'esprit.    - male cogitare de aliquo: vouloir du mal à qqn.    - amabiliter in aliquem cogitare, Anton. ap. Cic. Att. 14: être animé de bons sentiments à l'égard de qqn.    - si quid amice de Romanis cogitabis, Nep.: si tu médites quelque alliance avec les Romains.    - cogitare adversus aliquem, Suet.: être mal disposé à l'égard de qqn.    - cogitare nefas in aliquem, Curt.: méditer un attentat contre qqn. [st1]2 [-] cōgĭto, āre [cogo]: - tr. - [abcl][b]a - Treb. réunir, rassembler. - [abcl]b - Vulg. contraindre, forcer.[/b]
    * * *
    [st1]1 [-] cōgĭto, āre, āvi, ātum [cum + agito]: - tr. et intr. - a - penser, songer, réfléchir, agiter dans son esprit.    - cogitare toto animo, Cic.: se plonger dans ses réflexions.    - cogitare de aliquo, de aliqua re: songer à qqn, à qqch.    - cogitare de sua salute, Caes.: penser à son salut.    - cogitare rem aliam ex alia, Ter.: passer d'une idée à une autre.    - cogitare + prop inf: songer que.    - cogitata injuria: injustice préméditée. b - songer à, avoir l'intention de, méditer, projeter, chercher à.    - in Pompeianum (s.-ent. ire) cogito, Cic. Att. 16, 2, 4: je pense à partir pour Pompéies.    - cogitare rus, Cic.: former le projet d'aller à la campagne.    - cogitare ut: penser à, avoir l’idée de (= vouloir).    - cogitare ne: prendre garde (en réfléchissant) que... ne.    - quid agam cogito, Ter. And.: je réfléchis à ce que je dois faire.    - cogitemus an expediat, Sen.: demandons-nous s'il serait avantageux... c - avoir telle ou telle disposition d'esprit.    - male cogitare de aliquo: vouloir du mal à qqn.    - amabiliter in aliquem cogitare, Anton. ap. Cic. Att. 14: être animé de bons sentiments à l'égard de qqn.    - si quid amice de Romanis cogitabis, Nep.: si tu médites quelque alliance avec les Romains.    - cogitare adversus aliquem, Suet.: être mal disposé à l'égard de qqn.    - cogitare nefas in aliquem, Curt.: méditer un attentat contre qqn. [st1]2 [-] cōgĭto, āre [cogo]: - tr. - [abcl][b]a - Treb. réunir, rassembler. - [abcl]b - Vulg. contraindre, forcer.[/b]
    * * *
        Cogito, cogitas, pen. corr. cogitare. Cic. Penser, Cogiter.
    \
        Dies et noctes aliquid reputare et cogitare. Cic. Pourpenser, Penser et repenser.
    \
        Cogitare in animo. Terent. Penser en soymesme.
    \
        Cogitare cum animo. Plaut. Penser en soymesme, S'appenser.
    \
        Cogitare ad verbum. Plin. iunior. Penser de mot à mot.
    \
        Instituere animum ad cogitandum. Terent. Dresser et appliquer son esprit et se mettre à penser.
    \
        Nec aequum, anne iniquum imperet, cogitabit. Plautus. Il n'aura point d'esgard, si ce qu'il commande est raisonnable ou non.
    \
        Cogita etiam atque etiam. Terent. Pense et repense.
    \
        Quanto magis, magisque cogito. Terent. De tant plus que je y pense.
    \
        Cogitare aliam rem ex alia. Terent. Entrer d'une pensee en autre.
    \
        Cogitare de aliquo. Terent. Avoir memoire et souvenance de luy.
    \
        Me expectes, de me cogites. Terent. Souvienne vous de moy.
    \
        De consciscenda morte cogitare. Sueton. Penser et proposer de se tuer.
    \
        Cogitare de exeundo. Cic. Penser de s'en aller et sortir du lieu où on est, S'appenser de, etc.
    \
        Humaniter, et sapienter, et amabiliter cogitare in aliquem. Antonius Ciceroni. Penser d'autruy, et proposer de luy faire comme à son ami.
    \
        Britanniam cogitare. Cic. Penser d'aller en Angleterre.
    \
        Saxa et montes cogitare. Cic. Ne penser à autre chose qu'à roches et montaignes.
    \
        Quid cogitet humidus Auster. Virgil. Que veult faire le vent de midi, ou pluye, ou beau temps.
    \
        Fraudem cogitare alicui. Horat. Penser de tromper aucun, Machiner quelque tromperie contre aucun.
    \
        Cogitare suspendium. Martial. Penser de se pendre.
    \
        Cogito in Tusculanum. Cic. Je propose de m'en aller en, etc.
    \
        Cogitare male. Plin. Mal penser, Songer à mal faire, Garder une mauvaise pensee.
    \
        In cogitando, moerore angor. Plaut. En pensant.
    \
        Cogitatum est mihi quid loquar. Plaut. J'ay tout pensé à ce que je doy dire.

    Dictionarium latinogallicum > cogito

См. также в других словарях:

  • humidus — (лат.) влажный …   Словарь ботанических терминов

  • humidus — hu̱midus, ...da, ...dum [aus lat. humidushumidus= feucht, naß]: feucht …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • humide — [ ymid ] adj. • XVe; lat. humidus 1 ♦ Vx Qui est de la nature de l eau. ⇒ aqueux, fluide, liquide. L humide élément : l eau. ♢ Subst. m. L humide et le sec. 2 ♦ Mod. Chargé, imprégné légèrement d eau, de liquide, de vapeur. Murs humides. ⇒… …   Encyclopédie Universelle

  • umed — ÚMED, Ă, umezi, de, adj. 1. Care a stat într un lichid sau a fost acoperit sau stropit cu un lichid şi nu s a uscat încă; jilav; umezit. ♦ Igrasios. ♦ (Despre atmosferă, aer, mediu) încărcat cu vapori de apă. 2. (Despre ochi) Plin de lacrimi,… …   Dicționar Român

  • гумидный климат — (от лат. humidus  влажный), в геоморфологической классификации  климат областей с избыточным увлажнением, когда осадки превышают количество влаги, идущей на испарение и просачивание в почву, а избыток влаги удаляется речным стоком. * * * ГУМИДНЫЙ …   Энциклопедический словарь

  • húmedo — (Del lat. umidus.) ► adjetivo 1 Que está ligeramente mojado: ■ la ropa está todavía algo húmeda. TAMBIÉN húmido SINÓNIMO acuoso rociado 2 Se aplica a la atmósfera que está cargada de vapor de agua. 3 GEOGRAFÍA Se refiere a la región, país o clima …   Enciclopedia Universal

  • AUSTER — ventus meridionalis, calidus et humidus, exitialis et morbosus, unde Horat. l. 2. Carm. Od. 14. v. 15. Frustra per Autumnos nocentem Corporibus metuemus Austrum. Ab hauriendis aquis dictus, unde etiam Graece eâdem ratione Νότος appellatur,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • umid — UMÍD, Ă adj. (Liv.) Umed; ploios. [< lat. humidus, cf. it. umido]. Trimis de LauraGellner, 03.11.2005. Sursa: DN  UMÍD, Ă adj. umed; ploios. (< lat. humidus) Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN …   Dicționar Român

  • ГУМИДНЫЙ КЛИМАТ — (от лат. humidus влажный) в геоморфологической классификации климат областей с избыточным увлажнением, когда осадки превышают сумму влаги, идущей на испарение и просачивание в почву, а избыток влаги удаляется речным стоком …   Большой Энциклопедический словарь

  • Humid — Hu mid (h[=u] m[i^]d), a. [L. humidus, umidus, fr. humere, umere, to be moist; akin to uvidus moist, Gr. ygro s, Skr. uksh to wet, sprinkle, and Icel. v[ o]kr moist, and perh. to E. ox: cf. F. humide.] Containing sensible moisture; damp; moist;… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • humid — adjective Etymology: French or Latin; French humide, from Latin humidus, from humēre Date: 15th century containing or characterized by perceptible moisture especially to the point of being oppressive Synonyms: see wet • humidly adverb …   New Collegiate Dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»