-
1 herba
herba, ae, f. jede halmartig emporsprossende Pflanze, Halm, Kraut, Gras (Sing. oft kollektiv), I) im allg., verb. stirpes et herbae, Pflanzen u. Kräuter, Cic.: herbae virgultaque, Lucr.: herbae frondesque, Ov.: omne herbarum radicumque genus, Liv. – m. Genet., h. graminis, Grashalm, Verg.: u. so graminis herba pura, Liv. – m. Adjj., herbae palustres, Sumpfpflanzen, Liv.: h. irrigua, Wiesengrün, Plaut.: herbae laetae, Verg.: h. multa, üppiger Graswuchs, Hor.: h. solstitialis, Plaut. u. Plin.: h. viridis, Verg. – m. Verben, umida (tellus) maiores herbas alit, Verg.: gignendae herbae non alius (amnis) est aptior, Curt.: herbis prata convestirier, Enn. u. Lucr.: internatae herbae feno reserventur, Col. – als Futter für Tiere, salsae herbae, Verg.: immemor herbae victor equus, Verg.: in eodem prato bos herbam quaerit, canis leporem, ciconia lacertam, Sen.: desecare herbas, Caes. – als Nahrung der Menschen im Naturzustande oder aus Not, haec (quercus) erat et teneri caespitis herba cibus, Ov.: vivere herbis, Hor., herbarum radicibus, Sen.: victu pasci simplicis herbae, Verg.: volsis pascere alqm radicibus herbae, Verg.: herba, ubi necesse est, non pecori tantum sed homini nascitur, Sen. – als Grünware, Küchenkraut, eas herbas herbis aliis condiunt, Plaut.: fungos, helvellas, herbas omnes ita condiunt, ut nihil possit esse suavius, Cic.: hoc ubi confusum sectis inferbuit herbis, Hor. – zur Bekränzung, corona ex asperis herbis, Cic.: cornu cingere recentibus herbis, Ov. – als botanische u. mediz. Pflanze, Kraut, Heilkraut, herba lapathi, Hor.: h. muralis, Cels.: h. parietaria u. parietina, Aur. Vict. u. Amm.: h. sanguinalis, Cels.: herbae fortes, Ov., salutares, Ov. u. Sen.: fallax herba veneni, Ov.: terra medicas fundit herbas, Plin.: herbis curare vulnus, Liv.: ipse lectas Pagasaeis collibus herbas temperat, Ov. – als Zauberkraut, herba nigri veneni, Verg.: herbae magicae, Plin.: herbae Hecateae, Ov.: potentes, Ov.: cantatae, Ov.: herbarum potentia, Ov.: Paeoniis revocatus herbis et amore Dianae, Verg.: excĭdere herbas atque incantata lacertis vincula, Hor. – Sing. kollektiv u. Plur. als Sitz od. Lager, Gras, Kasen, alta nativo creverat herba toro, Prop.: fusus (fusi) per herbam, Verg.: in herba se abicere, Cic.: in herba recumbere, Cic.: herbā requiescere, Ov.: iuvat prope rivum somnus in herba, Hor.: victor per herbas, ›aura veni‹, dixi, im Grase (hingestreckt), Ov. – Plur. als Weideplatz, Trift, Anger, herbae Albanae, Hor.: Aventinae, Ov.: communes, Hor.: mille greges illi totidemque armenta per herbas errabant, Ov. – als Tummelplatz, ludentes Panes in herba, Ps. Verg. cul. 114. – ein Grashalm als Zeichen der Unterwerfung überreicht (s. Paul. ex Fest. 99, 7); dah. sprichw. herbam dare od. porrigere, sich für besiegt erklären, Afran. com. 145 (vgl. R.2 not. crit.). Varro fr. bei Serv. Verg. Aen. 8, 128. Plin. 22, 8. Vgl. Wölfflins Archiv 6, 398. – II) insbes.: a) die Pflanze, der Halm des Getreides (vollst. frumenti herba, Verg. georg. 1, 134, od. seminis herba, Ov. fast. 1, 154), Sing. kollekt. u. Plur. auch das im Halm stehende Getreide, die Saat, h. recens, Ov.: h. sterilis, Ov.: herbae non fallaces, Cic.: iam altae in segetibus herbae, das auf den Saatfeldern schon hoch aufgeschossene Getreide, Liv.: frumenta, quae iam in herbis erant, im H. standen, Liv.: ex hordeo alterum caput grani (Keimspitze) in radicem exit, alterum in herbam, wird zum Halm, Plin.: illa herba (Pflanze), quae in segetem frugemque ventura est, Sen.: seges altera in herba est, ist im zweiten Halm, sprießt (schoßt) von neuem auf, Pers.: hoc (triticum) nondum est in herba lactente, Sen.: saepe Ceres primis dominum fallebat in herbis, Ov.: primis segetes moriuntur in herbis, Ov. – Bildl., adhuc tua messis in herba est, noch steht dein Korn auf dem H. (= noch ist für dich die Zeit der Ernte nicht gekommen), Ov. her. 16 (17), 263: omnis illa laus velut in herba vel flore praecepta (gleichsam im grünen Halme oder in der Blüte schon geerntet) ad nullam certam et solidam pervenit fragem, Tac. dial. 9. – b) das Unkraut (vollst. mala herba, Cato r. r. 50, 1, od. sterilis herba, Curt. 4, 1 [4], 21), officiant laetis ne frugibus herbae, Verg. georg. 1, 69: bis segetem densis obducunt sentibus herbae, ibid. 2, 411.
-
2 herba
herba, ae, f. jede halmartig emporsprossende Pflanze, Halm, Kraut, Gras (Sing. oft kollektiv), I) im allg., verb. stirpes et herbae, Pflanzen u. Kräuter, Cic.: herbae virgultaque, Lucr.: herbae frondesque, Ov.: omne herbarum radicumque genus, Liv. – m. Genet., h. graminis, Grashalm, Verg.: u. so graminis herba pura, Liv. – m. Adjj., herbae palustres, Sumpfpflanzen, Liv.: h. irrigua, Wiesengrün, Plaut.: herbae laetae, Verg.: h. multa, üppiger Graswuchs, Hor.: h. solstitialis, Plaut. u. Plin.: h. viridis, Verg. – m. Verben, umida (tellus) maiores herbas alit, Verg.: gignendae herbae non alius (amnis) est aptior, Curt.: herbis prata convestirier, Enn. u. Lucr.: internatae herbae feno reserventur, Col. – als Futter für Tiere, salsae herbae, Verg.: immemor herbae victor equus, Verg.: in eodem prato bos herbam quaerit, canis leporem, ciconia lacertam, Sen.: desecare herbas, Caes. – als Nahrung der Menschen im Naturzustande oder aus Not, haec (quercus) erat et teneri caespitis herba cibus, Ov.: vivere herbis, Hor., herbarum radicibus, Sen.: victu pasci simplicis herbae, Verg.: volsis pascere alqm radicibus herbae, Verg.: herba, ubi necesse est, non pecori tantum sed homini nascitur, Sen. – als Grünware, Küchenkraut, eas herbas herbis aliis condiunt, Plaut.: fungos, helvellas, herbas omnes ita condiunt, ut nihil possit esse suavius, Cic.: hoc ubi————confusum sectis inferbuit herbis, Hor. – zur Bekränzung, corona ex asperis herbis, Cic.: cornu cingere recentibus herbis, Ov. – als botanische u. mediz. Pflanze, Kraut, Heilkraut, herba lapathi, Hor.: h. muralis, Cels.: h. parietaria u. parietina, Aur. Vict. u. Amm.: h. sanguinalis, Cels.: herbae fortes, Ov., salutares, Ov. u. Sen.: fallax herba veneni, Ov.: terra medicas fundit herbas, Plin.: herbis curare vulnus, Liv.: ipse lectas Pagasaeis collibus herbas temperat, Ov. – als Zauberkraut, herba nigri veneni, Verg.: herbae magicae, Plin.: herbae Hecateae, Ov.: potentes, Ov.: cantatae, Ov.: herbarum potentia, Ov.: Paeoniis revocatus herbis et amore Dianae, Verg.: excĭdere herbas atque incantata lacertis vincula, Hor. – Sing. kollektiv u. Plur. als Sitz od. Lager, Gras, Kasen, alta nativo creverat herba toro, Prop.: fusus (fusi) per herbam, Verg.: in herba se abicere, Cic.: in herba recumbere, Cic.: herbā requiescere, Ov.: iuvat prope rivum somnus in herba, Hor.: victor per herbas, ›aura veni‹, dixi, im Grase (hingestreckt), Ov. – Plur. als Weideplatz, Trift, Anger, herbae Albanae, Hor.: Aventinae, Ov.: communes, Hor.: mille greges illi totidemque armenta per herbas errabant, Ov. – als Tummelplatz, ludentes Panes in herba, Ps. Verg. cul. 114. – ein Grashalm als Zeichen der Unterwerfung überreicht (s. Paul. ex Fest. 99, 7); dah. sprichw. herbam dare od. porrigere, sich für besiegt erklären, Afran. com. 145 (vgl. R.2————not. crit.). Varro fr. bei Serv. Verg. Aen. 8, 128. Plin. 22, 8. Vgl. Wölfflins Archiv 6, 398. – II) insbes.: a) die Pflanze, der Halm des Getreides (vollst. frumenti herba, Verg. georg. 1, 134, od. seminis herba, Ov. fast. 1, 154), Sing. kollekt. u. Plur. auch das im Halm stehende Getreide, die Saat, h. recens, Ov.: h. sterilis, Ov.: herbae non fallaces, Cic.: iam altae in segetibus herbae, das auf den Saatfeldern schon hoch aufgeschossene Getreide, Liv.: frumenta, quae iam in herbis erant, im H. standen, Liv.: ex hordeo alterum caput grani (Keimspitze) in radicem exit, alterum in herbam, wird zum Halm, Plin.: illa herba (Pflanze), quae in segetem frugemque ventura est, Sen.: seges altera in herba est, ist im zweiten Halm, sprießt (schoßt) von neuem auf, Pers.: hoc (triticum) nondum est in herba lactente, Sen.: saepe Ceres primis dominum fallebat in herbis, Ov.: primis segetes moriuntur in herbis, Ov. – Bildl., adhuc tua messis in herba est, noch steht dein Korn auf dem H. (= noch ist für dich die Zeit der Ernte nicht gekommen), Ov. her. 16 (17), 263: omnis illa laus velut in herba vel flore praecepta (gleichsam im grünen Halme oder in der Blüte schon geerntet) ad nullam certam et solidam pervenit fragem, Tac. dial. 9. – b) das Unkraut (vollst. mala herba, Cato r. r. 50, 1, od. sterilis herba, Curt. 4, 1 [4], 21), officiant laetis ne frugibus herbae, Verg. georg. 1, 69: bis segetem densis obducunt sen-————tibus herbae, ibid. 2, 411. -
3 herba
herba, ae, f. [old Lat. forb-ea; Gr. phorbê; Sanscr. root bhar-, to nourish], springing vegetation, grass, green stalks or blades, green crops, herbage, an herb (cf.:II.gramen, faenum, caespes, glaeba): herba cubile Praebebat, multa et molli lanugine abundans,
Lucr. 5, 816:in molli consedimus herba,
Verg. E. 3, 55:cum ceteris in campo exercentibus in herba ipse recubuisset,
Cic. de Or. 2, 71, 287:abicere se in herba,
id. ib. 1, 7, 28:fusus per herbam (agricola),
Verg. G. 2, 527 al.:invitant (Pecudes) herbae gemmantes rore recenti,
Lucr. 2, 319; so,gemmantes rore,
id. 5, 461:herbae rore vigentes,
id. 2, 361:teneras per herbas Ludere,
id. 1, 260:nova tum tellus herbas virgultaque primum Sustulit,
id. 5, 790:ex quibusdam stirpibus et herbis,
Cic. N. D. 2, 64, 161:corona ex asperis herbis et agrestibus,
id. Div. 1, 34, 75; cf. ib. 2, 32, 68:quas herbas pecudes non edunt, homines edunt,
Plaut. Ps. 3, 2, 23 sq.; cf.:fungos, helvellas, herbas omnes ita condiunt, ut nihil possit esse suavius,
Cic. Fam. 7, 26, 2:herbis vivis et urticā,
Hor. Ep. 1, 12, 7:solstitialis herba,
Plaut. Ps. 1, 1, 36:interim mores mali Quasi herba irrigua succreverunt uberrume,
id. Trin. 1, 1, 9:fallax veneni,
a poisonous plant, Verg. E. 4, 24:nulla neque amnem Libavit quadrupes, nec graminis attigit herbam,
a blade, id. ib. 5, 26; cf. Ov. M. 10, 87:et sulcis frumenti quaereret herbam,
young crop, Verg. G. 1, 134:novitates si spem afferunt, ut tamquam in herbis non fallacibus fructus appareat, etc.,
Cic. Lael. 19, 68; cf.:primis segetes moriuntur in herbis,
Ov. M. 5, 4:Ceres dominum primis fallebat in herbis,
id. F. 4, 645.—So prov.: saepe audivi, inter os atque offam multa intervenire posse; verum vero inter offam atque herbam, ibi vero longum intervallum est, Cato ap. Gell. 13, 17, 1; cf.:sed nimium properas et adhuc tua messis in herba est,
Ov. H. 17, 263; and:egone, qui indolem ingenii tui in germine etiam tum et in herba et in flore dilexerim, nunc frugem ipsam maturae virtutis nonne multo multoque amplius diligam?
Front. Ep. ad Anton. 1, 5 Mai.:omnis illa laus... velut in herba vel flore praecerpta ad nullam certam et solidam pervenit frugem,
Tac. Dial. 9, 5.—Prov.: herbam dare, to own one's self beaten: herbam do cum ait Plautus, significat: victum me fateor; quod est antiquae et pastoralis vitae indicium. Nam qui in prato cursu aut viribus contendebant, cum superati erant, ex eo solo, in quo certamen erat, decerptam herbam adversario tradebant, Paul. ex Fest. p. 99 Müll.; cf. Serv. Verg. A. 8, 128; Varr. ib.; Plin. 22, 4, 4, § 8; Att. and Afran. ap. Non. 317, 18 and 20.—Transf., weeds, useless plants:officiant laetis ne frugibus herbae,
Verg. G. 1, 69; 2, 251; cf. id. ib. 2, 411; Plin. 18, 30, 72, § 300. -
4 herba
herba, ae, f. [st2]1 [-] herbe, gazon, herbage. [st2]2 [-] plante; plante médicinale. [st2]3 [-] au fig. palme, victoire. - in herba recumbere, Cic. de Or. 2, 71, 287: être étendu sur la pelouse. - adhuc tua messis in herba est, Ov. H. 17, 263: ta moisson est encore en herbe (tu te presses trop d'espérer). - herbam dare, Fest. (herbam porrigere, Plin.): céder la palme, s'avouer vaincu.* * *herba, ae, f. [st2]1 [-] herbe, gazon, herbage. [st2]2 [-] plante; plante médicinale. [st2]3 [-] au fig. palme, victoire. - in herba recumbere, Cic. de Or. 2, 71, 287: être étendu sur la pelouse. - adhuc tua messis in herba est, Ov. H. 17, 263: ta moisson est encore en herbe (tu te presses trop d'espérer). - herbam dare, Fest. (herbam porrigere, Plin.): céder la palme, s'avouer vaincu.* * *Herba, herbae, Ad haerendo. Virgil. Herbe.\Operosae. Ouid. De grande efficace, Qui ont grande vertu. -
5 herba
herba ae, f [1 FER-], an herb, grass, green blades, herbage, turf: in molli consedimus herbā, V.: abicere se in herbā: fusus per herbam, V.: corona ex asperis herbis: herbas omnīs condiunt: herbis Vivis et urticā, H.: (Fennis) victui herba, Ta.: herbae fortes, O.: salutares, O.: herbis curare volnus, L.: fallax veneni, a poisonous plant, V.: graminis, a blade, V.: frumenti, young shoots, V.—Fig.: laus velut in herbā praecepta, i. e. gathered too soon, Ta.—Prov.: adhuc tua messis in herbā est, O.— Weeds, useless plants: officiant ne frugibus herbae, V.: sterilis, Cu.* * *herb, grass -
6 herba
herba herba, ae f трава -
7 Herba
In a.d. 1724 this is described as a sort of tough grass grown in Bengal from which the natives made ginghams. It appears to be the Sanseveira Zeylanica, the fibres of which were used to make bow-strings. It is also recorded that cloths made of Herba are included among the Indian manufactures prohibited by an Act of a.d. 1700 from being imported into England, and they appear to be the " stuffs of barks of trees " -
8 herba
herba, ae, f., grass, blade of grass, etc., Mt. 13:26; Mk. 4:28; H. 6:7.* -
9 herba
ae f.1) трава, зеленьh. V или mala herba Cato — сорная трава, сорнякh. graminis V, L — травинка, былинка2) коренья, пищевая зелень (herbis condire aliquid Pl)3) зелье, растение (herbis curare vulnus L; herbae magĭcae PM)4) дёрн, луг, лужайка (in herbā recumbere C; herbā requiescere O)5) пастбище, выгон ( greges per herbas errant O)6) всходы, колосья, хлеб на корню ( frumenta jam in herbis sunt L)in herbā esse погов. O, T — быть ещё незрелым, ещё не созреть -
10 herba
-æ s f 1herbe, plante herbacée, herbacée (plante herba) -
11 herba
,ae fтрава -
12 herba
hierba, yerba -
13 herba
n (f) grass -
14 herba
трава (1. 8 § 1 D. 1, 8); плевел (1. 15 § 2 D. 19, 2); стебель (1. 78 § 3 D. 18, 1).Латинско-русский словарь к источникам римского права > herba
-
15 herba|ta
f 1. (napój, napar) tea C/U- szklanka/filiżanka/kubek herbaty a glass/cup/mug of tea- herbata z mlekiem/cytryną tea with milk/lemon- herbata z rumem tea laced with rum- robić herbatę to make a. brew tea- ziołowe/owocowe herbaty herbal/fruit teas- napijesz się kawy czy herbaty? would you like coffee or tea?- wypił szybko dwie herbaty he gulped down two cups of tea2. sgt Bot. tea, tea plant- krzewy herbaty tea plants3. sgt (liście, pączki) tea- herbata czarna/zielona black/green tea- herbata liściasta/granulowana leaf/granulated tea- paczka herbaty a packet of tea- parzyć herbatę to make a. brew tea4. (wizyta) tea; (przyjęcie) tea party- proszona herbata a tea party- wpadnij do nas na herbatę come round for a cup of tea- zaproszono nas na herbatę we’ve been invited for tea- □ herbata ekspresowa tea bags, tea in tea bags- herbata mrożona iced tea■ po herbacie pot. it’s too lateThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > herba|ta
-
16 herba
{Deutsch:} Gras (n); Kraut (n){Русский:} трава (ж); злак (м) -
17 herba
ae, f первое склонение траваЛатинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > herba
-
18 herba
Словарь корней и производных форм языка Эсперанто с переводом на русский язык > herba
-
19 herba
,ae fтрава -
20 herba
, ae fтрава
См. также в других словарях:
HERBA — antiquis Ferba, a φέρβη Aeolico, pro φορβὴ, Hebr. boum enim pabulum est. Dan. c. 4. v. 32. herbâ, ut boves, te cibabunt. Et v. 33. Herbam, boum instar, comedebat. Vide Sam. Bochart. Hieroz. Parte prior. l. 11. c. 31. Sed et priscis Aegyptiis… … Hofmann J. Lexicon universale
Herba — Herba: Pharmazie: Teile einer krautigen Pflanze als Heilpflanze Astronomie: (880) Herba Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidung mehrerer mit demselben Wort bezeichneter Begriffe … Deutsch Wikipedia
Herba — Herba, 1) Pflanze; 2) Kraut, bes. von den nur einmal Blüthen u. Samen bringenden u. dann eingehenden Pflanzen; 3) in Apotheken vorräthig gehaltene Blätter od. Stämme von nicht strauch od. baumartigen Gewächsen … Pierer's Universal-Lexikon
Herba — Herba, Kraut; H. (Summitates) Absinthii, Wermut; H. Apollinaris, Bilsenkraut; H. Botryos mexicanae, s. H. Chenopodii; H. Cannabis indicae, indischer Hanf; H. capillorum Veneris, Frauenhaar; H. Cardui benedicti, Kardobenediktenkraut; H. Centaurii… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Herba — Herba, lat., Kraut, Pflanze … Herders Conversations-Lexikon
herba — hȅrba ž DEFINICIJA farm. naziv za droge od osušene stabljike s listovima (ponekad od cvjetova) zelene biljke ETIMOLOGIJA lat.: trava, zelenje … Hrvatski jezični portal
Herba — Hẹr|ba 〈Pl.〉 Pflanzen od. Pflanzenteile, die als Drogen od. Drogenbestandteile medizinisch verwendet werden [zu lat. herba „Kraut“] * * * Hẹrba [lateinisch herba »Pflanze«] die,. ..bae/...bae, Pharmazie: Bezeichnung für die meist zur… … Universal-Lexikon
herba — désherba herba … Dictionnaire des rimes
Herba — Hẹr|ba 〈Pl.〉 Pflanzen od. Pflanzenteile, die als Drogen od. Drogenbestandteile medizinisch verwendet werden [Etym.: <lat. herba »Kraut«] … Lexikalische Deutsches Wörterbuch
Herba — Her|ba die; ...bae [...bɛ], ...bae [...bɛ] <aus lat. herba »Pflanze, Gras«> während od. kurz nach der Blüte gesammelte oberirdische Triebe meist krautartiger Pflanzen, die getrocknet als ↑Droge verwendet werden … Das große Fremdwörterbuch
Herba-savina — Herba savina … Wikipedia Español