-
1 gruchnąć
глаг.• грянуть• загреметь* * *gruchn|ąćнесов. 1. грянуть, загреметь;2. (strzelić) бахнуть, трахнуть; 3. (uderzyć) грохнуть, стукнуть; 4. грохнуться, растянуться; ● \gruchnąćęła wieść разнеслась весть, разнёсся слух+1-3. grzmotnąć 4. runąć
* * *несов.1) гря́нуть, загреме́ть2) ( strzelić) ба́хнуть, тра́хнуть3) ( uderzyć) гро́хнуть, сту́кнуть4) гро́хнуться, растяну́ться•Syn: -
2 grzmotnąć
grzmotn|ąć\grzmotnąćięty сов. 1. грохнуть, стукнуть;2. (upaść) грохнуться, растянуться; 3. (huknąć) грохнуть, прогреметь+* * *grzmotnięty сов.1) гро́хнуть, сту́кнуть2) ( upaść) гро́хнуться, растяну́ться3) ( huknąć) гро́хнуть, прогреме́тьSyn: -
3 rymnąć
глаг.• брякнуть• брякнуться* * *сов. 1. грохнуть, трахнуть, бахнуть;2. раза, (przewrócić się) грохнуться, растянуться+* * *сов.1) гро́хнуть, тра́хнуть, ба́хнуть2) разг. ( przewrócić się) гро́хнуться, растяну́тьсяSyn: -
4 grzmotnąć się
сов. разг.1) гро́хнуться, растяну́ться2) уда́риться (обо что-л.), тре́снутьсяSyn: -
5 grzmotnąć\ się
сов. разг. 1. грохнуться, растянуться;2. удариться (обо что-л.), трёснуться+1. grzmotnąć, gruchnąć 2. walnąć się, wyrżnąć się
-
6 hinhauen
das haut so nicht hin to tak nie wyjdzie; (sn) ( hinfallen) gruchnąć pf, rypnąć się pf; -
7 knallen
knallen vi ( einen Knall erzeugen) hukać, huknąć pf; Schuss, Donner a gruchać, gruchnąć pf; Peitsche, Tür trzaskać, trzasnąć pf; Korken, Schuss strzelać, fam. pukać, puknąć pf; Sonne palić; fam. (sn) gegen etwas knallen grzmotnąć się pf o (A), wpadać < wpaść> na (A);auf etwas knallen grzmotnąć pf, rymnąć pf na (A); v/t fam. ( werfen) ciskać < cisnąć>; Ball, Kugel wpakować pf;jemandem eine knallen gwizdnąć pf k-o w ucho;jemanden über den Haufen knallen rozwalić pf, puknąć pf (A) -
8 poltern
См. также в других словарях:
gruchnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, gruchnąćnę, gruchnąćnie, gruchnąćnij, gruchnąćnął, gruchnąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o dźwiękach: rozlec się, zabrzmieć nagle i głośno, gwałtownie; także: spowodować… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gruchnąć — dk Va, gruchnąćnę, gruchnąćniesz, gruchnąćnij, gruchnąćnął, gruchnąćnęła, gruchnąćnęli, gruchnąćnięty, gruchnąćnąwszy 1. «zabrzmieć głośno, gwałtownie, nagle; spowodować nagły odgłos; huknąć, grzmotnąć» Gruchnął strzał. Gruchnęły śmiechy, wiwaty … Słownik języka polskiego
gruchnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} uderzyć się o coś mocno, boleśnie, powodując hałas : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gruchnąć się o drzwi. Gruchnąć się w palec, w nogę. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gruchnąć — Wieść, wiadomość, nowina itp. gruchnęła «wieść, wiadomość itp. rozeszła się szybko, nagle, wywołując zdziwienie, zaskoczenie, poruszenie»: Któregoś dnia października gruchnęła wieść, że Lech Wałęsa dostał pokojową Nagrodę Nobla. WO 25/03/2000 … Słownik frazeologiczny
nowina — gruchnęła zob. gruchnąć … Słownik frazeologiczny
wiadomość — Przyjąć (coś) do wiadomości «usłyszawszy, dowiedziawszy się o czymś, wziąć to pod uwagę, uświadomić sobie»: (...) nie chcę twoich nerwów, twojej natrętnej ciekawości. Z trudem przyjmuję do wiadomości, że to z troski o mnie. P. Krawczyk, Plamka. ( … Słownik frazeologiczny
wieść — I. Głucha wieść zob. głuchy 1. Hiobowa wieść zob. hiobowy. Wieść głosi, niesie zob. głosić. Wieść gruchnęła zob. gruchnąć. Wieść o kimś, o czymś zaginęła zob. zaginąć. II. Wieść, wodzić prym, rej «górować, celować w czymś, mieć … Słownik frazeologiczny
gruchnięcie — ↨ gruchnięcie się n I rzecz. od gruchnąć (się) … Słownik języka polskiego
rymnąć — dk Va, rymnąćnę, rymnąćniesz, rymnąćnij, rymnąćnął, rymnąćnęła, rymnąćnęli, rymnąćnąwszy 1. pot. «przewrócić się, upaść całym ciężarem; grzmotnąć» Rymnął jak długi na podłogę. 2. pot. «uderzyć, spaść gwałtownie; gruchnąć» W pobliżu rymnęła bomba … Słownik języka polskiego
bachnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, bachnąćnę, bachnąćnie, bachnąćnij, bachnąćnął, bachnąćnęli, pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzyć (kogoś, coś, wcoś, o coś) silnie, nagle, z rozmachem, całym swoim ciężarem … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powalić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} przewrócić się ciężko, bezwładnie, całym swym ciężarem; zwalić się, runąć, gruchnąć (zwykle o czymś wysokim) : {{/stl 7}}{{stl 10}}W czasie burzy maszt powalił się na pokład. Stracił przytomność i powalił się bezwładnie na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień