-
1 gladiator
glădĭātor, ōris, m. [gladius; cf. digladior], a swordsman, fighter in the public games, a gladiator (cf.: lanista, mirmillo, secutor, retiarius, bestiarius, pugil, athleta).I.Lit.:B.athletae et gladiatores,
Cic. Or. 68, 228:gladiatorum spectaculum,
id. Tusc. 2, 17, 41:ut emat gladiatores,
id. Sull. 19, 55:ut gladiatoribus imperari solet,
id. Sest. 37, 80:nobiles,
id. Phil. 3, 14, 35:tam bonus gladiator rudem tam cito accepisti,
id. ib. 2, 29, 74:quis tota Italia veneficus, quis gladiator, quis latro, quis sicarius, etc.,
id. Cat. 2, 4, 7.—As a term of reproach:Gracchorum potentiam majorem fuisse arbitramini quam hujus gladiatoris (i. e. Antonii) futura sit?
Cic. Phil. 5, 12, 32; 7, 6, 17; id. Verr. 2, 3, 62, § 146:vetus proverbium est, gladiatorem in arena capere consilium,
Sen. Ep. 22, 1:(gladiatorum) emptio et venditio, an locatio et conductio,
Gai. Inst. 3, 146.—Transf., in plur., a combat of gladiators, gladiatorial exhibition: rumor venit datum iri gladiatores; populus convolat, Ter. Hec. prol. alt. 32; Cic. Sest. 64, 133 and 135; Suet. Tit. 7:* II.edere,
id. Aug. 45; id. Dom. 4:edendis gladiatoribus praesedit,
Tac. A. 1, 76:locum gladiatoribus dare,
Cic. Att. 2, 1, 5; id. Phil. 9, 7, 16; abl. absol.:gladiatoribus,
at a show of gladiators, id. ib. 2, 19, 3; cf.: ut Romam vitet gladiatoribus, Lucil. ap. Non. 165, 14; Asin. Poll. ap. Cic. Fam. 10, 32, 3; cf.:gladiatores, quod spectaculum inter epulas erat, eo ornatu armarunt (Campani), etc.,
Liv. 9, 40, 17.—A swordcutler:carpentarii, scandularii, gladiatores, aquilices, tubarii, etc.,
Dig. 50, 6, 6. -
2 gladiātor
gladiātor ōris, m [gladius], a swordsman, gladiator, fighter (in public games): gladiatorum spectaculum: gladiatoribus imperari: in ludo habere, Cs.: potentia huius gladiatoris, cutthroat.— Plur., a combat of gladiators, gladiatorial exhibition: rumor venit Datum iri gladiatores, T.: gladiatoribus, at a show of gladiators: gladiatores, quod spectaculum, etc., L.* * * -
3 Gladiator in arena consilium capit
• The gladiator is formulating his plan in the arena (i.e., too late) (Seneca)Latin Quotes (Latin to English) > Gladiator in arena consilium capit
-
4 Malaconotus gladiator
ENG green-breasted bushshrike -
5 andabata
andabata ae, m a gladiator, who fought blindfold.* * * -
6 būstuārius
būstuārius adj. [bustum], of a place for burning the dead: gladiator, who fought at a funeral pile.* * *bustuaria, bustuarium ADJconnected with/frequenting tombs; (bustuariusus gladiator fights at tomb to honor dead) -
7 gladiātōrius
gladiātōrius adj. [gladiator], of gladiators, gladiatorial: ludus: pugnae: familia, a band of gladiators: munus, L.: consessus, spectators at a show of gladiators: locus, a seat in the show: corporis firmitas: animus, i. e. desperate, T.—As subst n. (sc. auctoramentum), the hire of a gladiator, L.* * *gladiatoria, gladiatorium ADJ -
8 gladiātūra
-
9 myrmillō
myrmillō ōnis, m a gladiator, with Gallic arms and a mormyr on the crest, C., Iu.* * *gladiator who wore Gallic armor and fish-topped helmet; (usu. fought retiarius) -
10 pinnirapus
pinnirapus ī, m [1 pinna+RAP-], a crestsnatcher, gladiator (who strove to snatch the adversary's crest as a trophy), Iu.* * *crestsnatcher, i.e. a kind of gladiator -
11 thrax
Thracian; gladiator with saber and short shield, gladiator -
12 trax
Thracian; gladiator with saber and short shield, gladiator -
13 gladiatorium
I.Adj.:II.ludus,
Cic. Cat. 2, 5, 9:certamen,
id. de Or. 2, 78, 317: familia, a band or troop of gladiators, id. Sest. 64, 134; Caes. B. C. 3, 21, 4; Sall. C. 30, 7:munus,
Suet. Caes. 10; 39; id. Tib. 7; 37; 40; id. Calig. 18; 26 et saep.:consessus,
spectators assembled at gladiatorial shows, Cic. Sest. 58, 124; cf.locus,
a place for witnessing the same, id. Mur. 35, 73:gladiatoria corporis firmitas,
id. Phil. 2, 25, 63:animus,
i. e. desperate, Ter. Phorm. 5, 7, 71:ad munus gladiatorium edendum,
Liv. 28, 21, 1:spectaculum,
id. ib. § 2; Tac. A. 14, 17:Venus, i. e. clinopale, concubitus,
App. M. 2, p. 121.—Subst.: glădĭātōrĭum, ii, n. (sc. praemium, auctoramentum), the hire or pay of gladiators, for which freemen engaged as gladiators in the public games:gladiatorio accepto decem talentis,
Liv. 44, 31 fin.— Adv.: glădĭātōrĭe, in the manner of a gladiator:quae gladiatorie, quae lenonice faceret,
Lampr. Comm. 15, § 4. -
14 gladiatorius
I.Adj.:II.ludus,
Cic. Cat. 2, 5, 9:certamen,
id. de Or. 2, 78, 317: familia, a band or troop of gladiators, id. Sest. 64, 134; Caes. B. C. 3, 21, 4; Sall. C. 30, 7:munus,
Suet. Caes. 10; 39; id. Tib. 7; 37; 40; id. Calig. 18; 26 et saep.:consessus,
spectators assembled at gladiatorial shows, Cic. Sest. 58, 124; cf.locus,
a place for witnessing the same, id. Mur. 35, 73:gladiatoria corporis firmitas,
id. Phil. 2, 25, 63:animus,
i. e. desperate, Ter. Phorm. 5, 7, 71:ad munus gladiatorium edendum,
Liv. 28, 21, 1:spectaculum,
id. ib. § 2; Tac. A. 14, 17:Venus, i. e. clinopale, concubitus,
App. M. 2, p. 121.—Subst.: glădĭātōrĭum, ii, n. (sc. praemium, auctoramentum), the hire or pay of gladiators, for which freemen engaged as gladiators in the public games:gladiatorio accepto decem talentis,
Liv. 44, 31 fin.— Adv.: glădĭātōrĭe, in the manner of a gladiator:quae gladiatorie, quae lenonice faceret,
Lampr. Comm. 15, § 4. -
15 ludia
-
16 recipio
rĕ-cĭpĭo, cēpi, ceptum, 3 ( fut. apoc. recipie, for recipiam, Cato ap. Fest. p. 138 and 236 Müll.; v. dico init.:I. A.recepso, for recepero,
Cat. 44, 19), v. a. [capio].Lit. (very freq. and class.):b.dandis recipiendisque meritis,
Cic. Lael. 8, 26:tu me sequere ad trapezitam... recipe actutum,
Plaut. Curc. 5, 3, 49 (just before, ni argentum refers); cf.:centum talenta et credidisse eos constat, et non recepisse,
Quint. 5, 10, 111; and (opp. mutuum dare) Mart. 3, 40, 4:si velit suos recipere, obsides sibi remittat,
Caes. B. G. 3, 8 fin.:obsides,
Suet. Aug. 21:reges,
Liv. 2, 15:recepto amico,
Hor. C. 2, 7, 27; 4, 2, 47. — Freq. of places, etc., once captured and lost, to retake:cum Tarento amisso... aliquot post annos Maximus id oppidum recepisset... nunquam ego (Tarentum) recepissem, nisi tu perdidisses,
Cic. de Or. 2, 67, 273; cf. id. Sen. 4, 11:Lavinium,
Liv. 2, 39;so of other things: recipere suas res amissas,
Liv. 3, 63:praeda omnis recepta est,
id. 3, 3:signa, quae ademerant Parthi,
Suet. Tib. 9:arma,
Liv. 9, 11; Curt. 4, 12, 17: pectore in adverso totum cui comminus ensem Condidit assurgenti, et multā morte recepit, drew out again, = retraxit, Verg. A. 9, 348; so,sagittam ab alterā parte,
Cels. 7, 5, 2: suos omnes incolumes receperunt (sc. ex oppido in castra), drew off, withdrew, = reduxerunt, Caes. B. G. 7, 12 fin.; so,milites defessos,
id. B. C. 1, 45 fin.:exercitum,
Liv. 10, 42:equitatum navibus ad se intra munitiones,
Caes. B. C. 3, 58:illum ego... medio ex hoste recepi,
bore away, rescued, Verg. A. 6, 111.—With se, to draw back, withdraw from or to any place, to betake one ' s self anywhere; in milit. lang., to retire, retreat:2.se ex eo loco,
Plaut. Aul. 4, 8, 10; cf.:se e fano,
id. Poen. 4, 1, 5:se ex opere,
id. Men. 5, 3, 7:se ex hisce locis,
Cic. Verr. 2, 4, 10, § 21:se e Siciliā,
id. Brut. 92, 318:se ex fugā,
Caes. B. G. 7, 20 fin.; id. B. C. 3, 102:se inde,
id. B. G. 5, 15:se hinc,
id. B. C. 1, 45 et saep.:recipe te,
Plaut. Trin. 4, 3, 8:se,
Cic. Off. 3, 10, 45 (just before, reverti); Caes. B. C. 3, 45 (coupled with loco excedere); 3, 46; cf.:sui recipiendi facultas,
id. B. G. 3, 4 fin.; 6, 37;for which: se recipiendi spatium,
Liv. 10, 28:recipe te ad erum,
Plaut. Trin. 4, 3, 20:se ad dominum,
id. ib. 4, 3, 1:se ad nos,
Cic. Att. 4, 15, 2:se ad suos,
Caes. B. G. 1, 46; 7, 82; id. B. C. 3, 38; 3, 50; 3, 52 fin.:se ad Caesarem (Allobroges, legati),
id. B. G. 1, 11; 4, 38:se ad agmen,
id. ib. 7, 13; id. B. C. 3, 75 fin.:se penitus ad extremos fines,
id. B. G. 6, 10:se ad legionem,
id. ib. 7, 50 fin.:se ad oppidum llerdam,
id. B. C. 1, 45:se ad ordines suos,
id. ib. 2, 41:se ad signa,
id. B. G. 5, 34 fin.; id. B. C. 1, 43 fin.:se a pabulo ad stabulum,
Plaut. Mil. 2, 3, 33:inde se in currus,
Caes. B. G. 4, 33 fin.:se ex castris in oppidum,
id. B. C. 2, 35:se in castra,
id. B. G. 2. 11 fin.; 2, 24; 3, 6; 3, 26 fin.;4, 15 et saep.: se in fines,
id. ib. 4, 16:se in Galliam,
id. ib. 4, 19 fin.:se in montem,
id. ib. 1, 25: se in antiquas munitiones, id. B. C. 3, 54 fin.:se in silvas ad suos,
id. B. G. 2, 19:se in castra ad urbem,
id. B. C. 2, 25; 2, 26; cf.:se retro in castra,
Liv. 23, 36;and with this cf.: sese retro in Bruttios,
id. 23, 37;and so, se, with rursus,
Plaut. Capt. 1, 2, 25; id. Pers. 4, 5, 6; id. Rud. 4, 6, 19; Caes. B. G. 5, 34 fin.; id. B. C. 2, 41 et saep.:se in novissimos,
Liv. 7, 40:se intra munitiones,
Caes. B. G. 5, 44; cf.:se intra montes,
id. B. C. 1, 65:se per declive,
id. ib. 3, 51:se sub murum,
id. ib. 2, 14:se trans Rhenum,
id. B. G. 6, 41:se Larissam versus,
id. B. C. 3, 97:se domum ex hostibus,
Plaut. Am. 2, 2, 52:se domum,
id. ib. 2, 2, 31; id. Capt. 1, 2, 25; id. Aul. 2, 1, 55:se Adrumetum,
Caes. B. C. 2, 23:se Hispalim,
id. ib. 2, 20:se Dyrrhachium ad Pompeium,
id. ib. 3, 9 fin.:se illuc,
Plaut. Most. 3, 1, 10; id. Merc. 5, 2, 40; id. Ps. 3, 1, 23 al.; cf.:se huc esum ad praesepim suam,
id. Curc. 2, 1, 13:se eo,
Caes. B. G. 1, 25 et saep. — In the same meaning, without se: neque sepulcrum, quo recipiat, habeat portum corporis, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 44, 107 (Trag. v. 415 Vahl.); cf.of a military retreat: si quo erat longius prodeundum aut celerius recipiendum,
Caes. B. G. 1, 48 fin.; so without se after the verbum finitum several times in Plaut.:rursum in portum recipimus,
Plaut. Bacch. 2, 3, 60:dum recipis,
id. Rud. 3, 6, 42:actutum face recipias,
id. Merc. 2, 4, 30. —Transf.(α).In business lang., to keep back, retain, reserve (cf. Gell. 17, 6, 6):(β). B.posticulum hoc recepit, quom aedis vendidit,
Plaut. Trin. 1, 2, 157; so in a sale, Crassus ap. Cic. de Or. 2, 55, 226; Cic. Top. 26, 100; Dig. 19, 1, 53; 8, 4, 10: mulier magnam dotem dat et magnam pecuniam recipit, Cato ap. Gell. 17, 6, 8. — With object-clause, Cato, R. R. 149, 2. — With dat.:aqua, itinere, actu domini usioni recipitur,
Cato, R. R. 149, 2.—Trop., to get back, bring back; to receive again, regain, recover:b.ut antiquam frequentiam recipere vastam ac desertam bellis urbem paterentur,
Liv. 24, 3:jus,
Quint. 5, 10, 118:et totidem, quot dixit, verba recepit,
got back, Ov. M. 3, 384:quam (vitam) postquam recepi,
received again, id. ib. 15, 535: anhelitum, to recover one ' s breath, Plaut. Ep. 2, 2, 21; id. Merc. 3, 4, 16; cf.spiritum,
Quint. 11, 3, 55:animam,
Ter. Ad. 3, 2, 26; Quint. 6, prooem. §13: a tanto pavore recipere animos,
Liv. 21, 5, 16 Weissenb.:a pavore animum,
id. 2, 50, 10:e pavore recepto animo,
id. 44, 10, 1;for which: animos ex pavore,
id. 21, 5 fin.:recepto animo,
Curt. 6, 9, 2; 9, 5, 29:animum vultumque,
Ov. F. 4, 615:mente receptā,
Hor. Ep. 2, 2, 104:(vocem) ab acutissimo sono usque ad gravissimum sonum recipere,
to bring it back, Cic. de Or. 1, 59, 251. —In zeugma (cf. I. A. supra): arma et animos,
Curt. 4, 12, 17.—With se.(α).To betake one ' s self, withdraw, retire from or to any place:(β).ad ingenium vetus versutum te recipis tuum,
Plaut. As. 2, 1, 7:ad frugem bonam,
Cic. Cael. 12, 28:ad reliquam cogitationem belli,
Caes. B. C. 3, 17 fin.:se a voluptatibus in otium,
Plin. Pan. 82, 8:se in principem,
to resume his princely air, id. ib. 76, 5.— More freq.,To recover, to collect one ' s self:II.difficulter se recipiunt,
regain strength, Varr. R. R. 2, 5, 17:quae cum intuerer stupens, ut me recepi, Quis hic, inquam, etc.,
Cic. Rep. 6, 18, 18:nullum spatium respirandi recipiendique se dedit,
Liv. 10, 28:se ex terrore ac fugā,
Caes. B. G. 2, 12:se ex timore,
id. ib. 4, 34:se ex fugā,
id. ib. 4, 27:nondum totā me mente recepi,
Ov. M. 5, 275.(Acc. to re, I. b.) To take to one ' s self, admit, accept, receive; constr. with the simple acc., with ad, or in and acc., in and abl., with simple abl., with a local acc.A.Lit.(α).With simple acc.:(β).quos homines quondam Laurentis terra recepit, Enn. ap. Prisc. p 762 P. (Ann. v. 35 Vahl.): (ego) excludor, ille recipitur,
Ter. Eun. 1, 2, 79:aliquem,
Cic. Off. 3, 11, 48:hic nulla munitio est, quae perterritos recipiat,
Caes. B. G. 6, 39; cf.:hos tutissimus portus recipiebat,
id. B. C. 3, 27; 1, 15; cf. id. ib. 3, 11 fin.;3, 35: eum Jugurtha accuratissime recepit,
Sall. J. 16, 3:neque quisquam aut expulsus invidiosius aut receptus est laetius,
Vell. 2, 45, 3; Quint. 7, 1, 14; 9, 2, 89:nisi nos vicina Trivici Villa recepisset,
Hor. S. 1, 5, 80 [p. 1533] et saep.:quisnam istic fluvius est, quem non recipiat mare?
Plaut. Curc. 1, 1, 86; cf. Caes. B. G. 4, 10; and:(Peneus) accipit amnem Orcon nec recipit,
i. e. does not take it to itself, does not mingle with it, Plin. 4, 8, 15, § 31:equus frenum recepit,
received, submitted to, Hor. Ep. 1, 10, 36:necesse erat, ab latere aperto tela recipi,
Caes. B. G. 5, 35. —With ad:(γ).recipe me ad te,
Plaut. Cist. 3, 9; id. Am. 3, 2, 11; id. Rud. 2, 3, 20; id. Ps. 3, 6, 6; Ter. Heaut. 3, 3, 6; Suet. Caes. 63:aliquem ad epulas,
Cic. Top. 5, 25; cf.:ad lusum,
Suet. Ner. 11. —With in and acc.:(δ).recipe me in tectum,
Plaut. Rud. 2, 7, 16:concubinam in aedes,
id. Mil. 4, 3, 3:nos in custodiam tuam,
id. Rud. 3, 3, 34:Tarquinium in civitatem,
Cic. Rep. 2, 20, 35; id. Balb. 13, 31; Liv. 2, 5; Hor. Ep. 2, 1, 6:aliquem in ordinem senatorium,
Cic. Phil. 7, 5, 15:aliquem in fidem,
id. Fam. 13, 19, 2; id. Att. 15, 14, 3; Caes. B. G. 2, 15; 4, 22:aliquem in civitatem,
Cic. Balb. 12, 29:aliquem in caelum,
id. N. D. 3, 15, 39:aliquem in deditionem,
Caes. B. G. 3, 21 fin.; Liv. 8, 13; Suet. Calig. 14 al.:aliquem in jus dicionemque,
Liv. 21, 61:aliquem in amicitiam,
Sall. J. 14, 5; 5, 4 Kritz N. cr.:aliquam in matrimonium,
Suet. Caes. 50; Just. 9, 5, 9 et saep. —With in and abl. (rare and in purely local relations; v. Kritz ad Sall. J. 5, 4):(ε).aliquem in loco,
Plaut. Stich. 5, 4, 3:loricati in equis recipiuntur, Auct. B. Hisp. 4, 2: sidera in caelo recepta,
Ov. M. 2, 529 (but in Liv. 24, 32, 6, the correct read. is tuto Hexapylo, without in; v. Weissenb. ad h. l.). —With simple abl. (mostly in purely local relations):(ζ).ut tuo recipias tecto servesque nos,
Plaut. Rud. 1, 5, 18; so,aliquem tecto,
Caes. B. G. 7, 66 fin.:exercitum tectis ac sedibus suis,
Cic. Agr. 2, 33, 90:aliquem suis urbibus,
id. Fl. 25, 61:aliquem civitate,
id. Balb. 14, 32:aliquem finibus suis,
Caes. B. G. 6, 6; 7, 20 fin.:aliquem oppido ac portu,
id. B. C. 3, 12; 3, 102 fin.:aliquem moenibus,
Sall. J. 28, 2:Romulus caelo receptus,
Quint. 3, 7, 5:receptus Terra Neptunus,
Hor. A. P. 63 et saep. —With local acc.:(η).me Acheruntem recipere Orcus noluit,
Plaut. Most. 2, 2, 68:aliquem domum suam,
Cic. Arch. 3, 5; cf.:aliquem domum ad se hospitio,
Caes. B. C. 2, 20.—Absol.:2.plerosque hi, qui receperant, celant,
Caes. B. C. 1, 76.—Transf.a.In business lang., to take in, receive as the proceeds of any thing:b.dena milia sestertia ex melle,
Varr. R. R. 3, 16, 11:pecuniam ex novis vectigalibus,
Cic. Agr. 2, 23, 62:pecunia, quae recipi potest,
id. ib. 2, 18, 47. —In gladiator's lang.: recipe ferrum, receive your death-blow, the cry of the people to a vanquished gladiator whom they were not inclined to spare, Cic. Sest. 37, 80; id. Tusc. 2, 17, 41 Kühn.; Sen. Tranq. 11, 1;c.for which: totum telum corpore,
Cic. Rosc. Am. 12, 33; and:ense recepto,
Luc. 2, 194 Corte.—Milit. t. t., to seize, capture, take possession of, occupy: mittit in Siciliam Curionem pro praetore cum legionibus duo;d.eundem, cum Siciliam recepisset, etc.,
Caes. B. C. 1, 30:Praeneste non vi, sed per deditionem receptum est,
Liv. 6, 29:Aegyptum sine certamine,
Just. 11, 11, 1:eo oppido recepto,
Caes. B. G. 7, 13 fin.:civitatem,
id. ib. 6, 8; 7, 90; id. B. C. 1, 12; 1, 16; 1, 30;3, 16: Aetoliam,
id. ib. 3, 55:rempublicam armis,
Sall. C. 11, 4:Alciden terra recepta vocat,
the subjugated earth, Prop. 5, 9, 38. —In the later medical lang., of medicines, to receive, i. e. be compounded of various ingredients:B.antidotos recipit haec: stoechados, marrubii, etc.,
Scrib. Comp. 106; so id. ib. 27; 28; 37; 52 al. (hence the mod. Lat. receptum, receipt, and recipe).—Trop.1.To take to or upon one ' s self, to assume; to receive, accept, admit, allow, endechomai:(β).non edepol istaec tua dicta nunc in aures recipio,
Plaut. Cist. 2, 1, 34; cf. Quint. 11, 1, 91:jusjurandum,
id. 5, 6, 1; 3; cf. id. 7, 1, 24: in semet ipsum religionem recipere, to draw upon one ' s self, Liv. 10, 40:quae legibus cauta sunt, quae persuasione in mores recepta sunt,
admitted, Quint. 5, 10, 13; cf. id. 10, 7, 15:antiquitas recepit fabulas... haec aetas autem respuit,
Cic. Rep. 2, 10; cf. Quint. 6, 4, 19:nec inconstantiam virtus recipit nec varietatem natura patitur,
Cic. Rep. 3, 11, 18; cf. Vell. 2, 130, 3: non recipit istam Conjunctionem honestas, Cic. Off. 3, 33, 119:assentatio nocere nemini potest, nisi ei, qui eam recipit atque eă delectatur,
id. Lael. 26, 97:timor misericordiam non recipit,
Caes. B. G. 7, 26:casus recipere (res),
to admit, be liable to, id. B. C. 1, 78; so,aliquem casum (res),
id. ib. 3, 51:re jam non ultra recipiente cunctationem,
Liv. 29, 24; Vell. 2, 52, 3:sed hoc distinctionem recipit,
Just. Inst. 1, 12 pr.:si recipiatur poëtica fabulositas,
Plin. 7, 28, 29, § 101:in hoc genere prorsus recipio hanc brevem annotationem,
Quint. 10, 7, 31; cf. id. 8, 3, 31:nos necessarios maxime atque in usum receptos (tropos) exequemur,
id. 8, 6, 2; cf. id. 8, 6, 32; 5, 11, 20; 11, 3, 104; so with a subj.-clause, id. 1, 3, 14; 6, 3, 103; Plin. 28, 2, 5, § 24 al.—Of opinions, etc., to adopt, embrace (late Lat.):2.alicujus sententiam,
Sulp. Sev. Chron. 2, 39, 1:opinionem,
id. Dial. 1, 17, 5.—In partic.a.To take upon one ' s self, undertake, accept the performance of a task consigned or intrusted to one (whereas suscipio denotes, in gen., the voluntary undertaking of any action; cf.:b.spondeo, stipulor, polliceor): recepi causam Siciliae... ego tamen hoc onere suscepto et receptā causā Siciliensi amplexus animo sum aliquanto amplius. Suscepi enim causam totius ordinis, etc.,
Cic. Verr. 2, 2, 1, § 1:in hoc judicio mihi Siculorum causam receptam, populi Romani susceptam esse videor,
id. Div. in Caecil. 8, 26; and:in quo est illa magna offensio vel neglegentiae susceptis rebus vel perfidiae receptis,
id. de Or. 2, 24, 101; cf. also Quint. 12, 1, 39:verebamini, ne non id facerem, quod recepissem semel?
Ter. Phorm. 5, 7, 9:causam Sex. Roscii,
Cic. Rosc. Am. 1, 2:mandatum,
id. ib. 38, 112:officium,
id. Verr. 2, 5, 71, § 183:curam ad se,
Suet. Tit. 6.—To take an obligation upon one ' s self, to pledge one ' s self, pass one ' s word, be surety for a thing, to warrant, promise, engage a thing to any one, = anadechomai (a favorite word of Cic., esp. in his Epistles): Pe. Tute unus si recipere hoc ad te dicis... Pa. Dico et recipio Ad me, Plaut. Mil. 2, 2, 74; cf.:c.ad me recipio: Faciet,
Ter. Heaut. 5, 5, 12:promitto in meque recipio, fore eum, etc.,
Cic. Fam. 13, 10, 3; cf.:spondeo in meque recipio eos esse, etc.,
id. ib. 13, 17, 3.—With obj.-clause:promitto, recipio, spondeo, C. Caesarem talem semper fore civem, qualis hodie sit,
Cic. Phil. 5, 18, 51; so with hoc, id. Fam. 13, 50, 2 (with spondeo); 6, 12, 3; 13, 41, 2 (with confirmo); id. Att. 5, 13, 2; Caecin. ap. Cic. Fam. 6, 7, 4; Liv. 7, 14 Drak.; 33, 13 fin.:pro Cassio et te, si quid me velitis recipere, recipiam,
Cic. Fam. 11, 1, 4. — With de:de aestate polliceris vel potius recipis,
Cic. Att. 13, 1, 2; Liv. 40, 35; cf.also: sed fidem recepisse sibi et ipsum et Appium de me,
had given him a solemn assurance, Cic. Att. 2, 22, 2.— With dat. (after the analogy of promitto, polliceor, spondeo):ea, quae tibi promitto ac recipio,
Cic. Fam. 5, 8, 5; cf.: omnia ei et petenti recepi et ultro pollicitus sum, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21, 1; 7, 1:mihi,
id. ib. 10, 13, 3; Caes. B. C. 3, 82 fin.:quid sibi is de me recepisset, in memoriam redegit,
Cic. Fam. 1, 9, 9.—With dat. and obj.-clause:mihi in Cumano diligentissime se, ut annui essemus, defensurum receperat,
Cic. Att. 5, 17, 5;so,
id. Fam. 6, 12, 3 Manut. (with confirmare); 13, 72, 1; Planc. ap. Cic. Fam. 10, 17, 1; Caes. B. C. 3, 17; Suet. Caes. 23 fin. —In jurid. lang.: recipere nomen, of the prætor, to receive or entertain a charge against one, Cic. Verr. 2, 2, 38, § 94; 2, 2, 42, § 102; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 2; Val. Max. 3, 7, 9;A.for which: recipere reum,
Tac. A. 2, 74 fin.; 4, 21:aliquem inter reos,
id. ib. 3, 70; 13, 10. —Hence,rĕceptus, a, um, P. a. (acc. to II. B. 1.), received, usual, current, customary (post-class. and very rare):B.auctoritas receptior,
Tert. adv. Marc. 4, 5: scriptores receptissimi, Sol. praef.—rĕceptum, i, n. subst. (acc. to II. B. 2. b.), an engagement, obligation, guaranty:satis est factum Siculis, satis promisso nostro ac recepto,
Cic. Verr. 2, 5, 53, § 139; cf.:promissum et receptum intervertit,
id. Phil. 2, 32, 79. -
17 rudis
1.rŭdis, e, adj. [cf. crudus], unwrought, untilled, unformed, unused, rough, raw, wild (cf. crudus): omnis fere materia non deformata, rudis appellatur, sicut vestimentum rude, non perpolitum: sic aes infectum rudusculum, Cincius ap. Fest. p. 265 Müll. (class.; esp. freq. in the trop. signif.).I.Lit.:B.terra (opp. restibilis),
Varr. R. R. 1, 44, 2; so,terra,
id. ib. 1, 27, 2:ager,
Col. 3, 11, 1:campus,
Verg. G. 2, 211:humus,
Ov. M. 5, 646:rudis atque infecta materies,
Petr. 114, 13; cf.:rudis indigestaque moles (Chaos),
Ov. M. 1, 7:marmor,
Quint. 2, 19, 3:saxum,
id. 9, 4, 27; cf.:signa (de marmore coepto),
Ov. M. 1, 406:aes (opp. signatum),
Plin. 33, 3, 13:hasta,
rudely finished, ill-made, Verg. A. 9, 743; cf.:novacula (with retusa),
Petr. 94, 14:circumjectus parietum,
Plin. 11, 51, 112, § 270:caementum,
Tac. Or. 20 (with informes tegulae):lana,
Ov. M. 6, 19:textum,
rough, coarse, id. ib. 8, 640; so,vestis,
id. F. 4, 659:herba,
wild, Mart. 2, 90, 8: cf.uva,
unripe, green, hard, id. 13, 68.— Neutr. plur. as subst.: detrahit doctrina aliquid, ut lima rudibus et cotes hebetibus, Quint. 2, 12, 8. —Poet., transf., young, new (cf. integer):II.illa (carina, sc. Argo) rudem cursu prima imbuit Amphitriten,
untried, not yet sailed on, Cat. 64, 11;hence, also, Argo,
Luc. 3, 193:agna,
Mart. 9, 71, 6:filia,
id. 7, 95, 8:dextram cruore regio imbuit,
Sen. Troad. 217:pannas,
new, Vulg. Matt. 9, 16. —Trop., rude, unpolished, uncultivated, unskilled, awkward, clumsy, ignorant; hence (like ignarus), with gen., unacquainted with, inexperienced in, etc. (cf. imperitus).(α).Absol.:(β).consilium,
Plaut. Poen. 1, 1, 61; cf.:forma ingenii impolita et plane rudis,
Cic. Brut. 85, 294:incohata ac rudia,
id. de Or. 1, 2, 5:quae rudia atque imperfecta adhuc erant,
Quint. 3, 1, 7:rudia et incomposita,
id. 9, 4, 17:vox surda, rudis, immanis, dura, etc.,
id. 11, 3, 32:modulatio,
id. 1, 10, 16; cf.:modus (tibicinis),
Ov. A. A. 1, 111:rude et Graecis intactum carmen,
Hor. S. 1, 10, 66:stilus (with confusus),
Quint. 1, 1, 28; 12, 10, 3:animi,
id. 1, 10, 9 (with agrestes);1, 1, 36: adhuc ingenia,
id. 1, 2, 27; cf.ingenium,
Hor. A. P. 410:rudis fuit vita priscorum et sine litteris,
Plin. 18, 29, 69, § 284:saeculum,
Quint. 2, 5, 23; 12, 11, 23; Tac. H. 1, 86:anni,
i. e. young, early, Quint. 1, 1, 5; Tac. A. 13, 16 fin.; cf.:adhuc aetas,
id. ib. 4, 8:rudem me et integrum discipulum accipe et ea, quae requiro, doce,
Cic. N. D. 3, 3, 7; Quint. 2, 3, 3; 3, 6, 83:Aeschylus rudis in plerisque et incompositus,
id. 10, 1, 66:tam eram rudis? tam ignarus rerum? etc.,
Cic. Sest. 21, 47; so (with ignarus) Quint. 1, 8, 4:rudis ac stultus,
id. 11, 3, 76:illi rudes homines primique,
id. 8, 3, 36; 10, 2, 5:illi rudes ac bellicosi,
id. 1, 10, 20:nescit equo rudis Haerere ingenuus puer,
Hor. C. 3, 24, 54.—With in and abl.:(γ).cum superiores alii fuissent in disputationibus perpoliti, alii in disserendo rudes,
Cic. Rep. 1, 8, 13:(oratorem) nullā in re tironem ac rudem esse debere,
id. de Or. 1, 50, 218; (with hebes) id. ib. 1, 58, 248:rudis in re publicā,
id. Phil. 6, 6, 17:in causā,
id. Fam. 4, 1, 1:in jure civili,
id. de Or. 1, 10, 40:in minoribus navigiis,
id. ib. 1, 38, 174:omnino in nostris poëtis,
id. Fin. 1, 2, 5:sermo nullā in re,
id. de Or. 1, 8, 32.—With simple abl. (very rare):Ennius ingenio maximus, arte rudis,
Ov. Tr. 2, 424:arte,
Stat. Th. 6, 437:studiis,
Vell. 2, 73, 1.—With gen.:(δ).imperiti homines rerum omnium rudes ignarique,
Cic. Fl. 7, 16:dicat se non imperitum foederis, non rudem exemplorum, non ignarum belli fuisse,
id. Balb. 20, 47:provinciae rudis,
id. Verr. 2, 2, 6, § 17:Graecarum litterarum,
id. Off. 1, 1, 1; Nep. Pelop. 1, 1:rei militaris,
Cic. Ac. 2, 1, 2:harum rerum,
id. Verr. 2, 2, 35, § 87:artium,
Liv. 1, 7:bonarum artium,
Tac. A. 1, 3:facinorum,
id. ib. 12, 51:agminum,
Hor. C. 3, 2, 9:civilis belli,
id. Ep. 2, 2, 47; cf.:bellorum (elephanti),
Flor. 4, 2, 67:operum conjugiique,
Ov. F. 4, 336:somni,
i. e. sleepless, id. M. 7, 213:dicendi,
Tac. A. 1, 29.—With ad (very rare):(ε).rudem ad pedestria bella Numidarum gentem esse,
Liv. 24, 48, 5:ad quae (spectacula) rudes tum Romani erant,
id. 45, 32, 10; 10, 22, 6; 21, 25, 6:ad partus,
Ov. H. 11, 48:ad mala,
id. P. 3, 7, 18:rudes adhuc ad resistendum populos,
Just. 1, 1, 5:rudis natio ad voluptates,
Curt. 6, 21, 9; 8, 8, 24.—With dat. (very rare):(ζ).fontes rudes puellis,
i. e. strange, Mart. 6, 42, 4.—With inf.:2. I.nec ferre rudis medicamina,
Sil. 6, 90:Martem rudis versare,
id. 8, 262.— Comp., sup., and adv. do not occur.To stir with in cooking; a stirring-stick, spatula:II.versato crebro duabus rudibus,
Cato, R. R. 79; so,ferreae,
Plin. 34, 18, 50, § 170; cf. rudicula.—A staff used by soldiers and gladiators in their exercises (perh. a wooden sword), answering to a quarter-staff, a foil (freq. and class.):(milites) rudibus inter se in modum justae pugnae concurrerunt,
Liv. 26, 51; 40, 6 and 9 Drak. N. cr. (al. sudibus); Ov. Am. 2, 9, 22; id. A. A. 3, 515:rudibus batuere,
Suet. Calig. 32.—Hence, transf.: PRIMA or SVMMA RVDIS (also in one word, SVMMARVDIS), the first or head fencer, the fencing-master, Inscr. Orell. 2575; 2584: SECVNDA RVDIS, the second fencer, the fencing-master ' s assistant, ib. 2573 sq.—A gladiator received such a rudis when honorably discharged (whence he was called rudiarius):tam bonus gladiator rudem tam cito accepisti?
Cic. Phil. 2, 29, 74:acceptā rude,
Juv. 6, 113:essedario rudem indulgere,
Suet. Claud. 21.—And hence transf. to other persons who receive an honorable discharge:tardā vires minuente senectā, Me quoque donari jam rude tempus erat,
i. e. to dismiss, discharge, Ov. Tr. 4, 8, 24; id. Am. 2, 9, 22; cf.:spectatum satis et donatum jam rude,
Hor. Ep. 1, 1, 2 (v. Orell. ad h. l.):ergo sibi dabit ipse rudem,
Juv. 7, 171; Mart. 3, 36, 10. -
18 Thracia
Thrācĭa and Thrēcĭa, ae, f., = Thraikê, Thrace, Mel. 2, 2, 3; Plin. 4, 11, 18, § 40; Varr. R. R. 1, 57, 2; 2, 1, 5; Liv. 44, 27; Ov. M. 6, 435; Luc. 2, 162.—Called also, after the Greek, Thrācē, ēs, Cic. Rep. 2, 4, 9; Ov. F. 5, 257; id. P. 4, 5, 5; Hor. C. 2, 16, 5; 3, 25, 11; and, Latinized, Thrāca, ae, Verg. A. 12, 335; Hor. Ep. 1, 3, 3; 1, 16, 13; Cic. Fragm. ap. Serv. Verg. l. l. (but the Cod. palimps. Rep. 2, 4, 9, has in this passage Thracia).—After the Greek form Thrêikê, also Thrēcē, ēs, Ov. A. A. 2, 588.— Hence,A.Thrācĭus, a, um, adj., of or belonging to Thrace, Thracian:B.ventus,
Hor. C. 1, 25, 11:animae,
id. ib. 4, 12, 2:equus,
Verg. A. 5, 565:Orpheus,
id. E. 4, 55.—Also absol., Thracius, i. e. Orpheus, Stat. S. 3, 3, 193:Threcia Bacche,
Ov. Am. 1, 14, 21:notae,
Cic. Off. 2, 7, 25 Orell. N. cr. —Thrācus, a, um, adj., of or belonging to Thrace, Thracian:C.palus,
Val. Fl. 2, 201:natio,
Gell. 10, 25, 4:homo,
id. 19, 12, 6 sq. —‡Thrācĭcus, a, um, adj. (late Lat.), of or belonging to Thrace, Thracian:D.BELLO,
Inscr. Fabr. p. 172, 332.—In the Graecized collat. form, Thrēcĭcus, a, um: lingua, Capitol. Max. § 2. —Thrēĭcĭus, a, um, adj., = Thrêikios, of or belonging to Thrace, Thracian ( poet.):E.Aquilo,
Hor. Epod. 13, 3; cf.Boreas,
Ov. A. A. 2, 431:hiemes,
Luc. 7, 833:Orpheus,
Hor. C. 1, 24, 13;called also vates,
Ov. M. 11, 2:sacerdos,
Verg. A. 6, 645; cf.cithara,
id. ib. 6, 120:lyra,
Prop. 3, 2, 2 (4, 1, 42):sagittae,
Verg. A. 5, 312:Amazones,
id. ib. 11, 659. —Thrax, ācis, m. adj., Thracian; or, subst., a Thracian:2.Lycurgus,
Hor. C. 2, 19, 16:equi,
Ov. M. 9, 194:Thraces arant,
Verg. A. 3, 14; Liv. 31, 39; 42, 60; Hor. C. 1, 27, 2; id. Epod. 5, 14; Ov. M. 6, 682; 10, 83. —Transf., a kind of gladiator, so called from his Thracian equipment; in this signif. the Graecized form Threx (also written Thraex) is the predom. one, Cic. Phil. 6, 5, 13; Sen. Q. N. 4, praef. 8; Suet. Calig. 35 Oud. N. cr.; 54; 55; id. Tit. 8; Plin. 11, 43, 99, § 245; Hor. S. 2, 6, 44; Inscr. Orell. 2576; Inscr. Fabr. p. 189, 434.— Hence,b.Thrēcĭdĭcus ( Thraec-), a, um, adj., of or belonging to a Threx or Thracian gladiator, Threcidic:F.parma,
Plin. 33, 9, 45, § 129; cf.gladius,
Aus. Caes. 18.— Absol.: Thrēcĭdĭca, ōrum, n. (sc. arma), the arms of a Threx, Cic. Phil. 7, 6, 17.—Thrēïssa or Thressa, ae, adj. f., = Thrêissa or Thrêissa, Thracian; or, subst., a Thracian woman:Harpalyce,
Verg. A. 1, 316:thalamisque tuis Threissa propinquat,
Val. Fl. 2, 147:Thressa puella,
Ov. H. 19, 100; so,Chloe,
Hor. C. 3, 9, 9:caraeque Thressae,
Val. Fl. 2, 132; 2, 165 and 239. -
19 Thracicus
Thrācĭa and Thrēcĭa, ae, f., = Thraikê, Thrace, Mel. 2, 2, 3; Plin. 4, 11, 18, § 40; Varr. R. R. 1, 57, 2; 2, 1, 5; Liv. 44, 27; Ov. M. 6, 435; Luc. 2, 162.—Called also, after the Greek, Thrācē, ēs, Cic. Rep. 2, 4, 9; Ov. F. 5, 257; id. P. 4, 5, 5; Hor. C. 2, 16, 5; 3, 25, 11; and, Latinized, Thrāca, ae, Verg. A. 12, 335; Hor. Ep. 1, 3, 3; 1, 16, 13; Cic. Fragm. ap. Serv. Verg. l. l. (but the Cod. palimps. Rep. 2, 4, 9, has in this passage Thracia).—After the Greek form Thrêikê, also Thrēcē, ēs, Ov. A. A. 2, 588.— Hence,A.Thrācĭus, a, um, adj., of or belonging to Thrace, Thracian:B.ventus,
Hor. C. 1, 25, 11:animae,
id. ib. 4, 12, 2:equus,
Verg. A. 5, 565:Orpheus,
id. E. 4, 55.—Also absol., Thracius, i. e. Orpheus, Stat. S. 3, 3, 193:Threcia Bacche,
Ov. Am. 1, 14, 21:notae,
Cic. Off. 2, 7, 25 Orell. N. cr. —Thrācus, a, um, adj., of or belonging to Thrace, Thracian:C.palus,
Val. Fl. 2, 201:natio,
Gell. 10, 25, 4:homo,
id. 19, 12, 6 sq. —‡Thrācĭcus, a, um, adj. (late Lat.), of or belonging to Thrace, Thracian:D.BELLO,
Inscr. Fabr. p. 172, 332.—In the Graecized collat. form, Thrēcĭcus, a, um: lingua, Capitol. Max. § 2. —Thrēĭcĭus, a, um, adj., = Thrêikios, of or belonging to Thrace, Thracian ( poet.):E.Aquilo,
Hor. Epod. 13, 3; cf.Boreas,
Ov. A. A. 2, 431:hiemes,
Luc. 7, 833:Orpheus,
Hor. C. 1, 24, 13;called also vates,
Ov. M. 11, 2:sacerdos,
Verg. A. 6, 645; cf.cithara,
id. ib. 6, 120:lyra,
Prop. 3, 2, 2 (4, 1, 42):sagittae,
Verg. A. 5, 312:Amazones,
id. ib. 11, 659. —Thrax, ācis, m. adj., Thracian; or, subst., a Thracian:2.Lycurgus,
Hor. C. 2, 19, 16:equi,
Ov. M. 9, 194:Thraces arant,
Verg. A. 3, 14; Liv. 31, 39; 42, 60; Hor. C. 1, 27, 2; id. Epod. 5, 14; Ov. M. 6, 682; 10, 83. —Transf., a kind of gladiator, so called from his Thracian equipment; in this signif. the Graecized form Threx (also written Thraex) is the predom. one, Cic. Phil. 6, 5, 13; Sen. Q. N. 4, praef. 8; Suet. Calig. 35 Oud. N. cr.; 54; 55; id. Tit. 8; Plin. 11, 43, 99, § 245; Hor. S. 2, 6, 44; Inscr. Orell. 2576; Inscr. Fabr. p. 189, 434.— Hence,b.Thrēcĭdĭcus ( Thraec-), a, um, adj., of or belonging to a Threx or Thracian gladiator, Threcidic:F.parma,
Plin. 33, 9, 45, § 129; cf.gladius,
Aus. Caes. 18.— Absol.: Thrēcĭdĭca, ōrum, n. (sc. arma), the arms of a Threx, Cic. Phil. 7, 6, 17.—Thrēïssa or Thressa, ae, adj. f., = Thrêissa or Thrêissa, Thracian; or, subst., a Thracian woman:Harpalyce,
Verg. A. 1, 316:thalamisque tuis Threissa propinquat,
Val. Fl. 2, 147:Thressa puella,
Ov. H. 19, 100; so,Chloe,
Hor. C. 3, 9, 9:caraeque Thressae,
Val. Fl. 2, 132; 2, 165 and 239. -
20 Thracius
Thrācĭa and Thrēcĭa, ae, f., = Thraikê, Thrace, Mel. 2, 2, 3; Plin. 4, 11, 18, § 40; Varr. R. R. 1, 57, 2; 2, 1, 5; Liv. 44, 27; Ov. M. 6, 435; Luc. 2, 162.—Called also, after the Greek, Thrācē, ēs, Cic. Rep. 2, 4, 9; Ov. F. 5, 257; id. P. 4, 5, 5; Hor. C. 2, 16, 5; 3, 25, 11; and, Latinized, Thrāca, ae, Verg. A. 12, 335; Hor. Ep. 1, 3, 3; 1, 16, 13; Cic. Fragm. ap. Serv. Verg. l. l. (but the Cod. palimps. Rep. 2, 4, 9, has in this passage Thracia).—After the Greek form Thrêikê, also Thrēcē, ēs, Ov. A. A. 2, 588.— Hence,A.Thrācĭus, a, um, adj., of or belonging to Thrace, Thracian:B.ventus,
Hor. C. 1, 25, 11:animae,
id. ib. 4, 12, 2:equus,
Verg. A. 5, 565:Orpheus,
id. E. 4, 55.—Also absol., Thracius, i. e. Orpheus, Stat. S. 3, 3, 193:Threcia Bacche,
Ov. Am. 1, 14, 21:notae,
Cic. Off. 2, 7, 25 Orell. N. cr. —Thrācus, a, um, adj., of or belonging to Thrace, Thracian:C.palus,
Val. Fl. 2, 201:natio,
Gell. 10, 25, 4:homo,
id. 19, 12, 6 sq. —‡Thrācĭcus, a, um, adj. (late Lat.), of or belonging to Thrace, Thracian:D.BELLO,
Inscr. Fabr. p. 172, 332.—In the Graecized collat. form, Thrēcĭcus, a, um: lingua, Capitol. Max. § 2. —Thrēĭcĭus, a, um, adj., = Thrêikios, of or belonging to Thrace, Thracian ( poet.):E.Aquilo,
Hor. Epod. 13, 3; cf.Boreas,
Ov. A. A. 2, 431:hiemes,
Luc. 7, 833:Orpheus,
Hor. C. 1, 24, 13;called also vates,
Ov. M. 11, 2:sacerdos,
Verg. A. 6, 645; cf.cithara,
id. ib. 6, 120:lyra,
Prop. 3, 2, 2 (4, 1, 42):sagittae,
Verg. A. 5, 312:Amazones,
id. ib. 11, 659. —Thrax, ācis, m. adj., Thracian; or, subst., a Thracian:2.Lycurgus,
Hor. C. 2, 19, 16:equi,
Ov. M. 9, 194:Thraces arant,
Verg. A. 3, 14; Liv. 31, 39; 42, 60; Hor. C. 1, 27, 2; id. Epod. 5, 14; Ov. M. 6, 682; 10, 83. —Transf., a kind of gladiator, so called from his Thracian equipment; in this signif. the Graecized form Threx (also written Thraex) is the predom. one, Cic. Phil. 6, 5, 13; Sen. Q. N. 4, praef. 8; Suet. Calig. 35 Oud. N. cr.; 54; 55; id. Tit. 8; Plin. 11, 43, 99, § 245; Hor. S. 2, 6, 44; Inscr. Orell. 2576; Inscr. Fabr. p. 189, 434.— Hence,b.Thrēcĭdĭcus ( Thraec-), a, um, adj., of or belonging to a Threx or Thracian gladiator, Threcidic:F.parma,
Plin. 33, 9, 45, § 129; cf.gladius,
Aus. Caes. 18.— Absol.: Thrēcĭdĭca, ōrum, n. (sc. arma), the arms of a Threx, Cic. Phil. 7, 6, 17.—Thrēïssa or Thressa, ae, adj. f., = Thrêissa or Thrêissa, Thracian; or, subst., a Thracian woman:Harpalyce,
Verg. A. 1, 316:thalamisque tuis Threissa propinquat,
Val. Fl. 2, 147:Thressa puella,
Ov. H. 19, 100; so,Chloe,
Hor. C. 3, 9, 9:caraeque Thressae,
Val. Fl. 2, 132; 2, 165 and 239.
См. также в других словарях:
gladiator — GLADIATÓR, gladiatori, s.m. (În Roma antică) Bărbat (sclav) care se lupta în arenă cu un alt luptător sau cu fiare sălbatice. [pr.: di a ] – Din fr. gladiateur, lat. gladiator, oris. Trimis de gall, 15.06.2002. Sursa: DEX 98 GLADIATÓR s. (ist.) … Dicționar Român
Gladiator — Sm Kämpfer in den Zirkusspielen des alten Roms erw. exot. (18. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. gladiātor, einer Ableitung von l. gladius Schwert . Ebenso nndl. gladiator, ne. gladiator, nfrz. gladiateur, nschw. gladiator, nnorw. gladiator;… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
GLADIATOR — GLADIATOR, professional fighter in Roman public games. Little information is available about the gladiatorial contests held in the Middle East under Roman imperial rule. The performances were arranged by the authorities of cities with a… … Encyclopedia of Judaism
gladiator — mid 15c., Roman swordsman, from L. gladiator, lit. swordsman, from gladius sword, supposedly from Gaul. *kladyos (Cf. O.Ir. claideb, Welsh cleddyf, Breton kleze sword; see CLAYMORE (Cf. claymore)) … Etymology dictionary
Gladiator — Glad i*a tor, n. [L., fr. gladius sword. See {Glaive}.] 1. Originally, a swordplayer; hence, one who fought with weapons in public, either on the occasion of a funeral ceremony, or in the arena, for public amusement. [1913 Webster] 2. One who… … The Collaborative International Dictionary of English
Gladiātor — (lat.), 1) Fechter, Kämpfer, s. Gladiatoren; 2) Säugethier, so v.w. Butzkopf, s.u. Delphin 1) D) a) … Pierer's Universal-Lexikon
gladiator — gladiator. m. gladiador … Enciclopedia Universal
Gladiator — Film d aventures de Ridley Scott, avec Russell Crowe, Joaquin Phœnix, Connie Nielsen, Oliver Reed, Derek Jacobi. Pays: États Unis Date de sortie: 2000 Technique: couleurs Durée: 2 h 35 Prix: Oscar du meilleur film ; Oscar du meilleur … Dictionnaire mondial des Films
gladiator — [n] combatant boxer, contender, fighter; concepts 358,366,412 … New thesaurus
gladiator — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. gladiatororze; lm M. gladiatororzy {{/stl 8}}{{stl 7}} w starożytnym Rzymie: zawodnik walczący publicznie z innymi zawodnikami lub ze zwierzętami <łac.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gladiator — m. gladiador … Diccionario de la lengua española