-
1 fulminant
fulminant -
2 fulminant
fulminant fylminɑ̃]adjectivomélange fulminantmistura explosiva2 (palavras, olhar) fulminantecoléricoun timbre fulminantum tom colérico -
3 fulminant
-
4 fulminant
1. сверка́ющий;2. пла́менный, захва́тывающий;3. замеча́тельный, блестя́щийfulminant мед. молниено́сный -
5 fulminant
fulminant ['fʌlmɪnənt] -
6 fulminant
fulminant [ˊfυlmɪnənt] a1) молниено́сный2) мед. скороте́чный -
7 fulminant
fulminant [ˈfʌlmınənt; ˈfʊl-] adj1. donnernd, krachend2. MEDa) plötzlich ausbrechend (Krankheit)b) plötzlich auftretend (Schmerzen) -
8 fulminant
fulminant [fuulmienã] -
9 fulminant
-
10 fulminant
fulminantmetající bleskyvýhružnýtřaskavý -
11 fulminant
fylminɑ̃, ɑ̃t adj fulminant, -e(lettre, regard) furious* * *fulminant, fulminante adj1 ( furieux) furious;2 Chimie fulminating, detonating; poudre fulminante fulminating powder.( féminin fulminante) [fylminɑ̃, ɑ̃t] adjectif -
12 fulminant
-E adj.1. ме́чущий гро́мы и мо́лнии; гро́зный* (menaçant); гне́вный* (en colère);un regard fulminant — гро́зный <гне́вный> взгляд; fulminant de colère — вне себя́ от гне́ваJupiter fulminant — Юпи́тер-Громове́ржец;
-
13 fulminant
молниеносный имя прилагательное: -
14 fulminant,
e adj. (de fulminer) 1. мълниеносен; Jupiter fulminant, Юпитер мълниеносец; 2. хим. гърмящ, детониращ; mélange fulminant, гърмяща смес; 3. прен. гневен, заплашителен. -
15 fulminant
[ˈfʌlmɪnənt]fulminant молниеносный fulminant мед. скоротечный -
16 fulminant
ˈfʌlmɪnənt молниеносный (медицина) скоротечный - * disease скоротечная форма болезни fulminant молниеносный ~ мед. скоротечныйБольшой англо-русский и русско-английский словарь > fulminant
-
17 fulminant
[ʹfʋl|mınənt,ʹfʌl{mınənt}-] a1. молниеносный2. мед. скоротечный -
18 fulminant
-
19 fulminant
adj. (medisin) fulminant -
20 fulminant
{'fʌlminənt}
вж. fulminating* * *{'f^lminъnt} = fulminating.* * *светкавичен; гръмотевичен; мълниеносен;* * *вж. fulminating* * *
См. также в других словарях:
fulminant — fulminant, ante [ fylminɑ̃, ɑ̃t ] adj. • XVe; de fulminer 1 ♦ Vx Qui lance la foudre. Jupiter fulminant. ♢ Mod. Qui éclate en menaces sous l empire de la colère. Un patron toujours fulminant. Qui est chargé de menaces, trahit une violente colère … Encyclopédie Universelle
fulminant — fulminant, ante (ful mi nan, nan t ) adj. 1° Qui lance la foudre. Jupiter fulminant. • Ce serait ma réponse à ce dieu fulminant, BOILEAU Épît. I. Légion fulminante, nom donné sous Marc Aurèle à une légion composée de chrétiens, et que l on … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
fulminant — FULMINÁNT, Ă, fulminanţi, te, adj. Care produce explozie; exploziv. ♦ fig. Ameninţător; violent; aţâţător, provocator. – Din fr. fulminant. Trimis de zaraza joe, 30.01.2004. Sursa: DEX 98 FULMINÁNT adj., s. v. exploziv. Trimis de siveco,… … Dicționar Român
Fulminant — is any event or process which occurs suddenly, quickly and is intense and severe to the point of lethality, i.e, it has an explosive character. The word comes from Latin fulmināre , to strike with lightning. It is most used in medicine, and there … Wikipedia
fulminant — Adj per. Wortschatz fremd. Erkennbar fremd (18. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus frz. fulminant und l. fulmināns ( āntis) blitzend, Blitze schleudernd , zu l. fulmināre blitzen und donnern , zu l. fulmen ( minis) Blitz, Donnerkeil , zu l. fulgēre… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Fulminant — Ful mi*nant, a. [L. fulminans, p. pr. of fulminare to lighten: cf. F. fulminant.] Thundering; fulminating. [R.] Bailey. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
fulminant — (adj.) c.1600, from Fr. fulminant or directly from L. fulminantem (nom. fulminans), prp. of fulminare (see FULMINATE (Cf. fulminate)). As a noun from 1808 … Etymology dictionary
Fulminánt — (lat.), blitzend, donnernd; Fulmination, das Blitzen; das Wettern, Eisern; der päpstliche Bannstrahl; fulminieren, blitzen, wettern, heftig toben, zankend sich ereifern; den Bannstrahl schleudern; in der Chemie: explodieren … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Fulminánt — Fulminánt, s. Fulminieren … Kleines Konversations-Lexikon
fulminant — »glänzend, prächtig«: Das seit dem 18. Jh. – anfangs nur in der Bed. »blitzend, drohend« – bezeugte Adjektiv ist aus lat. fulminans entlehnt, dem Part. Präs. von fulminare »blitzen«. Das zugrunde liegende Substantiv lat. fulmen »Blitz« ist mit… … Das Herkunftswörterbuch
fulminant — [ful′mə nənt] adj. [L fulminans, prp.: see FULMINATE] 1. fulminating 2. Med. developing suddenly and severely, as a disease … English World dictionary